1.Από την αγωνιστική περίοδο 2015-2016, για τη χορήγηση του πιστοποιητικού συμμετοχής σε Τ.Α.Α. ή Α.Α.Ε. που προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 77Α του ν. 2725/1999, όπως ισχύει, απαιτείται η προσκόμιση βεβαίωσης εξόφλησης ή διακανονισμού οφειλών των Τ.Α.Α. ή Α.Α.Ε.: α) προς τους ιδιοκτήτες των αθλητικών εγκαταστάσεων, τις οποίες χρησιμοποίησαν ως έδρα στο παρελθόν, όταν αυτές ανήκουν στο ευρύτερο δημόσιο τομέα (ν.π.δ.δ., ν.π.ι.δ. εποπτευόμενα από τη Γ.Γ.Α, Ο.Τ.Α., ιδρύματα, κληροδοτήματα κλπ), β) προς το Εθνικό Συμβούλιο Καταπολέμησης Ντόπινγκ (Ε.Σ.ΚΑ.Ν.) και γ) προς το εργαστήριο ντόπινγκ του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών (Ο.Α.Κ.Α.)
Τις ως άνω βεβαιώσεις εκδίδει ο αντίστοιχος φορέας και υποχρεούται το Τ.Α.Α. ή Α.Α.Ε. να προσκομίσει εμπρόθεσμα και νομότυπα ενώπιον της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού το ΤΑΑ ή ΑΑΕ. Σε περίπτωση μη τήρησης του διακανονισμού εκπίπτει ανάλογα η εγγυητική επιστολή που προβλέπεται στο άρθρο 78 του ν. 2725/1999. Σε περίπτωση μη ύπαρξης οφειλής προς καθέναν ή κάποιον από τους ανωτέρω φορείς, προσκομίζεται στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού υπεύθυνη δήλωση του νομίμου εκπροσώπου ΤΑΑ ή ΑΑΕ περί μη οφειλής, με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής.
2. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 77Α του ν. 2725/1999 προστίθεται περίπτωση η΄, ως ακολούθως
«Η σύμβαση μίσθωσης ή καθ΄οιονδήποτε τρόπο παραχώρησης χρήσης, ως έδρας του Τ.Α.Α. ή Α.Α.Ε., όταν δεν χρησιμοποιείται ιδιόκτητη αθλητική εγκατάσταση ως έδρα.»
3. Η παράγραφος 23 του άρθρου 38 του ν. 2725/1999, όπως ισχύει, συμπληρώνεται και τροποποιείται ως ακολούθως:
«23. Προς το σκοπό της καλύτερης προετοιμασίας των εθνικών ομάδων, των αναγνωρισμένων κατά τον παρόντα νόμο αθλητικών Ομοσπονδιών που καλλιεργούν άθλημα ή αγώνισμα αθλήματος που περιλαμβάνεται στο εκάστοτε ισχύον πρόγραμμα Ολυμπιακών, είναι δυνατόν να χορηγηθεί άδεια με αποδοχές, κατά τα κατωτέρω οριζόμενα, προκειμένου να συμμετάσχουν σε αγώνες πολύ υψηλού επιπέδου, όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες και τα Παγκόσμια ή Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, στους εν ενεργεία αθλητές και αθλήτριες, μέλη των εθνικών ομάδων, στους προπονητές ή προπονήτριές τους, καθώς και στους διεθνείς έλληνες διαιτητές και κριτές που λαμβάνουν μέρος στους αγώνες αυτούς και οι οποίοι εργάζονται, είτε στο Δημόσιο, είτε σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ν.Π.Ι.Δ. του στενού ή ευρύτερου δημόσιου τομέα, είτε στους Ο.Τ.Α. όλων των βαθμίδων. Η άδεια χορηγείται από τον φορέα όπου εργάζονται τα παραπάνω πρόσωπα, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου, η οποία θα συνοδεύεται υποχρεωτικά: α) με βεβαίωση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (Ε.Ο.Ε.), προκειμένου για τους θερινούς ή χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες κατά περίπτωση, η οποία θα πιστοποιεί ότι ο αιτών ή η αιτούσα έχει προκριθεί και είναι μέλος της Ολυμπιακής ομάδας που θα συμμετάσχει στην αντίστοιχη διοργάνωση και β) με βεβαίωση της οικείας αθλητικής Ομοσπονδίας, η οποία θα επικυρώνεται από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.) για την περίπτωση των Παγκόσμιων ή Πανευρωπαϊκών Αγώνων, κατά περίπτωση, στην οποία θα πιστοποιείται ότι ο αιτών ή η αιτούσα έχει προκριθεί και είναι μέλος της εθνικής ομάδας που θα συμμετάσχει στην αντίστοιχη διοργάνωση.
