1. Η επιλογή μεταπτυχιακών φοιτητών γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου και τις ρητές προβλέψεις των οικείων Kανονισμών Μεταπτυχιακών Σπουδών. Οι Έλληνες πτυχιούχοι πρέπει να γνωρίζουν μια τουλάχιστον ξένη γλώσσα, οι δε αλλοδαποί πρέπει να μπορούν να εκφραστούν επαρκώς στη γλώσσα διεξαγωγής του ΠΜΣ. Η επιλογή των μεταπτυχιακών φοιτητών γίνεται λαμβάνοντας υπ’ όψη κριτήρια που εξειδικεύονται στους οικείους Κανονισμούς. Έπειτα από απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής προβλέπεται η δυνατότητα διεξαγωγής προεισαγωγικών εξετάσεων, υπό όρους οι οποίοι περιγράφονται στη σχετική δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος.
2. Για κάθε μεταπτυχιακό φοιτητή ορίζεται Σύμβουλος Σπουδών, ο οποίος επιβλέπει τη φοίτηση και την ερευνητική του πρόοδο, σύμφωνα με τις προβλέψεις των οικείων Κανονισμών Μεταπτυχιακών Σπουδών. Μετά την ολοκλήρωση κάθε εξαμήνου, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές υποχρεούνται να υποβάλουν στο Σύμβουλο Σπουδών έκθεση προόδου καθώς και αντίγραφα όλων των εργασιών που έχουν εκπονήσει. Όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος των μαθημάτων και πριν την υποβολή προς κρίση της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας, ο Σύμβουλος Σπουδών συντάσσει σύντομη έκθεση αξιολόγησης, που καταχωρίζεται στον φάκελο του φοιτητή, και ζητά τη συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής.
3. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές εγγράφονται και συμμετέχουν στα μεταπτυχιακά προγράμματα υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον οικείο Κανονισμό Σπουδών. Η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική για τους εγγεγραμμένους φοιτητές, σύμφωνα με τις προβλέψεις του οικείου κανονισμού.
4. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουν όλα τα δικαιώματα, τις παροχές και τις διευκολύνσεις που προβλέπονται και για τους φοιτητές του πρώτου κύκλου σπουδών πλην του δικαιώματος παροχής δωρεάν διδακτικών συγγραμμάτων.
5. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές ανανεώνουν υποχρεωτικά την εγγραφή τους κάθε ακαδημαϊκό εξάμηνο. Η μη ανανέωση εγγραφής για δύο συνεχόμενα εξάμηνα οδηγεί, εφόσον δεν συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας, στην οριστική διαγραφή του φοιτητή από τα μητρώα μεταπτυχιακών φοιτητών. Σε κάθε περίπτωση η τελική απόφαση ανήκει στην αρμοδιότητα της Συνέλευσης του Τμήματος.
6. Εργαζόμενοι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουν δικαίωμα μερικής φοίτησης, κατά τα προβλεπόμενα και για τους φοιτητές του Πρώτου Κύκλου Σπουδών. Οι φοιτητές μερικής φοίτησης δικαιούνται τον διπλάσιο χρόνο για την ολοκλήρωση των σπουδών τους και την απονομή του τίτλου σπουδών από εκείνον που προβλέπεται στο ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών που παρακολουθούν.
7. Ο ανώτατος επιτρεπόμενος χρόνος ολοκλήρωσης των σπουδών ορίζεται σύμφωνα με τον Κανονισμό Σπουδών και δεν μπορεί να υπερβαίνει το διπλάσιο της προβλεπόμενης κανονικής διάρκειας σπουδών. Στην περίπτωση αυτή, κάθε φοιτητής μπορεί να επανεγγραφεί σε μεταπτυχιακά μαθήματα στα οποία δεν έλαβε προβιβάσιμο βαθμό ή να τα αντικαταστήσει με άλλα, αν αυτό προβλέπεται στον οικείο Κανονισμό Σπουδών. Έπειτα από αιτιολογημένη αίτηση, σε οποιαδήποτε φάση της μεταπτυχιακής φοίτησης, δίνεται η δυνατότητα προσωρινής αναστολής των σπουδών, που δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο συνεχή εξάμηνα κατά τα οριζόμενα στον οικείο Κανονισμό Σπουδών. Τα εξάμηνα αναστολής της φοιτητικής ιδιότητας δεν προσμετρώνται στην προβλεπόμενη ανώτατη διάρκεια κανονικής φοίτησης.
8. Για την απονομή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών απαιτείται προβιβάσιμος βαθμός σε όλα τα προβλεπόμενα από το οικείο πρόγραμμα μαθήματα, εκτός αν προβλέπεται διαφορετική ρύθμιση στον Κανονισμό Σπουδών, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή του μεταπτυχιακού φοιτητή στο σύνολο των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο πρόγραμμα και στον Κανονισμό.
9. Οι μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες, εφ’ όσον εγκριθούν, αναρτώνται υποχρεωτικά στον διαδικτυακό τόπο του οικείου Ιδρύματος, σύμφωνα με τον κανονισμό του ιδρύματος και για τις διδακτορικές διατριβές και τις προδιαγραφές του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης.
10. Για την αξιολόγηση και βαθμολόγηση της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας ορίζεται από τη ΣΕ του ΠΜΣ τριμελής εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με όσα προβλέπονται ανωτέρω και, ειδικότερα, στον οικείο Κανονισμό Σπουδών.
Από την παρ.10 του άρθρου 33 του Ν.4009/2011(Ά 195) να καταργηθεί η φράση:«Σε περίπτωση αποτυχίας, ο φοιτητής συνεχίζει ή όχι τη φοίτησή του σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον Οργανισμό του Ιδρύματος , στους οποίους περιλαμβάνεται και ο μέγιστος αριθμός επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.»,ώστε με σαφήνεια να καταργηθεί η δυνατότητα καθορισμού μεγίστου αριθμού επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.
Να προστεθεί ότι καταργείται η τελευταία φράση της παραγράφου 10 του άρθρου 33 του Ν.4009/2011(Ά 195), ώστε με σαφήνεια να καταργηθεί η δυνατότητα καθορισμού μεγίστου αριθμού επαναλήψεων της εξέτασης σε ένα μάθημα.
Επίσης η μη συνεχόμενη εγγραφή φοιτητή ή σπουδαστή σε 1 ή 2 ή περισσότερα εξάμηνα σπουδών να μη συνεπάγεται την αυτοδίκαιη διαγραφή του, αλλά την αυτοδίκαιη διακοπή της φοιτήσεώς του έως ότου αυτός κάνει επανεγγραφή.
Τα ίδια προτείνω να ισχύουν και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Επίσης, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές φοιτητές να μην υποχρεούνται μετά την ολοκλήρωση κάθε εξαμήνου να υποβάλλουν στο Συμβούλιο Σπουδών έκθεση προόδου και αντίγραφα όλων των εργασιών τις οποίες θα έχουν εκπονήσει κατά τη διάρκειά του.
Να υπάρχει η δυνατότητα εξέτασης τουλάχιστον 3 φορές σε κάθε μάθημα ανά έτος τόσο στα προπτυχιακά όσο και στα μεταπτυχιακά μαθήματα ,δηλαδή σε κάθε εξεταστική περίοδο να εξετάζονται χειμερινά και εαρινά μαθήματα.
Τόσο στα προπτυχιακά όσο και στα μεταπτυχιακά μαθήματα αθροιστικά στις 2 ή 3 ή περισσότερες εξετάσεις τους ετησίως, το σύνολο των επιτυχόντων να μη δύναται να είναι μικρότερο του 50%, διότι όταν συμβαίνει το αντίθετο σε ένα μάθημα κατά τη γνώμη μου σημαίνει ή ότι ο καθηγητής αυτού του μαθήματος έχει δυσανάλογες απαιτήσεις στην εξέτασή του σε σχέση με όσα δίδαξε στο μάθημα αυτό ή ότι το μάθημα αυτό δε διδάχθηκε σωστά .
Nα μην υπάρχουν προαπαιτούμενα μαθήματα, καθώς στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι αρκετοί επιτυγχάνουν στις εξετάσεις μαθημάτων επομένων εξαμήνων οφείλοντας μαθήματα προηγουμένων εξαμήνων, τα οποία δύνανται να θεωρηθούν ως προαπαιτούμενα. Το ίδιο προτείνω να ισχύει και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Για τα Τμήματα ή Σχολές ΑΕΙ να υπάρχει τετραετής ελάχιστη κανονική διάρκεια σπουδών.
Η διανομή των συγγραμμάτων στους φοιτητές και σπουδαστές να είναι δωρεάν. Το ίδιο προτείνω να ισχύει και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Ο χαρακτηρισμός του πτυχίου ή διπλώματος ως «Καλώς», «Λίαν Καλώς» και «Άριστα» να γίνεται με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα Α.Ε.Ι., δηλαδή για βαθμό από 5 έως 6,49 «Καλώς», από 6,50 έως 8,49 «Λίαν Καλώς» και από 8,49 έως 10 «Άριστα».
Όσον αφορά τις κατατακτήριες εξετάσεις να μην απαιτείται ούτε βαθμός τουλάχιστον 5/10 σε κάθε εξεταζόμενο μάθημα ούτε μέσος όρος των εξεταζόμενων μαθημάτων 5/10, δεδομένου ότι οι υποψήφιοι δεν έχουν διδαχθεί τα μαθήματα αυτά και είναι ήδη κάτοχοι πτυχίου ή διπλώματος Α.Ε.Ι.. Απλώς να γίνεται η επιλογή των υποψηφίων με βάση το άθροισμα των βαθμών τους στα εξεταζόμενα μαθήματα.
Το ίδιο προτείνω να ισχύει και σε περίπτωση γραπτών εξετάσεων για την επιλογή μεταπτυχιακών φοιτητών ή υποψηφίων διδακτόρων.
Να υπάρχει πρωινό 8:00 έως 14:00 και απογευματινό 16:00 έως 22:00 κλιμάκιο παρακολούθησης μαθημάτων.
Αυτό θα διευκολύνει τόσο τους εργαζόμενους φοιτητές και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές στην παρακολούθηση μαθημάτων όσο και τους καθηγητές οι οποίοι έχουν παράλληλη απασχόληση εκτός των ΑΕΙ, ενώ θα συμβάλλει και σε οικονομία χώρου καθώς σε κάθε αίθουσα θα εξυπηρετούνται δύο(2) αντί του ενός(1) κλιμακίου.
Έχω την άποψη ότι στην Ελλάδα τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια και τα Κολλέγια δε θα πρέπει να απονέμουν πτυχία ή διπλώματα αλλά μόνο Μεταπτυχιακούς Τίτλους Σπουδών-Πτυχία Master και Διδακτορικά Διπλώματα.
Επίσης η εισαγωγή στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο για την απόκτηση πτυχίου ή διπλώματος, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να γίνεται μέσω γραπτών εξετάσεων.
Από έλεγχο τον οποίο πραγματοποίησα σε όλα τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών της Ελλάδας τα οποία λειτουργούν υπό την ευθύνη Τμημάτων ή Σχολών Πανεπιστημίων ή Τ.Ε.Ι. ή Τμημάτων ή Σχολών Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι. , περίπου πεντακοσίων (500) στο σύνολο, δεν υπάρχει ούτε ένα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών το οποίο να μην έχει κατά την άποψη μου τουλάχιστον ένα κριτήριο επιλογής των υποψηφίων (συνέντευξη, βαθμός πτυχίου τουλάχιστον «Λίαν Καλώς», υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι εγγεγραμμένοι σε άλλο μεταπτυχιακό πρόγραμμα κ.ά.) το οποίο να μην είναι αντιδεοντολογικό και να μη στρεβλώνει το αποτέλεσμα της επιλογής των μεταπτυχιακών φοιτητών. Σημειωτέον ότι ορισμένα από αυτά τα κριτήρια ,όπως υπεύθυνη δήλωση υποψηφίων ότι δεν είναι εγγεγραμμένοι σε άλλο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών, είναι και παράνομα (η έρευνά μου αυτή ολοκληρώθηκε το 2011).
Ομοίως και η επιλογή υποψηφίων διδακτόρων σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται με ορισμένα από τα προαναφερθέντα κακώς κείμενα κατά τη γνώμη μου κριτήρια.
