Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

1. Στο άρθρο 41 ΣΤ’ του ν. 2725/1999(ΦΕΚ Α’ 121/17.06.1999), όπως ισχύει, μετά την παράγραφο 4, προστίθεται νέα παράγραφος 4Α, ως ακολούθως:
«4Α. Συνιστούν επιβαρυντικές περιπτώσεις και η επιβαλλόμενη ποινή μπορεί να ξεπεράσει το ανώτατο όριο που προβλέπεται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου ή στον Ποινικό Κώδικα και να φθάσει έως το ανώτατο όριο του είδους της ποινής:
α) Εάν ο δράστης κατά την τέλεση των πιο πάνω πράξεων χρησιμοποίησε όπλο ή κάθε άλλου είδους μέσο, ικανό και πρόσφορο να προκαλέσει κίνδυνο για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα τρίτων.
β) Εάν, από τη βαρύτητα της πράξης, τη βιαιότητα κατά την τέλεσή της, τις περιστάσεις αυξημένης επικινδυνότητας για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα προσώπων, τα αίτια που ώθησαν τον δράστη σε αυτήν και τη σοβαρή διασάλευση της δημόσιας τάξης, προκύπτει αντικοινωνικότητα αυτού και σταθερή ροπή του σε διάπραξη νέων εγκλημάτων στο μέλλον.
γ) Εάν ο δράστης εκδήλωσε ρατσιστική συμπεριφορά, υπό τις προϋποθέσεις της παραγράφου 1 και 2 του παρόντος άρθρου. »
2. Το εδάφιο β’ της παραγράφου 6 του άρθρου 41ΣΤ’ του ν. 2725/1999(ΦΕΚ Α’ 121/17.06.1999), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«β. Η ποινή για τις πράξεις του παρόντος άρθρου δεν μετατρέπεται σε καμία περίπτωση.
Το Δικαστήριο, εφόσον συντρέχουν οι όροι αναστολής εκτέλεσης της ποινής, ανεξαρτήτως του ύψους αυτής, διατάσσει, για χρονικό διάστημα ίσο με την ανασταλείσα ποινή, την υποχρέωση του καταδικασθέντος να διαμένει στην κατοικία του κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.
Η παραβίαση του συγκεκριμένου όρου συνεπάγεται την άρση της αναστολής. Σε περίπτωση δεύτερης καταδίκης για αδίκημα του παρόντος νόμου, ανεξαρτήτως του ύψους των αθροιζομένων ποινών, δεν χορηγείται αναστολή εκτέλεσης της ποινής.».