Αρχική Εγγραφές, μετεγγραφές, φοίτηση και θέματα οργάνωσης της σχολικής ζωής στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσηςΆρθρο 25 – Απαλλαγή μαθητών/τριών από την ενεργό συμμετοχή σε μαθήματα

Άρθρο 25 – Απαλλαγή μαθητών/τριών από την ενεργό συμμετοχή σε μαθήματα

1. Φυσική Αγωγή
α) Εάν μαθητής/τρια κωλύεται λόγω πάθησης, μόνιμης ή παροδικής, να συμμετέχει στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής, είναι δυνατόν να απαλλαγεί από την υποχρέωση παρακολούθησής του εφόσον ο κηδεμόνας του/της ή ο/η ίδιος/α, εάν είναι ενήλικος/η, υποβάλει σχετική αίτηση στον/στη Διευθυντή/ντρια του σχολείου, συνοδευόμενη από ιατρική βεβαίωση, η οποία θα περιλαμβάνει τους λόγους και τη διάρκεια της απαλλαγής, εντός πέντε ημερών από την έναρξη των μαθημάτων ή την εμφάνιση της πάθησης ή την επάνοδο του/της μαθητή/τριας στο σχολείο μετά από ασθένεια. Η βεβαίωση δεν απαιτείται εάν η πάθηση αναφέρεται στο Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή ή είναι εμφανής και δεν χρειάζεται απόδειξη.
β) Την αίτηση της προηγούμενης παραγράφου εξετάζει επιτροπή αποτελούμενη από τον/ τη Διευθυντή/ντρια του σχολείου, τον/την αρμόδιο/α διδάσκοντα/ουσα καθηγητή/τρια, και τον/την υπεύθυνο/η καθηγητή/τρια του τμήματος στο οποίο φοιτά ο/η μαθητής/τρια, η οποία συντάσσει σχετική πράξη στο Βιβλίο Πράξεων του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, στην οποία καταγράφονται και οι δραστηριότητες στις οποίες θα συμμετέχει ο/η μαθητής/τρια την ώρα διεξαγωγής του μαθήματος. Σε περίπτωση αμφιβολιών, ο/η μαθητής/τρια προσκομίζει γνωμάτευση Δημόσιου Νοσοκομείου.
γ) Σε περίπτωση που από τα στοιχεία του οικείου Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή προκύπτουν σοβαροί λόγοι υγείας που αποκλείουν τη συμμετοχή του μαθητή/τριας στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής ή σε άλλη σχολική δραστηριότητα, ο/η Διευθυντής/ντρια, στις αρχές του σχολικού έτους, συγκροτεί Τριμελή Επιτροπή η οποία αποτελείται από τον/την ίδιο/α, ως Πρόεδρο, τον/την αρμόδιο/α εκπαιδευτικό Φυσικής Αγωγής και τον/την υπεύθυνο/η του οικείου τμήματος του σχολείου, ως μέλη. Η Επιτροπή συνεδριάζει αμέσως και αποφαίνεται για την απαλλαγή του/της μαθητή/τριας από το μάθημα της Φυσικής Αγωγής ή για την αποχή του/της από συγκεκριμένες αθλητικές και άλλες σχολικές δραστηριότητες. Η παραπάνω Τριμελής Επιτροπή συγκαλείται από τον/την Διευθυντή/ντρια και συνεδριάζει όταν κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς προκύψουν θέματα της αρμοδιότητας της.
δ) Η απαλλαγή αρχίζει από την έναρξη των μαθημάτων ή από την εμφάνιση της πάθησης και αφορά ολόκληρο το διδακτικό έτος ή τμήμα του. Κατά τη διάρκεια της απαλλαγής ο/η μαθητής/τρια δεν έχει την υποχρέωση να παρακολουθεί το μάθημα. Την ώρα αυτή συμμετέχει στις δραστηριότητες που έχουν αποφασιστεί σύμφωνα με την περίπτ. β΄.
ε) Ο/Η μαθητής/τρια είναι δυνατόν να ζητήσει απαλλαγή από την παρακολούθηση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής μίας διδακτικής ώρας εφόσον υπάρχει λόγος. Ο/Η διδάσκων/ουσα μπορεί να χορηγήσει την απαλλαγή μετά από έγκριση του/της Διευθυντή/ντριας του σχολείου.
2. Μουσική
α) Εάν μαθητής/τρια κωλύεται λόγω πάθησης, μόνιμης ή παροδικής, να συμμετέχει στο μάθημα της Μουσικής, είναι δυνατόν να απαλλαγεί από την υποχρέωση παρακολούθησής του εφόσον ο κηδεμόνας του/της ή ο/η ίδιος/α, εάν είναι ενήλικος/η, υποβάλει σχετική αίτηση στον/στη Διευθυντή/ντρια του σχολείου, συνοδευόμενη από ιατρική βεβαίωση, η οποία θα περιλαμβάνει τους λόγους και τη διάρκεια της απαλλαγής, εντός πέντε ημερών από την έναρξη των μαθημάτων ή την εμφάνιση της πάθησης ή την επάνοδο του/της μαθητή/τριας στο σχολείο μετά από ασθένεια. Η βεβαίωση δεν απαιτείται εάν η πάθηση αναφέρεται στο Ατομικό Δελτίο Υγείας Μαθητή ή είναι εμφανής και δεν χρειάζεται απόδειξη.
β) Την αίτηση της προηγούμενης παραγράφου εξετάζει επιτροπή αποτελούμενη από τον/τη Διευθυντή/ντρια του σχολείου, τον/την αρμόδιο/α διδάσκοντα/ουσα καθηγητή/τρια, και τον/την υπεύθυνο/η καθηγητή/τρια του τμήματος στο οποίο φοιτά ο/η μαθητής/τρια, η οποία συντάσσει σχετική πράξη στο βιβλίο πράξεων του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών. Η ίδια επιτροπή καθορίζει εάν ο/η μαθητής/τρια είναι υποχρεωμένος/η να παρευρίσκεται στην αίθουσα διδασκαλίας την ώρα διεξαγωγής του μαθήματος. Σε περίπτωση αμφιβολιών ο/η μαθητής/τρια προσκομίζει γνωμάτευση Δημόσιου Νοσοκομείου.
γ) Η απαλλαγή αρχίζει από την έναρξη των μαθημάτων ή από την εμφάνιση της πάθησης και αφορά ολόκληρο το διδακτικό έτος ή τμήμα του. Ο Σύλλογος Διδασκόντων/ουσών συντάσσει σχετική πράξη στο Βιβλίο Πράξεων του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, στην οποία, σε περίπτωση που ο/η μαθητής/τρια δεν είναι υποχρεωμένος/η να παρευρίσκεται στην αίθουσα διδασκαλίας, καταγράφονται οι δραστηριότητες στις οποίες θα συμμετέχει την ώρα διεξαγωγής του μαθήματος.
3. Θρησκευτικά
α) Σε περίπτωση που ο μαθητής το επιθυμεί είναι δυνατόν να απαλλαγεί από την υποχρέωση παρακολούθησης του μαθήματος των Θρησκευτικών, αν ο κηδεμόνας του/της ή ο/η ίδιος/α, σε περίπτωση που είναι ενήλικος/η, υποβάλει Υπεύθυνη Δήλωση, εφόσον οι ισχύουσες διατάξεις για την απαλλαγή από το μάθημα το προβλέπουν. Η Υπεύθυνη Δήλωση αυτή μπορεί να υποβληθεί στο σχολείο φοίτησης οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια φοίτησης, με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών.
β) Η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών παρέχεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, είναι ετήσια και ανανεώνεται κάθε έτος. Οι μαθητές/τριες που απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών έχουν δικαίωμα παραμονής στην τάξη τους, μετά από σύμφωνη γνώμη των κηδεμόνων τους, εφόσον είναι ανήλικοι/ες, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του μαθήματος των Θρησκευτικών. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιφέρονται εντός ή εκτός του σχολείου ή να απουσιάζουν από αυτό, αλλά, εφόσον δεν παραμένουν στην τάξη τους, απασχολούνται σύμφωνα με σχετική απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, ο οποίος αποφασίζει κατά περίπτωση για τον τρόπο που απασχολούνται υποχρεωτικά οι απαλλασσόμενοι/ες μαθητές/τριες, συντάσσοντας σχετική πράξη (διαφορετικό διδακτικό αντικείμενο σε άλλο τμήμα της ίδιας τάξης, ευέλικτη ζώνη, βιωματικές δράσεις, ερευνητική εργασία κ.α.). Σε περίπτωση που η συγκεκριμένη τάξη λειτουργεί μόνο με ένα τμήμα, οι εν λόγω μαθητές/τριες παρακολουθούν εκπαιδευτικό πρόγραμμα που καθορίζεται από το Σύλλογο Διδασκόντων/ουσών.

