- Στην περ. Α΄ του άρθρου 4 του ν. 4415/2016 (Α’ 159) επέρχονται τροποποιήσεις ως εξής:
α) Η παρ. 3 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στις σχολικές μονάδες εποπτείας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων των υποπερ. αα΄ και αβ΄ της περ. α΄ του άρθρου 3, εφαρμόζονται όσα ισχύουν στα δημόσια σχολεία της ημεδαπής ως προς την έναρξη, τη διάρκεια και τη λήξη του σχολικού και του διδακτικού έτους, τις αργίες και τις διακοπές, τις εγγραφές, τις μετεγγραφές, τη φοίτηση και τις εξετάσεις κάθε είδους, τις αναθέσεις μαθημάτων, καθώς και τη χορήγηση τίτλων σπουδών. Στα Τ.Ε.Γ. της περ. β΄ του άρθρου 3, καθώς και στις άλλες μορφές οργάνωσης της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό, των περ. γ΄ και δ΄ του άρθρου 3, εφαρμόζονται όσα ισχύουν στην εκάστοτε χώρα υποδοχής ως προς την έναρξη, τη διάρκεια και τη λήξη του σχολικού και του διδακτικού έτους, τις αργίες και τις διακοπές, τις εγγραφές, τις μετεγγραφές, τη φοίτηση και τις εξετάσεις κάθε είδους, τις αναθέσεις μαθημάτων, καθώς και τη χορήγηση τίτλων σπουδών. Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, η οποία εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του οικείου φορέα και γνώμη του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.), μπορούν να προβλέπονται παρεκκλίσεις από τα ωρολόγια προγράμματα, καθώς και να ρυθμίζονται άλλα ζητήματα της παρούσας, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στις χώρες υποδοχής.».
β) Προστίθενται παρ. 6 και 7 ως εξής:
«6. Με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και έπειτα από γνώμη του οικείου Συντονιστή Εκπαίδευσης Εξωτερικού, δύνανται να αναγνωρίζονται σχολικές μονάδες των υποπερ. αγ΄ και αδ΄ της περ. α΄ του άρθρου 3, ως ισότιμες με τις αντίστοιχες της ημεδαπής.
- Αν ελλείπει γνωμοδότηση από Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) της ημεδαπής και δεν υπάρχουν αντίστοιχοι θεσμοί στις χώρες υποδοχής, επιτρέπεται η προσκόμιση βεβαιώσεων από δημόσια νοσοκομεία και φορείς της αλλοδαπής για την πιστοποίηση μαθησιακών και κοινωνικών-παιδαγωγικών ζητημάτων, καθώς και ζητημάτων υγείας».
- Στην περ. Β΄ του άρθρου 4 του ν. 4415/2016 επέρχονται τροποποιήσεις ως εξής:
α) Μετά την παρ. 2, προστίθεται παρ. 2Α ως εξής:
«2Α. Τα Τ.Ε.Γ., τα οποία δεν είναι ενταγμένα σε εκπαιδευτικές μονάδες ξένων χωρών, υποχρεούνται:
α) να ακολουθούν το εγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών που ορίζεται από το Κ.Ε.Γ. και το Ι.Ε.Π.,
β) να λειτουργούν τουλάχιστον τριάντα (30) εβδομάδες ανά έτος και συγκεκριμένες ώρες ανά εβδομάδα, που δεν μπορεί να είναι λιγότερες από είκοσι (20) συνολικά για όλα τα τμήματα διδασκαλίας.».
