1. Τα Π.Σ. είναι σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίες στοχεύουν στην καλλιέργεια και τη διάχυση της ιδέας και των πρακτικών της αριστείας στο εκπαιδευτικό σύστημα.
2. Σκοποί των Π.Σ. είναι ιδίως:
α) η καλλιέργεια της αριστείας και της καινοτομίας,
β) η πιλοτική εφαρμογή προγραμμάτων σπουδών, μεθόδων διδασκαλίας, νέου εκπαιδευτικού υλικού, έντυπου και ψηφιακού, νέων διδακτικών εργαλείων, σχολικών εγχειριδίων και καινοτόμων διδακτικών πρακτικών,
γ) η συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα και η προαγωγή της έρευνας στη διδασκαλία των επιμέρους γνωστικών αντικειμένων καθώς και στον ψυχοπαιδαγωγικό τομέα, σε συνεργασία με τμήματα και σχολές Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.) και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.),
δ) η δημιουργία ομίλων αριστείας, δημιουργικότητας και καινοτομίας, στους οποίους μπορούν να συμμετέχουν μαθητές και από άλλα σχολεία της δημόσιας εκπαίδευσης, καθώς και η ανάδειξη μαθητών με ιδιαίτερες μαθησιακές δυνατότητες και ταλέντα,
ε) η εξοικείωση των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών με τη διδασκαλία των επιμέρους γνωστικών αντικειμένων, σε συνεργασία με τμήματα και σχολές Α.Ε.Ι. των επιστημών της εκπαίδευσης στο πλαίσιο προγραμμάτων πρακτικής άσκησης ή για την εκπόνηση εργασιών,
στ) η δημιουργία ενός γόνιμου περιβάλλοντος για έρευνα και η συνεργασία με υποψήφιους διδάκτορες στο πλαίσιο εκπόνησης διδακτορικών διατριβών σε αντικείμενα σχετικά με τις επιστήμες της εκπαίδευσης,
ζ) η παροχή της δυνατότητας επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών των Π.Σ. και των εκπαιδευτικών σχολείων που ανήκουν στην ομάδα όμορων σχολείων της παραγράφου 1 του άρθρου 48 του ν. 4547/2018 (Α΄102), σε συνεργασία με τα Α.Ε.Ι. και το Ι.Ε.Π.,
η) η διάχυση καλών εκπαιδευτικών πρακτικών με τη διοργάνωση σεμιναρίων και ημερίδων και την ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ των σχολείων της ομάδας όμορων σχολείων της παρ. 1 του άρθρου 48 του ν. 4547/2018 ,
θ) η συνεργασία με Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή της αλλοδαπής, ερευνητικούς φορείς και κοινωφελή ιδρύματα και
ι) η πιλοτική εφαρμογή προγραμμάτων αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων.
Αξιότιμη κυρία υπουργέ
Με την παρούσα τοποθέτησή μας επιθυμούμε να εκφράσουμε την έντονη αντίθεσή μας με τις προωθούμενες αλλαγές για τις εισαγωγικές εξετάσεις από το γυμνάσιο στο λύκειο των προτύπων σχολείων.
Είμαστε γονείς μαθητή της πρώτης γυμνασίου του Βαρβακείου προτύπου Γυμνασίου και ο πρώτος έξ¨ ημών απόφοιτος της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής .
Τα παιδιά τα οποία εισάγονται με εξετάσεις στην πρώτη γυμνασίου όπως και οι οικογένειές τους έχουν δώσει ένα σκληρό και απαιτητικό αγώνα προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους. Τα παιδιά αυτά και οι οικογένειες τους αναζητώντας καλύτερη και ποιοτικότερη εκπαίδευση στα πλαίσια του δημοσίου συστήματος επέλεξαν να δοκιμαστούν και τελικώς να επιτύχουν σε ένα δύσκολο πεδίο. Την επιλογή τους αυτή την υπηρετούν με πολλαπλές δυσκολίες που έχουν να κάνουν τόσο με την μετακίνησή τους από όλες σχεδόν τις γειτονιές της Αττικής, όσο και με τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά κατά την φοίτηση τους τα πρότυπα σχολεία λόγω των ελλείψεων καθηγητών και της αδυναμίας των προτύπων σχολείων να τα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρόκειται περί παιδιών ΑΡΙΣΤΩΝ με υψηλό αίσθημα ευθύνης που απαρνήθηκαν τις παρέες του δημοτικού και της γειτονιάς τους αναζητώντας κάτι καλύτερο. Δοκιμάστηκαν και πέτυχαν σε μία τρυφερή ηλικία σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές εξετάσεις .
