Μετά το άρθρο 2 του ν. 682/1977, προστίθεται άρθρο 2Α ως εξής:
«Άρθρο 2Α
Αξιολόγηση ιδιωτικών σχολείων
Οι δομές, το εκπαιδευτικό έργο και οι εκπαιδευτικοί των ιδιωτικών σχολείων αξιολογούνται με ανάλογη εφαρμογή των κριτηρίων για την αξιολόγηση των δομών, του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών των δημόσιων σχολείων. Η εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης από τα ιδιωτικά σχολεία είναι δυνατή.».
«…Η εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης από τα ιδιωτικά σχολεία είναι δυνατή.».
Κυρία Υπουργέ,
Ποιος είναι το ιδιωτικό σχολείο; Ποιος θα ορίσει τα κριτήρια, από ποιον θα εγκριθούν και από ποιον θα ελέγχεται η αξιοπιστία της διαδικασίας; Ποιοι θα αξιολογούν; Πώς θα πιστοποιείται η ικανότητά τους; Πού θα αποσκοπεί η αξιολόγηση; Πώς εγγυάσθε ότι τα κριτήρια δε θα διαταράξουν το σχολικό κλίμα; Κι αν το διαταράξουν τι προβλέπεται; Θα αξιολογούν και οι εκπαιδευτικοί τις διοικήσεις; Δε νομίζω να έχουν αντίρρηση, διότι είναι υπέρ της αξιολόγησης… Θα θεσπιστούν κριτήρια και αξιόπιστη διαδικασία από το Υπουργείο, ώστε να ασκεί κι αυτό την προβλεπόμενη εποπτεία;
Η αξιολόγηση τόσο των σχολείων όσο και του εκπαιδευτικού προσωπικού αυτών αποτελεί θεμέλιο λίθο της βελτίωσης και της προόδου. Σε μια εποχή που τα πάντα αλλάζουν με ρυθμούς ταχύτατους είναι εξαιρετικά σημαντικό ο σχολικός οργανισμός να αξιολογείται στο σύνολο του και ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να διαπιστώνεται αφενός αν ανταπεξέρχεται στις εξελίξεις, αφετέρου αν το ανθρώπινο δυναμικό του ανταποκρίνεται και επιτελεί το έργο του στο ακέραιο. Οι αξιολογήσεις όταν γίνονται με κριτήρια αδιάβλητα, αντικειμενικά και απολύτως ορισμένα προάγουν την εκπαίδευση και κατά συνέπεια τους αποδέκτες αυτής, τους ίδιους τους μαθητές.
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι νομίζω απαραίτητη τόσο για κίνητρο όσο και για την εγρήγορση τους. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να έχουν την ευελιξία να ακολουθούν το πρόγραμμα του υπουργείου στα πλαίσια του συστήματος και της κουλτούρας του εκαστοτε σχολείου που εργάζονται. Θεωρώ ανάγκη για το κάθε σχολείο να μπορεί να κινηθεί με δομές που μπορούν να αποτελέσουν έμπνευση για τους μαθητές τους χωρίς δεσμευτικά μέτρα και όρια από θεσμούς και παλιές αντιλήψεις. Στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν αξιολογήσεις σε ομίλους για όλους τους υπαλλήλους. Γιατί όχι λοιπόν και για Την ιδιωτική εκπαίδευση;
Πολύ σημαντική η αξιολόγηση εκπαιδευτικών όπως και σε καθε επιχείρηση ιδιωτικού τομέα. Να προσπαθείς να μην μένεις στάσιμος και να σέβεσαι τους μαθητές σου είναι απαραίτητα στοιχεία για έναν εκπαιδευτικό, και όμως πολλοί δεν τα τιμούν.
Ποια πρόσθετα κριτήρια αξιολόγησης μπορεί να προσθέτει ο ιδιοκτήτης των Ιδιωτικών Σχολείων;
Έχετε ιδέα τί γίνεται πραγματικά σε κάποια Ιδιωτικά Σχολεία με τους ιδιοκτήτες τους, που πιέζουν και απειλούν τους εκπαιδευτικούς να βάζουν 20άρια σε μαθητές που στις πανελλήνιες δεν πιάνουν ούτε τη στοιχειώδη βαθμολογία;;; Που γράφουν μόνο το όνομά τους στις κόλλες των πανελληνίων εξετάσεων και περνούν στο Πανεπιστήμιο;;;;
Θα έπρεπε ως Πολιτεία να τα είχατε ήδη κλείσει… παρ’όλα αυτά, τα αφήνετε να λειτουργούν, χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, επειδή απλώς είναι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας…!!!
