Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4186/2013 (Α’ 193), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Μέγιστο όριο ηλικίας για την εγγραφή στα ημερήσια επαγγελματικά λύκεια είναι τα δεκαεπτά (17) έτη.»
Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4186/2013 (Α’ 193), προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Μέγιστο όριο ηλικίας για την εγγραφή στα ημερήσια επαγγελματικά λύκεια είναι τα δεκαεπτά (17) έτη.»
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η αιτιολογική έκθεση για το άρθρο 51 και 52 αναφέρει:
«Με την προτεινόμενη τροποποίηση καθορίζεται μέγιστο ηλικιακό όριο για την εγγραφή στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ., με σκοπό την αποτελεσματικότερη πρόληψη φαινόμενων ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού, τα οποία παρατηρούνται ιδίως μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων μαθητών.
Παράλληλα, επιχειρείται η σταδιακή αποσυμφόρηση, από σκοπιάς μαθητικού δυναμικού, των ημερήσιων ΕΠΑ.Λ., με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας διά του εξορθολογισμού της αριθμητικής σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή»
Περαν της γενικής και αόριστης συσχέτισης των περιστατικών ενδοσχολικής βίας με την ηλικιακή διαφορά των μαθητών, δεν υπάρχει καμμιά αναφορά σε συγκεκριμένη μελέτη που να αποδεικνύει «ΙΔΙΩΣ» το υψηλό ποσοστό ενήλικων δραστών εκφοβισμού στα ΕΠΑΛ. Αντιθέτως, με μια γρήγορη αναζήτηση στη βιβλιογραφία της τελευταίας πενταετίας, οι μόνες δημοσιεύσεις που συσχετίζουν ηλικία και εκφοβισμό έχουν να κάνουν με τα θύματα (και όχι τους θύτες), η δε πλειονότητα αυτών αναφέρεται σε ηλικίες μαθητών Γυμνασίου.
Δεν αμφισβητεί κανείς την προβληματική φοίτηση ενηλίκων σε ένα γυμνάσιο με 13χρονα παιδιά. Όλοι όμως οι συμμετέχοντες στην διαβούλευση αλλά και όσοι έχουν ασχοληθεί με την Τεχνική Εκπαίδευση ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΔΡΑ και όχι από κάποιο γραφείο υπηρεσίας αμφισβητούν την έστω και ελάχιστη συνεισφορά του μέτρου αυτού στην αντιμετόπιση του εκφοβισμού.
Αντίθετα, το μέτρο μοιάζει να συσχετίζεται περισσότερο με προσπάθεια συρρίκνωσης της Τεχνικής Εκπαίδευσης που θυμίζει κάκιστες εποχές της τελευταίας δεκαετιας.
Θα ήταν ενδιαφέρον πάντως να δινόταν από την ηγεσία του υπουργείου, η επιστημονική και ακριβής τεκμηρίωση της αιτιολογικής έκθεσης των άρθρων 51-52.
Τέλος, η αναφορά για βελτίωση της σχέσης μαθητών ανα καθηγητή θα μπορούσε να τεκμηριώσει την επαναφορά τρίτου εργαστηριακού εκπαιδευτικού ανα τμήμα, πρακτική που έχει δοκιμαστει με μεάλη επιτυχία στο παρελθόν.
