Αρχική Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίωνΜΕΡΟΣ Α’ ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ (άρθρα 1-12)

ΜΕΡΟΣ Α’ ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ (άρθρα 1-12)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄

ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

 

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος είναι α) η ενίσχυση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.) και της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, καθώς και η διοικητική και γεωγραφική ταύτιση του ιδρύματος με την ανωτέρω Περιφέρεια, προς όφελος του συνόλου του πληθυσμού της Περιφέρειας, και η ποιοτική αναβάθμιση της περιοχής, μέσα από βελτιωτικές παρεμβάσεις στον εκπαιδευτικό πυλώνα και σωστά σχεδιασμένες και βιώσιμες προτάσεις, και β) η ενιαία παρουσία του Δ.Π.Θ. στο σύνολο της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η οποία εκτιμάται ότι θα συμβάλλει καταλυτικά στην αξιοποίηση και αναβάθμιση των διαθέσιμων δομών έρευνας και καινοτομίας και στην προσβασιμότητα στους διαθέσιμους πόρους, με στόχο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας σε επίπεδο αλυσίδων αξίας και την επιτυχημένη       εφαρμογή της Εθνικής και Περιφερειακής Στρατηγικής Έξυπνης Εξειδίκευσης (RIS3) για τη διασφάλιση του εθνικού συμφέροντος στην ευρύτερη περιοχή.

 

Άρθρο 2

Αντικείμενο

Αντικείμενο του παρόντος είναι η θέσπιση οργανωσιακών αλλαγών στη δομή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.), στις οποίες περιλαμβάνονται η ένταξη σε αυτό τμημάτων του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.), η ίδρυση σχολών, τμημάτων και εισαγωγικών κατευθύνσεων, καθώς και η συγχώνευση και μετονομασία τμημάτων του ιδρύματος.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

ΕΝΤΑΞΗ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΩΝ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΡΑΚΗΣ – ΙΔΡΥΣΗ ΣΧΟΛΩΝ, ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΝ – ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

 

Άρθρο 3

Ένταξη Τμημάτων της Σχολής Γεωτεχνικών Επιστημών του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος στη Σχολή Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μετονομασία των Τμημάτων αυτών

  1. Το Τμήμα Αγροτικής Βιοτεχνολογίας και Οινολογίας της Σχολής Γεωτεχνικών Επιστημών του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.) με έδρα τη Δράμα, εντάσσεται στη Σχολή Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.), που εδρεύει στην Ορεστιάδα, χωρίς μεταβολή της έδρας του.
  2. Το Τμήμα Αγροτικής Βιοτεχνολογίας και Οινολογίας της παρ. 1 μετονομάζεται σε Τμήμα Αμπελουργίας και Οινολογίας.
  3. Το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος της Σχολής Γεωτεχνικών Επιστημών του ΔΙ.ΠΑ.Ε. με έδρα τη Δράμα εντάσσεται στη Σχολή Επιστημών Γεωπονίας και Δασολογίας του Δ.Π.Θ., χωρίς μεταβολή της έδρας του.
  4. Το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος της παρ. 3 μετονομάζεται σε Τμήμα Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Ανθεκτικότητας.

 

Άρθρο 4

Ένταξη Ινστιτούτων του Πανεπιστημιακού Ερευνητικού Κέντρου του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

Στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Δ.Π.Θ.) εντάσσονται τα παρακάτω Ερευνητικά Ινστιτούτα του Πανεπιστημιακού Ερευνητικού Κέντρου του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.), τα οποία εδρεύουν στην Καβάλα:

α) Το Ινστιτούτο Πετρελαίου, και

β) Το Ινστιτούτο Τουρισμού και Φιλοξενίας.

 

 

Άρθρο 5

Ίδρυση Σχολής Θετικών Επιστημών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

  1. Ιδρύεται στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Δ.Π.Θ.) Σχολή Θετικών Επιστημών με έδρα την Καβάλα.
  2. Στη Σχολή Θετικών Επιστημών της παρ. 1 εντάσσονται τα παρακάτω Τμήματα του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.):

α) Τμήμα Πληροφορικής,

β) Τμήμα Χημείας,

γ) Τμήμα Φυσικής.

  1. Η Σχολή Θετικών Επιστημών του ΔΙ.ΠΑ.Ε. καταργείται.

 

Άρθρο 6

Ίδρυση Σχολής Διοικητικής Επιστήμης και Λογιστικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

  1. Ιδρύεται στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Δ.Π.Θ.) Σχολή Διοικητικής Επιστήμης και Λογιστικής με έδρα την Καβάλα.
  2. Στη Σχολή της παρ. 1 εντάσσονται τα παρακάτω Τμήματα του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.):

α) Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας,

β) Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής.

 

Άρθρο 7

Ίδρυση Τμήματος Νοσηλευτικής στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης

  1. Ιδρύεται Τμήμα Νοσηλευτικής στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.), με έδρα την Αλεξανδρούπολη
  2. Το Παράρτημα του Τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.) διατηρεί τη λειτουργία του στο Διδυμότειχο έως τη λήξη του ακαδημαϊκού έτους 2024-2025.
  3. Το Παράρτημα του Τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.) εντάσσεται στο Τμήμα Νοσηλευτικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του Δ.Π.Θ στην Αλεξανδρούπολη.

 

Άρθρο 8

Μετονομασία της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης σε Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής Αθλητισμού και Εργοθεραπείας – Ίδρυση Τμήματος Εργοθεραπείας στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού και Εργοθεραπείας

  1. Η Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.) μετονομάζεται σε Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού και Εργοθεραπείας.
  2. Ιδρύεται στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού και Εργοθεραπείας του Δ.Π.Θ. Τμήμα Εργοθεραπείας, με έδρα την Κομοτηνή.

