1. Στο άρθρο 162 του ν. 4957/2022 (Α΄ 141), περί των κατηγοριών ειδικού διδακτικού προσωπικού των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.), προστίθενται παρ. 7 και 8 ως εξής:
«7. Η μετακίνηση μελών Ε.Ε.Π., Ε.ΔΙ.Π. και Ε.Τ.Ε.Π. από μία ακαδημαϊκή μονάδα σε άλλη πραγματοποιείται με μεταφορά της θέσης τους, χωρίς να απαιτείται κατανομή κενής θέσης από τις υφιστάμενες κενές θέσεις του Α.Ε.Ι..
8. Με απόφαση της Συγκλήτου δύναται να μετακινούνται μέλη Ε.Ε.Π., Ε.ΔΙ.Π. και Ε.Τ.Ε.Π. σε μουσεία του Α.Ε.Ι., εφόσον υφίσταται σχετική ανάγκη.».
2. Στην παρ. 1 του άρθρου 173 του ν. 4957/2022, περί των εντεταλμένων διδασκόντων των Α.Ε.Ι., προστίθεται τρίτο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος, κατόπιν έκδοσης προκήρυξης, δύναται να επιλέγονται επιστήμονες, οι οποίοι είναι κατ’ ελάχιστον κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος, ως εντεταλμένοι διδάσκοντες του Τμήματος για την κάλυψη διδακτικών αναγκών ενός (1) ή περισσοτέρων προγραμμάτων σπουδών πρώτου κύκλου του Τμήματος σε συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο. Η διαδικασία πρόσληψης εξαιρείται από τον ν. 4765/2021 (Α’ 6) και υπάγεται στις εξαιρέσεις της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 33/2006 (Α’ 280). Κατ’ εξαίρεση δεν είναι απαραίτητη η κατοχή διδακτορικού διπλώματος, αν η προς πλήρωση θέση αφορά σε γνωστικό αντικείμενο εξαιρετικής και αδιαμφισβήτητης ιδιαιτερότητας, για τα οποίο δεν είναι δυνατή ή συνήθης η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής κατά τους κανόνες της οικείας τέχνης ή επιστήμης (de lege artis).».
3. Στο άρθρο 465 του ν. 4957/2022, περί των τελικών – μεταβατικών διατάξεων του Κεφαλαίου ΙΘ του Μέρους Α΄ του νόμου αυτού, προστίθεται παρ. 6 ως εξής:
«6. Τα π.δ. 117/2002 (Α΄ 99), περί της βαθμολογικής κατάστασης και εξέλιξης των μελών του Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.) των Α.Ε.Ι., 118/2002 (Α΄ 99), περί της βαθμολογικής και μισθολογικής κατάστασης και εξέλιξης των μελών του Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.Ε.ΔΙ.Π.) των Α.Ε.Ι., και 147/2009 (Α΄ 189), περί των προϋποθέσεων και της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων, χορήγησης εκπαιδευτικών αδειών και μετάταξης των μελών του Ειδικού και Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.Ε.ΔΙ.Π.) των ιδρυμάτων του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, παραμένουν σε ισχύ έως την έκδοση του προεδρικού διατάγματος της παρ. 2 του άρθρου 428, οπότε και καταργούνται.».
Παρακαλώ να δοθεί η δυνατότητα εξέλιξης για τους λέκτορες εφαρμογών.
Ο νομοθέτης θα πρέπει να ξαναδεί οπωσδήποτε δύο ζητήματα για την άρση κατάφορων αδικιών.
1. Τη διατήρηση των εκαπιδευτικών αδειών για τον κλάδο του Ειδικού Διδακτικού Εργαστηριακού Προσωπικού (ΕΔΙΠ), καθώς υφίστανται για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους, ώστε να μπορέσουν να εξελιχθούν επιστημονικά.
2. Παράλληλα με το αίτημα των λεκτόρων εφαρμογών, υπάρχει μια κατηγορία προσωπικού στα ελληνικά πανεπιστήμια με πολλά προσόντα, καταδικασμένη σε στασιμότητα. Στους Εδιπ που έχουν υπηρετήσει χρόνια στα ελληνικά πανεπιστήμια και έχουν διδακτορικό και αναγνωρισμένο επιστημονικό, αλλά και διδακτικό έργο πρέπει να δοθεί η δυνατότητας εξέλιξης με ανοιχτή προκήρυξη της θέσης τους.
3. Μην καταδικάζετε μια κατηγορία προσωπικού σε στασιμότητα.
Οι Λέκτορες Εφαρμογών στήριξαν και στηρίζουν τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στα οποία υπηρετούν με μακροχρόνια προσφορά εκπαιδευτικού, ερευνητικού και διοικητικού έργου. Η δυνατότητα αναβάθμισης των προσόντων τους, με τη νομοθέτηση της αιτούμενης παράτασης ολοκλήρωσης της διδακτορικής διατριβής, αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας, λαμβάνοντας υπόψη τις περιοριστικές συνθήκες που επικράτησαν κατά την περίοδο της πανδημίας, οι οποίες ως γνωστόν ήταν αποτρεπτικές για την πραγματοποίηση ερευνητικού έργου.
ΠΑΡΟΧΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΣΤΑ Α.Ε.Ι.
Να καταργηθεί στο άρθρο 173 του ν. 4975/2022 περί «Εντεταλμένων Διδασκόντων» η περίπτωση ε) της παραγράφου 9, σύμφωνα με την οποία δεν επιτρέπεται η απασχόληση ως εντεταλμένων διδασκόντων φυσικών προσώπου υπάλληλοι με σχέση δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε φορείς του δημοσίου τομέα.
Ο παραπάνω περιορισμός στερείται κάθε λογικής, καθώς ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να απασχοληθεί σε ένα ΑΕΙ στο πλαίσιο της πράξης «Απόκτηση Ακαδημαϊκής διδακτικής εμπειρίας σε νέους επιστήμονες» ή ως «Ακαδημαϊκός Υπότροφος», αλλά όχι ως «Εντεταλμένος Διδάσκοντας»!
Χρειάζεται να υπάρξει μέριμνα για παροχή της δυνατότητας εξέλιξης και για τους διδάκτορες ΕΔΙΠ, οι οποίοι ενώ επιτελούν καθήκοντα καθηγητή, είναι εγκλωβισμένοι σε μια θέση που δεν παρέχει δυνατότητες εξέλιξης και συνεπώς κίνητρα για έρευνα και για κατάκτιση επαγγελματικών στόχων.