Σχόλια
  • 16 Νοεμβρίου 2017, 14:25 | Ένωση Αθέων

    Είναι πολύ θετικό το ότι μπορεί να υποβληθεί αίτηση απαλλαγής από τα θρησκευτικά οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια φοίτησης. Ωστόσο η επιφύλαξη που ακολουθεί καθιστά διφορούμενη την όλη ρύθμιση και εγείρει βάσιμες ανησυχίες ότι δεν θα υπάρξει ουσιαστική μεταβολή.

    Γι’ αυτό επαναλαμβάνουμε τις προτάσεις μας που κατατέθηκαν στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία: ( http://union.atheia.gr/?p=5079 ) .

    Για την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών θα πρέπει να:

    –Εκδοθεί σαφής εγκύκλιος που να εξασφαλίζει χορήγηση απαλλαγής χωρίς υποχρέωση δήλωσης θρησκευτικών πεποιθήσεων, ούτε θετική ούτε αρνητική (ότι δεν είναι Χ.Ο.) και χωρίς έλεγχο των πεποιθήσεων (από αναγραφή σε απολυτήριο, δελτίο μαθητών, πιστοποιητικό ή ληξιαρχική πράξη γέννησης, άλλο αρχείο ή έγγραφο). Σε δεύτερο χρόνο νομοθέτηση αυτής, ώστε να έχει επίσημη βάση και να μην επαφίεται στον εκάστοτε υπουργό και πολιτική ηγεσία.
    – Να δοθεί ρητή οδηγία προς τις σχολικές μονάδες να ενημερώνουν επαρκώς τους γονείς για τη δυνατότητα απαλλαγής από τα θρησκευτικά, συγκεκριμένα με τους εξής τρόπους: προφορική ανακοίνωση την ημέρα έναρξης του σχολικού έτους, γραπτή ανακοίνωση αναρτημένη στο σχολείο σε εμφανές σημείο καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, γραπτή ατομική ενημέρωση με φυλλάδια που θα διανέμονται σε όλους τους μαθητές την ημέρα έναρξης ή την πρώτη ημέρα που θα προσέλθουν στο σχολείο για τη νέα χρονιά.
    – Να υπάρχει επαρκής προθεσμία υποβολής της αίτησης απαλλαγής (τουλάχιστον ένας μήνας) ή κατάργηση προθεσμίας (η μεταστροφή πεποιθήσεων μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή και η διακοπή παρακολούθησης δεν προκαλεί αναστάτωση στο πρόγραμμα του σχολείου).
    – Να εξασφαλίζεται τήρηση της εγκυκλίου (έχουν παρατηρηθεί συχνά φαινόμενα διευθυντών που αρνούνται να χορηγήσουν απαλλαγή οδηγώντας σε μεγάλη ταλαιπωρία γονέων και μαθητών). Δυνατότητα προσφυγής των γονέων σε κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου για άμεση χορήγηση της απαλλαγής σε περίπτωση αρνήσεως του διευθυντή (άμεση επιβολή διοικητικών κυρώσεων σε όσους διευθυντές δεν συμμορφώνονται).