 

 

Άρθρο 9

Αναδιάρθρωση και μετονομασία της Σχολής Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης – Συγχώνευση Τμημάτων

  1. Ιδρύεται στη Σχολή Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ.) Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών, με έδρα την Κομοτηνή.
  2. Στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών της παρ. 1 συγχωνεύονται τα ακόλουθα τμήματα, της Σχολής Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δ.Π.Θ.:

α) Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών,

β) Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας,

γ) Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας.

  1. Στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών της παρ. 1 υλοποιούνται τα εξής προγράμματα, πρώτου κύκλου σπουδών:

α) Φιλολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας,

β) Ψηφιακών Εφαρμογών στις Τέχνες και στον Πολιτισμό.

  1. Η Σχολή Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών μετονομάζεται σε Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών και καθίσταται Μονοτμηματική Σχολή.

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ

 

Άρθρο 10

Μεταφορά προσωπικού

  1. Το πάσης φύσεως και κατηγορίας προσωπικό των Τμημάτων, των Ινστιτούτων και του Παραρτήματος του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.), που εντάσσονται στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Δ.Π.Θ.) με τα άρθρα 3, 4, 5, 6 και 7 με τις αντίστοιχες θέσεις, συμπεριλαμβανομένων και των προσωρινών ή προσωποπαγών θέσεων, μεταφέρεται αυτοδικαίως από την έναρξη ισχύος του παρόντος στο Δ.Π.Θ.. Το προσωπικό αυτό διατηρεί την ακαδημαϊκή και υπηρεσιακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται, καθώς και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή. Η κάθε είδους αναγνωρισμένη προϋπηρεσία του προσωπικού αυτού νοείται ότι έχει πραγματοποιηθεί στο Δ.Π.Θ..
  2. Οι κενές θέσεις διδακτικού και λοιπού εκπαιδευτικού προσωπικού των εντασσόμενων Τμημάτων και του Παραρτήματος του ΔΙ.ΠΑ.Ε. περιέρχονται στο Δ.Π.Θ..
  3. Τα μέλη του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) του Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.), του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και του Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.) των Τμημάτων και του Παραρτήματος του ΔΙ.ΠΑ.Ε. εντάσσονται στα Τμήματα του Δ.Π.Θ., σύμφωνα με τα άρθρα 3, 4, 5, 6 και 7.
  4. Διαδικασίες εκλογής, εξέλιξης και μονιμοποίησης μελών του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) των εντασσόμενων Τμημάτων και του Παραρτήματος συνεχίζονται κανονικά και με τα ίδια εκλεκτορικά σώματα, όπως αυτά είχαν συγκροτηθεί πριν από την ένταξή τους στα Τμήματα του Δ.Π.Θ.. Κανονικά και με τα ίδια εκλεκτορικά σώματα συνεχίζονται επίσης και οι διαδικασίες κρίσης και μονιμοποίησης μελών του Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.), του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και του Ειδικού Τεχνικού Εργαστηριακού Προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.).
  5. Το μόνιμο και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου διοικητικό προσωπικό που υπηρετεί κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος στα Τμήματα, Ινστιτούτα και στο Παράρτημα του ΔΙ.ΠΑ.Ε. σύμφωνα με τα άρθρα 3, 4, 5, 6 και 7 μεταφέρεται αυτοδικαίως στο Δ.Π.Θ., σε θέση αντίστοιχη με αυτή που κατέχει, οργανική ή προσωποπαγή, με την ίδια εργασιακή σχέση, στην ίδια κατηγορία – εκπαιδευτική βαθμίδα, στον ίδιο κλάδο, στην ίδια ειδικότητα και με τον βαθμό που κατέχει και παραμένει στην ίδια έδρα (πόλη εργασίας).
  6. Προσωπικό του ΔΙ.ΠΑ.Ε. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, επιστημονικοί συνεργάτες και εργαστηριακοί συνεργάτες, εντεταλμένοι διδάσκοντες, καθώς και λοιπές κατηγορίες έκτακτου προσωπικού που μεταφέρονται σύμφωνα με το παρόν εξακολουθούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και να ασκούν τα καθήκοντά τους στο Δ.Π.Θ. με το ίδιο καθεστώς, τους ίδιους όρους και την ίδια διάρκεια. Το ίδιο ισχύει και για όσους παρέχουν τις υπηρεσίες τους με συμβάσεις έργου.
  7. Στη Νομική Υπηρεσία του Δ.Π.Θ. εντάσσεται και ο υπηρετών στην Καβάλα με σχέση έμμισθης εντολής Δικηγόρος, ο οποίος από την έναρξη ισχύος του παρόντος παρέχει τις υπηρεσίες του και ασκεί τα καθήκοντά του στο Δ.Π.Θ. με την ίδια σχέση και τους ίδιους όρους εργασίας.
  8. Οι πιστώσεις που προβλέπονται στον προϋπολογισμό του ΔΙ.ΠΑ.Ε. για τη μισθοδοσία του προσωπικού, που μεταφέρεται και εντάσσεται σύμφωνα με το παρόν στο Δ.Π.Θ., καθώς και οι πιστώσεις για τις δαπάνες λειτουργίας των Τμημάτων, των Ινστιτούτων και του Παραρτήματος που εντάσσονται στο Δ.Π.Θ., σύμφωνα με τα άρθρα 3, 4, 5, 6 και 7, οι οποίες βαρύνουν τον προϋπολογισμό του ΔΙ.ΠΑ.Ε. μεταφέρονται στον προϋπολογισμό του Δ.Π.Θ. και εγγράφονται στις πιστώσεις του Δ.Π.Θ., από το οποίο εκκαθαρίζονται.

