Αρχική ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ - Προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών και διδακτορικές σπουδέςΆρθρο 02 – Όργανα Διοίκησης των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών και των Διδακτορικών Σπουδών

Άρθρο 02 – Όργανα Διοίκησης των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών και των Διδακτορικών Σπουδών

1. Αρμόδια όργανα για την οργάνωση και λειτουργία των ΠΜΣ είναι: Η Σύγκλητος ή η Συνέλευση του Ιδρύματος, η Συνέλευση του Τμήματος ή η Ειδική Διατμηματική Επιτροπή (ΕΔΕ), η Συντονιστική Επιτροπή του ΠΜΣ και ο Διευθυντής του ΠΜΣ.
2. Η Σύγκλητος ή η Συνέλευση του Ιδρύματος είναι το αρμόδιο όργανο για θέματα διοικητικού, οργανωτικού, οικονομικού χαρακτήρα των ΠΜΣ.
3. Η Συνέλευση του οικείου Τμήματος είναι αρμόδια για την κατάρτιση και εισήγηση προτάσεων ίδρυσης ΠΜΣ, για τις εντολές διδασκαλίας, τον ορισμό των μελών της Συντονιστικής Επιτροπής (ΣΕ), των Συμβουλευτικών Επιτροπών, των Εξεταστικών Επιτροπών, την απονομή ΔΜΣ, τη συγκρότηση των επιτροπών επιλογής ή εξέτασης των υποψηφίων μεταπτυχιακών και διδακτορικών φοιτητών, καθώς και για κάθε άλλο θέμα που προβλέπεται από επί μέρους διατάξεις. Σε κάθε περίπτωση διατμηματικού ΠΜΣ, τις αρμοδιότητες της Συνέλευσης ασκεί η ΕΔΕ, η οποία συγκροτείται από μέλη των αντίστοιχων Συνελεύσεων των οικείων Τμημάτων, τα οποία εκλέγονται από κάθε Τμήμα.
4. Η Συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ) του ΠΜΣ η οποία απαρτίζεται από καθηγητές του Τμήματος οι οποίοι έχουν αναλάβει μεταπτυχιακό έργο και ορίζεται από τη Συνέλευση. Η ΣΕ είναι αρμόδια για την παρακολούθηση και το συντονισμό λειτουργίας του προγράμματος. Οι αρμοδιότητες της ΣΕ ρυθμίζονται από τον Κανονισμό Μεταπτυχιακών Σπουδών.
5. Ο Διευθυντής κάθε ΠΜΣ είναι μέλος της ΣΕ και ορίζεται με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος ή, στην περίπτωση διατμηματικού ΠΜΣ, της ΕΔΕ, για διετή θητεία. Ο Διευθυντής προεδρεύει της ΣΕ ή της ΕΔΕ στην περίπτωση διατμηματικού ΠΜΣ, ανήκει στη βαθμίδα του Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή, είναι του ιδίου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου με το γνωστικό αντικείμενο του ΠΜΣ και ασκεί τα καθήκοντα που ορίζει ο Κανονισμός Μεταπτυχιακών Σπουδών του ιδρύματος ή του ΠΜΣ και ο εσωτερικός κανονισμός του Ιδρύματος. Ο Διευθυντής του Π.Μ.Σ. εισηγείται στη Συνέλευση ή στην ΕΔΕ για κάθε θέμα που αφορά την αποτελεσματική λειτουργία του. Ο Διευθυντής δεν μπορεί να έχει περισσότερες των δύο συνεχόμενες θητείες.
6. Η Σύγκλητος και οι Συνελεύσεις των Τμημάτων των Πανεπιστημίων είναι τα αρμόδια όργανα για θέματα διοικητικού, οργανωτικού και οικονομικού χαρακτήρα του Τρίτου Κύκλου Σπουδών.