  • 16 Νοεμβρίου 2017, 12:04 | ΔΡΑΚΑΚΗ ΧΡ.

    ο μόνος λόγος μη συμμετοχής σε κάποιο μάθημα είναι ασφαλώς η φυσική αδυναμία του μαθητή.Επομένως δεν είναι ορθή η νομοθετημένη προαιρετική παρακολούθηση του μαθήματος των Θρησκευτικών καθώς και αυτό ειναι ένα μάθημα όπως όλα τα υπόλοιπα,το οποίο σε καμμία περίπτωση δεν επιδιώκει την κατήχηση ή τον προσηλυτισμό επομένως μπορούν να το διδαχθούν ακόμη και οι αλλόδοξοι ή αλλόθρησκοι μαθητές.

  • 16 Νοεμβρίου 2017, 09:08 | Παναγιώτης Ασημακόπουλος

    Με βάση τη φιλοσοφία, την εφαρμογή, τις θεματικές ενότητες και τα προσδοκώμενα μαθησιακά αποτελέσματα του ΝΠΣ του μαθήματος των Θρησκευτικών, η δυνατότητα απαλλαγής των μαθητών ακούγεται είτε ως ξεχασμένη διάταξη από το παρελθόν ως αποτέλεσμα ενός κακού copy paste, είτε ως προερχόμενη από διεκπεραιωτές που δεν έχουν ιδέα για τα παραπάνω, είτε ως εμπαιγμός του κλάδου των θεολόγων, των μαθητών και των γονέων τους. Και μάλιστα με διατάξεις που δυσχεραίνουν την κατάσταση, που εν μέρει η εγκύκλιος Λοβέρδου είχε κάπως ανακουφίσει. Σημειωτέον μάλιστα ότι η εγκύκλιος Λοβέρδου είναι επί των προηγουμένων αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων και ισορρόπησε ελαφρώς τα πράγματα και τον κοινού νου, που είχαν διασαλευθεί από τις παλινωδίες και τα προβλήματα που προκάλεσαν οι τρεις θερινές εγκύκλιες Στυλιανίδη (2008).
    Το άρθρο πάσχει και από ασαφείς διατυπώσεις, αλλά και από την εισαγωγή «δικαιωμάτων» που θα δημιουργήσουν προβλήματα περισσότερα από όσα (υποτίθεται ότι) λύνουν: α) το «δικαίωμα» απαλλαγής οποτεδήποτε μέσα στο χρόνο β) ο δικαίωμα να παραμένουν οι έχοντες απαλλαγή στην τάξη, ενώ δεν αναφέρεται πουθενά η σύμφωνη γνώμη του καθηγητή.
    Περιμέναμε (επιτέλους!!!) την οριστική λύση του προβλήματος των απαλλαγών που επί δεκαετία και πλέον ταλανίζει το χώρο της εκπαίδευσης, εξαιτίας ελλιπούς ενημέρωσης, επίκλησης για παραπλάνηση ή/και ιδεοληψιών θεσμικών παραγόντων του Υπουργείου Παιδείας.

  • 16 Νοεμβρίου 2017, 01:35 | Πρόδρομος Φωκάς

    Η απαλλαγή από το Μάθημα των Θρησκευτικών παρέχεται από τις ισχύουσες διατάξεις για λόγους θρησκευτικής συνείδησης και όχι για να έχει να διαβάζει ο μαθητής ένα μάθημα λιγότερο και να μην βαθμολογείται στα θρησκευτικά. Επομένως η παράγραφος 3β του άρθρου 25 θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να μην αφήνει τέτοιο περιθώριο στους μαθητές. Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό και κάθε άλλος λόγος απαλλαγής πέραν της θρησκευτικής συνείδησης καταργεί την υποχρεωτικότητά του. Δεν μπορεί να δίνεται στον μαθητή «δικαίωμα παραμονής στην τάξη του» και μάλιστα «κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του μαθήματος των Θρησκευτικών», ενώ έχει απαλλαγή. Αν η απαλλαγή παρέχεται ως δικαίωμα για λόγους ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, η παραμονή του μαθητή στην τάξη των ώρα της διδασκαλίας του μαθήματος δεν θίγει τη θρησκευτική του συνείδηση; Αν όχι, γιατί του δόθηκε τότε η απαλλαγή;

    Άρα, ή όντως υπάρχουν λόγοι θρησκευτικής συνείδησης και είναι θεμιτή η απαλλαγή αλλά όχι και η παραμονή στην τάξη, ή δεν υπάρχουν λόγοι θρησκευτικής συνείδησης και είναι αθέμιτη η απαλλαγή.

    Να σημειωθεί επίσης, ότι είναι ακόμη πιο αντιφατικό να μην προβλέπεται παραμονή στην τάξη ή στο μάθημα για τα μαθήματα της Φυσικής Αγωγής και της Μουσικής (σε περίπτωση απαλλαγής), αλλά μόνο για το Μάθημα των Θρησκευτικών να υπάρχει αυτή η ρητή πρόβλεψη! Όπου δηλαδή, αν μη τι άλλο, λόγοι σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας επιβάλλουν να μην παρακολουθεί ο μαθητής που έχει απαλλαχθεί το μάθημα.