Σχετικώς με τις μεταπτυχιακές σπουδές και την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών παρακαλώ να εισάγετε συν τοις άλλοις και τις ακόλουθες μεταρρυθμίσεις:
i) Στα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων μεταπτυχιακών φοιτητών να μην υπάρχουν κριτήρια αποκλεισμού τους, δεδομένου ότι κατά τη γνώμη μου το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης είναι μία εξειδίκευση την οποία όλοι οι απόφοιτοι των Α.Ε.Ι. έχουν την ικανότητα να κάνουν. Ούτε στα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων διδακτόρων πρέπει να υπάρχουν κριτήρια αποκλεισμού τους, αλλά να έχουν τη δυνατότητα να εκδηλώνουν όλοι ενδιαφέρον και να επιλέγονται οι καλύτεροι. Η μόνη απαίτηση για την επιλογή υποψηφίου σε Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών ή για την επιλογή του ως υποψηφίου διδάκτορα θα πρέπει να είναι η κατοχή πτυχίου ή διπλώματος Α.Ε.Ι. και τα λοιπά κριτήρια επιλογής να συνεκτιμώνται.
ii) Στα κριτήρια επιλογής τόσο των υποψηφίων μεταπτυχιακών φοιτητών όσο και των υποψηφίων διδακτόρων να μην υπάρχουν κριτήρια αντιδεοντολογικά ή παράνομα, όπως αυτά τα οποία έχω προαναφέρει.
iii) Σε ότι αφορά τα μεταπτυχιακά μαθήματα να έχουν βάση επιτυχίας 5/10 και όχι μεγαλύτερη και η επαναλαμβανόμενη αποτυχία σε αυτά να μην αποτελεί αιτία διαγραφής μεταπτυχιακού φοιτητή ή υποψηφίου διδάκτορα. Επιπλέον, σε περίπτωση που το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών περιλαμβάνει εκπόνηση μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας, προτείνω να μην υπάρχουν εξετάσεις στα μεταπτυχιακά μαθήματα, αλλά μόνον ελάχιστο ποσοστό παρακολούθησης αυτών.
iv) Δεδομένου ότι οι θέσεις των μεταπτυχιακών φοιτητών στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών είναι ένα μικρό ποσοστό των θέσεων των προπτυχιακών φοιτητών και δεδομένου ότι οι περισσότεροι μεταπτυχιακοί φοιτητές δεν ενδιαφέρονται για την εκπόνηση Διδακτορικής Διατριβής και δεσμεύουν τις περισσότερες θέσεις των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών , οι υποψήφιοι διδάκτορες θα πρέπει να μην υποχρεούνται να έχουν αποκτήσει Μεταπτυχιακό Τίτλο Σπουδών-Πτυχίο Master.
v) Να μην υπάρχει μέγιστη διάρκεια εκπόνησης της Διδακτορικής Διατριβής.
vi)Να μην υπάρχει μέγιστη διάρκεια φοίτησης στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών.
vii) Να αναγνωρίζονται τουλάχιστον οι πτυχιούχοι ή διπλωματούχοι των ελληνικών πανεπιστημίων πενταετούς διάρκειας σπουδών ως κάτοχοι Μεταπτυχιακού Τίτλου Σπουδών-Πτυχίου Master, όπως αρκετά πανεπιστήμια τους έχουν ήδη αναγνωρίσει, χωρίς κατάτμηση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.
viii) Η οποιαδήποτε απασχόληση των μεταπτυχιακών φοιτητών ή των υποψηφίων διδακτόρων στο Α.Ε.Ι. πέραν του μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τους ,όπως η συμμετοχή τους σε παραδόσεις μαθημάτων, η επιτήρηση σε εξετάσεις κ.ά., να μην είναι υποχρεωτική και να αμείβεται με ωριαία αντιμισθία.
Σχετικά
με τις διαγραφές
μια»λεπτομέρεια»:
σε κάποια μεταπτυχιακά ο μεταπτυχιακός φοιτητής που διαγράφηκε απο το ΠΜΣ παίρνει τις διδακτικές μονάδες στα μαθή2ματα που»πέρασε»,
σε αλλα ΠΜΣ αν διαγραφεί δεν δικαιούται τις διδακτικες μοναδες στα μαθήματα που «περασε»(βάσει του κανονισμού )
και σε αλλα «σιωπή «.
Ομως,ολοι γνωρίζουμε τις διδακτικές μονάδες, την σημασία τους.
Πως δικαιολογείται ;Κόπιασε ο φοιτητής ή οχι; η δεν μας ενδιαφερει και αν κοπιασε;
Δεν πρέπει να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση προς ολους τους φοιτητές;
Σας ευχαριστώ
Σχετικά
με τις διαγραφές
μια»λεπτομέρεια»:
σε κάποια μεταπτυχιακά ο μεταπτυχιακός φοιτητής που διαγράφηκε απο το ΠΜΣ παίρνει τις διδακτικές μονάδες στα μαθήΑνασταδίματα που»πέρασε»,
σε αλλα ΠΜΣ αν διαγραφεί δεν δικαιούται τις διδακτικες μοναδες στα μαθήματα που «περασε»(βάσει του κανονισμού )
και σε αλλα «σιωπή «.
Ομως,ολοι γνωρίζουμε τις διδακτικές μονάδες, την σημασία τους.
Πως δικαιολογείται ;Κόπιασε ο φοιτητής ή οχι; η δεν μας ενδιαφερει και αν κοπιασε;
Δεν πρέπει να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση προς ολους τους φοιτητές;
Σας ευχαριστώ
Η ανάθεση της αρμοδιότητας διαγραφής των φοιτητών στη γενική συνέλευση του κάθε τμήματος χωρίς να προσδιορίζεται επακριβώς η διαδικασία λήψης μιας τόσο σοβαρής απόφασης κινδυνεύει να εμπεδώσει μια κατάσταση κατά την οποία δε θα εφαρμόζεται η ίδια πολιτική όχι απλώς από το ένα πανεπιστήμιο στο άλλο αλλά ακόμα από το ένα τμήμα στο άλλο, μέσα στο ίδιο ίδρυμα. Ήδη παρατηρείται να συμβαίνει αυτό με τις διαγραφές μεταπτυχιακών φοιτητών από ορισμένα ΠΜΣ σε τμήματα που εφαρμόζουν το γράμμα του νόμου των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ άλλα τμήματα αντιμετωπίζουν τις ίδιες περιπτώσεις με μεγαλύτερη παιδαγωγική κατανόηση, σύμφωνη με τις διατάξεις που έχουν θεσπιστεί πρόσφατα για τους προπτυχιακούς φοιτητές. Η σημερινή κατάσταση, την οποία συντηρεί το νομοσχέδιο, συνιστά όχι την προώθηση της αυτοδιοίκησης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που θα λειτουργεί προς όφελος των φοιτητών, αλλά τη θέσμοθέτηση της ύπαρξης μιας αυθαίρετης εξουσίας που καταστρατηγεί την έννοια της ισονομίας και της χρηστής διοίκησης. Προτείνω την τροποποίηση αυτής της παραγράφου του άρθρου του νομοσχεδίου και τη λήψη νομοθετικής μέριμνας για την επανεξέταση των περιπτώσεων διαγραφών μεταπτυχιακών φοιτητών των τελευταίων ετών, όπως συνέβη και με τους προπτυχιακούς φοιτητές.
Αυτό που θεωρώ άδικο στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, και το οποίο πιστεύω ότι πρέπει ν’ αλλάξει, είναι η μοριοδότηση όλων των μεταπτυχιακών τίτλων με τα ίδια μόρια. Σήμερα, δε διακρίνονται τα ετήσια από τα διετή μεταπτυχιακά, στην εκπαίδευση τουλάχιστον. Επίσης, δεν μπορεί μεταπτυχιακά με 120 ects να θεωρούνται ισότιμα με άλλα των 90 ή ακόμη και των 60 ects. Δεν αναφέρομαι στη χώρα προέλευσης του μεταπτυχιακού τίτλου, γιατί κάποια προέρχονται από χώρα της Ε.Ε., αλλά στις πιστωτικές μονάδες για τις οποίες κάποιοι κόπιασαν περισσότερο για να τις αποκτήσουν.
«Επανεγγραφή Και Των Μεταπτυχιακών Φοιτητών – Άρση Αδικίας»
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση και η δια Βίου Μάθηση αποτελεί προτεραιότητα σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη. Το Ελληνικό Κράτος, αν και «επί της αρχής» φαίνεται να υιοθετεί αυτό το στόχο, στην πράξη, παρά το ότι έδωσε τη δυνατότητα με ψηφισθέν Σχέδιο Νόμου στους προπτυχιακούς φοιτητές, αν και διαγράφηκαν, να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, διατηρεί πολλά εμπόδια στο δρόμο των μεταπτυχιακών φοιτητών που επίσης επιθυμούν, αν και διαγράφηκαν, να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, εργαζόμενοι και δημιουργώντας σε ένα αντικείμενο στο οποίο έχουν κλίση ή δεξιότητες και διευρύνοντας το μορφωτικό τους πεδίο άμα τη ολοκληρώσει των μεταπτυχιακών τους σπουδών. Ειδικότερα, όχι απλώς στερεί από τους φοιτητές αυτούς τη δυνατότητα να επανεγγραφούν και να εκπληρώσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τις ελάχιστες υποχρεώσεις που τους απομένουν για την απόκτηση του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών, αλλά τους αντιμετωπίζει δυσμενώς και τους υποβιβάζει σε φοιτητές β’ κατηγορίας, καθώς, ενώ στο άρθρο 5 παρ. 4 του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου ορίζεται ότι «Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουν όλα τα δικαιώματα, τις παροχές και τις διευκολύνσεις που προβλέπονται και για τους φοιτητές του πρώτου κύκλου σπουδών πλην του δικαιώματος παροχής δωρεάν διδακτικών συγγραμμάτων», εντούτοις στερεί από τους μεταπτυχιακούς το θεμελιώδες δικαίωμα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, σε αντίθεση με ό,τι ίσχυσε για τους προπτυχιακούς.
Εντούτοις, εξ ορισμού «φοιτητές» είναι όλοι οι φοιτούντες σε Α.Ε.Ι., ανεξαρτήτως κύκλου σπουδών και μάλιστα ισότιμοι μεταξύ τους (όπως προβλέπει και ο ν. 4009/2011 στο άρθρο 2, όπου ορίζονται ορθά και νοούνται ως: α) «Φοιτητές»: οι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι. ) (εκτός και αν τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών δεν θεωρούνται προγράμματα σπουδών των Α.Ε.Ι. ή τέτοια είναι η λανθάνουσα πρόθεση του νομοθέτη, να τα αποβάλει, να τα εξοβελίσει από τα Α.Ε.Ι. και να τα κάνει εξαρτώμενα από ιδιωτικούς φορείς, εταιρείες και συμφέροντα). Όλοι όσοι μιλούν την ελληνική ―πόσω μάλλον αν ο όρος εξεταστεί και από γλωσσολογική και ετυμολογική σκοπιά― κατανοούν ότι η λέξη «φοιτητές» δηλώνει ΟΛΟΥΣ όσους φοιτούν, σπουδάζουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΣΠΟΥΔΩΝ. Ο όρος φοιτητές είναι ο γενικός, υπερκείμενος όρος και προπτυχιακός, μεταπτυχιακός είναι τα είδη. Παρ’ όλα αυτά, η αντιμετώπιση στους κόλπους των φοιτητών δεν είναι ισότιμη, καθώς το δικαίωμα επανεγγραφής που απολαύουν οι προπτυχιακοί το στερούνται οι μεταπτυχιακοί.
Και απευθύνω την εξής ερώτηση προς το Υπουργείο Παιδείας: γιατί προσπαθείτε να επιβάλετε αυτή τη διάκριση σε βάρος των μεταπτυχιακών φοιτητών και δεν θεσπίζετε και κατοχυρώνετε νομικά το δικαίωμα επανεγγραφής και για τους ολιγάριθμους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς που επιθυμούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, όπως πράξατε με τους εκατοντάδες χιλιάδες προπτυχιακούς;;; Γιατί δεν αντιμετωπίζετε τους μεταπτυχιακούς φοιτητές ισότιμα και ισόνομα με τους προπτυχιακούς;;;; Μήπως γιατί είναι λίγοι και η φωνή τους και τα αιτήματά τους δεν ακούγονται έναντι των εκατοντάδων χιλιάδων προπτυχιακών;;;; Ίσα ίσα ο περιορισμένος αριθμός τους θα έπρεπε να είναι λόγος που καθιστά ευκολότερη την επανεγγραφή των μεταπτυχιακών.
Σας ζητώ να εφαρμόσετε στην πράξη τα όσα διακηρύσσετε και να εξασφαλίσετε με αυτό το σχέδιο νόμου την ισοτιμία, ισοπολιτεία και ισονομία μεταξύ όλων των φοιτητών, τόσο των προπτυχιακών όσο και των μεταπτυχιακών, και να δώσετε συγκεκριμένα εξίσου και στους τελευταίους το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, όπως ακριβώς πράξατε με τους εκατοντάδες χιλιάδες προπτυχιακούς.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι, ως φοιτητές νοούνται οι φοιτητές και των τριών κύκλων σπουδών, περιλαμβανομένων των μεταπτυχιακών φοιτητών
Αιτούμαι να συμπεριλάβετε στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου την καθ’ όλα δίκαιη, νόμιμη και ισότιμη επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα για τους ακόλουθους λόγους:
1) Πρώτον, γιατί οι ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΔΕΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ αλλά ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ και ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΒΑΣΕΙ ΑΥΤΩΝ.
Το βασικό επιχείρημα όσων είναι κατά της επανεγγραφής και των μεταπτυχιακών φοιτητών είναι ότι τα μεταπτυχιακά προγράμματα διέπονται από εσωτερικό κανονισμό σπουδών, τον οποίο οφείλουμε να σεβαστούμε και να υπακούσουμε. Ξεχνούν, όμως ότι ΚΑΙ τα προπτυχιακά προγράμματα έχουν το καθένα το δικό του κανονισμό σπουδών.
Όμως, τόσο ο κανονισμός προπτυχιακών σπουδών όσο και ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών δεν είναι αυθαίρετα θεσπισμένοι, ΔΕΝ ΥΠΕΡΙΣΧΥΟΥΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, αλλά υπακούουν στους νόμους και ρυθμίζονται βάσει αυτών, όπως προβλέπει το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος της Ελλάδας:
«Τα ιδρύματα [ανώτατης εκπαίδευσης] […] λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους που αφορούν τους οργανισμούς τους».
Έτσι, ενώ οι κανονισμοί προπτυχιακών σπουδών δεν προέβλεπαν πουθενά ανώτατη διάρκεια φοίτησης, οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν νόμους που έθεταν όρια στη χρονική διάρκεια των σπουδών προβλέποντας μάλιστα και διαγραφές φοιτητών τιμωρώντας τους. Και ο νόμος υπερίσχυσε του μέχρι τότε ισχύοντος κανονισμού και εφαρμόστηκε μάλιστα με αναδρομική ισχύ, παρά τις επικρατούσες δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι φοιτητές και τη θύελλα αντιδράσεων που προκλήθηκε από την πλευρά όλων των φοιτητών.