Σχόλια
  • 15 Οκτωβρίου 2016, 14:00 | Μανώλης Καβουσανός

    Για τη λειτουργία επιτυχημένων προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών (ΠΜΣ) διεθνούς επιπέδου απαιτούνται οικονομικοί πόροι, το ύψος των οποίων διαφέρει ανάλογα με το αντικείμενο των ΠΜΣ.
    Σε κάποια, όπως αυτά που εμπλέκομαι στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ), απαιτούνται σημαντικοί πόροι για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας τους.
    Ειδικότερα, οι φοιτητές καλούνται να χρησιμοποιήσουν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους βάσεις δεδομένων (π.χ. Bloomberg, Datastream, Thompson One, CRSP, Clarksons, κ.α.), έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο (π.χ. Τradewinds, Lloyds list, Financial times, Wall street journal, Ναυτεμπορική, κ.α.), επιστημονικά περιοδικά, εξειδικευμένο λογισμικό (π.χ. Matlab, Rats, Eviews, Stata, SPSS, κ.α.), τα εργαστήρια των Τμημάτων εφόσον είναι κατάλληλα εξοπλισμένα (π.χ. με Η/Υ, προβολικά, οθόνες, κ.α.) και στελεχωμένα με εκπαιδευμένο προσωπικό.
    Περαιτέρω, κατά τη διάρκεια των σπουδών, πραγματοποιούνται μια σειρά από εκδηλώσεις μέσα και έξω από το χώρο του Πανεπιστημίου – π.χ. τελετή υποδοχής και αποφοίτησης, παρουσιάσεις από έλληνες και ξένους ομιλητές, επισκέψεις σε επιχειρήσεις και άλλους χώρους συναφείς με το ΠΜΣ.
    Αμοιβές των καλύτερων εισηγητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, εξειδικευμένων στο αντικείμενο των σπουδών του ΠΜΣ, με την κατάλληλη πείρα και δημοσιεύσεις διεθνούς εμβέλειας, οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν μόρφωση επιπέδου ΠΜΣ. Οι επιστήμονες αυτοί δεν έχουν απλά αποκτήσει ένα διδακτορικό τίτλο σπουδών, αλλά στην πλειονότητά τους έχουν σε πολλές περιπτώσεις αναπτύξει οι ίδιοι την επιστήμη στο αντικείμενό τους μέσω μελετών τους οι οποίες είναι δημοσιευμένες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Περαιτέρω, υπάρχουν εισηγητές από την ‘αγορά’, οι οποίοι είναι πρωτοπόροι στο δικό τους το χώρο και που αφορά στο αντικείμενο το οποίο καλούνται να παρουσιάσουν στο ΠΜΣ.
    Το κόστος όλων των παραπάνω και άλλων εξόδων, όπως υποδομές και κτίρια, η συντήρηση και αναβάθμισή τους, ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
    Εφόσον είναι επιθυμητό να προσφέρονται εξειδικευμένα ΠΜΣ εφάμιλλα εκείνων του εξωτερικού, κάποιος θα πρέπει να επωμισθεί το κόστος αυτό. Η Πολιτεία δεν το πράττει, διότι δεν υπάρχουν πόροι. Μάλιστα, διαρκώς συρρικνώνει τα χρήματα τα οποία διαθέτει για την εκπαίδευση. Παρόλο που η παιδεία αποτελεί κοινωνικό αγαθό, δυστυχώς δεν είναι ελεύθερο – έχει κόστος, και το κόστος αυτό διαφέρει ανάλογα με το αντικείμενο, αλλά και για το ίδιο αντικείμενο ανάλογα με την ποιότητα σπουδών που θα προσφέρει. Μπορούν να προσφερθούν φθηνά προγράμματα, αλλά η ποιότητα θα είναι χαμηλή και δεν θα είναι διεθνούς επιπέδου, πόσο μάλλον διεθνούς, όπως πολλοί πασχίζουν να δώσουν στην ελληνική κοινωνία και οικονομία.
    Για να είναι διατεθειμένοι υποψήφιοι για τα ΠΜΣ αυτά να μείνουν στη χώρα τους και να παρακολουθήσουν η ποιότητα δεν μπορεί να μειωθεί. Αυτό όμως θα είναι αναπόφευκτο με δύο στοιχεία και μόνο των προτάσεων που περιέχονται στο νόμο
    1. Την επιβολή διδάκτρων ή τέλους εγγραφής του ύψους των περίπου 1500 ευρώ
    2. Τον περιορισμό στις αμοιβές των καθηγητών ειδικά από μεταπτυχιακά προγράμματα στο 20% του μισθού τους
    Οι φοιτητές που όλα αυτά τα χρόνια σπουδάζουν στα ΠΜΣ οικειοθελώς πληρώνουν δίδακτρα ώστε να μπορέσουν να μείνουν στην Ελλάδα και να λάβουν εκπαίδευση εφάμιλλη ΠΜΣ του εξωτερικού
    Και οι δύο παραπάνω διατάξεις θα πρέπει να αποσυρθούν εφόσον θέλουμε και στην Ελλάδα να υπάρχουν ΠΜΣ προγράμματα διεθνούς επιπέδου.

  • 15 Οκτωβρίου 2016, 12:21 | Δημήτρης Σωτηρόπουλος

    Με βάση το αυτοδιοίκητο, τα μόνα αρμόδια όργανα για την λήψη αποφάσεων για τα ΠΜΣ είναι η Σύγκλητος Ειδικής Σύνθεσης και η Γενική Συνέλευση Ειδικής Σύνθεσης ή στη Συνέλευση του ΤΕΙ και η Γενική Συνέλευση των αντίστοιχων Τμημάτων.

