Το ανθρώπινο δυναμικό και οι ερευνητικές υποδομές είναι βασικές συνιστώσες του Χώρου Έρευνας και καθοριστικής σημασίας για την ποιότητα των αποτελεσμάτων της. Δημιουργείται ένα ελκυστικότερο και πιο ευέλικτο θεσμικό περιβάλλον όπου προβλέπονται διευκολύνσεις και κίνητρα για την κινητικότητα των ερευνητών στους ερευνητικούς φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, της ημεδαπής και αλλοδαπής. Οι ερευνητικές υποδομές των ερευνητικών Κέντρων και των ΑΕΙ καταγράφονται σε ενιαίο εθνικό Μητρώο διασφαλίζοντας καλύτερη αξιοποίηση των υφιστάμενων και ορθολογικό σχεδιασμό ανάπτυξης νέων υποδομών, στην κατεύθυνση της συμπληρωματικότητας και εξοικονόμησης πόρων.
Σύνδεση των Ερευνητικών Κέντρων με ΑΕΙ
Στους Ερευνητές Ε.Κ. που συμμετέχουν σε οργανωμένα δια-ιδρυματικά μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών στη βάση του προβλεπόμενου από το Ν4009/2011 για τα Α.Ε.Ι πρωτοκόλλου συνεργασίας, απονέμεται από την οικεία Σχολή Μεταπτυχιακών Σπουδών ο τίτλος του «Καθηγητή Έρευνας». Ο Καθηγητής Έρευνας λαμβάνει τίτλο αντίστοιχο με την ερευνητική του βαθμίδα και παρέχει διδακτικό έργο σε μεταπτυχιακά προγράμματα ή/και επιβλέπει διδακτορικές διατριβές σε τομείς συναφείς με το επιστημονικό του πεδίο. Η κατοχή του τίτλου διαρκεί όσο και η συμμετοχή του στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
Στους Καθηγητές Α.Ε.Ι. που παρέχουν ερευνητικό έργο σε ερευνητικά κέντρα απονέμεται ο τίτλος του «Συνεργαζόμενου Καθηγητή». Το ερευνητικό έργο που επιτελούν λαμβάνεται υπόψη για την επαγγελματική τους ανέλιξη.
Με στόχο την προσέλκυση νέου ερευνητικού δυναμικού από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εισάγεται ο τίτλος του Επισκέπτη Ερευνητή σε αντιστοιχία με τον ομώνυμο τίτλο στα ΑΕΙ. Τα ερευνητικά κέντρα μπορούν να απασχολούν κατόχους διδακτορικού ως «Επισκέπτες Ερευνητές». Ο Επισκέπτης Ερευνητής παρέχει ερευνητικό έργο υπό την εποπτεία Ερευνητή του Ε.Κ. που σχετίζεται με τον προσανατολισμό του Ινστιτούτου του Ε.Κ. Ο τίτλος απονέμεται από το Δ.Σ. του Ε.Κ. μετά από θετική εισήγηση τριμελούς επιτροπής ερευνητών με σχετικό αντικείμενο, στην οποία δε συμμετέχει ο εποπτεύων ερευνητής. Ο τίτλος του Επισκέπτη Ερευνητή δεν συνεπάγεται αυτόματη εξέλιξη σε ερευνητικές βαθμίδες.
Δίνεται η δυνατότητα για από κοινού αξιοποίηση των υφιστάμενων ερευνητικών υποδομών των ΕΚ και των Α.Ε.Ι, μέσω της δημιουργίας δικτύων εργαστηρίων, ή μέσω εκπόνησης κοινών ερευνητικών προγραμμάτων στο πλαίσιο δράσεων του Ε.Σ.Π.Ε.Κ., όπως είναι οι Συμπράξεις Ινστιτούτων.
Συνεργασία Ερευνητικών Κέντρων και Επιχειρήσεων μέσα από την κινητικότητα Ερευνητών και Επιστημόνων
Με στόχο την ουσιαστική διασύνδεση της έρευνας με τον παραγωγικό ιστό της χώρας, ερευνητές των Ερευνητικών Κέντρων μπορούν να απασχοληθούν σε επιχειρήσεις. Η απασχόληση αυτή γίνεται στο πλαίσιο ειδικών συμφωνιών και μετά από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ερευνητικού Κέντρου, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και τον Εσωτερικό Κανονισμό των φορέων προέλευσης. Αντίστοιχα, διακεκριμένοι επιστήμονες που απασχολούνται στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα θα μπορούν να καλούνται σε ερευνητικά κέντρα για συνεργασία μερικής απασχόλησης ή για να εκτελέσουν ειδικό ερευνητικό έργο, μετά από πρόσκληση του φορέα υποδοχής και τη σύμφωνη γνώμη του νόμιμου εκπροσώπου του φορέα στον οποίο απασχολούνται. Η απασχόλησή τους αυτή δεν θεωρείται κατοχή δεύτερης θέσης.
Προσέλκυση των ερευνητών της αλλοδαπής – Παράλληλη Απασχόληση Ερευνητών σε Ξένα Ερευνητικά Κέντρα
Ερευνητές που υπηρετούν σε Α.Ε.Ι. ή ερευνητικά κέντρα της αλλοδαπής όπως αυτά αναγνωρίζονται από το Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.), και είναι καταξιωμένοι στο αντικείμενό τους, μπορούν να είναι υποψήφιοι και να εκλεγούν σε βαθμίδα ερευνητή, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα για τους ελληνικούς ερευνητικούς φορείς. Για τον διορισμό τους δεν είναι απαραίτητη η παραίτησή τους από τη θέση που κατέχουν στο εξωτερικό. Οι ερευνητές κατά το χρόνο απασχόλησής τους στο ελληνικό κέντρο έχουν όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις των ερευνητών του κέντρου. Σε περίπτωση μη παραίτησής από τη θέση που κατέχουν στο εξωτερικό δεν μπορούν να συμμετάσχουν στα όργανα διοίκησης του Κέντρου.
Τη δυνατότητα διορισμού σε θέση ερευνητή της αλλοδαπής έχουν αντίστοιχα και ερευνητές των ελληνικών ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων, χωρίς να παραιτηθούν από τη θέση τους στο ελληνικό Ε.Κ.. Κατά το διάστημα της απασχόλησής τους στο ίδρυμα της αλλοδαπής λαμβάνουν άδεια άνευ αποδοχών από το κέντρο της ημεδαπής.
Εθνικές Ερευνητικές Υποδομές – Ανοικτή Πρόσβαση
Δημιουργείται στη Γ.Γ.Ε.Τ. του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Εθνικό Μητρώο Ερευνητικών Υποδομών ερευνητικών φορέων και ΑΕΙ, το οποίο θα είναι δημοσίως προσβάσιμο και θα συγκεντρώνει στοιχεία σχετικά με το μέγεθος, την εμβέλεια (τοπική, περιφερειακή, εθνική, διεθνής), την ποιότητα εξοπλισμού, τη δυνατότητα δικτύωσης με άλλες αντίστοιχες υποδομές, την πρόσβαση σε αυτές, το συσχετιζόμενο θεματικό αντικείμενο καθώς και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο κρίνεται σκόπιμο για την καλύτερη δυνατή αξιοποίησή τους από την ερευνητική κοινότητα. Τα κριτήρια για την ένταξη στο Εθνικό Μητρώο Ερευνητικών Υποδομών προσδιορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Η δικτύωση, λειτουργική ενοποίηση και πρόσβαση των υφιστάμενων υποδομών οι οποίες θα ενταχθούν στις Εθνικές Ερευνητικές Υποδομές θα ρυθμιστεί με ΚΥΑ του Υπουργού Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και του αρμόδιου Υπουργού.
Δίνεται η δυνατότητα στις εργαστηριακές και εν γένει ερευνητικές υποδομές των ερευνητικών φορέων, να διατίθενται σε «εξωτερικούς χρήστες». Οι υποδομές αυτές μπορούν να χρησιμοποιούνται και από ιδιωτικούς φορείς αποκλειστικά για τον έλεγχο της λειτουργικότητας και της απόδοσης πειραμάτων ή προτύπων, έναντι τιμήματος. Η σχετική απόφαση, οι διαδικασίες και ο τρόπος χρήσης του περιγράφεται στους κανονισμούς λειτουργίας των Ερευνητικών Κέντρων και των Α.Ε.Ι..