    Αλλά ακόμη και στη Φυσική Αγωγή και τη Μουσική να υπήρχε η πρόβλεψη αυτή, η παραμονή ενός μαθητή εντός της τάξης χωρίς να συμμετέχει στο μάθημα που διδάσκεται (είτε είναι η Φυσική Αγωγή, είτε η μουσική, είτε τα θρησκευτικά) αποτελεί μία τελείως αντιφατική κατάσταση που δεν έχει προηγούμενο εφαρμογής σε μαθήματα απαλλαγής. Είναι πολύ πιθανό να έχει αρνητικά αποτελέσματα και να διαταράξει το απαιτούμενο μαθησιακό κλίμα για τη διδασκαλία των μαθημάτων αυτών. Παράλληλα, ειδικά στα Θρησκευτικά, αφήνει ανοιχτό το περιθώριο μιμητισμού ανάμεσα στους μαθητές που επιθυμούν να πάρουν απαλλαγή απλώς για να έχουν ένα μάθημα λιγότερο.

    Τέλος, να σημειωθεί ότι το Νέο Πρόγραμμα των Θρησκευτικών δημιουργήθηκε (όπως αναφέρει το Προεδρικό Διάταγμα της εφαρμογής του) με σκοπό να συμπεριλάβει όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Προς τι επομένως ακόμη και τώρα οι απαλλαγές;

  • 15 Νοεμβρίου 2017, 23:14 | ΠΟυπακη Ειρηνη

    Το σχολείο παρέχει δυνατότητες ανάπτυξης δεξιοτήτων και παροχή γνώσεων.
    Η δυνατότητα απαλλαγής απο τα τρία συγκεκριμένα μαθήματα χρήζει αναθεώρησης. Υπάρχει ανάλογη βιβλιογραφία για τροποποίηση της διδασκαλίας σύμφωνα με τις δυνατότητες του μαθητή μας. Σε περίπτωση φοίτησης μαθητού ΑΜΕΑ να χορηγείται ανάλογο εκπαιδευτικό υλικό στον διδάσκοντα, και όχι ο μαθητής να απομακρύνεται σαν να έχει ιλαρά.
    Επιγραμματικά:
    Διδάσκουμε διαφορετικά τη γλώσσα στα παιδιά με δυσλεξία, επεξηγούμε ανάλογα τα μαθηματικά στους μαθητές με δυσαριθμία κτλ. δεν απαλλάσονται για να παραμείνουν σε αμάθεια.
    γιατί να απαλλαγεί εκείνος πχ που έχει σωματική δυσκολία, χρήζει τροποποιημένης διδασκαλίας, έχει ανάγκη ανάπτυξης άλλων ασκήσεων, ας θυμηθούμε τους παραολυμπιακούς αγώνες.

    Ανάλογα για το μαθήμα μουσικής. συνήθως διδάσκεται ιστορία της μουσικής, αλλά σε κάθε περίπτωση Ο ήχος γίνεται αντιληπτός επίσης μέσω της αφής, το ηχητικό κύμα δονεί ανάλογα την επιφάνεια κτλ.

    για τα θρησκευτικά έχουν τόσοι άλλοι αναφερθεί στο θέμα…

  • 15 Νοεμβρίου 2017, 15:42 | Νίκος

    Σας τα έχουν γράψει όλα όσοι,συνάδελφοι και μη,μπήκανε στον κόπο να διατυπώσουν τη γνώμη τους εδώ. Δε χρειάζεται να γίνει επανάληψη. Συμφωνώ

    Απλά επισημαίνω και εγώ, πως από τη στιγμή που άλλαξε η μορφή και έχουμε τα Νέα Προγράμματα Σπουδών πρέπει να υπάρχει υποχρεωτικότητα,οι λόγοι έχουν αναφερθεί όπως προείπα.

    Σε συνδυασμό των απόψεων οι οποίες έχουν καταγραφεί εδώ,αναφέρω και αυτήν του τότε υπουργού Ν.Φίλη,ο οποίος είχε αναφερθεί στην υποχρεωτικότητα άμα τη αλλαγή: «…θεωρεί (ο τότε υπουργός) την αναμόρφωση του μαθήματος προϋπόθεση για να παραμείνει υποχρεωτική η διδασκαλία του ΣΕ ΟΛΟΥΣ (ο τονισμός δικός μου) τους μαθητές. » Άποψη την οποία τόνιζε συνέχεια,όπως και ο νυν υπουργός.

    http://www.kathimerini.gr/852889/article/proswpa/synentey3eis/n-filhs-ta-8rhskeytika-gia-na-meinoyn-8a-alla3oyn

    Θεωρητικά το είπε βάση όλων των επιστημονικών ενδείξεων που το καθιστούν υποχρεωτικό

    Αλλιώς μετατρέπεται σε επιλεγόμενο και υποβαθμίζεται,με το νέο σκεπτικό περί απαλλαγών οι οποίες διατηρούνται και μάλιστα μπορούν να ζητηθούν σε οποιαδήποτε στιγμή μέσα στη χρονιά,εκτός αν εννοεί ο συντάκτης πως θα ζητηθεί μέσα στη χρονιά αλλά θα ισχύσει από την επόμενη (κάτι που δε φαίνεται να εννοείται).