    Δεν υπάρχει δε βάσιμος λόγος να απαιτείται εκεί αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 για να ιδρυθεί ένα μεταπτυχιακό. Γιατί να μην απαιτείται η απλή πλειοψηφία όπως σε όλα τα υπόλοιπα θέματα; Γιατί εδώ να υπάρχει διαφοροποίηση;

    Καταλύοντας την αυτοτέλεια των ΑΕΙ, δίνει στον Υπουργό Παιδείας το δικαίωμα αναπομπής της σχετικής απόφασης της Συνέλευσης για την ίδρυση ενός μεταπτυχιακού μέσα σε 60 μέρες, χωρίς όμως να αναφέρει με ποια κριτήρια θα ενεργεί ο Υπουργός. Στον εκάστοτε Υπουργό και το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να αποστέλλονται ακόμη και οι προϋπολογισμοί των μεταπτυχιακών. Τι ακριβώς θα ελέγχει ο υπουργός, και πως θα γνωρίζει τις επιμέρους ανάγκες και τη στρατηγική των Ιδρυμάτων δεν γίνεται σαφές.

    Πουθενά δεν γίνεται αναφορά στην αξιολόγηση των ΠΜΣ μέσω των οργάνων που είναι ήδη θεσμοθετημένα, δηλαδή την Ομάδα Εσωτερικής Αξιολόγησης (ΟΜΕΑ) του κάθε Τμήματος και τη Μονάδα Διασφάλισης της Ποιότητας (ΜΟΔΙΠ) του κάθε ΑΕΙ.

    Μεταξύ των θεσμοθετούμενων γραφειοκρατικών διαδικασιών είναι και ο Σύμβουλος Σπουδών για κάθε μεταπτυχιακό φοιτητή που απλά θα περιπλέκει αναιτίως το έργο των διδασκόντων, του Διευθυντή Σπουδών του ΠΜΣ και του επιβλέποντος της Μεταπτυχιακής Εργασίας. Επιπλέον, σε Τμήματα με μικρό αριθμό καθηγητών, οι ίδιοι άνθρωποι θα καλούνται να αναλάβουν πολλαπλούς ρόλους.

    Ορίζει ότι «ποσοστό τουλάχιστον 75% των διδασκόντων πρέπει να προέρχεται από το Τμήμα», περιορίζοντας τις ευκαιρίες να συμμετέχουν στα ΠΜΣ διδάσκοντες προερχόμενοι από άλλα Τμήματα, από Ερευνητικά Κέντρα ή και από τον ιδιωτικό τομέα, που είναι και το ζητούμενο σε ένα ΠΜΣ

    Επιβάλλει ότι για να διδάσκει ένα μέλος ΕΠ σε μεταπτυχιακό επ’ αμοιβή, θα πρέπει υποχρεωτικά να διδάσκει σε ένα άλλο χωρίς αμοιβή. Εντός του προβλεπομένου ωραρίου του άραγε ή εκτός, δεν διευκρινίζεται.

    Αφαιρεί από το Συμβούλιο του ΑΕΙ αυτό που ίσχυε ως τώρα με τον νόμο 4009/2011 (Άρθρο 8, παρα.10), δλδ να αποφασίζει εκείνο για το ύψος των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, διασφαλίζοντας έτσι ότι αυτό θα είναι αρμοδιότητα ενός εξωτερικού οργάνου που θα μπορεί άρα να θέσει όρια και κυρίως να ελέγξει την αιτιολόγηση των διδάκτρων (ενώ είναι και το μόνο όργανο που μπορει να ξέρει με επάρκεια τι ακριβώς ανάγκες έχει ένα μεταπτυχιακό του ιδρύματος).

    Επίσης θέτει πολύ χαμηλά το ύψος των διδάκτρων, κι αυτό ανεξαρτήτως το είδος του μεταπτυχιακού, αν είναι επαγγελματικό (άρα οι φοιτητές του είναι κυρίως εργαζόμενοι που θέλουν τον τίτλο για την εξέλιξή τους) ή ερευνητικό. Όπως και ανεξαρτήτως τι αντικείμενο έχει αυτό, τι εξοπλισμό απαιτεί, τι ανάγκες υλικές και άλλες. Περιορίζει συνεπώς τα δίδακτρα στο «τριπλάσιο του εκάστοτε νομοθετικά οριζόμενου κατώτατου ακαθάριστου μηνιαίου μισθού», δηλαδή στα 1650€.

    Εκείνο που ξέρουμε από την εμπειρία ετών λειτουργίας είναι ότι το ύψος των διδάκτρων θα πρέπει να είναι τουλάχιστον στις 3.500 χιλιάδες ευρώ, που είναι το μινιμουμ για μια αξιοπρεπή λειτουργία. Αλλωστε περίπου σ’ αυτό το ποσό είναι καθορισμένα τα δίδακτρα και στην πλειοψηφία των ισχύοντων μεταπτυχιακών, και όχι τυχαία βέβαια.

