Αρχική Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη διασπορά4ο πεδίο διαβούλευσης: Κατάθεση προτάσεων για εναλλακτικές εκπαιδευτικές πολιτικές και δομές υποστήριξης της παρουσίας της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο, με ιδιαίτερη έμφαση στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της ομογένειας

4ο πεδίο διαβούλευσης: Κατάθεση προτάσεων για εναλλακτικές εκπαιδευτικές πολιτικές και δομές υποστήριξης της παρουσίας της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού σε ένα παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο, με ιδιαίτερη έμφαση στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της ομογένειας

Σχόλια
  • 11 Μαρτίου 2011, 22:19 | Γιάννης

    Τελευταίες στιγμές της διαβούλευσης και να προσθέσω κάτι που θεωρώ σημαντικό:

    Χρειάζεται να εκπονηθούν ειδικά προγράμματα σπουδών για όλες τις μορφές εκπαίδευσης στο εξωτερικό.

    Έχω αναφερθεί κι εγώ αλλού αλλά και άλλοι έχουν επισημάνει το γεγονός ότι τα παιδιά που φοιτούν σε τμήματα όποιας μορφής (αμιγή, δίγλωσσα, ενταγμένα ή μη ενταγμένα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας – ΤΕΓ) έχουν άλλα βιώματα, διαφορετικές ανάγκες και βρίσκονται σε διαφορετικό επίπεδο γλωσσομάθειας. Είναι λοιπόν παράλογο να πρέπει να παρακολουθούν τα ίδια προγράμματα σπουδών με τα παιδιά εντός Ελλάδας.
    Για κάποιες τάξεις υπάρχουν εναλλακτικά προγράμματα για ΤΕΓ που όμως κι αυτά είναι στη διακριτική ευχέρεια του διδάσκοντος αν θα τα ακολουθήσει ή όχι. Και πώς να γίνει διαφορετικά αφού για τα προγράμματα αυτά ακούσαμε σε δυο διαλέξεις στα πλαίσια του σεμιναρίου που παρακολουθήσαμε ΜΕΤΑ την απόφαση απόσπασής μας.
    Όμως τα αμιγή (ειδικά) ακολουθούν τόσο το αναλυτικό πρόγραμμα του εσωτερικού όσο και τις οδηγίες διδασκαλίας του εσωτερικού πράγμα ανεπίτρεπτο. Χρειάζεται εξειδίκευση για κάθε χώρα.
    Αντίστοιχα, στα δίγλωσσα και στα ενταγμένα αυτά καθορίζονται (βασικά) απ’ τη χώρα υποδοχής.
    Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξουν εξειδικευμένα προγράμματα για όλη την κλίμακα εφαρμογής της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης και πλήρης επιμόρφωση αυτών που καλούνται να τα εφαρμόσουν.

  • 11 Μαρτίου 2011, 21:07 | Δημήτρης Ζαφειρόπουλος

    Η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητας Βενετίας (ΕΟΚΒ) αντιλαμβάνεται από το 2002 ότι μπορεί να υπάρξει ιδιαίτερα πρόσφορο έδαφος σε ότι αφορά την διδαχή της Νεοελληνικής γλώσσας στα ιταλικά Λύκεια της περιοχής του Βένετο. Ξεκινά λοιπόν μία πρωτοποριακή προσπάθεια με στόχους την:
    α) Προβολή και διάδοση της Ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην περιοχή του Βένετο.
    β) Ανάδειξη των ιδιαίτερων πολιτιστικών στοιχείων, των παραδόσεων και της ιστορίας της Ελληνορθόδοξης Κοινότητας της Βενετίας στο χώρο όπου άκμασε από τον δέκατο πέμπτο αιώνα.
    γ)Aμοιβαία κατανόηση και συνεργασία ατόμων και ομάδων στη σύγχρονη πολυπολιτισμική κοινωνία.
    δ) Συνεχή διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας σ΄όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο. Ο επιθυμητός τελικός στόχος είναι η εισαγωγή και διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης/τρίτης γλώσσας στα ιταλικά γυμνάσια και Λύκεια, που θα έχει ως επακόλουθο την αύξηση των εγεγραμμένων φοιτητών στις Πανεπιστημιακές έδρες νεοελληνικών. Με αυτό τον τρόπο θα υπάρξει επαγγελματική αποκατάσταση των φοιτητών και επομένως νέα ώθηση και ανάπτυξη των νεοελληνικών σπουδών.
    Δημιουργείται συνεργασία με ιταλικούς φορείς / Έδρα Νεοελληνικής Γλώσσας του Πανεπιστημίου Ca’ Foscari και του Περιφερειακού Ινστιτούτου Παιδαγωγικής Έρευνας του Βένετο IRRE και μέσα σε 6 χρόνια , το Πρόγραμμα «Διδασκαλία της Νεοελληνικής γλώσσας στα ιταλικά Λύκεια της περιοχής του Βένετο» αγκαλιάζει 13 Λύκεια σε όλη την περιοχή του Βένετο και παρακολουθείται από 650 μαθητές (50 τμήματα) σε 9 πόλεις.
    Ικανοποιητική, τα προηγούμενα χρόνια, η υποστήριξη απο το ΥΠΕΠΘ με διδακτικό προσωπικό και οικονομικούς πόρους αλλά καθοριστική η συμμετοχή ομογενών εκπαιδευτικών, μελών της Κοινότητας. Το έργο τους αγιολογήθηκε ιδιαίτερα θετικά απο τα ιταλικά Λύκεια. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η συνεργασία των ελληνικών και ιταλικών σχολείων μέσω προγραμμάτων με ανταλλαγή απόψεων σε θέματα κλασσικής παιδείας.

