Α1. Παιδαγωγικό και Εκπαιδευτικό Έργο (ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ)
Θεωρείτε θετική την υποχρέωση του Διοικητικού Συμβουλίου να συμβουλεύεται τις Ομοσπονδίες των Εκπαιδευτικών και την Πανελλήνια Ένωση Σχολ. Συμβούλων;
Α1. Παιδαγωγικό και Εκπαιδευτικό Έργο (ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ)
Θεωρείτε θετική την υποχρέωση του Διοικητικού Συμβουλίου να συμβουλεύεται τις Ομοσπονδίες των Εκπαιδευτικών και την Πανελλήνια Ένωση Σχολ. Συμβούλων;
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεδομένου ότι μεταξύ των αρμοδιοτήτων του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, περιλαμβάνεται και η συστηματική μελέτη «…σε θέματα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, καθώς και των εκπαιδευτικών στόχων και αναγκών συγκεκριμένων ομάδων του μαθητικού πληθυσμού..» και η γνωμοδότηση ή εισήγηση «…..σχετικά με τρόπους αντιμετώπισης και ικανοποίησής τους…», καθώς επίσης (βλ. σελ. 6), η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) θεωρεί αδιανόητο στην περίπτωση που το νέο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής συσταθεί να μη συμβουλεύεται και να συνεργάζεται στενά μαζί της δεδομένου ότι αποτελεί τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα και τον επίσημα αναγνωρισμένο Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας. Επιπρόσθετα, επειδή τα ζητήματα αναπηρίας είναι οριζόντια, ακόμη και εάν δεν συμπεριλαμβάνονταν η ειδική εκπαίδευση στις αρμοδιότητες του νέου φορέα, η στενή συνεργασία του με την Ε.Σ.Α.μεΑ. θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο δύναται να διασφαλιστεί η διάχυση της διάστασης της εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία και της προσβασιμότητας στο ιδιαίτερα ευρύ πεδίο των αρμοδιοτήτων του.
Η συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, τους επιστημονικούς φορείς και, πολύ περισσότερο, με τα στελέχη της εκπαίδευσης (π.χ. Σχολικούς Συμβούλους) και τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς αποτέλεσε και αποτελεί προτεραιότητα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, για οποιδήποτε σχεδιασμό ή υλοποίηση έργων για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, τουλάχιστον τα 15 τελευταία χρόνια.
Άυτό δεν μπορεί παρά να αποτελεί προτεραιότητα και για το μέλλον.
Η συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους προβλέπεται και εφαρμόζεται και τώρα. Πολύ σημαντικό και ό,τι αναφέρεται από τους σχολιαστές της παρούσας ερώτησης για τις απόψεις των εκπαιδευτικών.
Πολύ θετική αρκεί να είναι ουσιαστική και όχι προσχηματική. Δηλαδή να υπάρχει ένα καλά καθορισμένο πλαίσιο συνεργασίας διαρκείας και όχι ευκαιριακό το οποίο θα περιλαμβάνει ανταλλαγή απόψεων και δεσμευτικές προτάσεις και από τις 2 πλευρές προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων στόχων και πολιτικών.
Επίσης η συμμετοχή όλων των επιστημονικών ενώσεων κρίνεται κατά τη γνώμη μου αναγκαία.
Μιχάλης Σφυράκης
Καθηγητής ΠΕ19 Πληροφορικής
Ή υποχρεωτικότητα της συνεργασίας του νέου φορέα με επιστημονικούς φορείς και εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, δεν αρκεί απο μόνη της. Πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε αυτή η συνεργασία να μην είναι τυπική αλλά ουσιαστική γιατί μόνο τότε θα είναι γόνιμη και δημιουργική.
Το Π.Ι. συνεργαζόταν πάντοτε με τους κοινωνικούς εταίρους ποικιλοτρόπως, όπως προβλεπόταν και από τον ιδρυτικό του νόμο. Οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών και η Παν. Ένωση Σχ. Συμβούλων είναι συνδικαλιστές, αλλά παράλληλα είναι εκπαιδευτικοί, επιστήμονες με παιδαγωγική εμπειρία, σοβαρές και χρήσιμες απόψεις και κύρος. Στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής θα έπρεπε, όπως και στα άλλα Ν.Π.Δ.Δ., να συμμετέχουν αυτοί με εκπροσώπους στο Διοικητικό Συμβούλιο, για να ψηφίζουν, και όχι με την προτεινόμενη ασαφή σχέση γνωμοδοτήσεων εκ του μακρόθεν.