    Αντιμετωπίζει όλους τους μεταπτυχιακούς φοιτητές, έχοντες και μη έχοντες, με τον ίδιο τρόπο, ακόμα και όταν τα δίδακτρά τους καλύπτονται από τους εργοδότες τους ή αν έχουν σαφώς αποδεδειγμένα την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν. Αντί του εξισωτισμού, θα έπρεπε να εισαχθεί ένα ποσοστό υποτροφιών σε κάθε ΜΠΣ με «τέλη εγγραφής», που θα παρέχονται με συνδυασμό κριτηρίων αριστείας και οικονομικής αδυναμίας.

    Να σημειωθεί εδώ ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές δεν είναι μαζικές σπουδές όπως οι προπτυχιακές. Αφορούν ατομικά σχέδια ζωής. Ο φοιτητής που φοιτά σε ένα μεταπτυχιακό μπορεί να είναι ένας δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος που επενδύει τον κόπο, τον χρόνο και το χρήμα του ώστε να εξελιχθεί υπηρεσιακά, να βελτιώσει μισθολογικά την θέση του κλπ. Δεν είναι υποχρεωμένο το κράτος και οι υπόλοιποι φορολογούμενοι να επιβαρυνθούν με τα έξοδα αυτά που αφορούν τις -απόλυτα θεμιτές- ατομικές βλέψεις και επιδιώξεις του καθενός.

    Το επιχείρημα ότι σε άλλες χώρες δεν υπάρχουν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά είναι άτοπο. Σε καμιά χώρα δεν έχουν περικοπεί οι προϋπολογισμοί των ΑΕΙ κατά περίπου 75% συνολικά τα τελευταία 6 χρόνια της κρίσης όπως στην Ελλάδα. Είναι γνωστό ότι τμήμα των διδάκτρων των ΜΠΣ καλύπτουν πληθώρα, λειτουργικών, εκπαιδευτικών και ερευνητικών αναγκών των ΑΕΙ, δίνοντας ενέσεις επιβίωσης και επένδυσης στο έργο των ιδρυμάτων.

    Ως προς τις αμοιβές των διδασκόντων προστίθεται άλλο ένα «πλαφόν» αποδοχών, επιπλέον των ήδη υπαρχόντων. Με δεδομένα τα σημερινά επίπεδα αποδοχών των καθηγητών, πρόκειται σαφώς για νέα περικοπή εισοδημάτων. Αν πρέπει να μείνει το πλαφόν αυτό, θα έπρεπε να οριστεί τουλάχιστον στο 40% των ακαθάριστων αποδοχών.

    Είναι δε παράδοξο ότι ενώ δεν θα διανοούνταν ποτέ κανένας νομοθέτης να θέσει περιορισμούς σε όσα μέλη ΕΠ ασκούν ελευθέριο επάγγελμα (δικηγόροι, γιατροί, μηχανισκοί), τα οποία αφιερώνουν εκεί πολλές ώρες μάλιστα, κερδίζοντας εισοδήματα για δικό τους λογαρισμό και μόνο (απολύτως θεμιτό, κατά τ’ άλλα), επιδιώκει να βάλει τέτοιους περιορισμούς στα μεταπτυχιακά που δίνουν προστιθέμενη αξία στα ΑΕΙ, που αποτελούν εντέλει μια επένδυση των διδασκόντων εντός των ιδρυμάτων τους, και όχι εκτός αυτών. Και που βέβαια έχουν την αυτονόητη απαίτηση να αμείβονται γι’ αυτή την δουλειά από την οποία βγαίνουν κερδισμένοι όλοι, τα ίδια τα ιδρύματα και η κοινωνία.

    Δεν προβλέπεται επίσης επίδομα θέσης για τους Διευθυντές των μεταπτυχιακών, όπως για όλες τις άλλες θέσεις ευθύνης (πρόεδροι Τμήματος, Κοσμήτορες κλπ).

  • 14 Οκτωβρίου 2016, 10:49 | ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ

    ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ
    http://www.eee-researchers.gr

    Το συγκεκριμένο άρθρο θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να συμπεριληφθούν ρυθμίσεις που να νομοθετούν και τη δυνατότητα από κοινού οργάνωσης μεταπτυχιακών ή/και διδακτορικών προγραμμάτων από Πανεπιστήμια και δημόσια Ερευνητικά Κέντρα (ΕΚ).