β) Μετά την παρ. 3, προστίθεται παρ. 3Α ως εξής:
«3Α. Τα Τ.Ε.Γ. αναγνωρίζονται με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, εφόσον υποβάλλουν:
α) αίτηση του φορέα ίδρυσης και λειτουργίας του Τ.Ε.Γ. στην οποία σαφώς αναγράφονται η επωνυμία και η διεύθυνση στέγασης του Τ.Ε.Γ, καθώς και του φορέα του,
β) μεταφρασμένο καταστατικό λειτουργίας του φορέα με μέριμνα του οποίου λειτουργεί,
γ) βεβαίωση των οικείων διπλωματικών ή προξενικών αρχών ότι ο φορέας του Τ.Ε.Γ. δεν συνιστά κερδοσκοπικό οργανισμό,
δ) καταστάσεις τουλάχιστον σαράντα (40) φοιτούντων μαθητών, με τις ημερομηνίες γέννησης αυτών,
ε) αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας,
στ) ωρολόγιο πρόγραμμα διδασκαλίας τουλάχιστον είκοσι (20) διδακτικών ωρών την εβδομάδα και τουλάχιστον τριάντα (30) διδακτικών εβδομάδων ανά έτος,
ζ) εισηγητική έκθεση του οικείου Σ.Γ.Ε., που περιλαμβάνει στοιχεία και πληροφορίες για το σχολείο, το κοινωνικό και εκπαιδευτικό περιβάλλον και τη διασύνδεση–απόσταση με άλλα γειτνιάζοντα Τ.Ε.Γ..
Τα αναγνωρισμένα Τ.Ε.Γ. αξιολογούνται από τον αρμόδιο Συντονιστή Εκπαίδευσης με έκθεση που υποβάλλει στο τέλος κάθε διδακτικού έτους. Στην έκθεση περιλαμβάνονται ο αριθμός των μαθητών που συμμετέχουν στις εξετάσεις πιστοποίησης ελληνομάθειας εξειδικευμένου φορέα ελληνικής γλώσσας και τα ποσοστά επιτυχίας.
Τα αναγνωρισμένα Τ.Ε.Γ. υποχρεούνται να λειτουργούν τουλάχιστον τριάντα (30) εβδομάδες ανά έτος και συγκεκριμένες ώρες ανά εβδομάδα, που δεν μπορεί να είναι λιγότερες από είκοσι (20) συνολικά για όλα τα Τμήματα διδασκαλίας.».
Αποφασίστε: είτε Συντονιστικό Γραφείο Εκπαίδευσης (ΣΓΕ),
είτε Γραφείο Συντονιστή Εκπαίδευσης (ΓΣΕ)…
Αν δεν πρόλαβαν να δώσουν εξετάσεις;
Ή εάν πρόλαβαν και δεν βγήκαν αποτελέσματα;
Μάλλον θα πρέπει να προβλέπεται η υποβολή έκθεσης μετά το πέρας των εξετάσεων για τη συγκεκριμένη χρονιά ώστε να κρίνονται για αυτή τη χρονιά τα ΤΕΓ.
Στο τέλος της παραγράφου 3Α του άρθρου 4, αναγράφεται: «Τα αναγνωρισμένα Τ.Ε.Γ. αξιολογούνται από τον αρμόδιο Συντονιστή Εκπαίδευσης με έκθεση που υποβάλλει στο τέλος κάθε διδακτικού έτους. Στην έκθεση περιλαμβάνονται ο αριθμός των μαθητών που συμμετέχουν στις εξετάσεις πιστοποίησης ελληνομάθειας εξειδικευμένου φορέα ελληνικής γλώσσας και τα ποσοστά επιτυχίας»
Έχοντας μία τρίχρονη σχεδόν εμπειρία ως εκπαιδευτικός σε Τ.Ε.Γ. στη Γερμανία, διατυπώνω την επιφύλαξή μου ως προς την έμφαση που δίνεται στη συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας ως κριτηρίου αξιολόγησης των Τ.Ε.Γ. (Στην παρούσα παράγραφο φαίνεται να παρουσιάζεται μάλιστα ως το μόνο κριτήριο, καθώς λείπει ο σύνδεσμος «και»: «Στην έκθεση περιλαμβάνονται [και] ο αριθμός των μαθητών…»).
Θεωρώ ότι η συμμετοχή στις εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας είναι σαφώς σημαντική, αλλά όχι η μοναδική ή η σπουδαιότερη αποστολή των Τ.Ε.Γ. και δεν αποτυπώνει οπωσδήποτε ή δεν μπορεί να κρίνει από μόνη της την ποιότητα δουλειάς ενός εκπαιδευτικού ή γενικότερα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο πολυδιάστατος ρόλος των Τ.Ε.Γ. περιλαμβάνει και πτυχές που δεν εντάσσονται σε μία εξεταστικοκεντρική κατεύθυνση (π.χ. αγάπη για την ελληνική γλώσσα, γνωριμία με ελληνική ιστορία και πολιτισμό). Επιπλέον, η συμμετοχή ή μη σε εξετάσεις αποτελεί καθαρά προσωπική επιλογή των γονέων, καθώς μάλιστα απαιτεί και οικονομικό κόστος. Στον βαθμό που τα ελληνόπουλα καλούνται να πληρώσουν για να αποκτήσουν το πιστοποιητικό ελληνομάθειας, θεωρώ πως ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν είναι να προσπαθεί να πείσει για τον μέγιστο δυνατό αριθμό συμμετεχόντων στις εν λόγω εξετάσεις. Είναι λεπτό το ζήτημα.
Για τους παραπάνω λόγους θεωρώ πως θα ήταν καλό να αναθεωρηθούν τα προβλεπόμενα ως προς το ζήτημα αυτό.
Ευχαριστώ
Στην παράγραφο αυτή θα πρέπει απαραίτητα να προστεθεί και το ποσοστό αναπηρίας από τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), μέσω των οποίων πιστοποιείται η πάθηση και δίνεται το αντίστοιχο ποσοστό αναπηρίας σύμφωνα με όσα ορίζονται στον Ενιαίο Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας (ΕΠΠΠΑ). Για τον λόγο αυτό η παράγραφος 7 θα πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
(…) 7. Αν ελλείπει γνωμοδότηση από Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) ή από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) της ημεδαπής και δεν υπάρχουν αντίστοιχοι θεσμοί στις χώρες υποδοχής, επιτρέπεται η προσκόμιση βεβαιώσεων από δημόσια νοσοκομεία και φορείς της αλλοδαπής για την πιστοποίηση μαθησιακών και κοινωνικών-παιδαγωγικών ζητημάτων, καθώς και ζητημάτων υγείας».
Θεματική Εβδομάδα – Σχολικός σύμβουλος – Επιμορφώσεις εκπαιδευτικών
Θα ήθελα να θίξω το θέμα της διάκρισης που γίνεται απέναντι στα σχολεία της Ομογένειας, όσον αφορά την υλοποίηση κάποιων δράσεων. Για παράδειγμα, η Θεματική Εβδομάδα δεν υλοποιήθηκε καμία χρονιά στο σχολείο, όπου υπηρετώ. Αλλά και δεν γνωρίζω κανένα σχολείο του εξωτερικού στο οποίο να υλοποιήθηκε. Γιατί συμβαίνει αυτό; Οι μαθητές/τριες που φοιτούν στα σχολεία μας έχουν τις ίδιες ανάγκες με τα παιδιά της ημεδαπής και δικαιούνται ίσης μεταχείρισης.
Επίσης, οι εκπαιδευτικοί του σχολείων του εξωτερικού δεν έχουμε συνήθως πρόσβαση σε σεμινάρια και επιμορφωτικές δράσεις δημοσίων φορέων. Ακόμα και ο αυτονόητος θεσμός του σχολικού συμβούλου, η στοιχειώδης υποστήριξη στο διδακτικό μας έργο, είναι για μας ανύπαρκτος. Για να αντισταθμίσουμε αυτή την έλλειψη από την πλευρά της Πολιτείας, προσπαθούμε να βρούμε εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό υλικό στο διαδίκτυο, το οποίο είναι συχνά αξιόλογο, δεν μπορεί όμως να καλύψει το κενό της επιμόρφωσης. Ούτε, βέβαια, μπορούν οι ομάδες εκπαιδευτικών και τα εκπαιδευτικά ιστολόγια να εκπληρώσουν το ρόλο του σχολικού συμβούλου.
Προτείνω να καθιερωθεί ένα σύστημα τηλεδιασκέψεων, στις οποίες θα συμμετέχουν σχολικοί σύμβουλοι από την Ελλάδα και εκπαιδευτικοί της αντίστοιχης ειδικότητας από σχολεία του εξωτερικού.