Είναι τουλάχιστον λοιπόν απάνθρωπο , αντιπαιδαγωγικό και απορίας άξιον πως μία ηγεσία η οποία προεκλογικώς εξήρε το θεσμό της αριστείας και των προτύπων σχολείων να εκμηδενίζει μετά από τρία χρόνια φοίτησης την επιτυχημένη προσπάθεια των παιδιών αυτών και να τους θέτει ξανά σε διαδικασία εξετάσεων, το αποτέλεσμα των οποίων θα μπορούσε να τους καταρρακώσει και να τους αναγκάσει να αλλάξουν εκ νέου σχολικό περιβάλλον κουβαλώντας το στίγμα του αποτυχημένου Αρίστου. Προφανώς το διακύβευμα των παιδιών αυτών είναι πολύ διαφορετικό από αυτό ενός οποιοδήποτε μαθητή ενός άλλου δημοσίου ή ιδιωτικού γυμνασίου που δεν έχει να χάσει τίποτα σε αυτές εξετάσεις και στις οποίες θα συμμετάσχει από επιλογή του . Παρακαλούμε πολύ να σκεφτείτε και να αναθεωρήσετε τη συγκεκριμένη διάταξη, η οποία πιστεύουμε ότι δεν τιμά ούτε την ακαδημαϊκή σας πορεία αλλά ούτε και την ιδεολογία την οποία εκπροσωπείτε.
Με εκτίμηση
Παναγιώτης Σ. Μαρούσης
Ιατρός Καρδιολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Καλλιόπη Τριανταφύλλου
Πρόεδρος Πρωτοδικών ΔΔ
Είμαι φιλόλογος σε ένα Πρότυπο Λύκειο Αθηνών πολυετούς παράδοσης. Η προσωπική μου ιστορία είναι η εξής: Διδακτορικές σπουδές στην Αμερική, ενναετή απόσπαση σε τομέα Παιδαγωγικών Ελληνικού Πανεπιστημίου, τοποθέτηση με 5ετή θητεία σε Πειραματικό σχολείο Κρήτης (2013) και (κατόπιν αναγκαστικής παραίτησης μου μετά από 4 χρόνια λόγω σοβαρής ασθένειας και τελικά κατάληξης της μητέρας μου στην Αθήνα), απόσπαση επί 4 συναπτά έτη σε Πρότυπο Λύκειο της Αθήνας.
Τόσο κατά την τοποθέτηση μου για πλήρωση θέσης ΠΕ2 με πενταετή θητεία σε Πειραματικό Σχολείο Κρήτης (αρ. απόφ. 72822/Δ1/29-05-2013), όσο και κατά τις επόμενες αποσπάσεις μου (από το 2016 μέχρι σήμερα) έχω αξιολογηθεί θετικά με αξιολόγηση ειδικού φακέλου μέσω μοριοδότησης επιστημονικού, εκπαιδευτικού έργου και δημοσιεύσεων.
ΘΕΩΡΩ ότι το νέο πολυνομοσχέδιο δεν αφήνει καμμία δυνατότητα–ούτε σ’ εμένα ούτε και σε άλλους συναδέλφους στην παρόμοια κατάσταση με μένα–να διεκδικήσουμε με προτεραιότητα επί θητεία τις θέσεις στις οποίες έτσι κι αλλιώς υπηρετούμε τόσα χρόνια. Δεν υπάρχει ούτε μια μνεία για την περίπτωση όσων από μας έχουν αξιολογηθεί θετικά στο παρελθόν, έτσι ώστε να μοριοδοτηθούμε αντίστοιχα για τα χρόνια προυπηρεσίας μας στα σχολεία αυτά. Επιπλέον, όχι μόνο δεν προβλέπεται η δυνατότητα κάλυψης των κενών από τους ηδη υπηρετούντες στα σχολεία αυτά για το επόμενο έτος, αλλά τουναντίον
την ίδια στιγμή αφήνεται να εννοηθεί ότι θα αξιολογηθούμε για άλλη μια φορά με φάκελο αξιολόγησηςαπό μηδενική βάση.