Αγαπητοί Συνάδελφοι.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους σας ξεχωριστά για τη στήριξη σε αυτόν τον αγώνα, των καθηγητών Εφαρμογών των παλαιών ΤΕΙ που δεν προβλεπόταν ο διδακτορικός τίτλος και που με την ίδρυση των Πανεπιστημίων ζητάμε να κάνουμε αυτήν την αίτηση Μετατροπής σε Λέκτορες Πανεπιστημίων εφόσον έχουμε τα προσόντα. Υπηρετούμε τα Πανεπιστήμια είμαστε στην πρώτη γραμμή με σημαντικό έργο μπήκαμε στη διαδικασία εκπόνησης διδακτορικής διατριβής ακολουθώντας την πορεία εξέλιξης των Λεκτόρων εφαρμογών που προβλεπόταν από το Ν.4521/2018.
Αν σκεφτείτε τις περιπτώσεις να εκπνέει η διορία παρουσίασης (έως 31/12/22) πριν το ακαδημαϊκό τρίχρονο της Διδακτορικής Διατριβής και για διάστημα λίγων μηνών να ΜΗΝ μπορεί κάποιος να παρουσιάσει!! τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις;
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΑΡΑΘΕΣΑΝ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΣ.
ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΩ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ κους ΣΥΡΙΓΟ, ΖΩΡΑ, ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ.
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ Η κα ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ (ΕΜΑΣ) ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΑΣ.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΦΩΝΗ ΕΙΜΑΣΤΕ 180 ΑΤΟΜΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ, ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ!!
Με εκτίμηση
Μαρία Πόλη
Η ‘γραφική΄πλέον…
Λέκτορας Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
Αγαπητοί Συνάδελφοι.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους σας ξεχωριστά για τη στήριξη σε αυτόν τον αγώνα, των καθηγητών Εφαρμογών των παλαιών ΤΕΙ που δεν προβλεπόταν ο διδακτορικός τίτλος και που με την ίδρυση των Πανεπιστημίων ζητάμε να κάνουμε αυτήν την αίτηση Μετατροπής σε Λέκτορες Πανεπιστημίων εφόσον έχουμε τα προσόντα. Υπηρετούμε τα Πανεπιστήμια είμαστε στην πρώτη γραμμή με σημαντικό έργο μπήκαμε στη διαδικασία εκπόνησης διδακτορικής διατριβής ακολουθώντας την πορεία εξέλιξης των Λεκτόρων εφαρμογών που προβλεπόταν από το Ν.4521/2018.
Αν σκεφτείτε τις περιπτώσεις να εκπνέει η διορία παρουσίασης (έως 31/12/22) πριν το ακαδημαϊκό τρίχρονο της Διδακτορικής Διατριβής και για διάστημα λίγων μηνών να ΜΗΝ μπορεί κάποιος να παρουσιάσει!! τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις;
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΠΑΡΑΘΕΣΑΝ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΣ.
ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΩ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ κους ΣΥΡΙΓΟ, ΖΩΡΑ, ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ.
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ Η κα ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ (ΕΜΑΣ) ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΑΡΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΑΣ.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΦΩΝΗ ΕΙΜΑΣΤΕ 180 ΑΤΟΜΑ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ, ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ!!
Με εκτίμηση προς όλους!
Μαρία Πόλη
Η ΄γραφική΄πλέον,
Λέκτορας Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής
Οι Λέκτορες Εφαρμογών (ως οργανικά μέλη κάθε ακαδημαϊκής μονάδας) συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων και σε όλες τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες ενός Τμήματος, επιβλέπουν διπλωματικές εργασίες, υποστηρίζουν εκπαιδευτικά και ερευνητικά εργαστήρια ενώ πολλοί εξ αυτών έχουν σημαντικότατη επαγγελματική εμπειρία και συμβάλλουν τόσο στην ανάπτυξη της εφαρμοσμένης έρευνας όσο και στη διασύνδεση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος με το εργασιακό πεδίο.
Με αυτά τα δεδομένα, αποτελεί στοιχείο ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία των Τμημάτων μας το να τους δοθεί κίνητρο περαιτέρω ακαδημαϊκής τους εξέλιξης με την απόκτηση διδακτορικού τίτλου. Η ίδια η διαδικασία εκπόνησης διδακτορικού και η επακόλουθη εμβάθυνση και εξειδίκευση του επιστημονικού τους υποβάθρου μέσω της διατριβής τους θα ενισχύσει το επιστημονικό προφίλ των Τμημάτων, μέσω των δημοσιεύσεων και των ερευνητικών συμμετοχών που αναγκαστικά θα πραγματοποιήσουν κατά την πορεία ολοκλήρωσης των διατριβών, και παράλληλα θα βελτιώσει περαιτέρω την εκπαιδευτική τους συμμετοχή τόσο στη διδακτική τους προσέγγιση (θεωρίες και εργαστήρια) όσο και στην εισήγηση και επίβλεψη διπλωματικών εργασιών.
Συνεπώς, το κίνητρο εξέλιξής τους είναι συνυφασμένο με την έννοια της αριστείας, με την έρευνα με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της διεθνούς κατάταξης των Πανεπιστημίων κ.λπ.
Σημειώνεται επίσης, ότι κατά τη διάρκεια των ετών της πανδημίας ήταν ιδιαίτερα δυσχερής για αρκετούς συναδέλφους η ανάληψη και εκπόνηση διδακτορικής διατριβής ενώ επίσης για ένα άλλο μέρος των Λεκτόρων Εφαρμογών η ένταξή τους ως μέλη ΔΕΠ στην πανεπιστημιακή κοινότητα ήρθε σε εξαιρετικά πρόσφατο χρόνο, κατόπιν δικαστικών αποφάσεων (π.χ. τα έτη 2018, 2019). Ας σημειωθεί τέλος ότι, τόσο στο ΠΑ.Δ.Α. όσο και σε άλλα ΑΕΙ προερχόμενα από τον τέως Τεχνολογικό Τομέα Εκπαίδευσης, η δυνατότητα διδακτορικών διατριβών στο πλαίσιο των οικείων Τμημάτων έχει αφετηρία το έτος 2019. Επομένως, για όλους αυτούς του λόγους, ήταν πρακτικά μη εφικτή χρονικά η δυνατότητα εκπόνησης και ολοκλήρωσης διδακτορικής διατριβής για πολλούς από τους συναδέλφους Λέκτορες Εφαρμογών.