  • 15 Νοεμβρίου 2017, 00:18 | Κωστής

    Αναφορικά με τα Θρησκευτικά: Θεωρώ αδιανόητο με τα Νέα εφαρμοζόμενα Προγράμματα Σπουδών για τα Θρησκευτικά να έχει δικαίωμα ένας μαθητής/τρια να παίρνει απαλλαγή, μιας και ο βασικός τους στόχος-περιεχόμενο είναι η καλλιέργεια προβληματισμού των μαθητών πάνω σε υπαρξιακά ζητήματα και η όσο το δυνατόν πιο πλήρης ενημέρωσή – γραμματισμός τους με σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους για τις θρησκευτικές παραδόσεις του τόπου μας και του πλανήτη γενικότερα.Θεωρώ ότι δεν υπάρχει Θεολόγος Καθηγητής στα Γυμνάσια/Λύκεια ή Δάσκαλος στα Δημοτικά Σχολεία, ο οποίος μπαίνει μέσα στην τάξη για να κάνει κατήχηση. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να κάνει κατήχηση. Αυτό θεωρώ ότι είναι ‘’δουλειά’’ – υποχρέωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και γενικά των θρησκευτικών κοινοτήτων προς τα μέλη τους στα κατηχητικά τους σχολεία. Άλλο το κατηχητικό της Κυριακής και άλλο το μάθημα που κάνουμε εμείς στην τάξη. Άλλωστε, η πίστη είναι πρωτίστως βίωμα, το οποίο, φυσικά, και δεν μπορεί να διαμορφωθεί μέσα σε μια σχολική τάξη.

  • 14 Νοεμβρίου 2017, 20:27 | Χριστόφορος Παπασωτηρόπουλος

    1.Το μάθημα έχει ως βασικότερο στόχο και φιλοσοφία τον θρησκευτικό γραμματισμό όλων των μαθητών του δημόσιου σχολείου, δεν έχει πλέον κατηχητικό χαρακτήρα (αν και δίνει έμφαση στο Ορθόδοξο στοιχείο) αλλά στοχεύει σε έννοιες και θέματα ερμηνείας και κατανόησης του θρησκευτικού φαινομένου ανεξάρτητα από οποιαδήποτε θρησκευτική δέσμευση ή ταυτότητα, που δεν δικαιολογούν απαλλαγή.Ήταν εξ΄άλλου και ο βασικός λόγος που άλλαξε το περιεχόμενο του μαθήματος. Επομένως το όποιο αίτημα απαλλαγής πρέπει να συνοδεύεται (όπως συμβαίνει σε άλλα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα) από συγκεκριμένες παρατηρήσεις επί του περιεχομένου του μαθήματος που θεωρείται ότι θίγουν την θρησκευτική συνείδηση του αιτούντος απαλλαγή. Γι΄ αυτή την έγκριση απαλλαγής να μπορεί να γνωμοδοτεί μια ειδική επιτροπή του ΙΕΠ η οποία θα έχει και την ευθύνη να διαβιβάσει τη γνώμη της αρμοδίως αλλά και να διορθώνει εφόσον χρειάζεται και κρίνει όντως προσβλητικό αυτό για το οποίο καποιος αιτείται απαλλαγή.
    2.Ετερόδοξοι ή αλλόδοξοι (π.χ. μάρτυρες του Ιεχωβά) αιτούνται συλλογικά απαλλαγή απευθείας στην επιτροπή του ΙΕΠ, και το ΙΕΠ τοποθετείται αρμοδίως σε συνεργασία με το Υπουργείο
    3.Πρέπει να υπογράφουν τη δήλωση και οι δύο γονείς για να αποφεύγεται η διχογνωμία των γονέων-ιδιαίτερα όταν είναι σε διάσταση- η οποία αφήνει το μαθητή εκτεθειμένο στη βούληση του ενός εκ των δύο.
    4.Παραμονή στην τάξη σημαίνει πρακτικά καταστρατήγηση της βούλησης των γονέων και ακύρωση της υπεύθυνης δήλωσης.
    5.Χρονικό όριο στην υποβολή υπεύθυνης δήλωσης (τις πρώτες 5 μέρες από την έναρξη των μαθημάτων)
    6.Να είναι σαφές ότι δεν δικαιούνται απαλλαγής Ορθόδοξοι Xριστιανοί.

  • 14 Νοεμβρίου 2017, 15:39 | Αντώνης

    Εφόσον το μάθημα είναι ισότιμο και υποχρεωτικό και καθώς είναι ψέμα ότι είναι κατηχητικό-ομολογιακό, θα πρέπει να μην έχει ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗ.
    Οποιαδήποτε δυνατότητα απαλλαγής:
    α. αποδυναμώνει το μάθημα, κάνοντάς το ευάλωτο,
    β. αποδιοργανώνει την ομαλότητα του σχολείου,
    γ. επιβαρύνει άλλους συναδέλφους να «σηκώνουν» το βάρος των απαλλαχθέντων μαθητών,
    δ. Καταργεί και υποσκάπτει περαιτέρω το ήδη πληγμένο κύρος του θεολόγου-καθηγητή, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί ενδεχόμενα να ερμηνευθεί ως αδυναμία του εν λόγω εκπαιδευτικού…
    Αντί να κοιτάμε όλοι μαζί πώς θα βελτιώσουμε λειτουργικά το μάθημα σε μία σοφή συνεργασία με τους μαθητές, αποδεχόμαστε πειραματισμούς και ακατάλληλο (ηλικιακά) υλικό σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο χωρίς κανέναν ειρμό, μεθοδικότητα, συστηματική γνώση και συνεπακόλουθη κρίση….
    Πολλές φορές σκέπτομαι το τραγούδι που μιλάει για το στημένο ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΠΙΘΑΝΩΣ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ: «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε (όλοι εσείς που έχετε μία πρόσκαιρη και -τι κρίμα- προδοτική εξουσία) όπως θέλετε…»

  • 13 Νοεμβρίου 2017, 19:52 | Σάββας

    Αφού το μάθημα πλέον είναι ανοιχτό και διαπολιτιστικό και όχι ομολογιακό και κατηχητικό, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν απαλλαγές.
    Κι αν ακόμη υπάρξουν, αυτές δεν θα πρέπει να ξεπερνούν την 20η Σεπτεμβρίου, καθώς ο μαθητής/ήτρια θα εκβιάζει όλη τη σχολική χρονιά τον καθηγητή για την επίδοση ή τη διαγωγή του με αντάλλαγμα την παραμονή ή την απαλλαγή από το μάθημα.