    Πρόταση της ΕΕΕ:

    Η παράγραφος 4 να τροποποιηθεί ως ακολούθως: «Η συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ) του ΠΜΣ η οποία απαρτίζεται από καθηγητές του Τμήματος και ερευνητές δημόσιου Ερευνητικού Κέντρου ή Ινστιτούτου οι οποίοι έχουν αναλάβει μεταπτυχιακό έργο και ορίζεται από τη Συνέλευση και το Ερευνητικό Κέντρο ή Ινστιτούτο αντίστοιχα».

    Η παράγραφος 5 να τροποποιηθεί ως ακολούθως: «Ο Διευθυντής κάθε ΠΜΣ είναι μέλος της ΣΕ και ορίζεται με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος ή, στην περίπτωση διατμηματικού ΠΜΣ της ΕΔΕ, ή στην περίπτωση της από κοινού οργάνωσης με Ερευνητικό Κέντρο ή Ινστιτούτο του ΔΣ, για διετή θητεία. Ο Διευθυντής προεδρεύει της ΣΕ ή της ΕΔΕ στην περίπτωση διατμηματικού ΠΜΣ, ανήκει στη βαθμίδα του Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή ή στην περίπτωση της από κοινού οργάνωσης με Ερευνητικό Κέντρο ή Ινστιτούτο στη βαθμίδα Καθηγητή ή Αναπληρωτή Καθηγητή ή Ερευνητή βαθμίδας Α ή Β, είναι του ίδιου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου με το γνωστικό αντικείμενο του ΠΜΣ και ασκεί τα καθήκοντα που ορίζει ο Κανονισμός Μεταπτυχιακών Σπουδών του ιδρύματος ή του ΠΜΣ και ο εσωτερικός κανονισμός του ιδρύματος.».

    Η παράγραφος 6 να τροποποιηθεί ως ακολούθως: Η Σύγκλητος και οι Συνελεύσεις των Τμημάτων των Πανεπιστημίων και αντίστοιχα στην από κοινού οργάνωση με Ερευνητικό Κέντρο ή Ινστιτούτο το ΔΣ του Κέντρου και τα Επιστημονικά Συμβούλια του Ινστιτούτων αντίστοιχα είναι τα αρμόδια όργανα για θέματα διοικητικού, οργανωτικού και οικονομικού χαρακτήρα του Τρίτου Κύκλου Σπουδών.

  • 14 Οκτωβρίου 2016, 00:39 | Μανος Δασενάκης, Καθηγητής ΕΚΠΑ

    Τα Διεπιστημονικά – Διατμηματικά μεταπτυχιακά προγράμματα πρέπει να ενισχυθούν και να διευκολυνθούν. Είναι η γενική τάση που επικρατεί. και υπάρχουν αρκετά επιτυχημένα παραδείγματα στην Ελλάδα όπως η Ωκεανογραφία στο ΕΚΠΑ.
    Πρέπει οι σχολές και οι κοσμήτορες να έχουν σημαντικό ρόλο σε αυτά και η διοίκηση να είναι πιο ευέλικτη. ΠΧ δεν είναι αναγκαίο να είναι όλα τα μέλη της ΕΔΕ μέλη της ΓΣ του τμήματος γιατί έτσι δημιουργούνται μέλη ΔΕΠ δύο ταχυτήτων κάποιοι που έχουν πολλά πόστα και κάποιοι κανένα. Αρκεί ένας τουλάχιστον να είναι μέλος και στα δύο σώματα για να υπάρχει επικοινωνία. Η συμμετοχή μελών ΔΕΠ από σχετικά γνωστικά αντικείμενα είναι σωστή.
    Ακόμα πρέπει να προωθηθεί η συνεργασία ΑΕΙ – ερευνητικών κέντρων στα μεταπτυχιακά, με πιο συγκροτημένο τρόπο. Ερευνητικά εργαστήρια θα πρέπει να μπορούν να συνάπτουν συνεργασίες με τα ΑΕΙ για ΠΜΣ

  • 11 Οκτωβρίου 2016, 23:54 | Κ. Β

    Τα πάντα να περνούν μέσω Γενικών Συνελεύσεων και όχι Ειδικών. Ποιούς δεν βολεύει;Καθολική συμμετοχή όλων των μελών ΕΕΠ, ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ στα όργανα του Πανεπιστήμιου.Τι αυτοδιοίκητο είναι αυτό όταν ψηφίζουν και συμμετέχουν μόνο τα μέλη ΔΕΠ;

  • 11 Οκτωβρίου 2016, 22:23 | Θ.Μ.

    Να υπάρξει πρόβλεψη έτσι ώστε ο περιορισμός στο ύψος των διδάκτρων των μεταπτυχιακών φοιτητών να ισχύσει αναδρομικά και για προγράμματα που έχουν πάρει ΦΕΚ λειτουργίας σχετικά πρόσφατα (π.χ. από τον Ιανουάριο 2016 ή 2015). Μόνο με αυτή την πρόβλεψη θα μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστική εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης.