Παρακαλούμε, όπως προωθηθεί η αναγκαία ρύθμιση με μια σημαντική (ή επ` αόριστον) παράταση της έως τώρα ισχύουσας δυνατότητας για το εν λόγω θέμα.
Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα μετακίνησης και μετάταξης και στα μέλη ΕΔΙΠ των Ανώτατων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών (όπως και των υπόλοιπων ακαδημαϊκών μονάδων της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης) για τα οποία δεν προβλέπεται μέχρι στιγμής καμία τέτοια δυνατότητα. Ό,τι ισχύει για τα ΑΕΙ να ισχύσει σε όλη την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Ζητείται σε πολλά σχόλια η παράταση της προθεσμίας υποβολής διδακτορικού διπλώματος στους Λέκτορες Εφαρμογών (μέλη ΔΕΠ χωρίς Διδακτορικό) η υποβολή του οποίου θα οδηγήσει στην εξέλιξή τους.
Άλλη μια όψη της Ελληνικής Πραγματικότητας:
Στα Πανεπιστήμια υπάρχουν ΕΔΙΠ με διδακτορικό, που το έχουν εκπονήσει και καταθέσει πριν ενταχθούν στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
ΕΔΙΠ με διδακτορικό που προσφέρουν τα μέγιστα στο Τμήμα τους σε επίπεδο προπτυχιακών, μεταπτυχιακών σπουδών, σε ερευνητικά έργα, σε δημοσιεύσεις, σε επιτροπές. Τι προβλέπεται για αυτούς;
Οι νόμοι/οι διατάξεις/οι νομολογίες κ.α. στη χώρα μας σε ποιες δημοκρατικές αρχές βασίζονται; Σχετικά με το εν λόγω ζήτημα σίγουρα δεν βασίζονται στην αρχή της Ίσης Μεταχείρισης.
Να έχουν τα μέλη ΕΔΙΠ τη δυνατότητα λήψης εκπαιδευτικής άδειας, όπως ίσχυε και στον προγενέστερο νόμο!
Το θέμα της εξέλιξης των Δρ ΕΔΙΠ σε μέλη ΔΕΠ, με προκήρυξη της θέσης τους για το γνωστικό αντικείμενο που θεραπεύουν, ανεξάρτητα από το σχεδιασμό των θέσεων των Τμημάτων,με ανοιχτή διαδικασίας, είναι μείζον ζήτημα! Τα μέλη ΕΔΙΠ είναι εγκλωβισμένα εργασιακά και επιστημονικά!
ΠΑΡΟΧΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΣΤΑ Α.Ε.Ι.
Σύμφωνα με το άρθρο 127 του νόμου ν. 4975/2022 περί «Παροχής διδακτικού και ερευνητικού έργου από δημοσίους υπαλλήλους» προβλέπονται στην παράγραφο 1 τα εξής: «1. Για το διδακτικό έργο σε προγράμματα πρώτου και δεύτερου κύκλου σπουδών, ξενόγλωσσα προγράμματα σπουδών και εκπαιδευτικκά προγράμματα των Κέντρων Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.), καθώς και το ερευνητικό έργο προς τα Α.Ε.Ι. και ερευνητικούς και τεχνολγικούς φορείς, το οποίο παρέχεται από υπαλλήλους φορέων του δημοσίου τομέα, …. δεν εφαρμόζεται το άρθρο 31 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (Ν. 3528/2007, Α’ 26), περί της άδειας άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή, ή άλλες αντίστοιχε διατάξεις, υπό την προϋπόθεση ότι εκτελείται εκτός του ωραρίου εργασίας των υπαλλήλων. Σε κάθε άλλη περίπτωση απαιτείται προηγούμενη άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή».
Όμως στο άρθρο 173 του ν. 4975/2022 περί «Εντεταλμένων Διδασκόντων» και συγκεκριμένα στην περίπτωση ε) της παραγράφου 9 αναγράφονται τα εξής: « Δεν επιτρέπεται η απασχόληση ως εντεταλμένων διδασκόντων φυσικών προσώπου υπάλληλοι με σχέση δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε φορείς του δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν.4270/2014.»
Από τα παραπάνω φαίνεται ότι επιτρέπεται στους δημόσιοι υπάλληλους εκτός ωραρίου εργασίας τους να εκτελούν διδακτικό και ερευνητικό έργο στα ΑΕΙ της Ελλάδος χωρίς να απαιτείται προηγούμενη άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου με αμοιβή από την υπηρεσίας τους, στους οποίους όμως απαγορεύεται να προσληφθούν ως «Εντεταλμένοι Διδάσκοντες» για να ασκήσουν διδακτικό έργο γιατί είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Δηλαδή, αφού απαγορεύεται στους Δημοσίου Υπαλλήλους να προσληφθούν ως «Εντεταλμένοι Διδάσκοντες» για παροχή διδακτικού έργου στα Α.Ε.Ι. της χώρας τίθεται το ερώτημα πως επιτρέπεται να διδάξουν στα Α.Ε.Ι της χώρας εκτός ωραρίου εργασίας επί αμοιβή χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη άδεια από την υπηρεσίας τους;
Για να μην υπάρχει η παραπάνω αντίφαση προτείνω:
1. Είτε να επανέλθει σε ισχύ το άρθρο 5 του Π.Δ. 407/1980 στο οποίο προβλέπονται τα παρακάτω: «1) Επιστήμονες ανεγνωρισμένου επιστημονικού κύρους είτε κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος είτε εξαιρετικής τεχνικής εμπειρίας δύναται να προσλαμβάνται δια πράξεως του οικείου Πρυτάνεως ή του αντίστοιχου Οργάνου Διοικήσεως, εκδιδόμενης μετ’ απόφασιν της οικείας Σχολής, επί σχέσει εργασίας ιδιωτικού δικαίου ωρισμένου χρόνου για την διεξαγωγήν διδακτικού, ερευνητικού, επιστημονικού και οργανωτικού έργου καθοριζομένου δια συμβάσεως. Οι ανωτέρω, των οποίων οι αριθμός δεν δύναται να υπερβή το σύνολον των πάσης βαθμίδος θέσεων καθηγητών του Ιδρύματος, έχουν καθ’ όλη την διάρκειαν της συμβάσεως και εις ότι αφορά εις το ανατεθέν εις αυτούς έργον τα καθήκοντα και τας υποχρεώσεις, τα αντιστοιχούντα εις την καθηγητικήν βαθμίδα, προς την οποίαν έχουν εξομοιωθεί μισθολογικώς βάσει των προσόντων των». Σύμφωνα το Π.Δ. 407/1980 δεν υπάρχει απαγόρευση στους δημοσίους υπαλλήλους να προσλαμβάνονται επί σχέσει εργασίας ιδιωτικού δικαίου ωρισμένου χρόνου για διεξαγωγή διδακτικού, ερευνητικού και οργανωτικού έργου στα Α.Ε.Ι. της χώρας.