Οι διατάξεις των δύο προηγουμένων εδαφίων της παραγράφου αυτής εφαρμόζονται ανάλογα και στους εργαζόμενους αθλητές και αθλήτριες με αναπηρία (ΑΜΕΑ), στους κωφούς αθλητές, στους αθλητές – συνοδούς αυτών, μέλη εθνικών ομάδων, στους προπονητές ή προπονήτριες αυτών, καθώς και στους έλληνες διαιτητές και κριτές που συμμετέχουν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, στους Ολυμπιακούς Αγώνες Κωφών καθώς και σε αγώνες πολύ υψηλού επιπέδου, όπως είναι τα Παγκόσμια ή Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, σύμφωνα με τους κανονισμούς του οικείου αθλήματος και οι οποίοι εργάζονται στους ανωτέρω φορείς. Την προαναφερόμενη βεβαίωση στους συμμετέχοντες χορηγεί η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή ή προκειμένου για τους κωφούς η Ελληνική Ομοσπονδία Αθλητισμού Κωφών, η οποία θα επικυρώνεται από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.) ».
Καθώς φαίνεται εν προκειμένω, το υπουργείο προσανατολίζεται σε κάποια στρατηγική που δεν είναι καθόλου καινοτομική, είναι δε πολύ προσαρμοστική.
Το άρθρο 11 του νομοσχεδίου είναι το πλέον ενδεικτικό ότι είναι τέτοια η στρατηγική του κατά της βίας (πολιτική δεν θα την έλεγα, καθώς δεν σκοπεύω εντέλει να ερμηνεύσω τις προθέσεις του). Καθώς δείχνει μάλιστα, δεν προσφέρεται για εύκολο σχολιασμό. Χαρακτηριστικό είναι και το απόσπασμα με το «εκάστοτε ισχύον πρόγραμμα Ολυμπιακών».
Το να προσαρμόζεται κανείς δεν είναι πάντοτε κακό, ούτε πάντοτε καλό, και στη συγκεκριμένη περίπτωση το υπουργείο και η ελληνική κυβέρνηση πάει να προσαρμοστεί στα περί ολυμπιακών ιδεωδών.
Η γενική κατεύθυνση είναι στην κατεύθυνση του διεθνούς ποδοσφαίρου, οπότε κάποια επόμενη κυβέρνηση, εφόσον όχι η ίδια, θα μπορέσει κατόπιν να εξειδικεύσει.
Εκτός από την Ε.Π.Ο. του Ν.3479/2006, Άρθρο 29 Παράγραφος 12, μπορεί να είναι και η Ε.Ο.Ε., που θα ρυθμίζει τα αντίστοιχα θέματα αυτόνομα σύμφωνα με το καταστατικό και τους κανονισμούς της, όπως και αυτούς που καθορίζονται από την Δ.Ο.Ε. (καθώς και κάποια ίσως κοινή Ευρωπαϊκή Ολυμπιακή Επιτροπή).
Η λύση δεν είναι η απομόνωση, όμως υπάρχουν υψηλές, αλλά και συγκεκριμένες απαιτήσεις, προκειμένου να συμβιβάσει κανείς καλώς τα περί ολυμπιακών ιδεωδών, με τα περί αξιοκρατίας.
Αν δεν είναι επαρκώς επεξεργασμένες οι θέσεις, δεν είναι δύσκολο να κάνουν τους υπερασπιστές των ιδεωδών, να πιστέψουν πως είναι ουτοπική κάθε άλλη πολιτική, και πως δεν είναι εκείνη των δικών τους φαντασιώσεων, συνήθως διεθνικών και μαζί εθνικών, έως εθνικιστικών.
Υπάρχουν και καλά νέα γενικότερα, καθώς πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που μπορεί να κερδίσει εντυπώσεις και να φέρει κάποια λίγα έσοδα στο κράτος, αυξάνοντας ίσως κι αρκετά θεαματικά τα περιστατικά βίας.