Α1. Παιδαγωγικό και Εκπαιδευτικό Έργο (ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ)
Ποια από τις αρμοδιότητες του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής θεωρείτε σημαντικότερη; Υπάρχει καμία που να τη θεωρείτε περιττή;
Α1. Παιδαγωγικό και Εκπαιδευτικό Έργο (ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ)
Ποια από τις αρμοδιότητες του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής θεωρείτε σημαντικότερη; Υπάρχει καμία που να τη θεωρείτε περιττή;
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στην περίπτωση σύστασης του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής θεωρούμε ότι πέραν της ένταξης της διάστασης της εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία και της προσβασιμότητας στο σύνολο των αρμοδιοτήτων του, πρέπει να προστεθούν και να αναφέρονται ρητά και οι εξής αρμοδιότητες:
α) η επανεξέταση της εκπαιδευτικής νομοθεσίας με στόχο την εξάλειψη διατάξεων που δημιουργούν διακρίσεις, εκπαιδευτικό αποκλεισμό και ανισότητες στη βάση των επιταγών της υπό κύρωσης από τη χώρα μας Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ – αλλά και των διατάξεων του Συντάγματος της χώρας.
β) η καθιέρωση πορίσματος για την αξιολόγηση της κατάσταση της εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία στη χώρα και των εφαρμοσμένων μέτρων και πολιτικών.
Τα θέματα που αφορούν την Εκπαίδευση απαιτούν συστημική προσέγγιση, τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση και την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των όποιων παρεμβάσεων.
Αυτό σημαίνει ότι καμιά από τις αρμοδιότητες που προβλέπονται (Ν. 1566/86) για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο δεν είναι περιτή.
Με το προτεινόμενο σχέδιο για το νέο φορέα, ενώ επιχειρείται η διατήρηση των αρμοδιοτήτων που έχει το Π.Ι., στην πραγματικότητα αυτές καταργούνται με την κατάργηση της ύπαρξης και λειτουργίας των Τμημάτων και την πρόβλεψη, ότι για όλα τα θέματα αποφασίζει και εισηγείται ένα Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο θα αλλάζει κάθε φορά που θα αλλάζει και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Στην πρόταση ενοποίησης που έχει κατατεθεί αναφέρεται ότι «Σκοπός του ΙΕΠ είναι να αναπτύσσει συνεργασίες με εκπαιδευτικά ιδρύματα και επιστημονικούς φορείς και να επιλέγει εκείνους στους οποίους πρέπει να ανατεθεί η πραγματοποίηση των επιμέρους έργων, ερευνών, πειραματικών εφαρμογών κλπ.» Επίσης, στη συνέχεια αναφέρεται ότι ο νέος φορέας θα προτείνει δια του ΔΣ του ό,τι κρίνει ότι είναι χρήσιμο για τα σχολεία. Οι στόχοι αυτοί σε συνάρτηση με την αναφορά ότι δεν χρειάζεται προσδιορισμός ειδικοτήτων του προσωπικού, επειδή θα απαιτούνται πολλές ειδικότητες, καθιστά την πρόταση εξαιρετικά ασαφή. Γεννάται το ερώτημα για το έργο και τις αρμοδιότητες του φορέα που θα δημιουργηθεί. Το ΙΕΠ, τελικά, θα αξιοποιεί το υπάρχον επιστημονικό προσωπικό για να παράγει επιστημονικό έργο, όπως είναιτο έργο εκπόνησης Αναλυτικών Προγραμμάτων και Σχολικών Βιβλίων; Ή τα έργα θα ανατίθενται με απόφαση του ΔΣ σε εξωτερικούς αυνεργάτες; Θα υπάρχουν στον νέον Οργανισμό Τμήματα που θα εξειδικεύονται σε κάποιους τομείς, για παράδειγμα «Τμήμα Αναλυτικών Προγραμμάτων, Διδακτικού Σχεδιασμού και Εκπαιδευτικού Υλικού»; Αν ναι, τότε χρειάζεται να προσδιορισθούν οι ειδικότητες, καθώς και η αναλογία ανά βαθμίδα εκπαίδευσης (Πρωτοβάθμια – Δευτεροβάθμια).