Με τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας, έχετε τη δυνατότητα να διασταυρώσετε τα στοιχεία και να τα διαπιστώσετε….
Εθελοτυφλείτε με το να έρχεστε να προτείνετε αυτό το Σχέδιο Νόμου και να τους επιβραβεύετε.
Η Κοινωνία, πιστεύοντας όσα προανήγγειλε ο κ. Πρωθυπουργός, περιμένει ειδικά από εσάς να καλλιεργήσετε την Αριστεία που επικαλείστε ότι θα επαναφέρετε στα Σχολεία και αυτό δεν είναι απλά και μόνον η επαναφορά του αριστούχου μαθητή ως σημαιοφόρου και όχι με κλήρωση…
Και ποια αλήθεια είναι η Αριστεία για εσάς;;; Η αγορά βαθμολογίας από γονείς, που πιστεύουν ότι πληρώνουν στα Ιδιωτικά Σχολεία και κατά συνέπεια έχουν την αξίωση τα παιδιά τους να έχουν βαθμολογία Άριστα 20 σε όλα;;; Και ο ιδιοκτήτης συμφωνεί για να μην χάσει τον πελάτη;;;; Αυτούς επιβραβεύετε;;; Αυτή είναι η Αριστεία για εσάς;;;
Κρίμα… μόνο θλίψη και ντροπή προκαλεί η προσπάθειά σας για τον επικαλούμενο Εκσυγχρονισμό της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης…
Συμφωνούμε πως τα ιδιωτικά σχολεία, όπως κάθε ιδιωτική επιχείρηση πρέπει να μπορεί να θέτει τους όρους αξιολόγησης του προσωπικού της, στο πλαίσιο άλλωστε και των βέλτιστων ευρωπαϊκών και διεθνών προτύπων προσφοράς εκπαιδευτικών υπηρεσιών.
Η αξιολόγηση είναι πάντα απαραίτητη διότι βοηθά στην βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών. Για τους σωστούς επαγγελματίες είναι πολύτιμο εργαλείο. Για τους «κακούς» είτε υπάρχει είτε όχι, δεν κάνει διαφορά, δεν λειτουργούν σωστά υπό όλες τις συνθήκες.
Στα ιδιωτικά σχολεία, την αξιολόγηση των δομών και του εκπαιδευτικού έργου ποιος θα την κάνει?
Η αξιολόγηση των δομών, του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών, όσο και των δημόσιων σχολείων είναι θεμιτή. Κάθε προσπάθεια εισαγωγής και εφαρμογής αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να αποσκοπεί στην αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, να έχει σαφώς διατυπωμένα κριτήρια, και να αφορά όλη την πυραμίδα της εκπαίδευσης. Κατά συνέπεια η αξιολογική διαδικασία δεν πρέπει να είναι μονόδρομη, αλλά αμφίδρομη, και να αφορά όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Ένα μοντέλο μερικής και μονοδιάστατης αξιολόγησης που απευθύνεται αποκλειστικά στον εκπαιδευτικό με τιμωρητική πρόθεση κι όχι με στόχο την επαγγελματική και επιστημονική του βελτίωση, χαρακτηρίζεται από έλλειψη δημοκρατικότητας. Το κυριότερο δεν οδηγεί στην αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, που πρέπει είναι ο κύριος σκοπός της αξιολόγησης.
Η τελευταία πρόταση είναι απαράδεκτη. Να διαγραφεί. Ποια είναι τα επιπλέον κριτήρια; Από ποιόν συντάσσονται και με ποιο σκοπό; Ποιος ελέγχει την ασυδοσία; ΚΑΝΕΙΣ.
Η αξιολόγηση με κριτήρια μετρήσιμα και αξιολογητές επιμορφωμένους, υπό τον κρατικό έλεγχο, είναι θεμιτή. Αθέμιτη είναι η αξιολόγηση με «επιπλέον κριτήρια» που δεν ελέγχονται από καμία αρχή, αλλά εναπόκεινται στην προσωπική άποψη του εργοδότη, ο οποίος πλέον μπορεί να ζητά από τους εκπαιδευτικούς παράλογα και παράνομα πράγματα, προκειμένου να «αξιολογηθούν» θετικά.