Το Υπουργείο Παιδείας, με ψηφισθέν σχέδιο νόμου παρενέβη ρυθμιστικά ―και ορθά έπραξε― και κατήργησε τις άδικες διατάξεις των νόμων και των κανονισμών που προέβλεπαν διαγραφές των προπτυχιακών φοιτητών και έδωσε το δικαίωμα να επανεγγραφούν σε όσους έχουν διαγραφεί.
Ο εκάστοτε εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών ομοίως, όπως ισχύει και με τους προπτυχιακούς κανονισμούς, δεν είναι θέσφατο ή «κτῆμα ἐς ἀεί» ούτε υπεράνω των νόμων• απεναντίας, υπακούει στο νόμο και συμμορφώνεται στις εκάστοτε διατάξεις, όπως προβλέπει και το άρτι παρατεθέν άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος της Ελλάδας. Εν προκειμένω, το αίτημα για επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών δεν αντίκειται στους ισχύοντες κανονισμούς και νόμους ούτε αναιρεί καμία από τις διατάξεις τους, αλλά έρχεται να λειτουργήσει συμπληρωματικά στις ισχύουσες διατάξεις ως μία δεύτερη ευκαιρία για όσους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς επιθυμούν την επανεγγραφή τους• δεν είναι παράλογο, παράνομο ούτε τιμωρητικό ή εκδικητικό μέτρο, αλλά νόμιμο μέτρο που προωθεί τη μάθηση και την παιδεία, μέτρο που το επιθυμούν διακαώς όλοι όσους αφορά, με αποτέλεσμα μία τέτοια ενέργεια από μέρους σας να χαίρει μεγάλης εκτίμησης.
Εντούτοις, με μεγάλη θλίψη, οργή, αγανάκτηση και απορία διαπιστώνω και δεν μπορώ να το διανοηθώ ότι το Υπουργείο Παιδείας με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου ΑΝΤΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ, καθώς στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου δεν προβλέπει πουθενά ρητά το δικαίωμα επανεγγραφής για όσους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς φοιτητές το επιθυμούν.
Γιατί γίνεται αυτό, κύριε και κυρία Υπουργέ;; Γιατί στην περίπτωση των προπτυχιακών τους δόθηκε το δικαίωμα να επανεγγραφούν, αν έχουν διαγραφεί, ενώ απεναντίας στερείται από τους μεταπτυχιακούς το στοιχειώδες δικαίωμα να επανεγγραφούν αντίθετα με τις προγραμματικές δηλώσεις;;; Γιατί γίνονται ΑΝΙΣΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ και δεν αντιμετωπίζονται συλλήβδην οι φοιτητές επί ίσοις όροις;; Γιατί υιοθετείται απέναντι στους μεταπτυχιακούς φοιτητές η ίδια τιμωρητική στάση που έδειχναν οι προκάτοχοι απέναντι στους προπτυχιακούς;; Μήπως απώτερος στόχος είναι να εξοβελιστούν εν τέλει οι μεταπτυχιακοί από την τριτοβάθμια εκπαίδευση;;
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να επιστήσω την προσοχή των ιθυνόντων του Υπουργείου Παιδείας στις συμβουλές που ακούνε και ωθούνται σε προβληματικές ενέργειες. Συμβουλές και παροτρύνσεις αποκαλύπτουν εκδικητικό χαρακτήρα όχι μόνο απέναντι στους ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ φοιτητές, οι οποίοι ΖΗΤΟΥΝ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, τη ΣΥΝΝΟΜΗ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ τους, αλλά και απέναντι στο ίδιο το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, το οποίο εκτίθεται με την κατηγοριοποίηση των φοιτητών σε φοιτητές δύο ταχυτήτων, αφήνοντας τους φοιτητές του μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών έκθετους και ανυπεράσπιστους απέναντι σε τιμωρητικές προγραφές παρά τη διακαή επιθυμία τους και τις άοκνες προσπάθειες για ολοκλήρωση των σπουδών τους.
Προς επίρρωση των ανωτέρω επιχειρημάτων, η ένσταση των διοικητικών οργάνων των πανεπιστημίων για την επανεγγραφή των διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών έγκειται στο γεγονός ότι ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΝΟΜΙΚΟ ΕΡΕΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΝΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ. Μόνο εάν στο υπό ψήφιση σχέδιο νόμου θεσπιστεί νομική διάταξη η οποία θα προβλέπει τη δυνατότητα επανεγγραφής διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών που το επιθυμούν, οι κανονισμοί σπουδών θα μπορέσουν να την ενσωματώσουν και να παρέχουν σύννομα αυτή τη δυνατότητα και στους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς φοιτητές, όπως ακριβώς συνέβη και για τους προπτυχιακούς. Οι κανονισμοί σπουδών, τόσο των προπτυχιακών όσο και των μεταπτυχιακών, δεν είναι αυθαίρετοι αλλά υπακούουν στους νόμους· για να παρέχουν το δικαίωμα επανεγγραφής και στους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς φοιτητές, πρέπει να το προβλέπει ρητά ο νόμος που διέπει τις μεταπτυχιακές σπουδές των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Άλλωστε,
«Αἱ πόλεις ἄριστα οἰκοῦνται, ἐάν οἱ μέν πολῖται τοῖς ἄρχουσι πείθωνται, οἱ δέ ἄρχοντες τοῖς νόμοις».
Ως εκ τούτου, η μόνη ορθή και δίκαιη λύση είναι να διατυπωθεί ρητά στο άρθρο 5 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ για τους διαγραφέντες ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ φοιτητές.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι οι ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ αλλά ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ με αυτούς όπως ορίζει το άρθρο 16 παρ. 5 του Συντάγματος, και δεδομένου ότι Η ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ, αλλά ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ προς αυτούς, ζητώ να ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ ΡΗΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, ΟΠΩΣ έγινε και για τους ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ.
2) ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Ένα άλλο επιχείρημα που προβάλλουν όσοι αντιτίθενται στην επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών είναι ότι ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών προέβλεπε διατάξεις και ανώτατο όριο φοίτησης, το οποίο, αν ξεπερνούσαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, θα διαγράφονταν• και αυτό ήταν κάτι που το γνώριζαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, οπότε δεν έχουν δικαίωμα να ζητούν την επανεγγραφή τους.
Εντούτοις, και οι προπτυχιακοί φοιτητές, με την ψήφιση των νόμων 3549/2007 και 4009/2011, επίσης γνώριζαν πως οι σπουδές τους είχαν ανώτατο όριο φοίτησης και θα διαγράφονταν, αν το ξεπερνούσαν. Μάλιστα, ήδη από την ψήφιση του ν. 3549/2007, που θεσμοθέτησε τις διαγραφές, ο κανονισμός προπτυχιακών σπουδών προέβλεπε ρητά τη διαγραφή τους, άμα ξεπερνούσαν την προβλεπόμενη ανώτατη διάρκεια φοίτησης• και αυτό ήταν κάτι που το γνώριζαν και οι προπτυχιακοί φοιτητές. Και μάλιστα, κατά τις προβλέψεις του εν λόγω νόμου, είχαν περιθώριο τεσσάρων επιπλέον ετών, για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, όσο διαρκεί δηλαδή ένας πλήρης κύκλος προπτυχιακών σπουδών. Μερικοί κατάφεραν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα και να πάρουν τον αντίστοιχο τίτλο σπουδών. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των προπτυχιακών φοιτητών, μετά και την ψήφιση του ν. 4009/2011, παρά το γεγονός ότι γνώριζαν ότι θα διαγραφούν, δεν κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, με αποτέλεσμα να διαγραφούν ή να επικρεμάται η διαγραφή τους . Και αυτή η μη έγκαιρη ολοκλήρωση είναι εύλογη, δεδομένων των δυσχερών συνθηκών που επικρατούσαν και επικρατούν.
Όπως υπήρχε εσωτερικός κανονισμός που προέβλεπε τη διαγραφή των μεταπτυχιακών φοιτητών, έτσι υπήρχε κανονισμός σπουδών που προέβλεπε τη διαγραφή και των προπτυχιακών. Μεταπτυχιακοί φοιτητές διαγράφηκαν, προπτυχιακοί φοιτητές διαγράφηκαν. Για τους ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΜΕΡΙΜΝΗΣΑΤΕ και τους δώσατε το δικαίωμα επανεγγραφής, για τους ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΤΕ και τους στερείτε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Γιατί γίνεται αυτή η δυσμενής διάκριση σε βάρος των μεταπτυχιακών;;
Ωστόσο, αξιότιμοι κύριε και κυρία Υπουργέ, ό,τι ισχύει για τους προπτυχιακούς ισχύει και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Οι μεταπτυχιακοί επίσης δεν ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε μία ουτοπική κοινωνία όπου όλα είναι ρόδινα, αλλά αντιμετωπίζουν και αυτοί πληθώρα προβλημάτων σε καθημερινή βάση και δη σε μία τέτοια περίοδο έντονης κοινωνικο-οικονομικής κρίσης• προβλήματα που δεν τους επέτρεψαν, όπως και στους προπτυχιακούς, να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, με αποτέλεσμα τη διαγραφή τους.
Σύμφωνα, βέβαια, με δηλώσεις στελεχών, «θέση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου είναι να καταργήσει κάθε νομοθετική πράξη που οδηγεί σε διαγραφή φοιτητών», ενώ είναι σαφής η «πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου για διαρκή διάλογο και συνεχή επαφή με τους φοιτητές για το θέμα των διαγραφών καθώς και για κάθε πρόβλημα της φοιτητικής κοινότητας».
Και ρωτώ: οι μεταπτυχιακοί δεν είναι φοιτητές;;; Γιατί κάνετε διακρίσεις εις βάρος τους;;; Γιατί μεριμνήσατε μόνο για τους προπτυχιακούς και στερείτε από τους μεταπτυχιακούς το ισότιμο δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;;; Γιατί δεν αφουγκράζεστε και τα δικά τους αιτήματα;;; Γιατί τους φιμώνετε και δεν τους αντιμετωπίζετε ισότιμα ως φοιτητές με τους προπτυχιακούς;;; Γιατί στερείτε μόνο από τους μεταπτυχιακούς το δικαίωμα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;;
Δεν είναι θεμιτό αφενός να δηλώνει το Υπουργείο Παιδείας ότι είναι κατά των διαγραφών και αφετέρου στην πράξη να μην δίνει το θεμελιώδες δικαίωμα στους μεταπτυχιακούς που διαγράφτηκαν να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Ενώ δώσατε τη δυνατότητα σε ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, στερείτε από τους ΟΛΙΓΑΡΙΘΜΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ την ίδια ακριβώς δυνατότητα.
Με τη μη παροχή του δικαιώματος επανεγγραφής και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές προσβάλλονται το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (Σ. 5 παρ. 1), η θεμελιώδης συνταγματική αρχή της ισότητας (Σ. 4 παρ. 1), η αρχή της αναλογικότητας (Σ. 25 παρ. 1) και το δικαίωμα στην παιδεία (Σ. 16 παρ. 1 και 2).
Η μη χορήγηση της δυνατότητας επανεγγραφής και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές εγείρει ζητήματα ισονομίας, ισοπολιτείας και ισότιμης εν γένει αντιμετώπισης σε σχέση με τους προπτυχιακούς.
Ως προς το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ζήτημα, όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες προπτυχιακοί, έτσι και οι ολιγάριθμοι μεταπτυχιακοί που αιτούνται την επανεγγραφή τους δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Γιατί έχει καταργηθεί κάθε παροχή της πολιτείας και προς αυτούς (συγγράμματα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σίτιση, στέγαση, εκπτώσεις στις μεταφορές, σε εισιτήρια, επιδόματα), εφόσον και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές υπερβούν ορισμένη διάρκεια της φοίτησης.
Το μόνο ζήτημα που εγείρεται εν προκειμένω και πιστεύω πως αποτελεί το βασικό σας ενδοιασμό για την παροχή του δικαιώματος επανεγγραφής και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές στο άρθρο 5 του παρόντος νομοσχεδίου είναι το θέμα των ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΩΣ ΕΞΗΣ:
«Η επανεγγραφή των μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στον Πρόεδρο του Τμήματος ή της μονοτμηματικής Σχολής.
Ο Πρόεδρος, με την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής, καθορίζει με απόφασή του το χρηματικό ποσό των διδάκτρων που υποχρεούται να πληρώσει ο αιτών την επανεγγραφή του μεταπτυχιακός φοιτητής για το υπόλοιπο των σπουδών του.
Το ποσό αυτό καθορίζεται ανάλογα με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή, λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό ύψος των διδάκτρων που προβλέπονται για το εν λόγω πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών κατά το ακαδημαϊκό έτος υποβολής της αίτησης επανεγγραφής.
Η απόφαση αυτή του Προέδρου εκδίδεται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής και δεν αμφισβητείται.
Αμέσως μετά την καταβολή του ποσού που ορίζεται στην απόφαση, η επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή είναι υποχρεωτική και οριστικοποιείται.
Αν μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών δεν εκδοθεί απόφαση καθορισμού του ποσού που πρέπει να καταβληθεί, η επανεγγραφή είναι αυτοδικαίως υποχρεωτική και οριστικοποιείται.»
Η παράγραφος αυτή πρέπει να προστεθεί γιατί
α) Θα αποδειχθεί εμπράκτως ότι ο νομοθέτης επιθυμεί τη ΣΥΝΕΧΙΣΗ και ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ και ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
β) Θα αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους προπτυχιακούς ως προς τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και θα αρθεί η αδικία εις βάρος τους
γ) Γίνεται απεμπλοκή ως προς το θέμα των διδάκτρων που προβλέπονται για διάφορα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, καθώς ο αιτών την επανεγγραφή του πληρώνει το ποσό των διδάκτρων που αναλογεί στις εναπομείνασες υποχρεώσεις του για την ολοκλήρωση των σπουδών του.