Τα Ερευνητικά Κέντρα και τα ΑΕΙ θα αναπτύξουν αποθετήρια το καθένα χωριστά ή ως κατανεμημένη υποδομή, δίνοντας ανοικτή πρόσβαση στις δημοσιεύσεις του ερευνητικού τους προσωπικού και θα δημιουργήσουν συστήματα διασύνδεσης με ανάλογες πρωτοβουλίες σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Το ερευνητικό προσωπικό, του οποίου η έρευνα χρηματοδοτείται κυρίως με δημόσιους πόρους, είναι υποχρεωμένο να διαθέσει σε ψηφιακή μορφή όλο το δημοσιευμένο ή δεκτό προς δημοσίευση έργο του, ώστε να είναι δημόσια προσβάσιμη σε θεματικά αποθετήρια αναγνωρισμένα στο σχετικό επιστημονικό πεδίο ή σε ιδρυματικά αποθετήρια ανοικτής πρόσβασης. Με την πρόβλεψη αυτή η χώρα μας υιοθετεί την πολιτική της Ε.Ε για Ανοιχτή πρόσβαση (Open Access Mandate) στα αποτελέσματα της έρευνας
Στη δικτύωση και λειτουργική ενοποίηση του χώρου της έρευνας θα πρέπει να συμμετέχει και να έχει πρόσβαση και το πρώην Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) και νυν Γενική Διεύθυνση Αγροτικής Έρευνας του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ με τις υποδομές του. Η ρύθμιση ένταξης στις Εθνικές Ερευνητικές Υποδομές θα πρέπει γίνει με ΚΥΑ του Υπουργού Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Γ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ
Θεωρείται θετική η πρόθεση για την κατάρτιση εθνικού μητρώου ερευνητικών υποδομών και ιδρυματικών αποθετηρίων γνώσης με παροχή δημόσιας πρόσβασης, όπως θετική είναι και η πρόθεση για την αξιοποίηση υποδομών με τη δημιουργία δικτύων εργαστηρίων. Προς τη θετική κατεύθυνση είναι επίσης η δυνατότητα που παρέχεται να διατίθενται οι ερευνητικές υποδομές σε εξωτερικούς χρήστες έναντι τιμήματος. Παρουσιάζεται όμως ένα ζήτημα σύγκρουσης δικαιωμάτων δημοσίευσης όταν αυτά ανήκουν στους εκδότες των ερευνητικών εργασιών (επιστημονικά περιοδικά ή συνέδρια) κι αυτό πρέπει να αντιμετωπισθεί.
Προς τη θετική κατεύθυνση είναι και οι προβλέψεις για την ενίσχυση της κινητικότητας των ερευνητών προς τα Πανεπιστήμια και τις επιχειρήσεις. Παρότι είναι θετική η δυνατότητα πρόσληψης ερευνητών της αλλοδαπής από ελληνικά ΕΚ παρουσιάζεται μια ασυμμετρία ως προς τους ερευνητές της ημεδαπής που έχουν δυνατότητα πρόσληψης σε ΕΚ της αλλοδαπής. Για τους πρώτους αναφέρεται ότι έχουν τη δυνατότητα διατήρησης της θέσης τους στο εξωτερικό χωρίς να υπάρχει καμία αναφορά σε καθεστώς ερευνητικής άδειας ή άδειας άνευ αποδοχών, όπως ρητά αναφέρεται στην περίπτωση των Ελλήνων ερευνητών που διορίζονται σε θέση ερευνητή της αλλοδαπής.
ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ – http://www.eee-researchers.gr
Γ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Ενώ ο ν. 4009/2011 περιλαμβάνει στοιχεία τα οποία είναι ενισχυτικά της προσπάθειας δημιουργίας ενιαίου χώρου εκπαίδευσης και έρευνας στο τριτοβάθμιο σύστημα της χώρας, οι πρόνοιες του παρόντος κειμένου διαβούλευσης δεν αποτελούν επιπρόσθετο θετικό βήμα, αλλά σε πολλά σημεία υποσκάπτουν και τις όποιες θετικές ρυθμίσεις του προαναφερθέντος νόμου.
Η συνεργασία των ερευνητικών εργαστηρίων του δημόσιου τομέα με τα ερευνητικά εργαστήρια του ιδιωτικού τομέα είναι επιβεβλημένη. Απαιτείται προσεκτική μελέτη των μηχανισμών αλληλεπίδρασης, ώστε να εξασφαλίζεται ισότιμη συνεργασία με αμοιβαίο όφελος.
Οι δυνατότητες που δίνονται στο υπό διαβούλευση κείμενο για την προσέλκυση ερευνητών της αλλοδαπής στους ελληνικούς ερευνητικούς φορείς, καθώς και την παράλληλη απασχόληση ερευνητών από την Ελλάδα σε ερευνητικά κέντρα της αλλοδαπής, αποτελούν θετικές πρόνοιες.
Η δημιουργία δικτύων ερευνητικών υποδομών είναι επίσης θετική πρόνοια, η οποία προτάθηκε από την Ένωση Ελλήνων Ερευνητών κατά τη συζήτηση του ν. 4009/2011 στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων.
ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ /ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
1. Σύνδεση των Ερευνητικών Κέντρων με τα ΑΕΙ
Η ρύθμιση που προβλέπεται στο υπό διαβούλευση κείμενο για την απονομή του τίτλου «Καθηγητή Έρευνας» από τα ΑΕΙ είναι εξαιρετικά περιοριστική.
Δεν είναι υποχρεωτικό να υφίσταται κοινό δια-ιδρυματικό μεταπτυχιακό ή διδακτορικό πρόγραμμα σπουδών, κατά την έννοια του άρθρου 42 του ν. 4009/2011, προκειμένου να κληθεί ένας ερευνητής για διδακτικό έργο σε κάποιο μεταπτυχιακό ή διδακτορικό πρόγραμμα σπουδών. Η ατομική κινητικότητα των ερευνητών και των καθηγητών είναι κατά πολύ ευρύτερη από τα κοινά μεταπτυχιακά των ιδρυμάτων.
Περιοριστική είναι επίσης η πρόνοια για την επίβλεψη διδακτορικών. Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο κείμενο, ο επιβλέπων θα πρέπει κατ’ ανάγκη να διδάσκει στο οικείο δια-ιδρυματικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών του υποψήφιου, συνθήκη η οποία δεν είναι αναγκαία για την επίβλεψη διδακτορικών διατριβών. Ας σημειωθεί ότι στην πράξη πολλοί νέοι ερευνητές εκπονούν τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές τους διατριβές στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων των ΕΚ, υπό την ουσιαστική επίβλεψη ερευνητών.
Πρόταση της ΕΕΕ:
– Στο πλαίσιο των τετραετών προγραμματικών συμφωνιών των ΑΕΙ και των ΕΚ με το Υπουργείο, κάθε φορέας προβλέπει τις θέσεις των «Καθηγητών Έρευνας» και «Συνεργαζόμενων Καθηγητών» αντίστοιχα, με βάση το σχετικό προγραμματισμό των σχολών μεταπτυχιακών/ διδακτορικών σπουδών για τα ΑΕΙ και το ερευνητικό, αναπτυξιακό πρόγραμμα για τα ΕΚ.
– Θα πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα απονομής των τίτλων αυτών και στο μεσοδιάστημα των προγραμματικών συμφωνιών ΑΕΙ και ΕΚ, ανάλογα με τις προκύπτουσες ανάγκες των Ιδρυμάτων.
– Οι «Καθηγητές Έρευνας» έχουν πλήρη δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους καθηγητές του αντίστοιχου Τμήματος, όσον αφορά στη συμμετοχή τους στην εσωτερική δημοκρατική ζωή των ΑΕΙ, χωρίς αναγκαστική μετακίνηση από το ίδρυμα στο οποίο κατέχουν οργανική θέση. Αντίστοιχα ισχύουν και για τη συμμετοχή στην εσωτερική δημοκρατική ζωή των Ερευνητικών Κέντρων και για τους «Συνεργαζόμενους Καθηγητές».
– Το διδακτικό και το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο των ερευνητών θα πρέπει να συνυπολογίζεται στα προσόντα τους, κατά τη διαδικασία εξέλιξης τους.
– Για τη λειτουργική ενοποίηση του τριτοβάθμιου χώρου εκπαίδευσης έρευνας εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση αποτελεί η ισοτιμία των διδασκόντων στα ΑΕΙ και των ερευνητών και η μισθολογική τους εξίσωση που πρέπει να διασφαλίζονται νομοθετικά.
– Θα πρέπει, τέλος, να υπάρξει πρόβλεψη στον υπό διαμόρφωση Νόμο ώστε τα Ερευνητικά Κέντρα να μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμφωνίες για την οργάνωση κοινών μεταπτυχιακών προγραμμάτων με ΑΕΙ της αλλοδαπής.
2. Συνεργασία Ερευνητικών Κέντρων και Επιχειρήσεων μέσα από την κινητικότητα Ερευνητών και Επιστημόνων
Η κείμενη νομοθεσία προβλέπει συγκεκριμένες προϋποθέσεις που αφορούν στην υλοποίηση καινοτόμων ιδεών, στην ανάπτυξη νέων εταιρειών, νέων προϊόντων και υπηρεσιών.