  • 10 Οκτωβρίου 2016, 10:46 | Συντονιστική Επιτροπή Μεταπτυχιακών Σπουδών Τμήματος Φιλολογίας

    Χρειάζεται να προστεθεί ότι, ως προς την οργάνωση και τη λειτουργία του ΠΜΣ, ο Οργανισμός και ο Εσωτερικός Κανονισμός του Ιδρύματος ρυθμίζουν τον ειδικότερο ρόλο και τις αρμοδιότητες της Συγκλήτου, της Συνέλευσης του Τμήματος, της Συντονιστικής Επιτροπής και του Διευθυντή του ΠΜΣ, ώστε αυτές να μην επικαλύπτονται.

  • 9 Οκτωβρίου 2016, 11:38 | Μιχαήλ Ζουμπουλάκης

    Άρθρο 2, παρ. 5: η διετής θητεία έχει νόημα μόνο σε ΠΜΣ διάρκειας 12 μηνών. Για τα 18μηνα ή 24μηνα δημιουργεί μόνο πρόβλημα διοικητικής συνέχειας. Ορθότερο είναι 2 πλήρεις κυκλους του ΠΜΣ δηλ. για τα 12μηνα, 2 χρόνια/ για τα 18μηνα ΠΜΣ, 3 χρόνια και για τα 24μηνα ΠΜΣ, 4 χρόνια.

  • 7 Οκτωβρίου 2016, 12:25 | Σεραφείμ Πούλος, Καθηγητής ΕΚΠΑ

    1. Εκπόνηση διδακτορικών διατριβών μέσω της Ειδικής Διατμηματική Επιτροπής στη περιπτωση διατμηματικών και διιδρυματικών μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών

    Στη περίπτωση διατμηματικών ή/και διιδρυματιικών μεταπτυχιακών τότε θα πρέπει η αρμοδιότητα της ανάθεσης, παρακολούθησης και εξέτασης των διδακτορικών διατριβών να είναι της αρμοδιότητας της Ειδικής Επιτροπής Διοίκησης του μεταπτυχιακού, η οποία απαρτίζεται από μέλη που προέρχονται από τα συμμετέχοντα Τμήματα ή Ιδρύματα μετά από έγκριση των Γενικών Συνελεύσεων τους. Τούτο κρίνεται απαραίτητο γιατί όταν συμμετέχουν περισσότερα του ενός Τμήματος η θεματολογία της διδακτορικής διατριβής δεν μπορεί να ικανοποιείται μόνο από ένα Τμήμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Διατμηματικό Μεταπτυχιακό της Ωκεανογραφίας και Διαχείρισης του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος, όπου ευρισκόμενο υπό την αιγίδα της Σχολής Θετικών Επιστημών και με επικεφαλής τον εκάστοτε Κοσμήτορα αποτελεί σύμπραξη 4 Τμημάτων (Βιολογίας, Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος, Φυσικής και Χημείας) η ανάθεση των διδακτορικών διατριβών γίνεται μέσω των τεσσάρων Τμημάτων προφανώς δεν μπορούν να έχουν την διαθεματικότητα που έχει ο κλάδος της Ωκεανογραφίας. Σημειώνω ότι τούτο ίσχυε και λειτούργησε επιτυχώς επί σειρά ετών (από το 1978 μέχρι 2008 και μεταβατικά έως το 2011) οπότε ίσχυσε ο Νόμος 3685/2008 Έκτοτε ΔΕΝ έχει ανατεθεί διδακτορική διατριβή στην Ωκεανογραφία… και όσα εκπονήθηκαν έχουν το τίτλο ενός εκ των τεσσάρων Τμημάτων, καθιστώντας μη συμβατό το περιεχόμενο της διδακτορικής διατριβής με το τίτλο του Τμήματος

    Πρόταση: Τροποποίηση του σχετικού άρθρου 9 του νόμου 3685/2008 ώστε στη περίπτωση διατμηματικών και διιδρυματικών μεταπτυχιακών κύκλων σπουδών να δίδεται η δυνατότητα οι διδακτορικές διατριβές να εκπονούνται από την Ειδική Διατμηματική Επιτροπή και όχι αποκλειστικά από κάποιο από τα συμμετέχοντα Τμήματα ή Ιδρύματα.