Στο σχέδιο για την ίδρυση του Ινστιτούτου εκπαιδευτικής πολιτικής αναφέρεται:
«- δεν έχει εξειδικευμένες οργανικές θέσεις καθώς είναι αδύνατη η κάλυψη όλων των αναγκών σε επιστημονικές και πρακτικές ειδικεύσεις σύμφωνα με τα σχολικά προγράμματα. Θεμελιώνεται όμως η υποχρέωση του ΔΣ κατά τις προκηρύξεις θέσεων να εξασφαλίζεται ισορροπία μεταξύ των γνωστικών αντικειμένων και των βαθμίδων και να καλύπτονται συγκεκριμένες ειδικότητες.»
Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε αυτές οι «συγκεκριμένες ειδικότητες» που αναφέρονται να επιτελέσουν σωστά το ρόλο τους και να μην εξυπηρετούν συντεχνιακά συμφέροντα.
Επίσης για θέματα που άπτονται κάθε ειδικότητας καλό είναι να έχουν λόγο επιστήμονες με πραγματική εκπαίδευση στην ειδικότητα και όχι κάθε είδους «βαπτισμένος» από το υπουργείο ειδικός ή παντογνώστης.
Επίσης αναφέρεται στο σχέδιο:
«κάθε χρόνο δυο από τα κατά τεκμήριο νεότερα μέλη του Επιστημονικού Προσωπικού λαβαίνουν διευκολύνσεις για να εκπονήσουν διδακτορικές διατριβές, έτσι ώστε να ενισχύεται η διαρκής αναβάθμιση του επιστημονικού επιπέδου του φορέα.»
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να συνεχίσουμε να πριμοδοτούμε την κομματική και συντεχνιακή ανέλιξη κάθε φιλόδοξου στελέχους, μετατρέποντας συγκεκριμένες θέσεις του δημοσίου σε μέσα συνδιαλλαγής και υπηρεσιακής ανέλιξης. Δεν πιστεύω στην ειδική μεταχείριση κανενός δημοσίου υπαλλήλου σε όποια θέση και αν βρίσκεται. Υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες που αφορούν όλους τους δημοσίους υπαλλήλους και τους επιτρέπουν τη συνέχιση των σπουδών τους μέσα από τις εκπαιδευτικές άδειες.
ΓΙΑΤΙ πρέπει να υπάρχουν εξαιρέσεις ανά υπηρεσία.
ΠΟΣΟΙ άλλοι δημόσιοι λειτουργοί θα πάρουν διδακτορικό στα 50 τους και κάποιες φορές από αμφιβόλου ποιότητας προγράμματα του εσωτερικού, για να μπορέσουν να ανελιχθούν στην ηγεσία της υπηρεσίας τους;
Μιχάλης Σφυράκης
Καθηγητής ΠΕ19 Πληροφορικής
Το Ι.Ε.Π. πρέπει να έχει κυρίως υποστηρικτό χαρακτήρα. Να συμβάλλει στην κατάρτιση των προγραμμάτων του Υ.Π.Δ.Β.Μ. και να δημιουργεί συνθήκες συνεργασίας μεταξύ των φορέων, να επιλέγει τα προγράμματα και τις έρευνες που πρέπει να γίνουν, να συνεργάζεται με τις περιφέρειες και τους Δήμους και για την τυπική όσο και για την μή τυπική εκπαίδευση.
Ο τίτλος πρέπει να παραμείνει «Παιδαγωγικό Ινστιτούτο» και όχι «Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής». Αλήθεια, ποιον ή ποιους εξυπηρετεί ο προτεινόμενος νεοφανής τίτλος «Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής»; Μήπως όποιος προτείνει αυτός και ωφελείται;
Αλήθεια,γιατί Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και όχι Παιδαγωγικό Ινστιτούτο; Επειδή ο τίτλος ‘Παιδαγωγικό Ινστιτούτο’ έχει την ιστορία του, δεν χρειάζεται αλλαγή τίτλου. Η κατάργηση του τίτλου ‘Παιδαγωγικό Ινστιτούτο’ καταργεί και την ιστορία του και χωρίς ιστορία δεν υπάρχει παρά ένα αδειανό πουκάμισο…μια εκπαίδευση χωρίς μνήμη. Και χωρίς μνήμη δεν υπάρχει μέλλον. Γι’ αυτό επιμένουμε να παραμείνει το όνομά μας (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο). Επιμένουμε γιατί το όνομά μας είναι η ψυχή μας.