Και μόνη η χρήση της λέξης ¨αξιολόγηση», μια λέξη ταμπού για δεκαετίες στη χώρα μας, δημιουργεί την προσδοκία για εκσυγχρονισμό και βελτίωση. Όπως συνέβη και με το πρόσφάτο νόμο για τη δημόσια εκπαίδευση ακολουθεί και η ιδιωτική. Νομοτεχνικές βελτιώσεις στη διάταξη είναι απαραίτητες αλλά μη χάνουμε την ουσία. Είναι διαφορετικό να ζητάς βελτιώσεις και αποσαφηνίσεις από το να αντιδράς στην αξιολόγηση. Όλοι όσοι απασχολούμαστε στον ιδιωτικό τομέα, είτε ως μισθωτοί είτε ως ελευθεροι επαγγελματίες αξιλογούμαστε καθημερινά από εργοδότες και πελάτες. Η αντίδραση επί της αρχής στην αξιολόγηση είναι αναχρονιστική και δεν συνάδει με την εποχή μας. Ο κόσμος τρέχει. Εμείς θα παραμένουμε στάσιμοι; Θέλουμε τελικά ή δε θέλουμε μια ανταγωνσιτική παιδεία; Θέλουμε τελικά ή δεν θέλουμε τα παιδιά μας να μπορούν να σταθούν επάξια σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον;
Θεωρώ ότι θα πρέπει σαφώς να υφίσταται αξιολόγηση στα σχολεία και κάθε επιχείρηση να έχει την δυνατότητα να ορίσει τα κριτήριο της εν λόγω αξιολόγησης προς όφελος όλης της μαθητικής κοινότητας.
Και πάλι ψέματα: οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί αξιολογούνται κάθε χρόνο! Και το ξέρουμε καλά όσοι δουλεύουμε σε αυτό τον χώρο. Και από μαθητές και από γονείς. Απλώς τώρα χωρίς πλαίσιο (ποιος αξιολογεί, με ποια κριτήρια, με ποιο στόχο) είναι εύκολο να γίνει το ξεκαθάρισμα…και αυτό ήθελαν οι ιδιοκτήτες. Πόσα γραμμάτια πια έχετε υπογράψει κα Υπουργέ;
Στις πολιτισμένες χώρες υπάρχει αξιολόγηση και των δημοσίων εκπαιδευτικών και δομών και εάν δεν είναι καλή κινδυνεύει ακόμα και με κλείσιμο .
Αξιολόγηση παντού και σε ολους!!! Να είναι ξεκάθαροι οι ετήσιοι στόχοι και οποιος τους πετυχαίνει να είστε σίγουροι οτι θα μπορεί να διεκδικησει και παραπάνω αποδοχές. Ο ανεπαρκής εκπαιδευτικός να αντικαθίσταται. Και στο ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο σχολείο. Είναι ο μόνος τρόπος για να βελτιωθεί η ποιότητα της εκπαίδευσης. Και να δημιουργηθεί ένα σύστημα έτσι ώστε τα σχολεία να παίρνουν βαθμολογία και να δημιουργηθεί ένα ranking.
Τα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία, διοικούνται από ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, και για τα αποτελέσματά τους. Είναι λογικό και θεμιτό να μπορούν να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα του έμψυχου δυναμικού τους και είναι κρίμα αυτό να θεωρείται απειλή. Είναι σημαντικό το δικαίωμα τόσο της επιλογής όσο και της εσωτερικής αξιολόγησης με στοιχεία που θέτει το σχολείο σύμφωνα με τη φιλοσοφία του.