Έτσι, το όφελος είναι διττό: Αφενός, εφαρμόζεται ο κανονισμός των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών με την καταβολή των υπόλοιπων αναλογούντων διδάκτρων. Αφετέρου, αναγνωρίζονται εμπράκτως οι κόποι, οι θυσίες, τα χρήματα και τα δίδακτρα που έχουν ήδη καταβάλει οι μεταπτυχιακοί φοιτητές και τους δίνεται η δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους με την εκπλήρωση μόνο των υπολειπόμενων υποχρεώσεων και διδάκτρων, χωρίς να υποχρεούνται να πληρώσουν εκ νέου δίδακτρα για μαθήματα στα οποία έχουν ήδη επιτύχει.
Για λόγους ΙΣΟΤΙΜΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΩΝ, για ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ των ΘΥΣΙΩΝ και των ΧΡΗΜΑΤΩΝ που έχουν ΗΔΗ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ για τις μεταπτυχιακές τους σπουδές, ζητώ να θεσπίσετε στο παρόν νομοσχέδιο με ρητή διατύπωση και για τους μεταπτυχιακούς το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΟΥΝ και να ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥΣ καταβάλλοντας μόνο το υπόλοιπο των διδάκτρων που τους αναλογεί.
3) ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Όπως έχω ήδη αναφέρει, ο εσωτερικός κανονισμός δεν υπερισχύει του νόμου και το δικαίωμα επανεγγραφής νομοθετικά θεσπισμένο λειτουργεί συμπληρωματικά στους υπάρχοντες κανονισμούς, ενώ η επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών αποκαθιστά την ισότιμη αντιμετώπιση προπτυχιακών και μεταπτυχιακών.
Ο εσωτερικός κανονισμός, όμως, δεν ισχύει και δεν εφαρμόζεται εξίσου σε όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Παρατηρείται επιλεκτική εφαρμογή του εσωτερικού κανονισμού μεταπτυχιακών σπουδών, καθώς σε άλλους εφαρμόζεται αυστηρά ο εσωτερικός κανονισμός και διαγράφονται και σε άλλους όχι (http://doctorate.civil.auth.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=90&Itemid=203 ).
Όπως καταδεικνύεται από τα παραπάνω, ο εσωτερικός κανονισμός μεταπτυχιακών σπουδών δεν ισχύει εξίσου για όλους ανεξαιρέτως τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Γίνονται άνισες διακρίσεις σε βάρος των μεταπτυχιακών φοιτητών και εξαιρούνται από την εφαρμογή του κανονισμού ορισμένοι φοιτητές στους οποίους δίνεται η δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ενώ άλλοι διαγράφονται κατά την απαρέγκλιτη εφαρμογή των διατάξεων του εσωτερικού κανονισμού και του Νόμου.
Γιατί σε ορισμένους φοιτητές επιτρέπεται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους παραβλέποντας τον εσωτερικό κανονισμό, ενώ άλλοι διαγράφονται χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και στερούνται της δυνατότητας επανεγγραφή τους;
Προσωπικά, τίθεμαι υπέρ του δικαιώματος όλων ανεξαιρέτως των φοιτητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Παρακαλώ, λοιπόν, να συμπεριλάβετε το δικαίωμα επανεγγραφής και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές στο άρθρο 5 του υπό ψήφιση νομοσχεδίου και να τους δώσετε το δικαίωμα να αιτηθούν σύννομα την επανεγγραφή τους και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, ούτως ώστε να αρθεί η αδικία και άνιση μεταχείριση που υφίσταται στην τάξη των φοιτητών και να αποκατασταθεί η δικαιοσύνη.
Κατόπιν των ανωτέρω,
α) Επειδή ο όρος «φοιτητές» περιλαμβάνει και τους μεταπτυχιακούς
β) Επειδή ο εσωτερικός κανονισμός των μεταπτυχιακών σπουδών δεν υπερισχύει των νόμων αλλά ρυθμίζεται βάσει αυτών (Σ. 16 παρ. 5)
γ) Για την αποκατάσταση της ισότιμης αντιμετώπισης προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών βάσει των συνταγματικών αρχών της αναλογικότητας και της ισότητας
δ) Για την αποκατάσταση της ισότιμης αντιμετώπισης των μεταπτυχιακών φοιτητών
ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΠΩΛΕΣΑΝ ΤΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ ΡΗΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΤΟΥ ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ, ΠΟΥ ΔΙΕΥΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΔΙΔΑΚΤΡΩΝ:
«Η επανεγγραφή των μεταπτυχιακών φοιτητών που απώλεσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα πραγματοποιείται με έγγραφη αίτησή τους στον Πρόεδρο του Τμήματος ή της μονοτμηματικής Σχολής.
Ο Πρόεδρος, με την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής, καθορίζει με απόφασή του το χρηματικό ποσό των διδάκτρων που υποχρεούται να πληρώσει ο αιτών την επανεγγραφή του μεταπτυχιακός φοιτητής για το υπόλοιπο των σπουδών του.
Το ποσό αυτό καθορίζεται ανάλογα με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή, λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό ύψος των διδάκτρων που προβλέπονται για το εν λόγω πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών κατά το ακαδημαϊκό έτος υποβολής της αίτησης επανεγγραφής.
Η απόφαση αυτή του Προέδρου εκδίδεται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής και δεν αμφισβητείται.
Αμέσως μετά την καταβολή του ποσού που ορίζεται στην απόφαση, η επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή είναι υποχρεωτική και οριστικοποιείται.
Αν μετά την παρέλευση δεκαπέντε (15) ημερών δεν εκδοθεί απόφαση καθορισμού του ποσού που πρέπει να καταβληθεί, η επανεγγραφή είναι αυτοδικαίως υποχρεωτική και οριστικοποιείται.»
Είμαι σίγουρη ότι θα λάβετε σοβαρά υπόψη τις ανωτέρω παρατηρήσεις και θα μεριμνήσετε άμεσα με το παρόν σχέδιο νόμου για την αποκατάσταση της ισότιμης μεταχείρισης των μεταπτυχιακών φοιτητών.
Σας ευχαριστώ
§ 1: “μια ξένη γλώσσα”. Προτείνουμε να προστεθεί «της διεθνούς βιβλιογραφίας (αγγλική, γαλλική, γερμανική ή άλλη, ανάλογα με το αντικείμενο του ΠΜΣ)»
§ 2: Προτείνουμε να διαγραφεί η τελευταία φράση, που αφορά στην έκθεση αξιολόγησης του Συμβούλου Σπουδών. Γενικώς, το νομοσχέδιο διακρίνεται από μια διαρκή τάση για αύξηση της γραφειοκρατίας. Όσο πιο λιτές είναι οι εκπαιδευτικές διαδικασίες τόσο ουσιαστικότερες θα αποβούν προς όφελος και του ΠΜΣ και των φοιτούντων σε αυτό.
Επαναλαμβάνω και υπερθεματίζω την πολύ εύστοχη τοποθέτηση του ΚΔ. Παρακολούθησα το πρώτο μεταπτυχιακό που έτρεξε σε συνέργεια με το Brunel University το Τ.Ε.Ι. Αθήνας το 1997 και απέκτησα έτσι MSc. in Data Communications. Τόσο το κύρος του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος και της Σχολής, όσο και οι διαβεβαιώσεις από πλευράς Τ.Ε.Ι. και Brunel University σχετικά με την αναγνώριση του τίτλου σπουδών αντιστάθμισαν το πολύ υψηλό (για τα δικά μου δεδομένα) κόστος διδάκτρων.
Όμως, όπως αποφάνθηκε μερικά χρόνια αργότερα ο ΔΟΑΤΑΠ, οι διαβεβαιώσεις αυτές δεν είχαν καμία ισχύ, ενώ ο κόπος και το κόστος απέβησαν μάταια. Το μόνο όφελος είναι η ουσιαστική γνώση και η εμπειρία από την όλη διαδικασία. Θεωρώντας, λοιπόν, ότι πρέπει να αποκατασταθεί αυτή η αδικία προς τους πρώτους ατυχείς που ολοκληρώσαμε αυτό το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, και με δεδομένο ότι ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς πρόγραμμα, με τις ίδιες συνθήκες, με τις ίδιες συνέργειες, στον ίδιο χώρο, με τους ίδιους διδάσκοντες, τυγχάνει αναγνώρισης, επαναλαμβάνω το κείμενο και τα γραφόμενα του ΚΔ:
«Τα ΤΕΙ απέκτησαν την δυνατότητα να κάνουν μεταπτυχιακά είτε αυτοτελή είτε σε σύμπραξη με νόμο του 2002. Πριν από αυτήν την νομοθετική τομή αρκετά ΤΕΙ δοκίμασαν επιτυχώς συμπράξεις με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια υπογράφοντας τις αντίστοιχες συμφωνίες σύμπραξης.
Ένα από αυτά είναι και το ΤΕΙ Αθήνας/ΣΤΕΦ που από το 1997 -1998 εκτελεί τέτοιες συμπράξεις. Αυτά τα προγράμματα αναγνωρίστηκαν από το υπουργείο Παιδείας το 2004 ( ΦΕΚ B 738/2004) λαμβάνοντας υπόψιν συγκεκριμένες συμφωνίες σύμπραξης με τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια, όπου βάση αυτών (χρονολογικά) εκδόθηκαν οι αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις. Όλα αυτά έγιναν όμως χωρίς όρο αναδρομικής ισχύος. Έχουμε λοιπόν για τα ίδια προγράμματα από μία χρονική στιγμή και μετά τα πτυχία να αναγνωρίζονται και να ισοτιμώνται από το ΔΟΑΤΑΠ, ενώ για πτυχία που δόθηκαν πριν την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων η αναγνώριση να είναι αδύνατη.
Είναι δίκαιο λοιπόν οι συμπράξεις που αναγνωρίζονται από το ΦΕΚ B 738/2004 να αναγνωρίζονται και πριν το 2004. Οι συμπράξεις βασίζονται στο ίδιο πλαίσιο λειτουργίας, τα ΤΕΙ κέρδισαν τεχνογνωσία και έσοδα από τις συμπράξεις. Οι μόνοι που έμειναν αδικαίωτοι είναι οι παλιοί απόφοιτοι.
Είναι άνισο να έχει κάποιος λάβει τον τίτλο επιτυχώς παρακολουθώντας ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα σπουδών (θεωρητικά αλλά και εργαστηριακά μαθήματα)να έχει καταβάλει αντίστοιχο τίμημα και να μην δικαιούται την αναγνώριση όπως συνάδελφοι που αποφοίτησαν μετά την έκδοση της Υπουργικής απόφασης και έχουν ήδη αναγνωρίσει τους τίτλους τους.
Με λίγα λόγια οι υπουργικές αποφάσεις, θα πρέπει να έχουν αναδρομική ισχύ εφόσον αφορούν τα ίδια προγράμματα σπουδών γεγονός που μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί.
Όσον αφορά το ΣΑΕΠ δυστυχώς αυτό αξιολογεί και γνωμοδοτεί με λάθος κριτήρια του τίτλους που δόθηκαν προ των Υπουργικών αποφάσεων (κ δεν αναγνωρίστηκαν από το ΔΟΑΤΑΠ) και συγκεκριμένα με τα κριτήρια που αξιολογεί το ΔΟΑΤΑΠ για ακαδημαϊκά δικαιώματα παρά το γεγονός ότι ο ρόλος του είναι να τεκμηριώσει ότι κάποιος έχει την δυνατότητα να ασκήσει κάποιο επάγγελμα έχοντας το κατάλληλο background και να επιβεβαιώνει την επαγγελματική του ικανότητα.
Στον ΣΑΕΠ έχουν γίνει συχνά ερωτήματα από τον Συνήγορο του Πολίτη για τους λόγους και τον τρόπο που αξιολογεί τις αιτήσεις των ενδιαφερομένων χωρίς να παίρνει απαντήσεις.»
Ποτέ δεν θέλησα να καταλάβω τη λογική των δύο(2) συστατικών επιστολών. Μήπως είναι καλύτερα η ηλεκτρονική κλήρωση;
Επίσης νομίζω ότι με τον αποκλεισμό πτυχιούχων με βαθμό ΄΄καλώς΄΄ δεν επιτυγχάνεται οπωσδήποτε το καλύτερο επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών.
Το ακαδημαϊκό έτος 1997-1998 παρακολούθησα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο-Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων-Β΄Ευρωπαϊκή Έδρα JEAN MONNET τον ετήσιο Μεταπτυχιακό Κύκλο Σπουδών Jean Monnet με τίτλο «Ευρωπαϊκή Ένωση και Αναπτυσσόμενες Χώρες» και αποφοίτησα μετά από επιτυχή συμμετοχή στις εξετάσεις και υποστήριξη της Διπλωματικής Εργασίας με θέμα: «Η Παρευξείνια Συνεργασία και οι επιπτώσεις της στις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα Νέα Ανεξάρτητα Κράτη της περιοχής».
Πλήρωσα για το Μεταπτυχιακό 250000 δραχμές ή 750 €. Υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού Κύκλου ήταν ο καθηγητής Γρηγόρης Τσάλτας, κάτοχος της Έδρας Jean Monnet.
Σήμερα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο υπάρχουν και άλλες Έδρες Jean Monnet.
Παρά ταύτα το συγκεκριμένο Μεταπτυχιακό δεν έχει αναγνωριστεί. Γιατί; Παρακαλώ όπως βοηθήσετε στην παρούσα συγκυρία να επιλυθεί ένα χρονίζον πρόβλημα- αδικία τόσων χρόνων.Ευχαριστώ!