Η πρόνοια του σχεδίου διαβούλευσης για ερευνητές – παραγωγούς νέας γνώσης, οι οποίοι ταυτόχρονα θα “απασχολούνται” και ως υπάλληλοι εταιρειών είναι προβληματική. Η μετακίνηση ενός ερευνητή σε μια επιχείρηση θέτει, επίσης, ζητήματα που σχετίζονται με τη χρήση της τεχνογνωσίας και των πόρων που έχουν δημιουργηθεί συλλογικά σε ένα ΕΚ και που μπορούν να ‘διατεθούν’ -χωρίς πολλές διατυπώσεις- σε μια ιδιωτική εταιρία.
Θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια στο Νόμο για το κατά πόσο ο ερευνητής επιθυμεί να συνυπολογιστεί το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στη διαδικασία εξέλιξής του.
3. Προσέλκυση των ερευνητών της αλλοδαπής – Παράλληλη Απασχόληση Ερευνητών σε Ξένα Ερευνητικά Κέντρα
Θετική πρόνοια.
Να διευκρινιστεί τι γίνεται στην περίπτωση που ερευνητής διοριστεί σε θέση ερευνητή ή καθηγητή της αλλοδαπής και ταυτόχρονα κάνει χρήση της σαββατικής ερευνητικής του άδειας.
4. Εθνικές Ερευνητικές Υποδομές – Ανοικτή Πρόσβαση
Η δημιουργία Εθνικού Μητρώου Ερευνητικών Υποδομών, αλλά και η σύναψη πρωτοκόλλων χρήσης μεταξύ των ερευνητικών εργαστηρίων του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ΑΕΙ, ΕΚ, Νοσοκομεία, Υπουργεία, Περιφέρειες) είναι αναγκαίες συνθήκες προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αξιοποίηση ερευνητικών υποδομών που αποκτήθηκαν την παρελθούσα εικοσαετία κυρίως μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια στο νέο νόμο αναφορικά με την οικονομική στήριξη των δικτύων των εθνικών ερευνητικών υποδομών.
Η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών είναι υπέρ της διεύρυνσης των δημοσιεύσεων σε επιστημονικά περιοδικά ελεύθερης πρόσβασης (open source) και της δημιουργίας ιδρυματικών αποθετηρίων ανοικτής πρόσβασης. Σημειώνουμε ότι τα τελευταία μπορεί να προσκρούσουν στους κανόνες copyright πολλών εκδοτικών οίκων.
———————————————
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
Τα ανωτέρω σχόλια αναφέρονται κυρίως στο «σχέδιο νόμου 1» που τίθεται εδώ σε διαβούλευση υπό τη μορφή οκτώ (08) Άρθρων/Κεφαλαίων.
Το «σχέδιο νόμου 2» που δόθηκε στη διαβούλευση (μία ημέρα πριν από τη λήξη της προθεσμίας για διαβούλευση του «σχεδίου νόμου 1», στις 30 Ιανουαρίου) με περιθώριο για δημόσια συζήτηση μίας περίπου εβδομάδας (!) είναι ατελές και περιέχει αντιφατικές ρυθμίσεις.
Η ερευνητική κοινότητα ζητά από το Υπουργείο να δημοσιοποιήσει το επεξεργασμένο, τελικό προσχέδιο νόμου με όλες τις διατάξεις (και τις ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ) και να μεριμνήσει ώστε να υπάρξει ο απαραίτητος και ικανός χρόνος για ουσιαστικό διάλογο, επί του συνόλου των ρυθμίσεων που αυτό θα περιλαμβάνει.
Το Υπουργείο οφείλει επίσης να συντάξει την «έκθεση επί της δημόσιας διαβούλευσης», η οποία θα συνοδεύσει το σχέδιο νόμου στη διαδικασία συζήτησης και ψήφισής του από τη Βουλή των Ελλήνων (νέος κανονισμός της Βουλής, άρθρο 85, παρ. 3), από ΜΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ και όχι σε τρεις ‘δόσεις’, καθώς τουλάχιστον οι μεταβατικές διατάξεις θα πρέπει (σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στις «Μεταβατικές διατάξεις», άρθρο 08 του παρόντος) να υποβληθούν επίσης σε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης.
Σημείωση: Το σύνολο των κειμένων που η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών κατέθεσε στην παρούσα διαβούλευση βρίσκεται αναρτημένο στο http://eee-researchers.gr/Anakoinoseis-EEE/EEE_Keimena-Diavouleusis-Sxediou-Nomou-Ereunas.pdf.
Ενιαίος Χώρος Έρευνας και Εκπαίδευσης
Διασύνδεση ΕΚ με Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού
Στο νόμο που ρυθμίζει τα θέματα της αποστολής και λειτουργίας του ερευνητικού συστήματος της χώρας κρίνουμε απαραίτητο να συμπεριληφθούν δύο σημεία.
Σημείο Πρώτο
Ειδικό κεφάλαιο το οποίο να θεσμοθετεί τα μεταπτυχιακά προγράμματα και τις μεταπτυχιακές δραστηριότητες των Ερευνητικών Κέντρων, τα οποία υλοποιούνται ως σήμερα, παράλληλα με την συνεχώς αναπτυσσόμενη έρευνα σε νέους τομείς κυρίως διεπιστημονικής συνεργασίας. Το κεφάλαιο αυτό θα πρέπει να συμπληρώνει τις αντίστοιχες διατάξεις του Νόμου 4009/2011 και αναγνωρίζοντας την μέχρι σήμερα σημαντική συμβολή των ΕΚ στον τομέα της εκπαίδευσης να τους δίνει τη δυνατότητα να οργανώνουν και να προσφέρουν προγράμματα σπουδών δεύτερου και τρίτου κύκλου, όπως ορίζονται στο Νόμο 4009/2011 σε συνεργασία με ΑΕΙ, ΤΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα ή Ινστιτούτα της ημεδαπής ή της αλλοδαπής
Επιγραμματικά αναφέρονται τα επιχειρήματα που επιβάλλουν την ενεργό συμμετοχή των ΕΚ στη μεταπτυχιακή εκπαίδευση :
α) Αξιοποίηση των ΕΚ στην παροχή εφάμιλλης με τις ανεπτυγμένες χώρες μεταπτυχιακής εκπαίδευσης του νέου επιστημονικού δυναμικού της χώρας. Συγκεκριμένα, αξιοποίηση:
• της δυνατότητας παροχής μεταπτυχιακής εκπαίδευσης σε ταχέως αναπτυσσόμενους τομείς αιχμής τόσο της βασικής όσο και της εφαρμοσμένης έρευνας.
• της δυνατότητας παροχής μεταπτυχιακής εκπαίδευσης σε τομείς όπου επιβάλλεται διεπιστημονική συνεργασία
• του υψηλής ποιότητας εξειδικευμένου προσωπικού των ΕΚ
• των μεγάλων και σύγχρονων εγκαταστάσεων των ΕΚ.
• της ευελιξίας των ΕΚ ιδίως σε συνεργασίες με Πανεπιστήμια και ΕΚ της αλλοδαπής σε ταχέως αναπτυσσόμενους τομείς αιχμής
β) Συμβολή της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στη διατήρηση και αναβάθμιση της αποστολής των ερευνητικών κέντρων. Συγκεκριμένα, συμβολή:
• στη διατήρηση και αναβάθμιση της ποιότητας της έρευνας (μακροπρόθεσμη και σε βάθος διερεύνηση, ενθουσιασμός και δημιουργικότητα νέων επιστημόνων, κ.λπ.)
• στην αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας (δημιουργία νέων επιχειρήσεων από νέους ερευνητές-επιχειρηματίες)
• στη συνέργεια ΕΚ και ΑΕΙ
Η συμμετοχή και η συμβολή στη μεταπτυχιακή εκπαίδευση αναγνωρίζεται ως ένα από τα βασικά στοιχεία της αποστολής των Ερευνητικών Κέντρων και αξιολογείται ανάλογα, όπως άλλωστε γίνεται σε όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης.
Αναφέρουμε σαν παράδειγμα το ΕΚΕΦΕ «Δ» το οποίο από την ίδρυση του έως και σήμερα έχει να επιδείξει στον τομέα της εκπαίδευσης περισσότερες από χίλιες επτακόσιες (1700) εκπονήσεις διδακτορικών διατριβών σε συνεργασία με Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Επιπλέον το ΕΚΕΦΕ «Δ» ήδη υλοποιεί κοινά προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής με διεθνώς αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια του εξωτερικού όπως το Department of Electronic and Electrical Engineering του Πανεπιστημίου του Loughborough (Μ. Βρετανία), το Department of Computer Science and Engineering του Πανεπιστημίου του Texas at Arlington (Η.Π.Α.) ενώ έχει υπογράψει συμφωνητικά συνεργασίας με άλλα (Univ. of Bolton, Univ. οf North Texas, Univ. of Maryland, George Mason Univ.) για το σκοπό αυτό.
