1. Ο ΣΔ έχει την παιδαγωγική ευθύνη να προβαίνει σε ενέργειες και να εφαρμόζει πρακτικές για τη δημιουργία στο σχολείο του κλίματος που απαιτείται για την υλοποίηση των στόχων της εκπαίδευσης και για τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών έτσι ώστε να σέβονται τους διαφορετικούς ρόλους και να αναγνωρίζουν την ανάγκη τήρησης των κανόνων. Για το σκοπό αυτό πρέπει να χρησιμοποιεί όλους τους διαθέσιμους τρόπους (πχ συμβουλευτικές συναντήσεις με τις υποστηρικτικές εκπαιδευτικές δομές, διαδικασία διαμεσολάβησης) για την αντιμετώπιση κάθε παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς.
Στις περιπτώσεις των μαθητών που δε διαφοροποιούν τη συμπεριφορά τους ο ΣΔ προβαίνει στη λήψη μέτρων, τα οποία είναι: α) προφορική παρατήρηση, β) επίπληξη, γ) αποβολή από τα μαθήματα μίας (1) ημέρας, δ) αποβολή από τα μαθήματα δύο (2) ημερών, ε) αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος.
2. Τα παιδαγωγικά μέτρα γ΄ και δ΄ επιβάλλονται εφόσον κρίνεται ότι τα παιδαγωγικά μέτρα που έχουν ήδη εφαρμοστεί στο σχολείο δεν έχουν φέρει αλλαγή της στάσης του/της μαθητή/τριας ή εφόσον πρόκειται για σοβαρή παρέκκλιση, έστω και μεμονωμένη. Το παιδαγωγικό μέτρο της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος επιβάλλεται μόνο εάν επιπλέον κρίνεται ότι δεν είναι δυνατή η επανόρθωση της παρέκκλισης εντός του ίδιου σχολικού περιβάλλοντος.
3. Τα παιδαγωγικά αυτά μέτρα αξιοποιούνται ως εξής:
α) Κάθε διδάσκων/ουσα καθηγητής/τρια μπορεί να αξιοποιήσει τα παιδαγωγικά μέτρα α και β.
β) Ο/Η Διευθυντής/ντρια του σχολείου μπορεί να αξιοποιήσει τα παιδαγωγικά μέτρα α, β και γ.
γ) Ο Σύλλογος Διδασκόντων/ουσών μπορεί να αξιοποιήσει τα παιδαγωγικά μέτρα α, β, γ, δ και ε.
δ) Την αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος μπορεί να την επιβάλλει μόνο ο Σύλλογος Διδασκόντων/ουσών με απόφαση στην οποία πρέπει να αιτιολογείται ειδικά ο λόγος για τον οποίο κρίνεται ότι δεν είναι δυνατή η επανόρθωση της παρέκκλισης εντός του ίδιου σχολικού περιβάλλοντος και με τη σύμφωνη γνώμη ειδικού των υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών. Στη συνεδρίαση έχουν δικαίωμα να παρίστανται ο κηδεμόνας του/της μαθητή/τριας, καθώς και το προεδρείο της Μαθητικής Κοινότητας του τμήματός του/της και το προεδρείο του Μαθητικού Συμβουλίου του σχολείου, οι οποίοι αποχωρούν την ώρα της ψηφοφορίας. Το παιδαγωγικό μέτρο της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος ισχύει για το σχολικό έτος εντός του οποίου ελήφθη, από δε το επόμενο σχολικό έτος ο/η μαθητής/τρια έχει δικαίωμα να επανέλθει στο σχολείο με τη διαδικασία της μετεγγραφής.
4. Επιπλέον για τα παιδαγωγικά μέτρα ισχύουν τα εξής:
α) Η παρατήρηση έχει σκοπό να προειδοποιήσει τον/την μαθητή/τρια ότι η συμπεριφορά του/της παρεκκλίνει από τα προβλεπόμενα από το Πλαίσιο Οργάνωσης της Σχολικής Ζωής και δεν καταχωρίζεται στο Βιβλίο Καταγραφής Ενεργειών Υποστήριξης Εύρυθμης Λειτουργίας.
β) Τα υπόλοιπα παιδαγωγικά μέτρα καταχωρίζονται στο Βιβλίο Καταγραφής Ενεργειών Υποστήριξης Εύρυθμης Λειτουργίας.
5. Οι μαθητές/τριες που αποβάλλονται παραμένουν τις ημέρες της αποβολής στο σχολείο και απασχολούνται με ευθύνη του/της Διευθυντή/ντριας του σχολείου. Η μορφή της απασχόλησης εντός του σχολείου καθορίζεται από το όργανο που αποφάσισε το συγκεκριμένο παιδαγωγικό μέτρο.
6. Εάν μαθητής/τρια παρακωλύει τη διεξαγωγή μαθήματος, είναι δυνατόν να του/της επιβληθεί προφορική παρατήρηση και να απομακρυνθεί από την αίθουσα διδασκαλίας, οπότε απασχολείται με την ευθύνη του/της Διευθυντή/ντριας του σχολείου, λαμβάνοντας απουσία. Σε περίπτωση επαναλαμβανόμενων ωριαίων απομακρύνσεων και πάντως μετά από τρεις απομακρύνσεις από τον/την ίδιο/α διδάσκοντα/ουσα ή πέντε συνολικά, το Συμβούλιο του Τμήματος εξετάζει τους ενδεδειγμένους χειρισμούς.
7. Στους/στις μαθητές/τριες που επιτυγχάνουν βαθμό ετήσιας προόδου «άριστα» απονέμεται, μετά από απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, «Αριστείο Προόδου».
8. Στους/στις μαθητές/τριες κάθε τμήματος που επιτυγχάνουν τον μεγαλύτερο βαθμό ετήσιας προόδου και διαγωγή «εξαιρετική» απονέμεται, μετά από απόφαση του συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, «Βραβείο Προόδου». Σε περίπτωση ισοβαθμίας το «Βραβείο Προόδου» απονέμεται σε όλους/ες τους μαθητές/τριες που ισοβάθμισαν.
9. Στους/στις μαθητές/τριες οι οποίοι/ες έχουν σημειώσει σημαντική βελτίωση της επίδοσής τους, απονέμεται, μετά από απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, «Έπαινος Προσωπικής Βελτίωσης».
10. Στους/στις μαθητές/τριες που διακρίνονται για ιδιαίτερες πράξεις αλληλεγγύης και κοινωνικής προσφοράς, για πράξεις που εκφράζουν πνεύμα ανιδιοτελούς φιλαλληλίας απονέμεται ειδικός έπαινος.