Αξιολόγηση εκπαιδευτικού από μη πιστοποιημένο αξιολογητή δεν υφίσταται… Αρμόδιοι για να αξιολογήσουν διοικητικά και παιδαγωγικά τον εκπαιδευτικό είναι ο Διευθυντής και ακαδημαϊκά ο Σύμβουλος ειδικότητας. Ποια άλλα κριτήρια θα θέσει ο ιδιοκτήτης και από ποιον θα ελεγχθούν; Προφάσεις εν αμαρτίαις…
Κάθε σχολάρχης ταυτόχρονα είναι και επιχειρηματίας, που ενδιαφέρεται για την ποιότητα των διαδικασιών, που λαμβάνουν χώρα, και των αποτελεσμάτων τους, αλλά και την αποτελεσματικότητα των συνεργατών του στοχεύοντας παράλληλα στη βελτίωσή τους. Σε αυτό αποσκοπεί και η αξιολόγηση του προσωπικού με σαφή, αντικειμενικά και καθορισμένα κριτήρια. Και όπως κάθε επιχειρηματίας, μπορεί και πρέπει να επιλέγει τους συνεργάτες του, το είδος και το πλαίσιο της συνεργασίας τους. Κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να εκλαμβάνεται ως απειλή από τους εργαζόμενους. Ούτε κανείς σχολάρχης επιδιώκει να το χρησιμοποιήσει με αυτόν τον τρόπο. Με γνώμονα το «συμφέρον» των μαθητών κάθε σχολάρχης οφείλει να επιλέγει τους καλύτερους συνεργάτες. Και η πολιτεία πρέπει να του αναγνωρίζει και να του παραχωρεί αυτό το δικαίωμα.
Συγχαρητήρια στην Υπουργό που τολμά ένα μεγάλο και θετικό βήμα για την ιδιωτική εκπαίδευση. Επιτέλους ένα νομοσχέδιο που τολμά να σπάσει τις αγκυλώσεις του παρελθόντος που είχαν μετατρέψει του Υπουργείο Παιδείας σε Υπ. Εργασίας και μοναδικούς κριτές των εκπαιδευτικών τους βολεμένους συνδικαλιστές. Στην εκπαίδευση οι μόνοι αντικειμενικοί αξιολογητές του παρεχόμενου έργου είναι οι γονείς των μαθητών, που νοιάζονται για την πρόοδο των παιδιών τους και όχι οι επιτροπές των συνδικαλιστών που καλύπτουν την ανεπάρκεια των συναδέλφων τους.
Η εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης από τα ιδιωτικά σχολεία είναι δυνατή;
Ποιός θα ελέγχει αυτά τα πρόσθετα κριτήρια;
Ποιός θα είναι ο αξιολογητής;
Ποιά θα είναι τα τυπικά του προσόντα;
Είναι δυνατόν να λειτουργήσει και να προσφέρει έργο ένας εκπαιδευτικός κάτω απο τέτοιες συνθήκες αξιολόγησης.
Είναι δυνατόν να λειτουργήσει Σύλλογος Διδασκόντων,συνεργασία εκπαιδευτικών.
Αξιολόγηση ναι,με συγκεκριμένα και σαφή κριτήρια,καθώς και έλεγχος αξιολόγησης.
Σας εκθέτει αυτό το άρθρο,και καλό είναι να το αποσύρετε.
Αξιολόγηση χωρίς διαφάνεια και χωρίς συγκεκριμένες και αδιάβλητες διαδικασίες και προϋποθέσεις μόνο φόβο και ανασφάλεια προκαλεί στους εκπαιδευτικούς. Έτσι γίνονται έρμαια στις ορέξεις των εκάστοτε σχολαρχών
Η αξιολογηση ειναι καλό να υπάρχει στα ιδιωτικά σχολεία. Αυτο θα λειτουργήσει προς ώφελος των μαθητών. Οχι μόνο αξιολογηση στα ιδιωτικά άλλα και στο δημόσιο σχολείο. Επιτέλους να μπούν κάποια πραγματα στη θέση τους.
Είναι σωστό κάθε οργανισμός να μπορεί να καθορίζει μόνος του τις διαδικασίες εσωτερικής αξιολόγησης.
Σαν γονέας παιδιών που φοιτούν σε Ιδιωτικό Σχολείο δίνω πολλα μπράβο στην Υπουργό που ενδιαφέρθηκε πραγματικά για το μέλλον των παιδιών μας
Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου έχει μόνο να προσφέρει στη βελτίωση της παρεχομενης παιδείας. Δεν μπορούμε να επιδιώκουμε βελτίωση της εκπαιδευτικης δραστηριότητας δηλαδή θέσπιση νέων στόχων χωρίς να ελέγχουμε την επίτευξη αυτών των στόχων. Αυτονόητο βέβαια η αξιολόγηση να γίνεται με πιστοποιημενες διαδικασίες και από ειδικούς φορείς. Οι μόνοι που έχουν λόγους να αντιδρούν στην ενδεχόμενη αξιολόγηση είναι οι εκπαιδευτικοι που κάνουν ένα διεκπεραιωτικο μάθημα. Οι εκπαιδευτικοι δηλαδή που έχουν βολευτεί κ αδρανοποιηθει από το καθεστώς της μονιμότητας.