Ο ιδρυτικός νόμος του Π.Ι. (www.pi-schools.gr/pi_history/N1566-pi.pdf) προβλέπει τη συνεργασία με επιστημονικούς και λοιπούς φορείς. Η πρόβλεψη αυτή απέβη λειτουργική και γόνιμη, καθότι το Π.Ι., έχοντας πλήρη αίσθηση της αποστολής του, διατήρησε πάντα διαφανείς διαύλους συνομιλίας τόσο με τους κοινωνικούς εταίρους, όσο και με φυσικά πρόσωπα που τους εκπροσωπούν. Απόδειξη αυτού είναι το γεγονός ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί, σχολικοί σύμβουλοι και μέλη ΔΕΠ έχουν μετάσχει και υποστηρίξει επί σειρά ετών μεγάλα έργα του Π.Ι. όπως σύνταξη προγραμμάτων σπουδών, παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού, εφαρμογή καινοτόμων προγραμμάτων, ερευνητικών δράσεων κλπ.
Στο κείμενο Αναδιάρθρωσης Δομών (σελ. 5) απουσιάζει επιδεικτικά η αναφορά στην Ομοσπονδία Καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Ο.Κ.Π.Ε.), η οποία προβάλει τις θέσεις των μελών της καθώς και τεκμηριωμένες απόψεις σχετικά με τα προβλήματα το κλάδου, έξω απο κάθε είδους κομματικών αποχρώσεων. Το Ινστιτούτου Εκπ. Πολιτικής σαφώς και πρέπει να συμβουλεύεται όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στο χώρο της Παιδείας (Ομοσπονδίες, Επιστημονικούς Φορείς, Επιστημονικές ενώσεις, Πανεπιστήμια κλπ.) για καλύτερη παραγωγή έργου.
Να ζητείται η γνώμη των επιστημονικών ενώσεων, των σχολικών συμβούλων και αντιπροσωπευτικού δείγματος [ διαφορετικού κάθε φορά] μαχόμενων εκπαιδευτικών.
Η συμμετοχή της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), της Ένωσης Σχολικών Συμβούλων αλλά και άλλων φορέων, στις λειτουργίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ήταν χρήσιμη και αποτελεσματική. Δεν υπάρχει κανένας λόγος αποκλεισμού αλλά και ούτε υποχρεωτικής συνεργασίας με περιορισμένο αριθμό φορέων.
Πιο θετικό θα ήταν για τη βελτίωση του εκαπιδευτικού συστήματος να συμβουέυόμαστε Έλληνες επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό, γιατί γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα, βιώνουν άλλα πιο εξελιγμένα εκπαιδευτικά συστήματα, μπορούν να καταλάβουν ποιες είναι οι διαφορές που προκαλούν τις δυσλειτουργίες, αλλά το κυριότερο δεν προσπαθούν να εξυπηρετήσουν το προσωπικό τους συμφέρον με την γνωμοδότηση τους. Είναι τραγικό να μην προχωράει η ουσιαστική αξιολόγηση των πανεπιστημίων.
Οι επιστημονικές Ενώσεις και φυσικά η Ένωση σχ. Συμβούλων θα πρέπει να έχει λόγο, ίσως και η ΟΛΜΕ ΔΟΕ ως ΚΕΜΕΤΕ, ΌΧΙ ΓΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΈς ΣΚΟΠΙΜΌΤΗΤΕς
Στις μέρες μας τα περισσότερα επιτυχημένα προτζεκτς βασίζονται σε δομές δικτύων.Εφόσον λοιπόν το βασικό ενδιαφέρον όλων μας είναι ή δημιουργία καλύτερων ανθρώπων μέσα από το σύστημα της εκπαίδευσης καλό θα ήταν να αρχίσουμε από όλους και όλες που εμπλέκονται με αυτό. Προτείνω την εισαγωγή επιδοτούμενων προγραμμάτων τύπου Υπερβατικού διαλογισμού και Thai chi για όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητος στην Ελλάδα. Η ύπαρξη αυτών των προγραμμάτων προσωπικής ανέλιξης θα επιφέρει με εκθετική πρόοδο ουσιαστικής φύσεως εμψύχωση και δικτυακά το όφελος που θα προκύπτει θα περνάει πολλαπλά στον μαθητή.