Διαφωνω με τις διαγραφες των μεταπτυχιακων φοιτητων γιατι δεν συμφωνει αυτο με την ιδεολογια του ΣΥΡΙΖΑ.Προτεινω την επανεγγραφη των μεταπτυχιακων φοιτητων οπως κανατε και για τους προπτυχιακους.Η διαγραφη ειναι ενας απο τους φραγμους στην εκπαιδευση.
Επανυποβάλλεται συμπληρωμένο:
Γιατί τους μεταπτυχιακούς φοιτητές τους αντιμετωπίζετε τόσο άδικα έναντι των προπτυχιακών; Δεν είναι κρίμα και άδικο να απαγορεύετε Εσείς, Κύριε Υπουργέ της Παιδείας, να δοθεί και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές-όπως ακριβώς δώσατε στους προπτυχιακούς- η δυνατότητα να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές κάνοντας πράξη τις διακηρύξεις Σας «Καταπολέμηση των διακρίσεων και μείωση των ανισοτήτων» Κύριε Υπουργέ της Παιδείας,»Όλοι οι νέοι είναι παιδιά ενός ίδιου Θεού και όχι πολλών Θεών» Κυρία Αναπληρώτρια Υπουργέ της Παιδείας και «Ικανοποιούμε τη δημοκρατική αξίωση για ισότητα μέσω και του σχολείου» Κύριε Πρόεδρε Επιτροπής Παιδείας;Τί κακό διέπραξαν, Κύριε Υπουργέ της Παιδείας, και τους επιβάλλετε ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ την ποινή της οριστικής διαγραφής από το Μεταπτυχιακό; Αν καταχράζονταν χρήματα του Δημοσίου τι ποινή θα τους επιβάλατε; Σε ποιο ακριβώς παράπτωμα περιέπεσαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές και τους διαγράφετε ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ από τα μητρώα μεταπτυχιακών φοιτητών,ενώ για τους προπτυχιακούς φοιτητές μεριμνήσατε για την επανεγγραφή τους,τη στιγμή που και οι προπτυχιακοί φοιτητές αφ’ ης στιγμής ψηφίστηκε ο νόμος 3549/2007 και εν συνεχεία ο ν.4009/2011 ήξεραν ότι υπάρχει ανώτατο όριο φοίτησης στις σπουδές τους και είχαν αρκετό χρονικό περιθώριο ετών για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;Εντούτοις, δεν κατόρθωσαν όλοι να ολοκληρώσουν τις σπουδές με συνέπεια τη διαγραφή τους.Γιατί λοιπόν τους προπτυχιακούς που ήξεραν ότι θα διαγραφούν και είχαν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια περιθώριο για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους,τους δίνετε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και στους μεταπτυχιακούς στερείτε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;Υπερισχύει ο νόμος ή ο εσωτερικός κανονισμός;; Ο εσωτερικός κανονισμός δεν βασίζεται και δεν υπαγορεύεται από νόμους;;; Και σας θέτω ένα ερώτημα «εάν ετίθετο θέμα ενός παραβόλου για εξέταστρα,θα δέχονταν οι κ.κ.Καθηγητές των ΑΕΙ την επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών»;;; Και προτείνετε,Κύριε Υπουργέ, στο σχέδιο νόμου άρθρο 05 παράγρ.5″…Σε κάθε περίπτωση η τελική απόφαση ανήκει στην αρμοδιότητα της Συνέλευσης του Τμήματος».Δηλαδή επιβραβεύετε έτσι αυτή την αδικία που έκαναν οι προηγούμενοι στους μεταπτυχιακούς.Γιατί διαγραφές έγιναν σε ορισμένες Σχολές και τμήματα.Δεν έγιναν διαγραφές σε όλες τις σχολές και σε όλα τα Πανεπιστήμια.Αυτό και μόνον θα έπρεπε να σας προβληματίσει πολύ και να σας ευαισθητοποιήσει στο θέμα των λίγων διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών ,ώστε να προβείτε στην άρση της αδικίας σε βάρος των λίγων διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών έναντι των χιλιάδων διαγραφέντων προπτυχιακών φοιτητών.Αυτό μπορείτε να το παρατηρήσετε στο διαδίκτυο,για παράδειγμα στην ιστοσελίδα με τους Υποψήφιους διδάκτορες ΑΠΘ-Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ δεν έγιναν διαγραφές υποψηφίων διδακτόρων που είχαν εγγραφεί ακόμη και από το 1997 και εξής (2000,2001,2005…)παρά τα όσα προβλέπει ο εσωτερικός κανονισμός σπουδών και των Τμημάτων και της Σχολής αλλά και του Πανεπιστημίου.Εκτός και αν δε λειτουργεί με εσωτερικό κανονισμό ο Δεύτερος Κύκλος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Υποψήφιοι Διδάκτορες)της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ και λειτουργούν και εφαρμόζουν σύμφωνα με το γράμμα του νόμου όλες οι άλλες σχολές του ΑΠΘ τον εσωτερικό κανονισμό του ΑΠΘ;;;Και σύμφωνα με παλιά δήλωση του πρώην πρύτανη του ΑΠΘ κ.Γ.Μυλόπουλου «Υπάρχουν φοιτητές που για διάφορους λόγους έχουν υπερβεί το όριο σπουδών, αλλά προσπαθούν να τελειώσουν και είναι άδικο να διαγραφούν». Για λόγους λοιπόν συνταγματικής ισονομίας, ισοτιμίας,ισοπολιτείας και χρηστής διοίκησης σας παρακαλώ να δώσετε και στους λίγους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς φοιτητές το βασικό φοιτητικό δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους,όπως και οι χιλιάδες διαγραφέντες προπτυχιακοί φοιτητές. Η ιδιότητα και του μεταπτυχιακού φοιτητή να αποκτάται με την εγγραφή και να διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών, όπως ισχύει και στους προπτυχιακούς.
Με έκπληξη διάβασα παραπάνω ότι υπάρχουν μεταπτυχιακοί φοιτητές που έχουν διαγραφεί μετά μια αποτυχημένη προσπάθεια-εξέταση.Φαντάζομαι ότι η έλλειψη ενιαίου θεσμικού πλαισίου για τις μεταπτυχιακές σπουδές επιτρέπει την άνιση μεταχείριση των μεταπτυχιακών φοιτητών ακόμη και εντός του ιδίου ΑΕΙ.
Έχω επίσης την απορία από πότε οι κανονισμοί σπουδών είναι ανώτεροι και ισχυρότεροι του νόμου. Εύχομαι το » άναρχο τοπίο» των μεταπτυχιακών σπουδών να λάβει χαρακτήρα ισοπολιτείας και ισονομίας.Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να επιστρέψουν στις σπουδές τους όσοι από τους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς φοιτητές το επιθυμούν. ΆΛΛΟ ΠΡΆΓΜΑ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΌΡΟΙ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΎ ΚΑΙ ΆΛΛΟ ΠΡΆΓΜΑ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΦΡΑΓΜΟΊ.
Καλόν θα ήταν η εκπόνηση κάθε πτυχιακής εργασίας να συνοδεύεται και από την αποστολή, γιατί όχι και από την αποδοχή της από κάποιο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό.
Το άρθρο 5 αναφέρεται σε ζητήματα τα οποία ρυθμίζονται από τον Κανονισμό Σπουδών κάθε ΠΜΣ. Δεν είναι σκόπιμο ένας νόμος πλαίσιο να υπεισέρχεται σε τόσο ειδικά ζητήματα τα οποία είναι αδύνατον να προβλέψει αποτελεσματικά. Ο Νόμος δεν μπορεί να προσδιορίζει τους όρους φοίτησης και αποφοίτησης, ούτε το πόσα μέλη οφείλει να έχει μια εξεταστική επιτροπή διπλωματικής εργασίας.
Εύη Ζαμπέτα
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΕΚΠΑ
Διευθύντρια Κοινού ΠΜΣ «Εκπαίδευση & Ανθρώπινα Δικαιώματα» ΕΚΠΑ & UCL
Επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών για δίκαιη και ισότιμη αντιμετώπιση με τους προπτυχιακούς
Στο άρθρο 5 του υπό ψήφιση σχεδίου Νόμου στην παρ. 7 να προστεθεί η παρακάτω διατύπωση:
«Η επανεγγραφή των Μεταπτυχιακών φοιτητών, που έχουν διαγραφεί, γίνεται μετά από αίτησή τους στον Πρόεδρο του αντίστοιχου Τμήματος.
Ο Πρόεδρος, με την υποβολή της αίτησης επανεγγραφής, καθορίζει με απόφασή του το χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβάλει ο φοιτητής για το υπόλοιπο της φοίτησής του. Το ποσό καθορίζεται ανάλογα με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή μεταπτυχιακού φοιτητή, έχοντας υπόψη το συνολικό χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβάλλεται από τους νέους μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Η απόφαση αυτή του Προέδρου εκδίδεται εντός δεκαπενθημέρου και δεν αμφισβητείται.
Αμέσως μετά την καταβολή του ποσού που ορίζεται στην απόφαση, η επανεγγραφή του μεταπτυχιακού φοιτητή είναι υποχρεωτική και οριστικοποιείται.
Αν μετά την παρέλευση του δεκαπενθημέρου δεν εκδοθεί απόφαση καθορισμού του ποσού που πρέπει να καταβληθεί, η επανεγγραφή είναι αυτοδικαίως υποχρεωτική και οριστικοποιείται.»
Σχόλιο: η ανωτέρω παράγραφος πρέπει να προστεθεί για δύο λόγους:
α) Εφόσον ο νομοθέτης επιθυμεί τη ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ των μεταπτυχιακών φοιτητών και ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΠΟΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ και
β) Ο καθορισμός τιμήματος ισχύει για κάποια τμήματα ή σχολές που έχουν καθορίσει κάποιο τίμημα για τη φοίτηση των μεταπτυχιακών φοιτητών. Ανάλογα δε με τις εναπομείνασες υποχρεώσεις του αιτούντος την επανεγγραφή μεταπτυχιακού φοιτητή, να καθορίζεται και το ανάλογο χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβάλει.
Έτσι γίνεται απεμπλοκή ως προς το θέμα των διδάκτρων που επιβάλλουν κανονισμοί Σπουδών Τμημάτων και Σχολών των Πανεπιστημίων για τους νέους μεταπτυχιακούς φοιτητές και τους επανεγγραφόμενους Μεταπτυχιακούς φοιτητές.
Σε συνέχεια του προηγούμενου σχολίου σε σχέση με τις διαβαθμίσεις των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, το ξαναθέτω πιο λεπτομερώς:
1)Διαβάθμιση όλων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σε δύο επίπεδα Μ1-Ειδίκευση, Μ2-Έρευνα
2)Τα κριτήρια εισόδου των φοιτητών στα μεταπτυχιακά προγράμματα να καθορίζονται από τα οικεία τμήματα.
3)Μ1-Ειδίκευση:
-υποχρεωτικό στάδιο από το οποίο πρέπει να περνούν όλοι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές. Ολοκληρώνοντας αυτό το στάδιο, όσοι φοιτητές δεν επιθυμούν να συνεχίσουν σε ερευνητικό επίπεδο, θα μπορούν να αποφοιτήσουν έχοντας αποκτήσει την οικεία ειδίκευση, η οποία (ανάλογα με την χρονική διάρκεια του συνολικού προγράμματος) θα τους δίνει έναν τίτλο σπουδών με πιστωτικές μονάδες οι οποίες θα προκύπτουν από την αφαίρεση της διπλωματικής εργασίας, από το σύνολο των πιστωτικών μονάδων (λ.χ. 60ECTS για μεταπτυχιακά 90 πιστωτικών μονάδων [90-30], 90 ECTS για μεταπτυχιακά 120 πιστωτικών μονάδων [120-30], συνήθως η διπλωματική εργασία πριμοδοτείται με 30 πιστωτικές μονάδες)
-η μοριοδότηση του Μ1 ως προσόν για διορισμό στο δημόσιο να γίνεται αναλογικά, δλδ αν ένα Μ2 παίρνει 3 μόρια, ένα μεταπτυχιακό Μ1 να παίρνει 2 κ.ο.κ.
-η πριμοδότηση για θέσεις ευθύνης (π.χ. θέση διευθυντή σχολείου) να είναι ίδια και για τους δύο τύπους μεταπτυχιακών
4)Μ2-Έρευνα
-προαιρετικό στάδιο, το οποίο ακολουθούν όσοι από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές θέλουν να συνεχίσουν σε ερευνητικό επίπεδο
-για την συνέχιση στο στάδιο Μ2, θα πρέπει να προβλεφθεί μια εσωτερική διαδικασία για κάθε μεταπτυχιακό πρόγραμμα (ευθύνη του οικείου τμήματος), ενδεικτικά μπορεί να περιλαμβάνει κριτήρια όπως (1)βαθμολογία προπτυχιακών ή μεταπτυχιακών μαθημάτων, σχετικών με τον ερευνητικό τομέα ενδιαφέροντος του υποψηφίου, (2)πλάνο ερευνητικής εργασίας το οποίο θα αξιολογείται από εξεταστική επιτροπή των καθηγητών του οικείου τμήματος (ή των τμημάτων που συμμετέχουν, σε περίπτωση διατμηματικών μεταπτυχιακών)
-ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ: για την ολοκλήρωση της μεταπτυχιακής διατριβής και την καθομολόγηση των αποφοίτων, θα πρέπει να προβλεφθεί είτε (α) η υποχρεωτική συμμετοχή του μεταπτυχιακού φοιτητή σε διεθνές ή πανελλήνιο συνέδριο (κύρους) με κριτές, είτε (β) η δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό (κύρους) με κριτές. Στις παραπάνω δράσεις ο φοιτητής θα πρέπει να συμμετάσχει με άρθρο ή εισήγηση που θα προέρχεται από την μεταπτυχιακή του εργασία.