Άρθρο 25 Τροποποιήσεις του άρθρου 4 του ν. 4415/2016, Παρ. 7
Το ζήτημα των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών είναι πολύ σημαντικό, οπότε η έλλειψη αντίστοιχων των Κ.Ε.Σ.Υ. φορέων στις χώρες υποδοχής συνιστά τεράστια αδικία σε βάρος των μαθητών/τριών με αδιάγνωστες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Επικροτώ, λοιπόν, την προσθήκη της Παρ. 7, η οποία ορίζει να «επιτρέπεται η προσκόμιση βεβαιώσεων από δημόσια νοσοκομεία και φορείς της αλλοδαπής για την πιστοποίηση μαθησιακών και κοινωνικών-παιδαγωγικών ζητημάτων».
Ωστόσο, η λύση αυτή είναι συνήθως ανεφάρμοστη, εξαιτίας της ελλιπούς γλωσσικής κατάρτισης των περισσότερων μαθητών/τριών, όσον αφορά τη γλώσσα της χώρας υποδοχής (τα περισσότερα παιδιά είναι μεταναστόπουλα του πρόσφατου μεταναστευτικού ρεύματος). Η πιστοποίηση ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε μια γλώσσα που δεν κατέχει το παιδί είναι, φυσικά, εντελώς ανέφικτη.
Τελευταία λύση απομένει η επίσκεψη ενός Κ.Ε.Σ.Υ. στην Ελλάδα, λύση όμως που τις περισσότερες φορές αποδεικνύεται, επίσης, ανεφάρμοστη, λόγω πρακτικών ζητημάτων. Το παιδί με τους κηδεμόνες έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει την αξιολόγηση από τον ειδικό φορέα στην Ελλάδα μόνο σε περίοδο διακοπών. Οι περισσότερες οικογένειες όμως μεταβαίνουν στην Ελλάδα, για λόγους βέβαια οικονομικούς, μόνο στην περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών, περίοδο δηλαδή στην οποία οι αρμόδιοι φορείς αδυνατούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους, επειδή είναι έτσι κι αλλιώς υποστελεχωμένοι, γεγονός όμως που επιδεινώνεται κατά την καλοκαιρινή περίοδο από την απουσία μελών του προσωπικού τους λόγω των θερινών αδειών.
Σας παρακαλώ, λοιπόν, να εξετάσετε με ιδιαίτερη προσοχή το θέμα αυτό.
Η ενδυνάμωση και επαρκής στελέχωση των διαγνωστικών, αξιολογικών και υποστηρικτικών φορέων με επιστημονικό προσωπικό είναι απολύτως απαραίτητη.
Εξάλλου, μια λύση για τα σχολεία του εξωτερικού θα ήταν η συγκρότηση επιτροπών αξιολόγησης από το προσωπικό των Κ.Ε.Σ.Υ., που θα επισκέπτονται σε συγκεκριμένες ημερομηνίες τα σχολεία αυτά, ώστε να ακολουθούνται οι ίδιες διαδικασίες, και άρα, να έχουν και οι μαθητές/τριες της Ομογένειας τις ίδιες ευκαιρίες με αυτούς της ημεδαπής.