Επιπλέον, αν το παρελθόν προσδιορίζει το μέλλον, τότε δεν υπάρχει φόβος για το μέλλον του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Βέβαια, το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το δημιουργούν, αλλά το μέλλον τιμωρεί αυτούς που αδιαφορούν για το παρελθόν. Υπάρχει ελπίδα πως η σημερινή κυβέρνηση και ειδικότερα το Υπουργείο Παιδείας θα πάρει τη σωστή απόφαση για το μέλλον του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Διαφορετικά θα τρίζουν τα κόκαλα του παππού του σημερινού πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου.
ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΦΟΡΕΑ ΘΕΩΡΩ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ, ΤΗ ΔΙΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΜΣΟ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΜΕΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ.
ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΤΟ ΛΟΓΟ «ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ » ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ
Το Ι.Ε.Π. θα έπρεπε να έχει ως αρμοδιότητες τη σύνταξη των Προγραμμάτων Σπουδών, την εκπόνηση και δημιουργία διδακτικού και εποπτικού υλικού, τις εκπαιδευτικές έρευνες, τις νέες τεχνολογίες, την επιμόρφωση και αξιολόγηση, τη γνωμοδότηση για θέματα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Όμως , με το προταθέν σχέδιο νόμου, όλα αυτά ουσιαστικά ακυρώνονται, καθώς ο εκάστοτε Υπουργός Παιδείας δεν υποχρεώνεται να ζητά απαραίτητα τη γνωμοδότηση του Ι.Ε.Π..
Είναι προφανής η προσπάθεια προσαρμογής των αρμοδιοτήτων του νέου φορέα σε όλα όσα προβλέπονται στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 24 του Ν. 1566/85 (Μορφή και αρμοδιότητες του Π.Ι. http://www.pi-schools.gr/pi_history/N1566-pi.pdf) η οποία, όμως, αποτυγχάνει, διότι παραμένει ασαφής και ελλιπής.
Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι πολυπαραμετρικό με αλληλοσυνδεόμενες τις παραμέτρους του και, ως εκ τούτου, προκαλούνται απρόβλεπτες συνέπειες αν έστω και μία από τις παραμέτρους του δεν τύχει της δέουσας προσοχής. Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς αν θα προσεγγίσουμε τα προβλήματα της εκπαίδευσης εμμένοντας σε παρωχημένες αντιλήψεις και προσεγγίσεις ή θα αντιληφθούμε ότι απαιτείται συστημική προσέγγιση στον σχεδιασμό, ο οποίος θα λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες της παρέμβασης στις παραμέτρους που τον συγκροτούν.
Στους σκοπούς και αρμοδιότητες του έχουν επιλεγεί και παραφραστεί υπάρχοντες σκοποί και έργο του Π.Ι. από προηγούμενους νόμους (κυρίως 1566, 2327 και 2817). Η πρόταση δεν λαμβάνει υπόψη τον νόμο 3699 του 2008 (επανίδρυση του Τμήματος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης) ούτε μνημονεύει την κατάργησή του.
Κατά συνέπεια, δεν καλύπτει υποχρεώσεις προηγούμενων νόμων και δεν μεριμνά για την κάλυψη των αρμοδιοτήτων που αφαιρεί από το Π.Ι.
Η εναλλακτική πρόταση είναι να παραμείνουν ως αρμοδιότητες του ΠΙ όσο αφορά στο εκπαιδευτικό υλικό και την Ειδική Εκπαίδευση.
Καλό θα ήταν να ασχολείται και με θέματα ευρωπαϊκών αλλά και διεθνών προγραμμάτων μελετώντας τρόπους υιοθέτησής τους.
στην Αγγλία, ίσως και σε άλλες χώρες, προειδοποιούν τα παιδιά ότι κάποια επαγγέλματα είναι κορεσμένα (με δείκτες ανεργίας που μελετούν κτλ), οπότε να μην τα επιλέξουν, καλό θα ήταν να γίνει κάτι αντίστοιχο κι εδώ