Όλες οι επιλογές για την ζωή μας ξεκινούν μέσα από την αξιολόγηση: του γιατρού , του δικηγόρου, του μηχανικού αλλά και τον καλό δάσκαλο τον οποίο έχουν αξιολογήσει οι γονείς με τα δικά τους κριτήρια τον θέλουν όλοι για δάσκαλο του παιδιού τους. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών επιβραβεύει το έργο τους και αναδεικνύει την προσφορά τους και δίνει κίνητρα για νέες καινοτόμες εκπαιδευτικές διαδικασίες.
Από τη στιγμή που διαβαίνεις ως εργαζόμενος το κατώφλι ενός ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου, αρχίζει η αξιολόγησή σου. Μπορεί η απόλυση ενός εργαζομένου να ήταν μέχρι τώρα πιο περίπλοκη για τους σχολάρχες, όμως απολύσεις γίνονταν μέχρι και τώρα σε ιδιωτικά σχολεία. Άρα, προς τι η ανάγκη του υπουργείου να εξασφαλίσει την αξιολόγηση όταν αυτή ήδη γίνεται;
Επίσης, αν ήθελε το υπουργείο να καθιερώσει την αξιολόγηση προκειμένου να βελτιωθούν τα ιδιωτικά σχολεία, δεν θα έπρεπε να είναι, μέσω του ΣχΝ, ξεκάθαρα τα κριτήρια στα οποία θα βασιστεί αυτή; Η απουσία τους δηλώνει ή προχειρότητα ή σκοπιμότητα του υπουργείου υπέρ των σχολαρχών.
Οι εκπαιδευτικοί στα ιδιωτικά σχολεία κρίνονται καθημερινά από απαιτητικούς διευθυντές, γονείς και παιδιά. Αξιολογούνται για το παραγόμενο έργο τους και δέχονται πολλές παρεμβάσεις και σχόλια που τους βελτιώνουν και διαμορφώνουν. Οι σχολάρχες αξιολογούν τους εκπαιδευτικούς και εάν δεν πληρούν τα κριτήριά τους τους απολύουν (συνήθως στο τέλος της αναπλήρωσης ή διετίας για να μην βρουν και τον μπελά τους). Φαίνεται ιδιαιτέρως επικίνδυνο να θέτουν δικά τους πρόσθετα κριτήρια αξιολόγησης καθώς συχνά δεν είναι εκπαιδευτικοί και βασική επιδίωξη είναι η αύξηση των μαθητών, το κέρδος και η εξαθλιωτική παραγωγικότητα των εκπαιδευτικών (απλήρωτες απογευματινές συναντήσεις, διοργάνωση bazaar με κατασκευές εκπαιδευτικών, συμμετοχή σε μαθητικούς διαγωνισμούς κ.α.). Ο εκπαιδευτικός θα ζητείται να είναι ένας υπάλληλος που δουλεύει ασταμάτητα για να εντυπωσιάσει τον πελάτη – μαθητή και αν δεν πληρεί αυτά τα αυθαίρετα κριτήρια θα μένει άνεργος.
Είναι ένα νομοσχέδιο που δίνει πλέον τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων να έχουν όχι μόνο μίας αλλά και περιορισμένης χρήσης εκπαιδευτικούς.Ανοίγει ο δρόμος, ώστε ωάριο, σύμβαση και δικαιώματα εκπαιδευτικών να γίνονται αντικείμενο διαπραγμάτευσης, προκειμένου οι τελευταίοι να βρίσκονται σε έναν διαρκή αγώνα εξυπηρέτησης όλο και περισσότερο διευρυμένου ωραρίου για να μην υποαμείβονται.
το κύριο πρόβλημα στην αξιολόγηση θα είναι πάντα ποιος σε αξιολογεί , ειδικά στη χωρα μας όπου όλου θεωρούμε τον εαυτό μας καλύτερο όλων.
Αρα η δυσκολότερη απόφαση είναι να εγκριθεί η επιτροπή αξιολόγησης από αυτόνομους, μη κομματικούς, μορφωμένους και πάνω απ όλα με προυπηρεσία σε ιδιωτικά η και δημόσια σχολέία αξιολογητές. διότι όσα πτυχία και αν έχει κάποιος , όταν έχει έλλειψη εμπειρίας δεν θα μπορεί να κατανοήσει τις συνθήκες εργασίας .