 

Άρθρο 11

Ρυθμίσεις φοιτητικών θεμάτων

  1. Οι εγγεγραμμένοι φοιτητές, των εντασσόμενων Τμημάτων και του Παραρτήματος του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.), δηλαδή όσοι κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος δεν έχουν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις που απαιτούνται από το πρόγραμμα σπουδών για τη λήψη πτυχίου, εντάσσονται αυτοδίκαια και ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Δ.Π.Θ.). Τα μαθήματα των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών των εντασσόμενων με τις διατάξεις του παρόντος Τμημάτων και Παραρτήματος, συνεχίζονται κανονικά.
  2. Για τη διεξαγωγή των εκπαιδευτικών και εξεταστικών διαδικασιών και την πρακτική άσκηση των φοιτητών, αρμόδια είναι τα μέλη Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) και το λοιπό διδακτικό προσωπικό που προέρχονται από τα Τμήματα και το Παράρτημα του ΔΙ.ΠΑ.Ε. και συνεχίζουν να ασκούν τα διδακτικά καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί στο Τμήμα, σε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές, καθώς και όσα τους ανατεθούν με απόφαση των οργάνων του Τμήματος του Δ.Π.Θ. στο οποίο εντάσσονται. Σχετικές αρμοδιότητες μπορεί να ανατίθενται και σε άλλα μέλη Δ.Ε.Π. και λοιπό διδακτικό προσωπικό του Δ.Π.Θ.
  3. Για την ολοκλήρωση των προγραμμάτων σπουδών, την παροχή τίτλων σπουδών, την έκδοση πιστοποιητικών και πάσης φύσης βεβαιώσεων, καθώς και τη χορήγηση πιστοποιητικών και βεβαιώσεων σε αποφοίτους των Τμημάτων, που εντάσσονται στο Δ.Π.Θ. σύμφωνα με τα άρθρα 3, 5, 6 και 7, αρμόδια είναι τα όργανα των Τμημάτων του Δ.Π.Θ..

 

Άρθρο 12

Ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων

  1. Τα κάθε είδους περιουσιακά στοιχεία των εντασσόμενων Τμημάτων, τωνιδρυόμενων Σχολών και του Παραρτήματος του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος (ΔΙ.ΠΑ.Ε.) περιέρχονται στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Δ.Π.Θ.).
  2. Το Δ.Π.Θ. καθίσταται καθολικός διάδοχος και υπεισέρχεται αυτοδίκαια, σε όλα τα ενοχικά και εμπράγματα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εντασσόμενων σε αυτό Τμημάτων, Ινστιτούτων και του Παραρτήματος, συμπεριλαμβανομένων και όσων απορρέουν από ισχύουσες, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, συμβάσεις εργασίας και έργου μέχρι τη λήξη τους. Οι εκκρεμείς δίκες που αφορούν στα εντασσόμενα Τμήματα, Ινστιτούτα και στο Παράρτημα συνεχίζονται αυτοδίκαια από το Δ.Π.Θ.
  3. Ο Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας (Ε.Λ.Κ.Ε.) του Δ.Π.Θ. υλοποιεί ως νέος φορέας/δικαιούχος όλα τα έργα – προγράμματα του Ε.Λ.Κ.Ε. του ΔΙ.ΠΑ.Ε. που αφορούν και υλοποιούνται στα εν λόγω Ινστιτούτα και Τμήματα, συμπεριλαμβανομένων και των χρηματοδοτούμενων και συγχρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή άλλους φορείς που χρηματοδοτούν ερευνητικές δραστηριότητες. Τα Γραφεία, Τμήματα και Υποδιευθύνσεις της Μονάδας Οικονομικής και Διοικητικής Υποστήριξης (Μ.Ο.Δ.Υ.) που λειτουργούν στις πόλεις της Καβάλας και της Δράμας, στα εντασσόμενα Τμήματα, εντάσσονται στην αντίστοιχη Μ.Ο.Δ.Υ. του Ε.Λ.Κ.Ε. του Δ.Π.Θ.. Οι επιστημονικά υπεύθυνοι των προγραμμάτων – έργων εξακολουθούν να έχουν την ευθύνη της υλοποίησής τους, έως την ολοκλήρωσή τους. Η Επιτροπή Ερευνών του Ε.Λ.Κ.Ε. του Δ.Π.Θ. ανασυγκροτείται μέσα σε ενενήντα (90) ημέρες από την έναρξη της διοικητικής λειτουργίας των Σχολών και εντάσσονται σε αυτήν, ως μέλη, εκπρόσωποι των Σχολών με θητεία, έως τη λήξη της θητείας των, ήδη, ορισμένων μελών.
  4. Ο εξοπλισμός, τα εργαστήρια, οι βιβλιοθήκες, οι λοιπές μονάδες και τα αρχεία των εντασσόμενων Τμημάτων, Ινστιτούτων και του Παραρτήματος του ΔΙ.ΠΑ.Ε. περιέρχονται, σύμφωνα με τα άρθρα 3, 4, 5, 6 και 7, ομοίως στο Δ.Π.Θ.
Σχόλια 1 … 3 4 5
  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 19:07 | Μαρία

    Σχετικά με το Άρθρο 8: Από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Εργοθεραπευτών, το επάγγελμα του εργοθεραπευτή ΠΡΕΠΕΙ να αφορά σχολή επιστημών υγείας. Επομένως, ένα Τμήμα Εργοθεραπείας δεν πρέπει να ενταχθεί σε Σχολή Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 18:59 | Υποψήφιοι Διδάκτορες Τμήματος Εργοθεραπείας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας

    Σχετικά με το ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ Άρθρο 8:

    Ως Υποψήφιοι Διδάκτορες του Τμήματος Εργοθεραπείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας αισθανόμαστε θιγμένοι για την πιθανότητα αντιποίησης της επιστήμης μας η οποία, ιστορικά, αποτελεί μια ειδικότητα εκπαιδευτικά και ερευνητικά συνυφασμένη με τις υπηρεσίες ΥΓΕΙΑΣ.

    ΖΗΤΑΜΕ:

    1. να σεβαστείτε τα ΑΤΟΜΑ, τις ΟΜΑΔΕΣ και τις ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ που επωφελούνται των υπηρεσιών μας
    2. να μην εξαλείψετε την εργοθεραπευτική / ερευνητική μας ταυτότητα
    3. τη δημιουργία του Τμήματος Εργοθεραπείας σε Σχολή Υγείας και όχι στη Σχολή Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.