Να αποσυρθούν τα άρθρα 51 & 52 του πιο πάνω νομοσχεδίου που θέτουν το ηλικιακό όριο των 17 χρόνων για εγγραφή μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ., για τους ακόλουθους λόγους:
Α)Θέτει εκτός δευτεροβάθμιας τεχνικής εκπαίδευσης ένα μεγάλο αριθμό μαθητών και μάλιστα από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας μας. Πρόκειται για μαθητές: 1.Που για λόγους υγείας, οικογενειακούς κ.λ. για λίγο αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και μετά την ψήφιση των εν λόγω διατάξεων,τους απαγορεύεται η επιστροφή τους στο σχολείο.2. Απόφοιτους ΓΕΛ που λόγω μη συνέχισης των σπουδών σε κάποιο ΑΕΙ επιθυμούν να πάρουν επαγγελματική εκπαίδευση σε κάποιο ΕΠΑΛ. 3.Απόφοιτους ΕΠΑ.Λ. που θέλουν να ξανά φοιτήσουν για την απόκτηση πτυχίου άλλου τομέα ή την απόκτηση δεύτερης ειδικότητας.4.Εργαζόμενους μαθητές σε απογευματινό ή βραδινό ωράριο.5.Νέες μητέρες που ο διαθέσιμος χρόνος για σπουδές είναι το πρωϊνόωράριο όταν λείπουν τα παιδιά στο σχολείο ή το παιδικό σταθμό. Η επίκληση ότι οι παραπάνω μαθητές μπορούν να εγγραφούν σε κάποιο Εσπερινό ΕΠΑ.Λ. ή ΔΙΕΚ δεν ισχύει γιατί τις περισσότερες φορές είτε δεν υπάρχουν στην πόλη ή το νομό ή αν υπάρχουν δεν λειτουργούν όλες οι ειδικότητες. Επίσης στα ΔΙΕΚ δεν υπάρχει πλήρης αντιστοιχία με τιςειδικότητες των ΕΠΑ.Λ..Β)Η επίκληση της «αποσυμφόρησης» των ΕΠΑ.Λ. από τον συντάκτη τη ςσυγκεκριμένης διάταξης δεν ευσταθεί, είναι μεροληπτική εναντίον των ημερήσιων ΕΠΑ.Λ. αφού ισχύει μόνο για αυτά και τελικά θα οδηγήσει σε μαρασμό και τελικό κλείσιμο πολλών από αυτών. Επίσης η«αποσυμφόρηση» θα επιτείνει την ήδη προβληματική κατάσταση με την λειτουργία περισσότερων ολιγομελών τμημάτων και κλείσιμο τομέων και ειδικοτήτων. Γ) Η παραδοχή από το συντάκτη του λόγου πρόκλησης bullying νέων με μεγαλύτερη ηλικία και μόνο στα ΕΠΑ.Λ. τα αδικεί, τα υποβαθμίζει και δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά & παιδαγωγικά. Η βία δεν έχει ούτε “ηλικία”ούτε “χώρο”, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με βαθύτερα αίτια.Απεναντίας, υπηρετώντας χρόνια στη τεχνική επαγγελματική εκπαίδευσηη εμπειρία που έχουμε από την παρουσία των ενηλίκων μαθητών στα ΕΠΑ.Λ. αποδεικνύει ότι πρόκειται για απολύτως συνειδητοποιημένους και στοχευμένους ανθρώπους που έρχονται στα ΕΠΑ.Λ. για να αποκτήσουν συγκεκριμένο πτυχίο Ειδικότητος και όχι γιατί δεν έχουν τι να κάνουν. Η παρουσία τους στην τάξη την αναβαθμίζει και δίπλα τους οι ανήλικοι
μαθητές γίνονται πιο συνειδητοποιημένοι, ωριμάζουν, συνειδητοποιούν την αξία του πτυχίου των ΕΠΑ.Λ., αφού μεγάλοι άνθρωποι αποφασίζουν να ξανακαθίσουν στο θρανίο και όταν τείνουν να παρεκτραπούν, τους συγκρατούν οι ενήλικες «συμμαθητές” τους. Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι οι ενήλικες μαθητές είναι οι καλύτεροι συνεργάτες των εκπαιδευτικών στα ΕΠΑ.Λ.
5 Μαΐου 2020, 17:24 | Χριστινα Μόνιμος ΣύνδεσμοςΝα ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ άμεσα το άρθρο 51 κ 52 ως άκρως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ κ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ απέναντι
σε όλα αυτά τα παιδιά που τους στερεί το δικαίωμα στην εργασία.
Εσπερινά ΕΠΑΛ ,Δημόσια ιεκ,επας οαεδ κ άλλες τέτοιες δομές δεν υπάρχουν
Παντού…
Οι ενήλικες μαθητές που εγγράφονται στα ΕΠΑΛ στη συντριπτική πλειοψηφία είναι :
1) απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου (διαφόρων ηλικιών) οι οποίοι, για διάφορους λόγους (οικονομικούς, κοινωνικούς ή προσωπικούς), δεν κατάφεραν να εισαχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση από τα ΓΕΛ και ξαναγράφονται στα ΕΠΑΛ (ως απόφοιτοι) με στόχο να αποκτήσουν ταυτόχρονα με το πτυχίο τους και πρόσβαση στις Πανελλήνιες Εξετάσεις των ΕΠΑΛ. Συνήθως παρουσιάζουν σημαντικές επιτυχίες στις Πανελλαδικές Εξετάσεις μέσω ΕΠΑΛ.
2) απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου, που λόγω της κουλτούρας που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας, είχαν πιεστεί από τις οικογένειές τους και τον κοινωνικό τους περίγυρο να ακολουθήσουν το ΓΕΛ, επανέρχονται να παρακολουθήσουν τομέα και ειδικότητα του ΕΠΑΛ για να αποκτήσουν επαγγελματικό πτυχίο.
3) εμπειροτεχνίτες (πχ κομμωτές, νοσηλευτές, ηλεκτρολόγοι, ηλεκτρονικοί, μηχανολόγοι κ.α.) που θέλουν να αναβαθμίσουν και να πιστοποιήσουν τις γνώσεις τους και τους τίτλους σπουδών τους που μπορεί να έχουν από άλλη βαθμίδα που δεν οδηγούσε σε απολυτήριο λυκείου (πχ ΕΠΑΣ) και σπούδαζαν ή επιθυμούν να σπουδάσουν στο ημερήσιο ΕΠΑΛ της περιοχής τους.
4) μαθητές των ΕΠΑΛ που τελειώνοντας μία ειδικότητα παρακολουθούν ξανά πρόγραμμα του ΕΠΑΛ για απόκτηση δεύτερης ειδικότητας ώστε να βγουν στην αγορά εργασίας με επιπρόσθετα επαγγελματικά προσόντα.
5) μαθητές που εγκατέλειψαν το σχολείο και πιο ώριμοι τώρα έχουν την επιθυμία να τελειώσουν το λύκειο
Όπως καταδεικνύεται από το προφίλ των ενηλίκων αυτών μαθητών έρχονται στο ΕΠΑΛ με συγκεκριμένους στόχους τη απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων και όχι για μπούλιγκ και εκφοβισμό των συμμαθητών τους πολύ περισσότερο αποτρέπουν με την παρουσία τους τα φαινόμενα αυτά. Είναι απαιτητικοί ως προς το επίπεδο της εκπαίδευσης με αποτέλεσμα να προσδίδουν θετικό πρόσημο στην επαγγελματική εκπαίδευση.
Άρα είναι αναίτιος ο αποκλεισμός τους από τη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση και μεγάλο πλήγμα ποσοτικό και ποιοτικό για αυτήν.
Με εκφράζει απόλυτα η με αρ. πρωτ. 11/27-04-2020 επιστολή της ΕΛΤΕΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης που στάλθηκεστην Υπουργό Παιδείας, της οποίας είμαι μέλος και η οποία είναι αναρτημένη στον σύνδεσμο: https://drive.google.com/file/d/14PvdeaZ2iY27jgG2-uiE4dmpcFSh2nQj/view
Με τιμή,
Δημήτρης Αμπόνης
Εκπαιδευτικός
Οι ενήλικες μαθητές που εγγράφονται στα ΕΠΑΛ στη συντριπτική πλειοψηφία είναι :
1) απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου (διαφόρων ηλικιών) οι οποίοι, για διάφορους λόγους (οικονομικούς, κοινωνικούς ή προσωπικούς), δεν κατάφεραν να εισαχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση από τα ΓΕΛ και ξαναγράφονται στα ΕΠΑΛ (ως απόφοιτοι) με στόχο να αποκτήσουν ταυτόχρονα με το πτυχίο τους και πρόσβαση στις Πανελλήνιες Εξετάσεις των ΕΠΑΛ. Συνήθως παρουσιάζουν σημαντικές επιτυχίες στις Πανελλαδικές Εξετάσεις μέσω ΕΠΑΛ.
2) απόφοιτοι του Γενικού Λυκείου, που λόγω της κουλτούρας που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας, είχαν πιεστεί από τις οικογένειές τους και τον κοινωνικό τους περίγυρο να ακολουθήσουν το ΓΕΛ, επανέρχονται να παρακολουθήσουν τομέα και ειδικότητα του ΕΠΑΛ για να αποκτήσουν επαγγελματικό πτυχίο.