όσο αφορά την αξιολόγηση του εκπαιδευτηρίου το κυριότερο μέλημα θα ήταν η ισινομία στο δημόσιο και ιδιωικό σχολείο.
αν θέλουμε λοιπόν ίσους μαθητές και ίση μαθησιακή εμπειρία θα πρέπει όλοι να αξιολογούνται με ίσες παραμέτρους διαφορετικά η μετρήσεις και κάθε είδους αξιολόγηση θα ήταν σε λανθασμέη βάση.
Η αοριστία της πρότασης «Η εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης από τα ιδιωτικά σχολεία είναι δυνατή.» αφήνει τους εκπαιδευτικούς έκθετους σε οποιοδήποτε κριτήριο αποφασίσει ο ιδιοκτήτης. Τα κριτήρια θα πρέπει να ελέγχονται με κάποιον τρόπο ώστε να εμπίπτουν σε υπάρχοντες νόμους και να είναι εκπαιδευτικώς σωστά. Διαφορετικά, χαίρε πεδίο δόξης λαμπρόν για αυθαιρεσίες στην δήθεν ‘αξιολόγηση’.
Τα κριτήρια αξιολόγησης πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένα και διαφανή γιατί διαφορετικά ανοίγουν το παράθυρο στην αυθαιρεσία. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι ίδια για την ιδιωτική και τη δημόσια εκπαίδευση. Δεν μπορεί να τροποποιούνται διαρκώς κατά τη βούληση του ιδιοκτήτη.
Κάθε άνθρωπος αξιολογείται σε οποιονδήποτε εργασιακό χώρο και εάν βρίσκεται. Η αξιολόγηση δεν έχει αναγκαστικά αρνητικό χαρακτήρα. Αντιθέτως γνωρίζοντας τα θετικά μιας προσπάθειας, αποκτούμε αυτοπεποίθηση, ενώ εντοπίζοντας τα αρνητικά προσπαθούμε για την βελτίωση αυτών.
Με γνώμονα την παραπάνω σκέψη και δεδομένου ότι συζητάμε για την εκπαίδευση – παιδεία των παιδιών μας, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να υπάρχει συνεχόμενη αξιολόγηση και της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού έργου και του ίδιου του εκπαιδευτικού.
Πριν από κάποια χρόνια έγινε μία προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα αξιολόγησης, το οποίο δοκιμάστηκε σε κάποια σχολεία πιλοτικά σε όλη την Ελλάδα. Για δύο ολόκληρα χρόνια δουλεύαμε και συλλέγαμε στοιχεία για τη δημιουργία αντικειμενικών κριτηρίων αξιολόγησης όλων των παραπάνω. Τελικά για λόγους που δεν γνωρίζει κανένας, το πρόγραμμα ναυάγησε, ο κόπος τόσων ανθρώπων (δημοσίων υπαλλήλων αλλά και ιδιωτικών) πήγε χαμένος και δε θα συζητήσω τα χρήματα που πιθανόν δαπανήθηκαν για να πληρωθούν όλοι οι υπεύθυνοι από το Υπουργείο Παιδείας.
Και όλα αυτά για κάτι το αυτονόητο. Η αξιολόγηση πρέπει να μπει στη ζωή μας, στη ζωή της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών. Δεν πρέπει να τη φοβόμαστε. Καθημερινά άλλωστε ο καθένας μας, δεν αξιολογεί τις πράξεις του και ανάλογα τις αναπροσαρμόζει; Πώς θα προχωρήσουμε μπροστά;
Ελπίζω αυτή τη φορά να ολοκληρωθεί όλη αυτή η διαδικασία.
Πώς να γίνει αξιολόγηση; με αόριστα,ασαφή και χωρίς πλαίσιο κριτήρια, ορμώμενα από τις επιθυμίες των γονέων και τις αυθαιρεσίες των ιδιοκτητών; Το έργο των εκπαιδευτικών αξιολογείται καθημερινά μέσα στις τάξεις δίνοντας την ψυχή και όλο τους το είναι! Το σχολείο είναι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς επιλέγουν το σχολείο επειδή υπάρχει και αναπτύσσεται μια σχέση εμπιστοσύνης. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει επιμόρφωση και συνεχής μάθηση και αυτοβελτίωση και απαραίτητη προυπόθεση είναι η συνεχής τέτοιου είδους αξιολόγηση; Και τα σχολεία πώς γεμίζουν; γιατί γεμιζουν ολοένα; επειδή δεν παρέχεται σωστή εκπαίδευση; δεν γίνεται καλή δουλειά; για να υπάρξει αξιολόγηση θα πρέπει να υπάρχουν και διαφανή αντικειμενικά κριτήρια από ουδέτερες επιτροπές!