ΘΕΩΡΩ ότι η επί συναπτά έτη θετική μου αξιολόγησή ως αποσπασμένη με τα ίδια κριτήρια με τους επι θητεία, αλλά και η προσωπική μου θετική αξιολόγηση επι θητεία το 2013, δεν αφήνουν καμμιά αμφιβολία ότι με το παρόν νομοσχέδιο αναιρείται η ίδια μου η προυπηρεσία και οι προηγούμενες συναπτές αξιολογήσεις μου από τις αντίστοιχες επιτροπές ΔΕΠΠΣ! Είναι παράλογο!
Ο υψηλός βαθμός επιστημονικής μας κατάρτισης, η κριτική σκέψη στην οποία εκπαιδεύουμε τους μαθητές, η συνεχή μας ενασχόληση με τους επιμέρους επιστημονικούς μας τομείς μας δίνουν τη δυνατότητα να ανταποκρινόμαστε σε καινοτόμες δράσεις, συνεργασίες με την Τριτοβάθμια εκπάιδευση και με ευρωπαικά προγράμματα, άρα να συμβάλλουμε στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης.
Για όλους τους παραπάνω λόγους δηλώνω ότι το παρόν πολυνομοσχέδιο συνιστά αδικία για όσους από μας υπηρετούμε επι χρόνια αυτά τα σχολεία υψηλών απαιτήσεων με αυταπάρνηση και αίσθηση επιστημονικής δεοντολογίας και διδακτικού καθήκοντος υπό το καθεστώς απόσπασης και αβεβαιότητας (από το 2016 και 2018). Αιτούμαι τη μοριοδότηση των παρελθοντικών χρόνων θετικής αξιολόγησης και τοποθέτησης στα σχολεία αυτά και τη συνέχιση της απόσπάσής μας χωρίς επιπρόσθετη αξιολόγηση εν μέσω πανδημίας για το επόμενο ετος.
Αιτούμαι την κάλυψη της Πολιτείας και τη μέριμνά της για όσους από μας– μαζί με τους συναδέλφους επι θητεία– υπηρετούμε το θεσμό των Πρότυπων και Πειραματικών με πίστη σ’ αυτά, εκπαιδεύοντας τους μελλοντικούς επιστήμονες.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Ο διαχωρισμός των σχολείων σε Πρότυπα, Πειραματικά και απλά σχολεία, στα οποία φοιτούν όλοι οι απλοί μαθητές, προκαλεί ταξικό διαχωρισμό και κατηγοριοποίηση των μαθητών, εφόσον στις εξετάσεις των Πειραματικών Σχολείων, που προωθούν τις πρακτικές της αριστείας στο εκπαιδευτικό σύστημα, δικαιούνται να πάρουν μέρος όλοι οι μαθητές, με ευθύνη και πρωτοβουλία των κηδεμόνων τους. Αν, λοιπόν, κάποιοι κηδεμόνες δεν μπορούν να υποστηρίξουν τα παιδιά τους, αυτά δεν μπορούν να συμμετέχουν στα σχολεία αυτά, ακόμη και αν είναι “άριστα”, σύμφωνα με τον νομοθέτη. Άρα, λοιπόν, δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες. Υπάρχουν ευκαιρίες για όσα παιδιά μπορούν να υποστηριχθούν από τους γονείς τους. Οι υπόλοιποι πρέπει να συμβιβατούν με την ταξική πραγματικότητα και να διαπρέψουν στην τάξη τους. Αυτός ο διαχωρισμός χρειάζεται, βεβαίως, να επανεξεταστεί και να βελτιωθεί.
