1. Η σύμβαση εργασίας μπορεί να καταγγελθεί από το Ν.Π.Ι.Δ. οποτεδήποτε για σπουδαίο λόγο.
2. Σπουδαίο λόγο αποτελούν ιδίως :
α) η αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των καθηκόντων για είκοσι δύο (22) τουλάχιστον εν συνεχεία ημέρες
β) η παραβίαση απορρήτων του Ν.Π.Ι.Δ. εφόσον δεν γίνεται προς προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
γ) η σοβαρή απείθεια στις νόμιμες εντολές των προϊσταμένων
δ) η διάπραξη μέσα σε ένα έτος (1) από τότε που έχει τελεστεί παράπτωμα που τιμωρήθηκε τουλάχιστον με την ποινή του προστίμου ίσου με τις αποδοχές ενός (1) μήνα, άλλου παραπτώματος που μπορεί να επισύρει την ίδια ή μεγαλύτερη ποινή.
ε) η αναξιοπρεπής ή η ανάρμοστη διαγωγή κατά την διάρκεια των ωρών λειτουργίας του Τεμένους και της τέλεσης Θρησκευτικών Τελετών
στ) η προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας
ζ) η διατάραξη της θρησκευτικής ειρήνης
η) η κατάχρηση εξουσίας σε βάρος υφισταμένου.
θ) η παρενόχληση, ηθική, απλή και σεξουαλική.
ι) πράξεις με τις οποίες εκδηλώνεται άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία.
3. Η καταγγελία της σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, γίνεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.
4. Η λύση της σύμβασης εργασίας επέρχεται από την ανακοίνωση της απόφασης στον υπάλληλο.