Αρχική Μέντορας νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικούΚατά τη γνώμη σας ποιοι είναι οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα του θεσμού του μέντορα; Σε κάθε άλλη περίπτωση διατυπώστε τις σχετικές θέσεις και απόψεις σας.

Κατά τη γνώμη σας ποιοι είναι οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα του θεσμού του μέντορα; Σε κάθε άλλη περίπτωση διατυπώστε τις σχετικές θέσεις και απόψεις σας.

Κατά τη γνώμη σας ποιοι είναι οι λόγοι που συνθέτουν την αναγκαιότητα του θεσμού του μέντορα; Σε κάθε άλλη περίπτωση διατυπώστε τις σχετικές θέσεις και απόψεις σας.

Σχόλια 1 2 3 4
  • 15 Δεκεμβρίου 2010, 01:01 | Γεώργιος Ρ.

    Έχοντας βιώσει την αδιαφορία από το σύνολο σχεδόν των συναδέλφων εκπαιδευτικών ως νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, αλλά ενθυμούμενος με τις καλύτερες αναμνήσεις την υποστήριξη από ελάχιστους φωτισμένους δασκάλους, ευελπιστώ πως το Mentoring (καθοδήγηση) μπορεί να αποτελέσει μια μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης και βελτίωσης για καλό του εαυτού μας, του σχολείου και των μαθητών.
    Ίσως γιατί, αυτή η αμφίδρομη διαδικασία προωθεί την ανάπτυξη τόσο της/ου (mentee) όσο και του μέντορα (mentor), καθώς κατά τη διάρκειά του υποστηρίζεται η/ο εκπαιδευτικός ή μικρή ομάδα εκπαιδευτικών ώστε να πετύχουν τους στόχους της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
    Γενικά, στο Mentoring ακολουθείται μια διαδικασία διευκόλυνσης της μάθησης και της προσωπικής ανάπτυξης, στήριξης μέσω της μεταφοράς γνώσεων, ιδεών, σκέψεων, προτάσεων, πρακτικών δράσης ….. Αυτή η διαδικασία μπορεί να περιγραφεί ως καθοδήγηση (συμπεριλαμβάνεται και η ανεπίσημη καθοδήγηση), ως μετάδοση εμπειρίας από τη ζωή και την εργασία στο σχολείο αλλά και την καθημερινότητα, με σκοπό τη μεταφορά γνώσης, δεξιοτήτων ή τεχνογνωσίας και την ενθάρρυνση από το Μέντορα στον Καθοδηγούμενο, ώστε να δρα ο δεύτερος με περισσότερη αυτοπεποίθηση στις επιλογές του.
    Αναγκαίο όμως είναι ο Μέντορας και Καθοδηγούμενος να λειτουργούν σε ένα περιβάλλον συναδελφικής αλληλεγγύης, μέσα στο οποίο δύνανται να ξεπεράσουν τους φόβους τους, να γνωρίσουν το νέο και άγνωστο, να επέμβουν δυναμικά διαμορφώνοντας καταστάσεις και παιδαγωγικές πρακτικές ώστε να μη διστάζουν να καταπιάνονται με σχεδόν πρωτόγνωρες θεματικές ενότητες και να δοκιμάζουν νέες μεθόδους.