11. Ο τύπος και οι διαστάσεις των ειδικών διπλωμάτων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων.
12. Όλες οι τιμητικές διακρίσεις επιδίδονται σε επίσημη τελετή κατά την Εορτή της Σημαίας. Στην τελετή αυτή προσκαλούνται να παραστούν οι τοπικές αρχές και οι γονείς και κηδεμόνες των μαθητών/τριών.
1. Νομίζω ότι η θέση του διευθυντή αποδυναμώνεται με τα προβλεπόμενα της παρ.
3.β. Επιπλέον ο διευθυντής επιβαρύνεται σημαντικά με την απασχόληση των
μαθητών από ωριαίες απομακρύνσεις και αποβολές, ιδιαίτερα εάν το σχολείο
έχει πολλές περιπτώσεις μαθητών με ιδιαιτερότητες σχετικά με τη συμπεριφορά
τους. Να σημειώσουμε εδώ ότι τα σημαντικά καθήκοντα (του διευθυντή) που
προβλέπονται από τη νομοθεσία, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να
υποσκελίζονται από την απασχόληση μαθητών και τις ευθύνες που προκύπτουν
από αυτήν.
2. Νομίζω ότι θα πρέπει να αποσαφηνιστεί το είδος της απασχόλησης των μαθητών
που τιμωρούνται με ποινές από το σύλλογο διδασκόντων. Εάν αυτό δεν γίνει
φοβάμαι ότι το σχολείο θα γίνει πιο ελαστικό από ότι είναι τώρα αφού οι
καθηγητές θα διστάζουν ή θα δυσκολεύονται να αποφασίσουν οποιαδήποτε ποινή,
δεδομένης βέβαια και της ανυπαρξίας δομών και χώρων στα περισσότερα
σχολεία.
Τα άρθρα 30, 31 και 32 περιέχουν πολλές προτάσεις που είναι προβληματικές στην εφαρμογή τους αλλά και ως προς τη χρονική σειρά που αναφέρονται υπάρχουν πολλά πρωθύστερα. Επίσης θα έπρεπε κάποια από αυτά να διαφοροποιηθούν ως προς την ηλικία των μαθητών. Το να επιβάλλεις μια ποινή σε ένα εξαγριωμένο έφηβο δεν είναι το ίδιο με ένα μαθητή 3 χρόνων. Οι μαθητές των 17 και 18 ετών είναι πολίτες του κράτους που ψηφίζουν αλλά και κάποιοι έχουν πλήρη δικαιώματα για κάθε είδους δικαιοπραξία. Τα μέτρα πρέπει να είναι συγκεκριμένα δεν μπορεί π.χ να αναφέρονται υποστηρικτικές υπηρεσίες που συνήθως δεν υπάρχουν ή που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν το σχολείο. Εάν ο μαθητής αρνείται να υποστηριχθεί τι γίνεται. Ο κανονισμός δεν βοηθά όταν περιέχει ευχές.
Κάθε μέτρο θα πρέπει να έχει και κάποια επίπτωση, ποια είναι η επίπτωση της διαγωγής; Τι νόημα έχει η μεμπτή διαγωγή ποια είναι η πρακτική διαφορά της από την εξαιρετική. Μήπως κάποιος μαθητής θα αισθάνεται καλύτερα όταν έχει μεμπτή διαγωγή όταν πρωτοστατεί σε καταλήψεις (θεσμοθετημένες στέρεα πλέον στη συνείδηση των μαθητών και της κοινωνίας) και είναι ο ήρωας του σχολείου ; Θα έχει κάποια συνέπεια πρακτική ή θα πετύχει με τους αγώνες του κάποια αξιοζήλευτη θέση;
Πως μπορεί ο σύλλογος των καθηγητών να φέρει όλα αυτά σε πέρας, όταν με την άδεια όλων των συνδικαλιστικών οργάνων οι καθηγητές παραμένουν στο σχολείο πολύ λιγότερο από το 6ωρο το οποίο πρακτικά δεν εφαρμόζεται;
Ποιός και πως θα απασχολεί τις διάφορες κατηγορίες μαθητών που δεν συμμετέχουν στο κανονικό πρόγραμμα όπως απαλλαγές από θρησκευτικά με υπεύθυνη δήλωση, απαλλαγές από ξένη γλώσσα, αποβολές ωριαίες και ημερήσιες ; Σε ένα σχολείο με 300 και πλέον μαθητές αυτοί οι μαθητές είναι αρκετοί κάθε μέρα. Δεν πρέπει ρητά να αναφέρεται; Ο Διευθυντής χωρίς καμία ουσιαστική δυνατότητα επιβολής των διατάξεων της υπουργικής απόφασης καλείται να την εφαρμόσει. Ο Διευθυντής θα αξιολογείται οι εκπαιδευτικοί δεν θα αξιολογούνται.
Πώς γίνεται να συνεδριάζει ο σύλλογος διδασκόντων κατά τη διάρκεια λειτουργίας του σχολείου και εκτός ωρών διδασκαλίας να αναλυθεί και να θεσμοθετηθεί με ακρίβεια. Ακόμη και για ένα μέρος του συλλόγου αυτό είναι αδύνατο. Ποιές οι επιπτώσεις της απουσίας ενός καθηγητή από τη συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων;
Το μορφωτικό αγαθό και το δικαίωμα στην εκπαίδευση προηγούνται των μέτρων για την εφαρμογή της σχολικής πειθαρχίας. Η παρακολούθηση του μαθήματος δεν πρέπει για παιδαγωγικούς πρώτιστα λόγους να εκβιάζεται από την απειλή της τιμωρίας.
Οποιαδήποτε απομάκρυνση από την εκπαιδευτική διαδικασία συνιστά αποκλεισμό.
Στο σχολείο ενθαρρύνεται η τακτική φοίτηση και η μείωση του ποσοστού εγκατάλειψης των σπουδών. Το σχολείο ως περιβάλλον πνευματικής εργασίας δίνει τη δυνατότητα στο μαθητή να αναπτύξει τις ικανότητές του, την ατομική του κρίση και το αίσθημα ευθύνης. Η προσωπική συμμετοχή του στη δημιουργία του σχολικού κανονισμού τον καθιστά υπεύθυνο και γι’ αυτό προσεκτικότερο στην στο εξής συμπεριφορά του.