3) εμπειροτεχνίτες (πχ κομμωτές, νοσηλευτές, ηλεκτρολόγοι, ηλεκτρονικοί, μηχανολόγοι κ.α.) που θέλουν να αναβαθμίσουν και να πιστοποιήσουν τις γνώσεις τους και τους τίτλους σπουδών τους που μπορεί να έχουν από άλλη βαθμίδα που δεν οδηγούσε σε απολυτήριο λυκείου (πχ ΕΠΑΣ) και σπούδαζαν ή επιθυμούν να σπουδάσουν στο ημερήσιο ΕΠΑΛ της περιοχής τους.
4) μαθητές των ΕΠΑΛ που τελειώνοντας μία ειδικότητα παρακολουθούν ξανά πρόγραμμα του ΕΠΑΛ για απόκτηση δεύτερης ειδικότητας ώστε να βγουν στην αγορά εργασίας με επιπρόσθετα επαγγελματικά προσόντα.
5) μαθητές που εγκατέλειψαν το σχολείο και πιο ώριμοι τώρα έχουν την επιθυμία να τελειώσουν το λύκειο
Όπως καταδεικνύεται από το προφίλ των ενηλίκων αυτών μαθητών έρχονται στο ΕΠΑΛ με συγκεκριμένους στόχους τη απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων και όχι για μπούλιγκ και εκφοβισμό των συμμαθητών τους πολύ περισσότερο αποτρέπουν με την παρουσία τους τα φαινόμενα αυτά. Είναι απαιτητικοί ως προς το επίπεδο της εκπαίδευσης με αποτέλεσμα να προσδίδουν θετικό πρόσημο στην επαγγελματική εκπαίδευση.
Άρα είναι αναίτιος ο αποκλεισμός τους από τη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση και μεγάλο πλήγμα ποσοτικό και ποιοτικό για αυτήν.
Απλά ντροπή για την δημοκρατική κυβέρνηση Άρθρα 51 και 52 αντιρατσιστικά άρθρα ντροπή άμεση αποσυρση
Είναι αντισυνταγματικό, παραβιάζουν το δικαίωμα της δωρεάν εκπαίδευσης και μόρφωσης όλων των πολιτών του κράτους ανεξαρτήτου ηλικίας (Άρθρο 16, παρ. 4 του Ελληνικού Συντάγματος).
Επιπλέον, όποιος έχει δουλέψει στα ΕΠΑ.Λ. καταλαβαίνει ότι αυτό το ηλικιακό όριο θα δυσκόλευε πολύ την τάξη στην πράξη. Οι ενηλικοι λειτουργούν τις περισσότερες φορές ρυθμιστικά για τη διεξαγωγή της διδασκαλίας (αυτορυθμίζεται η τάξη). Ντροπή να τους προσβάλλουμε τόσο αχάριστα.
Πως μπορούμε να μιλάμε για «ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση» και για «δια βίου εκπαίδευση» όταν αποκλείονται από την εκπαιδευτική διαδικασία άνθρωποι που είτε για προσωπικούς, οικονομικούς, είτε ακόμα και λόγους υγείας , ξεπέρασαν το όριο των 17 ετών που απαιτείται για την εγγραφή τους στα ΕΠΑΛ, σύμφωνα με τις νέες διατάξεις.
Απαιτείται άμεση απόσυρση του συγκεκριμένου άρθρου.
Το δικαίωμα στην δωρεάν εκπαίδευση είναι αδιαπραγμάτευτο.
η πρόσβαση στην εκπαίδευση για τους εργαζόμενους, για όσους θέλουν να αποκτήσουν μια ειδίκευση, για όσους δεν είχαν την ευκαιρία, πρέπει να είναι ελεύθερη, δωρεάν και χωρίς ηλικιακό όριο. Να αποσύρετε αμέσως το άρθρο 50 που οδηγεί σε αποκλεισμούς και που απαγορεύει με τρόπο ρατσιστικό στον εργαζόμενο να σπουδάσει. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση δε χωρά περιορισμούς .Όλοι και όλες έχουν δικαίωμα να μορφωθούν και η πολιτεία έχει υποχρέωση να υποστηρίζει και όχι να αποκλείει χωρίς καν αιτιολογία.
Αιτούμε να αποσυρθεί η σχετική διάταξη για όριο ηλικίας εγγραφής στα ΕΠΑΛ. Είναι αντισυνταγματική και αντιεκπαιδευτική, στερώντας σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη την μόρφωση το δικαίωμα ευκαιρίας δωρεάν εκπαίδευσης στα ΕΠΑΛ άνω των 17 ετών. Τα άρθρα 51-52 πρέπει να καταργηθούν.