  • 13 Νοεμβρίου 2017, 19:47 | Νεκτάριος Κουτσουρούμπας

    Θα παραθέσω ένα εκτενές απόσπασμα από τον Οδηγό του Εκπαιδευτικού στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου με βάση τα Νέα Προγράμματα Σπουδών στα Θρησκευτικά. Προέρχεται από την σελίδα 9 του Οδηγού και έχει τίτλο ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΣΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ. Γράφει λοιπόν εκεί:
    «Στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, η οργάνωση σχολικής θρησκευτικής εκπαίδευσης αποτελεί κοινό αίτημα σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, με εξαίρεση τη Γαλλία, τη Σλοβενία και την Αλβανία· ταυτόχρονα όμως πρόκειται για μία πολυεπίπεδη διαπραγμάτευση, καθώς οι χώρες παρουσιάζουν ουσιαστικές διαφορές ως προς την ιστορία, τη γλώσσα, τους θεσμούς, τις παραδόσεις, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, τη θρησκεία, τη σχέση Εκκλησίας-Πολιτείας κ.ά. Από τις αρχές περίπου της δεκαετίας του ’60 αναδείχθηκε ένα ευρύ φάσμα παιδαγωγικών προσεγγίσεων στη μελέτη της θρησκείας, οι οποίες επέφεραν σημαντικές τροποποιήσεις στον προσανατολισμό και στην πρακτική της σχολικής θρησκευτικής εκπαίδευσης. Πρόκειται για αλλαγές που βασίστηκαν σε εκτεταμένες θρησκειοπαιδαγωγικές έρευνες και εκφράστηκαν με σχεδιασμένες και στοχευμένες εφαρμογές στο πλαίσιο του Μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ). Στο ίδιο διάστημα η ελληνική θρησκευτική εκπαίδευσηση (ΘΕ) επιχειρούσε, εντός των αναταραχών του εθνικού εκπαιδευτικού συστήματος, να αναβαθμίσει τον εκπαιδευτικό της ρόλο.
    Η αναγνώριση όλων αυτών των εξελίξεων –τόσο των ευρωπαϊκών όσο και των ελληνικών– προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη, προκειμένου να αναγνωρίσουμε το εκπαιδευτικό βήμα που επιχειρείται με το παρόν Πρόγραμμα Σπουδών (ΠΣ) στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου. Στην προσπάθεια αυτή, επικεντρωνόμαστε στην παρακολούθηση των εξελίξεων κυρίως στον αγγλοσαξονικό χώρο, εφόσον πρόκειται για έναν προσανατολισμό ΘΕ με προθέσεις υπέρβασης της κλειστής ομολογιακότητας και στόχευση σε ένα ΜτΘ ενταγμένο στο σχολείο ως κανονικό μάθημα χωρίς απαλλαγές και διαχωρισμούς των μαθητών. Η επιλογή αυτή λαμβάνει υπόψη τις τρέχουσες ανάγκες του ελληνικού σχολείου και τις ιδιαίτερες συνθήκες της ελληνικής κοινωνίας».
    Είναι ξεκάθαρο ότι οι συντάκτες των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών στοχεύουν το ΜτΘ να γίνει ένα «κανονικό μάθημα χωρίς απαλλαγές και διαχωρισμούς μαθητών». Το Υπουργείο λοιπόν οφείλει από την στιγμή που υιοθέτησε τα Νέα Προγράμματα Σπουδών να υιοθετήσει πλήρως την φιλοσοφία τους και να μετατρέψει το ΜτΘ σε «κανονικό μάθημα χωρίς απαλλαγές και διαχωρισμούς μαθητών». Θα πρέπει δηλαδή η υποχρεωτικότητα του μαθήματος να επεκταθεί σε όλους τους μαθητές καθώς το μάθημα πλέον παύει να είναι ομολογιακό. Απαλλαγές από μαθήματα στο Νέο Σχολείο θα πρέπει να υφίστανται μόνο για λόγους υγείας (βλ. Φυσική Αγωγή, Μουσική) και όχι για «λόγους συνείδησης». Ο θεολόγος καθηγητής δεν είναι ούτε κατηχητής, ούτε «προσηλυτιστής», σκοπός του, όπως και ο σκοπός κάθε καθηγητή κάθε ειδικότητας είναι η μετάδοση της γνώσης. Τα Νέα Προγράμματα Σπουδών κάνουν λόγο για την ανάγκη θρησκευτικού γραμματισμού των μαθητών, σκοπός δηλαδή είναι να πάψουν να είναι οι μαθητές θρησκευτικά αναλφάβητοι. Γενικά, το σύγχρονο μάθημα των Θρησκευτικών οφείλει να προάγει τον σεβασμό προς τον άλλο είτε αυτός είναι αλλοεθνής, είτε αλλόθρησκος, είτε ετερόδοξος. Η παρουσία του αλλόθρησκου ή ετερόδοξου μαθητή στο μάθημα των Θρησκευτικών θα μπορούσε να βοηθήσει στην σφαιρική κατανόηση του θρησκευτικού φαινομένου, καθώς ο μαθητής αυτός θα μετέφερε τις προσωπικές του θρησκευτικές εμπειρίες στους άλλους. Ως εκ τούτου είναι άνευ νοήματος η συνέχιση ύπαρξης απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών.

