1. Ο Μουφτής ασκεί δικαιοδοσία, υπό τις προϋποθέσεις και τις διαδικασίες που ορίζονται στην παράγραφο 4 του άρθρου 5 της από 24.12.1990 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Περί Μουσουλμάνων Θρησκευτικών Λειτουργών» (Α΄182) που κυρώθηκε με το άρθρο μόνο του ν. 1920/1991 (Α΄11) όπως προστέθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του ν.4511/2018 (Α’ 2) και στο παρόν προεδρικό διάταγμα, μεταξύ Ελλήνων πολιτών μελών της μουσουλμανικής μειονότητας μονίμων κατοίκων της περιφέρειάς του επί γάμων, διαζυγίων, διατροφών, επιτροπειών, κηδεμονιών, χειραφεσίας ανηλίκων, ισλαμικών διαθηκών και της εξ αδιαθέτου διαδοχής, εφόσον οι σχέσεις αυτές διέπονται από τον Ιερό Μουσουλμανικό Νόμο και τα μέρη έχουν ρητά επιλέξει τη συγκεκριμένη δικαιοδοσία.
2. Η κατ’ εξαίρεση υπαγωγή των υποθέσεων της παρ. 1 στη δικαιοδοσία του Μουφτή γίνεται μόνο με την από κοινού κατάθεση αιτήσεων αμφότερων των μερών για επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς, οι οποίες πρέπει να περιέχουν τα στοιχεία των εισαγωγικών δικογράφων κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και, επί ποινή ακυρότητας, ρητή ανέκκλητη δήλωση κάθε μέρους περί επιλογής της συγκεκριμένης δικαιοδοσίας. Η υπαγωγή της υπόθεσης στη δικαιοδοσία του Μουφτή είναι αμετάκλητη και αποκλείει τη δικαιοδοσία των τακτικών δικαστηρίων για τη συγκεκριμένη διαφορά.
3. Για την κατ’ εξαίρεση υπαγωγή στη δικαιοδοσία του Μουφτή των κληρονομικών υποθέσεων των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, απαιτείται η ενώπιον συμβολαιογράφου σύνταξη δήλωσης τελευταίας βούλησης του διαθέτη, κατά τον τύπο της δημόσιας διαθήκης, με αποκλειστικό περιεχόμενό της τη ρητή επιθυμία του να υπαχθεί η κληρονομική του διαδοχή στον Ιερό Μουσουλμανικό Νόμο. Η δήλωση αυτή είναι ελεύθερα ανακλητή είτε με μεταγενέστερη αντίθετη δήλωσή του ενώπιον συμβολαιογράφου, είτε με σύνταξη μεταγενέστερης διαθήκης, κατά τους όρους του Αστικού Κώδικα. Ταυτόχρονη εφαρμογή του Αστικού Κώδικα και του Ιερού Μουσουλμανικού Νόμου στην κληρονομική περιουσία ή σε ποσοστό ή και σε διακεκριμένα στοιχεία αυτής απαγορεύεται.