    Τα τμήματα ΤΕΓ της ΕΟΚΒ

    Η ΕΟΚΒ από το 2000 συνειδητοποίησε την ανάγκη να μεταδώσει στα παιδιά των μελών της την ελληνική γλώσσα και πολιτισμό με συστηματικό τρόπο. Αυτό σήμαινε ότι ήταν αναγκαίο να συγκροτηθούν ελληνικά σχολεία.
    Ο ελληνισμός της Ιταλίας αποτελείται κυρίως από επιστήμονες που έχουν συνάψει μικτούς γάμους.
    Τα μέλη των οικογενειών επικοινωνούν μεταξύ τους συνήθως στην ιταλική με αποτέλεσμα, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, οι περισσότεροι μαθητές όταν αρχίζουν το σχολείο να έχουν περιορισμένο προφορικός λόγο στην ελληνική, σε σχέση με την ηλικία τους.
    Συνεπώς η διδακτική προσέγγιση δεν μπορεί να είναι αυτή, της διδασκαλίας των ελληνικών σαν μητρική γλώσσα. Τα ελληνικά θα πρέπει να διδάσκονται σαν δεύτερη ή ξένη γλώσσα ανάλογα με την περίπτωση.
    Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην Ιταλία σχετικά με την οργάνωση και λειτουργία των τμημάτων διδασκαλίας των ελληνικών είναι τα εξής:
    o Οι μαθητές στις περισσότερες περιπτώσεις είναι διασκορπισμένοι με αποτέλεσμα τα τμήματα ΤΕΓ με 8- 10 μαθητές να αποτελούν εξαίρεση ενώ ο κανόνας είναι να υπάρχουν μικρά γκρουπ 2- 4 μαθητών.
    o Παρατηρείται μεγάλη ανομοιογένεια σχετικά με την ηλικία των μαθητών αλλά και με το γλωσσικό τους επίπεδο.
    o Οι αποσπασμέοι εκπαιδευτικοί του ΥΠΕΠΘ έχουν συχνά ελλειπή γνώση των ιταλικών και δυστυχώς δεν είναι ειδικευμένοι στην διδασκαλία της ελληνικής ως ξένης/δεύτερης γλώσσας. Οι δάσκαλοι έχουν όλοι προϋπηρεσία στα δημοτικά σχολεία της Ελλάδας όπου η ελληνική διδάσκεται ως μητρική γλώσσα με αποτέλεσμα η διδακτική προσέγγιση πολλές φορές να είναι ακατάλληλη.
    o Τα μαθήματα ελληνικών γίνονται κατά κανόνα σάββατο ή απογευματινές ώρες, ύστερα από ένα κουραστικό πρωϊνό πρόγραμμα και σε ώρες που οι μαθητές θα επιθυμούσαν να τις έχουν ελεύθερες. Τα μαθήματα γίνονται σε αίθουσες που ανήκουν σε άλλους μαθητές και τα εποπτικά μέσα διδασκαλίας δεν είναι πάντα στη διάθεση των φιλοξενουμένων.
    o ΄Οσον αφορά στην διαπολιτισμική διάσταση στη διδασκαλία ο εκπαιδευτικός είναι αναγκαίο να γνωρίζει τις πολιτιστικές συνθήκες της χώρας που ζουν οι μαθητές του. Για να συντελέσει στην ανάπτυξη της διαπολιτισμικής τους συνείδησης θα πρέπει να τους βοηθήσει να γνωρίσουν τις πολιτιστικές συνθήκες της Ελλάδας και να αναπτύξουν μια θετική στάση απέναντι στη διπλή τους ταυτότητα.
    o Στην εφηβική ηλικία οι υποχρεώσεις των παιδιών στο ιταλικό σχολείο αυξάνονται κατά πολύ, με αποτέλεσμα η φοίτηση τους στα ΤΕΓ να γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Συχνά υπό το αυξανόμενο βάρος των απαιτήσεων διακόπτουν τη φοίτηση τους στο ελληνικό σχολείο.
    o Η μεγάλη απόσταση του Συντονιστή Εκπαίδευσης από τις τοπικές πραγματικότητες και η δύσκολη επικοινωνία με τις Κοινότητες καθιστά αναγκαία την δημιουργία τοπικού συντονιστικού οργάνου με γνώση των πραγματικών αναγκών της Ιταλίας και άμεση αναφορά στο υπεύθυνο Συντονιστικό Γραφείο. Καθοριστικό ρόλο μπορεί να έχει η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ιταλίας ως συντονιστικό όργανο, σε συνεργασία με τις Ελληνικές Αρχές στην Ιταλία, αλλά και σαν υποψήφιος σύνδεσμος με τον εκάστοτε Συντονιστή εκπαίδευσης

    Η δεκάχρονη πλέον εμπειρία μας στο Βένετο μας έχει ωθήσει να αναζητήσουμε εναλλακτικούς τρόπους διδασκαλιας των ελληνικών.
    • Ένας τρόπος για να ξαναφέρουμε κοντά τα παιδιά που εγκατέλειψαν τα ελληνικά και απομακρύνθηκαν από την πολιτιστική ζωή της κοινότητας είναι η εκμετάλευση του διαδικτύου. Blog ιστοσελίδες αλλά ακόμη και μαθήματα μέσω ίντερνετ μπορούν να είναι το έναυσμα για να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους οι νέοι.
    • Η οργάνωση συναντήσεων-σεμιναρίων με συγκεκριμένο θέμα κάθε φορά, η επεξεργασία και ανταλλαγή λευκωμάτων με φωτογραφίες και προσωπικά στοιχεία μαθητών, χόμπυ, συνήθειες, ενδιαφέροντα που θα μπορούσαν να τους φέρουν πιο κοντά.
    • Πιστεύουμε ότι οι καιροί έχουν ωριμάσει ώστε να ασχοληθουν με τη διδασκαλία της ελληνικής ωρομίσθιοι ομογενείς εκπαιδευτικοί.

    Η ανάγκη μιάς εθνικής στρατηγικής για την ελληνική γλώσσα στην Διασπορά είναι τώρα περισσότερο αναγκαία απο ποτέ! Όταν οι πόροι λιγοστεύουν οι προτεραιότητες σηματοδοτούν την αξία της πολιτικής ορθότητας των επιλογών.

    Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία
    Ο Πρόεδρος της ΕΟΚΒ

  • 10 Μαρτίου 2011, 18:26 | Ελληνική Κοινότητα της Πίζας (Ιταλία)

    Πρόταση ελληνικής κοινότητας της Πίζας

    Ανέκαθεν ήταν σημαντική και απαραίτητη η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στις χώρες του εξωτερικού. Όλα αυτά τα χρόνια η ελληνική πολιτεία δαπάνησε αρκετά χρήματα για τη διδασκαλία των Ελληνικών στους ομογενείς. Τώρα, όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει και χρειάζεται αναθεώρηση και επαναπροσδιορισμός των αναγκών κάθε κοινότητας του εξωτερικού. Απαιτείται, έτσι, η καθαρή και απλή κατάθεση προτάσεων που να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
    Είναι πια γεγονός η μείωση των αποσπασμένων εκπαιδευτικών. Κανείς, βέβαια, δεν επιθυμεί τη διακοπή της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας. Κατά τη γνώμη μας, λοιπόν, θα ήταν προσιτό να αναζητηθούν επιπλέον και ομογενείς εκπαιδευτικοί και να αξιολογηθούν, ώστε να κριθεί η καταλληλότητά τους για τη διδασκαλία της ελληνικής. Παρακάτω παραθέτουμε τα πιθανά κριτήρια αξιολόγησής τους:

    1ο Τίτλος σπουδών ελληνικής φιλολογίας όπως και του παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης με δεδομένη την άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας.

    2ο Επάρκεια και καλή γνώση της γλώσσας της χώρας στην οποία θα διδάξουν τα ελληνικά. Αν επιλεχθεί Έλληνας κάτοικος εξωτερικού, κάτι τέτοιο είναι δεδομένο, οπότε είναι πιο εφικτή και αποτελεσματική η διδασκαλία της ελληνικής όχι μόνο ως δεύτερης αλλά και ως ξένης γλώσσας.