  • 12 Νοεμβρίου 2017, 11:16 | Αννίτα Λάκκα

    Από τη στιγμή που τα Θρησκευτικά αποτελούν μάθημα υποχρεωτικό, βάσει των ΑΠΣ, και ο χαρακτήρας του μαθήματος έχει αλλάξει, όπως αποδεικνύεται από τα νέα βιβλία, δεν υφίσταται λόγος απαλλαγής.

  • 11 Νοεμβρίου 2017, 16:58 | ΘΟΔΩΡΟΣ

    Απαλλαγή από θρησκευτικά μόνο με υ. δ και των δυο γονέων και μόνο για λόγους άλλης θρησκείας.

    Όχι γενικά για λόγους συνείδησης.

    Με τα νέα προγράμματα σπουδών δε δικαιολογούνται απαλλαγές.

  • 10 Νοεμβρίου 2017, 20:03 | Κώστας Καραΐσκος

    Αν κάποιος δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και δεν επιθυμεί το παιδί του να παρακολουθεί τα Θρησκευτικά, να δηλώνεται και να ισχύει κατ’ έτος. Για τους υπόλοιπους είναι εγκληματικό να στερούνται βασικών γνώσεων για την μεταφυσική αναφορά του ελληνικού έθνους από 20 αιώνες. Η Πολιτεία οφείλει να τις παρέχει και δεν μπορεί το περιεχόμενο της κρατικής εκπαίδευσης να προσαρμόζεται στις (παροδικές, ενίοτε) ιδεολογικές προτιμήσεις των γονέων. Μεγαλώνοντας το παιδί θα κάνει κι αυτό τις επιλογές του, όπως τις έκαναν και οι κηδεμόνες του, και δη σε περιβάλλον πολύ πιο φιλελεύθερο. Απαλλαγή λοιπόν μόνο για δηλωμένους αλλόθρησκους – αλλόδοξους.

  • 10 Νοεμβρίου 2017, 19:22 | Δημήτρης

    Το μάθημα δεν έχει πλέον κατηχητικό χαρακτήρα,είναι «ανοιχτό» σε όλους τους μαθητές,αξιολογείται η γνώση και όχι η πίστη και οι πεποιθήσεις των μαθητών.Θεωρώ μη λογικό να υπάρχει ακόμη ζήτημα απαλλαγών…..

  • 10 Νοεμβρίου 2017, 11:03 | Δημήτριος Πούλος

    Όσοι παίρνουν απαλλαγή να κάνουν ένα ιστορικό-φιλοσοφικό μάθημα με διδάσκοντα τον θεολόγο καθηγητή.

  • 10 Νοεμβρίου 2017, 09:07 | Ελένη

    Εφόσον το μάθημα έγινε πλέον θρησκειολογικό και όχι ομολογιακό και οι άλλες θρησκείες παρουσιάζονται εξίσου στα νέα βιβλία, πού κολλάει η αίτηση απαλλαγής;

  • 9 Νοεμβρίου 2017, 22:53 | ΣΟΦΙΑ

    Αναφορικά με το άρθρο 25:
    Ο μαθητής/τρια δύναται να απαλλαγεί από τα μαθήματα της Γυμναστικής και της Μουσικής επειδή, όπως αναφέρει το άρθρο, «κωλύεται λόγω πάθησης, μόνιμης ή παροδικής, να συμμετέχει». Από το μάθημα των Θρησκευτικών δύναται να απαλλαγεί λόγω ποιού κωλύματος; Στο άρθρο δεν γίνεται αναφορά σε λόγους π.χ.συνείδησης, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα με τις απαλλαγές.
    Απλά αναφέρεται «σε περίπτωση που ο μαθητής το επιθυμεί». Έτσι δημιουργείται η εντύπωση ότι το μάθημα είναι προαιρετικό και όποιος μαθητής επιθυμεί να το παρακολουθήσει,το επιλέγει. Θα πρότεινα να διευκρινιστεί η δημιουργούμενη ασάφεια καθώς και να δοθεί η ίδια δυνατότητα στους μαθητές να επιλέγουν όλα τα μαθήματα που επιθυμούν να παρακολουθήσουν.

  • 9 Νοεμβρίου 2017, 22:41 | Δέσποινα Π.

    Οσο αφορά τις απαλλαγές στα θρησκευτικά.
    θεωρώ ότι ο κηδεμόνας πρέπει να αιτηται την απαλλαγή εφόσον δηλώνει ότι δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος από την πρώτη γυμνάσιου άπαξ και αυτή η απαλλαγή θα πρέπει να ισχύει σε όλα τα έτη φοίτησης μέχρι της τρίτης λυκείου.
    Έτσι θα αποτραπεί το φαινόμενο των «περίεργων απαλλαγών » στη β και γ λυκείου.
    Δεν συμφωνώ με την λογική της παραμονής εντός τάξης γιατί ο μαθητής θα είναι ακροατής του μαθήματος πράγμα που ο κηδεμόνας δεν θέλει λόγω της άσκησης του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας που για αυτό άλλωστε ζητά την απαλλαγή.
    Όσοι δε, απαλλάσσονται από αυτό το μάθημα δεν μπορούν να εκκλησιάζονται άρα ούτε ως σημαιοφόροι δεν πρέπει μπορούν να παρίστανται στην εκκλησία στις εθνικές παρελάσεις.