    Παναγιώτης Παπακωνσταντίνου, Κωνσταντίνος Φραγκοτσινός

    Υποψήφιοι Διδάκτορες Τμήματος Εργοθεραπείας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 18:55 | Μέλος ΔΕΠ ΔΙΠΑΕ

    Στο Κεφάλαιο Β’ τα άρθρα 3,4,5,6 θα πρέπει να καταργηθούν διότι συρρικνώνεται το ΔΙΠΑΕ χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της ακαδημαϊκής κοινότητας του Πανεπιστημίου και ιδιαίτερα των Τμημάτων της Καβάλας και της Δράμας. Οι αποφάσεις των συνελεύσεων αυτών των Τμημάτων είναι αρνητικές στην μετακίνηση τους στο ΔΠΘ. Δημιουργείται πρόβλημα τόσο στην λειτουργία των προγραμμάτων σπουδών (Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών) των Τμημάτων όσο και στην ανάπτυξη τους σε ερευνητικό επίπεδο.
    Γιατί πρέπει να αποδυναμωθεί το ΔΙΠΑΕ για να ενισχυθεί το ΔΠΘ; Γιατί η ύπαρξη ενός Πανεπιστημίου στην Περιφέρεια ΑΜΘ είναι καλύτερο από δύο Πανεπιστήμια; Ισχύει το ίδιο και στις υπόλοιπες Περιφέρειες της χώρας; Κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν απαντάται από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο νόμου.
    Ακόμα ένα πρόβλημα στο σχέδιο νόμου είναι πως το όνομα του πανεπιστημίου παραμένει ΔΠΘ και όχι ΔΠΑΜΘ ή σκέτο ΔΠ εφόσον ενσωματώνονται τα Τμήματα της Καβάλας και της Δράμας.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:56 | Μιχαέλα

    Αίτηση Άρσης του άρθρου 9:

    Μια τέτοιου είδους συγχώνευση θα αποτελούσε άδικη υποβάθμιση του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας , το οποίο δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα βιωσιμότητας ( Π.χ. από τα επτά Φιλολογικά Τμήματα της χώρας το 2023 ήρθε τρίτο σε αριθμό εισαχθέντων φοιτητών, μετά τα αντίστοιχα Τμήματα του Ε.Κ.Π.Α. και της Πάτρας.)
    Θα οδηγούσε σε επιστημονική , ακαδημαϊκή και συνάμα εκπαιδευτική απαξίωση του Τμήματος Φιλολογίας Δ.Π.Θ. , το οποίο μέσα στην πάροδο των ετών λειτουργίας του έχει αποδείξει καταφανέστατα το υψηλό επίπεδό του , τόσο μέσω της παραγωγής επιστημονικής γνώσης, όσο και μέσω της εκπόνησης ερευνητικών προγραμμάτων.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:53 | ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

    Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ένα σύνολο από επιχειρήματα τα οποία είτε συσκοτίζουν είτε εξωραΐζουν είτε συγκαλύπτουν την πραγματικότητα και το πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η συζήτηση για την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ.
    Ζήτημα 1ο : τα στοιχεία χρηματοδότησης των δημόσιων ΑΕΙ
    Εντέχνως η κυβέρνηση εμφανίζει αύξηση των κονδυλίων για τα πανεπιστήμια, χρησιμοποιώντας σαν αφετηρία την περίοδο 2012 – 2013. Η αλήθεια είναι ότι από το 2008 μεσοσταθμικά η χρηματοδότηση έχει πέσει περί το 60% κάτω, τα μέλη ΔΕΠ έχουν μειωθεί κατά 10-35% ενώ ταυτόχρονα οι φοιτητές έχουν αυξηθεί στα μεγάλα ΑΕΙ κατά 20%. Η επιλογή αυτή είναι συνειδητή ορίζει την φθορά ως τον κανόνα των ΑΕΙ διαμορφώνοντας την ανάγκη για εναλλακτική πρόταση. Εναλλακτική που όσο πιο μεγάλη είναι η φθορά και ο πήχης κατεβαίνει χαμηλότερα, τόσο χαμηλότερη θα είναι και αυτή.
    Ζήτημα 2ο ΕΒΕ και ο λόγος για τον οποίο υπάρχει
    Ο ΕΒΕ έχει έρθει για να διαμορφώσει τα στρώματα της υποψήφιας πελατείας των ιδιωτικών ΑΕΙ. Χωρίς να καλύπτει καμία απολύτως ακαδημαϊκή ανάγκη ο ΕΒΕ μόνο το 2023 άφησε 23.000 φοιτητές εκτός Πανεπιστημίου, 11.000 θέσεις κενές και μειωμένο αριθμό φοιτητών σε 153 τμήματα (ενδεικτικά μείωσε κατά 50% τον αριθμό φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και Νοτίου Αιγίου

    Ζήτημα 3ο Οι πρακτικές που υιοθετούνται για να περάσει το νομοσχέδιο: Διαβούλευση
    Το νομοσχέδιο έχει 200 άρθρα συνολικά έχει διαβούλευση μία μόνο εβδομάδα ενώ πάνω εδώ και ενάμιση μήνα με συνεντεύξεις και ανακοινώσεις στα κανάλια και σε εφημερίδες υπήρχε έντονη ειδησιογραφία και αναπαραγωγή πληροφορίας για το πόσο απαραίτητα είναι . Ποιος είναι ο λόγος αυτής της επιλογής; Γιατί τόσος φόβος να ερωτηθεί η κοινωνία και η ακαδημαϊκή κοινότητα να έχουμε μόνο μια εβδομάδα διαβούλευση. Το παράδειγμα της δεδηλωμένης πρόθεσης συγκεκριμένου Fund που δραστηριοποιείται στον χώρο της υγείας να ανοίξει με το πανεπιστήμιο της Λευκωσίας ιατρική σχολή δείχνει ότι κάποιοι τα ήξεραν όλα αρκετό καιρό πριν. Το ότι κάποιοι της αγοράς προετοιμάζονταν ενώ η ακαδημαική κοινότητα δεν ήξερε τίποτα, δεν αποτελεί κάτι μη αποδεκτό ως πρακτική;

