1. Τα στελέχη της εκπαίδευσης αξιολογούνται από τους ακόλουθους αξιολογητές:
α) οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης, από τον Διοικητικό Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων,
β) οι Διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι Οργανωτικοί Συντονιστές των ΠΕ.Κ.Ε.Σ. και ο Προϊστάμενος του Γραφείου Μειονοτικής Εκπαίδευσης της Περιφερειακής Διεύθυνσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, από τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης και τον Διοικητικό Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων,
γ) οι Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου και οι Προϊστάμενοι των Κ.Ε.Σ.Υ. και Κ.Ε.Α., από τον Οργανωτικό Συντονιστή του οικείου ΠΕ.Κ.Ε.Σ. και τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης,
δ) οι Προϊστάμενοι των Τμημάτων Εκπαιδευτικών Θεμάτων των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης, από τον Διευθυντή Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης,
ε) οι Διευθυντές ή Προϊστάμενοι των σχολικών μονάδων και Ε.Κ., από το Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου που έχει την παιδαγωγική ευθύνη της σχολικής μονάδας ή του Ε.Κ. και τον Διευθυντή Πρωτοβάθμιας ή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και
στ) οι υποδιευθυντές των σχολικών μονάδων και Ε.Κ., καθώς και οι υπεύθυνοι τομέων Ε.Κ., από το Διευθυντή της σχολικής μονάδας ή του Ε.Κ. και το Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου που έχει την παιδαγωγική ευθύνη της σχολικής μονάδας ή του Ε.Κ.
2. Κάθε αξιολογητής υποχρεούται να συντάσσει εκθέσεις αξιολόγησης για όλα τα στελέχη της αρμοδιότητάς του, εφόσον η αρμοδιότητά του επί των στελεχών αυτών διήρκεσε για πέντε τουλάχιστον μήνες κατά το τελευταίο έτος της αξιολογούμενης θητείας, ανεξάρτητα αν είχε προηγηθεί απόφαση τοποθέτησης του αξιολογητή στην οικεία θέση ή ορισμού του ως αναπληρωτή ή αν ασκούσε τα καθήκοντά του εν τοις πράγμασι ως αναπληρωτής και έστω και αν κατά το χρόνο σύνταξης των εκθέσεων υπηρετεί σε άλλη υπηρεσία, με την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου της περίπτ. γ’ της παρ. 2 του άρθρου 39. Αν δεν πληρούται το χρονικό διάστημα των πέντε τουλάχιστον μηνών σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, καθήκοντα αξιολογητή ασκεί ο προκάτοχός του στην οικεία θέση, εφόσον η αρμοδιότητά του επί των αξιολογούμενων στελεχών διήρκεσε για πέντε τουλάχιστον μήνες κατά τη διάρκεια της αξιολογούμενης θητείας.
1. Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούν μαθητές, θα αξιολογούν διευθυντές αλλά οι ίδιοι δεν θα αξιολογούνται. Αυτό είναι η κορύφωση του λαϊκισμού.
2. Η ανώνυμη αξιολόγηση των προϊσταμένων από υφισταμένους, έχει κριθεί ως αντισυνταγματική από το ΣΤΕ. Είναι δυνατό να μη το ξέρει το υπουργείο; Γιατί το επαναφέρουν; Τι θέλουν να πετύχουν; γιατί τέτοια ροπή σε αντισυνταγματικές διατάξεις;
1. Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούν μαθητές, θα αξιολογούν διευθυντές αλλά οι ίδιοι δεν θα αξιολογούνται. Τραγικά λαϊκίστικο.
2. Η ανώνυμη αξιολόγηση των προϊσταμένων από υφισταμένους, έχει κριθεί ως αντισυνταγματική. Το ΣΤΕ έχει αποφανθεί.Γιατί το επαναφέρουν;
1. Οι εκπαιδευτικοί θα αξιολογούν μαθητές, θα αξιολογούν διευθυντές αλλά οι ίδιοι δεν θα αξιολογούνται. Τραγικά λαϊκίστικο.
2. Η ανώνυμη αξιολόγηση των προϊσταμένων από υφισταμένους, έχει κριθεί ως αντισυνταγματική. Γιατί το επαναφέρουν;
Η διάταξη αυτή είναι έχει μια μόνο κατεύθυνση πράγμα και άδικο αλλά κυρίως αναποτελεσματικό.
Η αξιολόγηση είναι απαραίτητη, αλλά πρέπει να γίνεται με εκ των προτέρων γνωστά, κατανοητά, μετρήσιμα και μαχητά κριτήρια, από πολυπρόσωπα όργανα και να έχει αμφίδρομο χαρακτήρα.
Πολλοί εκπαιδευτικοί (στη βάση του συστήματος) είναι απολύτως ακατάλληλοι για την τάξη, αλλά αυτοί παίρνουν χάρη από το Υπουργείο, ενώ τα στελέχη που κρίνονται και αξιολογούνται πριν τοποθετηθούν, βρίσκονται στο στόχαστρο του νόμου. Αυτό είναι αντιδημοκρατικό και άδικο.
Τα σχολεία δεν διαλύονται από ανίκανους διευθυντές (που άλλωστε είναι εκεί για λίγα χρόνια) αλλά από ανίκανους εκπαιδευτικούς που μένουν στα σχολεία και στις τάξεις για 35-40 χρόνια (αυτό είναι γνωστό αν και όχι παραδεκτό από τους λαϊκιστές).