    3ο Ο διδάσκων οφείλει να είναι ενήμερος για τις πραγματικές ανάγκες όσων θέλουν να μάθουν την ελληνική γλώσσα, ώστε να προσαρμόζει το μάθημά του αναλόγως. Κύριοι αποδέκτες αυτού είναι τα μικρά παιδιά ως απόγονοι ελληνικών οικογενειών ή μικτών γάμων. Πρόκειται για νεαρούς μαθητές που είτε γεννήθηκαν στο εξωτερικό είτε μεγάλωσαν μακριά από την Ελλάδα. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται την πιθανή αμυδρή σχέση με την ελληνική πραγματικότητα. Το μάθημα, λοιπόν, για να είναι ελκυστικό και ενδιαφέρον θα πρέπει να σχετίζεται με τη δική τους καθημερινότητα και παράλληλα να εφαρμόζεται η διδασκαλια της ελληνικής μέσω του θεατρικού παιχνιδιού. Διαφορετικά καταλήγει να είναι μια απλή, στείρα μετάδοση γνώσης που φαντάζει υποχρεωτική και ανεπιθύμητη. Πέρα από αυτό, μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και οι ενήλικες οι οποίοι θέλουν να βελτιώσουν τα ελληνικά τους ή όσοι για προσωπικούς λόγους επιθυμούν να διδαχθούν την ελληνική ως ξένη γλώσσα. Οπότε ένας καθηγητής που κατοικεί μόνιμα στη χώρα του εξωτερικού, έχοντας, βέβαια, ζήσει στην Ελλάδα, μπορεί να μεταδώσει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα με τέτοιο τρόπο, ώστε να εναρμονίζεται με τα πραγματικά δεδομένα της χώρας στην οποία διαμένει.

    4ο Τέλος, ο ρόλος του καθηγητή θα πρέπει να είναι άκρως παιδαγωγικός και όχι απλά μια διεκπεραίωση οικονομικής φύσεως. Όποιος πραγματικά αγαπά την ελληνική γλώσσα μπορεί να μεταλαμπαδεύσει την πραγματική αξία της. Από την άλλη, όμως, δεν υφίσταται ο εθελοντισμός σ’ αυτήν την περίπτωση. Έτσι, κρίνεται απαραίτητη η οικονομική στήριξη της ελληνικής πολιτείας χωρίς άσκοπες δαπάνες (π.χ. διπλός μισθός). Άλλωστε, είναι γενικώς αποδεκτό ότι η εργασία επί χρήμασι αποτελεί κίνητρο για δημιουργία και εξέλιξη. Τέλος, ένας έλληνας εκπαιδευτικός ως κάτοικος του εξωτερικού επιθυμεί περισσότερο από τον καθένα να διδάξει τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας και να πείσει για την ομορφιά της. Συνεπώς, μπορεί να επιτευχθεί ο επιθυμητός στόχος.
    Εν κατακλείδι, η Ευρώπη αλλά και ολόκληρος ο κόσμος διανύουν μια κρίσιμη περίοδο. Όλοι γνωρίζουν τα οικονομικής φύσεως προβλήματα της Ελλάδος. Κάτι τέτοιο δε θα πρέπει να αποτελεί αφορμή για αποποίηση ευθυνών του ελληνικού κράτους απέναντι στους Έλληνες του εξωτερικού. Αντιθέτως, απαιτείται η εύρεση λύσης που θα διευκολύνει την ελληνική πολιτεία αλλά δεν θα περιθωριοποιεί τους ομογενείς. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως δεύτερης ή ως ξένης γλώσσας είναι δυνατή με λιγότερο κόστος. Προτείνουμε, λοιπόν, την αξιολόγηση των ελλήνων εκπαιδευτικών που διαμένουν μόνιμα στο εξωτερικό και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της ομογένειας.
    Η ελληνική κοινότητα της Πίζας θα είναι αρωγός και συνεργάτης σε οποιαδήποτε προσπάθεια της ελληνικής πολιτείας για αλλαγή και βελτίωση της κατάστασης. Ευχόμαστε όλη αυτή η πρωτοβουλία για συλλογικό διάλογο να αποφέρει καρπούς και να αποτελέσει αρχή για μια νέα εποχή.

  • 8 Μαρτίου 2011, 11:27 | Μιχαήλ Αλεξάνδρα

    Να γίνονται οι αποσπάσεις στο εξωτερικό κάθε δύο χρόνια όπως ακριβώς στο εσωτερικό. Να βγαίνουν τα κένα και όποιος θέλει με μια στοιχειώδη γλωσσομάθεια να αποσπάται χωρίς να χάνει την οργανική του θέση και χωρίς επιμίσθιο με μια προσαύξηση του μισθού του 30-50% αναλόγως της χώρας. Για όσες θέσεις μένουν κενές να προσλαμβάνονται αναπληρωτές ακριβώς όπως στην Έλλάδα, οι δε ομογενείς εκπαιδευτικοί απλώς να παίρνουν τα μόρια εντοπιότητας. Αποτελεί μια οικονομική λύση, καταργεί υην αναγκαιότητα πολλών γραφείων εκπαίδευσης και συντονιστών (πρόσθετη οικονομία) και στελεχώνει τα σχολεία με εκπαιδευτικούς που πραγματικά θέλουν να είναι εκεί και δίνει διέξοδο σε κάποιους ανέργους.
    Τα κτίρια των σχολείων να μην είναι νοικιασμένα που έχουν υψηλό κόστος ενοικίου και συντήρησης αλλά να είναι έστω απογευματινά σε σχολεία της χώρας υποδοχής.
    Αυτά μέχρι να γίνουν ενταγμένα σχολεία όπως στη Βαυαρία όπου θα διδάσκεται η ελληνική γλώσσα συστηματικά και κατ’επιλογήν Κύκλοι Ιστορίας, Μαθηματικών, Φυσικών Επιστημών για να τρέφεται καλύτερα η γλώσσα και να γίνουν κέντρα ελληνικού πολιτισμού στη περιοχή τους με τη βοήθεια και της εκκλησίας. Σε πιο απομακρισμένες περιοχές βοήθεια από αυτό το σχολείο με e-learning σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο π.χ. αίθουσα κοινότητας με την καθοδήγηση ελληνομαθούς ενήλικα.

  • 6 Μαρτίου 2011, 21:33 | ΑΝΑ ΑΝΑ

    Δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί το γεγονός ότι υπάρχει μια μερίδα ομογενών εκπαιδευτικών που έχουν διδακτική εμπειρία στα ΤΜΓ (τμήματα μητρικής γλώσσας), διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων ετών, και πρόσφατα διορίστηκαν στο ελληνικό δημόσιο.Οι εκπαιδευτικοί αυτοί, είτε έχουν γεννηθεί είτε έχουν μεγαλώσει στη Γερμανία, έχουν δημιουργήσει οικογένεια μετά από σύναψη γάμου με μόνιμο κάτοικο εξωτερικού, κατέχουν άριστα τη γλώσσα υποδοχής – γερμανικά – καθώς φοίτησαν σε γερμανικά σχολεία και θα πρέπει να υπάρξει μια ειδική ρύθμιση που θα τους δώσει τη δυνατότητα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού και να έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν απόσπαση χωρίς να έχει προηγηθεί η αναγκαστική παραμονή τους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα.Οι εκπαιδευτικοί αυτοί στη συντριπτική πλειοψηφία τους θα δέχονταν να προσφέρουν τις υπηρεσίες ακόμα και με έναν μισθό.Σε μια τέτοια περίπτωση οι εκπαιδευτικοί αυτοί θα έπρεπε να προηγούνται κατά προτεραιότητα αφενός μεν επειδή συντρέχουν οικογενειακοί λόγοι, αφετέρου δε γιατί συμφέρουν από οικονομικής άποψης το ελληνικό δημόσιο.

  • 25 Φεβρουαρίου 2011, 23:58 | Ανδρέας Καρατζάς

    Σχετικά με το άρθρο 23 (απόσπαση εκπαιδευτικών).

    Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εκπαιδευτικών, οι οποίοι προέρχονται από την ομογένεια (έχουν γεννηθεί και ενηλικιωθεί σε μια ελληνική Κοινότητα της Διασποράς και μετά με υποτροφία που τους δίνει το Ελληνικό Κράτος έχουν σπουδάσει στην Ελλάδα και έχουν διοριστεί ως εκπαιδευτικοί στο ελληνικό δημόσιο). Οι εκπαιδευτικοί αυτοί μετά από πενταετή απόσπαση στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη χώρα γέννησής τους επιθυμούν να παραμείνουν εκεί. Όμως δεν έχουν καμιά πιθανότητα παραμονής πέραν της πενταετίας και κάποιας απόσπασης πέραν της πενταετίας. Έτσι, η Διασπορά χάνει ένα πολύτιμο δυναμικό είτε δημογραφικά είτε εκπαιδευτικά, εφόσον οι εκπαιδευτικοί αυτοί γνωρίζουν και την ελληνική πραγματικότητα και την πραγματικότητα της ελληνικής κοινότητας από την οποία προέρχονται.
    Για το συμφέρον των ελληνικών κοινοτήτων θα πρέπει να ληφθεί στο νόμο μέριμνα για αυτές τις περιπτώσεις και να προστεθεί στο άρθρο 23 η παράγραφος 18 ως εξής: » Κατ’ εξαίρεση των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, είναι δυνατή η παράταση της απόσπασης εκπαιδευτικών σε εκπαιδευτικές μονάδες του εξωτερικού και μετά τη συμπλήρωση της πενταετίας, εφόσον είναι ομογενείς διορισμένοι στο ελληνικό δημόσιο και έχουν διανύσει πενταετή απόσπαση στην ελληνική κοινότητα της Διασποράς απ’ όπου προέρχονται. Η παράταση της απόσπασης γίνεται με τις τακτικές αποδοχές στην Ελλάδα και το 1/2 του επιμισθίου, με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και μπορεί να ανανεώνεται μέχρι τη συμπλήρωση του απαιτούμενου κατώτερου χρόνου υπηρεσίας για την καταβολή πλήρους σύνταξης από το δημόσιο ταμείο.»

  • 25 Φεβρουαρίου 2011, 23:55 | Ανδρέας Καρατζάς

    Σε συνέχεια της συμμετοχής μου στη Διαβούλευση, μεταφέρω τις προτάσεις που είχα καταθέσει την 2/1/2009 στη διαβούλευση του Ισοκράτη:
    «Σχετικά με το άρθρο 23, παράγραφος 14, που αναφέρεται σε εκπαιδευτικούς που έχουν συνάψει γάμο με Έλληνες εγκατεστημένους στο εξωτερικό ή ομογενείς ή αλλοδαπούς.
    Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ρεαλιστικά με με θάρρος το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες ή Ελληνίδες εκπαιδευτικοί κατά την παραμονή τους στο εξωτερικό συνάπτουν γάμο στη χώρα υποδοχής. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί εκ των πραγμάτων έρχονται πιο κοντά στις πολιτιστικές, πολιτισμικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες των χωρών υποδοχής και του πλαισίου μέσα στο οποίο παρέχεται η ελληνόγλωσση εκπαίδευση. Η παραμονή τους σε αυτές τις χώρες ενδυναμώνει τις ελληνικές κοινότητες, κυρίως τις ολιγάριθμες. Ας σημειωθεί ότι, σε περίπτωση που εκπαιδευτικός μετά δέκα έτη παραμονής στο εξωτερικό συμπληρώσει το κατώτατο όριο συνταξιοδότησης και κληθεί στην Ελλάδα για το υπόλοιπο της υπηρεσίας του, δέχεται σκληρό και απάνθρωπο κτύπημα στην οικογενειακή του ζωή, εφόσον καλείται να αναδομήσει όλο τον οικογενειακό του προγραμματισμό.
    Με βάση τη δική μου εμπειρία, προτείνω το ανωτέρω άρθρο να διαμορφωθεί ως εξής:
    » Κατ’ εξαίρεση των διατάξεων της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, είναι δυνατή η παράταση της απόσπασης εκπαιδευτικών σε εκπαιδευτικές μονάδες του εξωτερικού και μετά τη συμπλήρωση της πενταετίας, εφόσον έχουν συνάψει γάμο με Έλληνες που είναι εγκατεστημένοι στο εξωτερικό ή ομογενείς ή αλλοδαπούς. Η παράταση της απόσπασης γίνεται με τις τακτικές αποδοχές στην Ελλάδα και το 1/3 του επιμισθίου, με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και μπορεί να ανανεώνεται μέχρι τη συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου υπηρεσίας για την καταβολή πλήρους σύνταξης από το δημόσιο ταμείο. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί υποχρεούνται σε δίμηνη επιμόρφωση κάθε πέντε έτη στην ημεδαπή σύμφωνα με το ‘αρθρο 21 του παρόντος νόμου.» »

    «Σχετικά με το άρθρο 20 (επιμόρφωση εκπαιδευτικών), ο νόμος πρέπει να επιβάλει την υποχρεωτική επιμόρφωση των προς απόσπαση εκπαιδευτικών. Συνεπώς, πρέπει να αφαιρεθεί από την παράγραφο 2 η φράση » η οποία είναι τουλάχιστον τρίμηνη» και να προστεθεί στην παράγραφο 1 εδάφιο γ ως εξής » Το ειδικό πρόγραμμα επιμόρφωσης είναι υποχρεωτικό και η διάρκειά του τουλάχιστον δίμηνη. Σε περίπτωση αδυναμίας πραγματοποίησής του στην Ελλάδα, πραγματοποιείται υποχρεωτικά στην Έδρα του Συντονιστή Εκπαίδευσης κατά το πρώτο εξάμηνο της απόσπασης.» «

  • 15 Φεβρουαρίου 2011, 20:15 | Βασιλική Βούρδα

    Zω εδώ και 10 χρόνια στην Κάτω Ιταλία και συγκεκριμένα στην περιοχή των ελληνόφωνων χωριών της Καλαβρίας. Τα ελληνικά της Καλαβρίας είναι μια γλώσσα που αργοπεθαίνει, απουσιάζει από την καθημερινή ζωή και εκπαίδευση των ελληνοφώνων που δεν έχουν ακόμα καταφέρει να βάλλουν τη γλώσσα τους στα σχολεία! Αντίθετα, χάρη στη συνδρομή του ελληνικού κράτους, σε ορισμένα σχολεία διδάσκονται τα νέα ελληνικά. Ωστόσο, η απουσία εκπαιδευτικής πολιτικής στην περιοχή τόσο από τους τοπικούς φορείς όσο και από το Ελληνικό Υπουργείο και η έλλειψη συντονισμένης δράσης έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλίματος σύγχυσης και που δεν ωφελεί κανέναν από τους ενδιαφερόμενους.
    Θα πρότεινα, λοιπόν, στην ηγεσία του Υπουργείου, αφού οργανώσει μια ομάδα εργασίας που θα επισκεφθεί την ελληνόφωνη περιοχή για να αξιολογήσει την κατάσταση και να ανταλλάξει απόψεις με τους τοπικούς φορείς, να πιέσει ώστε να εισαχθούν τα ελληνικά σε όλα τα σχολεία των ελληνόφωνων δήμων, δημιουργώντας θέσεις εργασίας τόσο για τους έλληνες μόνιμους κατοίκους της Καλαβρίας και Σικελίας που πληρούν τα προσόντα, όσο και για τους ελληνόφωνους ιταλούς υπηκόους. Τονίζω τα Ελληνικά και όχι τα Νέα Ελληνικά ή τα Ελληνικά της Καλαβρίας γιατί εδώ είναι η μεγάλη πρόκληση: να καταφέρουμε να καλλιεργήσουμε τον ελληνικό πολιτισμό με σεβασμό στην τοπική παράδοση και στο τοπικό ιδίωμα. Εννοείται ότι το οικονομικό βάρος δεν θα πρέπει να πέσει εξ’ολοκλήρου στις πλάτες του ελληνικού λαού, μια που, απ’όσο γνωρίζω, τα κονδύλια υπάρχουν και, δυστυχώς, σπαταλούνται από την Επαρχία Ρηγίου στη διδασκαλία των ελληνικών της Καλαβρίας στους υπαλλήλους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε τμήματα των 3 και 4 μαθητών, καθώς σε άλλες αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας ενέργειες… Στη διδασκαλία των ελληνικών στα σχολεία, όμως, ΟΧΙ!
    Το όλο επιχείρημα μπορεί να υποστηριχθεί από το Υπουργείο Παιδείας με σχολικούς συμβούλους, μέντορες και εκπαιδευτικούς ειδικά καταρτισμένους.

    Καλή δουλειά!

    Βασιλική Βούρδα

    Πτυχιούχος τμημ. Ιστορίας & Αρχαιολογίας Φιλοσοφικής Αθήνας
    Απόφοιτος του προγράμματος μετεκπαίδευσης εξ αποστάσεως του προγράμματος ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΩΣ ΞΕΝΗΣ Ή ΔΕΥΤΕΡΗς ΓΛΩΣΣΑΣ του Κ.Ε.Γ.

  • 14 Φεβρουαρίου 2011, 14:11 | Αγγελική Κουμανούδη Πανεπιστήμιο Ηaifa (Ισραήλ)

    Εκτός από τους ομογενείς και γενικότερα τους μαθητές ελληνικής καταγωγής, υπάρχει και μια σεβαστή κατηγορία ανθρώπων (συνήθως των 20 και πάνω) που ενδιαφέρονται να μάθουν ελληνικά για πολλαπλούς λόγους (επαγγελματικούς, προσωπικούς, εκπαιδευτικούς κ.α.).
    Εδώ στο Ισραήλ για παράδειγμα, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για την εκμάθηση της ελληνικής. Εντούτοις, το μοναδικό επίσημο εκπαιδευτικό ίδρυμα που προσφέρει διδασκαλία της νέας ελληνικής, έγκυρα και σε υψηλό επιπέδο, είναι το πανεπιστήμιο της Χάιφας (Έδρα Αλέξανδρου Ωνάση). Προκειμένου να γίνει η διδασκαλία ενδιαφέρουσα, ελκυστική και αποτελεσματική επιβάλλεται η χρήση πολυμέσων και εκεί έγκειται το μεγαλύτερο πρόβλημα: η διάθεση ελληνικών ταινιών και ντοκιμαντέρ με υπότιτλους, οπτικοακουστικό υλικό προσαρμοσμένο στα ενδιαφέροντα και την ηλικία των μαθητευομένων (πολλές φορές αλλόθρησκων «αν και» ελληνικής καταγωγής – ειδικά αυτό το σημείο αξίζει προσοχής ως προς τον ορισμό του τι εννοούμε όταν μιλάμε για ομογένεια ή για ανθρώπους ελληνικής καταγωγής – όλοι όσοι έχουν ελληνικές ρίζες δεν είναι αναγκαστικά χριστιανοί!) καθώς επίσης και αναγνωστικό υλικό που να προσφέρει πληροφορίες για την ιστορία, την γεωγραφία, τον πολιτισμό, τις τέχνες, την κοινωνία, την πολιτική και την επικαιρότητα της Ελλάδας. Πάλι καλά που υπάρχει πλέον το Ιντερνετ και μπορούμε να βρίσκουμε άρθρα που με κάποια επεξεργασία μας επιτρέπουν να τα χρησιμοποιήσουμε κατά τη διδασκαλία.
    Αυτό που θα πρότεινα, είναι να δημιουργηθεί ένας ελληνικός διαδικτυακός κόμβος όπου όλοι οι παράγοντες που ασχολούνται με τη διδασκαλία της ελληνικής στο εξωτερικό να μπορούν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν υλικό (με σεβασμό πάντα για τα πνευματικά δικαιώματα του εκάστοτε δημιουργού) αλλά και να ανταλλάσσονται ιδέες, να υπάρχουν ταινίες, τραγούδια με μετάφραση, ασκήσεις, τηλεοπτικές εκπομπές ή ντοκιμαντέρ, αναρτήσεις εκδηλώσεων – θέσεων – προγραμμάτων ανά περιοχές / Ηπείρους … οι δυνατότητες είναι άπειρες αρκεί να γίνει μια καλή αρχή.

  • 11 Φεβρουαρίου 2011, 17:23 | ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΜΥΤΤΑ

    ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΟΜΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

    Σε μια εποχή που η ελληνική γλώσσα συρρικνώνεται πρέπει να δημιουργηθούν συνθήκες ελκυστικές και υπό την εποπτεία της ελληνικής πολιτείας ώστε να πείσει και να προσελκύσει κόσμο για το προϊόν που πουλάει.

    Χρειάζονται πολιτιστικές δραστηριότητες ανοιχτές και φιλικές, με ποιότητα και συχνότητα -για να μην μας ξεχνάνε- από αυτό το σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτουμε.

    Πρέπει να βρεθεί μια μόνιμη αίθουσα -αισθητικά κατάλληλη- που να φιλοξενεί εκδηλώσεις από την πολιτική μέχρι τη λογοτεχνία ώστε να αποκτήσουμε και φίλους από το κοινό της χώρας που μας φιλοξενεί. Για την ώρα είναι ελάχιστοι φιλέλληνες που συγκεντρώνονται χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες μεμονωμένων ατόμων. Μαλλον δεν μας ξέρουν ή δεν τους αφήνουμε να μας γνωρίσουν.Περιμένουμε να μας ανακαλύψουν!

    Aξιοποιούμε το ανθρώπινο δυναμικό της ομογένειας αλλά αυτό δε σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να αναθέτει την διενέργεια των εξετάσεων του Πιστοποιητικού Ελληνομάθειας σε ιδιωτικούς φορείς.

    Δεν πρέπει η επίσημη πολιτεία, για ένα θεσμό που έχει η ίδια εισαγάγει, να αποστασιοποιείται. Αντίθετα χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα ολόκληρο πλαίσιο -και με πολιτικά αλλά και εξορθολογιστικά κριτήρια- ώστε αυτό το εγχείρημα να απομακρυνθεί από τον ερασιτεχνισμό και το Πιστοποιητικό να αποκτήσει την αξία που δικαιούται.

    Και προπαντός αξιοκρατία, διαφάνεια και ανοιχτές διαδικασίες!

    Στην Ελλάδα, μπορεί να διδάσκονται οι ξένες γλώσσες στα φροντιστήρια αλλά για τα διπλώματα Sorbonne, Michigan, Cambridge … έχει λόγο το αντίστοιχο κράτος δια του Εκπαιδευτικού Τμήματος της Πρεσβείας.Το Ινστιτούτο στην οδό Σίνα είναι μια Γαλλία στην καρδιά της Αθήνας.Και συχνά προσελκύει τη δημοσιότητα με τις ποιοτικές εκδηλώσεις του

    Τελικά όπου και να πάμε η Ελλάδα μας πληγώνει!

    ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΜΥΤΤΑ,φιλόλογος,Βρυξέλλες.

  • 4 Φεβρουαρίου 2011, 22:39 | Μαίρη Μαργαρώνη

    Θεωρώ απολύτως σημαντική την αξιοποίηση των ομογενών εκπαιδευτικών στη χώρα όπου ζούνε και συγκεκριμένα πιστεύω ότι αξίζει:

    – να αξιοποιούνται επαγγελματικά οι καθηγητές (λ.χ. ελληνικής φιλολογίας, ιστορίας κ.λπ.)και δάσκαλοι στις εκπαιδευτικές δομές για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού
    – να διαμορφωθεί λίστα διαθέσιμων ομογενών εκπαιδευτικών ανά χώρα, οι οποίοι θα ενδιαφέρονταν να εργαστούν στο χώρο της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης της διασποράς. Σαφώς οι Έλληνες ομογενείς εκπαιδευτικοί που μένουν ήδη -συχνά εδώ και μεγάλα χρονικά διαστήματα- σε μια χώρα του εξωτερικού, γνωρίζουν σαφώς καλύτερα τις συνθήκες διαβίωσης των υπόλοιπων Ελλήνων ομογενών της συγκεκριμένης χώρας και εν μέρει τις ανάγκες που οι τελευταίοι έχουν.
    – να δημιουργηθεί ένα σύστημα μοριοδότησης των προσόντων των Ελλήνων ομογενών εκπαιδευτικών (λ.χ. δεύτερες ή τρίτες κ.λπ. βασικές σπουδές, επιπρόσθετες μεταπτυχιακές, διδακτορκές σπουδές, δημοσιεύσεις, διδακτική πείρα, γλώσσες κ.λπ.), με βάση την οποία λίστα μπορούν να διεκδικήσουν εργασία στο χώρο της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στη χώρα διαμονής τους
    – να οργανώνονται προγράμματα επιμόρφωσης για τους ομογενείς εκπαιδευτικούς, σύμφωνα με τις αρχές της διά βίου μάθησης. Ειδικά η χρήση των νέων τεχνολογιών και των σύγχρονων μορφών εκπαίδευσης (λ.χ. σύγχρονη ή ασύγχρονη τηλεκπαίδευση)μπορούν να επιλύσουν γεωγραφικές δυσκολίες

    Μαίρη Μαργαρώνη,
    Λιέγη Βελγίου

  • 4 Φεβρουαρίου 2011, 11:29 | Ιωαννης Πιτσας

    Εχοντας υπόψη τις ανωτέρω απόψεις θέτω
    μερικες προτασεις και απόψεις που έγιναν επι θητείας μου(7-10-2008 έως 13-09-2010)για δική σας ενημέρωση καθώς ο χρόνος θα αξιολογίσει το εργο και ποσπάθειες μου κατα το άνωθεν διάστημα.
    Σκοπός και στόχοι του Γραφείου Συντονιστή Εκπαίδευσης Σίδνεϊ επι θητείας μου:
    Ο βασικός σκοπός του γραφείου καθορίζεται από το άρθρο 1 του νόμου 2413/1996 περί ελληνικής παιδείας στο εξωτερικό άρθρο. Εν συντομία θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η υποστήριξη της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στις περιοχές Κουήσλαντ (Queensland), Νέας Νότια Ουαλίας (New South Wales), Καμπέρας (Canberra ACT) και Νέας Ζηλανδίας (New Zealand).

    Για την επίτευξη αυτού του σκοπού και λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα και τις λειτουργίες των 25 (είκοσι πέντε) παρελθόντων ετών θέσαμε για τις σχολικές χρονιές 2009-2010 τους ακόλουθους στόχους:

    1. Αναστροφή του αρνητικού κλίματος που επικρατεί ανάμεσα σε αρκετούς φορείς της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης και του Γραφείου Εκπαίδευσης
    2. Ανάπτυξη σχέσεων εποικοδομητικής συνεργασίας ανάμεσα στο Γραφείο Εκπαίδευσης και το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Σίδνεϊ για την επίλυση των εκπαιδευτικών θεμάτων
    3. Ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας του Γραφείου Εκπαίδευσης και της εμπιστοσύνης των φορέων της Ομογένειας
    4. Βελτίωση της επικοινωνίας του γραφείου με τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς και τους ομογενείς εκπαιδευτικούς Νέων Ελληνικών όλων των βαθμίδων.
    5. Ανάπτυξη σύγχρονων και αποτελεσματικών εφαρμογών για την μηχανογράφηση του Γραφείου Εκπαίδευσης.
    6. Προώθηση των Νέων Τεχνολογιών στη διδασκαλία των Νέων Ελληνικών.
    7. Δημιουργία εφαρμογών διαδικτύου (internet) για την επικοινωνία με τους φορείς της Ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης.
    8. Προώθηση του πιστοποιητικού Ελληνομάθειας.
    Σχεδιασμός των δράσεων για την επίτευξη των στόχων κατά 2009

    Οι δράσεις που αποφασίστηκαν και υλοποιήθηκαν για την επίτευξη των παραπάνω στόχων κατά τις σχολικές χρονιές 2009-2010 σχεδιάστηκαν από το Γραφείο Εκπαίδευσης λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης στις περιοχές ευθύνης του. Ειδικότερα ελήφθησαν υπόψη τα ακόλουθα:

    1. Η δραματική μείωση του αριθμού των μαθητών που λαμβάνουν Ελληνόγλωσση Εκπαίδευση
    2. Η μείωση των φοιτητών στα τμήματα Ελληνικών Σπουδών των Πανεπιστημίων στην περιοχή του Σίδνεϊ
    3. Το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας
    Οι αιτίες και η ποιοτική ανάλυση των στοιχείων αυτών είναι επιτακτική ανάγκη, αν όντως επιθυμούμε τη βελτίωση της παρεχόμενης Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης, αλλά δυστυχώς ξεφεύγει των αρμοδιοτήτων και των δυνατοτήτων του Γραφείου Εκπαίδευσης. Ωστόσο στο σχεδιασμό των δράσεών μας εστιάσαμε περισσότερο στη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών κυρίως με την ένταξη των Νέων Τεχνολογιών σε όλο το φάσμα της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης και στο βαθμό που μας αφορά
    Το Γραφείο Εκπαίδευσης κατά το χρονικο διαστημα αυτό λειτούργησε με γνώμονα τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών του:
    Ειδικότερα το γραφείο κινήθηκε με γνώμονα τις ακόλουθες βασικές αρχές:
    1. Ευγενική αντιμετώπιση του κοινού που έρχεται σε επαφή με το Γραφείο Εκπαίδευσης.
    2. Ανταπόκριση σε τηλεφωνικές κλήσεις άμεσα. Πέραν των 5 τηλεφωνικών χτυπημάτων ο καλών παραπέμπεται αυτόματα στον τηλεφωνητή. Με αυτόν τον τρόπο δεν χάνεται καμία τηλεφωνική κλήση προς το γραφείο.
    3. Διεκπεραίωση των αιτημάτων του κοινού υποχρεωτικά εντός 48 ωρών.
    4. Αύξηση της χρήσης των Νέων Τεχνολογιών για τη διεκπεραίωση των αιτημάτων.

    Σε ό,τι αφορά στην αύξηση της χρήσης των Νέων Τεχνολογιών δεν μπορούμε να δώσουμε ακριβή ποσοτικά στοιχεία, καθώς δε γινόταν ακριβής καταγραφή, αλλά κατά προσέγγιση, μπορούμε να πούμε ότι το 70% των αιτημάτων διεκπεραιώθηκαν φέτος ηλεκτρονικά σε αντίθεση με πέρυσι που το ποσοστό κατά προσέγγιση ήταν 45%.
    Το Γραφείο Εκπαίδευσης της Ελλάδας στο Σίδνεϊ λειτούργησε για πρώτη φορά ως αναγνωρισμένο εξεταστικό κέντρο για το Πιστοποιητικό Επάρκειας της Ελληνομάθειας του Κέντρου Ελληνικής γλώσσας το 2007. Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι η αίτηση για την αναγνώριση του Γραφείου Εκπαίδευσης ως εξεταστικού κέντρου αποτελούσε και ταυτόχρονη δέσμευση για τη συνεχή και αδιάλειπτη διεξαγωγή των εξετάσεων τουλάχιστον για μία πενταετία, η δέσμευση αυτή δεν τηρήθηκε κυρίως λόγω έλλειψης Συντονιστή επί μακρό χρονικό διάστημα και απροθυμίας αποσπασμένων εκπαιδευτικών να ασχοληθούν με την προώθηση του θεσμού. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ένα ακόμη πλήγμα στην αξιοπιστία του Γραφείου καθώς οι φορείς της ομογένειας επιθυμούν τη συνέχεια των διαδικασιών ανεξαρτήτως προσώπων και καταστάσεων, αρχή η οποία εφαρμόζεται γενικότερα στη δομή και οργάνωση του συστήματος της Αυστραλίας.
    Οι δράσεις που σχεδίασε το Γραφείο Εκπαίδευσης Σίδνεϊ κατά τη σχολική χρονιά 2009 για την προώθηση και στήριξη του θεσμού έχουν ήδη, κατά το 1ο τετράμηνο του 2010 εξαιρετικά αποτελέσματα τα οποία και απεικονίζονται στον αριθμό των συμμετεχόντων στις εξετάσεις πιστοποίησης του 2010 που για πρώτη φορά ξεπερνούν τους 30 (τριάντα).
    Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετασχόντων σε όλα τα εξεταστικά κέντρα της Αυστραλίας. Η τάση για τις επόμενες χρονιές δείχνει ανοδική πορεία που οφείλεται κυρίως στην ουσιαστική προώθηση του θεσμού από τα μέλη του γραφείου μας,εμου,του κ Γενικού Προξένου.

    Δράση: Υποστήριξη του έργου των αποσπασμένων εκπαιδευτικών

    Δράση: Θέσπιση παιδαγωγικών συναντήσεων στο τέλος κάθε διμήνου
    Δράση: Ηλεκτρονική Υποβολή Εβδομαδιαίων Εκθέσεων απο τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς.
    Ο Συντονιστής Εκπαίδευσης, και μόνο αυτός, έχει τη δυνατότητα με τον δικό του κωδικό ανά πάσα στιγμή να μελετήσει τις εκθέσεις των εκπαιδευτικών από οποιονδήποτε υπολογιστή έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο.
    Εάν το ΔΙ.Π.Ο.Δ.Ε ή η Διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας επιθυμούσε να είχε πρόσβαση στις εκθέσεις μπορούσαμε να δημιουργήσουμε κωδικό πρόσβασης ειδικά γι’ αυτό το σκοπό.
    Δράση: Ανάρτηση ανακοινώσεων στην ιστοσελίδα του Γραφείου Εκπαίδευσης
    Δράση: Ανάρτηση ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού προερχόμενου από ελληνικές εκπαιδευτικές πηγές
    Δράση :Δημιουργία του Δικτύου Δασκάλων NSW
    Δράση: Δημιουργία ενδεικτικών πλάνων μαθημάτων με τη χρήση Εκπαιδευτικού λογισμικού.
    Δράση :Προώθηση των on-line εφαρμογών με ενημερωτικές συναντήσεις
    Δράση :Συμμετοχή στη δράση eTwinning
    Στόχοι για επόμενες χρονιές:

    Για τις επόμενες χρονιές το Γραφείο Εκπαίδευσης είχε θέσει τους ακόλουθους στόχους:

    1. Βελτίωση του πλαισίου λειτουργίας του Γραφείου και του τρόπου εργασίας των αποσπασμένων εκπαιδευτικών.
    2. Περαιτέρω ανάπτυξη των ελεγκτικών μηχανισμών της εργασίας των αποσπασμένων εκπαιδευτικών τόσο από ποσοτική όσο και από ποιοτική σκοπιά.
    3. Περαιτέρω ανάπτυξη των τεχνολογικών εφαρμογών και προώθησή τους στο κοινό
    4. Περαιτέρω ανάπτυξη των δράσεων για την προώθηση του Πιστοποιητικού Επάρκειας της Ελληνομάθειας.
    5. Αύξηση του αριθμού των συμμετεχόντων στις εξετάσεις για το Πιστοποιητικό Επάρκειας της Ελληνομάθειας.
    6. Μελέτη Σκοπιμότητας της ανάπτυξης online μαθημάτων επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σε θέματα της διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας για τις περιοχές ευθύνης του Γραφείου Εκπαίδευσης. Η τεχνολογική υποδομή ήδη παρέχεται στο γραφείο μας από το Πανελλήνιο σχολικό δίκτυο και την πλατφόρμα moodle (Βλέπε http://www.sch.gr/portal/media-type/html/page/default.psml/js_pane/5000,540). Η υλοποίηση ωστόσο τέτοιου είδους μαθημάτων είναι ίσως πρακτικά αδύνατη χωρίς την επιπλέον απόσπαση εκπαιδευτικού του κλάδου πληροφορικής με ειδίκευση στο eLearning. Η ήδη υπάρχουσα εκπαιδευτικός κλάδου πληροφορικής έχει λόγω προηγούμενης εμπειρίας της (κυρίως σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης) την ικανότητα να οργανώσει τις φάσεις υλοποίησης και να επιβλέψει τη συνολική διαδικασία παραγωγής τέτοιων ηλεκτρονικών μαθημάτων αλλά το επιφορτισμένο έργο της καθιστά εντελώς απαγορευτική τη δημιουργία μίας τέτοιας καινοτόμου δράσης για τον Ελληνισμό της περιοχής ευθύνης μας. Μία τέτοια δράση θα μπορούσε σε βάθος χρόνου να επιφέρει ακόμη και σημαντικά έσοδα στο Ελληνικό Κράτος (λαμβάνοντας υπόψη τα σχεδόν μηδενικά έξοδά του) αφού το κομμάτι της επιμόρφωσης των διδασκόντων την Ελληνική γλώσσα είναι αρκετά παραμελημένο στην Αυστραλία.
    7. Αξιολόγηση όλων των διαδικασιών που αναπτύχθηκαν κατά τις 2 προηγούμενες σχολικές χρονιές.
    8. Δημιουργία πλαισίου για τη διατήρηση και αδιάλειπτη λειτουργία των υποδομών που δημιουργήθηκαν κατά τη χρονιά 2010 ακόμη και σε περίπτωση χηρείας της θέσης του Συντονιστή Εκπαίδευσης όπως και έγινε.
    9. Μελέτη σκοπιμότητας για την ίδρυση Ελληνικού Μορφωτικού Ινστιτούτου στο Σύδνεϋ με απώτερο σκοπό την κατάργηση της αποστολής δασκάλων με το σημερινό καθεστώς και την αποστολή μόνο εξειδικευμένου και άριστα καταρτισμένου προσωπικού που θα υποστηρίζει την εδώ ελληνόγλωσση εκπαίδευσης με σύγχρονους όρους και την επιβολή διδάκτρων. Αντίστοιχο μορφωτικό Ινστιτούτο έχει ήδη δημιουργήσει το Ισπανικό Κράτος (Instituto Cervantes) τα τελευταία χρόνια με ιδιαίτερη επιτυχία.
    (βλέπε http://sidney.cervantes.es/en/about_us_centre_spanish.htm )
    Με τη συγκεκριμένη πρόταση για τη σύσταση Μορφωτικού Ινστιτούτου συνδέουμε άμεσα και τη δημιουργία των ηλεκτρονικών μαθημάτων (eLearning) που προτείναμε σε προηγούμενη παράγραφο. Θεωρούμε ότι το Μορφωτικό Ινστιτούτο θα πρέπει να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη χρήση των Νέων Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση.
    Ως πρωην εκπαιδευτικός της πολιτείας ΝΝΟ και πρώην Συντονιστής Εκπαίδευσης του ΥΠΠΔΜΘ σας μεταφέρω τα ανωτέρω για ενημέρωσή σας.
    Σας ευχαριστώ όλους,ιδιαιτέρως όλους με τους οποίους είχα την τιμή και χαρά να συνεργαστώ κατά την περίοδο αυτή κ Ι. Πίτσας.

  • 30 Ιανουαρίου 2011, 23:49 | Δ.

    #3
    Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τον “Μιχάλη Γερμανία”. Τα Ελληνόπουλα της Γερμανίας που προτιμούν να φοιτήσουν σε Ελληνικό σχολείο της Γερμανίας δυστυχώς δεν έχουν τη ευκαιρία να απολαύσουν όσα θα μπορούσε να τους προσφέρει το Γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα. Υπάρχουν δημόσια σχολεία στη Γερμανία που τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία της Ελλάδας δεν μπορούν να συγκριθούν μαζί τους! Και φυσικά δεν εννοώ τα όντως κάπως υποβαθμισμένα Hauptschule σε συνοικίες των πόλεων με χαμηλού οικονομικού, μορφωτικού και κοινωνικού επιπέδου κατοίκους. Εκεί τα πράγματα ίσως να μη είναι τόσο καλά. Στη Γερμανία όμως δεν υπάρχουν οι σχολικές περιφέρειες όπως στη ¨Ελλάδα. Δηλαδή υπάρχει ελεύθερη επιλογή σχολείου. Αρκεί να έχεις τη διάθεση και τη δυνατότητα να πας τα παιδιά σου σε ένα σχολείο μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα και τα παιδιά θα μάθουν και θα βιώσουν πράγματα, εμπειρίες και καταστάσεις που οι συμμαθητές τους στα Ελλ. Σχολεία της Γερμανίας (άλλα και της Ελλάδος) ούτε στο όνειρά τους δεν τα βλέπουν.

  • 30 Ιανουαρίου 2011, 00:41 | Μιχαλης Γερμανια

    ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΠΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΕΝΑ ΕΠΓΓΕΛΜΑ Η ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΝ ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΙΑΔΙΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛ.ΛΥΚΕΙΟΥ.ΤΟ ΑΠΟΤΛΕΣΜΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΙ ΝΕΟΙ ΝΑ ΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝ.ΠΡΟΝΙΑ.ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΤΕΓ ΟΠΟΥ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΑΠΟ ΕΚΠΕΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΜΙΛΟΥΝ ΚΑΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.ΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

  • 27 Ιανουαρίου 2011, 22:47 | Ποσταντσίδης Θεόδωρος

    Να συμπληρώσω για την αξιοποίηση των ομογενών.
    Αυτό που φέρνει ο Έλληνας εκπαιδευτικός μαζί του είναι η ζωντάνια της σημερινής γλώσσας σε αντίθεση με του ομογενή που έχει μείνει συνήθως σε άλλες πραγματικότητες. Ακόμη θα υπάρχει ένας εκπαιδευτικός που έχει, μια και δεν δεσμεύεται από τον δημοσιουπαλληλικό κώδικα τα ίδια δικαιώματα και απολαβές και ελάχιστες υποχρεώσεις. Αυτός είναι ένας κίνδυνος και μια πιθανή πηγή τριβών.

  • 27 Ιανουαρίου 2011, 21:53 | Ποσταντσίδης Θεόδωρος

    Βγαίνουν εύκολα από τα προηγούμενα σχόλιά μου προτάσεις αλλά θα καταθέσω μια ακόμη εύκολα υλοποιήσιμη και χωρίς κόστος. Τα ΤΕΓ λειτουργούν πάντοτε σε ώρες που το ελληνικό σχολείο είναι κλειστό(αναφέρομαι στην Ευρώπη αλλά φαντάζομαι το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες κοντινές ωρολογιακά χώρες).Έτσι δεν υπάρχει η δυνατότητα για το ποιο απλό, να υπάρχει μια διασύνδεση με σχολείο από μια περιοχή της Ελλάδος και κατά προτίμιση από περιοχή που έχει πολλούς μετανάστες στην χώρα αναφοράς. Θα μπορούσε λοιπόν στα πλαίσια κάποιου εκπαιδευτικού προγράμματος μια φορά το μήνα, τουλάχιστον, τα παιδιά να μπορούν να επικονωνούν μέσω internet με συνομίληκά τους στην Ελλάδα μέσα σε κάποιο οργανωμένο πλαίσιο γιατί όχι και κοινής δράσης. Τέτοιου είδους επαφές θα προσέφεραν από την μια κίνητρο και από την άλλη μια τεράστια εκπαιδευτική εμπειρία και μόνο να κερδίσουν θα μπορούσαν τα παιδιά. Απλό και ανέξοδο αλλά χρειάζεται οργάνωση.
    Θα μπορούσαν να προωθηθούν εκδηλώσεις σε επιλεγμένες ημέρες με την συμμετοχή των παιδιών,εκδηλώσεις που θα είναι καλά οργανωμένες και προβεβλημένες ώστε τα παιδιά και όχι μόνο να νιώθουν υπερήφανα που είναι ελληνόπουλα και συμμετέχουν. Τέτοιες ευκαιρίες θα μπορούσαν να είναι είτε συμμετοχή σε τοπικά γεγονότα είτε προώθηση ελληνικών, μη θρησκευτικών, εθίμων όπως ας πούμε οι εκδηλώσεις τις αποκριάς που αναλογίες μπορούμε να βρούμε σε πολλά κράτη.

Σχόλια