Στο σχολικό περιβάλλον δεν υπάρχει χώρος για ωριαίες απομακρύνσεις ή αποβολές. Πρέπει να καταργηθούν.
Η επιβολή ποινής ή τιμωρίας αφορά στο έργο του δικαστή και των σωφρονιστικών καταστημάτων. Δεν αφορούν αυτά στο σχολείο.
Οι σοβαρές παραβιάσεις (βία, κλοπές) αναλαμβάνονται από εξωτερικούς αρμόδιους φορείς.
Το σχολείο δεν έχει να φοβηθεί τίποτε¨ η ίδια η εκπαιδευτική πράξη λειτουργεί αποτρεπτικά στις παραβιάσεις των κανόνων, εφ’ όσον βέβαια διαμορφώνεται σε συνεργασία.
Με όρους Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πρβλ. τα άρθρα 28, 29 της Οικουμενικής Διακήρυξης των δικαιωμάτων του παιδιού.
Οι συνέπειες κάθε αποκλεισμού κρίνονται από τους ειδικούς έως τραγικές για το άτομο:
Asher, S.R. & Coie 1990. Peer Rejection in Child hood. Cambridge Univ. Press.
Bierman, K.L. 2003. Peer Rejection : Developmental Processes and Intervention Strategies. The Guilford Press. NY.
Savage, E. 2002. Don’t Take it Personally: The Art of Dealing with Rejection. Oakland, CA.
Δεν υπάρχει επαρκής κλιμάκωση στις ποινές καθώς μετά την «αποβολή 2 ημερών» ακολουθεί η «αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος». Θα πρέπει να προστεθούν και ενδιάμεσες κατηγορίες (π.χ. αποβολή από 3-5 ημέρες) για τις οποίες θα απαιτείται απόφαση του συλλόγου διδασκόντων.
Όσοι έχουν παρεκκλίνουσα συμπεριφορά να μην μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για πενταμελές και δεκαπενταμελές για την επόμενη χρονιά του συμβάντος για να μην επιβραβεύεται έτσι η αρνητική συμπεριφορά στο σχολείο .
Η γνώμη μου είναι η εξής:
1. Ωριαία αποβολή: Πρέπει να καταργηθεί. Δεν μπορεί να «χρεώνεται» ο διευθυντής την αδυναμία ελέγχου της τάξης. Αν ένας μαθητής/μαθήτρια υποτροπιάζει στο ζήτημα της παρενόχλησης του μαθήματος, θα πρέπει να παρεμβαίνει ο υπεύθυνος του τμήματος και το συμβούλιο τμήματος. κατά την ωριαία απομάκρυνση οι μαθητές περιφέρονται άσκοπα. Δεν μπορούμε να αναθέσουμε εργασίες διότι έχουμε νομική ευθύνη για ό,τι συμβεί κατά το χρόνο της απασχόλησης (ο διευθυντής φυσικά έχει την ευθύνη). Επίσης, οι περισσότεροι γονείς αντιδρούν στην επιβολή «κοινωνικής εργασίας», αν αυτή δεν έχει αποφασιστεί (τουλάχιστον) από τον Σ.Δ ή και το Σχολικό Συμβούλιο.
2. Πρέπει να γίνει επίσημα εισαγωγή «εναλλακτικών ποινών» για παραπτώματα που επισύρουν ποινές μιας ή δύο ημερών «αποβολής», αλλά μόνο για την πρώτη φορά που κάποιος υποπίπτει σε παράπτωμα.
3. Όσο διαρκεί η αποβολή, ο μαθητής θα πρέπει να προσέρχεται στο σχολείο, να παρακολουθεί τα μαθήματα και να παίρνει τις απουσίες της ημέρας. Αν θέλει κάποιος να επιβάλλει μια ουσιώδη ποινή, είναι να ρυθμιστεί διπλασιασμός των καταχωριζόμενων απουσιών σε περίπτωση αποβολής. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν πρέπει οι αποβαλλόμενοι να παραμένουν στα σπίτια τους.
4. Για τους επαίνους η γνώμη μου είναι ότι αυτοί πρέπι να δίνονται σε άτομα ή ομάδες μόνο για κοινωνικά επιτεύγματα, όχι για μαθησιακά. Για τα μαθησιακά υπάρχουν αριστεία και βραβεία, όπως και οι διακρίσεις στους διαγωνισμούς.
5. Είναι σωστή η κατάργηση των «δικαιολογημένων» απουσιών καθώς και η κατάργηση του άδικου και «ταξικού» μέτρου του διαφοροποιημένου αριθμού απουσιών «καλών» και «κακών» μαθητών.
6. Πολύ σημαντική η ελάφρυνση των γονέων και η κατάργηση της αυτοπρόσωπης προσέλευσής τους στο σχολείο.
7.
Να προβλέπεται και ποινή αποβολής και περισσότερων ημερών.Να θεσπιστεί Ποινή απομάκρυνσης από τα μαθήματα αλλά παρουσίας στο σχολείο ή παράλληλα ανάθεση συγκεκριμένης εργασίας πχ καθαριότητα αυλής, καθαριότητα σε κάποιο εργαστήριο κλπ.
Συνάδελφοι, δείτε το παρακάτω, στο οποίο αναφέρεται η δυνατότητα ωριαίας απομάκρυνσης των μαθητών. Ας διαβάζουμε το σύνολο πριν κάνουμε σχόλια.
«Εάν μαθητής/τρια παρακωλύει τη διεξαγωγή μαθήματος, είναι δυνατόν να του/της επιβληθεί προφορική παρατήρηση και να απομακρυνθεί από την αίθουσα διδασκαλίας, οπότε απασχολείται με την ευθύνη του/της Διευθυντή/ντριας του σχολείου, λαμβάνοντας απουσία».