    Αν έπρεπε να απαντηθεί η ερώτηση τι σημαίνει να είσαι Μέντορας, θα έλεγα πως σημαίνει να είσαι «άνθρωπος», «δάσκαλος» πλήρους ήθους, καθοδηγητής, σύμβουλος στο πλαίσιο μιας διαπροσωπικής αμφίδρομης σχέσης, πηγή εποικοδομητικής ανατροφοδότησης όσον αφορά στις δραστηριότητες που έχουν σχέση με τη διδασκαλία αλλά και την εικόνα μας ως εκπαιδευτικοί. Σημαίνει να σε διακρίνει η εγρήγορση για να ανταποκριθείς σε μια απαιτητική σχέση, η διάθεση και ικανότητα για πρόσβαση σε νέες ιδέες και προοπτικές, η επιπλέον ενόραση σχετικά με τις διδακτικές και μαθησιακές διαδικασίες και το ταλέντο διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού. Οι επιθυμητές δεξιότητες ενός μέντορα θα είναι καλό να περιλαμβάνουν την προσωπική του επιθυμία/θέληση ώστε να παρέχεται αρκετός χρόνος και χώρος στον καθοδηγούμενο, ικανότητα και προθυμία να ακούει, να συναισθάνεται (μπαίνει στη θέση του καθοδηγούμενου) και να διευκολύνει δίνοντας ώθηση και υποστήριξη σε αυτόν. Ακόμη, να προετοιμάζεται για το ρόλο του μέντορα μέσα από μεθοδική και κατάλληλη εκπαίδευση.
    Η όλη διαδικασία του Mentoring χαρακτηρίζεται ως κυκλική (αξιολογώ και ταυτόχρονα αξιολογούμαι) και επιβάλλεται να στηριχθεί σε έναν ηθικό κώδικα όπως περιγράφεται παρακάτω:
    1. Ρόλος του Μέντορα: να ανταποκρίνεται στις αναπτυξιακές ανάγκες και το πρόγραμμα του Mentee (καθοδηγούμενου). Δεν πρέπει να επιβάλλει το δικό το πρόγραμμα.
    2. Ο Μέντορας και ο Mentee πρέπει να είναι φιλικοί, ανοιχτοί, εμπιστευτικοί και ειλικρινείς μεταξύ τους και με τους εαυτούς τους, ως προς τη σχέση τους.
    3. Ο Μέντορας δεν «ψάχνει» εμπιστευτικά θέματα για τον Καθοδηγούμενο, παρά μόνο όταν ο δεύτερος θελήσει.
    4. Η σχέση mentoring (καθοδήγησης) δεν πρέπει να είναι σχέση εκμετάλλευσης, ούτε να δίνει δικαίωμα παρεξηγήσεων στους άλλους.
    5. Ο Μέντορας πρέπει να γνωρίζει τα όρια των ικανοτήτων του και να λειτουργεί μέσα σε αυτά. Επιπρόσθετα οφείλει να αναπτύσσει παράλληλα και τις δικές του ικανότητες στο mentoring.
    6. Ο Mentee πρέπει να δεχθεί την ολοένα αυξανόμενη ευθύνη για τη διαχείριση της σχέσης. Ο Μέντορας πρέπει να του δώσει τη δύναμη να το κάνει και γενικά, να προωθεί την αυτονομία του Mentee.
    7. Ο Μέντορας και ο Mentee μοιράζονται την ευθύνη για την ‘χαλάρωση’ της σχέσης, όταν αυτή επιτελέσει το σκοπό της. Δεν πρέπει να δημιουργηθεί εξάρτηση.
    8. Ο κάθε ένας μπορεί να λύσει τη σχέση. Ωστόσο, και οι δύο έχουν την ευθύνη να συζητήσουν το θέμα, ως κομμάτι αμοιβαίας μάθησης.
    9. Ο Mentee πρέπει να γνωρίζει τα δικαιώματά του και όλες τις διαδικασίες παραπόνων.
    Η δε πορεία της καθοδήγησης χρήσιμο είναι να περιλαμβάνει τα στάδια:
    Eγκαθίδρυση και διαχείριση της σχέσης μέντορα-καθοδηγούμενου, στοχοθεσία, ξεκαθάριση/κατανόηση καταστάσεων, χτίσιμο αυτογνωσίας, κατανόηση της συμπεριφοράς των άλλων, αντιμετώπιση εμποδίων, πυροδότηση δημιουργικής σκέψης, απόφαση για το μέλλον, κατάθεση δυνάμεων στη δράση, διαχείριση των συμπεριφορών των καθοδηγουμένων, χτίσιμο ευρύτερων δικτύων υποστήριξης, επίδρασης και μάθησης, το τέλος της σχέσης, το μέλλον (D. Megginson & D. Clutterbuck, στο Techniques for coaching and mentoring).

