1. Δικαίωμα υποβολής αίτησης για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής έχει ο κάτοχος Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Μ.Σ.) Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή αναγνωρισμένου ως ισότιμου της αλλοδαπής ή ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου του άρθρου 46. Σε ειδικές περιπτώσεις που προβλέπονται από το Γενικό Κανονισμό Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών, μπορεί να γίνει αιτιολογημένα δεκτός ως υποψήφιος διδάκτορας και μη κάτοχος Δ.Μ.Σ..
2. Ο υποψήφιος υποβάλλει κατά τη διάρκεια κάθε ακαδημαϊκού έτους, και ειδικότερα στις ημερομηνίες που προβλέπονται στο Γενικό Κανονισμό Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών, σχετική αίτηση στη Γραμματεία του Τμήματος Πανεπιστημίου, στο οποίο επιθυμεί να εκπονήσει τη διδακτορική διατριβή. Στην αίτηση αναγράφεται ο προτεινόμενος τίτλος, η προτεινόμενη γλώσσα εκπόνησης, η οποία μπορεί να είναι διάφορη της ελληνικής, αν αυτό προβλέπεται στον οικείο Γενικό Κανονισμό Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών και προαιρετικά ο προτεινόμενος ως επιβλέπων της διδακτορικής διατριβής, ο οποίος ανήκει στα άτομα που έχουν δικαίωμα επίβλεψης διδακτορικής διατριβής, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 39. Η αίτηση συνοδεύεται από αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα του υποψήφιου, προσχέδιο διδακτορικής διατριβής και ό,τι άλλο ορίζεται στο Γενικό Κανονισμό Μεταπτυχιακών και Διδακτορικών Σπουδών.
3. Η Συνέλευση του Τμήματος, αφού λάβει υπόψη τις αιτήσεις που έχουν υποβληθεί, τις κατηγοριοποιεί με βάση την συνάφεια του ερευνητικού αντικειμένου, και συγκροτεί μία τριμελή επιτροπή ανά κατηγορία αιτήσεων. Κάθε τριμελής επιτροπή, που αποτελείται από καθηγητές του Τμήματος, εξετάζει τις αντίστοιχες αιτήσεις και τα συνυποβαλλόμενα έγγραφα και καλεί τους υποψηφίους σε συνέντευξη. Κατόπιν υποβάλει στη Συνέλευση του Τμήματος αναλυτικό υπόμνημα, στο οποίο αναγράφονται οι λόγοι για τους οποίους κάθε υποψήφιος πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει δεκτός, καθώς και ο προτεινόμενος επιβλέπων, εφόσον αυτός δεν έχει προταθεί από τον υποψήφιο. Η Συνέλευση του Τμήματος, αφού λάβει τη γνώμη του προτεινόμενου επιβλέποντος, τη συνεκτιμά με το υπόμνημα της επιτροπής και εγκρίνει ή απορρίπτει αιτιολογημένα την αίτηση του υποψηφίου. Στην εγκριτική απόφαση ορίζεται και η γλώσσα συγγραφής της διδακτορικής διατριβής.
Οι διδακτορικές σπουδές προτείνω να οργανώνονται σε Τμήματα Πανεπιστημίων στα οποία είτε λειτουργούν είτε όχι Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών.
Η διανομή των συγγραμμάτων στους φοιτητές και σπουδαστές να είναι δωρεάν και να γίνεται κατά την έναρξη των μαθημάτων. Το ίδιο προτείνω να ισχύει και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Επίσης, δωρεάν συγγράμματα να δικαιούνται και οι υποψήφιοι διδάκτορες.
Όσον αφορά τις κατατακτήριες εξετάσεις να μην απαιτείται ούτε βαθμός τουλάχιστον 5/10 σε κάθε εξεταζόμενο μάθημα ούτε μέσος όρος των εξεταζόμενων μαθημάτων 5/10, δεδομένου ότι οι υποψήφιοι συνήθως δεν έχουν διδαχθεί τα μαθήματα αυτά και είναι ήδη κάτοχοι πτυχίου ή διπλώματος Α.Ε.Ι.. Απλώς να γίνεται η επιλογή των υποψηφίων με βάση το άθροισμα των βαθμών τους στα εξεταζόμενα μαθήματα.
Το ίδιο προτείνω να ισχύει και σε περίπτωση γραπτών εξετάσεων για την επιλογή μεταπτυχιακών φοιτητών ή υποψηφίων διδακτόρων.