Ανακοινωποίηση .Ως δασκάλα στην περιοχή της Βάδης Βυρτεμέργης εδώ και 20 χρόνια γνωρίζω τα εξής:1.το πρόβλημα δεν είναι οι όροι για να ανοίξουν τα σχολεία ΤΕΓ.Πρίν 9 χρόνια το υπουργείο έκλεισε πάνω από τα μισά ΤΕΓ στην περιοχή μας.Από περίπου 5000 μαθητές μόνο στην πρωτοβάθμια μείναμε με ούτε τους μισούς μαθητές.Τι γίνανε άραγε αυτά τα παιδιά; Προφανώς δεν τελείωσαν την εκπαίδευσή τους.Τι κάνουν τα παιδιά σε αυτές τις περιοχές;Δεν μαθαίνουν ελληνικά.Στους μαθητές μας δεν μαθαίνουμε μόνο την ελληνική γλώσσα αλλά και τον ελληνικό πολιτισμό δηλαδή ιστορία,παραδόσεις,ήθη και έθιμα.Γενικά προσπαθούμε να αποκτήσουν ελληνική συνείδηση. Έτσι ώστε αν κάποιοι αποφασίσουν να ζήσουν στην Ελλάδα να την νοιώθουν σπίτι τους.Έπίσης τους μαθαίνουμε να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες στη χώρα που ζούνε.Να ενδιαφέρονται για τα κοινά και προ πάντων να υποστηρίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες στη Γερμανία. 2.το πρόβλημα δεν είναι πώς θα ανοίγουν νέα ΤΕΓ αλλά πώς θα λειτουργούν.Με τα ολοήμερα σχολεία τα οποία λειτουργούν μέχρι τις 4 μ.μ έχουμε μεγάλο πρόβλημα.Δυσκολευόμαστε να φτιάξουμε το ωρολόγιο πρόγραμμα και να φέρνουμε τους μαθητές στο ελληνικό σχολείο για τις ώρες που προβλέπεται. Εδώ πρέπει να επέμβει το υπουργείο.Πρέπει να έρθει σε επαφή με το γερμανικό υπουργείο και την διεύθυνση παιδείας,Regierungspräsidium, ώστε να επιτρέπουν τους μαθητές να έρχονται μία φορά την εβδομάδα κατά τις 2 μ.μ στο ελληνικό σχολείο.Έννοείται την ημέρα που δεν θα έχουν υποχρεωτικό μάθημα του γερμανικού. Αυτό είναι εφικτό, διότι σε κάποιες περιοχές όπως του Esslingen λειτουργεί άψογα με μάλιστα την άδεια του γερμανού διευθυντή. Στις περισσότερες περιοχές όμως δεν δέχονται να το εφαρμόσουν ενώ υπάρχει και η σχετική νομοθεσία του κρατιδίου που αναφέρει, ότι κάθε μαθητής έχει το δικαίωμα στην εκμάθηση της μητρικής του γλώσσας και η πολιτεία ευθύνεται για την διεκόλυνση της εκμάθησής της(Αρθρο 8 Schulgesetz BW). Και εδώ χρειάζεται το υπουργείο να λύσει το πρόβλημα δια της διπλωματικής οδού.Αλλιώς δεν έχουμε λόγο να συζητάμε με ποιον τρόπο θα ανοίγουν νέα ΤΕΓ. Με τιμή.
Ως δασκάλα στην περιοχή της Βάδης Βυρτεμέργης εδώ και 20 χρόνια γνωρίζω τα εξής:1.το πρόβλημα δεν είναι οι όροι για να ανοίξουν τα σχολεία ΤΕΓ.Πρίν 9 χρόνια το υπουργείο έκλεισε πάνω από τα μισά ΤΕΓ στην περιοχή μας.Από περίπου 5000 μαθητές μόνο στην πρωτοβάθμια μείναμε με ούτε τους μισούς μαθητές.Τι γίνανε άραγε αυτά τα παιδιά; Προφανώς δεν τελείωσαν την εκπαίδευσή τους.Τι κάνουν τα παιδιά σε αυτές τις περιοχές;Δεν μαθαίνουν ελληνικά.Στους μαθητές μας δεν μαθαίνουμε μόνο την ελληνική γλώσσα αλλά και τον ελληνικό πολιτισμό δηλαδή ιστορία,παραδόσεις,ήθη και έθιμα.Γενικά προσπαθούμε να αποκτήσουν ελληνική συνείδηση. Έτσι ώστε αν κάποιοι αποφασίσουν να ζήσουν στην Ελλάδα να την νοιώθουν σπίτι τους.Έπίσης τους μαθαίνουμε να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες στη χώρα που ζούνε.Να ενδιαφέρονται για τα κοινά και προ πάντων να υποστηρίζουν την Ελλάδα και τους Έλληνες στη Γερμανία. 2.