    Ζήτημα 4ο : Η οικονομική ανάπτυξη που θα φέρουν τα ιδιωτικά ΑΕΙ
    Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα ωφελήσουν 1-2% του ΑΕΠ κατά την κυβέρνηση. Με πόσους φοιτητές θα γίνει αυτό άραγε. Από που τεκμαίρετε ένας τέτοιος ισχυρισμός.Ποια διεθνής πρακτική το υποδηλώνει; Την ίδια στιγμή που οι κρατούντες συνηθίζουν να στέλνουν τον οποιονδήποτε προτάσσει κάποια πολιτική, στο λογιστήριο του κράτους για κοστολόγηση αυτοί δεν αναφέρουν τον στοιχειώδη υπολογισμό αυτών των αριθμών που χρησιμοποιούν. Πριν φτάσουμε να συζητάμε για το σύνταγμα και την αθλιότητα παράκαμψής του από μόνα τους αυτά τα επιχειρήματα δείχνουν την ποιότητα της επεξεργασίας που έχει γίνει και επιβεβαιώνουν όλους όσους είναι αρνητικοί απέναντι σε αυτό ότι δεν υπάρχει κανενός είδος μελέτης που να αφορά ακαδημαϊκά κριτήρια στην εξέταση του τρόπου και της σκοπιμότητας λειτουργίας ιδιωτικών ΑΕΙ στην χώρα.

    Ζήτημα 5ο: Η περιφρόνηση του συντάγματος
    Η ξεδιάντροποη παράκαμψη του συντάγματος και των όσων αυτό περιγράφει στο άρθρο 16 δεν είναι κάτι που κάποιος δεν περιμένει ως μέθοδο με την οποία μία κυβέρνηση διερευνώντας τα όρια της καθεστωτικής της λογικής και εξουσίας χρησιμοποιεί με τόσο ανοιχτό τρόπο. Ειδικά όταν κατηγορείται ότοι παρακολουθεί τους πολιτικούς της αντιπάλους (και όχι μόνο) και κατατάσσεται 108η χώρα στην ελευθερία του τύπου φαντάζει αυτονόητη. Η πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση ήταν αυτό που λέγεται δημιουργική παράκαμψη του συντάγματος που προέκυψε από τις ευλογίες κάποιων συνταγματολόγων που έχουν το προνόμιο στο μονοπώλιο διατύπωσης απόψεων για το σύνταγμα. Βέβαια για κάθε έναν υπάρχουν άλλοι τόσοι που λένε τα αυτονόητα περί πλήρους αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου . Αυτό συνιστά ένα ακόμα σημείο για το πόσο απαραίτητη είναι η διαβούλευση και η συζήτηση για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ

    Ζήτημα 6ο : τι λέει το ίδιο το σύνταγμα
    Το σύνταγμα για να τελειώνει η συζήτηση δεν λέει ότι απαγορεύονται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Λέει ότι το δημόσιο παρέχει κατ αποκλειστικότητα την ανώτατη εκπαίδευση, οι καθηγητές σε αυτά δεν είναι υπάλληλοι αλλά δημόσιο λειτουργοί και ότι το πανεπιστήμιο είναι αυτοδιοίκητο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου,

    Ζήτημα 7ο : Τι λένε όσοι ασπάζονται την δημιουργική προσέγγιση του συντάγματος
    Για ιτην ερμηνεία του συντάγματος υπάρχουν και διεθνές συμφωνίες και ενωσιακές υποχρεώσεις που διαμορφώνουν έναν άλλο πλαίσιο. Όμως ότι και να συζητάνε ότι και να λένε όλες αυτές οι υποχρεώσεις και το διεθνές δίκαιο. δεν επιβάλλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν επιβάλλουν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αυτό που περιγράφουν είναι ο τρόπος που μπορεί να υπάρξουν και όχι η υποχρέωση να υπάρξουν γεγονός που συνιστά την πρώτη λαθροχειρία.
    Η δεύτερη αφορά φόρο το άρθρο 28 του συντάγματος λέει ότι οι διακρατικές συμφωνίες υπερισχύουν του κοινού νόμου όχι όμως του συντάγματος και άρα η επίκλησή τους για την ανάγκη ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ απλά δεν κατισχύει του συντάγματος.

    Η τρίτη λαθροχειρία που γίνετιαι αφορά την συμφωνία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την έγκριση από την μεριά της Ελλάδας της αρχής που προβλέπει την απελευθέρωση της παροχής υπηρεσιών μεταξύ μελών. Άρα αυτομάτως εμποδίζεται κάποιος τρίτος που θέλει να έρθει στην Ελλάδα να ανοίξει πανεπιστήμιο στην χώρα. Κανείς όμως δεν λέι ότι η Ελλάδα νυπέγραψε την συμφωνία με ρητή επιφύλαξη για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Ελλάδα λοιπόν έχει δικαίωμα να μην εφαρμόσει το κομμάτι που αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
    Το τελευταίο και σημαντικότερο επιχείρημα της δημιουργικής συλλογιστικής απέναντι στο σύνταγμα είναι ότι η μη ίδρυση μας φέρνει σε σύγκρουση με τον θεμελιώδη χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο χάρτης λέει όμως στο προοίμιο του ότι τα δικαιώματα που προστατεύει δεν επιβάλλουν αλλαγές στις αρμοδιότητες και τη νομοθεσία των κρατών μελών. Και εδώ καταπίπτει το επιχείρημα της υποχρέωσης τήρησης ενωδιακών απιτήσεων. Απαιτήσεων που έχουν υλοποιηθεί στη χώρα από την εφαρμογή τη λειτουργία και την ίδρυση δεκάδων κολεγίων τα προηγούμενα χρόνια
    Όλα αυτά τα παραπάνω αποτελούν ένα πρόσχημα είναι το πρόσχημα να παρακαμφθεί το σύνταγμα και να υπάρξει μια νομική επίφαση νομιμότητας ώστε να εφαρμοστεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και τίποτα παραπάνω.
    Ζήτημα 8ο: Δεν υπάρχουν κρατικά πανεπιστήμια
    Δεν υπάρχουν κρατικά πανεπιστήμια, η διοίκησή τους δεν διορίζεται από την κυβέρνηση, είναι αυτοδιοίκητα, δεν είναι παραρτήματα υπουργείων ή περιφερειών. Το αντιφατικό – άλλο ένα – μάλιστα είναι ότι οι οπαδοί των μη κρατικών πανεπιστημίων κάνουν τη μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση βάζουν πανεπιστημιακή αστυνομία βγάζουν εγκυκλίους για τις εξετάσεις και πως αυτές πρέπει να γίνουν.