Από έλεγχο τον οποίο πραγματοποίησα σε όλα τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών των Α.Ε.Ι. της Ελλάδας, περίπου πεντακοσίων (500) στο σύνολο, δεν υπάρχει ούτε ένα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών το οποίο να μην έχει, κατά την άποψη μου, τουλάχιστον ένα κριτήριο επιλογής των υποψηφίων (συνέντευξη, βαθμός πτυχίου τουλάχιστον «Λίαν Καλώς», υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι εγγεγραμμένοι σε άλλο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών κ.ά.) το οποίο να μην είναι αντιδεοντολογικό και να μη στρεβλώνει το αποτέλεσμα της επιλογής των μεταπτυχιακών φοιτητών. Σημειωτέον ότι ορισμένα από αυτά τα κριτήρια ,όπως η υπεύθυνη δήλωση υποψηφίων ότι δεν είναι εγγεγραμμένοι σε άλλο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών, είναι και παράνομα (η έρευνά μου αυτή ολοκληρώθηκε το 2011).
Ομοίως και η επιλογή υποψηφίων διδακτόρων σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται με ορισμένα από τα προαναφερθέντα κακώς κείμενα κατά τη γνώμη μου κριτήρια.
Στα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων μεταπτυχιακών φοιτητών να μην υπάρχουν κριτήρια αποκλεισμού τους, δεδομένου ότι κατά τη γνώμη μου ο Μεταπτυχιακός Τίτλος Σπουδών (Πτυχίο Master) είναι μία εξειδίκευση την οποία όλοι οι απόφοιτοι των Α.Ε.Ι. έχουν την ικανότητα να κάνουν. Ούτε στα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων διδακτόρων πρέπει να υπάρχουν κριτήρια αποκλεισμού τους, αλλά να έχουν τη δυνατότητα να εκδηλώνουν όλοι ενδιαφέρον και να επιλέγονται οι καλύτεροι. Η μόνη απαίτηση για την επιλογή υποψηφίου σε Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών ή για την επιλογή του ως υποψηφίου διδάκτορα θα πρέπει να είναι η κατοχή πτυχίου ή διπλώματος Α.Ε.Ι. επαρκούς συναφούς γνωστικού αντικειμένου και τα λοιπά κριτήρια επιλογής να συνεκτιμώνται.
Στα κριτήρια επιλογής τόσο των υποψηφίων μεταπτυχιακών φοιτητών όσο και των υποψηφίων διδακτόρων να μην υπάρχουν κριτήρια αντιδεοντολογικά ή παράνομα, όπως αυτά τα οποία έχω προαναφέρει.
Σε ό,τι αφορά τα μεταπτυχιακά μαθήματα να έχουν βάση επιτυχίας 5/10 και όχι μεγαλύτερη και η επαναλαμβανόμενη αποτυχία σε αυτά να μην αποτελεί αιτία διαγραφής των εξεταζομένων. Επιπλέον, σε περίπτωση που το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών περιλαμβάνει εκπόνηση μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας, προτείνω να μην υπάρχουν εξετάσεις στα μεταπτυχιακά μαθήματα, αλλά μόνον ελάχιστο ποσοστό παρακολούθησης αυτών.
Δεδομένου ότι οι θέσεις των μεταπτυχιακών φοιτητών στα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών είναι ένα μικρό ποσοστό των θέσεων των προπτυχιακών φοιτητών και δεδομένου ότι οι περισσότεροι μεταπτυχιακοί φοιτητές δεν ενδιαφέρονται για την εκπόνηση Διδακτορικής Διατριβής και δεσμεύουν τις περισσότερες θέσεις των Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών , οι υποψήφιοι διδάκτορες θα πρέπει να μην υποχρεούνται να έχουν αποκτήσει Μεταπτυχιακό Τίτλο Σπουδών (Πτυχίο Master).
Άρθρο 38. Κάθε Μεταπτυχιακό πρόγραμμα οφείλει, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, να προκηρύσσει συγκεκριμένο αριθμό θέσεων υποψήφιων διδακτόρων ανά γνωστικό αντικείμενο. Οι υποψήφιοι κρίνονται από την ερευνητική πρόταση που υποβάλλουν, τις πιθανές δημοσιεύσεις τους, το βαθμό μαθημάτων σε επίπεδο μεταπτυχιακού διπλώματος και άλλα μοριοποιημένα ακαδημαϊκά κριτήρια τα οποία έχει αποφασίσει η ΓΣ του Τμήματος και αναφέρονται στην προκήρυξη των θέσεων. Τα προτεινόμενα στο νομοσχέδιο έχουν νόημα για αυτά τα ΠΜΣ που παίρνουν όλα αυτά τα χρόνια διδάκτορες μόνο με γνωριμίες. Αφήστε χώρο να εκφραστούν και τα προγράμματα που όλα αυτά τα χρόνια κάνουν προκήρυξη θέσεων και έχουν δημοσιοποιημένα κριτήρια εισαγωγής.
Για να είναι πιο ξεκάθαρο, όπου «Συνέλευση Τμήματος» να γραφεί «Συνέλευση Τμήματος ή Ειδική Διατμηματική ή Διιδρυματική Επιτροπή (Ε.Δ.Ε.)» ΚΑΙ όπου «Γραμματεία Τμήματος» να γραφεί «Γραμματεία Τμήματος ή Διατμηματικού ή Διιδρυματικού Π.Μ.Σ.»
Γραφειοκρατική και παράλογη η όλη λογική τής θεσπίσεως διαδικασίας εκ τού νόμου για τήν επιλογή υποψηφίων διδακτόρων.
Θα πρέπει να προβλεφθεί δυνατότητα υποβολής αίτησης για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής και σε Διατμηματικές ειδικότητες οι οποίες εξυπηρετούνται από κάποια Γραμματεία, Τμήματος. Στην περίπτωση αυτή τον ρόλο της Γενικής Συνέλευσης τον αναλαμβάνει τη Ειδική Διατμηματική επιτροπή.
Παραδείγματα Διεπιστημονικών ειδικοτήτων που θα πρέπει να μπορούν να δώσουν Διδακτορικούς τίτλους : Ωκεανογραφία, Βιοχημεία, Μετεωρολογία, Γεωχημεία κλπ
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΜΣ με έρευνα (MSc by Research) και μηδενική ή ελάχιστη παρακολούθηση.
Αν δεν θέλετε να δώσετε αυτόνομα Διδακτορικά στα ΤΕΙ δώστε τουλάχιστον ΠΜΣ με έρευνα (MSc by Research).
Η αδυναμία των Καθηγητών ΤΕΙ να αναλάβουν στα ιδρύματά τους διατριβές είναι υποκρισία.
Ως Καθηγητής πρώτης βαθμίδας μικρού περιφερειακού ΤΕΙ συμμετέχω σε πολλά εκλεκτορικά Καθηγητών (και πρώτης βαθμίδας) των Πανεπιστημίων, διευθύνω ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα κατευθύνοντας ομάδες που συμμετέχουν Καθηγητές Πανεπιστημίων, συμμετέχω σε τριμελείς επιτροπές εκπόνησης πολυάριθμων διατριβών των Πανεπιστημίων, αλλά δεν μπορώ να αναλάβω διδακτορική διατριβή στο ίδρυμά μου. Θεωρώ πως αφού εκλέγω Καθηγητές των Πανεπιστημίων κρίνοντας το έργο τους, αφού τους κατευθύνω στην έρευνα στα προγράμματα, αφού κρίνω τις εργασίες τους στα επιστημονικά περιοδικά, αφού συμμετάσχω στα διδακτορικά τους θα έπρεπε να με εμπιστευτεί η Πολιτεία και με δικά μου διδακτορικά.
Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης στην τελευταία του έκδοση για την έρευνα στην Ελλάδα με μετρήσιμους δείκτες (δημοσιεύσεις, δείκτες απήχησης, αναφορές κτλ) τέσσερα Ελληνικά ΤΕΙ υπερτερούν πολλών Ελληνικών πανεπιστημίων. Παρόλα αυτά τα πανεπιστήμια ex officio έχουν την δυνατότητα να εκπονούν διδακτορικές διατριβές ενώ τα ΤΕΙ εξ’ αποκλεισμού δεν έχουν. Το ίδιο ακριβώς πήγε να γίνει και στο συμβούλιο του ΕΛΙΔΕΚ. Την τελευταία στιγμή αντιλήφθηκαν το λάθος του χάρις στην επέμβαση του αναπλ. υπουργού έρευνας το θέμα διορθώθηκε.
Αν όλα τα Πανεπιστήμια ex officio δίνουν διδακτορικά διπλώματα τότε όλα τα ΤΕΙ που σε ακαδημαϊκούς δείκτες βρίσκονται μπροστά από πολλά Πανεπιστήμια πρέπει επίσης να δίνουν διδακτορικά διπλώματα.
Αλλιώς παρουσιάζεται το εξής παράδοξο (στα όρια του γελοίου): Ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει δώσει τριπλάσιο αριθμό διδακτορικών από ότι όλες οι δημοσιεύσεις των μελών ΔΕΠ του την τελευταία επταετία (Δες ΕΚΤ).