Αν η αρμοδιότητα του Ινστιτούτου είναι γνωμοδοτικού χαρακτήρα, τότε δεν βλέπω γιατί πρέπει να υπάρχει η υποχρεωτικότητα να συμβουλεύεται κάποιον συγκεκριμένο φορέα. Μπορεί κάθε φορά να απευθύνεται οπουδήποτε κρίνει αναγκαίο για τους σκοπούς των ερευνών του. Είναι περισσότερο σημαντικό το να απευθύνεται υποχρεωτικά στους εκπαιδευτικούς της πράξης πριν την ολοκλήρωση των προτάσεών του (με ένα τρόπο ανάλογο της διαβούλευσης αυτής), γιατί εκείνοι είναι αυτοί που θα φέρουν το βάρος της εφαρμογής των όσων αυτό θα προτείνει.Όσο για τις Ομοσπονδίες, αρκεί κάποιος να δει τις θέσεις τους για το πώς αντιμετώπισαν τους εκπαιδευτικούς της πράξης κατά στους διάφορους νόμους για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης.
Την Ένωση Συμβούλων οπωσδήποτε. Όχι τα συνδικαλιστικά όργανα, γιατί δεν είναι επιστημονικά αλλά πολιτικά, εργατικά σωματεία. Άλλος είναι ο ρόλος τους.
αν δε επιλέξετε τον σσ που γράφει τη Χημεία ως Χυμεία, θα σωθείτε και εσεις και η χώρα. Ο ορισμός του «ανιδιοτελή»!!!! γελάνε όλοι μαζί του και με το «όραμά του» για την παιδεία.
Ο χώρος της εκπαίδευσης βρίθει από κάθε λογής συντεχνιακά «μαγαζάκια» που υπό το έβλημα της «επιστημοσύνης» και της προαγωγής της γνώσης κρύβονται ιδιοτελή συμφέροντα των μελών τους είτε για την αναρρίχησή τους σε πολιτικές θέσεις (πχ Δ/νσεις Α/θμιας Εκπ/σης στο ΥΠΔΒΜΘ) είτε για την προώθηση ίδιων συμφερόντων που εν πολλοίς έρχονται σε αντίθεση με την θέση της πολιτείας έτσι όπως αυτή εκφράζεται με το «Πρώτα ο μαθητής»
Από την άλλη πλευρά σε θέματα παιδαγωγικής και επιστήμης δεν υπάρχει μία αλήθεια. Ο εκπρόσωπος της ΠΕΣΣ για παράδειγμα ποια θέση θα εκφράζει; την δική του η του φορέα που εκπροσωπεί; Και με ποια διαδικασία διαμορφώθηκε η θέση του φορέα; με ψηφοφορία;
Κυρία Υπουργέ αν επιθυμείτε πραγματικά να κάνετε τομή στην εκπαίδευση απαλαγείτε από τις κάθε λογής συντεχνίες
Επιλέξτε ανθρώπους, χωρίς κομματικές εξαρτήσεις, με όραμα για την Παιδεία που θα πείσουν με επιχειρήματα αυτούς που θα κληθούν να τις υλοποιήσουν, και που ίσως να έλθουν σε αντίθεση με τους επιστημονικούς κλάδους στους οποίους ανήκουν.
Ευελπιστώ ότι δεν είμαι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»
Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ 04
Την καλύτερη συμβουλή θα σας την δώσουν οι μαχόμενοι εκπ/κοί και οι Δ/ντές των σχολικών μονάδων.Οι συνδικαλιστές το μόνο που τους νοιάζει είναι να περνάν αυτοί καλά και η παρέα τους.Ρωτήστε τους :Πόσα χρόνια έχουν να μπούνε σε τάξη;
Είμαι δεκαπέντε χρόνια στην εκπαίδευση και δε θυμάμαι να έλαβα υποστήριξη από την ομοσπονδία ή τοπικό σύλλογο για το πώς θα κάνω καλύτερα τη δουλειά μου. Εν μέρει λογικό επειδή ο ρόλος του συνδικαλισμού είναι να προάγει τα συμφέροντα των εργαζόμενων-κι αυτό στη δική μας περίπτωση μεταφράζεται σε λιγότερη εργασία με περισσότερες αποδοχές. Κυρίως όμως απαράδεκτο επειδή οι συνδικαλιστικές μας ενώσεις οφείλουν να λειτουργούν και ως επιστημονικά σωματεία.