Σημείο δεύτερο
Ένα δεύτερο σημείο στο οποίο δεν γίνεται αναφορά στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου είναι η συνέχιση και η επέκταση του πολύ επιτυχημένου θεσμού των υποτροφιών για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Ο θεσμός αυτός έχει συμβάλλει αποφασιστικά, για περισσότερα από πενήντα χρόνια, τόσο στην αναβάθμιση όσο και στην υποστήριξη της έρευνας που πραγματοποιείται στα ΕΚ. Συγκεκριμένα:
– Έχει συμβάλει στην αποτροπή του φαινομένου του Brain Drain, το οποίο δυστυχώς γίνεται ακόμα πιο έντονο σε αυτή τη δύσκολη για τη χώρα οικονομική συγκυρία.
– Δίνει τη δυνατότητα στη νεολαία να προωθήσει τα όνειρά της με την ταυτόχρονη πρόοδο, ανάπτυξη και ενδυνάμωση της επιστημονικής κοινότητας του ελληνικού χώρου.
– Η σημαντικότητα και η αποδοχή από τη σπουδάζουσα νεολαία του θεσμού των υποτροφιών προκύπτει από το μέγεθος της συμμετοχής στις εξετάσεις για την επιλογή υποτρόφων.
– Αποτελεί σημαντικό εργαλείο στην προώθηση της ερευνητικής προσπάθειας και στην προσέλκυση νέων ανθρώπων με καινούργιες ιδέες και φρέσκο πνεύμα.
Είναι δε ιδιαίτερα σημαντική και αποτελεί δείκτη αξιολόγησης, για την υψηλού επιπέδου μεταπτυχιακή Εκπαίδευση που παρέχεται στα ΕΚ, η επαγγελματική εξέλιξη των αποφοίτων. Ως παράδειγμα, τα ποσοτικά στοιχεία του ΕΚΕΦΕ «Δ» φανερώνουν ότι το Κέντρο υπήρξε απόλυτα συνεπές και έχει επιτύχει στους στόχους που έχει θέσει για την λειτουργία υψηλού επιπέδου Μεταπτυχιακής Εκπαίδευσης με αποτέλεσμα :
α) Προσφορές θέσεων προς τους σπουδαστές που ολοκλήρωσαν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές στο «Δ» οι οποίες δείχνουν γενικότερη αναγνώριση του επιστημονικού τους επιπέδου από τους επιστημονικούς φορείς και τη Βιομηχανία. Μεγάλο μέρος των αποφοίτων του Kέντρου έχουν απορροφηθεί από εταιρείες υψηλής τεχνολογίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό ή έχουν πρωτοστατήσει στην ίδρυση καινοτόμων εταιρειών έντασης γνώσης.
β) Ένα μεγάλο ποσοστό των σπουδαστών που πέρασαν από το «Δ» είναι διακεκριμένοι καθηγητές σε Πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ή ακόμη κατέχουν ξεχωριστή θέση στον επιστημονικό τους τομέα σε παγκόσμια κλίμακα.
Μπορεί κανείς ανεπιφύλακτα να υποστηρίξει ότι η εμπειρία που έχει συσσωρευτεί στα ΕΚ τα τελευταία πενήντα χρόνια στο πεδίο των Μεταπτυχιακών Σπουδών και γενικά από το συνδυασμό Έρευνας με Διδασκαλία, είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο για τη χώρα και θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά. Αναβάθμιση αυτής της προσφοράς των ΕΚ σε θεσμικό και λειτουργικό επίπεδο αποτελεί Εθνική προτεραιότητα και θα πρέπει η Πολιτεία να την αναγνωρίσει και να συνδράμει μια τέτοια προσπάθεια με κάθε μέσο.
Τα μέλη του Συντονιστικού Συμβουλίου Εκπαίδευσης του ΕΚΕΦΕ «Δ»
Η παράγραφος που αναφέρει ότι «διακεκριμένοι επιστήμονες που απασχολούνται στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα θα μπορούν να καλούνται σε ερευνητικά κέντρα για συνεργασία μερικής απασχόλησης ή για να εκτελέσουν ειδικό ερευνητικό έργο, μετά από πρόσκληση του φορέα υποδοχής και τη σύμφωνη γνώμη του νόμιμου εκπροσώπου του φορέα στον οποίο απασχολούνται. Η απασχόλησή τους αυτή δεν θεωρείται κατοχή δεύτερης θέσης.» θα πρέπει να επεκταθεί και για την περίπτωση συνεργασίας και με τα ΑΕΙ και τους ερευνητικούς φορείς, ώστε να αξιοποιείται περαιτέρω η συνεισφορά τέτοιων διακεκριμένων επιστημόνων, δεδομένου του γεγονότος ότι ο Δημόσιος τομέας τα τελευταία χρόνια στελεχώνεται όλο και περισσότερο με υπαλλήλους πολύ υψηλών ακαδημαϊκών προσόντων και με ιδιαίτερα πλούσιο βιογραφικό,
Υπάρχει σειρά προβλέψεων στις οποίες πρέπει να γίνουν διευκρινίσεις ή/και συμπληρώσεις/διορθώσεις.
1. Καθιερώνεται ο θεσμός του «Επισκέπτη Ερευνητή» χωρίς όμως να καθορίζονται τα προσόντα του. Ποια είναι η πηγή χρηματοδότησης αυτών των θέσεων. Αν πληρώνονται από πρόγραμμα του υπεύθυνου ερευνητή τότε ποιός ο λόγος της τριμελούς επιτροπής;
2. Προβλέπεται η προσέλκυση ερευνητών από το εξωτερικό με παράλληλη απασχόληση σε Ελληνικά ΕΚ μετά από εκλογή τους σε θέση ερευνητή. Υπάρχει πρόβλεψη για μη παραίτησή τους από τη θέση που κατέχουν. Ποιο είναι τελικά το καθεστώς τους; Θα είναι σε εκπαιδευτική ή ερευνητική άδεια; Θα αμείβονται μόνο από το Ελληνικό ΕΚ, από το φορέα στον οποίο ανήκουν ή από δύο πηγές; Να τηρηθεί αναλογία με την απασχόληση ερευνητών της ημεδαπής σε ΕΚ εξωτερικού.
3. Ποια είναι τα χρονικά όρια για τα οποία μπορούν να απασχοληθούν ερευνητές της αλλοδαπής σε ΕΚ και έλληνες ερευνητές σε ξένα ΕΚ.
4. Δημιουργείται Μητρώο Ερευνητικών Υποδομών οι οποίες μπορεί να διατίθενται σε «εξωτερικούς χρήστες» με όρους που θα καθορίζονται από τον Εσωτερικό Κανονισμό. Για υποδομές που χρηματοδοτούνται από εθνικά κονδύλια πρέπει να υπάρχουν κοινές γενικές αρχές για τη διαδικασία διάθεσης που μπορούν να εξειδικεύονται από τον Εσωτερικό Κανονισμό κάθε Κέντρου.
Ο Σύλλογός μας διαμαρτύρεται για την ανάρτηση Σχεδίου Νόμου κατ’ άρθρο στις 29 Ιανουαρίου 2012 ενώ η διαβούλευση έληγε στις 30 Ιανουαρίου επί συνοπτικών Άρθρων, του ίδιου Σχεδίου Νόμου. Παρά την πρόθεση μας για συμμετοχή στη Διαβούλευση αυτή, θεωρούμε ότι η παράταση δεν ήταν αρκετή ώστε να εκφράσουμε εμπεριστατωμένα σχόλια μας επί του νέου κειμένου. Επομένως, με τη συμμετοχή μας, περιοριζόμαστε στο σχολιασμό των αρχικών Άρθρων με την ελπίδα ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο κειμένων, γεγονός που θα εξέθετε ακόμα περισσότερο τη διαδικασία της διαβούλευσης.
Λειτουργική Ενοποίηση του Χώρου Έρευνας
Σε σχέση με την Εισαγωγή, κρίνεται ως θετική η καταγραφή των ερευνητικών υποδομών σε Ενιαίο Μητρώο.