Θα παρακαλούσα να μου απαντήσετε στα παρακάτω ερωτήματα που με απασχολούν
1. Έχετε λύσει όλα τα προβλήματα της παιδείας και το μόνο πρόβλημα που μας απασχολεί τώρα είναι η εισαγωγή των παιδιών από το Γυμνάσιο στο Λύκειο μόνο κατόπιν γραπτών εξετάσεων και μόνο στα πρότυπα σχολεία; Τα πειραματικά γιατί εξαιρούνται;
2. Αν δεν κάνω λάθος οι εισαγωγικές εξετάσεις στο Γυμνάσιο έγιναν με την προοπτική εξαετους φοίτησης. Τι έχει αλλάξει τώρα;
Ευχαριστώ για την προσοχή σας και πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα χρόνος για να παρθεί η σωστή απόφαση
• Προτείνεται η ενσωμάτωση μαθήματος προγραμματισμού / coding στο επίσημο διδακτικό πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, που να ξεκινάει από την 5η τάξη Δημοτικού.
• Παράλληλα προτείνεται η χορήγηση διεθνώς αναγνωρισμένου πιστοποιητικού προγραμματισμού στο τέλος του Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου.
• Σε πολυάριθμες χώρες ο προγραμματισμός έχει ενταχθεί στο επίσημο διδακτικό πρόγραμμα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο για παράδειγμα, τα παιδιά του δημοτικού παρακολουθούν υποχρεωτικά μαθήματα coding από το 2014, στην Ιταλία και στη Γερμανία αρκετά σχολεία εντάσσουν αντίστοιχα σεμινάρια, ενώ και οι Σκανδιναβικές χώρες έχουν ενταχθεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Πρωτοπόρος είναι η Εσθονία όπου τα παιδιά του δημοτικού μαθαίνουν να γράφουν κώδικα ήδη από το 2012. Από τον Απρίλιο 2020 είναι υποχρεωτικό αντικείμενο στα δημοτικά σχολεία στην Ιαπωνία (από την 5η τάξη). Αντίστοιχα προγράμματα υλοποιούνται στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ν. Κορέα.
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΑ ΥΠΕΡΤΟΠΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ COVID 19
Η μεταφορά των μαθητών στα υπερτοπικά σχολεία (Πρότυπα, Πειραματικά, κλπ) γίνεται με ανάληψη των οικονομικών βαρών από τους γονείς. Η μετακίνηση γίνεται με λεωφορεία που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μεγάλα λεωφορεία 50 θέσεων.
Στην παρούσα συγκυρία του COVID_19, η οποία από κτώβριο θα είναι πιθανότατα θα πρέπει να τύχει εφαρμογής περιοριστικών μέτρων, θα σημαίνει ότι η μετακίνηση θα γίνεται με λεωφορεία μέγιστης χωρητικότητας 25-30 ατόμων. Αυτό όμως θα σημαίνει ότι θα αυξηθούν ιδιαιτέρως τα οικονομικά βάρη των γονέων (αφού θα εξαλειφθούν οι οικονομίες κλίμακας της μαζικής μεταφοράς). Αυτή η ιδιαίτερη επιβάρυνση των γονέων θα συμβεί εν μέσω μιας αναμενόμενης πιθανών δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Θα μπορουσε ένα κλάσμα, αν όχι όλο, των μεταφορικών να καλυφθεί από φορείς όπως περιφέρειες δήμοι κλπ. Για να γίνει αυτό πρέπει να αρθεί η σχετική πρόβλεψη που αναφέρετε σε άλλο νομοθέτημα (δεν δύναμαι αυτή την στιγμή να το προσδιορίσω) «η μεταφορά γίνεται με επιβάρυνση των γονέων» .