Κάτι τέτοιο όμως δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Ποια επιστημονικά επιχειρήματα δικαιολογούν, για παράδειγμα, την αρνητική τους στάση απέναντι στην αξιολόγηση;
Επομένως οι ομοσπονδίες θα έπρεπε να εμπλακούν μόνο εκεί που θίγεται το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών. Διαφορετικά θα λειτουργήσουν ως τροχοπέδη γιατί θα συζητούν ατερμόνως και μάλιστα με συνθήματα και όχι επιχειρήματα.
Εκτός αν ωριμάσουν ,αποφασίσουν να λειτουργήσουν ως επιστημονικά σωματεία και ορίσουν εκπροσώπους επιστήμονες μη εμπλεκόμενους με συνδικαλισμό και χωρίς κομματικές εξαρτύσεις.Δηλαδή να…αυτοαναιρεθούν.
οι σχολικοί σύμβουλοι παίρνουν πολλά λεφτά και δεν κάνουν τίποτα, κάντε κάτι γι’ αυτό
Είναι υπόχρεωση κάθε πολίτειας που θέλει να λέγεται δημοκρατική να λαβαίνει υπόψη ουσιαστικά τις θέσεις των εμπλεκομένων συνδικαλιστικών φορέων, σε θέματα που έχουν αμεση σχέση.
Οι αντίθετες απόψεις εκπροσωπούν συμφέροντα και λογικές άλλου βεληνεκούς.
Το συνδικάτο έχει τεκμηριωμένες επιστημονικά απόψεις για παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα.
Νομίζω πως, είναι περισσότερο αξιόπιστοι, για να συμβουλευτεί κανείς, οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί και διευθύνοντες σχολικών μονάδων που οραματίζονται, σχεδιάζουν και υλοποιούν καινοτόμες εκπαιδευτικές ή άλλες δραστηριότητες. Δυστυχώς, οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποί μας έχουν απωλέσει προ πολλού αυτήν την ιδιότητα (Με εξαίρεση, πιθανόν, του ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ). Φυσικά, και οι επιστημονικές ενώσεις θα μπορούσαν να προσφέρουν, μόνο αν δεν λειτουργούν αποκλειστικά συντεχνιακά, αλλά υπηρετούν τους καταστατικούς σκοπούς τους, δηλαδή, υποβοηθούν, τουλάχιστον, την προαγωγή, με τακτική δραστηριότητα, της επιστημονικότητας των μελών τους. Ας είναι μια προϋπόθεση συμμετοχής. Δεν είναι όλα τα δάκτυλα ίσα…
Δεν πρέπει να συμβουλεύεται τις ομοσπονδίες. Οι ομοσπονδίες ενδιαφέρονται για συντεχνιακά του συμφέροντα και όχι για το μαθητή.
Οι ομοσπονδίες είναι μέρος το προβλήματος και όχι μέρος της λύσης.
Να θυμίσω τις περσινές απεργίες όταν χιλιάδες μαθητές περίμεναν τις βαθμολογίες των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
Κατά τη γνώμη μου πρέπει να συμβουλεύεται τις ομοσπονδίες όχι όμως οι απόψεις τους να είναι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Θεωρώ πολύ θετική αυτήν την υποχρέωση, αλλά θα πρέπει να προστεθούν στους φορείς που θα συμβουλεύεται το Δ.Σ και οι επιστημονικές ενώσεις, όπως η Ένωση Ελλήνων Φυσικών, η Πανελλήνια Ένωση Βιοεπιστημόνων, η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, ή Ένωση Ελλήνων Χημικών κλπ. Τα μέλη των Επιστημονικών Ενώσων στην πλειοψηφία τους ανήκουν στο χώρο της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, ενώ υπάρχει συνεχής παρέμβαση των Ενώσεων στα εκπαιδευτικά δρώμενα με συνέδρια, ημερίδες, σεμινάρια, προτάσεις προς το Υπουργείο Παιδείας, εκδόσεις, αρθρογραφία, δελτία τύπου κλπ.
Γιώργος Παυλικάκης
Σχολικός Σύμβουλος Φυσικών