  • 9 Νοεμβρίου 2017, 17:11 | Λέανδρος

    Επανέρχομαι, αναφορικά με τον χρόνο υποβολής της υπεύθυνης δήλωσης, ως σχόλιο στο σχόλιο του κ.Τάτση.
    Είναι προφανές ότι με βάση την παρ. 3 η υποβολή της δήλωσης μπορεί να γίνει οποτεδήποτε (δηλαδή οποιαδήποτε ημέρα δίχως χρονικό όριο) κατά τη διάρκεια της φοίτησης και ότι η δήλωση αυτή είναι ΕΤΗΣΙΑ και ανανεώνεται κάθε νέο έτος.
    Επομένως:
    α) η εγκύκλιος Λοβέρδου, η οποία ορίζει όρια και τρόπο απασχόλησης των μαθητών, εν μέρει καταργείται γι’αυτό και καλό θα ήταν να καταργηθεί εντελώς και όσες διατάξεις της διατηρούνται να περάσουν στο νέο νόμο.
    β) Η παροχή δυνατότητας υποβολής δήλωσης οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια του έτους αναστατώνει τη λειτουργία του σχολείου και της τάξης και στρέφεται ουσιαστικά εναντίον του διδάσκοντα, ο οποίος, με το πρόσχημα του δικαιώματος της απαλλαγής θα δει τους μαθητές του να μειώνονται. Το όριο Λοβέρδου θα μπορούσε να παραμείνει. Αλλωστε δεν αλλάζουν οι άνθρωποι θρησκευτικές πεποιθήσεις από τη μια μέρα στην άλλη.

    Εκείνο πάντως που πάνω από όλα με ενοχλεί είναι η συμπερίληψη της απαλλαγής από τα Θρησκευτικά και στον νέο νόμο. Υποτίθεται ότι όλη εκείνη η προσπάθεια της ανανέωσης του Προγράμματος Σπουδών θα οδηγούσε σε ένα μάθημα το οποίο θα απευθυνόταν σε όλους τους μαθητές. Με απογοήτευση διαπιστώνω ότι τίποτε ουσιαστικά δεν έγινε, αφού οι απαλλαγές παραμένουν. Μένει μόνον ένα προβληματικό από πολλές πλευρές Πρ. Σπουδών και ένα συνονθύλευμα κειμένων τα οποία μάλλον σύγχυση προκαλούν σε μαθητές και διδάσκοντες.

  • 9 Νοεμβρίου 2017, 16:50 | Ιωάννης Τάτσης

    Αναφορικά με την παρ. 3 του παρόντος Άρθρου 25 που αναφέρεται στις απαλλαγές από τα Θρησκευτικά οι «ισχύουσες διατάξεις» για τις οποίες γίνεται λόγος είναι η υπ. αριθμ. 12773/Δ2/23-01-2015 εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας. (Δείτε την εγκύκλιο: https://www.scribd.com/document/253870121/%CE%9D%CE%B5%CE%B1-%CE%95%CE%B3%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%91%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD)

    Στην αναφερόμενη εγκύκλιο ορίζεται ότι «Η παραπάνω Υπεύθυνη Δήλωση του ν.1599/1986, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής και των δύο γονέων του μαθητή, παραλαμβάνεται από το Διευθυντή του σχολείου εντός αποκλειστικής χρονικής προθεσμίας που διαρκεί από την 1η Σεπτεμβρίου έως και την 20η Σεπτεμβρίου κάθε έτους».

    Επομένως όταν στην παρούσα διάταξη γράφει «Η Υπεύθυνη Δήλωση αυτή μπορεί να υποβληθεί στο σχολείο φοίτησης οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια φοίτησης, με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών» προφανώς το «οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια φοίτησης» αναφέρεται σε οποιαδήποτε σχολική τάξη, σε οποιοδήποτε σχολικό έτος φοίτησης και όχι στον χρόνο υποβολής της Υπ. Δήλωσης οποιαδήποτε ημέρα του σχολικού έτους αφού η προαναφερθείσα εγκύκλιος θέτει όριο υποβολής της Υπεύθυνης Δήλωσης 1-20 Σεπτεμβρίου.

    Θα πρότεινα την εξής αλλαγή για να γίνει πιο σαφής η διάταξη:
    «Η Υπεύθυνη Δήλωση αυτή μπορεί να υποβληθεί στο σχολείο φοίτησης σε οποιοδήποτε σχολικό έτος φοίτησης, με την επιφύλαξη των διατάξεων που αφορούν την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών».

  • 9 Νοεμβρίου 2017, 16:36 | Λέανδρος

    Αναφορικά με τα Θρησκευτικά:
    Ποιες είναι οι ισχύουσες διατάξεις που αναφέρονται στο άρθρο; Εννοείτε ό,τι αναγράφεται στην εγκύκλιο Λοβέρδου του 2015; Μήπως θα ήταν καλύτερο να προσδιοριστεί στον νέο νόμο με ακρίβεια το πλαίσιο χορήγησης απαλλαγής από το μάθημα, παρά να ανακαλούνται «οι ισχύουσες διατάξεις»;
    Επιπλέον, ορθά δίνεται πλέον η δυνατότητα παραμονής στην τάξη, κάτι που λύνει το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι εκπαιδευτικοί άλλων μαθημάτων με τη συγκέντρωση μαθητών στις τάξεις τους.
    Όμως το καλύτερο θα ήταν η θέσπιση εναλλακτικού μαθήματος στη θέση των Θρησκευτικών, το οποίο να διδάσκεται και να εξετάζεται γραπτά (όπως ακριβώς και τα Θρησκευτικά). Μόνον με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η αρχή της ίσης προσπάθειας, μεταξύ των μαθητών, η οποία με το υπάρχον σύστημα καταστρατηγείται. Το μάθημα θα μπορούσε να ανήκει στα ανθρωπιστικά, και να έχει αντικείμενο είτε ευρύτερα θρησκειολογικό είτε πολιτιστικό.

Σχόλια