    2. Σύνθεση της Ειδικής Διατμηματικής Επιτροπής

    Επισημαίνω μια ακόμη μια δυσλειτουργία, η οποία οφείλεται στο άρθρο 2 του νόμου 3685/2008 με το θα πρέπει τα μέλη της Ειδικής Διατμηματικής Επιτροπής να είναι ταυτόχρονα και μέλη της Γενικής Συνέλευσης των Τμημάτων τους. Όμως αυτό σε πολυπληθή Τμήματα στα οποία δεν συμμετέχουν όλα τα μέλη ΔΕΠ στη Γενική Συνέλευση τούτο ΔΕΝ είναι πάντα εφικτό με αποτέλεσμα διδάσκοντες στα μεταπτυχιακά αυτά να αποκλείονται από τις Ε.Δ.Ε. οι οποίες ακολούθως απαρτίζονται από «άσχετα» ως προς το αντικείμενο του μεταπτυχιακού μέλη ΔΕΠ, ως μέλη της Γενικής Συνέλευσης του Τμήματος των.

    Πρόταση: Η Ειδική Διατμηματική Επιτροπή των διατμηματικών και διιδρυματικών μεταπτυχιακών σπουδών να απαρτίζονται από μέλη ΔΕΠ των συμμετεχόντων Τμημάτων μετά από απόφαση των Γενικών Συνελεύσεων των συμμετεχόντων Τμημάτων (χωρίς απαραίτητα να είναι μέλη της ή τουλάχιστον στο σύνολό τους).

  • 6 Οκτωβρίου 2016, 16:30 | Θεόδωρος Λιαλιάρης

    Θεσμοθετείστε παρακαλώ και τη θέση του Αναπλ. Διευθυντή κάθε ΜΠΣ με αρκετές αρμοδιότητες. Αυτό θα επιτρέψει την ομαλή μετάβαση από τον Δ/ντή και συνήθως δημιουργό και ορματιστή του ΜΠΣ σε επόμενη διεύθυνση που θα έχει γνώση των ιδιαιτεροτήτων του κάθε ΜΠΣ.

  • 26 Σεπτεμβρίου 2016, 17:48 | ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

    Κα Υπουργέ.!
    Ολη την διαδικασία την κάνεται πολύ διαδικαστική και όλα μέσω αποφάσεων Γ.Σ.,που είναι χρονοβόρες και με αλληλεπιδράσεις,(ακόμη και με δούνε και λαβείν).!
    Πιστεύω ότι πρέπει να είναι ευέλικτες και εύκολες.!
    Να γίνεται έλεγχος από το Υπουργείο.!
    Βεβαίως να ελ΄γχουν τα οικονομικά και άλλες διαδικασίες.
    Βεβαίως οι ασθενέστεροι οικονομικά.!

    ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙOΚΡΑΤΙΑ.

    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    Σ.Ν.

  • 25 Σεπτεμβρίου 2016, 22:10 | Κυνικός Πολίτης

    Στα ήδη υπάρχοντα ΠΜΣ θα ισχύσουν οι νέες διατάξεις;

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 20:55 | Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος

    Στην ιστοσελίδα του ΙΚΥ δημοσιεύτηκε η ενίσχυση Μεταδιδακτόρων Ερευνητών/τριών από το ΙΚΥ, ΜΟΝΟ σε πανεπιστήμια του εσωτερικού. Δεν είδαμε ανάλογο πρόγραμμα έστω το 1/3 των θέσεων για την Ευρώπη και το Εξωτερικό.

    Στους όρους που θέτει το ΙΚΥ σημειώνουμε τα εξής:

    1.    Να είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος και να μην έχει παρέλθει διάστημα μεγαλύτερο των εφτά (7) ετών από το έτος αναγόρευσής τους ή από το έτος επιτυχούς υποστήριξης της διδακτορικής διατριβής τους (σε περίπτωση που δεν υπάρχει αναγόρευση), ήτοι από το έτος 2009 και μετά

    2.    Η διάρκεια της Υποτροφίας ορίζεται το ανώτερο έως 2 έτη (24 διαδοχικούς μήνες), εξαρτάται από την επίδοση του υποτρόφου και συναρτάται με την ημερομηνία περάτωσης της μεταδιδακτορικής έρευνας

    3.    Στους υποτρόφους χορηγούνται μηνιαία τροφεία ύψους χιλίων ογδόντα εννέα ευρώ και εικοσιενός λεπτών (1.089,21 €) (συμπεριλαμβανομένων τυχόν νόμιμων κρατήσεων).

    Κριτική: Στους ανωτέρω όρους πρέπει κατά την γνώμη μας να απαλειφθεί ο απαγορευτικός όρος να μην έχει παρέλθει διάστημα μεγαλύτερο των εφτά (7) ετών από το έτος αναγόρευσής τους ή από το έτος επιτυχούς υποστήριξης της διδακτορικής διατριβής τους. Η διάταξη αυτή είναι αντίθετη με την Συνταγματικά κατοχυρωμένη διάταξη «περί ισότητας ευκαιριών στην εκπαίδευση». Όλοι οι Διδάκτορες ανεξαρτήτου ηλικίας ή χρονικής διάρκειας λήψης Διδακτορικού Διπλώματος, πρέπει, κατά την γνώμη μας, να είναι υποψήφιο για οικονομική ενίσχυση και για το εσωτερικά και για την Ευρώπη και για το Εξωτερικό.