    * Όσα αναφέρθηκαν αποτελούν σκέψεις ενός εκπαιδευτικού, απόρροια προσωπικών αναζητήσεων, εμπλοκής με τη σχολική καθημερινή και πρακτική, κύρια στην Α΄θμια εκπαίδευση. Προέκυψαν μέσα από τη συμμετοχή σε εξελισσόμενη διαδικασία καθοδήγησης ομάδας εκπαιδευτικών. Ακόμη, «ψάχνοντας» και ρωτώντας εκπαιδευτικούς που καθοδηγούσαν ή ήταν καθοδηγούμενοι κατά τη διάρκεια της συμμετοχής μας, ως Υπεύθυνοι Σχολικών Δραστηριοτήτων, σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα κατάρτισης -Redcar and Cleveland Adult Learning Service, England-.

    * Η Καθοδήγηση μπορεί να ακολουθηθεί και σε εν ενεργεία εκπαιδευτικούς και να συνδυαστεί με ηλεκτρονικό mentoring (e-mentoring), το οποίο διευθύνεται και πραγματοποιείται μέσω του Διαδικτύου (πλατφόρμα moodle), μπορεί να λειτουργεί παράλληλα με το mentoring και να προσφέρει επιπρόσθετα οφέλη.

  • 15 Δεκεμβρίου 2010, 00:51 | Ελένη Κοφίνη

    Ο μέντορας μπορεί να είναι ένα πρόσωπο κατάλληλο να βοηθήσει κυρίως με την εμπειρία του ένα νέο εκπαιδευτικό στα πρώτα του βήματα. Καθώς δεν υπάρχει ικανοποιητική σύνδεση της τριτοβάθμιας με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο νέος εκπαιδευτικός έχει εφόδια, εκτός από τις γνώσεις και τη θεωρητική του κατάρτιση – που είναι ασφαλώς σημαντικοί παράγοντες – τη μαθητική του εμπειρία. Ο μέντορας μπορεί να βοηθήσει στην πρακτική εφαρμογή αυτών των γνώσεων, μια διαδικασία επίπονη που χρειάζεται υποστήριξη.

  • 15 Δεκεμβρίου 2010, 00:39 | Βοζαΐτης Ν. Γεώργιος

    Σε ένα πλαίσιο ποιοτικής αναβάθμισης του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, θεωρώ ότι ο θεσμός του Μέντορα μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει, αν και εφόσον στηριχθεί σε αξιοκρατκές επιλογές (σπουδές, επιμορφώσεις, κλπ) αλλά και στη διδακτική εμπειρία του Μέντορα, η οποία δεν μπορεί να είναι λιγότερη από 10-15 έτη συνολικά. Επιπλέον, η σχέση Μέντορα και νεοεισερχόμενου εκπαιδευτικού δε νομίζω ότι πρέπει να διέπεται από καμιά αξιολογική διαδικασία, διαφορετικά κινδυνεύει να εκφυλιστεί ή να εκπέσει σε γραφεικοκρατικού τύπου δραστηριότητα.
    Έχοντας και την εμπειρία του επιμορφωτή επί 3 έτη στα Π.Ε.Κ. στο πρόγραμμα της Εισαγωγικής Επιμόρφφσης και αντιλαμβανόμενος τις δυσκολίες και τα προβλήματα των νέων συναδέλφων,ευελπιστώ σε μια καινοτομική, γνήσια και δημιουργική τομή για την επαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού, η οποία δε θα σταματά στη Μεντορική σχέση αλλά θα αφορμάται από αυτή και θα είναι διαβίου.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 23:26 | Δημητρης