2. Είτε να τεθεί τροπολογία επί του άρθρου 173 του ν. 4975/2022 περί «Εντεταλμένων Διδασκόντων» με την οποία να καταργηθεί η περ. ε) της παραγράφου 9 στην οποία απαγορεύεται στους υπάλληλους με σχέση δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε φορείς του δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν.4270/2014 να προσλαμβάνονται ως «Εντεταλμένοι Διδάσκοντες» για παροχή διδακτικού, ερευντικού και οργανωτικού έργου στα Α.Ε.Ι. της χώρας.
Σύμφωνα το Π.Δ. 407/1980 δεν υπάρχει απαγόρευση στους δημοσίους υπαλλήλους να προσλαμβάνονται επί σχέσει εργασίας ιδιωτικού δικαίου ωρισμένου χρόνου για διεξαγωγή διδακτικού, ερευνητικού και οργανωτικού έργου στα Α.Ε.Ι. της χώρας.
Με την τροπολογία, η οποία θα καταργεί την περ. ε) της παραγράφου 9 του άρθρου 173 του ν. 4975/2022 θα μπορούν να προσλαμβάνονται ως «Εντεταλμένοι Διδάσκοντες» υπάλληλοι με σχέση δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε φορείς του δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται στην περ. α) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν.4270/2014 για παροχή διδακτικού έργου στα Α.Ε.Ι της χώρας.
Στο πλαίσιο αναβάθμισης των προσόντων του ήδη υπάρχοντος ανθρώπινου δυναμικού και της αξιοποίησης της γνώσης και της εμπειρίας τους προς όφελος των Τμημάτων και των Πανεπιστημίου, οι Λέκτορες Εφαρμογών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής αλλά και όλων των ΑΕΙ της χώρας, πρέπει να δικαιωθούν στην αίτησή που έχουν ήδη υποβάλλει από την 30η Μαΐου 2022, ως προς την τροποποίηση του χρονικού ορίου κατάθεσης της διδακτορικής τους διατριβής με καταληκτική ημερομηνία όχι την 31.12.2022, αλλά 31.12.2024, λόγων της υγειονομικής κρίσης και της αναστολής κάθε ερευνητικής δραστηριότητας που έπληξε την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Είναι ένα δίκαιο αίτημα που πρέπει να εισακουστεί καθώς οι αιτούντες στήριξαν την εκπαιδευτική διαδικασία πολλά χρόνια και η πανδημία ανέστειλε την ολοκλήρωση του στόχου τους βάζοντας σε κίνδυνο την ακαδημαϊκή τους ανάπτυξη και εξέλιξη.
Δρ Αντιγόνη Σαραντάκη
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Πα.Δ.Α.
Συμφωνώ απολύτως οτι η διάταξη περί αλλαγής βαθμίδας των Λεκτόρων Εφαρμογών αφορά τους Υπηρετούντες (κατά τη δημοσίευση του Ν.4957/2022 παρ.6 του άρθρου 463 ( “Μεταβατικές διατάξεις του Κεφαλαίου ΙΖ’”), και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση (πχ των σήμερα υπηρετούντων Λεκτόρων Εφαρμογών) δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτής της αλλαγής. Σε περίπτωση δικαίωσης και χορήγησης παράτασης επιπλέον χρόνου για την ολοκλήρωση των Διδακτορικών Σπουδών των Λεκτόρων Εφαρμογών θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα μετάβασης στην βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή, των ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝΤΩΝ Λεκτόρων Εφαρμογών είτε δικαιότερα: των Λεκτόρων Εφαρμογών κατά τον ΧΡΟΝΟ ΛΗΨΗΣ του Διδακτορικού τίτλου τους.
Διαφορετικά συνίσταται μια μεγάλη Αδικία καθώς ο Ν4957/2022 είχε εκδοθεί σε προγενέστερο χρόνο από το Νομοσχέδιο αυτό και δεν μπορούσε να συμπεριλάβει μελλοντικές διατάξεις (όπως την εν λόγω αιτούμενη παράταση). Κατ’ ουσίαν η αιτούμενη χορήγηση της παράτασης για την λήψη του Διδακτορικού τίτλου θα καθίσταται μη εφαρμόσιμη, για μεγάλη μερίδα συναδέλφων καθώς η βαθμίδα του Λέκτορα καταργήθηκε με το Ν.4009/2011 και προφανώς ΔΕΝ θα υπάρχει δυνατότητα εξέλιξης, θα απαιτείται επανεκλογή τους και θα εξαυλώνεται η ευεργετικότητα των διατάξεων ως προς τους Καθηγητές Εφαρμογών των ήδη καταργηθέντων ΤΕΙ. Πιθανή ένταξή τους ως Λέκτορες Πανεπιστημίων (αντί της βαθμίδας του Επίκουρου Καθηγητή) θα επισύρει τις αρνητικές επιπτώσεις οι οποίες υπογραμίζονται από την Απόφαση της Πανελλ. Ομοσπονδίας Συλλόγων ΔΕΠ (ΠΟΣΔΕΠ) της 20-4-2018 (9η Συνεδρίαση 1-3-2018).
Οι Καθηγητές Εφαρμογών υπήρξε μια βαθμίδα η οποία στήριξε τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, σε όλη τη διάρκεια των 35 χρόνων ζωής τους. Οι πρώτοι Καθηγητές Εφαρμογών ήταν επιστήμονες με εξαιρετικά μεγάλη επαγγελματική εμπειρία που μετέφερε τεχνογνωσία από την αγορά εργασίας που δεν ήταν δυνατό να δοθεί μόνο με τις θεωρητικές διαλέξεις. Η πορεία των ΤΕΙ προς την ‘ανωτατοποίηση’ στηρίχθηκε στην εμπειρία τους και ταυτόχρονα δημιούργησε την ανάγκη της ανάπτυξης ενός ακόμα σκέλους στα προσόντα των Καθηγητών Εφαρμογών, αυτού της έρευνας. Οι Καθηγητές Εφαρμογών ανταποκρίθηκαν στις νέες συνθήκες και εκπόνησαν μεταπτυχιακές σπουδές (κυρίως επιπέδου MSc) και συμμετείχαν σε ερευνητικά προγράμματα και στη συγγραφή επιστημονικών εργασιών. Παράλληλα, εκτός από το εργαστηριακό έργο, πρόσφεραν και τις εκπαιδευτικές τους υπηρεσίες στην διδασκαλία θεωρητικών μαθημάτων, λόγω της έλλειψης προσωπικού στα περισσότερα τμήματα των ΤΕΙ (πλέον ΑΕΙ Τεχνολογικού Τομέα, μετά το 2001). Στο διάστημα αυτό (2001 +) τα περισσότερα Τμήματα των ΤΕΙ αξιολογήθηκαν και τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων ήταν όλα θετικά, και αυτό έγινε και με τη συμβολή των Καθηγητών εφαρμογών.
Η κατάργηση-συγχώνευση των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και η δημιουργία νέων Πανεπιστημίων έγινε με τη συμβολή όλου του προσωπικού και έφερε στα νέα ιδρύματα μόνιμο προσωπικό (νέους Λέκτορες Εφαρμογών) οι οποίοι είχαν προσφορά, ως συνεργάτες με αντίστοιχα προσόντα από το 1996 και μετά (σχεδόν 20 χρόνια!). Όμως, με την ‘Πανεπιστημιοποίηση’ των ΤΕΙ, κανένας δεν επαναπαύθηκε. Οι περισσότεροι πρώην και νυν Λέκτορες Εφαρμογών ξεκίνησαν διδακτορικές σπουδές, παράλληλα με όλα τα εκπαιδευτικά, διοικητικά και ερευνητικά καθήκοντα που είχαν ήδη ως μέλη ΔΕΠ. Παράλληλα με τον οικογενειακό τους φόρτο και παράλληλα με όλες τις αντιξοότητες (οικονομικές, πανδημία, κ.λπ.) που ζούμε τα τελευταία 10 χρόνια.
Το 1982, όταν καταργήθηκαν οι έδρες στα πανεπιστήμια, κανένα μέλος του προσωπικού (βοηθοί, επιμελητές, υφηγητές) δεν περιθωριοποιήθηκε. Του δόθηκε η ευκαιρία να εξελιχθεί, χωρίς χρονικούς περιορισμούς και χωρίς να αισθάνεται ότι είναι ξένο σώμα, Καθηγητής δεύτερης κατηγορίας, στο ίδρυμα που υπηρετούσε, στο επαγγελματικό του σπίτι.
Τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα είναι χώροι στους οποίους ανθίζουν οι ιδέες, η γνώση, η δίψα για μάθηση, για παραγωγή τεχνογνωσίας, για επιστήμη. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους φοιτητές, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς. Ισχύει και για το εκπαιδευτικό προσωπικό, που κάθε μέρα πηγαίνει στη δουλειά του με την ίδια όρεξη, την ίδια δίψα για γνώση που είχε και σαν φοιτητής. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θέλησαν να γίνουν μέλη της επιστημονικής εκπαιδευτικής κοινότητας και οι Λέκτορες Εφαρμογών (με το νέο τους όνομα) δεν αποτελούν εξαίρεση.
Η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να αποτελεί αρωγό στις προσπάθειες των πολιτών της! Μόνο τότε υπάρχει ελπίδα να βελτιωθεί η χώρα στην οποία ζούμε και όλοι θέλουμε να την δούμε να προοδεύει! Η συνολική, όμως, πρόοδος επιτυγχάνεται μέσα από την ατομική πρόοδο του καθενός μας και όχι την περιθωριοποίηση!
Μετά τιμής
Παναγιώτης Α. Κονταξής
(πρώην Καθηγητής Εφαρμογών, πρώην Λέκτορας, νυν Λέκτορας Εφαρμογών, …)
Αναφορικά προς το αίτημα για παράταση των μεταβατικών διατάξεων του Ν. 4957/2022,
Παρακαλώ ειδικότερα για τη μέριμνά σας για παράταση σχετικά με την παρ.6 του άρθρου 463 ( “Μεταβατικές διατάξεις του Κεφαλαίου ΙΖ’”), σύμφωνα με την οποία
«Μόνιμοι λέκτορες που υπηρετούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος, διατηρούν τις θέσεις τους μέχρι τη με οποιονδήποτε τρόπον αποχώρησή τους από την υπηρεσία, και δύνανται να υποβάλουν οποτεδήποτε, εφόσον έχουν παρέλθει τουλάχιστον τρία (3) έτη από τον διορισμό τους, αίτηση εξέλιξης στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή, διατηρώντας τη μονιμότητά τους και στη βαθμίδα στην οποία εξελίσσονται. Σε περίπτωση αποχώρησης ή εξέλιξης στην επόμενη βαθμίδα, η θέση του λέκτορα καταργείται.»
Σε ό,τι αφορά εμένα προσωπικά, το ΦΕΚ μετατροπής της θέσης μου σε τακτικό Λέκτορα Πανεπιστημίου βγήκε στις 19/1/2023 και έτσι έχασα την ευκαιρία να εξελιχθώ στη βάση των παραπάνω μεταβατικών διατάξεων, παρότι ολοκλήρωσα τη διατριβή μου εντός του 2022, τον Δεκέμβριο (μάλιστα η καθυστέρηση οφείλεται στο ΕΜΠ, καθώς ήμουν έτοιμος να υποστηρίξω από το καλοκαίρι). Ακόμα χειρότερα, οι τρέχουσες διατάξεις μηδενίζουν την 9ετή μου προύπηρεσία σε αυτόνομη διδασκαλία από θέση μόνιμου μέλους ΔΕΠ, μιας και πλέον μετρά μόνο η διδασκαλία που κάνω μετά τη λήψη του Διδακτορικού μου τίτλου (είναι προφανές πως οι τρέχουσες διατάξεις δεν λαμβάνουν υπ’ όψη τους την περίπτωση των πρώην Καθηγητών, και μετέπειτα Λεκτόρων, Εφαρμογών).
Συμπληρωματικά αναφέρω ότι η συνολική μου θητεία στο Ίδρυμα (ΤΕΙ ΑΘ. & ΠαΔΑ) αριθμεί επιπλέον 11 χρόνια αυτόνομης διδασκαλίας (!) από θέση ωρομίσθιου καθηγητή με πλήρες ωράριο―δηλαδή υπηρετώ τη θέση μου συνολικά 20 χρόνια, καλύπτοντας πάγιες και οργανικές ανάγκες του Τμήματος Εσ. Αρχιτεκτονικής.
Παρακαλώ ειδικότερα για τη μέριμνά σας σχετικά με την παρ.6 του άρθρου 463 ( “Μεταβατικές διατάξεις του Κεφαλαίου ΙΖ’”), σύμφωνα με την οποία
«Μόνιμοι λέκτορες που υπηρετούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος, διατηρούν τις θέσεις τους μέχρι τη με οποιονδήποτε τρόπον αποχώρησή τους από την υπηρεσία, και δύνανται να υποβάλουν οποτεδήποτε, εφόσον έχουν παρέλθει τουλάχιστον τρία (3) έτη από τον διορισμό τους, αίτηση εξέλιξης στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή, διατηρώντας τη μονιμότητά τους και στη βαθμίδα στην οποία εξελίσσονται. Σε περίπτωση αποχώρησης ή εξέλιξης στην επόμενη βαθμίδα, η θέση του λέκτορα καταργείται.»
Σε ό,τι αφορά εμένα προσωπικά, το ΦΕΚ μετατροπής της θέσης μου σε τακτικό Λέκτορα Πανεπιστημίου βγήκε στις 19/1/2023 και έτσι έχασα την ευκαιρία να εξελιχθώ στη βάση των παραπάνω μεταβατικών διατάξεων, παρότι ολοκλήρωσα τη διατριβή μου εντός του 2022, τον Δεκέμβριο (μάλιστα η καθυστέρηση οφείλεται στο ΕΜΠ, καθώς ήμουν έτοιμος να υποστηρίξω από το καλοκαίρι). Ακόμα χειρότερα, οι τρέχουσες διατάξεις μηδενίζουν την 9ετή μου προύπηρεσία σε αυτόνομη διδασκαλία, μιας και πλέον μετρά μόνο η διδασκαλία που κάνω μετά τη λήψη του Διδακτορικού μου τίτλου (είναι προφανές πως οι τρέχουσες διατάξεις δεν λαμβάνουν υπ’ όψη τους την περίπτωση των πρώην Καθηγητών, και μετέπειτα Λεκτόρων, Εφαρμογών).
Είναι αδιαμφισβήτητο οτι τα τελευταία χρόνια δεν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση κανονικοτητας, ότι η επαγγελαμτική και προσωπική μας ζωή επηρρεάζεται καθημερινά από απρόβλεπτες συνθήκες. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ανόητο (στερρείται νοήματος) σκληρό και παράλογο να μην δοθεί το αναγκαίο χρονικό περιθώριο στους λέκτορες εφαρμογών να ολοκληρώσουν την προσπάθεια απόκτησης διδακτορικής διατριβής, ώς απαραίτητο τυπικό προσόν για την εξέλιξη τους. Το Πανεπιστήμιο προχωρά και αναπτύσσεται μόνο όταν τα μέλη του μπορούν να αναπτύσσονται και να εξελίσονται στους κόλπους του.
Τα Πανεπιστήμια οφείλουν να παρέχουν δωρεάν, ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά αγαθά: την Παιδεία.
Η αρμονική καλλιέργεια και ανάπτυξη όλων των πνευματικών και ηθικών δυνάμεων των νέων ανθρώπων, αποτελεί την καλύτερη επένδυση για το μέλλον κάθε χώρας.
Τα Πανεπιστήμιά μας ήδη λειτουργούν υποστελεχωμένα και όλα τα μέλη ΔΕΠ είναι απαραίτητα.
Όλα τα μέλη ΔΕΠ πρέπει να έχουν ευκαιρίες επιστημονικής εξέλιξης και επαγγελματικής ανέλιξης. Η πρόοδος ενός Πανεπιστημίου περνάει μέσα από την πρόοδο των μελών του.
Κανείς λοιπόν δεν πρέπει να στερεί το δικαίωμα εξέλιξης των 80 και πλέον μελών ΔΕΠ (βαθμίδας Λέκτορα Εφαρμογών) που υπηρετούν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και βεβαίως των Λεκτόρων Εφαρμογών που υπηρετούν σε όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας.
Με την παρ. 6 του άρθρου 78 του ν. 4009/2011 οι λέκτορες εφαρμογών είχαν τη δυνατότητα, εφόσον αποκτήσουν διδακτορικό δίπλωμα μέχρι 31.12.2022, να ζητήσουν την εξέλιξή τους στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή.
Με βάση τα παραπάνω, εισηγούμαι προς την αρμόδια νομοπαρασκευαστική επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων τα ακόλουθα:
1) Ένταξη όλων των Λεκτόρων Εφαρμογών σε βαθμίδα Λέκτορα και κατάργηση της βαθμίδας του Λέκτορα Εφαρμογών (βαθμίδας που δεν υπήρχε στα Πανεπιστήμια).
2) Παράταση στην προθεσμία απόκτησης διδακτορικού διπλώματος κατ’ ελάχιστον μέχρι 31.12.2026. Δυνατότητα επέκτασης της προθεσμίας, μετά από σχετική απόφαση των οργάνων διοίκησης του Πανεπιστημίου.
3) Πρόβλεψη χορήγησης εκπαιδευτικής άδειας τουλάχιστον ενός ακαδημαϊκού έτους, προκειμένου τα εν λόγω μέλη ΔΕΠ να ολοκληρώσουν τη διδακτορική διατριβή τους.
Τα μέλη ΕΔΙΠ, κάτοχοι διδακτορικού, στήριξαν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια στα χρόνια της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, ενισχύοντας παράλληλα τους διεθνείς επιστημονικούς δείκτες των Πανεπιστημίων.
Πρέπει να αρθεί η αδικία σε βάρος τους και να δοθεί δυνατότητα εξέλιξης σε θέση ΔΕΠ, ώστε να συνεχίσουν να προσφέρουν στα Τμήματα και τις Σχολές τους.
Στηρίζουμε και ζητάμε Παράταση χρόνου για τα μέλη ΔΕΠ βαθμίδας Λέκτορα Εφαρμογών.
Ζητάμε να δοθεί παράταση χρόνου, ώστε οι Λέκτορες Εφαρμογών να ολοκληρώσουμε τη διδακτορική μας διατριβή, η οποία λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών (cοvid 19) δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2022. Να προωθηθεί και να εισακουστεί το αίτημά μας ώστε να μη στερηθούμε το δικαίωμα εξέλιξής μας.
Yπάρχει άμεση ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης τόσο της παράτασης της καταληκτικής ημερομηνίας (που έληξε στις 31/12/22) για τους Λέκτορες εφαρμογών και για την μετατροπή της θέσης τους σε Λέκτορες Πανεπιστημίου όσο και της εξέλιξής τους, λόγω των ιδιαίτερων και δύσκολων συνθηκών της πανδημίας.
Η απόφαση του Δ.Σ του ΕΣΔΕΠ ΠΑΔΑ και επίσης η στήριξη του Πρύτανη του ΠΑΔΑ καθ. Παναγιώτη Καλδή για παράταση της ημερομηνίας κατάθεσης της Διδακτορικής Διατριβής των Λεκτόρων Εφαρμογών πέραν της 31ης Δεκεμβρίου 2022, ενόψει της Δημόσιας Διαβούλευσης για το σχέδιο νόμου Του Υπουργείου Παιδείας με ρυθμίσεις θεμάτων Προσωπικού των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και προτεινόμενες Τροποποιήσεις για το θέμα των Λεκτόρων Εφαρμογών των Ελληνικών Πανεπιστημίων ανταποκρίνεται πλήρως στο δίκαιο αυτό αίτημά τους.
Η παράταση για τουλάχιστον δύο έτη μέχρι 31-12-2024, της κατάθεσης της Διδακτορικής Διατριβής των Λεκτόρων Εφαρμογών, αποτελεί ένα δίκαιο αίτημα που γίνεται ακόμη δικαιότερο λόγω της υπερδιετούς διάρκειας της πανδημίας του COVID-19, που τόσα προβλήματα δημιούργησε όχι μόνο στην εκπαίδευση αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Είναι επίσης γνωστό ότι οι Λέκτορες Εφαρμογών έχουν συμβάλει σημαντικά στην θετική πορεία της εξέλιξης Ανωτατοποίησης των πρώην ΤΕΙ.
Πιστεύουμε ότι, η ηγεσία Του Υπουργείου Παιδείας και ιδιαίτερα η Υπουργός Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως με την ευαισθησία που την διακρίνει θα ανταποκριθεί θετικά σε αυτό το τεκμηριωμένο δίκαιο αίτημα ισονομίας, των Λεκτόρων Εφαρμογών των Ελληνικών Πανεπιστημίων, δίνοντας άμεσα λύση με τη διετή παράταση κατάθεσης της Διδακτορικής Διατριβής μέχρι 31-12-2024.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΛΕΚΤΟΡΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΤΟ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥΣ. ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΟ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ. Η ΕΥΕΛΙΞΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟ ΑΙΤΗΜΑ ΜΟΝΟ ΚΕΡΔΟΣ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
Στα ΑΕΙ της χώρας υπάρχει πλήθος ΕΔΙΠ, οι οποιοι είναι με διδακτορικά, αναφορές και πλούσιο ερευνητικό έργο, όμηροι καταστάσεων των μνημονίων, για τους οποίους δεν προκηρυσονται θέσεις ΔΕΠ, μια και είναι μόνιμοι, και οι οποίοι καλύπτουν ουσιαστικά ανάγκες ΔΕΠ με αυτόνομη διδασκαλία και έρευνα, χωρίς να έχουν τα ανάλογα δικαιώματα για τα προσόντα τους. Από ότι φαίνεται συμφέρει αυτή η ομηρεία μισθολογικά και κοινωνικά. Είναι μια ολοφάνερη αδικία,για την θεραπεία της οποίας χρειαζεται πολιτική τόλμη, μια και το κλίμα από την μεριά των ΔΕΠ και των Πρυτάνεων είναι θετικό.
Η μάθηση διά βίου είναι πλέον γεγονός αδιαπραγμάτευτο. Σε όλους δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία. Πάνω σε αυτή τη λογική δεν θα έπρεπε να υπάρχει χρονικό όριο για την απόκτηση διδακτορικού και την μετέπειτα εξέλιξη. Υπάρχουν συνάδελφοι λέκτορες εφαρμογών που πρόλαβαν αυτές τις προθεσμίες. Υπάρχουν όμως και συνάδελφοι που αγωνίζονται ακόμη να ολοκληρώσουν το διδακτορικό τους, πράγμα όχι και τόσο εύκολο αν αναλογιστεί κανείς, πως μπορεί να το εκπονούν σε ίδρυμα εκτός της έδρας τους και ταυτόχρονα να μην τους δίνεται εκπαιδευτική άδεια από το τμήμα τους. Επίσης πολλές φορές το γνωρίζουμε όλοι πως οι επιβλέποντες να μην μπορούν να διορθώνουν γρήγορα και έτσι καθυστερεί η όλη διαδικασία. Τέλος μπορεί κάποιο πειραματικό στάδιο να αποτύχει και να χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί το πρωτόκολλο. Ολοκληρώνοντας θα έλεγα πως υπάρχουν τμήματα διαφορετικών επιπέδων και άλλα διδακτορικά είναι πιο εύκολα από κάποια άλλα.
Επίσης δεν νομίζω πως το να εμποδίζεις να εξελιχθούν άτομα που δεν φταίνε επί τους ουσίας που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση είναι δίκαιο.
Στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στο οποίο είμαι Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων, υπηρετούν σήμερα περισσότερα από 80 μέλη της βαθμίδας του Λέκτορα Εφαρμογών. Γνωρίζω πολύ καλά, λόγω της θέσης μου αλλά και της ιδιότητάς μου ως Προέδρου της ΜΟΔΙΠ, το υψηλό επίπεδο προσφοράς των ανθρώπων αυτών, σε εκπαιδευτικό και ερευνητικό επίπεδο. Κάποιοι δε εξ αυτών έχουν τοποθετηθεί σε ανώτερες θέσεις του κρατικού μηχανισμού από την ίδια την Κυβέρνηση η οποία προφανώς αναγνώρισε την επιστημονική τους επάρκεια. Επίσης αρκετοί συνάδελφοι της βαθμίδας αυτής υπηρετούν και σε άλλα Πανεπιστήμια της χώρας. Είναι αδιανόητο να μην δίνεται ο εύλογος χρόνος στους επιστήμονες αυτούς για την κατάθεση του διδακτορικού διπλώματος.
Δυνατότητα εξέλιξης και για τους Λέκτορες Εφαρμογών!!!!
Πρέπει να εισακουστεί η τροπολογία που έχει στα χέρια της η κα Υπουργός και να δώσει τη δυνατότητα να εξελιχτούνε όσοι από τους Λέκτορες Εφαρμογών λόγω αντικειμενικών δυσκολιών (COVID-19, μη παρέλευση 3τιας για παρουσίαση της διδακτορικής διατριβής κ.α.) δεν μπόρεσαν να εξελιχτούν. Είναι δίκαιο και δεν έχει κανένα δημοσιο-οικονομικό κόστος.
Πρέπει να εισακουστεί η τροπολογία που έχει στα χέρια της η κα Υπουργός για τροποποίηση/μετάθεση του χρονικού όριου της 31/12/2022 που προβλεπόταν στον Ιδρυματικό νόμοο του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (Ν.4521/2018 – Φ.Ε.Κ. 38/τ.Α’/2.03.2018, περίπτωση δ’, του άρθου 4) για κατάθεση διδακτορικής διατριβής από τους υπηρετούντες Λέκτορες Εφαρμογών και αυτό λόγω των συνθηκών υγειονομικής κρίσης, αλλά και αντικειμενικών δυσκολιών που δημιουργήθηκαν από την πανδημία, ώστε να τους δώσει τη δυνατότητα να εξελιχτούν σε προσωποπαγή θέση Λέκτορα Πανεπιστημίου.
Λέκτορες εφαρμογών υπάρχουν πολλοί σε όλα τα πανεπιστήμια, είναι σήμερα μέλη ΔΕΠ σε προσωποπαγείς θέσεις που διδάσκουν, αναλαμβάνουν πτυχιακές εργασίες, είναι μέλη ερευνητικών εργαστηρίων, συμμετέχουν σε πλήθος επιτροπών σημαντικές για την εύρυθμη λειτουργία των πανεπιστημίων και γενικά συμμετέχουν σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία ισότιμα αλλά και με το παραπάνω σε πολλές περιπτώσεις. Η δυνατότητα εκπόνησης διδακτορικού για την εξέλιξή τους σε λέκτορες δόθηκε, ωστόσο μεταξύ άλλων (παράλληλη εργασία στο πανεπιστήμιο, οικογένεια) λόγω και της πανδημίας οι περισσότεροι καθυστέρησαν αρκετά, δεδομένων των συνθηκών ή δεν πρόλαβαν καν να ξεκινήσουν τη διδακτορική διατριβής τους. Οφείλει η πολιτεία να δώσει ανάλογη παράταση για την ολοκλήρωσή ή και εκπόνηση της διδακτορικής τους διατριβής και την εξέλιξη τους στην συνέχεια, σύμφωνα με τις αξίες της ισότητας των πολιτών της.
Ο νομοθέτης θα πρέπει να αναγνωρίσει το σημαντικότατο έργο και τη συσσωρευμένη επιστημονική γνώση και διδακτική εμπειρία των Λεκτόρων Εφαρμογών, δίνοντάς τους την ευκαιρία να εκπονήσουν και ολοκληρώσουν τη Διδακτορική τους Διατριβή ώστε να εξελιχθούν.
Δεδομένων των έκτακτων συνθηκών της πανδημίας αλλά και του μεγάλου φόρτου εργασίας που κατά πάγια τακτική ανατίθεται στους Λέκτορες Εφαρμογών, απαιτείται παράταση του χρονικού ορίου που έθετε η περ. δ, της παρ. 2, του άρθρου 4, του ν.4521/2018 και της περ. β, της παρ. 6, του άρθρου 78 του ν.4009/2011.
Ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο πρέπει να συμβάλει ώστε ο υγιής οργανισμός/φορέας να μπορεί να αναδεικνύει/αναβαθμίζει τα στελέχη του.
Είναι επιτακτική ανάγκη η εξέλιξη των Δρ. ΕΔΙΠ των ΑΕΙ σε θέσεις ΔΕΠ για λόγους ισονομίας, δεδομένης της δεσμευτικής από το Σύνταγμα υποχρέωσης της πολιτείας για μέριμνα και προστασία της εργασίας και της ανθρώπινης αξίας.
Κατά το παρελθόν έχουν εφαρμοστεί νομοθετικές ρυθμίσεις για την ένταξη των μελών Ε.ΔΙ.Π. με διδακτορικό στη βαθμίδα του Λέκτορα (ν.1268/1982 άρθρο 31, ν.2517/1997 άρθρο 3, ν.3027/2002 παρ.23 άρθρο 3).
Το αδιάλειπτο ακαδημαϊκό και επιστημονικό έργο των Δρ. ΕΔΙΠ (στηρίζουν αδιάκοπα τα Ελληνικά Πανεπιστήμια κατά την τελευταία 20ετία) πρέπει επιτέλους να αναγνωριστεί, καθώς επιτελούν διδακτικό έργο (καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς διδακτικές ανάγκες διαφόρων γνωστικών αντικειμένων), προωθούν την έρευνα (ως κύριοι ερευνητές και Επιστημονικά Υπεύθυνοι Έργων) και διαθέτουν διεθνώς αναγνωρισμένο επιστημονικό έργο.
Απαιτείται πολιτική βούληση!
Θα χρειαστεί να προβλεφτεί η δυνατότητα εξέλιξης των υπηρετούντων μελών ΔΕΠ βαθμίδας λεκτόρα εφαρμογών, με την, εύλογη λόγω συνθηκών πανδημίας, παράταση της προθεσμίας υποβολής του διδακτορικού τίτλου τους.