Αόριστο και ασαφές το άρθρο..και σε ότι αφορά στα πρόσθετα κριτήρια αξιολόγησης όλα αφήνονται τεχνηέντως ανοικτά.. υποκρύπτεται υστεροβουλία και προσπάθεια πειθαναγκασμού,,κρίμα..!!
Άρθρο 2ο
Η δυνατότητα ύπαρξης πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης των ιδιωτικών σχολείων και των εκπαιδευτικών τους, χωρίς να ελέγχεται η ορθότητα και η συμβολή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία από τους καθ’ ύλην αρμόδιους παιδαγωγικούς φορείς, θα προκαλέσει αυθαίρετες και μονομερείς κρίσεις χωρίς παιδαγωγικό υπόβαθρο.
Η αξιολόγηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα κριτήρια αξιολόγησης των δημοσίων εκπαιδευτικών. Τα πρόσθετα κριτήρια πρέπει να εξειδικευτούν και να ελέγχεται η νομιμότητά τους.
Η πρόταση:
Η εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης από τα ιδιωτικά σχολεία είναι δυνατή.
απαιτεί επαναδιατύπωση. Τα κριτήρια είναι απαραίτητο να ακολουθούν τα ορισμένα εκ της πολιτείας και τα πιθανά πρόσθετα κριτήρια είναι σημαντικό να ελέγχονται ως προς τη νομιμότητά τους από τον εκάστοτε διευθυντή εκπαίδευσης. Π.χ τα κριτήρια κοινοποιούνται στον οικείο Διευθυντή Εκπαίδευσης, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να τον αναπέμψει μόνον σε περίπτωση αντίθεσης συγκεκριμένου όρου του Κανονισμού προς ρητή διάταξη νόμου. Έτσι, τα κριτήρια είναι γνωστά και καταγεγραμμένα και δεν μπορούν να τροποποιούνται μονομερώς.
Σε κάθε περίπτωση η αξιολογική διαδικασία χρειάζεται ρητά να ακολουθεί τα της πολιτείας και να διασφαλίζεται η ύπαρξη γραπτής αξιολογικής κρίσης, η οποία θα παρέχει την ευκαιρία και στα δύο μέρη να εξελίσσονται.
Η αξιολόγηση είναι καλό να υπάρχει για να βελτιώνεται συνεχώς το εκπαιδευτικό έργο των σχολείων και να αναπροσαρμόζεται στις νέες συνθήκες. Η συμμετοχή των μαθητών και των γονέων στη διαδικασία αξιολόγησης προσφέρει ανατροφοδότηση στους εκπαιδευτικούς και δυνατότητα να κάνουν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά τη δουλειά τους.