Σύνδεση των Ερευνητικών Κέντρων με ΑΕΙ
Θεσμοθετείται η ιδιότητα των ερευνητών Ε.Κ. που απασχολούνται σε ΑΕΙ, των πανεπιστημιακών που απασχολούνται σε Ε.Κ. καθώς και του Επισκέπτη Καθηγητή. Η κίνηση χαρακτηρίζεται ως θετική ως προς το χώρο υποδοχής. Επειδή όμως αφορά το ίδιο πρόσωπο που έχει διττές ιδιότητες, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να καθοριστεί ρητώς και το σύνολο των αρμοδιοτήτων που μπορεί να έχει ο “Καθηγητής Έρευνας” ή ο “Συνεργαζόμενος Καθηγητής”. Για παράδειγμα, αν ένας Καθηγητής ΑΕΙ παρέχει ερευνητικό έργο σε Ε.Κ. α) μπορεί να πληρώνεται γι’ αυτό ή καλύπτεται από το μισθό του ΑΕΙ; β) μειώνονται οι ερευνητικές ή ακόμα και οι εκπαιδευτικές αρμοδιότητές του στο ΑΕΙ, οπότε (σ.σ. ειδικά αν λαμβάνει επιμίσθιο για το ερευνητικό έργο που προσφέρει στο Ε.Κ.) μειώνονται και οι αποδοχές του από το ΑΕΙ, αντίστοιχα;
Συνεργασία Ερευνητικών Κέντρων και Επιχειρήσεων μέσα από την κινητικότητα Ερευνητών και Επιστημόνων
Η σχετική θεσμοθέτηση κρίνεται ως θετική.
Προσέλκυση των ερευνητών της αλλοδαπής – Παράλληλη απασχόληση ερευνητών σε Ξένα Ερευνητικά Κέντρα
Η προσπάθεια για προσέλκυση ερευνητών του εξωτερικού για προσφορά ερευνητικού έργου στα ελληνικά Ε.Κ. και το αντίστροφο είναι θετική. Από το κείμενο φαίνεται ότι ο χρόνος απασχόλησης θα είναι περιορισμένος και επομένως η μετακίνηση δεν αφορά μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα (ή το εξωτερικό). Επομένως, προτείνεται να μην καταλαμβάνουν θέσεις ερευνητών με εκλογή αλλά να υπάρχουν αντίστοιχες ιδιότητες με εκείνες του “καθηγητή έρευνας” ή του “συνεργαζόμενου καθηγητή”.
Εθνικές Ερευνητικές Υποδομές – Ανοικτή πρόσβαση
Η πρόβλεψη της δημιουργίας Εθνικού Μητρώου ερευνητικών υποδομών στη ΓΓΕΤ είναι θετική. Γενικότερα, συμφωνούμε με το πνεύμα και τις προβλέψεις της παραγράφου.
Πρέπει να θεσπιστεί ένα μικρό ποσόν (5-10 ΚΕυρώ)τόν χρόνο ανά Ερευνητή όπως γίνεται για τα μέλη ΔΕΠ. Το σχετικό κονδύλι είναι της τάξεως των 6 ΜΕυρώ (600 ερευνητές Χ 10000 Ευρώ) που είναι αμελητέο έστω και στην σημερινή κατάσταση της χώρας. «Οι την λύχνου χρείαν έχοντες έλαιον επιχέουσι» όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Και σήμερα η χώρα έχει χρεία καινοτομίας όσο ποτέ αλλοτε.
1) Ο τίτλος «Ερευνητής» (Ρesearcher) δεν είναι πρακτικός. Όλοι όσοι κάνουν έρευνα είναι ερευνητές, και μπορεί να μην είναι Ερευνητές.
Καλύτερο είναι να καθιερωθεί ο τίτλος «Καθηγητής Έρευνας» ανεξάρτητα αν διδασκει σε κάποιο Πανεπιστήμιο ή όχι.
2) Αν κάποιος δεν παραιτηθεί από την θέση του στο εξωτερικό δεν έχει δικαίωμα να συμμετέχει σε διοικητική θέση. Δεν βλέπω τον λόγο γιατί. Ισα ίσα, το αντίθετο μάλιστα. Η σύζευξη ενός Ελληνικού Ερευνητικού Κέντρου με κάποιο Ερευνητικό Κέντρο του εξωτερικού μπορεί να αποφέρει σημαντικά ωφέλη. Δηλαδή θα ήταν απαραίτητα κακό αν ένα Ινστιτούτο διοικείτο από κάποιον που ήταν και Καθηγητής στο Καίμπριτζ? Αν η θέση στο εξωτερικό αποροφά τόσο πολύ τον συμμετέχοντα στην διοίκηση που δεν κάνει το καθήκον του εδώ, στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να μην επανεκλεγεί, και στην χειρότερη μπορεί να παυθεί από το ΔΣ.
3) Ο Επισκέπτης Ερευνητής πρέπει να δουλεύει «υπό την εποπτεία» ενός Ερευνητή του Κέντρου. Αυτό είναι μάλλον προσβλητικό για τον Επισκέπτη Ερευνητή! Ένα Ινστιτούτο μπορεί να καλέσει κάποιον που θα ανοίξει καινούριες κατευθύνσεις έρευνας στο Ινστιτούτο. Το να τον βάλει υπό την εποπτεία κάποιου θα είναι και υποτιμητικό και απαράδεκτο.
ΙΔΡΥΜΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑΣ (ΙΤΕ)
Γ. Λειτουργική Ενοποίηση του Χώρου Έρευνας
Σύνδεση Ερευνητικών Κέντρων με ΑΕΙ
Θεωρούμε θετική την αναφορά του νόμου στην λειτουργική ενοποίηση του χώρου της Έρευνας. Η λειτουργική ενοποίηση ΕΚ και ΑΕΙ θα επιτύχει αν διευκολύνει την συνεργασία ερευνητικών ομάδων των ΕΚ και των ΑΕΙ ’από τα κάτω’ με σκοπό τη βέλτιστη χρήση των ανθρώπινων πόρων και των υποδομών, καθώς και την συνεργασία τους σε θέματα μεταπτυχιακής εκπαίδευσης. Για τη συνεργασία καθηγητών ΑΕΙ σε προγράμματα ερευνητικών κέντρων υπάρχει ήδη νομοθετικό πλαίσιο (’Συνεργαζόμενα μέλη ΔΕΠ’), που δεν θα πρέπει να θιγεί. (Ο θεσμός αυτός έχει λειτουργήσει καλώς στο ΙΤΕ και αποτελεί από την ίδρυσή του μια από τις βασικές συνιστώσες της λειτουργίας του.)
Επίσης είναι θετική η θεσμική δυνατότητα που δίνεται να συμμετέχουν Ερευνητές ΕΚ ως ’Καθηγητές Ερευνών’ σε μεταπτυχιακά προγράμματα που θα οργανώνουν οι Μεταπτυχιακές Σχολές. Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό ότι θα πρέπει ο νόμος να εξισώνει και τις αντίστοιχες αποδοχές καθηγητών ΑΕΙ και ερευνητών ΕΚ.
Συνεργασία Ερευνητικών Κέντρων και Επιχειρήσεων
Νομίζουμε ότι εκτός από την θέσπιση της δυνατότητας μετακινήσεων ερευνητών μεταξύ επιχειρήσεων και ερευνητικών φορέων , μια σειρά πρακτικών κινήτρων θα ήταν χρήσιμα για την ενθάρρυνση της ουσιαστικής συμμετοχής επιχειρήσεων για τη δημιουργία ερευνητικών υποδομών ή την εκμετάλλευση των ερευνητικών δυνατοτήτων των δημοσίων ερευνητικών φορέων. Τέτοια κίνητρα έχει κατά καιρούς προτείνει το ΙΤΕ και μπορεί να είναι π.χ. :
α) Φορολογικά-ασφαλιστικά, όπως η απόσβεση σε μία χρήση κόστους ερευνητικής υποδομής για εγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα ή η επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών νεοπροσλαμβανόμενου ερευνητικού προσωπικού για εγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα και για όλη τη διάρκειά του.
β) Δημόσια χρηματοδότηση όλου του κόστους ερευνητικού προγράμματος που θα αναθέσει ιδιωτική επιχείρηση σε δημόσιο ερευνητικό φορέα. Με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας και θα αναπτυχθούν στους φορείς ερευνητικές υποδομές και ομάδες πρόθυμες να συνεργασθούν με τον ιδιωτικό τομέα.
γ) Διάθεση κεφαλαίων «σποράς» σε νέες επιχειρήσεις τεχνολογικού χαρακτήρα που αναπτύσσουν συνέργειες με δημόσιους ερευνητικούς φορείς.
Η θέσπιση τέτοιων κινήτρων μπορεί να γίνει στον υπό συζήτηση νόμο ή σε αναπτυξιακό νόμο.
Εθνικές Ερευνητικές Υποδομές – Ανοικτή Πρόσβαση
Θεσπίζεται το Εθνικό Μητρώο Ερευνητικών Υποδομών, πράγμα θετικό, αλλά η ουσία του θέματος, δηλ. η οργάνωση της δικτύωσης και της λειτουργίας των υποδομών παραπέμπεται σε ΚΥΑ. Το βασικό θέμα είναι η οικονομική υποστήριξη των δικτύων των υποδομών , η οποία θα πρέπει να προβλέπεται στο ΕΣΠΕΚ. Τυπικά, τα δίκτυα αποτελούνται από μια κεντρική εθνική εγκατάσταση σε ένα ίδρυμα και περιφερειακούς μικρότερους πόλους σε άλλα ιδρύματα. Είναι σημαντικό η κεντρική μονάδα να υπάρχει ήδη και να λειτουργεί καλώς με κρίσιμη μάζα επιστημόνων και τεχνικών και αποδεδειγμένη αποδοτικότητα, και να μην χρηματοδοτηθούν μεγάλες νέες εγκαταστάσεις εκ του μηδενός . Πρέπει ασφαλώς να εξασφαλιστεί η ανοιχτή πρόσβαση σε όλες τις εγκαταστάσεις των μελών του δικτύου, η δε πρόβλεψη προκηρύξεων προγράμματος δικτύων στο ΕΣΠΕΚ θα πρέπει να καλύπτει έξοδα προμήθειας μεσαίου εξοπλισμού, εξασφάλιση της λειτουργίας των υποδομών που ήδη υπάρχουν (και τις αμοιβές τεχνικών) και έξοδα κινητικότητας, δικτύωσης και, κυρίως, εκπαίδευσης.
Για το ΔΣ του ΙΤΕ
Κώστας Φωτάκης, Πρόεδρος
Συμμετοχή της διευθυντικής ομάδας του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ) στη δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου για την «Έρευνα Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία» εκφράζοντας τις απόψεις της.
Το ΚΑΠΕ ιδρύθηκε το 1987 με εξουσιοδότηση του ερευνητικού νόμου 1514/1985 ως ιδιότυπο ερευνητικό / τεχνολογικό κέντρο που με την πάροδο του χρόνου απέκτησε το διττό ρόλο του ερευνητικού φορέα αλλά και του ενεργειακού κέντρου σε θέματα πράσινης ενέργειας. Από το 2009 το ΚΑΠΕ εποπτεύεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Η ερευνητική δραστηριότητα του ΚΑΠΕ στα θέματα αρμοδιότητας του υπήρξε τα χρόνια αυτά ιδιαίτερα έντονη, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας, εκπροσωπώντας τη χώρα μας στον Ευρωπαϊκό Ερευνητικό Χώρο για την Ενέργεια, προσελκύοντας σημαντικές χρηματοδοτήσεις από τα ευρωπαϊκά ανταγωνιστικά προγράμματα για την έρευνα και την ανάπτυξη και αξιοποιώντας τα ερευνητικά αποτελέσματα προς όφελος της εθνικής αλλά και ευρωπαϊκής οικονομίας και κοινωνίας.
Αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα θετικά την πρόταση νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων για τη διαμόρφωση και την οργάνωση του Ελληνικού Ερευνητικού Χώρου κατά τα επιτυχημένα διεθνή πρότυπα, με την έμφαση στην αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων, την προσθήκη της «καινοτομίας» στα κεντρικά ζητούμενα της νέας πολιτικής, την οριζόντια – διυπουργική- αντιμετώπιση των ερευνητικών αναγκών της χώρας μέσα από ένα κοινό πλαίσιο σχεδιασμού και αξιολόγησης κ.α.
Θεωρούμε σημαντικό για το ΚΑΠΕ (Ερευνητικός Φορέας αλλά όχι Ερευνητικό Κέντρο) να συμμετέχει και να συνεισφέρει ενεργά στην παραπάνω προσπάθεια στα γνωστικά του αντικείμενα (Ανανεώσιμες Πηγές και Εξοικονόμηση Ενέργειας), που είναι υψηλής προτεραιότητας για την Ευρώπη αλλά και παγκόσμια και δεν εξυπηρετούνται συστηματικά και στην ολότητά τους από άλλους ερευνητικούς φορείς της χώρας. Η ενδεχόμενη απουσία του ΚΑΠΕ από τον εθνικό ερευνητικό ιστό είτε θα άφηνε σημαντικά θεματικά κενά ή θα δημιουργούσε σοβαρές αλληλεπικαλύψεις με άλλους ερευνητικούς φορείς, εις βάρος τελικά της ιδέας του ενιαίου χώρου έρευνας.
Στην κατεύθυνση αυτή προτείνουμε τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του νόμου στους Ερευνητικούς Φορείς (όπου βέβαια συμπεριλαμβάνονται και τα Ερευνητικά Κέντρα και Ινστιτούτα) κατά το μέγιστο δυνατό. Έτσι :
1. Τα Κεφάλαια Α, Β, Γ, Δ και Ε (Άρθρα 1-5) του σχεδίου νόμου μπορούν να έχουν γενική ισχύ και να καταλαμβάνουν στο σύνολο των διατάξεων τους Ερευνητικούς Φορείς (γενικότερα) αντί των Ερευνητικών Κέντρων (ειδικότερα). Χρειάζεται, συμπληρωματικά, ο ορισμός των Ερευνητικών Φορέων και η συστηματική αναφορά τους στα πέντε πρώτα άρθρα στη θέση των Ερευνητικών Κέντρων.
2. Το Κεφάλαιο ΣΤ (Άρθρο 6) αναφέρεται στα Ερευνητικά Κέντρα. Το ΚΑΠΕ, ίσως και άλλοι ερευνητικοί φορείς, δεν μπορεί να το εφαρμόσει ως έχει λόγω της διαφορετικής του δομής ως προς τα όργανα διοίκησης, το οργανόγραμμα και τις παράλληλες δραστηριότητες του, τις κατηγορίες προσωπικού κλπ. Θα μπορούσε, όμως, να προβλεφτεί στο νόμο ότι «Οι Ερευνητικοί Φορείς οφείλουν σε συγκεκριμένο χρόνο (6 μήνες) να αναπροσαρμόσουν τους Εσωτερικούς Κανονισμούς Λειτουργίας τους, μεριμνώντας για τον διαχωρισμό των ερευνητικών τους δραστηριοτήτων από τις λοιπές και εφαρμόζοντας κατ αναλογία για αυτές τις διατάξεις του παρόντος νόμου που δεν έρχονται σε αντίθεση με τις καταστατικές τους ρυθμίσεις».
3. Το Κεφάλαιο Ζ (Άρθρο 7) για τα οικονομικά είναι σκόπιμο να αναφέρεται στους Ερευνητικούς Φορείς (γενικότερα).
4. Το Κεφάλαιο Η (Άρθρο 8), για τα ζητήματα προσωπικού, θα μπορούσε και πάλι να εφαρμοστεί κατ αναλογία μέσω του τροποποιημένου Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του Ερευνητικού Φορέα.
Στην Διευθυντική Ομάδα του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ) συμμετέχουν οι: Δρ. Γεώργιος Αγερίδης, Δρ. Κων/νος Καρύτσας, Δρ. Νικόλαος Καραπαναγιώτης, Δρ Δημήτρης Παπαστεφανάκης, κος. Κων/νος Τιγκας, Δρ Τακης Χαβιαρόπουλος
Ο ΣΕΠΑΑ χαιρετίζει τις αυξημένες δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ ΕΚ και ΑΕΙ, επισημαίνοντας όμως την βασική αντινομία του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου: ενώ επαγγέλλεται την ενοποίηση του χώρου, και άρα την εξίσωση μεταξύ Ερευνητών και μελών ΔΕΠ, στην ουσία την καταλύει υποβιβάζοντας δραματικά το status των πρώτων έναντι των δεύτερων. Τα μέλη ΔΕΠ διατηρούν το καθεστώς δημόσιου λειτουργού με σταθερά καθορισμένο μισθό και αυστηρά υψηλά κριτήρια προσλήψεως αφενός, ενώ οι Ερευνητές υποβιβάζονται σε καθεστώς συμβασιούχου ιδιωτικού δικαίου με απροσδιόριστες και μεταβαλλόμενες αποδοχές και εξίσου απροσδιόριστα κριτήρια προσλήψεως αφετέρου. Εν συντομία, η θέση του ΣΕΠΑΑ είναι ότι είναι αναγκαίο να εφαρμοστούν και για τους ερευνητές των ερευνητικών κέντρων αντίστοιχες ρυθμίσεις με αυτές που έχουν προβλεφθεί και ενταχθεί στον ισχύοντα νόμο για τα ΑΕΙ και αφορούν τους πανεπιστημιακούς.
Θεωρούμε θετική την σύνδεση του ερευνητικού έργου των ΕΚ με το διδακτικό έργο των ΑΕΙ στη βάση της θεσμοθέτησης του «Καθηγητή Έρευνας» και του «Συνεργαζόμενου Καθηγητή». Ωστόσο όπως προβλέπεται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο το ερευνητικό έργο του «Συνεργαζόμενου καθηγητή» λαμβάνεται υπόψη για την επαγγελματική του ανέλιξη, χωρίς να προβλέπεται το αντίστοιχο για τον «Καθηγητή Ερευνας». Αυτή η αναντιστοιχία δημιουργεί μια κατάφωρη ανισότητα εις βάρος των ερευνητών η οποία μπορεί να λειτουργήσει ως αντικίνητρο για την συμμετοχή τους στην πραγμάτωση του ενιαίου ερευνητικού χώρου και της σύνδεσής του με τα ΑΕΙ.
Πρόσθετες παρατηρήσεις:
Θα πρέπει να γίνει σαφές από το κείμενο του νόμου ότι ένας ερευνητής μπορεί να είναι ο κύριος επιβλέπων διδακτορικής διατριβής.
Ως τώρα ένας Ερευνητής μπορούσε να συμμετέχει σε τριμελείς επιτροπές διδακτορικών (αν και όχι ως κύριος επιβλέπων) χωρίς να έχει κάποιο σύνδεσμο με το ΑΕΙ, δηλ. χωρίς κάποιον τίτλο «Καθηγητή Έρευνας». Εάν με το νέο νόμο απαιτείται η με κάποιον τρόπο θεσμική σύνδεση του Ερευνητή με το ΑΕΙ ώστε να μπορεί να συμμετέχει σε επιτροπές διδακτορικών, τότε αυτό δυσχεραίνει αντί να διευκολύνει την κινητικότητα. Τόσο η νέα νομοθεσία για την έρευνα, όσο και οι σχετικές διατάξεις του νόμου για τα ΑΕΙ, πρέπει να διευκολύνουν τη συμμετοχή των ερευνητών ως κυρίων επιβλεπόντων διδακτορικών διατριβών, ούτως ώστε να αποφεύγεται το φαινόμενο των εικονικών πανεπιστημιακών κυρίων επιβλεπόντων που παρατηρείται σήμερα σε πολλές περιπτώσεις.
Ένας Ερευνητής θα μπορούσε να παρέχει διδασκαλία και σε προπτυχιακό, όχι μόνον σε μεταπτυχιακό επίπεδο.
Δεν αναφέρεται στο προς διαβούλευση κείμενο ο τρόπος πρόσθετης αμοιβής του Ερευνητή που θα κατέχει τον τίτλο του «Καθηγητή Έρευνας».
Συνεργασία ΕΚ-Επιχειρήσεων
Σε σχέση με την συνεργασία ΕΚ και Επιχειρήσεων τόσο μέσα από την κινητικότητα των ερευνητών και επιστημόνων όσο και μέσα από την παραγωγή νέων προϊόντων (νέων τεχνολογιών, εντύπων, πολυμεσικών εφαρμογών κ.λπ.) θα πρέπει να διασφαλισθούν τα πνευματικά δικαιώματα των ερευνητών επί του παραγόμενου έργου. Επίσης θα πρέπει να διασφαλίζονται τα πνευματικά δικαιώματα του ΕΚ επί των δημοσιευμάτων, αρχείων και συλλογών του.
Πρέπει να καθορίζεται σαφώς ο ελάχιστος και ο μέγιστος χρόνος παραμονής και απασχόλησης στο ΕΚ τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους αλλοδαπούς ερευνητές. Είναι αμφισβητήσιμη η προσφορά στο συλλογικό έργο του ΕΚ ενός ερευνητή της αλλοδαπής που έχει εκλεγεί σε δεύτερη οργανική θέση.
Το προσχέδιο δεν αναφέρει τις ερευνητικές άδειες (επισκέψεις σε συνεργάτες, συμμετοχή σε συνέδρια κτλ.) καθώς επίσης και τις σαββατικές άδειες (sabbaticals) οι οποίες, με βάση το υπάρχον κείμενο, θα μπορούσαν να ερμηνευτούν και ως άδειες άνευ αποδοχών. Με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά καταργείται ο θεσμός της ερευνητικής άδειας που είναι ζωτικής σημασίας για τους ερευνητές με σταθερή διεθνή παρουσία.
Προτείνουμε να μη μεταβληθεί το υπάρχον καθεστώς, όπως ακριβώς αυτό εξακολουθεί να ισχύει και για τους πανεπιστημιακούς.
1) Η διοικητική λειτουργία των Ερευνητικών Κέντρων θα πρέπει να διέπεται από την ίδια νομοθεσία που αφορά την διοικητική λειτουργία των πανεπιστημίων όσο αφορά την Έρευνα. Στο ερευνητικό σύστημα υπάρχουν δύο διαφορετικές ανταγωνιστικές συνιστώσες, οι Ερευνητές και οι Καθηγητές. Εν εναντία περιπτώσει, οι ερευνητές θα εξελιχθούν σταδιακά σε λειτουργικούς επιστήμονες των πανεπιστημιακών καθηγητών.
Οι προαγωγές των ερευνητών βασίζονται στην επιστημονική τους απόδοση και τεκμηριώνονται από τους Ακαδημαϊκούς δείκτες, (αριθμός των δημοσιεύσεων, έτερο- αναφορές του επιστημονικού τους έργου, δείκτης h, κλπ), όπως προβλέπεται από τον νόμο 1514 και τα προσχέδια του Νέου Νόμου για την Ε/Τ. Επίσης για την επιτυχή προαγωγή στις δύο τελευταίες βαθμίδες συνυπολογίζεται και « η επιτυχής προσέλκυση χρηματοδότησης» στα Ινστιτούτα.
Το σημείο αυτό αντικατοπτρίζει την εσωτερική αντίφαση του πνεύματος του νόμου μέχρι σήμερα για τη Ε/Τ, όπου ο νομοθέτης κρίνει με Ακαδημαϊκά κριτήρια τους ερευνητές, ενώ απαιτεί από αυτούς δράσεις με κριτήρια λειτουργίας ελεύθερης αγοράς.
2) Δεν αντιλαμβάνομαι την χρησιμότητα των αποθετηρίων, την στιγμή που η οποιαδήποτε πληροφορία είναι διαθέσιμη στον ιστοχώρο.
Αλκιβιαδης-Κωνσταντίνος Κεφαλάς
Δντης Ερευνών ΙΘΦΧ/ΕΙΕ
Η λειτουργική ενοποίηση του χώρου της έρευνας πρέπει να βασίζεται στην ελαχιστοποίηση του ερευνητικού κόστους και την βέλτιστη κατανομή τους στον ελλαδικό χώρο έτσι ώστε να αξιοποιείται ο σκοπός-στόχος της ισόρροπης συνανάπτυξη της χώρας. Θα ήταν λάθος να συγκεντρωθούν οι ερευνητικοί φορείς στο λεκανοπέδιο της Αττικής και στην συμπρωτεύουσα με το επιχείρημα του μικρότερου λειτουργικού κόστους.
Σε περιπτωση ερευνητων του εξωτερικου που συνεργαζονται με ερευνητικο ιδρυμα της χωρας, ποια ειναι η αποδεκτη κατανομη του χρονου κατα αντιστοιχια με τις αντιστοιχες ρυθμισεις με τα μελη ΔΕΠ?
Ερευνητες ελληνικων ιδρυματων μπορουν να διορισθουν σε θεση ερευνητη της αλλοδαπης διατηρωντας την ελληνικη θεση -αλλα ανευ αποδοχων. Μπορουν να διορισθουν και σε θεση ΔΕΠ της αλλοδαπης? Ποια ειναι τα επιτρεπτα χρονοδιαγραμματα και για τις δθο περιπτωσεις? Επιτρεπεται κατανομη του χρονου απασχολησης στον ιδιο ακαδημαικο χρονο κατα αντιστοιχια με τα λελη ΔΕΠ? Δεδομενου οτι οι ερευνητες δεν εχουν διδακτικη υποχρεωση στην Ελλαδα θα επρεπε να υπαρχει μεγαλυτερη ελαστικοτητα σε αθτες τις ρυθμισεις απο ο,τι στις αντιστοιχες για τα μελη ΔΕΠ.
Ο τιτλος του Συνεργαζομενου Καθηγητη απονεμεται σε οποιον ερευνητη διδασκει σε μεταπτυχιακο και τον αιτηθει? Δεν υπαρχουν καποιες αλλες απαιτησεις/ καποια κριτηρια οπως η αξιολογηση του διδακτικου εργου του απο τους φοιτητες και αλλα συναφη?
Ειναι προφανες απο τα εδαφια που αναφερονται στις ερευνητικες υποδομες αλλα και απο αλλα αρθρα του κειμενου δαβουλευσης οτι η μεσω νομου θεσμοθετηση διεξοδικα και παραγωγικα, εχει ως προαπαιτουμενη τη συζητηση και θεσμοθετηση του πλαισιου του ερευνητικου ιστου της χωρας. Παραδοξα στην προκειμενη περιπτωση η αναδιοργανωση του ερευνητικου ιστου ακολουθει χρονικα τις νεες νομοθετικες ρυθμισεις με ασαφη στοχο και αδιευκρινιστους τους λογους αυτης της επιλογης, εαν καλοπροαιρετα δεχθουμε οτι υπαρχει «πλανο» επεξεργασμενο και αληθινη επιδιωξη η βελτιωση των σημερινων και η επιτυχημενη μελλοντικη πορεια.