    Το όριο 24 μηνών για εμάς θεωρείται υπερβολικό, σε συνάρτηση με την οικονομική ενίσχυση από το ΙΚΥ μηνιαία τροφεία ύψους χιλίων ογδόντα εννέα ευρώ και εικοσιενός λεπτών (1.089,21 €) και σε συνάρτηση με τον μισθό αν ο υποψήφιος είναι ταυτόχρονα διορισμένος στο Δημόσιο και παίρνει άδεια υπηρεσιακής εκπαίδευσης ή εκπαιδευτική άδεια με αποδοχές!.

    Με άλλα λόγια όσοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν και να παίρνουν και ενίσχυση από το ΙΚΥ και τον μισθό τους από εκπαιδευτική άδεια στο εσωτερικό, ενώ όσοι θέλουν να κάνουν έρευνα σε πανεπιστήμια του Ευρώπης και Εξωτερικού το μόνο που μπορούν να κάνουν και αν εγκριθεί να παρά μόνο, άδεια χωρίς αποδοχές, αλλά και χωρίς ενίσχυση από το ΙΚΥ!

    Προτάσεις

    –    Να διευρυνθεί το νομικό πλαίσιο, ώστε να μπορούν να παίρνουν και μερική ενίσχυση από το ΙΚΥ, αλλά και άδεια υπηρεσιακής εκπαίδευσης ή εκπαιδευτική άδεια με αποδοχές όσοι θέλουν να κάνουν μεταδιδακτορικές έρευνες σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης και του Εξωτερικού.

    –    Η οικονομική ενίσχυση από το ΙΚΥ να μειωθεί στο μισθό και να ωφεληθούν και οι υποψήφιοι και για το Εσωτερικό αλλά και για την Ευρώπη και το Εξωτερικό.

    –    Να απαλειφθούν οι αντισυνταγματικοί απαγορευτικοί – περιοριστικοί όροι του ΙΚΥ για χρονική διάρκεια 7 ετών μετά την λήξη του Διδακτορικού.

    –    Να παίρνουν εκπαιδευτική άδεια με αποδοχές άδειας υπηρεσιακής εκπαίδευσης τουλάχιστον ενός έτους οι μεταδιδακτορικοί ερευνητές στην Ευρώπη και στο Εξωτερικό, ανεξάρτητα από την οικονομική ενίσχυση του ΙΚΥ.

    –    Να ενισχυθούν προγράμματα Μεταδιδακτορικής ερευνητικής και εκπαιδευτικής συνεργασίας Πανεπιστημίων Εσωτερικού και Εξωτερικού, δηλ. να γίνονται μεταδιδακτοικές έρευνες με την συνεργασία πανεπιστημίων της Ελλάδας και Εξωτερικού.

    –    Να ικανοποιηθούν όλοι οι υποψήφιοι για μεταδιδακτοικές έρευνες, με διεύρυνση και απλοποίηση του νόμου περί Μεταδιδακτορικών ερευνών και εκπαιδευτικών – υπηρεσιακών αδειών με αποδοχές σε όλο τον Δημόσιο τομέα και για το Εσωτερικό και για την Ευρώπη και το Εξωτερικό.

    Αθήνα 8-9-2016
    Με τιμή
    Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος
    Υποψήφιος για Μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο ROUEN Γαλλίας
    Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Σορβόννης

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 20:08 | ΒΕΝΤΖΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Για τα διατμηματικά, διϊδρυματικά μεταπτυχιακά, πρέπει να προωθηθεί η κουλτούρα συνεργασίας.

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 18:50 | Χ

    Γιατί τόσα πολλά όργανα;
    Δεν αρκούν η Γενική Συνέλευση Ειδικής Σύνθεσης και η Σύγκλητος Ειδικής Σύνθεσης;
    Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι….

  • 24 Σεπτεμβρίου 2016, 13:11 | Α.Π.

    Άρθρο 2 Παράγραφος 5
    Είναι αναγκαίο να προβλεφθεί το ασυμβίβαστο του εκάστοτε Διευθυντή μεταπτυχιακού με οποιαδήποτε άλλη θέση μέσα στο Τμήμα ή ακόμα και ολόκληρο το Ίδρυμα (Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ). Δεν μπορεί ο πρόεδρος ενός τμήματος ή ο κοσμήτορας μιας σχολής να είναι και Διευθυντής Μεταπτυχιακού Προγράμματος του τμήματος ή της σχολής.

Σχόλια