*Σκοπός των προτάσεων δεν είναι να διαχωρίσουν τα μεταπτυχιακά σε δύο ταχύτητες, αλλά να διαχωρίσουν τα ενδιαφέροντα των υποψήφιων φοιτητών, οι οποίοι θα έχουν το δικαίωμα επιλογής είτε να βελτιώσουν τις γνώσεις τους με μια ειδίκευση σε μια θεματική, είτε να εμβαθύνουν ερευνητικά.
*Σκοπός της πρότασης είναι να τεθούν επιτέλους αυστηρά κριτήρια στην παραγόμενη ερευνητική δραστηριότητα και να απελευθερωθούν οι διδάσκοντες των ΑΕΙ και των ΤΕΙ από μια ατελέσφορη διαδικασία επίβλεψης μη πρωτότυπων ερευνών χαμηλής ερευνητικής αξίας, απλά και μόνο επειδή μέχρι στιγμής είναι υποχρεωτική για τη λήψη του μεταπτυχιακού τίτλου.
*Λαμβάνεται υπόψη η διάθεση πολλών μεταπτυχιακών φοιτητών για μια απλή ειδίκευση, ανανέωση και βελτίωση των γνώσεών τους, και το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν σαν αγγαρεία κάθε λογής έρευνα, καταφεύγοντας πολλές φορές και στην αγορά υπηρεσιών σχετικών με την εκπόνηση διπλωματικών εργασιών (υπάρχει μεγάλη αγορά και είναι γνωστό αυτό)
*Είναι αναγκαίο να υπάρχει ένα πλέγμα περιορισμών και αυστηροποίησης των συνθηκών υπό τις οποίες οι φοιτητές θα οδηγούνται στην ολοκλήρωση της έρευνάς τους (ενδιάμεσο στάδιο κρίσης, εξέταση ερευνητικού πλάνου από επιτροπή καθηγητών, υποχρέωση δημοσίευσης άρθρων ή συμμετοχής σε συνέδρια για την ολοκλήρωση των σπουδών), ώστε να επιτευχθούν δύο αναγκαίες συνθήκες:
-η επιλογή των μεταπτυχιακών σπουδών και της παραγωγής ερευνητικού έργου από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές να είναι όσο το δυνατόν πιο συνειδητή γίνεται
-το παραγόμενο ερευνητικό έργο να είναι υψηλού επιπέδου
*Προφανώς θα πρέπει να εξεταστεί και το ενδεχόμενο διευκολύνσεων στο ζήτημα των μεταπτυχιακών σπουδών για όσους εργάζονται (π.χ. εκπαιδευτικές άδειες)
Γιατί τους μεταπτυχιακούς φοιτητές τους αντιμετωπίζετε τόσο άδικα έναντι των προπτυχιακών; Δεν είναι κρίμα και άδικο να απαγορεύετε Εσείς, Κύριε Υπουργέ της Παιδείας, να δοθεί και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές-όπως ακριβώς δώσατε στους προπτυχιακούς- η δυνατότητα να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές κάνοντας πράξη τις διακηρύξεις Σας «Καταπολέμηση των διακρίσεων και μείωση των ανισοτήτων» Κύριε Υπουργέ της Παιδείας,»Όλοι οι νέοι είναι παιδιά ενός ίδιου Θεού και όχι πολλών Θεών» Κυρία Αναπληρώτρια Υπουργέ της Παιδείας και «Ικανοποιούμε τη δημοκρατική αξίωση για ισότητα μέσω και του σχολείου» Κύριε Πρόεδρε Επιτροπής Παιδείας;Τί κακό διέπραξαν, Κύριε Υπουργέ της Παιδείας, και τους επιβάλλετε ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ την ποινή της οριστικής διαγραφής από το Μεταπτυχιακό; Αν καταχράζονταν χρήματα του Δημοσίου τι ποινή θα τους επιβάλατε; Σε ποιο ακριβώς παράπτωμα περιέπεσαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές και τους διαγράφετε ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ από τα μητρώα μεταπτυχιακών φοιτητών,ενώ για τους προπτυχιακούς φοιτητές μεριμνήσατε για την επανεγγραφή τους,τη στιγμή που και οι προπτυχιακοί φοιτητές αφ’ ης στιγμής ψηφίστηκε ο νόμος 3549/2007 και εν συνεχεία ο ν.4009/2011 ήξεραν ότι υπάρχει ανώτατο όριο φοίτησης στις σπουδές τους και είχαν αρκετό χρονικό περιθώριο ετών για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;Εντούτοις, δεν κατόρθωσαν όλοι να ολοκληρώσουν τις σπουδές με συνέπεια τη διαγραφή τους.Γιατί λοιπόν τους προπτυχιακούς που ήξεραν ότι θα διαγραφούν και είχαν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια περιθώριο για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους,τους δίνετε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και στους μεταπτυχιακούς στερείτε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;Υπερισχύει ο νόμος ή ο εσωτερικός κανονισμός;; Ο εσωτερικός κανονισμός δεν βασίζεται και δεν υπαγορεύεται από νόμους;;; Και σας θέτω ένα ερώτημα «εάν ετίθετο θέμα ενός παραβόλου για εξέταστρα,θα δέχονταν οι κ.κ.Καθηγητές των ΑΕΙ την επανεγγραφή και των μεταπτυχιακών φοιτητών»;;; Και προτείνετε,Κύριε Υπουργέ, στο σχέδιο νόμου άρθρο 05 παράγρ.5″…Σε κάθε περίπτωση η τελική απόφαση ανήκει στην αρμοδιότητα της Συνέλευσης του Τμήματος».Δηλαδή επιβραβεύετε έτσι αυτή την αδικία που έκαναν οι προηγούμενοι στους μεταπτυχιακούς.Γιατί διαγραφές έγιναν σε ορισμένες Σχολές και τμήματα.Δεν έγιναν διαγραφές σε όλες τις σχολές και σε όλα τα Πανεπιστήμια.Αυτό και μόνον θα έπρεπε να σας προβληματίσει πολύ και να σας ευαισθητοποιήσει στο θέμα των λίγων διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών ,ώστε να προβείτε στην άρση της αδικίας σε βάρος των λίγων διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών έναντι των χιλιάδων διαγραφέντων προπτυχιακών φοιτητών.Αυτό μπορείτε να το παρατηρήσετε στο διαδίκτυο,για παράδειγμα στην ιστοσελίδα με τους Υποψήφιους διδάκτορες ΑΠΘ-Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ δεν έγιναν διαγραφές υποψηφίων διδακτόρων που είχαν εγγραφεί ακόμη και από το 1997 και εξής (2000,2001,2005…)παρά τα όσα προβλέπει ο εσωτερικός κανονισμός σπουδών και των Τμημάτων και της Σχολής αλλά και του Πανεπιστημίου.Εκτός και αν δε λειτουργεί με εσωτερικό κανονισμό ο Δεύτερος Κύκλος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Υποψήφιοι Διδάκτορες)της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ και λειτουργούν και εφαρμόζουν σύμφωνα με το γράμμα του νόμου όλες οι άλλες σχολές του ΑΠΘ τον εσωτερικό κανονισμό του ΑΠΘ;;;Και σύμφωνα με παλιά δήλωση του πρώην πρύτανη του ΑΠΘ κ.Γ.Μυλόπουλου «Υπάρχουν φοιτητές που για διάφορους λόγους έχουν υπερβεί το όριο σπουδών, αλλά προσπαθούν να τελειώσουν και είναι άδικο να διαγραφούν». Για λόγους λοιπόν συνταγματικής ισονομίας, ισοτιμίας,ισοπολιτείας και χρηστής διοίκησης σας παρακαλώ να δώσετε και στους λίγους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς φοιτητές το βασικό φοιτητικό δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους,όπως και οι χιλιάδες διαγραφέντες προπτυχιακοί φοιτητές. Η ιδιότητα και του μεταπτυχιακού φοιτητή να αποκτάται με την εγγραφή και να διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών, όπως ισχύει και στους προπτυχιακούς.
Προτείνω να επιτραπεί στους μεταπτυχιακούς φοιτητες που έχουν διαγραφεί να επιστρέψουν και να συνεχίσουν τις σπουδές τους ,τις οποίες επέλεξαν συνειδητά.
Θα πρέπει με κάποιον τρόπο τα μεταπτυχιακά των 120 μονάδων να πριμοδοτούνται έναντι εκείνων των 90 ή και λιγότερων μονάδων στις διάφορες προκηρύξεις.Για λόγους δικαίου θα πρέπει να υπάρχει μια κάποια διαφοροποίηση…
Να προβλεφθεί και η λειτουργία μεταπτυχιακών προγραμμάτων κατάρτισης αντίστοιχων της πρώτης βαθμίδας μάστερ του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος (Μ1), απαλλαγμένα από την κατάθεση μεταπτυχιακής διατριβής, με λιγότερες πιστωτικές μονάδες και αναλογικά μικρότερη μοριοδότηση σε διαγωνισμούς του δημοσίου. Ο σκοπός αυτής της πρότασης είναι η αποσύνδεση της έρευνας από το κυνήγι προσόντων, το οποίο πολλοί φοιτητές επιλέγουν για να «χτίσουν» το βιογραφικό τους, παράγοντας έρευνες χαμηλού επιπέδου, μόνο και μόνο για να αποκτήσουν το τίτλο του Master.
Τα ΤΕΙ απέκτησαν την δυνατότητα να κάνουν μεταπτυχιακά είτε αυτοτελή είτε σε σύμπραξη με νόμο του 2002. Πριν από αυτήν την νομοθετική τομή αρκετά ΤΕΙ δοκίμασαν επιτυχώς συμπράξεις με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια υπογράφοντας τις αντίστοιχες συμφωνίες σύμπραξης.
Ένα από αυτά είναι και το ΤΕΙ Αθήνας/ΣΤΕΦ που από το 1997 -1998 εκτελεί τέτοιες συμπράξεις. Αυτά τα προγράμματα αναγνωρίστηκαν από το υπουργείο Παιδείας το 2004 ( ΦΕΚ B 738/2004) λαμβάνοντας υπόψιν συγκεκριμένες συμφωνίες σύμπραξης με τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια, όπου βάση αυτών (χρονολογικά) εκδόθηκαν οι αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις. Όλα αυτά έγιναν όμως χωρίς όρο αναδρομικής ισχύος. Έχουμε λοιπόν για τα ίδια προγράμματα από μία χρονική στιγμή και μετά τα πτυχία να αναγνωρίζονται και να ισοτιμώνται από το ΔΟΑΤΑΠ, ενώ για πτυχία που δόθηκαν πριν την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων η αναγνώριση να είναι αδύνατη.
Είναι δίκαιο λοιπόν οι συμπράξεις που αναγνωρίζονται από το ΦΕΚ B 738/2004 να αναγνωρίζονται και πριν το 2004. Οι συμπράξεις βασίζονται στο ίδιο πλαίσιο λειτουργίας, τα ΤΕΙ κέρδισαν τεχνογνωσία και έσοδα από τις συμπράξεις. Οι μόνοι που έμειναν αδικαίωτοι είναι οι παλιοί απόφοιτοι.
Είναι άνισο να έχει κάποιος λάβει τον τίτλο επιτυχώς παρακολουθώντας ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα σπουδών (θεωρητικά αλλά και εργαστηριακά μαθήματα)να έχει καταβάλει αντίστοιχο τίμημα και να μην δικαιούται την αναγνώριση όπως συνάδελφοι που αποφοίτησαν μετά την έκδοση της Υπουργικής απόφασης και έχουν ήδη αναγνωρίσει τους τίτλους τους.
Με λίγα λόγια οι υπουργικές αποφάσεις, θα πρέπει να έχουν αναδρομική ισχύ εφόσον αφορούν τα ίδια προγράμματα σπουδών γεγονός που μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί.
Όσον αφορά το ΣΑΕΠ δυστυχώς αυτό αξιολογεί και γνωμοδοτεί με λάθος κριτήρια του τίτλους που δόθηκαν προ των Υπουργικών αποφάσεων (κ δεν αναγνωρίστηκαν από το ΔΟΑΤΑΠ) και συγκεκριμένα με τα κριτήρια που αξιολογεί το ΔΟΑΤΑΠ για ακαδημαϊκά δικαιώματα παρά το γεγονός ότι ο ρόλος του είναι να τεκμηριώσει ότι κάποιος έχει την δυνατότητα να ασκήσει κάποιο επάγγελμα έχοντας το κατάλληλο background και να επιβεβαιώνει την επαγγελματική του ικανότητα.
Στον ΣΑΕΠ έχουν γίνει συχνά ερωτήματα από τον Συνήγορο του Πολίτη για τους λόγους και τον τρόπο που αξιολογεί τις αιτήσεις των ενδιαφερομένων χωρίς να παίρνει απαντήσεις.
Προτείνω μια εναρμόνιση στα δικαιώματα των μεταπτυχιακών φοιτητών, όπου σε βασικά θέματα φοίτησης ,θα πρέπει να υπάρχει ένα ενιαίο θεσμικό πλαίσιο σε όλα τα ΠΜΣ των πανεπιστημίων της Ελλάδας.
Εξετάσεις και βαθμολόγηση:
θα πρέπει να ισχύουν οι επαναληπτικές εξετάσεις για όσους μεταπτυχιακούς φοιτητές δεν πήραν προβιβάσιμο βαθμό ,για το διπλάσιο τουλάχιστον της προβλεπόμενης κανονικής διάρκειας σπουδών του ΠΜΣ ή να τους δίνεται το δικαίωμα να τα αντικαταστήσουν με άλλα μαθήματα απο τα προσφερόμενα του ιδίου ΠΜΣ ή και άλλων,
(και αυτό να ισχύσει και αναδρομικά γιά όσους έχουν διαγραφεί επειδή δεν πήραν προβιβάσιμο βαθμό και επιθυμούν βέβαια να συνεχίσουν τις σπουδές τους).