Αξιολόγηση όλων απο υφισταμένους και προϊσταμένους και των εκπαιδευτικών απαό τον διευθυντή, τους γονείς και τους μαθητές.
Σχετικά με την αξιολόγηση των στελεχών προτείνεται να γίνεται από εξωτερικούς αξιολογητές. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αντικειμενικό σύστημα αξιολόγησης, όταν αυτό εφαρμόζεται μεταξύ γνωστών και συνεργατών.
Το άρθρο είναι σωστό σε γενικές γραμμές. Η φιλοσοφία του βασίζεται στην διοικητική πυραμίδα, όπου ο ο ιεραρχικά ανώτερος αξιολογεί τον ιεραρχικά κατώτερο.
Υπάρχουν και άλλα μοντέλα αξιολόγησης στο εξωτερικό, αλλά το Υπουργείο επέλεξε αυτό για αρχή. Όταν τα στελέχη της εκπαίδευσης εξοικειωθούν με την έννοια της αξιολόγησης, θεωρώ ότι θα πρέπει να τροποποιηθεί το παρόν άρθρο και να εισαχθούν και μορφές εξωτερικής αξιολόγησης. Αλλά μιλάμε για 2-3 χρόνια μετά.
Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου είναι καλές για αρχή.
Μια απλή ερώτηση.
Η αξιολόγηση δεν ήταν «αιτία πολέμου» για τους συνδικαλιστές;
Γιατί σιωπούν;
Μήπως επειδή αφορά τους άλλους;
Ξεχνούν ότι αν πάρει φωτιά το σπίτι του γείτονα πρέπει να ξέρεις ότι θα ρθει και στο δικό σου;
Καλή συνέχεια
Η διάταξη αυτή είναι ιδεολογικά φορτισμένη και με μονή κατεύθυνση, κατι που δείχνει, πιθανώς, εμπάθεια και εκδικητικότητα για άγνωστους λόγους.
Η αξιολόγηση είναι απαραίτητη, αλλά πρέπει να γίνεται με εκ των προτέρων γνωστά, κατανοητά, μετρήσιμα και μαχητά κριτήρια, από πολυπρόσωπα όργανα και να έχει αμφίδρομο χαρακτήρα.
Πολλοί εκπαιδευτικοί (στη βάση του συστήματος) είναι απολύτως ακατάλληλοι για την τάξη, αλλά αυτοί παίρνουν χάρη από το Υπουργείο, ενώ τα στελέχη που κρίνονται και αξιολογούνται πριν τοποθετηθούν, βρίσκονται στο στόχαστρο του νόμου. Αυτό είναι αντιδημοκρατικό και άδικο.
Τα σχολεία δεν διαλύονται από ανίκανους διευθυντές (που άλλωστε είναι εκεί για λίγα χρόνια) αλλά από ανίκανους εκπαιδευτικούς που μένουν στα σχολεία και στις τάξεις για 35-40 χρόνια (αυτό είναι γνωστό αν και όχι παραδεκτό από τους λαϊκιστές).
Αξιολόγηση όλων απο υφισταμένους και προϊσταμένους και των εκπαιδευτικών απαό τον διευθυντή, τους γονείς και τους μαθητές.
Στο σημαντικότατο αυτό άρθρο μπαίνουν τα θεμέλια της αξιολόγησης για τα επόμενα χρόνια και αρχίζουν τα πρώτα προβλήματα.
Η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται από κατά το δυνατόν πολυπρόσωπα όργανα και όχι από «ενός ανδρός αρχή». Αν δεν τα πας καλά με τον ένα ή με τους δυο αξιολογητές, κάηκες!
Απαιτείται καταγραφή συγκεκριμένων δεικτών και αυτοματοποίηση του συστήματος, βάσει επαγγελματικών κριτηρίων ποιότητας (και ποσότητας) έργου.
Ενώ η αποτίμηση του έργου των σχολικών μονάδων μας απασχολεί και την κατοχυρώνουμε με συλλογικές διαδικασίες μέσω συλλόγου διδασκόντων, η αξιολόγηση στελεχών καταντά μια «στιγμιαία» υπηρεσιακή υποχρέωση.
Η αξιολόγηση πρέπει να είναι μια διαρκής και ανοιχτή διαδικασία αν θέλουμε να είναι αποδοτική, με στοιχεία αυτοαξιολόγησης (κατάθεση δεσμευτικού προγραμματισμού).
Πχ τον μήνα Οκτώβριο πήγα σε τόσα σχολεία ή σε τόσες συναντήσεις ή είχα τόσες επαφές με διευθυντές σχολείων κλπ. Αν δεν τεθούν συγκεκριμένα απαιτητά στοιχεία σύμφωνα με το καθηκοντολόγιο, συγκρίσιμα και ανακοινώσιμα μεταξύ των στελεχών, τότε θα μείνουμε σε γενικές ποιότητες που δεν θα είναι αποτελεσματικές.
Το μέλλον έρχεται, καλώς ορίσατε στο σχολείο του αύριο!
Γιατί η αξιολόγηση να είναι μονόδρομη ,από τους ανώτερους διοικητικά , προς τους κατώτερους και όχι αμφίδρομη που είναι πιο δημοκρατικό και πιο παιδαγωγικά ορθό ;Πρέπει να προβλέπεται κι αξιολόγηση από τον κατώτερο διοικητικά προς τον ανώτερο ,όπως ισχύει σε πολλές αναπτυγμένες χώρες .