Το άρθρο 51 αναφέρει ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. με μέγιστο όριο ηλικίας για την εγγραφή σε αυτά τα δεκαεπτά (17) έτη. Η διαφορά με το ισχύον πλαίσιο είναι ότι έχει γίνει προσθήκη μέγιστου ηλικιακού ορίου γεγονός που αποκλείει μεγάλη μερίδα μαθητών από αυτή την επιλογή ή/και από την ευκαιρία επαναπροσδιορισμού των επιλογών τους.
Η θέσπιση ηλικιακού ορίου φοίτησης στα ΕΠΑΛ ενδέχεται να οδηγήσει σε συρρίκνωση του αριθμού των φοιτούντων και τελικά κατάργηση πολλών τμημάτων και ειδικοτήτων λόγω μη συμπλήρωσης του απαραίτητου αριθμού μαθητών.
Χρειαζόμαστε την αξιόπιστη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση τόσο για ανήλικους όσο και για ενήλικες.
Εφόσον δεν ενδείκνυται η συνύπαρξη τους στο ίδιο σχολικό περιβάλλον θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί προς τα κάτω το όριο των εγγεγραμμένων μαθητών ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των τμημάτων και ταυτόχρονα να υπάρξει πρόβλεψη ένταξης των ενηλίκων σε ξεχωριστή δομή κατάρτισης.
Γιατί υπάρχει αυτό το άρθρο;
Μα για το .. Bulling.
Υπάρχει άραγε κάποια μελέτη που να επιβεβαιώνει το επιχείρημα του Bulling για τους άνω των 17 ετών μαθητών; Μήπως η μελέτη αυτή δείχνει επίσης πως μόνο οι 17άρηδες των ΕΠΑΛ ασκούν Bulling στους συμμαθητές τους και οι υπόλοιποι δεν γνωρίζουν καν τη λέξη; Φυσικά ΟΧΙ.
Το επιχείρημα του Υπουργείου είναι απλά μια αυθαίρετη δήλωση που απευθύνεται σε ιδεολογικούς πελάτες. Ποια είναι η αλήθεια; Στην εκπαίδευση υπάρχει γενικότερα ψωμί. Στην Τεχνική Εκπαίδευση, Κατάρτιση, Δια βίου κλπ. ειδικότερα υπάρχει παντεσπάνι. Στην Νέα Δημοκρατία υπάρχει ιδεοληπτικό μίσος για την Τεχνική Εκπαίδευση. Το έχει ήδη αποδείξει με το κλείσιμο των ΕΠΑΣ και των τομέων του ΕΠΑΛ το 2013. Με τις απίστευτες δηλώσεις για γαϊδούρια και ρεμάλια καθηγητές που φαντάζομαι τις θυμούνται όλοι. Με τα ψέματα για τις ειδικότητες που έκλειναν στο Δημόσιο σχολείο γιατί (μας έλεγαν) δεν αντιστοιχούσαν στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και ταυτόχρονα άνοιγαν μετά δημοσίων επαίνων οι ίδιες ειδικότητες στα ιδιωτικά ΙΕΚ, ΚΕΚ που έρχονταν να απαντήσουν δυναμικά στις απαιτήσεις των μαθητών και της κοινωνίας (μας έλεγαν). Σε όλο το Δημόσιο τομέα μόνο την Τεχνική Εκπαίδευση βρήκαν τότε για να επιτεθούν.
Αλλά και σήμερα η κυβέρνηση με αυτή τη ρύθμιση λέει ξεκάθαρα ότι στόχος της είναι πάλι το ΕΠΑΛ. Στόχος της είναι πάλι η λαϊκή οικογένεια. Πάντα ήταν και πάντα θα είναι.
Γιατί σε αυτό το τομέα διαχρονικά οι κρατούντες έβρισκαν το πλέον πρόσφορο έδαφος για μπίζνες με τους ημετέρους. Η κατάρτιση και η δια βίου μάθηση είναι ένας τομέας όπου μπορούν να παίξουν πολλά λεφτά για την εκπαίδευση και κατάρτιση των αυριανών εργαζομένων η οποία για την κυβέρνηση μπορεί να γίνει παντού εκτός βεβαίως από το δημόσιο σχολείο. Η Νέα Δημοκρατία θέλει να σπάσει κομμάτι της πίτας για τους σχολάρχες και το κάνει ανοιχτά, ξεδιάντροπα και άγαρμπα γιατί δεν μπορεί να κρατηθεί άλλο. Πόσο να υποκριθεί την ώριμη και υπεύθυνη δύναμη.