Το 2016 διεγράφησαν μεταπτυχιακοί φοιτητές(πέντε μεταπτυχιακοί φοιτητές σε σύνολο δεκαεπτά φοιτούντων ) επειδή δεν πήραν προβιβάσιμο βαθμό και ο κανονισμός δεν προέβλεπε επαναληπτική εξέταση αλλά μόνο διαγραφή.
Σε άλλο ΠΜΣ σχολής που ανήκει στην ίδια Κοσμητεία, αυτό που σας περιέγραψα δεν ισχύει, αλλά αντίθετα, είναι ευέλικτο με πολλές επιλογές για τον μεταπτυχιακό φοιτητή ,την επιλογη ή την αντικατάσταση μαθημάτων, τις επαναληπτικές,, την πιθανή αναστολή σπουδών.
Νοιώθω ότι υπάρχει αδικία για όσους φοιτητές έχουν διαγραφεί στο παρελθόν απο ΠΜΣ, αλλά και για αυτούς που θα διαγραφούν στο μέλλον , επειδή δεν υπάρχει ένα ενιαίο θεσμικό πλαίσιο που να αφορά τις εξετάσεις , την αξιολόγηση του μεταπτυχιακού φοιτητή.
Με βαθύ σεβασμό
Γιατί τους μεταπτυχιακούς φοιτητές τους αντιμετωπίζετε τόσο άδικα έναντι των προπτυχιακών? Δεν είναι κρίμα και άδικο να απαγορεύετε Εσείς, Κύριε Υπουργέ της Παιδείας, να δοθεί και στους μεταπτυχιακούς φοιτητές-όπως ακριβώς δώσατε στους προπτυχιακούς- η δυνατότητα να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές κάνοντας πράξη τις διακηρύξεις Σας <> Κύριε Υπουργέ της Παιδείας,<> Κυρία Αναπληρώτρια Υπουργέ της Παιδείας και <> Κύριε Πρόεδρε Επιτροπής Παιδείας?Τί κακό διέπραξαν, Κύριε Υπουργέ της Παιδείας, και τους επιβάλλετε ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ την ποινή της οριστικής διαγραφής από το Μεταπτυχιακό? Αν καταχράζονταν χρήματα του Δημοσίου τι ποινή θα επιβάλατε? Σε ποιο ακριβώς παράπτωμα περιέπεσαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές και τους διαγράφετε ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ από τα μητρώα μεταπτυχιακών φοιτητών,ενώ για τους προπτυχιακούς φοιτητές μεριμνήσατε για την επανεγγραφή τους,τη στιγμή που και οι προπτυχιακοί φοιτητές αφ’ ης στιγμής ψηφίστηκε ο νόμος 3549/2007 και εν συνεχεία ο ν.4009/2011 ήξεραν ότι υπάρχει ανώτατο όριο φοίτησης στις σπουδές τους και είχαν αρκετό χρονικό περιθώριο ετών για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.Εντούτοις, δεν κατόρθωσαν όλοι να ολοκληρώσουν τις σπουδές με συνέπεια τη διαγραφή τους.Γιατί λοιπόν τους προπτυχιακούς που ήξεραν ότι θα διαγραφούν και είχαν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια περιθώριο για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους,τους δίνετε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και στους μεταπτυχιακούς στερείτε το δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους?Υπερισχύει ο νόμος ή ο εσωτερικός κανονισμός??Ο εσωτερικός κανονισμός δεν βασίζεται και δεν υπαγορεύεται από νόμους??? Και σας θέτω ένα ερώτημα<>??? Και προτείνετε,Κύριε Υπουργέ, στο σχέδιο νόμου άρθρο 05 παράγρ.5<>.Δηλαδή επιβραβεύετε έτσι αυτή την αδικία που έκαναν οι προηγούμενοι στους μεταπτυχιακούς.Γιατί διαγραφές έγιναν σε ορισμένες Σχολές και τμήματα.Δεν έγιναν διαγραφές σε όλες τις σχολές και σε όλα τα Πανεπιστήμια.Αυτό και μόνον θα έπρεπε να σας προβληματίσει πολύ και να σας ευαισθητοποιήσει στο θέμα των λίγων διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών ,ώστε να προβείτε στην άρση της αδικίας σε βάρος των λίγων διαγραφέντων μεταπτυχιακών φοιτητών έναντι των χιλιάδων διαγραφέντων προπτυχιακών φοιτητών.Αυτό μπορείτε να το παρατηρήσετε στο διαδίκτυο,για παράδειγμα στην ιστοσελίδα με τους Υποψήφιους διδάκτορες ΑΠΘ-Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ δεν έγιναν διαγραφές υποψηφίων διδακτόρων που είχαν εγγραφεί ακόμη και από το 1997 και εξής (2000,2001,2005…)παρά τα όσα προβλέπει ο εσωτερικός κανονισμός σπουδών και των Τμημάτων και της Σχολής αλλά και του Πανεπιστημίου.Εκτός και αν δε λειτουργεί με εσωτερικό κανονισμό ο Δεύτερος Κύκλος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Υποψήφιοι Διδάκτορες)της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ και λειτουργούν και εφαρμόζουν σύμφωνα με το γράμμα του νόμου όλες οι άλλες σχολές του ΑΠΘ τον εσωτερικό κανονισμό του ΑΠΘ??? Και σύμφωνα με παλιά δήλωση του πρώην πρύτανη του ΑΠΘ κ.Γ.Μυλόπουλου <>. Για λόγους λοιπόν συνταγματικής ισονομίας, ισοτιμίας,ισοπολιτείας και χρηστής διοίκησης σας παρακαλώ να δώσετε και στους λίγους διαγραφέντες μεταπτυχιακούς φοιτητές το βασικό φοιτητικό δικαίωμα να επανεγγραφούν και να ολοκληρώσουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους,όπως και οι χιλιάδες διαγραφέντες προπτυχιακοί φοιτητές. Η ιδιότητα και του μεταπτυχιακού φοιτητή αποκτάται με την εγγραφή και διατηρείται μέχρι την απονομή του τίτλου του αντίστοιχου κύκλου σπουδών.
Τα ΤΕΙ απόκτησαν τη δυνατότητα να κάνουν μεταπτυχιακά είτε αυτοτελώς είτε σε σύμπραξη, με το Νόμο 2916/2001 (ΦΕΚ Α/114/2001) και με την απόφαση 60671/Ε5 (ΦΕΚ Β/771/2002) του Υπ. Παιδείας.
Μερικά όμως ΑΤΕΙ υπέγραψαν συμβάσεις για Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) με Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια, πριν τις παραπάνω νομοθετικές ρυθμίσεις και άρχισαν να λειτουργούν κανονικά, μετά από έγγραφη συμφωνία με τα ξένα αυτά Πανεπιστήμια. Οι συμβάσεις αυτές περιείχαν τους ίδιους όρους με αυτές που υπήρχαν όταν δημιουργήθηκαν οι παραπάνω νομοθετικές πράξεις.
Όταν εκδόθηκαν τα ΦΕΚ για τα συγκεκριμένα μεταπτυχιακά προγράμματα δεν υπήρξε μέριμνα για αναδρομική ισχύ όσων προγραμμάτων ήδη έτρεχαν και έδιναν πτυχία.
Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο τα πτυχία που απονεμηθήκαν πριν από το ΦΕΚ αναγνώρισης του κάθε Μεταπτυχιακού, ενώ είχαν το ίδιο πλαίσιο λειτουργίας (ίδιες προϋποθέσεις εισαγωγής, πρόγραμμα σπουδών, εκπαιδευτικό προσωπικό κλπ), να μην αναγνωρίζονται επειδή υπήρξε καθυστέρηση έκδοσης του συγκεκριμένου ΦΕΚ.
Είναι λοιπόν αναγκαίο, να αναγνωριστούν τα πτυχία όσων πτυχιούχων πραγματοποίησαν σπουδές με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις που έβαζαν οι υπογραφείσες συμφωνίες μεταξύ των ΑΤΕΙ και ξένων Πανεπιστημίων και έτσι να σταματήσει αυτή η αδικία εις βάρος τους.
23 Ιουνίου 2015, 09:59 | Σπύρος Κομνηνός
Μόνιμος Σύνδεσμος
Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: [Θετική Ψήφος] [Αρνητική Ψήφος]
Ο Μπρεχτ χρησιμοποίησε μία ωραία ιστορία. Την ιστορία του ράφτη της πόλης Ουλμ. https://eν.wikipedia.org/wiki/Albrecht_Ludwig_Berblinger Η ιστορία είναι γνωστή και από τον Λούτσιο Μάγκρι
Ο ήρωας μας γεννήθηκε το 1770. Ξεκινώντας από φτωχικές καταβολές αφού αναγκάστηκε να μάθει την τέχνη του ράφτη στράφηκε στην κατασκευή μηχανών που ήταν και το μεράκι του. Ιδίοις αναλώμασι εφεύρε αρχικά τεχνητά άκρα και μετά μηχανές πτήσης. Όλα αυτά σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που χλεύαζε την προσπάθεια του και τον απειλούσε με αποκλεισμό από την συντεχνία των ραφτών. Σε μία δημόσια δοκιμή της πτητικής μηχανής του το 1811 τραυματίστηκε. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτό σήμανε την κοινωνική του κάθοδο. Η κοινωνία των χαρακτήρισε απατεώνα, και οι δουλειές του υπέστησαν σοβαρή ζημιά.
Εν τέλει η ανθρωπότητα πέταξε έναν αιώνα αργότερα. Η προσπάθειά του ήταν πρώιμη αλλά όχι άσκοπη.
Τα ΤΕΙ απέκτησαν την δυνατότητα να κάνουν μεταπτυχιακά είτε αυτοτελή είτε σε σύμπραξη με νόμο του 2002. Πριν από αυτήν την νομοθετική τομή όμως μια χούφτα από τμήματα δοκίμασαν συμπράξεις με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Αυτά τα προγράμματα αναγνωρίστηκαν από το υπουργείο Παιδείας το 2004 ( ΦΕΚ B 738/2004) χωρίς όμως όρο αναδρομικής ισχύος. Έχουμε λοιπόν για τα ίδια προγράμματα από μία χρονική στιγμή και μετά (το 2004) τα πτυχία να αναγνωρίζονται και να ισοτιμώνται από το ΔΟΑΤΑΠ, ενώ για πτυχία που δόθηκαν πριν το 2004 η αναγνώριση να είναι αδύνατη.
Είναι δίκαιο λοιπόν οι συμπράξεις που αναγνωρίζονται από το ΦΕΚ B 738/2004 να αναγνωρίζονται και πριν το 2004. Οι συμπράξεις βασίζονται στο ίδιο πλαίσιο λειτουργίας, τα ΤΕΙ κέρδισαν τεχνογνωσία και έσοδα από τις συμπράξεις. Οι μόνοι που έμειναν αδικαίωτοι είναι οι παλιοί απόφοιτοι.
Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει στηλιτεύσει την πρακτική, να επιτρέπονται συμπράξεις χωρίς να επιμελείται το υπουργείο της αναγνώρισης. http://www.synigoros.gr/?i=human-rights.el.anagnwrisi_isotimias_metaptyxiakwn.30723 Στην συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρει ο ΣτΠ το ΤΕΙ αμέλησε να προσκομίσει στοιχεία που του ζητήθηκαν όπως το πρόγραμμα σπουδών του αλλοδαπού ΑΕΙ. Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν για τις συμπράξεις που συζητάμε. Ακόμα δεδομένη είναι και η ιδιότητα του ομοταγούς που επίσης διερευνά το ΔΟΑΤΑΠ. Αυτό που δεν είναι δεδομένο είναι η πρότερη έγκριση του υπουργείου. Αυτή όμως δεν είναι δεδομένη ούτε και στην συζητούμενη αναβάθμιση των πολυτεχνικών διπλωμάτων σε ακαδημαϊκούς τίτλους με σωρευτικό κύρος μπάτσελορ και μάστερ. Αν είναι δυνατή η εκ των υστέρων αναγνώριση των διπλωμάτων, θα πρέπει να είναι και η αναγνώριση ισοτίμισης των μεταπτυχιακών τίτλων των συμπράξεων των ΤΕΙ με τον εαυτό τους.
Με τις προβλέψεις του ΠΔ 38/2010 ανοίχθηκε και ένας εναλλακτικός τρόπος αναγνώρισης. Είναι η «Επαγγελματική Ισοδυναμία τίτλων Τυπικής Ανώτατης Εκπαίδευσης». Το ΣΑΕΠ με έκνομη απόφαση του (όπως γνωμοδότησε ο ΣτΠ) δεν ανοίγει τον δρόμο ούτε για αυτήν την επαγγελματική αναγνώριση. Το ΣΑΕΠ και το υπουργείο παιδείας θεωρεί ότι αφορά μόνο σπουδές σε κολλέγια ή με φυσική παρουσία στο εξωτερικό. Φυσικά η στάση αυτή θέτει σε χειρότερη μοίρα σπουδές σε συμπράξεις δημοσίων ελληνικών ΤΕΙ με αλλοδαπά πανεπιστήμια από σπουδές με διαμεσολάβηση κολλεγίων με αλλοδαπά πανεπιστήμια. Από την πλευρά μας το θεωρούμε αυτό άσκοπο και άδικο.
Το υπουργείο Παιδείας στην μέχρι τώρα πορεία του κάνει τον Πόντιο Πιλάτο και τα όργανά του αρνούνται να αναγνωρίσουν τις ενέργειες των εποπτευομένων ΝΠΔΔ. Είναι πλέον ώριμο ήδη αναγνωρισμένα και εγκεκριμένα προγράμματα σπουδών συμπράξεων ΤΕΙ με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια να μπορούν να αναγνωριστούν επίσημα από το ΔΟΑΤΑΠ.
