1. Ο Μουφτής εκδίδει οριστική απόφαση αν κρίνει πως η υπόθεση είναι ώριμη γι’ αυτό και πάντως εντός προθεσμίας τριών μηνών από την περάτωση της συζήτησης. Συντάσσει την απόφαση σε ηλεκτρονική μορφή και ακολούθως χρονολογεί και υπογράφει την αποτύπωσή της σε υλική μορφή.
2. Το πρωτότυπο της απόφασης πρέπει να αναφέρει: 1) το όνομα του Μουφτή, 2) το ονοματεπώνυμο, το πατρώνυμο, την κατοικία, τη διεύθυνση και τον αριθμό φορολογικού μητρώου των μερών και αναφέρεται αν υπέβαλαν υπομνήματα, 3) το ονοματεπώνυμο, το πατρώνυμο, την κατοικία και τη διεύθυνση των πληρεξουσίων τους, 4) σύντομη περίληψη του αντικειμένου και της πορείας της υπόθεσης, 5) το αιτιολογικό και το διατακτικό της απόφασης και 6) ότι η απόφαση δημοσιεύθηκε.
3. Η απόφαση εκδίδεται ταυτόχρονα και σε ένα σώμα στην ελληνική και την οθωμανική γλώσσα.
4. Ο Μουφτής και ο Γραμματέας Υποθέσεων Δικαιοδοσίας Μουφτή υπογράφουν το πρωτότυπο της απόφασης.
5. Οι αποφάσεις επιδίδονται με επιμέλεια των διαδίκων.
6. Κατόπιν αίτησης, χορηγείται στους διαδίκους ακριβές αντίγραφο της πρωτότυπης απόφασης στην ελληνική γλώσσα, προκειμένου στη συνέχεια να κατατεθεί στο Μονομελές Πρωτοδικείο για να κηρυχθεί εκτελεστή.
7. Η απόφαση δύναται, κατόπιν σχετικής αίτησης, να μεταφράζεται επίσημα στην αραβική ή στην τουρκική γλώσσα, από τη Μουφτεία ή όπως άλλως ο νόμος ορίζει. Ο Μουφτής υπογράφει τη μετάφραση, στην οποία επισυνάπτει επίσημο αντίγραφο της πρωτότυπης απόφασης και φέρει την ευθύνη για την ακρίβειά της. Με απόφαση του Μουφτή καθορίζονται η διαμόρφωση σελίδας των μεταφράσεων και τα μεταφραστικά τέλη, τα οποία δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα καθοριζόμενα στην απόφαση Φ093.29/ΑΣ1057/26.02.07 ΥΦΥΠΕΞ (Β΄ 348), όπως εκάστοτε ισχύει.
8. Η απόδοση του ελληνικού περιεχομένου της απόφασης σε άλλες γλώσσες πρέπει να γίνεται με ακρίβεια και πιστή μετάφραση. Σε κάθε περίπτωση διάστασης των κειμένων υπερισχύει το Ελληνικό κείμενο, το οποίο είναι και το μόνο που εφαρμόζεται από τις Ελληνικές αρχές.
Αν και η φιλοσοφία του νομοθετήματος είναι προς την σωστή κατεύθυνση, με βάση την προστασία της συνταγματικά κατοχυρωμένης θρησκευτικής ελευθερίας (που είναι ένα ατομικό δικαίωμα και θεμελιώνει την υποχρέωση της κρατικής εξουσίας να μην επεμβαίνει παρεμποδίζοντας ή επιβάλλοντας είτε τη διαμόρφωση είτε την εκδήλωση θρησκευτικών πεποιθήσεων), των διεθνών συμβάσεων προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που η χώρα μας έχει υπογράψει και του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ.
Στο συγκεκριμένο άρθρο όμως, με προβληματίζει η χρήση της Οθωμανικής γλώσσας στην παράγραφο 3 του άρθρου, μιας γλώσσας που δεν χρησιμοποιείται πλέον. Μήπως το ορθότερον είναι η μετάφραση να γίνεται στη γλώσσα του Κορανίου, δλδ τα Αραβικά;
Επιπλέον, υπάρχει λόγος που γίνεται αυτή η διάκριση υπέρ της Τουρκικής γλώσσας στην παράγραφο 7 του άρθρου;
Καταλαβαίνω φυσικά την ασφαλιστική δικλείδα που προσφέρει η πρόνοια της παραγράφου 8, αλλά μήπως τελικά δίνουμε το λάθος μήνυμα;
Γιατί θα πρέπει με νόμο να προνοείται μετάφραση στην ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ της απόφασης του Μουφτή; Για να μπορεί να στηριχτεί η τουρκική προπαγάνδα ότι εκεί υπάρχουν τούρκοι πολίτες; Παρακαλώ να αποσυρθεί αμέσως. Οι τούρκοι σκότωσαν τον παππού μου χωρίς να τους έχει κάνει τίποτα. Τώρα θα τους φέρετε στην πόρτα μας με ένα νομοσχέδιο; Απαράδεκτο! Να το αποσύρεται αμέσως.
Αρθρο 11 παρ 3 Τι εννοει ο νομοθετης οθωμανικη γλωσσα; Τα συγχρονα τουρκικα με τα οθωμανικα διαφερουν στην γραφη καθως τα πρωτα χρησιμοποιουν το λατινικο αλφαβητο ενω τα οθωμανικη το αραβικο. Οποτε πρωτον απο τεχνικης αποψης θα μπορουν να γραφονται στην οθωμανικη ή θα χρησημοποιηθει το λατινικο αλφαβιτο οποτε θα μιλαμε καθαρα για τουρκια.
Δευτερον ποιος ο λογος να χρησιμοποιηθει η οθωμανικη και οχι η γλωσσα του κορανιου δηλαδη τα αραβικα; Ανηκει η μουσουλμανικη μειονοτητα στην τουρκικη «εκκλησια»;