το πρόβλημα δεν είναι πώς θα ανοίγουν νέα ΤΕΓ αλλά πώς θα λειτουργούν.Με τα ολοήμερα σχολεία τα οποία λειτουργούν μέχρι τις 4 μ.μ έχουμε μεγάλο πρόβλημα.Δυσκλευόμαστε να φτιάξουμε το ωρολόγιο πρόβλημα και να φέρνουμε τους μαθητές στο ελληνικό σχολείο για τις ώρες που προβλέπεται. Εδώ πρέπει να επέμβει το υπουργείο.Πρέπει να έρθει σε επαφή με το γερμανικό υπουργείο και την διεύθυνση παιδείας,Regierungspräsidium, ώστε να επιτρέπουν τους μαθητές να έρχονται μία φορά την εβδομάδα κατά τις 2 μ.μ στο ελληνικό σχολείο.Έννοείται την ημέρα που δεν θα έχουν υποχρεωτικό μάθημα του γερμανικού. Αυτό είναι εφικτό, διότι σε κάποιες περιοχές όπως του Esslingen λειτουργεί με άδεια του γερμανού διευθυντή. Στις περισσότερες περιοχές όμως δεν δέχονται να το εφαρμόσουν ενώ υπάρχει και η σχετική νομοθεσία που λέει, ότι κάθε μαθητής έχει το δικαίωμα στην εκμάθηση της μητρικής του γλώσσας και η πολιτεία ευθύνεται να διεκολύνει την εκμάθησής της. Και εδώ χρειάζεται το υπουργείο να λύσει το πρόβλημα δια της διπλωματικής οδού.Αλλιώς δεν έχουμε λόγο να συζητάμε με ποιον τρόπο θα ανοίγουν νέα ΤΕΓ. Με τιμή.
Στο σημείο 1.β. στο 6 που προστίθεται για τα σχολεία της κατηγορίας αγ και αδ δεν γίνεται σαφές με ποια κριτήρια και υπό ποιες προϋποθέσεις θα κρίνεται αν ένα σχολείο είναι ισότιμο με τα της ημεδαπής. Χρειάζεται μια μικρή διευκρίνηση.
«Αν ελλείπει γνωμοδότηση από Κ.Ε.Σ.Υ. της ημεδαπής και δεν υπάρχουν αντίστοιχοι θεσμοί στις χώρες υποδοχής, επιτρέπεται η προσκόμιση βεβαιώσεων από δημόσια νοσοκομεία και φορείς της αλλοδαπής για την πιστοποίηση μαθησιακών και κοινωνικών-παιδαγωγικών ζητημάτων, καθώς και ζητημάτων υγείας».
Προς τη θετική κατεύθυνση αυτό επειδή οι μαθητές από το εξωτερικό δεν μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση στα ΚΕΣΥ στην Ελλάδα. Όμως η διάγνωση όπως και η αποκατάσταση δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα όταν αυτό δεν γίνεται ή παρέχεται στη μητρική γλώσσα των μαθητών. Το σωστό θα ήταν να οργανώνονται και να στέλνονται κινητές μονάδες αξιολόγησης των ΚΕΣΥ που θα επισκέπτονται τα σχολεία του εξωτερικού σε προκαθορισμένες ημερομηνίες και σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε σχολικής χρονιάς.
Να προστεθούν τα ωρολόγια προγράμματα, καθώς παρατηρείται οι μαθητές των σχολείων του εξωτερικού να κάνουν πολύ περισσότερες ώρες από αυτές που προβλέπονται. Ομοίως, να συμπεριληφθεί ότι η νομοθεσία που διέπει την εκπαίδευση στην ημεδαπή, θα εφαρμόζεται και θα ισχύει και στην ελληνόγλωσση. Έτσι όπως τίθεται είναι ρευστό και μπορεί να ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως.
Η αποδοχή βεβαιώσεων ή εγγράφων από Δημόσια νοσοκομεία όταν δεν υπάρχει το ΚΕΣΥ είναι προς την σωστή κατεύθυνση, όμως πόσο έγκυρη μπορεί να είναι μια διάγνωση ενός μαθητή που δεν γνωρίζει την γλώσσα? Ζητούμε ΚΕΣΥ νε προκαθορισμένο χρονικό διάστημα να επισκέπτεται τις χώρες και να βλέπει τα περιστατικά όπως ακριβώς και στην χώρα μας. Παρακαλώ δείτε το αίτημα αυτό με μεγάλη προσοχή γιατί και τα παιδιά στην αλλοδαπή θα πρέπει να έχουν τισ ίδιες ευκαιρίες.