    Συμφωνα με τον Ομηρο, ο «μεντορας ειναι σοφος και εμπιστος συμβουλος».Σκοπος του μεντορα ειναι η ενσωματωση του καθοδηγουμενου στη σχολικη ζωη.Απο τη στιγμη που γινεται λογος ομως για καθοδηγηση και συμβουλευτικη υποστηριξη, ειναι δυνατον η καθοδηγηση αυτη να μπορει να επιβληθει;Και αν επιβαλλεται θα εχει τελικα αποτελεσμα;
    Κατα την ταπεινη μου γνωμη,ως εκπαιδευτικος της Δ.Ε, δεν μπορει να επιβληθει!
    Η σχεση «μεντορα»-καθοδηγουμενου υπαρχει ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ και σκοπος ειναι να βελτιωνει την εκπαιδευση των καθοδηγουμενων, την αποκτηση νεων εμπειριων. Για να συμβαινει τουτο, ο «μεντορας» θα πρεπει παραλληλα να αποτελει και ΠΡΟΤΥΠΟ για τον καθοδηγουμενο.Τι προτυπο μπορει να αποτελει ομως οταν σε πολλες περιπτωσεις πλεον και πολυ περισσοτερο εφεξης οι νεοδιοριζομενοι κατεχουν πολλα περισσοτερα προσοντα οσον αφορα τους τιτλους σπουδων συγκριτικα με τον εκαστοτε «μεντορα» τους;Τι προτυπο να αποτελεσει ο «μεντορας» οταν κατεχει απλως και μονο ενα πτυχιο ΑΕΙ/ΤΕΙ, χωρις να εχει υποβληθει σε διαδικασιες αξιολογησης (πχ ΑΣΕΠ),δεν κατεχει πιστοποιητικα εξειδικευσης ή ξενων γλωσσων και Η/Υ ενω το μονο στοιχειο στο οποιο υπερτερει του νεοδιοριζομενου ειναι αποκλειστικα η προϋπηρεσια;
    Η ομαλη ενταξη καθε νεοδιοριζομενου επιτυγχανεται απο το συνολο των εκπαιδευτικων που υπηρετουν στη σχολικη μοναδα. Οποιαδηποτε υποστηριξη και συμβουλη προσφερεται αφιλοκερδως, χωρις ανταλλαγματα οικονομικης φυσης ή μείωσης ωραριου ή οτιδηποτε αλλο.Σε αυτη την περιπτωση, όντως προκειται για μια εποικοδομητικη σχεση που δεν επιβαλλεται απο κανεναν και τελικα εχει θετικα αποτελεσματα στην
    προσαρμογη του καθοδηγουμενου.
    Η διαρκης παιδαγωγικη/διδακτικη καθοδηγηση επιτυγχανεται και παλι με την ΕΠΙΛΟΓΗ ενος ή δυο εκπαιδευτικων με τους οποιους αναπτυσσονται πιο στενες σχεσεις μεσα στο εργασιακο περιβαλλον.Κανενας νεοδιοριζομενος εκπαιδευτικος δεν θα απευθυνθει σε καποιον «παλαιοτερο» που διαθετει διδακτικη εμπειρια μεν, αλλα δεν εχει διαθεση πρωτα απο ολα να παρεχει συμβουλευτικη υποστηριξη.Διδακτικες πρακτικες υιοθετουνται ουτως η αλλως σημερα απο συναδελφους εκπαιδευτικους οι οποιοι θελουν οντως να συνεισφερουν την προσπαθεια του νεοεισερχομενου στο χωρο και δεν αναμενουν καποιο συγκεκριμενο οφελος.
    Ανακεφαλαιωνοντας, ο θεσμος του «μεντορα» στις περισσοτερες περιπτωσεις των νεων εκπαιδευτικων δεν εχει ουσια παρα μονο για τουτους οι οποιοι θελουν ή σχεδιαζουν να επωφεληθουν μερικων πραγματων,όπως αυξηση μισθου στους χαλεπους καιρους που ζουμε, μειωση πραγματικου ωραριου κλπ. Παρολα αυτα σε αλλες περιπτωσεις, οπως εκπαιδευτικοι οι οποιοι δεν εχουν ποτε, πριν το διορισμο τους, βρεθει εντος ταξης προκειμενου να διδαξουν και δεν τους αρκει η συναισθηματικη ή ψυχολογικη ή συμβουλευτικη υποστηριξη που τους παρεχεται ουτως ή αλλως μεσα απο το εργασιακο τους περιβαλλον και απο συναδελφους που το κανουν με διαθεση και δεν αναμενουν οφελη, δεν αποκλειεται να εχει επιπλεον θετικο αποτελεσμα.
    Συμπερασματικα, σε οποιαδηποτε περιπτωση η καθοδηγηση ή το mentoring δεν μπορει να επιβληθει. Η σχεση «μεντορα»-καθοδηγουμενου ειναι ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ, επομενως καλα θα ειναι να ειναι ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ για το νεο εκπαιδευτικο να απευθυνεται στο λεγομενο «μεντορα» του. Εκτος αυτου, αξιζει να τονιστει πως ειναι ακρως σημαντικο καθε καθοδηγουμενος,εφοσον πιστευει πως εχει την αναγκη να απευθυνεται σε «μεντορα»,καλα θα ειναι ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ο ιδιος το δικο του «μεντορα». Κανενας δεν μπορει να οριστει ως «μεντορας» καποιου εκπαιδευτικου,εαν προηγουμενως ο ιδιος ο καθοδηγουμενος δεν εχει αναπτυξει καλη σχεση μαζι του και δεν εχει ο ιδιος συναινεσει. Τελος, αυτονοητο ειναι πως νεοδιοριζομενοι εκπαιδευτικοι οι οποιοι εχουν διδακτικη εμπειρια απο προηγουμενα ετη,ως αναπληρωτες ή ωρομισθιοι, και μαλιστα περισσοτερων του ενος ετους δεν χριζουν σε καμια περιπτωση αναγκης συναισθηματικης,ψυχολογικης,συμβουλευτικης υποστηριξης και οσοι οντως αισθανονται πως εχουν μια τετοια αναγκη σιγουρα ειναι υπεραρκετη η υποσηριξη που τους παρεχεται απλοχερα απο τους συναδελφους «παλαιοτερους» εκπαιδευτικους της σχολικης μοναδας.