Θα μπορούσε εδώ σε αυτό το νομοσχέδιο να αναφέρεται «ότι κατ εξαίρεση και για ειδικές περιπτώσεις όπως η περίπτωση του COVID-19, στην καλυψη των μεταφορικών εξόδων των μαθητών υπερτοπικών σχολείων να συνεισφέρουν φορείς όπως η τοπική αυτοδιίκηση ή άλλοι φορείς. »
Μετά λύπης μας διαπιστώνουμε ότι τα Καλλιτεχνικά Σχολεία δεν αναφέρονται πουθενά στο νέο νομοσχέδιο. Κι όμως θα μπορούσαν να αποτελούν και Πρότυπα αλλά και Πειραματικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, γιατί οι Τέχνες αποτελούν πεδίο εφαρμογής όλων όσων και τα δυο αυτά σχολεία προτάσσουν. Δυστυχώς η συνεχή παράλειψη της Τέχνης ως παιδαγωγικό εργαλείο, δείχνει την αδιαφορία στην ατομική πλήρωση και την ανάπτυξη της κοινωνικής συνείδησης των νέων. Η κρατική τάση, ολοένα στρέφεται σε τομείς επιστημονικούς, εστιάζοντας κυρίως στη λογική και παραβλέποντας την ψυχή ως παιδαγωγικό κέντρο στόχευσης. Ας ξεκαθαρίσουμε αν η εκπαίδευση πρέπει να τείνει στην αυτοματοποίηση, στην επιστημοσύνη και στην αριστεία μόνο, και να αδιαφορεί για την αυτενέργεια, το όνειρο και την πρωτοπορία. Αν ισχύει αυτό δεν υπάρχει δρόμος συνεννόησης δυστυχώς. Αν δεν ισχύει όμως, τότε ας ξαναδούμε την ομορφιά των Καλλιτεχνικών Σχολείων και ας τα υπολογίσουμε και επανεξετάσουμε στο νέο σχεδιασμό μας. Ας τα πολλαπλασιάσουμε ανοίγοντας σε κάθε νομό από ένα καλλιτεχνικό σχολείο, γιατί αποτελούν στολίδια του εκπαιδευτικού μας συστήματος και έτσι πρέπει να παραμείνουν. Πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε κάθε νομό να έχει από ένα όπως ήταν και ο αρχικός σχεδιασμός λειτουργίας των εξ άλλου. Ας τα ενισχύσουμε υλικοτεχνικά αλλά και στηρίζοντας τους εκπαιδευτικούς που τα τελευταία περίπου 15 χρόνια δίνουν αγώνα για να τα κρατήσουν -χωρίς την ιδιαίτερη υλικοτεχνική υποδομή, με εφευρετικότητα και έμπνευση-στην κορυφή της προτίμησης των μαθητών και μαθητριών της επικράτειας, πράγμα που διαφαίνεται στον αριθμό των δηλώσεων συμμετοχής στις εισαγωγικές και κατατακτήριες εξετάσεις. Επιτέλους ας ανοίξουν οι οργανικές θέσεις και ας μονιμοποιηθούν οι καθηγητές υψηλών προσόντων, που χρόνια τώρα διδάσκουν είτε ως ωρομίσθιοι είτε ως αναπληρωτές στις κατευθύνσεις του Θεάτρου Κινηματογράφου και Χορού και ας δοθεί το πολυπόθητο ΠΕ κλάδου στους κινηματογραφιστές και χορευτές εκπαιδευτικούς, που αδικούνται έναντι των υπολοίπων με την μη απόδοση του κλάδου χρόνια τώρα. Δεν αποτελούν δεύτερης κατηγορίας εκπαιδευτικών και είναι άδικη αυτή η διάκριση. Διδάσκουν χρόνια και δεν αντιμετωπίζονται επί ίσοις όροις. Ας σκεφτούμε ότι το όνειρο κινεί τον άνθρωπο μπροστά και ο ορθολογισμός του στερεί το ταξίδι. Ελπίζω και στην αποκατάσταση με τη συμμετοχή καλλιτεχνών (ηθοποιών χορευτών και σκηνοθετών) στην επιτροπή για τα Καλλιτεχνικά Σχολεία, ώστε να διαφυλαχθεί το αυτονόητο. Η καλλιτεχνική διάσταση των μαθημάτων.
ΑΝΗΣΥΧΩ.ΦΟΒΑΜΑΙ.ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ.ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΑΙ.ΤΡΕΜΩ.ΒΛΕΠΩ ΕΦΙΑΛΤΕΣ.ΚΛΑΙΩ.ΚΛΑΙΩ ΚΛΑΙΩ.ΓΙΑΤΙ?????????ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ…ΜΑΥΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ…ΜΑΥΡΑ ΟΝΕΙΡΑ…ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ …ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ…ΑΝ ΞΕΡΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ…
Απαράδεκτο…ακούστε τα παιδιά και βοηθήστε τα…εξαιρέστε τους μαθητές του σημερινού γυμνασίου εισήχθησαν με άλλον νόμο…ΜΗΝ ΤΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΖΕΤΕ…