Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 11 Μαρτίου 2011, 23:04 | Mackis

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αναρωτιέμαι αν τόσα χρόνια έχει δει κανείς τα παρακάτω Προεδρικά Διατάγματα:
  Π.Δ. 369/1985 και Π.Δ. 435/1985 τα οποία έχουν σαν θέμα την ίδρυση σχολείων αποδήμων ελληνοπαίδων ( διαθέσιμα στο http://www.et.gr) στην Ελλάδα.
  Αντί αυτού είχαμε τόσα χρόνια στις αμιγείς μονάδες το ίδιο ωρολόγιο πρόγραμμα με αυτό της ημεδαπής!
  Για να δημιουργηθούν δίγλωσσες μονάδες πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε συμμετοχή πολλών Ελλήνων μαθητών. Δεν είναι δυνατόν οι τοπικές εκπαιδευτικές αρχές να συνεισφέρουν οικονομικά για δημιουργία σχολείου το οποίο θα έχει 5-6 απόφοιτους κάθε χρόνο.
  Στη Γερμανία για να δημιουργηθεί ένα σχολείο πρέπει να υπάρχει ο φορέας. Θα πρέπει να ακολουθούμε όλους τους κανόνες λειτουργίας ενός γερμανικού σχολείου. Εμείς τι θέλουμε; Να πληρώνουν οι Γερμανοί για τα κτίρια κι εμείς να δίνουμε τους καθηγητές; Γιατί να το κάνουν αυτό οι Γερμανοί; Και για ποιο λόγο να στείλει ο Έλληνας γονιός το παιδί του σε ένα τέτοιο σχολείο; Αυτά όλα πρέπει να εξετασθούν με προσοχή. Το μόνο παράδειγμα που υπάρχει είναι αυτό του Ευρωπαϊκού Σχολείου Βερολίνου το οποίο καταλήγει σε απολυτήριο γερμανικού σχολείου (Abitur). Ας αξιολογηθεί αυτή η προσπάθεια και μετά ας προσπαθήσουμε να την αντιγράψουμε και αλλού.

  Γενικά εξαρτάται τι στόχους έχουμε:
  Μόνο την εκμάθηση γλώσσας; Απάντηση: ένταξη της γλώσσας στο κανονικό πρόγραμμα του σχολείου.
  Εκμάθηση της γλώσσας και επαγγελματική αποκατάσταση των Ελλήνων μαθητών; Απάντηση: δίγλωσσα για άλλους, αμιγείς μονάδες για κάποιους άλλους. Εκ του αποτελέσματος βλέπουμε ότι οι αμιγείς μονάδες στη Γερμανία οδηγούν περισσότερους από τους μισούς μαθητές σε απολυτήριο 10ετους φοίτησης (για τα γερμανικά δεδομένα) ενώ έχουν φοιτήσει 12 χρόνια. Για τα δίγλωσσα δεν έχουμε μεγάλο δείγμα (μόνο το Κ.Ε.Σ. Βερολίνου υπάρχει με ελάχιστους απόφοιτους).

  Σε τροποποίηση του 2413/96 προβλέπεται η ίδρυση στο εξωτερικό δίγλωσσων επαγγελματικών σχολών. Ποιος θα έλεγε όχι σε ένα επαγγελματικό σχολείο με εξειδίκευση στον τουρισμό στο οποίο θα φοιτούν Έλληνες μαθητές και με επαγγελματικά δικαιώματα και στις δύο χώρες (Ελλάδα και Γερμανία);

  Πρέπει να καθορίσουμε ξανά τους στόχους. Αν το κάνουμε αυτό θα είναι τα πράγματα πιο ξεκάθαρα.

  Ευθύμιος Συμεωνίδης
  Σαντορίνη

• 11 Μαρτίου 2011, 14:35 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΪΡΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καταρχήν, πρέπει να επισημάνουμε την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε περικοπή δαπανών σε οποιονδήποτε τομέα της εκπαίδευσης και –στην προκειμένη περίπτωση– στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού. Οι εκπαιδευτικές μονάδες παροχής ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης του εξωτερικού συντελούν αποφασιστικά στη διατήρηση και καλλιέργεια των δι-πολιτισμικών/πολυπολιτισμικών ταυτοτήτων των ομογενών και για το λόγο αυτό πρέπει με κάθε μέσο να υποστηριχθούν.
  Ειδικότερα, όσον αφορά την ελληνόγλωσση εκπαίδευση που παρέχεται στο Κάιρο, θεωρούμε ότι τόσο τα χαρακτηριστικά της ελληνικής παροικίας στο Κάιρο (παροικία που παλαιότερα άκμασε, ενώ τώρα επιθυμεί να διατηρήσει τη δι-πολιτισμική –“αιγυπτιώτικη”- ταυτότητά της), όσο και ο αριθμός των μαθητών τόσο του Δημοτικού όσο και του Γυμνασίου-Λυκείου του Καΐρου (γύρω στους 120 συνολικά) καθιστούν αναγκαία τη διατήρηση του αμιγούς ελληνόγλωσσου δημοτικού και γυμνασίου-λυκείου του Καΐρου.
  Στο συγκεκριμένο σχολείο ακολουθείται το ελληνικό αναλυτικό πρόγραμμα, ενώ για κάποιες ώρες διδάσκονται μαθήματα αραβικής γλώσσας και πολιτισμού (Γεωγραφία, Ιστορία και Αγωγή του Πολίτη). Τα αραβικά μαθήματα διδάσκονται από αιγύπτιους εκπαιδευτικούς, ενώ τα ελληνικά μαθήματα από έλληνες εκπαιδευτικούς. Το γεγονός αυτό είναι σημαντικό, αφού η αραβική γλώσσα είναι κυρίαρχη εκτός σχολείου και ουσιαστικά δεν υπάρχουν ευκαιρίες επικοινωνίας στην ελληνική. Η διδασκαλία όλων των μαθημάτων στην ελληνική, αλλά και η επιστημονική και παιδαγωγική κατάρτιση των ελλήνων εκπαιδευτικών συντελούν στην αναβάθμιση του επιπέδου ελληνομάθειας των μαθητών, αλλά και στην παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα οι μαθητές γνωρίζουν την ελληνική επιστημονική ορολογία, χωρίς την οποία θα είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε πανεπιστήμια της Ελλάδας.
  Το μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκεται χωριστά. Οι χριστιανοί μαθητές διδάσκονται το μάθημα από τα ελληνόγλωσσα εγχειρίδια, ενώ οι μουσουλμάνοι από αραβοδιδασκάλους Θρησκευτικών.
  Με διακρατική συμφωνία που έχει συναφθεί, οι απόφοιτοι έχουν τη δυνατότητα να δώσουν εξετάσεις στην Ελλάδα με το “προνόμιο” που ισχύει για τους ομογενείς (και κάθε χρόνο αρκετοί από τους αποφοίτους πετυχαίνουν στα ελληνικά πανεπιστήμια), ενώ το απολυτήριο του λυκείου αναγνωρίζεται και από το αιγυπτιακό κράτος ως ισότιμο (σε κάποιες περιπτώσεις και υπέρτερο) των αντίστοιχων αιγυπτιακών σχολείων, με αποτέλεσμα οι απόφοιτοι του λυκείου της Αμπετείου σχολής να έχουν τη δυνατότητα να περάσουν στα αιγυπτιακά πανεπιστήμια που επιθυμούν. Απ’ όλα αυτά διαφαίνεται ότι η διατήρηση του ελληνόγλωσσου σχολείου με την υπάρχουσα μορφή του, δηλαδή, ως αμιγούς ελληνόγλωσσου σχολείου είναι απολύτως αναγκαία. Άλλωστε, ο χώρος του σχολείου αποτελεί σημαντική κοιτίδα του ελληνισμού του Καΐρου, αφού εντός του λειτουργεί το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου, στο οποίο γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις και λειτουργούν Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας.

  Καταρχήν, πρέπει να επισημάνουμε την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε περικοπή δαπανών σε οποιονδήποτε τομέα της εκπαίδευσης και –στην προκειμένη περίπτωση– στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού. Οι εκπαιδευτικές μονάδες παροχής ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης του εξωτερικού συντελούν αποφασιστικά στη διατήρηση και καλλιέργεια των δι-πολιτισμικών/πολυπολιτισμικών ταυτοτήτων των ομογενών και για το λόγο αυτό πρέπει με κάθε μέσο να υποστηριχθούν.
  Ειδικότερα, όσον αφορά την ελληνόγλωσση εκπαίδευση που παρέχεται στο Κάιρο, θεωρούμε ότι τόσο τα χαρακτηριστικά της ελληνικής παροικίας στο Κάιρο (παροικία που παλαιότερα άκμασε, ενώ τώρα επιθυμεί να διατηρήσει τη δι-πολιτισμική –“αιγυπτιώτικη”- ταυτότητά της), όσο και ο αριθμός των μαθητών τόσο του Δημοτικού όσο και του Γυμνασίου-Λυκείου του Καΐρου (γύρω στους 120 συνολικά) καθιστούν αναγκαία τη διατήρηση του αμιγούς ελληνόγλωσσου δημοτικού και γυμνασίου-λυκείου του Καΐρου.
  Στο συγκεκριμένο σχολείο ακολουθείται το ελληνικό αναλυτικό πρόγραμμα, ενώ για κάποιες ώρες διδάσκονται μαθήματα αραβικής γλώσσας και πολιτισμού (Γεωγραφία, Ιστορία και Αγωγή του Πολίτη). Τα αραβικά μαθήματα διδάσκονται από αιγύπτιους εκπαιδευτικούς, ενώ τα ελληνικά μαθήματα από έλληνες εκπαιδευτικούς. Το γεγονός αυτό είναι σημαντικό, αφού η αραβική γλώσσα είναι κυρίαρχη εκτός σχολείου και ουσιαστικά δεν υπάρχουν ευκαιρίες επικοινωνίας στην ελληνική. Η διδασκαλία όλων των μαθημάτων στην ελληνική, αλλά και η επιστημονική και παιδαγωγική κατάρτιση των ελλήνων εκπαιδευτικών συντελούν στην αναβάθμιση του επιπέδου ελληνομάθειας των μαθητών, αλλά και στην παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα οι μαθητές γνωρίζουν την ελληνική επιστημονική ορολογία, χωρίς την οποία θα είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε πανεπιστήμια της Ελλάδας.
  Το μάθημα των Θρησκευτικών διδάσκεται χωριστά. Οι χριστιανοί μαθητές διδάσκονται το μάθημα από τα ελληνόγλωσσα εγχειρίδια, ενώ οι μουσουλμάνοι από αραβοδιδασκάλους Θρησκευτικών.
  Με διακρατική συμφωνία που έχει συναφθεί, οι απόφοιτοι έχουν τη δυνατότητα να δώσουν εξετάσεις στην Ελλάδα με το “προνόμιο” που ισχύει για τους ομογενείς (και κάθε χρόνο αρκετοί από τους αποφοίτους πετυχαίνουν στα ελληνικά πανεπιστήμια), ενώ το απολυτήριο του λυκείου αναγνωρίζεται και από το αιγυπτιακό κράτος ως ισότιμο (σε κάποιες περιπτώσεις και υπέρτερο) των αντίστοιχων αιγυπτιακών σχολείων, με αποτέλεσμα οι απόφοιτοι του λυκείου της Αμπετείου σχολής να έχουν τη δυνατότητα να περάσουν στα αιγυπτιακά πανεπιστήμια που επιθυμούν. Απ’ όλα αυτά διαφαίνεται ότι η διατήρηση του ελληνόγλωσσου σχολείου με την υπάρχουσα μορφή του, δηλαδή, ως αμιγούς ελληνόγλωσσου σχολείου είναι απολύτως αναγκαία. Άλλωστε, ο χώρος του σχολείου αποτελεί σημαντική κοιτίδα του ελληνισμού του Καΐρου, αφού εντός του λειτουργεί το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου, στο οποίο γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις και λειτουργούν Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας.

  Οι παραπάνω προτάσεις καθώς και οι υπόλοιπες που θα αναρτηθούν στο πλαίσιο της διαβούλευσης συζητήθηκαν κι εγκρίθηκαν ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Ελλήνων Εκπαιδευτικών Καΐρου.

• 10 Μαρτίου 2011, 21:34 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΒΟΡΕΙΑΣ ΡΗΝΑΝΙΑΣ – ΒΕΣΤΦΑΛΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με 4182 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
  Η Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας ,παρακολουθεί με το ίδιο ενδιαφέρον, εδώ και 30 περίπου χρόνια την πορεία της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό.
  Με αφορμή την δημόσια διαβούλευση, που έχει ξεκινήσει το Υπουργείο Παιδείας και θέλοντας να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση εμπεριστατωμένης γνώμης και εικόνας, πριν το οριστικό πλαίσιο λειτουργίας της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης και λαμβάνοντας υπόψη μας τις ιδιαιτερότητες, που υπάρχουν στα διάφορα κρατίδια της Γερμανίας, έχουμε να σημειώσουμε τα εξής.
  Για το σύνολο, σχεδόν, των σημείων που έχουν τεθεί στη διαβούλευση και αφορούν, την διοικητική αναδιάρθρωση, τον επανακαθορισμό των ρόλων και των ευθυνών των εκπαιδευτικών εταίρων, την διαφάνεια και την αξιοκρατία στην επιλογή των στελεχών, την αξιοποίηση των ομογενών εκπαιδευτικών, την δημιουργία και την ενίσχυση προσχολικών προγραμμάτων, την ανάπτυξη διαπολιτισμικών δράσεων, την καταπολέμηση της κακοδιαχείρισης, των πελατειακών σχέσεων, των ατασθαλιών ,της χρήσης υπερεξουσιών και της αντιμετώπισης υποθέσεων, «ύποπτων» για κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος – που και το Υπουργείο σας έχει εντοπίσει και προτίθεται να διαλευκάνει-, μας βρίσκουν σύμμαχους και απόλυτους συμπαραστάτες.
  Άλλωστε, είναι θέματα, που όλα αυτά τα χρόνια και εμείς οι ίδιοι τα έχουμε αναδείξει. Για να γίνει αυτό χρειάζεται κατά την γνώμη μας μόνο διάθεση και πολιτική βούληση.
  Όμως,
  το σημείο (5) της διαβούλευσης, αναφέρεται στην προώθηση μορφών ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης ενταγμένης ή συνδεδεμένης με το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας υποδοχής. Προφανώς θεωρείται δεδομένο, ότι τα αμιγή σχολεία δεν προσφέρουν.
  Αναφέρεται, στη μετατροπή του μοντέλου της αμιγούς ελληνικής εκπαίδευσης και δεν έχει σχέση με όλες τις παραπάνω διαπιστώσεις .
  Αναφέρεται σε προβλήματα και για τα οποία φυσικά δεν ευθύνεται το μοντέλο της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης.
  Τουλάχιστον, σε ότι μας αφορά, αυτή η θέση, κρίνεται, αβάσιμη και μη δικαιολογημένη.
  Αντίθετα, η διατήρηση και η παραπέρα αναβάθμιση του συγκεκριμένου τύπου σχολείων, είναι εθνική υπόθεση γιατί,
   Οι μαθητές μετέχουν της ελληνικής παιδείας και φέρουν στη συνείδησή τους ταυτότητα ελληνική.
   Τα σχολεία μας στη ΒΡΒ αναγνωρίστηκαν από το Γερμανικό Υπουργείο Παιδείας σαν πρότυπα ενσωμάτωσης.
  Μένει η αναγνώριση των τίτλων σπουδών και αυτό είναι μέλημα δικό σας στη διακρατική συμφωνία που θα επακολουθήσει.
   Παρέχουν την δυνατότητα στα ελληνόπουλα της εισαγωγής τους στα ελληνικά πανεπιστήμια.
   Παρέχουν, επίσης, την δυνατότητα της φοίτησης στα γερμανικά πανεπιστήμια, με ευνοϊκότερους όρους επιλογής σχολών πρώτης γραμμής.
   Παρέχουν σύγχρονη ελληνική, γερμανική και ευρωπαϊκή παιδεία, σε ένα χώρο αναπαραγωγής δημοκρατικών αντιλήψεων.
   Μαθητές που τελειώνουν την Α΄ Λυκείου μπορούν να κάνουν μαθητεία (Ausbildung-Lehre), σε ελληνικές και γερμανικές εταιρείες,
   Στα σχολεία μας δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός, όπως στα γερμανικά από την Δ΄ τάξη,
   Τα σχολεία είναι ήδη δίγλωσσα, διότι η γερμανική γλώσσα, διδάσκεται 9-11 ώρες εβδομαδιαίως, επίσης από την Γ Δημοτικού διδάσκεται και η Αγγλική γλώσσα.
   Από τα σχολεία αυτά αποφοίτησαν , παιδιά εργατών μεταναστών, που σήμερα επιστήμονες πια, χαίρουν απόλυτης εκτίμησης στον γερμανικό και ελληνικό χώρο, σαν γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι , προγραμματιστές , κλπ πρωτεύοντας στην επαγγελματική τους ζωή κάνοντάς μας υπερήφανους.
   Οι μαθητές έχουν πολλές επιτυχίες στον αθλητικό τομέα, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγγερμανικό επίπεδο, λόγω της καλής ψυχολογίας που προέρχεται από το καλό κλίμα του σχολείου.
   Τα παιδιά μας δεν κινδυνεύουν να αφομοιωθούν και παράλληλα παραμένουν πλήρως ενσωματωμένα στη γερμανική κοινωνία
   Τα ελληνικά σχολεία στη Βόρεια Ρηνανία Βεστφαλία και στη Γερμανία γενικότερα είναι ένας από τους βασικούς στυλοβάτες της Ελληνικής Παρουσίας στο Εξωτερικό.

  Για όλους τους παραπάνω λόγους και για άλλους πολλούς, είμαστε υποχρεωμένοι να σας μεταφέρουμε, μέσω των υπογραφών αυτού του ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ, την δηλωμένη θέληση 4182 συμπατριωτών μας για την διατήρηση και αναβάθμιση των αμιγών ελληνικών σχολείων και την αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε προσπάθεια μετατροπής τους σε απροσδιόριστης μορφής πειραματικά σχολεία «δίγλωσσης» κατεύθυνσης.
  Μια τέτοια εξέλιξη ενέχει μεγαλύτερο κόστος για τον ελληνισμό, από την προσπάθεια για αναβάθμιση τους σε σχολεία πρότυπα για όλους.

• 8 Μαρτίου 2011, 14:39 | ΕΛΜΕ Βορειας Ρηνανίας Βεστφαλίας (Ο.Δ. Γερμανίας)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΨΗΦΙΣΜΑ Γενικής Συνέλευσης της ΕΛΜΕ Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας

  Εμείς οι εκπαιδευτικοί Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Γερμανία παρά τις τελευταίες εξουθενωτικές μεταβολές, στηρίζουμε την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση στη Γερμανία. Θεωρούμε ότι θα πρέπει κυρίως για εθνικούς, αλλά και όχι μόνο, λόγους, να διατηρηθεί η Ελληνικότητα των Σχολείων.
  Τα συγκεκριμένα Σχολεία έχουν διατηρήσει ποικιλοτρόπως και διαχρονικά στο παρελθόν την Ελληνικότητα των παιδιών τα οποία φοιτούν σε αυτά.
  Τα θετικά επακόλουθα του γεγονότος αυτού είναι ανυπολόγιστα για την Πατρίδα αλλά και υπολογίσιμα, αν κάποιοι επιθυμούν να υπολογίζονται.
  Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να καταλήξουμε – όπως ισχυρά διαφαίνεται- στο μαρασμό της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης στο Εξωτερικό και στην αποκοπή της Διασποράς από την Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό.
  Δηλώνουμε επίσης ότι δεν είμαστε αντίθετοι σε οποιεσδήποτε αλλαγές, αλλά δεχόμαστε και στηρίζουμε εκείνες τις αλλαγές οι οποίες σα μοναδικό στόχο θα έχουν, με επιστημονικά αποδεδειγμένο τρόπο, τη βελτίωση της παρεχόμενης Εκπαίδευσης και της εξ’ αυτής Παιδείας.
  ( Δημιουργία σε μεγάλα κέντρα με μεγάλο αριθμό ελλήνων, πειραματικών σχολείων, χωρίς την κατάργηση των υφιστάμενων μορφών εκπαίδευσης, με εξαγωγή συμπερασμάτων σε βάθος χρόνου. )
  Όποια όμως μελλοντική αλλαγή γίνει για οποιοδήποτε Θέμα σχετικό με την Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση στο Εξωτερικό, πρέπει απαραίτητα να κινείται στην κατεύθυνση της διατήρησης, ενίσχυσης και ποιοτικής αναβάθμισης του λεγόμενου «αμιγώς» Ελληνόγλωσσου χαρακτήρα της, αλλά και της πλήρους και ισότιμης πρόσβασης και διεξόδου των Ελληνοπαίδων στις βαθμίδες εκπαίδευσης αλλά και στην αγορά εργασίας και των δύο χωρών, ήτοι της Ελλάδας και της χώρας κατοικίας των Ελληνοπαίδων στο Εξωτερικό.
  Στην κατεύθυνση αυτή, για άλλη μια φορά, τονίζουμε την επιτακτική ανάγκη ύπαρξης οργανωμένου Επαγγελματικού Προσανατολισμού , έτσι ώστε οι μαθητές οι οποίοι διαφαίνεται ότι δε μπορούν να συνεχίσουν στο Λύκειο ή να ενταχθούν στο
  Πανεπιστήμιο, να μπορούν αν θέλουν, να ενσωματωθούν πιο εύκολα στην παραγωγική διαδικασία είτε της Γερμανίας είτε της Ελλάδας.
  Σχετικά με το κλείσιμο σχολικών μονάδων, είμαστε της άποψης ότι το όποιο οικονομικό όφελος της ελληνικής Πολιτείας είναι πολύ μικρότερης σημασίας σε
  σχέση με τις απώλειες της ελληνικής ομογένειας σε κοινωνικό, πολιτιστικό και γλωσσικό επίπεδο.

• 5 Μαρτίου 2011, 08:48 | ΕΜΛΕ Βαυαρίας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στις 26 Φεβρουαρίου έγινε η Παγγερμανική Συνδιάσκεψη των ΕΛΜΕ Γερμανίας, στο Ντύσσελντορφ. Τα πορίσματα της συνδιάσκεψης θα επιδοθούν στο Υπουργείο και στους αρμόδιους φορείς. Εδώ μας δίνεται η ευκαιρία να αναφερθούμε σε ορισμένα θέματα που αφορούν ειδικά την εκπαίδευση στη Βαυαρία. Προτείνουμε:

  1. Λειτουργία δύο «κατευθύνσεων» στο Δίγλωσσο Ελληνικό Γυμνάσιο ώστε να δίνεται η δυνατότητα στα Ελληνόπουλα να έχουν ισότιμη πρόσβαση και διεξόδους στις βαθμίδες εκπαίδευσης αλλά και στην αγορά εργασίας των δύο χωρών Ελλάδας και Γερμανίας.
  Η πρώτη κατεύθυνση θα οδηγεί στο Ελληνικό Λύκειο και σε σπουδές στην Ελλάδα ή στη Γερμανία. Η δεύτερη κατεύθυνση θα οδηγεί τους μαθητές προς την επαγγελματική εκπαίδευση και τις Γερμανικές Τεχνικές Σχολές.
  Τα παιδιά να έχουν όλους τους δρόμους ανοικτούς ώστε να εντάσσονται ομαλά και αποτελεσματικά και στην Ελληνική και στη Γερμανική κοινωνία και αγορά εργασίας, ανάλογα με την επιλογή τους.

  2. Είναι επιτακτική ανάγκη να συζητηθεί ανάμεσα στους φορείς των Υπουργείων (Ελληνικού και Βαυαρικού ή/και Γερμανικού) και να αποφασιστεί η αναγνώριση των παρεχόμενων τίτλων σπουδών των ελληνικών σχολείων που λειτουργούν στη Βαυαρία. Να χορηγείται πιστοποίηση της γερμανομάθειας των αποφοίτων μαθητών αυτών των σχολείων. Τα ελληνικά σχολεία να δίνουν τίτλους σπουδών ισότιμους με τα αντίστοιχα σχολεία του Βαυαρικού συστήματος εκπ/σης.

  3. Αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων για τα Δίγλωσσα Ελληνικά Γυμνάσια Βαυαρίας ώστε να λαμβάνονται υπόψη τα διδακτικά κενά που δημιουργούνται από την ελλιπή διδασκαλία μαθημάτων (π.χ. Αρχαία από πρωτότυπο), με σκοπό την ουσιαστική αναβάθμισή τους.

  4. Να διατηρηθεί η αναλογία 2/1 στις ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων στην Ελληνική και Γερμανική γλώσσα αντίστοιχα στα Γυμνάσια της Βαυαρίας.

  5. Να διδάσκονται τα μαθήματα υποχρεωτικά από καθηγητές των αντίστοιχων ειδικοτήτων. Γι αυτό πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα στα Γυμνάσια όπου παρατηρείται και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ως πρώτο μέτρο οι τοποθετήσεις να γίνονται με βάση τις ώρες ειδικότητας. Πρέπει να διασαφηνιστεί ποιό κανονισμό λειτουργίας πρέπει να ακολουθούν τα Ελληνικά Γυμνάσια, τον Ελληνικό ή τον Βαυαρικό. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές σχετικά με τη φοίτηση και προαγωγή των μαθητών.

  6. Να ενημερώνεται έγκαιρα και να συμμετέχει η ΕΛΜΕ Βαυαρίας σε όλες τις Ελληνοβαυαρικές συζητήσεις που γίνονται και αφορούν ζητήματα εκπαίδευσης.

• 30 Ιανουαρίου 2011, 22:01 | Αθανασία Ζαραμπούκα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αλλαγή του προγράμματος σπουδών στα πλήρη Ελληνικά σχολεία του εξωτερικού ( π.χ.Βέλγιο ) ώστε το απολυτήριο Λυκείου να αναγνωρίζεται από τη χώρα υποδοχής.Αυτό θα έχει ως συνέπεια την προσέλκυση και άλλων
  μαθητών να παρακολουθήσουν το Ελληνικό σχολείο και όχι μόνον όσοι θέλουν να σπουδάσουν στην Ελλάδα.

• 27 Ιανουαρίου 2011, 22:57 | Ποσταντσίδης Θεόδωρος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Μόνο ενταγμένα σχολεία και μάλιστα σε συγκεκριμένη μορφή.Πιστεύω ότι θα έπρεπε σε πολλές χώρες να δημιουργηθεί ένα σχολείο, ενταγμένο πλήρως στο εκπαιδευτικό σύστημα όπου όμως τα ελληνικά θα διαδάσκονταν εντατικά. Αυτό το σχολείο θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν κεντρικό σχολείο σύνδεσμος για όλα τα υπόλοιπα ελληνικά προσφέροντας προγράμματα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τα περιφερειακά τμήματα. Έτσι θα δημιουργούνταν ένα συνδεδεμένο δίκτυο σχολείων και όχι ανεξάρτητες μονάδες χωρίς επαφή.
  Για τα υπόλοιπα θα έπρεπε να υπάρξουν μόνο ενταγμένα τμήματα σε σωστά επιλεγμένα σχολεία για παιδαγωγικούς και οικονομικούς λόγους. Σε περιοχές που αυτό δεν θα ήταν εφικτό θα έπρεπε αυτοί που επιζητούν την δημιουργία ενός ΤΕΓ να αναλάβουν και το κόστος συντήρησής του,ενοίκια, εκπ/κοι κλπ.
  Ταυτόχρονα βέβαια θα μπορεί να υπάρχει και η επιλογή μιας εξ απόστάσεως διδασκαλίας όταν τίποτα από τα παραπανω δεν είναι ευφικτό.