    Σας ευχαριστω για το βημα που δωσατε να εκφρασω ιδεες και σκεψεις μου δημοσια, προκειμενου να συνεισφερω κι εγω στη γονιμη και παραγωγικη αυτη συζητηση, ασχετως αν υιοθετηθουν ή οχι θεσεις και αποψεις μου επι του συγκεκριμενου θεματος.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 20:22 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ

    Μέντορας μπορεί σίγουρα να είναι η ομάδα καθηγητών ειδικότητας στο ίδιο σχολείο. Στην ομάδα αυτή μπορεί να ορίζεται ή να εκλέγεται ο συντονιστής εργασίας της ομάδας. Με συγκεκριμένο πλαίσιο τακτικών συνεδριάσεων (μια μέρα της βδομάδας μπορούν να έχουν μέχρι τις τρεις πρώτες ώρες μάθημα) θα σχεδιάζουν τον προγραμματισμό του διδακτικού έργου, θα δοκιμάζουν νέες διδακτικές προσεγγίσεις σε κάποιο μάθημα, θα ενθαρρύνουν μια πρωτοβουλία θα προσδιορίζουν τους τρόπους αξιολόγησης, θα συνεργάζονται σε εργαστηριακά μαθήματα ή σε μαθήματα με αξιοποίηση των ΤΠΕ κλπ. Ο σχολικός σύμβουλος θα μπορεί να έχει στη διάθεσή του τα πρακτικά-σημειώσεις των προβληματισμών και προτάσεων για να συμβάλει και εκείνος από την πλευρά του. Μια τέτοια διαδικασία θα είναι σίγουρα χρήσιμη και θα λειτουργεί θετικά και για τους νέους και για τους παλιούς καθηγητές. Θα είναι μια ουσιαστική διαδικασία επιμόρφωσης και έρευνας γιατί πάντα υπάρχουν μερικοί που είναι ερωτευμένοι και με τη δουλειά του δασκάλου.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 15:03 | Μ. ΔΙΑΛΗΣΜΑ

    Όσα χρόνια είμαι στο χώρο της Δημόσιας Εκπ/σης, η πιο ουσιαστική επιμόρφωση που έχω πάρει, είναι από συζητήσεις με συναδέλφους παλαιότερους και νεότερους των οποίων τη δουλειά εκτιμώ. Πολλοί νεοδιόριστοι έχουν ήδη εκπ/κή εμπειρία, όρεξη για δουλειά και γνώσεις περισσότερες από κάποιους παλαιότερους που έχουν κουραστεί και έχουν χρόνια να επιμορφωθούν. Αντί για το θεσμό του μέντορα, θα ήταν πιο ουσιαστικό να ενισχυθεί ο διάλογος μεταξύ των εκπ/κων. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με συναντήσεις μεταξύ εκπ/κων του ίδιου κλάδου (πιθανόν και παρουσία του Σχ. Συμβούλου), αλλά και όλων των εκπ/κων, στην αρχή της χρονιάς και αν χρειαστεί και κατά τη διάρκειά της. Προϋπόθεση για αυτό είναι οι εκπ/κοί να απαλλαγούν από εξωδιδακτικά καθήκοντα, ώστε να υπάρχει ο χρόνος, η διάθεση και οι πνευματικές αντοχές για γόνιμες συζητήσεις.(Η γραμματειακή υποστήριξη των σχολείων μπορεί να γίνει είτε από καθηγητές που δεν διδάσκουν ή εχουν πολύ μειωμένο ωράριο, είτε απο υπάλληλους που πλεονάζουν σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου.)

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 13:15 | ΧΑΤΖΗΒΕΗ ΜΕΡΟΠΗ

    Κατά τη γνώμη μου ο νέος αυτός θεσμός θα καλύψει μια πραγματική ανάγκη. Την καθοδήγηση του νέου δασκάλου, που ουσιαστικά σκέφτεται ακόμα και δρα ως φοιτητής, σε μια νέα ιδιαίτερα σύνθετη εργασιακή πραγματικότητα.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 13:05 | Πέτρος