Λυπούμαι που αντί να συζητούμε για τρόπους ενίσχυσης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και ανάδειξης της ποιότητας του εκπαιδευτικού τους έργου, ασχολούμαστε με το πώς θα υποβαθμίσουμε το ρόλο τους και θα τους απολύουμε αναιτιολόγητα. Και μόνο αυτό προδίδει την επικίνδυνη αντίληψη για την ιδιωτική εκπαίδευση κάποιων διοικήσεων ιδιωτικών σχολείων και, δυστυχώς, της σημερινής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας που επέλεξε να συμπορευτεί με αυτές τις διοικήσεις και όχι με τους 10.000 εκπαιδευτικούς ιδιωτικών σχολείων. Είναι μύθος ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν απολύονται, σήμερα, εφόσον κριθούν ανεπαρκείς. Με το ισχύον νομικό πλαίσιο ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός απολύεται αναιτιολόγητα στη διετία και αιτιολογημένα οποτεδήποτε στη συνέχεια. Αν τεκμηριώνεται η ανεπάρκεια ιδιωτικού εκπαιδευτικού, προς τι η επιμονή κάποιων ιδιοκτητών οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί να απολύονται οποτεδήποτε αναιτιολόγητα; Μήπως δεν είναι αυτό το θέμα τους; Μήπως δεν τους θέλουν εμπόδιο στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την ιδιωτική εκπαίδευση με πρωτίστως επιχειρηματικά και όχι εκπαιδευτικά κριτήρια; Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί προσφέρουν ποιοτικό εκπαιδευτικό έργο και δε φοβούνται οποιαδήποτε αντικειμενική αξιολόγηση, αντιθέτως την επιθυμούν ως ευκαιρία ανάδειξης της αξίας τους, των αυξημένων προσόντων τους και μέσο διαρκούς επαγγελματικής τους ανάπτυξης. Η ποιότητά του έργου τους, εκτός του ότι αναγνωρίζεται και πιστοποιείται από την Πολιτεία, προσελκύει το ενδιαφέρον χιλιάδων γονέων που τους εμπιστεύονται με ελεύθερη βούληση τη μόρφωση και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. «Σεβόμαστε και εμπιστευόμαστε τους εκπαιδευτικούς των σχολείων μας, στα χέρια των οποίων ακουμπάμε κάθε μέρα, όχι μόνο το μυαλό, αλλά και την ψυχή των παιδιών μας. Τους θέλουμε, λοιπόν, δίκαια αμειβόμενους, αλλά και δίκαια αξιολογούμενους…», τονίζουν οι γονείς σε ανακοίνωσή τους. Πώς εξασφαλίζει, όμως, τον δίκαιο τρόπο αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία; Προϋπόθεση για την παροχή ποιοτικού εκπαιδευτικού έργου και την αξιολόγησή του είναι η δυνατότητα των εκπαιδευτικών να λειτουργούν με βάση το νόμο, την επιστημονική τους γνώση, την παιδαγωγική τους επάρκεια και τη συνείδηση του καθήκοντος, χωρίς «έξωθεν» «πελατειακής» αντίληψης παρεμβάσεις στο έργο τους και περιορισμό της ακαδημαϊκής τους ελευθερίας, με προτεραιότητα τη δημιουργία ή τη διατήρηση του ήρεμου παιδαγωγικού κλίματος εντός του οποίου οφείλει να εξελίσσεται η εκπαιδευτική διαδικασία. Η αξιολόγηση που αποσκοπεί στη χειραγώγηση του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου, στο στιγματισμό, στον ανταγωνισμό, στη μείωση του μισθολογικού κόστους της επιχείρησης, στη δημιουργία προσκομμάτων στη διατήρηση αγαστών σχέσεων και συνεργασίας μεταξύ των εκπαιδευτικών, κατά το «διαίρει και βασίλευε», στην επαγγελματική τους εξάντληση, στη διατάραξη του σχολικού κλίματος, στην αντιμετώπιση της προσπάθειας των εκπαιδευτικών να υπερασπιστούν την ουσία της Εκπαίδευσης χάριν των μαθητών και των γονέων τους που τους εμπιστεύονται τα παιδιά τους, κάθε άλλο παρά δίκαιη και αποτελεσματική είναι, αντιθέτως είναι επικίνδυνη. Το καλό σχολικό κλίμα είναι η βάση της επιτυχίας κάθε ποιοτικού εκπαιδευτηρίου και η διατήρησή του πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα. Κάθε μορφή αξιολόγησης πρέπει να διαφυλάσσει το πνεύμα συνεργασίας των εκπαιδευτικών προς όφελος της ποιότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας και, εν τέλει, των μαθητών και του εκπαιδευτικού οργανισμού. Αυτές τις προϋποθέσεις δεν τις εξασφαλίζει το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο προδίδει άγνοια της εκπαιδευτικής πραγματικότητας και θεώρηση των ιδιωτικών σχολείων ως αμιγών επιχειρήσεων και των ιδιωτικών εκπαιδευτικών όχι ως λειτουργών αλλά ως ιδιωτικών υπαλλήλων. Θύματα αυτής της αντίληψης θα είναι πρωτίστως η ποιότητα της Εκπαίδευσης και, δευτερευόντως, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές, τα παιδιά μας.
Απαράδεχτο να μιλάμε για αξιολόγηση εκπαιδευτικών με ορισμένα (άγνωστα) κριτήρια. Οι εκπαιδευτικοί θα είναι πειθήνιοι, φοβισμένοι και το έργο που θα επιτελούν δεν θα είναι εκπαιδευτικό . Η τρομοκρατία σε κάνει κακό δασκαλο..