Όσον αφορά την απασχόληση μαθητών κατά τη διάρκεια ωριαίας αποβολής, ίσως να ήταν σωστό να προβλέπονται συγκεκριμένες ενέργειες που θα συμφωνούνται απο το σύλλογο στην αρχή της χρονιάς. Ενδεικτικά αναφέρω:
– Σύσταση τράπεζας ασκήσεων ανά μάθημα που θα μπορούν να δίνονται στον μαθητή για να συμπληρώσει την ώρα ή τις ώρες της αποβολής. Οι ασκήσεις θα έχουν και τις απαντήσεις. Υπεύθυνος/η για το τι ασκήσεις θα δοθούν στον μαθητή θα είναι ο/η διευθυντής/τρια ή, αν απουσιάζει, ο/η υποδιευθυντής/τρια ή άλλο μέλος του συλλόγου που είναι παρόν. Πρέπει να οριστεί αίθουσα στην οποία οι αποβαλλόμενοι μαθητές θα μπορούν να παραβρίσκονται. Αν υπάρχει βιβλιοθήκη θα είναι η σωστή κατεύθυνση, αλλιώς γραφεία καθηγητών/διευθυντή, αίθουσα τελετών, γυμναστήριο, κενές αίθουσες κλπ. Επίβλεψη να προβλέπεται ΜΟΝΟ σε περίπτωση που υπάρχει καθηγητής που κάνει γραμματειακή υποστήριξη, ο/η οποίος/α μπορεί κατά διαστήματα να ελέγχει τους μαθητές. Το ίδιο μπορεί να γίνει απο τη διεύθυνση του σχολείου, αν δεν υπάρχει καθηγητής που δεν συμπήρώνει ωράριο ή κάνει γ.υ. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν μπλέκεται καθηγητής/τρια που έχει κενό.
Σε περίπτωση που επιβληθεί μονοήμερη ή διήμερη αποβολή τότε μπορεί ο σύλλογος να αποφασίσει τα μαθήματα και τις συγκεκριμένες ασκήσεις εξατομικευμένα, με δοσμένες τις λύσεις, ώστε να έχουν άμεση σχέση με το επίπεδο και την ύλη του συγκεκριμένου μήνα. Για αίθουσα και επίβλεψη προτείνω όσα ισχύουν και για τις ωριαίες.
Από αυτά που προτείνω προκύπτει η ανάγκη τράπεζας διαβαθμισμένων ασκήσεων ανά τάξη και μάθημα που θα μπορεί να προσφέρει και το ίδιο το υπουργείο ως συμπληρωματικό υλικό σε κάθε ενότητα σχολικού βιβλίου. Αλλιώς οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, μέσω των επιστημονικών συλλόγων τους, μπορούν να καθορίσουν τις συμπληρωματικές ασκήσεις που θα ισχύουν σε πανελλαδικό επίπεδο. Αυτό δεν πρέπει να αποκλείει τη δυνατότητα συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί που γνωρίζουν τους μαθητές να σχεδιάσουν τις δικές τους συμπληρωματικές ασκήσεις που θα βοηθήσουν εξατομικευμένα τους μαθητές.
Ο ΣΔ θα πρέπει να μπορεί να επιβάλλει ποινές αόριστων ημερών αποβολής του μαθητη πρίν την έσχατη λύση της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν παραπτώματα που απαιτούν τιμωρία μεγαλύτερη των 2 ημερών, χωρίς όμως να χάθεί από το σχολείο ο κοινωνικός του ρόλος.
Η γενική θέση: «Ο ΣΔ έχει την παιδαγωγική ευθύνη … Για το σκοπό αυτό πρέπει να χρησιμοποιεί όλους τους διαθέσιμους τρόπους (πχ συμβουλευτικές συναντήσεις με τις υποστηρικτικές εκπαιδευτικές δομές, διαδικασία διαμεσολάβησης) για την αντιμετώπιση κάθε παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς.» είναι πολύ σωστή ,αλλά χωρίς ένα ειδικό και σαφές θεσμικό πλαίσιο , πιστεύω ότι έχει μικρές πιθανότητες επιτυχούς υλοποίησης .
Συμφωνώ επίσης απόλυτα με την επιβράβευση καλών συμπεριφορών και προσπάθειας από τους μαθητές (προτάσεις 9 και 10)
Όμως τα παιδαγωγικά μέτρα που προτείνονται στο σύνολό τους είναι περισσότερο κατασταλτικά παρά διαμορφωτικά και δε διαφοροποιούνται και τόσο από το πλαίσιο που ισχύει στα σχολεία σήμερα .Η καταστολή από μόνη της, πιστεύω συμφωνούμε όλοι, δε λύνει το πρόβλημα αλλά το καλύπτει προσωρινά .
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΚΚΛΙΝΟΥΣΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
1)Στο Γυμνάσιο και στην Α΄ Λυκείου περισσότερα διαμορφωτικά μέτρα και λιγότερα κατασταλτικά .
Στην Β΄ και Γ΄ Λυκείου επειδή προέχει το γνωστικό , να επιβάλλονται αυστηρά κατασταλτικά μέτρα για την τάξη ή το σχολείο που να διασφαλίζουν την ομαλή διεξαγωγή του μαθήματος , αλλά και ισχυρά διαμορφωτικά μέτρα εκτός τάξης και σχολείου για τους μαθητές που παρεκκλίνουν .
2)Να υπάρχει σε όλες τις βαθμίδες δυνατότητα <> σε μαθητές που παρουσιάζουν παρεκτροπή μέσα στην τάξη ή έξω από αυτή .Το διάλειμμα (γρήγορη αγχωτική συζήτηση) , η συνέλευση του Σ.Δ.( ιερά εξέταση, απόδοση ευθυνών) , το γραφείο του διευθυντή( τιμωρία , αγχωτική συζήτηση με άλλους , λίγος χρόνος ουσιαστικής προσέγγισης ) δε λύνουν ουσιαστικά το πρόβλημα όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος.
Προτείνω για τη <>
α) Κάθε Δευτεροβάθμια να έχει σύμβαση με ειδικό ψυχολόγο-παιδαγωγό που να είναι διαθέσιμος για όποιο σχολείο του ζητηθεί( για συμβουλές σε καθηγητές και μαθητές) και να μπορεί να το επισκέπτεται .
β) Οι σύμβουλοι να έχουν το γραφείο τους μέσα σε σχολείο , για να έρχονται σε άμεση επαφή με τα προβλήματα και να προτείνουν λύσεις.
γ) Τμήματα με αποδεδειγμένα μεγάλο ποσοστό μαθητών με παρεκκλίνουσες συμπεριφορές(δύσκολα τμήματα) να μπορεί να διασπαστεί σε μικρότερα τμήματα .
δ) Τα δύσκολα τμήματα να τα αναλαμβάνουν παλιοί κι έμπειροι καθηγητές κι όχι νέοι κι ανυποψίαστοι , όπως συνήθως γίνεται .
δ) Στον κάθε υπεύθυνο τμήματος να αφαιρούνται 3 ώρες διδακτικές και να χρεώνεται 3 ώρες για τη συμβουλευτική προσέγγιση με τα παιδιά και τους γονείς του τμήματός του που παρεκκλίνουν .
ε)Σε περίπτωση που κάποιος εκπαιδευτικός αποβάλλει κάποιον μαθητή , αυτός να μην πηγαίνει στο γραφείο του Διευθυντή (ας μη ξεχνάμε ότι είναι για διοικητική εργασία) αλλά σε αίθουσα δραστηριοτήτων ( π.χ. βιβλιοθήκες) και θα συζητάει για το πρόβλημα με τον σύμβουλο , αν υπάρχει εκείνη την ημέρα στο σχολείο , ή τον ψυχολόγο , ή τον υπεύθυνο του τμήματος του ή κάποιου άλλου τμήματος στις ώρες που του χρεώνονται .(π.χ Γυμνάσιο με 6 υπεύθυνους τμημάτων 6*3=18 ώρες ,αντιστοιχούν με 3-4 ώρες ημερησίως χρεωμένες σε συμβουλευτική προσέγγιση .
ε) Τμήματα με έντονο πρόβλημα , στη Θεματική βδομάδα στο γυμνάσιο ή στο πρότζεκτ ή στο Διήμερο Δράσεων του Λυκείου , μπορούν να παρακολουθούν στοχευμένες δράσεις για διαμόρφωση χαρακτήρων π.χ. δραστηριότητες συγκέντρωσης (παζλ , ζωγραφική κ.α) ή συζητήσεις με σεβασμό στον ομιλητή και τον συντονιστή, ταινία για προβληματισμό και συζήτηση (μικρές ομάδες) .
3)Συζητήσεις δύο ατόμων: μαθητή ,καθηγητή (αν το πρόβλημα είναι μικρό).
Συζητήσεις τριών ατόμων: μαθητή , γονέα ,καθηγητή (αν το πρόβλημα είναι μέτριο)
Συζητήσεις τεσσάρων ατόμων: μαθητή , γονέα , καθηγητή , συμβούλου
(αν το πρόβλημα είναι μεγάλο ) .
Συζητήσεις πέντε ατόμων : μαθητή , γονέα , καθηγητή , συμβούλου , ψυχολόγου αν το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο .
4)Όσοι έχουν παρεκκλίνουσα συμπεριφορά να μην μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα για πενταμελές και δεκαπενταμελές για την επόμενη χρονιά του παραβατικού συμβάντος , για να μην επιβραβεύεται έτσι η αρνητική συμπεριφορά και η <> στο σχολείο .
5)Στο Λύκειο τα μαθήματα ειδικότητας να αποτελούνται αποκλειστικά από μαθητές που ενδιαφέρονται (πρόκειται να δώσουν εξετάσεις σε αυτό το μάθημα ) κι όχι μεικτά όπως είναι σήμερα .
6)Καλύτερες συνθήκες διεξαγωγής μαθήματος .Να αλλάξουν οι ξύλινες , απαράδεκτες , μη ανατομικές καρέκλες (αλήθεια πόσο μπορεί να καθίσει ένας ενήλικας σε αυτές και περιμένουμε από τα παιδιά με μεγάλη ενεργητικότητα να καθίσουν ήσυχα σε αυτές ;) Δημιουργία όμορφων αιθουσών (χρώματα , Θεματικοί πίνακες) κι όχι ψυχρών κι αδιάφορων που επικρατούν σε πολλά σχολεία .
7)Μαθήματα όπως Θρησκευτικά , Φυσική Αγωγή , Πολιτική Αγωγή μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση καλής κοινωνικής συμπεριφοράς .π. χ στην πολιτική παιδεία να γίνονται συζητήσεις με κανόνες που πρέπει να τηρούνται (ακούμε τον ομιλητή και δεν μιλάμε μέχρι να τελειώσει , δεν φωνάζουμε κατά τη συζήτηση , ακούμε τον συντονιστή, καταγράφουμε επιχειρήματα , ιεραρχούμε αναγκαιότητες κ.α. )
Γενικά πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τη <> καλής συμπεριφοράς από όλους τους Έλληνες πολίτες κι όχι μόνο την καταστολή της αρνητικής συμπεριφοράς .
Προσθέστε περισσότερα μέτρα <> κι όχι μόνο μέτρα καταστολής της αρνητικής .
πιστεύω πως είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Θέλω όμως να παρατηρήσω δύο θέματα:
1) Η ωριαία απομάκρυνση από το μάθημα πρέπει να γίνεται με πολύ μεγάλη φειδώ και ο διδάσκων να αιτιολογεί γραπτώς πλήρως την απόφαση του.
2) Οι ποινές πιστεύω πως πρέπει να έχουν μεγαλύτερη διαβάθμιση. Δηλαδή ο διευθυντής να έχει το δικαίωμα να επιβάλλει την ποινή της απομάκρυνσης μέχρι δύο ημέρες και ο σύλλογος καθηγητών έως και τρεις ημέρες και στην συνέχεια να ακολουθεί η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος.
πιστεύω πως είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Θέλω όμως να παρατηρήσω δύο θέματα:
1) Η ωριαία απομάκρυνση από το μάθημα πρέπει να γίνεται με πολύ μεγάλη φειδώ και ο διδάσκων να αιτιολογεί γραπτώς πλήρως την απόφαση του.
2) Η ποινές πιστεύω πως πρέπει να έχουν μεγαλύτερη διαβάθμιση. Δηλαδή ο διευθυντής να έχει το δικαίωμα να επιβάλλει την ποινή της απομάκρυνσης μέχρι δύο ημέρες και ο σύλλογος καθηγητών έως και τρεις ημέρες και στην συνέχεια να ακολουθεί η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος.
Σε μαθητή/τρια που σημειώνει πρόοδο σε ένα μάθημα αλλά όχι στα υπόλοιπα θα επιδίδεται έπαινος; Ο έπαινος αυτός θα αφορά σε κάθε μάθημα χωριστά ή στο σύνολο;
Ο Διευθυντής θα πρέπει να έχει δικαίωμα να επιβάλει μέχρι δύο μέρες αποβολή σε μαθητή. Αυτό που κάνουμε είναι όταν γίνεται μια παράβαση που χρήζει διήμερης αποβολής –συνήθως αυτή γίνεται στα μέσα της ημέρας ή προς το τέλος της ημέρας – να επιβάλουμε άμεσα την ποινή από την στιγμή που εκδηλώθηκε η παραβατική συμπεριφορά, που σημαίνει το υπόλοιπο της ημέρας και την επόμενη ημέρα. Η ποινή θα πρέπει να εφαρμόζεται άμεσα (όπως τουλάχιστον υποστηρίζεται από τους ειδικούς σε διάφορα σεμινάρια που γίνονται για παιδαγωγικά ζητήματα) και η επόμενη μέρα έχει την έννοια του να μείνει ο μαθητής μια μέρα στο σπίτι και να γίνει μια εκτενή συζήτηση με τους γονείς του. Στη συνέχεια έρχεται με τους γονείς του στο σχολείο. Τελικά αυτό που θα γίνει πρακτικά, είναι να αποβάλλονται οι μαθητές μόνο την επόμενη μέρα. Μέχρι τώρα ο Διευθυντής μπορούσε να δώσει μέχρι τρεις μέρες αποβολή, αλλά αυτό – τουλάχιστον στο σχολείο μας – ποτέ δεν εφαρμόστηκε, για περισσότερες από δύο μέρες αποβολή αποφάσιζε πάντα ο Σύλλογος των Διδασκόντων. Σωστό είναι κατά τη γνώμη μου να γίνει η μείωση από τρεις σε δύο. Επίσης ο ΣΔ θα πρέπει να έχει το δικαίωμα για επιβολή περισσότερων ημερών αποβολής πριν εφαρμοστεί το μέτρο της αλλαγής του σχολικού περιβάλλοντος. Η αλλαγή του σχολικού περιβάλλοντος εφαρμόζεται πολύ σπάνια (στα 28 χρόνια υπηρεσίας μου δεν εφαρμόστηκε σε κανένα σχολείο που υπηρετούσα). Ανησυχώ μήπως αν το άρθρο παραμείνει ως έχει, η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος θα εφαρμόζεται συχνά και ότι ο ΣΔ θα συνεδριάζει πολύ συχνά για να επιβάλει διήμερες αποβολές – με ότι αυτό συνεπάγεται για την λειτουργία του σχολείου.
Στο άρθρο επίσης αναφέρεται: «Εάν μαθητής/τρια παρακωλύει τη διεξαγωγή μαθήματος, είναι δυνατόν να του/της επιβληθεί προφορική παρατήρηση και να απομακρυνθεί από την αίθουσα διδασκαλίας, οπότε απασχολείται με την ευθύνη του/της Διευθυντή/ντριας του σχολείου, λαμβάνοντας απουσία.» Αν καταλαβαίνω σωστά, και στις ημερήσιες αποβολές οι μαθητές θα παίρνουν απουσίες. Αλλά θα παρευρίσκονται στο σχολείο και θα απασχολούνται!! Μέχρι τώρα οι αποβολές μπορεί να μη λαμβάνονταν στο τέλος υπόψη, μετά από απόφαση του ΣΔ. Τώρα θα λαμβάνονται; Και τι νόημα έχει το να απασχολούνται στο σχολείο όταν θα παίρνουν απουσία; Επίσης τι είδους απασχόληση;
Νομίζω ότι θα πρέπει αυτά να διευκρινιστούν πλήρως.
Κατα την γνώμη μου πρέπει να γίνει πειραματικά η εισαγωγή του θεσμού του δικαστηρίου που εφαρμόζεται με τεράστια επιτυχία στο Σαμέρχιλ και είναι η εξής:
Το δικαστήριο είναι η σχολική συνέλευση που ασχολείται με άτομα που παραβιάζουν τους κανονισμούς του σχολείου. Μερικές φορές πραγματοποιείται ξεχωριστή συνέλευση για το δικαστήριο, και άλλες η νομοθετική και η δικαστική συνέλευση συνδυάζονται στην ίδια. Αυτό αποφασίζεται από την ίδια τη συνέλευση.
Η εκδικαζόμενη «υπόθεση» αποτελείται από ένα πρόσωπο που εγκαλεί ένα άλλο, ή μια ομάδα προσώπων. Το πρόσωπο που εγείρει την υπόθεση παραθέτει το πρόβλημα, ο πρόεδρος ρωτάει τους κατηγορούμενους αν το έκαναν, και αν εκείνοι έχουν κάτι να πουν, καλεί και για τυχόν μάρτυρες. Αν ο κατηγορούμενος παραδεχθεί την παρανομία, ή υπάρχουν πειστικές καταθέσεις μαρτύρων, τότε ο πρόεδρος καλεί για προτάσεις. Αλλιώς, το βήμα ανοίγεται για συζήτηση.
Αν δεν υπάρχουν ξεκάθαρα στοιχεία για το ποιος είναι ένοχος (για παράδειγμα, στην περίπτωση μιας κλοπής χωρίς μάρτυρες), ορίζεται μια «επιτροπή διερεύνησης». Στην επιτροπή διερεύνησης δίνεται η εξουσία να ερευνήσει δωμάτια και αποθηκευτικούς χώρους άλλων, όπως και να υποβάλλει κόσμο σε ερωτήσεις. Η επιτροπή επαναφέρει την υπόθεση στην επόμενη συνέλευση αν έχει καταφέρει να αποκτήσει νέα στοιχεία. Σε μια κοινότητα τόσο μικρή όσο το Σάμερχιλ, λίγα γεγονότα περνούν εντελώς απαρατήρητα, και τα ζητήματα συνήθως επιλύονται γρήγορα.
Μόλις βεβαιωθεί ότι ένα πρόσωπο έχει παραβεί τους κανόνες, τότε η συνέλευση πρέπει να προτείνει και να ψηφίσει την έγκριση μιας ποινής. Για τους περισσότερους κανονισμούς του σχολείου υπάρχει μια «στάνταρ ποινή» που επισείει η παραβίασή τους, αντίστοιχα κατά κάποιον τρόπο με τις κατευθυντήριες γραμμές ενός δικαστή για τις ποινές που επιβάλλει, όμως μπορεί να προταθεί και διαφορετική ποινή. Οι ποινές μπορούν να περιλαμβάνουν από μια «ισχυρή προειδοποίηση» προερχόμενη από τον πρόεδρο, έως χρηματικό πρόστιμο ή «ποινή εργασίας», όπως το μάζεμα σκουπιδιών για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα ή κάποια άλλη εργασία προς όφελος του σχολείου. Στην περίπτωση της κλοπής, συνήθως θεωρείται αρκετό να επιστρέψει ο κλέφτης ό,τι εκλάπη.
Φυσικά αυτό θα έπρεπε να γίνει πιλοτικά σε κάποια ορισμένα σχολεία και αν έχει θετική ανταπόκριση στα σχολεία της Ελλάδας θα ήταν σοφρων να γίνει νόμος του κράτους γιατί αυτός ο θεσμός θα μπορούσε να προάγει το αίσθημα ευθύνης των παιδιών-μαθητών και μιας ωριμότητας.
Κάντε την θετική αλλαγή κύριε υπουργέ.
Γιώργος 19 ετών
Ο καθηγητής που διδάσκει στην τάξη θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να δίνει ωριαία αποβολή. Καλή η επίπληξη και η παρατήρηση, αλλά στη θεωρία, όχι στην πράξη. Με την ίδια λογική και ο τροχονόμος να παρακαλάει τον οδηγό να μην τρέχει, ο αστυνόμος να επιπλήτει τον ληστή και να του κάνει παρατήρηση κτλ. Αναρωτιέμαι εάν έχετε καθόλου επαφή με την σχολική τάξη. Και μιλάω για ΓΕΛ. Που να δείτε τι γίνεται στα ΕΠΑΛ. Βέβαια θα μου πείτε εδώ θέλουμε να αυξήσουμε τις αδικαιολόγητες απουσίες από 50 αε 114. Άρα τι να λέμε και τι να συζητάμε. Ίσως εγώ δεν έχω καταλάβει ότι ζούμε σε μια αγγελική κοινωνία, όπου οι αδιάφοροι μαθητές που κάνουν φασαρία στην τάξη, μόλις τους κάνουμε παρατήρηση, πόσο μάλλον επίπληξη, γεμάτοι ντροπή, ζητάνε συγνώμη και κάθονται ήσυχα μέχρι να τελειώσει το μάθημα.
Στην παράγραφο 8 έχει ξεμείνει πρόβλεψη για διαγωγή
1. τι εννοείται με το «απασχόληση από τον διευθυντή»; καθάρισμα τουαλέτες; σκούπισμα τάξεων; άδειασμα σκουπιδοτενεκέδων; γιατί δε μιλάμε για μια ώρα αλλά για αποβολή ημερήσια ή διήμερη!
2. Μέχρι πόσους δύναται να απασχολεί ο διευθυντής σε μια ώρα; την ημέρα;
Αν ο μαθητής αποβληθεί και είναι στο σχολείο (τι σημαίνει αποβολή τότε;), χωρίς να είναι σε τάξη, απλά θα σέρνεται στο σχολείο. Αν είναι πολλοί αυτοί, το πιο πιθανό είναι να αποβληθούν και για την επόμενη μέρα!
Να διατηρηθεί το δικαίωμα του Διευθυντή για περισσότερες μέρες αποβολής.
Η γνώμη του ειδικού να είναι συμβουλευτική.
Στις πόλεις πόσες μέρες θα χρειάζονται για να επιληφθεί ο ειδικός και πότε θα ισχύσει η ποινή; Το σκέφθηκε αυτό κανείς;
Γιατί εισάγεται ο ειδικός στο σύλλογο; Από που και ως που: ο σύλλογος τα τραβάει , όχι ο ειδικός.
Ορθά προβλέπεται ότι
α) σε περιπτώσεις αποβολής και απομάκρυνσης από την τάξη οι μαθητές απασχολούνται με ευθύνη του διευθυντή
β) σε περιπτώσεις εκδρομών οι μαθητές που δεν μετέχουν παραμένουν στο σχολείο και απασχολούνται.
Ορθό είναι να επιμείνετε και σε ανάλογη πρόβλεψη για την περίπτωση απουσίας καθηγητή (κενού)
Πρέπει όμως
α) να αποσαφηνίσετε ποια δικαιοδοσία έχει ο διευθυντής και σε ποιο βαθμό μπορεί να επιβάλει πρόσθετη εργασία στους καθηγητές
β) να αποσαφηνίσετε τι μπορεί να περιλαμβάνει αυτή η απασχόληση των μαθητών και τι όχι. Είναι ενδεδειγμένο μέτρο λ.χ. η αποκατάσταση ζημιών από τους ίδιους τους μαθητές που τις προκάλεσαν ή όχι; Εϊναι ενδεδειγμένο μέτρο να παίζουν στο προαύλιο; Εϊναι ενδεδειγμένο μέτρο να απασχολούνται στους υπολογιστές; κα
Μήπως η απομάκρυνση από την τάξη με απουσία είναι μέτρο που έπεται της επίπληξης;;;; Διαφορετικά τι νόημα έχει ως μέτρο, από τη στιγμή που ο καθηγητής με την παρατήρηση βγάζει τον μαθητή από την τάξη;;; Θα τον επιπλήξει , αφού τον βγάλει;;; Θα τον επιπλήξει ο δ/ντής;;; Θα τον επιπλήξει την επόμενη φορά;;; Και τη μεθεπόμενη θα του κάνει παρατήρηση και θα τον ξαναβγάλει;;;
Η κλιμάκωση κάπου χάνει.
Ωριαία απομέκρυνση, δηλαδή. Ωριαία αποβολή, με άλλα λόγια!!
Αν ο καθηγητής αποβάλει μαθητή και την ίδια ώρα ο Διευθυντής έχει μάθημα πώς θα τον απασχολήσει;
Αξιότιμε/η κύριε/κυρία,
Σχετικά με το Άρθρο 31 – Παιδαγωγικά μέτρα και ενέργειες παιδαγωγικού χαρακτήρα:
Μία σπουδαία καινοτομία που θα βελτίωνε δραματικά την ποιότητα υπηρεσιών του ελληνικού δημοσίου σχολείου θα ήταν η εξής:
1. Να δίνεται η ευχέρεια στη Διεύθυνση κάθε σχολικής μονάδας να καλεί μέσα από λίστα πιστοποιημένων επαγγελματιών υγείας της περιοχής ειδικούς που έναντι αμοιβής (μέσω επιταγής της ΤτΕ) θα αναλαμβάνουν να διερευνούν περιπτώσεις μαθητών που είτε παρεκκλίνουν ως προς την κοινωνική είτε ως προς τη μαθησιακή συμπεριφορά τους.
2. Αυτός, μετά από 2-3 συνεδρίες με τον μαθητή και τους γονείς του και εντός 15-20 ημερών είτε θα γνωματεύει για την περίπτωση και θα προτείνει τρόπους αντιμετώπισης είτε θα παραπέμπει τον μαθητή για περαιτέρω διερεύνηση.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Με εκτίμηση,
Πάνος Κοσμόπουλος.
Το αδιέξοδο με την έλλειψη πειθαρχίας είναι προφανές και δεν αίρεται με την ελαστικοποίηση. Ποια είναι η διαφορά της επίπληξης και της …προφορικής παρατήρησης; Θα μπορεί ο διδάσκων να αποβάλει από την τάξη κάποιον ώστε να κάνει το μάθημά του, ναι ή όχι; Επίσης, δεν μπορεί ο Σύλλογος Διδασκόντων να ασχολείται με ποινές κάτω της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος αλλά ούτε και να τον αδειάζει ο κάθε «ειδικός». Τέλος, καλή η ιδέα για έπαινο Προσωπικής Βελτίωσης αλλά ήδη ζούμε έναν πληθωρισμό επαίνων, απολύτως αναντίστοιχο της καταρρέουσας επάρκειας των μαθητών…
Σχολιάζω την φράση «….και με τη σύμφωνη γνώμη ειδικού των υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών…..» η οποία αφορά απόφαση για την την αλλαγή Σχολικού περιβάλλοντος μαθητή.
Η νομική του ανάγνωση, δημιουργεί την ερμηνεία του βέτο. Δηλ. Αν υπάρχει πλειοψηφική γνώμη του Σ.Δ., ή και ομόφωνη, αν δεν συμφωνήσει ο εξωσχολικός εξωτερικός επείσακτος ψυχολόγος ή κοινωνικός λειτουργός ή ό,τι άλλο, τότε δεν θα πραγματοποιείται η αλλαγή.
Η παραπάνω πρόβλεψη την οποία ερμηνεύω μάλλον σωστά, υποβαθμίζει:
* Τον ρόλο του ΣΔ, διότι υπεισέρχεται «στα χωράφια του» και τον «καπελώνει» Η αλλαγή Σχολικού περιβάλλοντος δεν δίδεται κάθε μέρα. Όταν δίδεται γίνεται με μεγάλη φειδώ. Προσωπικά, 30 χρόνια, θυμάμαι μια φορά αλλαγής Σχολικού περιβάλλοντος η οποία έγινε στο πάνω διάφορο σχολείο που είχε τον ίδιο αύλιο χώρο . Προσχηματική. Είναι ανάγκη, σε αυτό το σπανιότατης εφαρμογής μέτρο να έχει βέτο ο «ειδικός εξωτερικός αξιολογητής»;
* Καπελώνεται η παιδαγωγική επάρκεια του Συλλόγου, όταν ο ΣΔ μόνο παιδαγωγικές αρμοδιότητες έχει εδώ και δεκαετίες πολλές.
* Η απόφαση που υπόκειται σε βέτο, μονοπρόσωπου οργάνου δεν είναι στην δημοκρατική κατεύθυνση, δεδομένου ότι ο σύλλογος είναι αρμόδιος εκ του νόμου για θέματα τέτοιας υφής.
Δεν νομίζω ότι πρέπει να παραθέσω άλλα επιχειρήματα.
Παρακαλώ να το αλλάξετε με μια διατύπωση του τύπου «αν έχουμε ισοψηφία, η ψήφος του ειδικού και του Διευθυντή μετρά ως διπλή. Σε περίπτωση νέας ισοψηφίας, η ισοψηφία θεωρείται υπέρ της μη αλλαγής περιβάλλοντος για τον μαθητή.»
Δεν πιστεύω να υπάρχει σοβαρός αντίλογος στην συγκεκριμένη αντιπρόταση που διατυπώνω και αν υπάρχει θα τον ακούσω πάρα πολύ προσεκτικά και καλοπροαίρετα.
Νομίζω ότι θα έπρεπε να δίνεται η δυνατότητα στους διευθυντές να επιβάλλουν και τη διήμερη αποβολή. Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να κατατρίβονται οι σύλλογοι σε διαρκείς συνεδριάσεις για ζητήματα τάξεως, και να χάνεται η ουσία του παιδαγωγικού έργου!
«Απασχολείται με ευθύνη του δ/ντή τι σημαίνει;;;; Μπορεί να αναθέσει και σε άλλον εκπ/κό την απασχόληση του μαθητή ή όχι;;;
O προβληματισμός μου πάνω στα παιδαγωγικά μέτρα αφορά στα εξής σημεία:
1)με το κάνει ένας καθηγητής «παρατήρηση» στον μαθητή και έξω από την τάξη με απουσία, σε τι θέση θα φέρει τον δ/ντή του σχολείου, ο οποίος θα πρέπει να απασχολεί μαθητές που οι καθηγητές δεν μπορούν να πειθαρχήσουν μέσα στην τάξη;; Απάντηση : θ΄αναγκάζεται να ρίχνει μονοήμερες, αμέσως μολις συμπληρωθούν οι 3 στον ίδιο καθηγητή για τον ίδιο μαθητή ή οι 4 συνολικά, μήπως και πάρουν ένα μήνυμα, έστω στην αρχή.
2) Η απουσία και ο κίνδυνος να μείνει από απουσίες κάποιος είναι τελικά το «παιδαγωγικό μέτρο»;; Και καλό θα ήταν κι αυτό, αν, βέβαια, τελικά δε γίνει αυτό που γίνεται σωρρηδόν, δηλαδή, ή οι καθηγητές να υποφέρουν σιωπηρά και να μη διώχνουν μαθητές, για να μη μείνουν από απουσίες ή να αναγκάζονται στο τέλος της χρονιάς να σβήνουν απουσίες, όπως έχουν το δικαίωμα, και να γίνονται ρεζίλι! Κι αν πέσουν και σε δ/ντή που δεν θα παίρνει την ευθύνη να ρίξει έστω και μία μονοήμερη, τότε αλί και τρις αλί!!!
Αυτά, βέβαια, συμβαίνουν και τώρα, με τη μέχρι στιγμής κείμενη νομοθεσία!!
Μου αρέσει πάρα πολύ η προσθήκη για τους επαίνους Προσωπικής Βελτίωσης και Κοινωνικής προσφοράς. Ίσως να εξελιχθεί σε ένα ενδιαφέρον κίνητρο για τους μαθητές. Στην αρχή θα το πάρουν στο αστείο αλλά εξαρτάται από εμάς να του δώσουμε τη σοβαρότητα και τη βαρύτητα που θέλουμε και σε τι δράσεις θα τους σπρώξουμε για να τους αποκτήσουν.
Ο καθηγητής πρέπει να μπορεί να επιβάλλει και Ωριαία Απομάκρυνση, όπως στο υπάρχον θεσμικο πλαίσιο, όταν η παρατήρηση και επίπληξη σε μαθητή δεν έχουν αποτέλεσμα. Αλλιώς η τάξη θα γίνει «μπάχαλο».