    Η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι εξαιρετικά υπεύθυνη, απαιτητική και ιδιαίτερα δύσκολη. Για το λόγο αυτό ακόμα και αν κάποιος είναι κάτοχος πτυχίου μεταπτυχιακού η ακόμα και διδακτορικού στα παιδαγωγικά, στην διδακτική, και στην ψυχολογία είναι βέβαιο ότι κατά τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του θα συναντήσει πολλά προβλήματα, και σίγουρα θα έχει πολλές απορίες.
    Είναι αποδεδειγμένο, και όποιος έχει διδάξει σίγουρα θα συμφωνήσει, ότι η θεωρία από την πράξη απέχει πολύ και το μόνο πράγμα που μπορεί να ενώσει αυτά τα δυο είναι η εμπειρία. Ο θεσμός λοιπόν του μέντορα σαν ιδέα μετάδοσης εμπειριών και καθοδήγησης ενός νέου εκπαιδευτικού δεν μπορεί παρά να είναι θετικός και εποικοδομητικός.
    Όμως όπως όλα τα πράγματα στην ζωή θα πρέπει να κοιτάξουμε πρωτίστως όχι τι κάνουμε αλλά κυρίως πώς το κάνουμε. Αρά και στο θεσμό του μέντορα θα πρέπει πριν εφαρμοστεί να γίνει προσεκτικός σχεδιασμός, εξαιρετικά προσεκτική θέσπιση κριτηρίων για επιλογή εκπαιδευτικών ως μεντόρων και το κυριότερο ο θεσμός αυτός να λειτουργεί ως βοήθεια για τον διοριζόμενο εκπαιδευτικό και όχι σαν έλεγχος επί των ικανοτήτων του, η ως μέσο νέων μικροκομματικών συμφερόντων ή για να βολευτούν κάποιοι.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 10:22 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΥΔΗΣ

    Ο θεσμός του μέντορα έτσι όπως περιγράφεται στο σχετικό κείμενο που δόθηκε για διαβούλευση είναι εξόζως αποκαλυπτικός των αδυναμιών του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας. Αφενός γίνεται η παραδοχή ότι οι νεοδιοριζόμενοι δεν έχουν παιδαγωγική επάρκεια και διδακτική εμπειρία, αφετέρου αυτοί που (νεο)- διορίζονται είχαν κληθεί μερικούς μήνες να εξεταστούν στην ειδική διδακτική και τα παιδαγωγικά στα πλαίσια του ΑΣΕΠ. Μολονότι εκρίθησαν από τον ΑΣΕΠ ως διοριστέοι,μολονότι πέρασαν επιτυχώς και τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ μετά τις πανεπιστημιακές τους εξετάσεις, όταν μπαί νουν στο σχολείο πρέπει φια δύο χρόνια να συνοδεύονται από τον μέντορα. Μήπως να καταργηθεί η εξέταση στα παιδαγωγικά και την ειδική διδακτική από τον ΑΣΕΠ; Μήπως ο θεσμός του μέντορα είναι λάθος; Μήπως να δημιουργηθεί ένα έτος παιδαγωγικής κατάρτισης στις σχολές εκείνες που παράγουν εκπαιδευτικό προσωπικό;
    Απλά ο μέντορας είναι ένας άχρηστος θεσμός. Οπως και ο ΑΣΕΠ. Και ειδικά στην εκπαίδευση. Απλούστατα δεν σέβεται το κράτος τους πανεπιστημιακούς του δασκάλους. Απλούστα δε σέβεται τα πτυχία που παρέχει. Γι’ αυτό και παρέχει «μόρφωση» σε όλους.
    Αν τα πτυχία είχαν αξία, θα τα είχε ο αριθμός εκείνων των εκπαιδευτικών που απαιτούν οι ανάγκες της χώρας και όχι οι ψηφοθηρικές ανάγκες του πολιτικού συστήματος.
    Και επιπλέον όσοι είχαν μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό (Ευρώπη- Αμερική) και μάλιστα στα ηλεκτρονικά μέσα (υπολογιστές, διαδραστικά συστήματα κλπ) θα ήταν περιζήτητοι και καλά αμοιβόμενοι και όχι άνεργοι.
    Αλλά είπαμε: Στην Ελλάδα ζούμε.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 10:10 | ΑΜΑΞΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ

    Μια σοφή παροιμία λέει: Ολα τα έχει η Μαργιορί ο φερετσές της έλιπε

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 10:09 | Σύνδεσμος Ιδρυτών Ελληνικών Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων

    Ο θεσμός του μέντορα εφαρμόζεται με επιτυχία εδώ και δεκαετίες σε πολλά εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο με αποδεδειγμένα πλεονεκτήματα αλλά και σημαντικές διαφοροποιήσεις. Κατ’ αρχήν να σημειωθεί ότι θεωρούμε την αποτελεσματική εισαγωγή του θεσμού του μέντορα μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες των τελευταίων χρόνων στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα. Η αξιοποίηση του νομοθετικού πλαισίου, που έχει δημιουργηθεί, μπορεί να αναδείξει το θεσμό του μέντορα ως τη μεγάλη διαφορά στην προσπάθεια πρακτικής κατάρτισης των νέων εκπαιδευτικών.
    Προκειμένου να οριστούν τα κριτήρια για την επιλογή του μέντορα, πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά η πλούσια διεθνής βιβλιογραφία σε ό,τι αφορά τις διαφοροποιήσεις που συναντώνται στις διάφορες χώρες σε σχέση με τα κριτήρια επιλογής του μέντορα. Διαφορές συναντώνται κυρίως σε ό,τι αφορά:
    o τα απαιτούμενα προσόντα για την επιλογή τους,
    o την κατάρτισή τους,
    o το εύρος της προσφοράς υπηρεσιών στους νεοδιορισμένους εκπαιδευτικούς και
    o τους τρόπους ανταμοιβής τους
    Ο θεσμός του μέντορα είναι πολύ σημαντικός, διότι προσφέρει στο νεοδιοριζόμενο εκπαιδευτικό τη δυνατότητα να:
    o ενσωματωθεί σταδιακά και ομαλά στη σχολική κοινότητα,
    o να αφομοιώσει έγκαιρα τα βασικά χαρακτηριστικά της σχολικής κουλτούρας,
    o να λάβει συναισθηματική υποστήριξη και εξατομικευμένη συμβουλευτική σε καθημερινά ζητήματα που αφορούν στη διδακτική πράξη (προετοιμασία, διεξαγωγή, αξιολόγηση μαθήματος, διαχείριση τάξης) αλλά και στη γενικότερη λειτουργία του σχολείου (συνεργασία με άλλους εκπαιδευτικούς αλλά και τους γονείς, καθήκοντα υπεύθυνου τμήματος, οργάνωση σχολικών δραστηριοτήτων κ.ά).
    Αν αναλογιστεί κανείς την απουσία ολοκληρωμένου πλαισίου παιδαγωγικής κατάρτισης για τους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς στη β΄βάθμια εκπαίδευση, ο θεσμός του μέντορα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, καθώς ο μέντορας εκ των πραγμάτων θα πρέπει να καλύψει εν μέρει και αυτό το κενό, παρέχοντας στο νεοδιορισμένο εκπαιδευτικό τη δυνατότητα να γνωρίσει αλλά και να εφαρμόσει στην πράξη ποικίλες διδακτικές στρατηγικές και μεθοδολογίες.

    Ας σημειωθεί ότι υπάρχουν ειδικότητες εκπαιδευτικών, όπως για παράδειγμα οι ΠΕ4, που κατά τη διάρκεια των σπουδών τους δεν αποκτούν ή αποκτούν ελάχιστη κατάρτιση στα παιδαγωγικά. Και αυτό σημαίνει ένα ή δύο μαθήματα στο Πανεπιστήμιο, τα οποία ο φοιτητής παρακολουθεί, μόνο εφόσον επιθυμεί (μαθήματα επιλογής). Επιπλέον η κατάρτιση αυτή είναι αποκλειστικά θεωρητική. Η χρησιμότητα της καθοδήγησης από έμπειρο καθηγητή είναι προφανής. Με πρακτικές συμβουλές μπορεί να βοηθήσει το νέο εκπαιδευτικό να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προκύπτουν στη σχολική καθημερινότητα.
    Ας σημειωθεί επίσης ότι η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού μέσω του ΑΣΕΠ, προκειμένου να προσληφθεί, παρόλο που περιλαμβάνει ειδικό κεφάλαιο για τα παιδαγωγικά, και πάλι είναι θεωρητική. Η καθοδήγηση από το μέντορα δίνει πρακτική διάσταση στην κατάρτιση του εκπαιδευτικού, γεγονός που τον βοηθά σε στοιχεία ιδιαίτερα χρήσιμα για την εργασία του, όπως η καλλιέργεια της ικανότητάς του να εμπνέει τους μαθητές, να μεταδίδει αποτελεσματικά το γνωστικό αντικείμενο και να προσεγγίζει θετικά τα προβλήματα που παρουσιάζονται.