    Ζήτημα 8ο : η ταμπακιέρα
    Το βασικό πρόβλημα που υπάρχει και το οποίο προσπαθεί να χτυπήσει το νομοσχέδιο είναι ο δημόσιος χαρακτήρας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα αυτό είναι που πρέπει να σπάσει: το αποκλειστικό προνόμιο του δημοσίου στην παροχή πανεπιστημιακής εκπαίδευσης η οποία παρέχεται σε όλους δωρεάν. Το προνόμιο και υποχρέωση του δημοσίου να δίνει δωρεάν εκπαίδευση στα παιδιά είναι κατεξοχήν ταξικό ζήτημα. Τα παιδιά των φτωχών οικογενειών περνάνε όλο και λιγότερο στο πανεπιστήμιο η όλη διαδικασία φαντάζει σε έναν δρόμο που γεμίζει διόδια και συνεχώς μπαίνουν και άλλα. Έτσι στα τελευταία μέτρα λοιπόν λίγο πριν το πανεπιστήμιο θα μπει και άλλο που θα αφορά την κατάργηση του τελευταίου δωρεάν ονείρου που υπήρχε για ένα καλύτερο κόσμο διαμέσου της γνώσης.
    Ζήτημα 9ο: ο ανταγωνισμός θα βελτιώσει τα δημόσια πανεπιστήμια
    Πιο δημόσιο σχολείο αναβαθμίστηκε γιατί ιδρύθηκε κάποιο ιδιωτικό; Ποιο δημόσιο νοσοκομείο αναβαθμίστηκε γιατί αναπτύχθηκε η αντίστοιχο ιδιωτικό; Πόσο αναβαθμίστηκε η κοινωνική ασφάλιση όταν αναπτυχθηκε η ιδιωτική; Ποια δημόσια συγκοινωνία βελτιώθηκε γιατί αντίστοιχα αναπτύχθηκε η αντίστοιχη ιδιωτική; Που πήγαν οι δημόσιες τράπεζες από την ανάπτυξη των ιδιωτικών; Ποια δημόσια παραλία αναβαθμίστηκε από τις επί πληρωμη ξαπλώστρες στις παραλίες;

    Ζήτημα 10ο: τα παιδιά που σπουδάζουν στο εξωτερικό κάποιος πρέπει να τα σκεφτεί
    Αν η κυβέρνηση όντως τους σκεφτόταν θα βελτιωνε τα δημόσια ΑΕΙ ώστε αυτά τα παιδιά να μείνουν εδώ να γλιτώσουν και τα έξοδα και να μείνουν και τα χρήματα τους εδώ. Αντ αυτού βάζεις ΕΒΕ και υποχρηματοδοτεί την τριτοβάθμια εκπαίδευση

    Το συγκεκριμένο ερώτημα -κριτήριο, είναι ένα εμπορικό κριτήριο για ανθρώπους που θέλουν να κάνουν μπίζνες για τους ανθρώπους της αγοράς που θεωρούν ότι ήρθε η στιγμή αυτό να πρυτανεύσει στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστούμε το από δω και πέρα του ελληνικού πανεπιστημίου.
    Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει ένας στόχος ο περιορισμός της διαρροής φοιτητών στο εξωτερικό πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα γιατί να φτιαχτούν νέα πανεπιστήμια και δη ιδιωτικά και όχι να ενισχυθούν τα υφιστάμενα (το ίδιο ερώτημα δεύτερη φορα).
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα παράδειγμα για αντιλήψεων σχετικά με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι η Κύπρος .Αυτοί που απορούν γιατί πάνε κα΄ποιοι να σπουδάσουν νομικά στην Κύπρο ας αναρωτηθούνγιατί δεν έγινε νομική της Πάτρας.
    Τελευταία έχουν κλείσει άλλα 20 τμήματα μήπως τελικά όλα αυτά κλείνουν για να υπάρξει ζήτηση έτσι ώστε να φτιαχτεί και η προσφορά για νέους πελάτες;

    Ζήτημα 11ο : ποιοι σπουδάζουν στο εξωτερικό
    Στο εξωτερικό βγαίνουν 2 κατηγορίες φοιτητών: η πρώτη αφορά αυτούς που έχουν τα χρήματα προερχόμενοι από εύπορες οικογένειες που θα πήγαιναν έτσι και αλλιώς, ψάχνοντας για ένα αναγνωρίσιμο πτυχίο, από ένα αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο στο οποίο η φοίτηση η δικτύωση και το status που θα εξασφαλίσουν θα τους διευκολύνει πάρα πολύ στην επαγγελματική τους αποκατάσταση και σταδιοδρομία