ΥΓ
Μεταπτυχιακά που αναγνωρίστηκαν αναφέρονται κυρίως στο ΦΕΚ ΤΒ 738/18-5-2004 αλλά και στα ΦΕΚ ΤΒ1160/30-7-04 , ΦΕΚ ΤΒ1197/4-8-04, ΦΕΚ ΤΒ 1788/3-12-04 , ΦΕΚ ΤΒ 1866/ 15-12-04. Το 738 έχει συμπράξεις με τα πανεπιστήμια Brunel και Kingston που προηγήθηκαν του ΦΕΚ.
Τα σπουδαιότερα προβλήματα που συνάντησα κατά την υποψηφιότητα μου σε ΠΜΣ ήταν στη διαδικασία επιλογής, που όπως πολύ ορθά αναφέρεται ορίζει ο Κανονισμός του ΠΜΣ.
Ο Κανονισμός του κάθε ΠΜΣ και κυρίως τα μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής,
α)δεν αντιμετωπίζουν ρατσιστικά όποιον απόφοιτο προέρχεται από άλλο γνωστικό αντικείμενο, όταν μάλιστα ο υποψήφιος καλύπτει τα κριτήρια της προκήρυξης και το αποδεικνύει τόσο με τα γραπτά δοκίμια που παρουσιάζει, όσο και κατά την προφορική εξέταση εκτός αν αυτό προβλέπεται νομίμως θεσμοθετημένο από την Επιτροπή…
β) Τηρείται απόλυτη διαφάνεια επί των βαθμολογιών των δοκιμίων του υποψηφίου και όχι μόνο μια απλή ανάρτηση των τελικώς επιλεγομένων…
γ) Κατά την προφορική εξέταση του υποψηφίου δεν προκρίνεται υποψήφιος έναντι άλλου που είναι αρεστός λόγω εμφάνισης, ενδυμασίας, θέση εργασίας ή επιθυμητών συστάσεων και γνωριμιών…
Για τους παραπάνω λόγους θεωρώ ότι απαιτείται η θεσμοθέτηση οργάνου διαιτησίας για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων για την εισαγωγή τους σε ένα ΠΜΣ.
Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια να διανέμονται ηλεκτρονικές σημειώσεις για τα Μεταπτυχιακά Μαθήματα δωρεάν.
Πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι υπάρχουν μεταπτυχιακοί φοιτητές, οι οποίοι εργάζονται και έχουν οικογένεια με μικρά παιδιά. Το διπλάσιο χρονικό διάστημα που παρέχεται για να ολοκληρώσει κάποιος τις μεταπτυχιακές σπουδές, δεν είναι εφικτό για όλους. Τουλάχιστον θα έπρεπε να ήταν ήδη γνωστό για τους ήδη φοιτούντες από την έναρξη των σπουδών, ώστε να γίνει διαφορετικός προσωπικός προγραμματισμός.
Στην περίπτωση μου ακολουθώ μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών αργά, αλλά σταθερά χωρίς καμία διακοπή. Οι εκπαιδευτικές άδειες με την ευνοική μορφή των παλαιοτέρων ετών, όπως γνωρίζετε δεν υφίσταται. Είμαι καθηγήτρια είμαι στο τέλος των μεταπτυχιακών σπουδών, αλλά έχω ξεπεράσει κατά ένα εξάμηνο το επιτρεπόμενο όριο. Ποια είναι η στήριξη που μου έχει προσφέρει η πολιτεία σε αυτήν την προσπάθεια; Μια μέρα εκπαιδευτική άδεια για κάθε εξεταζόμενο μάθημα.
Ο νόμος δεν θα πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ. Επίσης θα πρέπει να αυξήσετε το ανώτατο όριο για την ολοκλήρωση των σπουδών, προσδίδοντας την πρέπουσα σημασία στις πολλαπλές υποχρεώσεις των μεταπτυχιακών φοιτητών στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε.
Έχω αποφοιτήσει το 1988 από διετή παιδαγωγική ακαδημία, και υπηρετώ στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση από το 1990. Διετέλεσα επί σειρά ετών υποδιευθυντής στα δημόσια μειονοτικά σχολεία των νομών Ξάνθης και Ροδόπης. Λόγω της θέσης που υπηρετώ τα τελευταία χρόνια ( 20 δημοτικό σχολείο Ξάνθης (με μαθητές Ρομά – τσιγγάνους ) και λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή μου, αποφάσισα να παρακολουθήσω μεταπτυχιακά μαθήματα στην ειδική αγωγή, και ολοκλήρωσα διετές πρόγραμμα, σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Κατόπιν απέστειλα το φάκελο με τα πλήρη δικαιολογητικά στο ΔΟΑΤΑΠ αναμένοντας την πράξη αναγνώρισης. Η απάντηση του ΔΟΑΤΑΠ αναφέρει πως δεν δύναται να αναγνωρισθεί το κατά τα άλλα νόμιμο μεταπτυχιακό, διότι η παιδαγωγική ακαδημία από την οποία αποφοίτησα, δεν μου παρέχει τα τυπικά προσόντα για την παρακολούθηση μεταπτυχιακού προγράμματος.
Στην επισήμανση που τους διατύπωσα πως
α)δύο φορές δήλωσα υποψηφιότητα για παρακολούθηση προγραμμάτων ισοτιμίας με τα αντίστοιχα τεταρτοετή παιδαγωγικά τμήματα, αλλά λόγω πληθώρας υποψηφίων δεν επιλέχθηκα,
β)με τα <> τυπικά προσόντα που διαθέτω, δύναται (και είναι) κάποιος να υπηρετεί ως σύμβουλος εκπαίδευσης, προϊστάμενος, περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης κτλ.
η απάντηση ήταν, πως κατανοούν και αποδέχονται την άποψή μου, περί νομικής δυσαρμονίας, πλην όμως, δεσμεύονται να αναγνωρίσουν την μεταπτυχιακή μου διατριβή, λόγω μη άρσης, της εν λόγω διάταξης.
Παρακαλώ λοιπόν, να μεριμνήσετε για την δυνατότητα των ελαχίστων πλέον δασκάλων αποφοίτων των διετών παιδαγωγικών ακαδημιών, να επιμορφώνονται , και να μπορούν να αποκτούν μεταπτυχιακούς τίτλους.
Με τιμή
Παράσχου Μιχάλης
Δάσκαλος
Θεωρώ ότι πρέπει επιτέλους να ενταχθεί στο νομικό πλαίσιο μια παράμετρος η οποία θα αναφέρει ρητά ότι η πλειονότητα των μεταπτυχιακών φοιτητών στα ΠΜΣ θα πρέπει να είναι και απόφοιτοι των ίδιων των τμημάτων τους (αυτό να μην είναι δεσμευτικό εφόσον δεν καλύπτεται ο απαιτούμενος αριθμός αιτήσεων από τους φοιτητές του τμήματος). Επιτέλους η Πολιτεία, το Κράτος αλλά και τα ίδια τα Ιδρύματα πρέπει να στηρίξουν πραγματικά τους αποφοίτους των Τμημάτων και ιδιαιτέρα εκείνους που έχουν την όρεξη, την θέληση και τα προσόντα για την συνέχιση των σπουδών τους στη πράξη.
Δημτσιούδης Χρήστος
Απόφοιτος Διοίκηση Μονάδων Υγείας&Πρόνοιας ΤΕΙ Πελοποννήσου
Πρ. Αντιπρόεδρος Φοιτητικού ΣΔΟ ΤΕΙ ΠΕλοποννησου
Η παράγραφος 2 του άρθρου 5 είναι πράγματι απίστευτα γραφειοκρατική (όπως σωστά έγραψε ο ΑΚ), χωρίς μεγάλη ουσία και τελικά είναι αδύνατο να εφαρμοστεί
Η ερώτηση μου σχετικά με το θέμα είναι, εφόσον τίθεται θέμα για φοιτητές που δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις των προγραμμάτων Προπτυχιακών σπουδών, γιατί να μην μπορούν και διαγραμμένοι μεταπτυχιακοί φοιτητές να μπορούν να επανεγγραφούν μετά το πέρας κάποιου χρονικού διαστήματος.
Είναι αποδεκτό, πως μεγάλη μερίδα μεταπτυχιακών φοιτητών, παράλληλα με τις σπουδές τους εργάζονται η έχουν υποχρεώσεις που η πλειοψηφία των προπτυχιακών φοιτητών δεν έχει.
Συγκεκριμένα, λόγω κρίσης πολλοί μεταπτυχιακοί φοιτητές προτιμούν να δώσουν βαρύτητα στην εργασία τους, και λιγότερη στις σπουδές τους στις οποίες, σε αντίθεση με του προπτυχιακούς φοιτητές πληρώσαν δίδακτρα).
Γιατί να μην μπορούν οι κανονισμοί των μεταπτυχιακών, να προσαρμοστούν στην παρούσα κατάσταση (κρίση) και να γίνουν ποιο ανεκτικοί, και να επιτρέπουν σε φοιτητές να επανεγγραφούν, από το εξάμηνο που διέκοψαν/διαγράφηκαν, κατόπιν σοβαρής επεξήγησης και επαναπλήρωμής για την επανεγγραφή τους ? Ετσι, ναι μεν θα προτιμούν την δουλειά και την απόκτηση εμπειρίας (ισως και εφαρμογή όσων μαθαίνουν στα μεταπτυχιακά τους, σε εργασιακές συνθήκες), αλλά θα συνδυάζουν κατάρτιση και απόκτηση γνώσεων δίχως να αγχώνονται και να διακινδυνεύουν την οριστική διαγραφή (και χάσιμο χρόνου και χρημάτων)
«Οι μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες, εφ’ όσον εγκριθούν, αναρτώνται υποχρεωτικά στον διαδικτυακό τόπο του οικείου Ιδρύματος, σύμφωνα με τον κανονισμό του ιδρύματος και για τις διδακτορικές διατριβές και τις προδιαγραφές του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης.»
Μάλλον δεν μας ενδοιφέρουν οι ευρεσιτεχνείες, έτσι;
«Οι Έλληνες πτυχιούχοι πρέπει να γνωρίζουν μια τουλάχιστον ξένη γλώσσα»
Αν γνωρίζουν Σουαχίλι θα τους βοηθήσει ιδιαίτερα στο να διαβάσουν και να καταννοήσουν την διεθνή βιβλιογραφία.
Νομίζω πρέπει να αλλάξει ως εξής:
«Οι Έλληνες πτυχιούχοι πρέπει να γνωρίζουν μια τουλάχιστον ξένη γλώσσα από αυτές που θα ορίζονται στο ιδρυτικό ΦΕΚ του ΠΜΣ ως γλώσσες πρόσβασης στη διεθνή βιβλιογραφία»
Θα πρέπει σε κάθε βεβαίωση μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών να αναγράφεται ένας έγκυρος ηλεκτρονικός σύνδεσμος προς την μεταπτυχιακή εργασία του αποφοίτου, διαφορετικά να θεωρείται άκυρη, αν η γραμματεία του τμήματος δεν έχει ηλεκτρονική πρόσβαση στο thesis. Όλοι γνωρίζουμε πόσα δήθεν μεταπτυχιακά επί πληρωμή έχουν δοθεί χωρίς τη συγγραφή μεταπτυχιακής εργασίας!
Άρθρο 05, παρ2. Σύμβουλος Σπουδών-καθήκοντα και διαδικασίες. Πολύ γραφειοκρατικό. Η πλειονότητα των μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών δεν είναι σε θέση, και δικαιολογημένα, να αποφασίσουν σε πιο συγκεκριμένο πεδίο/θέμα θα εκπονήσουν τη μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, εάν δεν παρακολουθήσαν ένα σημαντικό αριθμό μαθημάτων για να γνωρίσουν τα γνωστικά αντικείμενα και τις επιμέρους ειδίκευσης του ΠΜΣ, αλλά και τους διδάσκοντες. Αυτό συνήθως γίνεται μετά την παρέλευση τουλάχιστον των 2 πρώτων εξαμήνων μαθημάτων. Δεν προβλέπετε πουθενά ο ρόλος του κύριου επιβλέποντα με τον οποίο ο φοιτητής θα συνεργαστεί για την εκπόνηση της διπλωματικής εργασίας. Αντί του Συμβούλου Σπουδών, η συγκρότηση εξεταστικής επιτροπής να γίνεται με ευθύνη του κύριου επιβλέποντα σε συνεργασία με την τριμελή συμβουλευτική της μεταπτυχιακής εργασίας του φοιτητή. Πριν το τέλος του 3ου εξαμήνου ο φοιτητής πρέπει να έχει αποφασίσει με ποιον καθηγητή θα συνεργαστεί ως κύριο επιβλέποντα της μεταπτυχιακής εργασίας.
Πιθανή αναπροσαρμογή των ήδη πολύ υψηλών διδάκτρων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων του ΕΑΠ θα βοηθούσε.
Τα 650 ευρώ ανα θεματική ενότητα κρίνονται ιδιαιτέρως υψηλό τίμημα.
Έχουμε ανάγκη από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό και αυτό σε συνθήκες οικονομικής δυσχέρειας μόνο με τον εξορθολογισμό τέτοιων απαιτήσεων μπορεί να συμπεριλάβει όλο και περισσότερους ενδιαφερόμενους.
Νομίζω ότι θα έπρεπε να ληφθεί μέριμνα για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές που δεν ολοκλήρωσαν για σοβαρό λόγο τις σπουδές τους. Να τους δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία όπως δόθηκε και στους προπτυχιακούς.
Επίσης είναι πάρα πολύ δύσκολο να εξασφαλίσεις επιβλέποντα σε διδακτορικό. Θεωρώ ότι συνήθως προηγούνται όσο καλή κι αν είναι η πρότασή σου φοιτητές γνωστοί των καθηγητών και υποψιάζομαι ότι μπορεί να γίνεται και προϊόν συναλλαγής η επίβλεψη. Θα ήταν θεωρώ καλύτερο να ορίζεται ο επιβλέπων από το συμβούλιο επιλογής.