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 03:21 | Ιωάννης

    Πάλι αποδεικνύετε ότι άλλο σκόπο έχετε. Σύμφωνα με το μέντορά σας , δηλαδή το μνημόνιο, για τα επόμενα χρόνια οι διορισμοί θα είναι μηδενικοί.Γα ποιούς νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς οι μέντορες της εκπαίδευσης θα υπάρχουν;

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 01:43 | Β.Ζ

    Ο θεσμός του μέντορα και δόκιμος είναι και πολύ αποτελεσματικός στα κράτη που εφαρμόζεται .Αλλά δυστυχώς για μας μιλάμε για κράτη και κοινωνίες που έχουν φτάσει σε άλλα επίπεδα οργάνωσης και παρεχόμενης παιδείας .Ως πότε αυτό το Υπουργείο και αυτό το κράτος γενικότερα θα εφαρμόζει μέτρα τελείως αποσπασματικά και χωρίς να προηγηθεί προσεκτική μελέτη και πιλοτική ίσως εφαρμογή στις συγκεκριμένες συνθήκες του ελληνικού σχολείου και μάλιστα σε σχολεία απομονωμένων περιοχών με τα όποια προβλήματα μπορούν να αντιμετωπίζουν?
    Πριν θέσουμε σε λειτουργία το θεσμό ας τον μελετήσουμε πρώτα προσεκτικά και ας φροντίσει η πολιτεία να μελετήσει και τα σωστά κριτήρια επιλογής των ανθρώπων που θα τον πλαισιώσουν!!!

  • 14 Δεκεμβρίου 2010, 00:44 | Νίκος

    Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
    Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

    1ον. Ο νεοδιοριζόμενος καθηγηγής για να γίνει καλός καθηγητής πρέπει:
    α) Να έχει στα χέρια του ένα καλό σχολικό εγχειρίδιο (βάσει εμπειρίας, το χειρότερο εξωσχολικό βοήθημα είναι καλύτερο από το σχολικό εγχειρίδιο)
    β)Να έχει στη διάθεσή του οπτικοακουστικό υλικό κυρίως η/υ και βιντεοπροτζέκτορα (βάσει εμπειρίας, η διδασκαλία γίνεται με μπλα-μπλα διότι λείπουν βασικά υλικά και στοιχεία υποδομής)
    γ) Να κάνει μάθημα σε μια τάξη με 15-20 μαθητές για να μπορεί να ασχλολείται με τον καθένα
    δ)Να έχει στη διάθεσή του μια καλή βιβλιοθήκη ή τουλάχιστον πρόσβαση σε έναν επίσημο ιστοχώρο όπου θα του παρέχεται σύγχρονο και αξιόπιστο υλικό πχ πρόσβαση στις ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες των ελληνικών πανεπιστημίων
    ε) κ.α. (μικρότερης σημασίας)

    2ον Από εμπειρία:
    α)Βιώσαμε το θεσμό των ΠΕΚ. Τα στελέχη που πληρώθηκαν αδρά για να μας επιμορφώσουν (λυπάμαι που το λέω και δε θα ήθελα να είναι έτσι)στην καλύτερη περίπτωση διεκπεραίωσαν νωχελικά τα καθήκοντά τους. Προσωπικά, δεν βοηθήθηκα καθόλου, το αντίθετο μάλιστα ταλαιπωρηθήκαμε αφάνταστα.

    β) Βιώσαμε το θεσμό των Σχολικών Συμβούλων. Στα 9 χρόνια υπηρεσίας ως καθηγητή δ/θμιας δεν γνώρισα τους σχολικούς συμβούλους της ειδικότητάς μου (οικονομολόγων)λόγω αδιαφορίας τους (υποθέτω, δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο λόγο). Αλλά και από συζητήσεις με συναδέλφους άλλων ειδικοτήτων που έτυχε να έχουν πιο ευσυνείδητους-δραστήριους Σχολικούς Συμβούλους σχημάτισα την εντύπωση ότι δεν κέρδισαν απολύτως τίποτα.

    Συμπέρασμα,
    Κυρίες και κύριοι ιθύνοντες, μην αναζητάτε πολύπλοκες λύσεις ή θεωρίες, τα πράγματα είναι απλά, ο νεοδιοριζόμενος καθηγητής απλώς θέλει το χρόνο του μέσα από τη καθημερινή διδασκαλία και συναναστροφή με τους μαθητές και ένα φιλικό γι’ αυτόν σχολικό περιβάλλον για να γίνει καλός καθηγητής και να μεγαλουργήσει.

Σχόλια 1 2 3 4