Ας μη γελιόμαστε. Τη δουλειά τη ξέρει καλά: θα ρίξει μπόλικες υποσχέσεις, μπόλικη ρεμούλα, δωράκια στους κολλητούς και μετά συγνώμη μάγκες δεν καταλάβαμε τι έγινε αλλά μας προέκυψε χρεοκοπία. Όλοι οι υπόλοιποι δεν είναι απλά παράπλευρες απώλειες αλλά το απαραίτητο νερό που θα γυρίσει το μύλο τους. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους.
Το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να αποσυρθεί.
Είναι άνανδρο μια ολόκληρη κοινωνία να παλεύει να επιβιώσει μιας κρίσης όπως αυτή που ζούμε και η κυβέρνηση να επιδιώκει να εκμεταλλευτεί αυτό ακριβώς το γεγονός για να περάσει την πολιτική που ολόκληρος ο κλάδος και η ελληνική κοινωνία καταδίκασαν το 2013.
Πέρα από το δικαίωμα στη μόρφωση το οποίο παραβιάζεται με αυτή την τροπολογία, η εμπειρία μου στα 8 ΕΠΑΛ που έχω διδάξει μου έχει δείξει ότι οι ενήλικες μαθητές πολλές φορές όχι μόνο δεν προάγουν τη βία στην μαθητική κοινότητα, αλλά συνήθως εξισορροπούν την κατάσταση σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η συγκεκριμένη τροπολογία πρέπει να αποσυρθεί.
αρθρο 51
Ειναι λάθος να εφαρμοσθεί αυτο.Τα παιδιά στην ηλικία των δεκαπέντε ετών δεν εχουν την ωριμότητα να αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν να σπουδάσουν και με τι θα ασχοληθούν στην ζωή τους.
Οταν όμως και μετά τα δεκαοκτώ τους χρόνια προσανατολισθούν σε κάποια ειδικότητα που τους αρέσει εσείς τους το απαγορεύετε .
Αρα θα πρέπει να επιλεξουν οτι προσφέρει η ελευθερη αγορά ,όμως κάποια παιδιά δεν θα μπορούν για λόγους οικονομικους .
Μηπως με αυτον τον τρόπο ενισχύετε τις κοινωνικές ανισότητες ;
Ενώ με το νομοσχέδιο επιδιώκεται η αναβάθμιση του σχολείου, με τα άρθρα 51-52 επιτυγχάνεται το αντίθετο, δηλαδή υποβάθμιση και συρρίκνωση της τεχνικής εκπαίδευσης και των ΕΠΑΛ.
Οι λόγοι που προβάλλονται στην αιτιολογική έκθεση δείχνουν να είναι προσχηματικοί, ατεκμηρίωτοι και αντιπαιδαγωγικοί. Άραγε πόσο κατάλληλο είναι για έναν δεκαοχτάχρονο μαθητή το νυκτερινό ΕΠΑΛ, όπου ο μέσος όρος ηλικίας κυμαίνεται από 30 με 40 χρόνια!
Το όριο ηλικίας των 17 ετών θα οδήγησει εκτός τεχνικής εκπαίδευσης όχι μόνο μαθητές άνω των 17 ετών, αλλά και κάτω των 17, διότι πολλοί από αυτούς δεν θα βρουν τεχνικά τμήματα και ειδικότητες της προτίμησής τους, λόγω της συρρίκνωσης και της αδυναμίας να δημιουργηθούν εξαιτίας της έλλειψης μαθητών.
Τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στις τεχνικές ειδικότητες καθηγητών είναι το έλασσον, το μείζον είναι ότι βλάπτεται η τεχνική εκπαίδευση και τα δικαιώματα στη μόρφωση των νέων.
Θεωρώ ότι, δεν είναι μόνον οι εκπαιδευτικοί και ιδιαίτερα των τεχνικών ειδικοτήτων, που δεν επιθυμούν τό προτεινόμενο “Ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑΛ” είναι, πιστεύω, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.