1. Ποιοί είναι οι όροι και το πλαίσιο συνεργασίας/διασύνδεσης ερευνητικών κέντρων (ΕΚ) και ΑΕΙ και πως/που αυτοί καταγράφονται στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου? Σε κάθε περίπτωση το πολύ σημαντικό αυτό θέμα της διασύνδεσης ΕΚ με ΑΕΙ φαίνεται να εξαντλείται στους τρεις ορισμούς αυτούς του «Καθηγητή Έρευνας», «Συνεργαζόμενου Καθηγητή» και «Επισκέπτη Ερευνητή». Εξάλλου υπό το πρίσμα του νέου (ερευνητικά και διοικητικά αποδυναμωμένου κατά την γνώμη μου) μοντέλου για τα ερευνητικά κέντρα και τους ερευνητές τους που προωθείται μέσα από το παρόν σχέδιο νόμου, πολύ φοβάμαι ότι δεν διασφαλίζεται η ισοτιμία των δύο μερών (ΕΚ και ΑΕΙ) στα πλαίσια της συνεργασίας αυτής με αρνητικές συνέπειες για την ίδια την έρευνα.
2. Η δυνατότητα του κάθε ερευνητή να επιβλέπει ή να συν-επιβλέπει διδακτορικές διατριβές θα πρέπει να εξασφαλίζεται ανεξάρτητα του αν κατέχει τον τίτλο του Καθηγητή Έρευνας ή όχι. Πιστεύω δε ότι οι ερευνητές θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα επίβλεψης (ή συνεπίβλεψης) όχι μόνο διδακτορικών αλλά και μεταπτυχιακών εργασιών.
1. Το κείμενο επιμένει στα Ερευνητικά Κέντρα. Αυτά είναι σκληρές δομές που σε ένα αβέβαιο και ασταθές περιβάλλον δεν είναι εύκολα προσαρμόσιμες. Θα μπορούσε παράλληλα με τα Ερευνητικά Κέντρα να προβλέπεται ένας πιο ευέλικτος θεσμός τα (θεματικά) «Δίκτυα» τα οποία και από τη φύση τους είναι πιο ευέλικτα και με τις ευρωπαϊκές πολιτικές εναρμονίζονται πιο εύκολα (πχ. στα clusters).
2. Η λειτουργία τόσο των εργαστηρίων όσο και των κέντρων είναι εύθραστη βασικά λόγω της αποσπασματικότητας και της αβεβαιότητας της χρηματοδότησης. Τα πανεπιστήμια εκπαιδεύουν μέσα από αντίξοες συνθήκες και χωρίς στήριξη ερευνητές (διδάκτορες) αλλά δεν μπορούν να τους κρατήσουν. Δεν μπορεί κάποιος να επιβιώσει σήμερα στην Ελλάδα ως «ερευνητής». Ως να λυθεί αυτό δεν μπορεί κανείς να μιλά για εύρυθμη λειτουργία εργαστηρίων και ερευνητικών κέντρων και κατ’επέκταση για λειτουργική ενοποίηση… και εδώ ίσως θα ήταν πιο προσαρμοστική η πρόβληψη για δημιουργία θεματικών Δικτύων.
Η καταγραφή των υποδομών είναι μια εξαιρετικά σημαντική εργασία και εξαιρετικά απαραίτητη όχι μόνο για τους ερευνητές αλλά και για τις επιχειρήσεις.
Αν γνωρίζουμε τις υποδομές, τον εξοπλισμό, τα όργανα μέτρησης και τα εργαλεία που είναι διαθέσιμα στα ερευνητικά κέντρα αυτό από μόνο του μπορεί να αποτελέσει ένα επιπλέων έσοδο από την χρήση αυτών των πόρων από τις επιχειρήσεις.
Για να γίνει εφικτό αυτό χρειάζεται να καταγράφονται μια σειρά από στοιχεία αυτών των υποδομών και να αναρτούνται σε ένα ειδικό portal.
1. Ότι έχει αποφασιστεί από την ΓΓΕΤ συν,
2. Αναλυτικές τεχνικές προδιαγραφές
3. Φωτογραφίες του εργαστήριου ή του εξοπλισμού
4. Υπεύθυνος ή και χειριστής(ες)
5. Τηλέφωνο επικοινωνίας και email
6. Κόστος χρήσης ανά, ώρα, βάρδια, ημέρα, εβδομάδα, μήνα.
7. Οροί χρήσης,
8. Διαδικασία δέσμευσης χρόνου ή αίτησης χρήσης
9. Τρόπος πληρωμής
Αν επιπλέων τα δεδομένα αυτά της database είναι σε κάποια ανοιχτή δομή θα διευκολυνθεί η διασπορά της πληροφορίας σε τρίτες βάσεις δεδομένων.
Τέλος αν οι τιμές αντανακλούν αποκλειστικά το κόστος και από αυτό ένα ποσό να παρέχετε ως μπόνους στον άμεσα εμπλεκόμενο τεχνικό που θα το χειρίζεται, αυτό θα αποτελέσει και μια μορφή προώθησης της επαφής των εργαστηρίων με τον παραγωγικό ιστό της χώρας.
Ο υπό διαβούλευση Νόμος για την Έρευνα δεν προβλέπει τίποτα σχετικά με την δι-ιδρυματική κινητικότητα μεταξύ ΑΕΙ και ερευνητικών κέντρων, ερευνητών και μελών ΔΕΠ, στο πλαίσιο ερευνητικών και εκπαιδευτικών αδειών, αποσπάσεων και μετακλήσεων, όπως πρότεινε η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών (16-12-2010). Πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί πολλούς ερευνητές και δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς [σύμφωνα με το άρθρο 22 του ισχύοντος νόμου για την έρευνα (Ν 1894/1990) επιτρέπεται μόνο η απόσπαση ερευνητών σε άλλο εθνικό ερευνητικό κέντρο, ακαδημαϊκό κέντρο, ανεξάρτητο ινστιτούτο ή ακαδημαϊκό ινστιτούτο, όταν συντρέχουν ειδικές συνθήκες]. Μια ξεκάθαρη διάταξη που θα επιτρέπει όχι μόνο την προσωρινή, αλλά και τη μόνιμη ισότιμη μετακίνηση ερευνητών και ΔΕΠ 1) θα ενισχύσει τη στελέχωση ΑΕΙ και Ερευνητικών Κέντρων με αξιόλογο επιστημονικό προσωπικό, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες που οι νέες προσλήψεις έχουν μειωθεί αισθητά και 2) θα λειτουργήσει ευεργετικά για πολλές οικογένειες ερευνητών και μελών ΔΕΠ που αναγκάζονται να συντηρούν σπίτια σε δύο διαφορετικές πόλεις, κάτι που είναι δυσβάστακτο μετά τις συνεχόμενες μειώσεις αποδοχών.
ΤΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ, ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ. Η ΠΑΤΕΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΘΕΙ ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΙΔΕΑ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΡΕΥΝΑ, ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΑΛΛΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ «ΠΟΥΛΗΘΕΙ» ΑΥΤΟ?
ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ….
Προτείνεται η ενοποίηση ομοειδών κέντρων, κατά το πρότυπο της ενοποιήσεως ΑΕΙ, μετά από αξιολόγηση, ώστε να υπάρξει η κρίσιμη μάζα ερευνητών και η καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και των πόρων.
H συνεργασία Ερευνητικών Κέντρων και Επιχειρήσεων μέσα από την κινητικότητα Ερευνητών και Επιστημόνων δεν θα είναι εξίσου αποτελεσματική όσο η δυνατότητα ανάληψης ερευνητικών έργων με την μορφή ολοκληρωμένων project που θα καθορίζονται απο τις επιχειρήσεις ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα. Επίσης η κινητικότητα των ερευνητών σε επιχειρήσεις θα πρέπει να συνδέετε με συγκεκριμένα τελικά παραδοτέα προκαθορισμένα απο την αρχή που θα είναι με αντικειμενικό και μη αμφισβητήσιμο τρόπο αξιολογήσιμα. Τέλος θα πρέπει να δημιουργεί ένα διαδικτυακό εργαλείο που θα βοηθάει στο matching making μεταξύ επιχειρήσεων και ερευνητών.
Αντί σχολίων ας κάνουν τον κόπο οι «φωστήρες» Έλληνες νομοθέτες να επισκεφτούν τον παρακάτω χώρο.
http://www.gopetition.com/petitions/support-the-hellenic-centre-for-marine-research-hcmr/signatures.html
Εκεί ας διαβάσουν τα δημόσια σχόλια διακεκριμένων επιστημόνων για το ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. και για την σημασία του στο χώρο της Ευρωπαϊκής έρευνας.