    Η δεύτερη κατηγορία αφορά τους μεταπτυχιακούς. Συνολικά έχουμε γύρω στους 40.000 φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό. Οι 10.000 για μεταπτυχιακά και οι 30.000 για προπτυχιακές σπουδές.
    Θα μπορούσαμε να περιορίζαμε αυτούς τους 30.000; θα μπορούσαν να τους μειώναμε;
    Η απάντηση είναι όχι. Παραδείγματα αρκετά η Κύπρος υποδέχεται 11,5 χιλιάδες φοιτητές και στέλνει στο εξωτερικό 27.000. Με 6 ιδιωτικά ΑΕΙ με 6000 έχει εκροή 15.000 φοιτητών περίπου.
    Στην Ελλάδα ξένοι φοιτητές είναι 24.000 και 40.000 είναι στο έξωτερικό. Έχουμε τα ίδια νούμερα χωρίς ιδιωτικά και προφανώς όμως έχουμε πολύ μικρότερα ποσοστά. Φαίνεται λοιπόν ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο δεν μείωσαν την εκροή των φοιτητών
    Να μην ξεχνάμε σε αυτό το βασικό: ότι ο κόσμος φεύγει έξω γιατί εδώ δεν υπάρχουν δουλειές υπάρχει μια κοινωνική ερημοποίηση και το κυριότερο δεν υπάρχουν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς ανθρώπινες σχέσεις στη δουλειά και δεν υπάρχει κανένα πλέγμα προστασίας στους εργαζομένους σήμερα. Θα αλλάξει αυτή η κατάσταση με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή θα γίνουν τα πράγματα χειρότερα; Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι εξελίξεις τέτοιου τύπου θα βελτιώσουν την εικόνα της παραγωγής και της εργασίας.
    Υπάρχουν χώρες που έχουν θετικό ισοζύγιο όσον αφορά την εισροή νεκρών φοιτητών Ναι όλες οι χώρες οι οποίες ήταν πρώην αυτοκρατορίες και η Ελλάδα δεν έχει αυτή την τύχη. Η πιο κοντινή στα μέτρα μας είναι η Πορτογαλία με 47.000 ξένους φοιτητές και 24.000 εκπατρισμένους 25.000 βέβαια είναι από τη Βραζιλία και την Αγκόλα και απλά αναδεικνύεται ότι το βασικό ζήτημα, η γλώσσα, πάντα αποτελεί καθοριστικό σημείο επιλογής σε τέτοιες ζητήματα που αφορούν τις σπουδές.
    Τελειώνοντας το άλλο επιχείρημα που υπάρχει είναι ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα αυξήσουν 1% του ΑΕΠ όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, δηλαδή να υποθέσουμε 2 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ.
    Με δίδακτρα 10.000€ δεν μπορούμε να σκεφτούμε πως θα βρεθούν 200.000 φοιτητές Το κοντινότερο μέγεθος είναι τα ιδιωτικά κολέγια.
    Ο τζίρος των κολεγίων αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι 100 εκατομμύρια ετησίως . Χρειαζόμαστε λοιπόν για να καλυφθούν τα όσα λένε οι κυβερνώντες να υπάρξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα τζιράρουν 20 φορές περισσότερο και θα χρειαστούν γύρω στις 200.000 φοιτητές. Η Γαλλία αυτή τη στιγμή έχει 300.000 φοιτητές από το εξωτερικό και η συντριπτική πλειοψηφία τους πηγαίνει σε δημόσια πανεπιστήμια. Πέραν από αυτό αυτοί φέρνουν 5 δις ευρώ συνάλλαγμα στη Γαλλία. Με 17.000€ ανά άτομο μέσο κόστος σπουδών η Γαλλία ξοδεύει 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ ανά έτος για να τους φιλοξενεί και να τους σπουδάζει. Το κέρδος της είναι 1,3 δις ευρώ ασήμαντο κλάσμα μπροστά στο ΑΕΠ της χώρας. Οι υπολογισμοί των κρατούντων και το θαύμα που περιγράφουν απλά δεν βγαίνει..

    Ζήτημα 12ο: ποιοι τελικά είναι ωφελούμενο από αυτή την ιστορία
    Σίγουρα μια δράκα σχολάρχες τόσο στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια αλλά κυρίως όσο αφορά και τα κολέγια που επιζητούν τα επαγγελματικά τους δικαιώματα αυτά που έχουν κερδίσει με πρόσφατο νόμο να γίνουν και ακαδημαϊκά
    Οι τράπεζες που θα αρχίσουν με μεγάλη όρεξη να χορηγούν φοιτητικά δάνεια καθώς πια το κόστος σπουδών θα είναι τέτοιο που θα υποχρεώνει στη δανειοδότηση αρκετών οικογενειών.
    Οι μάνατζερ διάφορων fund γιατί tα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα τέτοιου τύπου είναι ένας από τους καλύτερους υποδοχείς ξεπλύματος χρήματος
    Και τέλος οι οπαδοί της θρησκείας της αγοράς και αυτοί που δεν μπορούν να βλέπουνε τίποτα γύρω τους που να μην έχει μια τιμή και μια αξία
    Η χώρα όμως δεν το έχει ανάγκη.
    Καμία ισορροπία δεν θα υπάρξει μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού οι νόμοι της αγοράς και των χρηματοδοτήσεων θα αρχίσουν να δημιουργούν προβλήματα ανταγωνισμού και θα θεωρούν τη χρηματοδότηση των ιδιωτικών πρωθύστερη σημαντικότερη απόφαση της χρηματοδότησης των δημόσιων πανεπιστημίων γιατί δημιουργούν αθέμιτους ανταγωνισμούς. Αν όλα αυτά συνδυαστούν με το εθνικό απολυτήριο καταλαβαίνει κανείς ότι η εξέλιξη ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων θα δημιουργήσει μια ταξική ταφόπλακα στα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων η πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη έως αδύνατη η κοινωνική κινητικότητα που υπήρχε θα σταματήσει και ένα σύνολο πραγμάτων έτσι όπως τα γνωρίζαμε σε μια χώρα στην οποία η δυνατότητα να σπουδάσεις στον ένα ή στον άλλο βαθμό ήταν πάντα υπαρκτή θα αρχίσει να καταρρέει.
    Με αυτό τον τρόπο οι περισσότεροι γνωστοί μας γονείς φίλοι συγγενείς που έχουν σπουδάσει δεν θα είχαν σπουδάσει, το 90% των καθηγητών των πανεπιστημίων που διδάσκουν αυτή τη στιγμή δεν θα είχαν σπουδάσει και η χώρα που ζούμε δεν θα ήταν έτσι όπως την έχουμε δει.
    Το άρθρο 16 του συντάγματος έχει συντελέσει στο να υπάρχει δημοκρατία στη χώρα και έρχεται η στιγμή να το υπερασπιστούμε του όχι για αυτό καθεαυτό σαν ένα κείμενο αλλά γιατί είναι κάτι δικό μας που μας αφορά όλους, γιατί είμαστε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προστασίας των αδυνάτων, της ισότητας και της αλληλεγγύης.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:52 | ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ

    Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ένα σύνολο από επιχειρήματα τα οποία είτε συσκοτίζουν είτε εξωραΐζουν είτε συγκαλύπτουν την πραγματικότητα και το πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η συζήτηση για την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ.
    Ζήτημα 1ο : τα στοιχεία χρηματοδότησης των δημόσιων ΑΕΙ
    Εντέχνως η κυβέρνηση εμφανίζει αύξηση των κονδυλίων για τα πανεπιστήμια, χρησιμοποιώντας σαν αφετηρία την περίοδο 2012 – 2013. Η αλήθεια είναι ότι από το 2008 μεσοσταθμικά η χρηματοδότηση έχει πέσει περί το 60% κάτω, τα μέλη ΔΕΠ έχουν μειωθεί κατά 10-35% ενώ ταυτόχρονα οι φοιτητές έχουν αυξηθεί στα μεγάλα ΑΕΙ κατά 20%. Η επιλογή αυτή είναι συνειδητή ορίζει την φθορά ως τον κανόνα των ΑΕΙ διαμορφώνοντας την ανάγκη για εναλλακτική πρόταση. Εναλλακτική που όσο πιο μεγάλη είναι η φθορά και ο πήχης κατεβαίνει χαμηλότερα, τόσο χαμηλότερη θα είναι και αυτή.
    Ζήτημα 2ο ΕΒΕ και ο λόγος για τον οποίο υπάρχει
    Ο ΕΒΕ έχει έρθει για να διαμορφώσει τα στρώματα της υποψήφιας πελατείας των ιδιωτικών ΑΕΙ. Χωρίς να καλύπτει καμία απολύτως ακαδημαϊκή ανάγκη ο ΕΒΕ μόνο το 2023 άφησε 23.000 φοιτητές εκτός Πανεπιστημίου, 11.000 θέσεις κενές και μειωμένο αριθμό φοιτητών σε 153 τμήματα (ενδεικτικά μείωσε κατά 50% τον αριθμό φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και Νοτίου Αιγίου

    Ζήτημα 3ο Οι πρακτικές που υιοθετούνται για να περάσει το νομοσχέδιο: Διαβούλευση
    Το νομοσχέδιο έχει 200 άρθρα συνολικά έχει διαβούλευση μία μόνο εβδομάδα ενώ πάνω εδώ και ενάμιση μήνα με συνεντεύξεις και ανακοινώσεις στα κανάλια και σε εφημερίδες υπήρχε έντονη ειδησιογραφία και αναπαραγωγή πληροφορίας για το πόσο απαραίτητα είναι . Ποιος είναι ο λόγος αυτής της επιλογής; Γιατί τόσος φόβος να ερωτηθεί η κοινωνία και η ακαδημαϊκή κοινότητα να έχουμε μόνο μια εβδομάδα διαβούλευση. Το παράδειγμα της δεδηλωμένης πρόθεσης συγκεκριμένου Fund που δραστηριοποιείται στον χώρο της υγείας να ανοίξει με το πανεπιστήμιο της Λευκωσίας ιατρική σχολή δείχνει ότι κάποιοι τα ήξεραν όλα αρκετό καιρό πριν. Το ότι κάποιοι της αγοράς προετοιμάζονταν ενώ η ακαδημαική κοινότητα δεν ήξερε τίποτα, δεν αποτελεί κάτι μη αποδεκτό ως πρακτική;

    Ζήτημα 4ο : Η οικονομική ανάπτυξη που θα φέρουν τα ιδιωτικά ΑΕΙ
    Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα ωφελήσουν 1-2% του ΑΕΠ κατά την κυβέρνηση. Με πόσους φοιτητές θα γίνει αυτό άραγε. Από που τεκμαίρετε ένας τέτοιος ισχυρισμός.Ποια διεθνής πρακτική το υποδηλώνει; Την ίδια στιγμή που οι κρατούντες συνηθίζουν να στέλνουν τον οποιονδήποτε προτάσσει κάποια πολιτική, στο λογιστήριο του κράτους για κοστολόγηση αυτοί δεν αναφέρουν τον στοιχειώδη υπολογισμό αυτών των αριθμών που χρησιμοποιούν. Πριν φτάσουμε να συζητάμε για το σύνταγμα και την αθλιότητα παράκαμψής του από μόνα τους αυτά τα επιχειρήματα δείχνουν την ποιότητα της επεξεργασίας που έχει γίνει και επιβεβαιώνουν όλους όσους είναι αρνητικοί απέναντι σε αυτό ότι δεν υπάρχει κανενός είδος μελέτης που να αφορά ακαδημαϊκά κριτήρια στην εξέταση του τρόπου και της σκοπιμότητας λειτουργίας ιδιωτικών ΑΕΙ στην χώρα.

    Ζήτημα 5ο: Η περιφρόνηση του συντάγματος
    Η ξεδιάντροποη παράκαμψη του συντάγματος και των όσων αυτό περιγράφει στο άρθρο 16 δεν είναι κάτι που κάποιος δεν περιμένει ως μέθοδο με την οποία μία κυβέρνηση διερευνώντας τα όρια της καθεστωτικής της λογικής και εξουσίας χρησιμοποιεί με τόσο ανοιχτό τρόπο. Ειδικά όταν κατηγορείται ότοι παρακολουθεί τους πολιτικούς της αντιπάλους (και όχι μόνο) και κατατάσσεται 108η χώρα στην ελευθερία του τύπου φαντάζει αυτονόητη. Η πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση ήταν αυτό που λέγεται δημιουργική παράκαμψη του συντάγματος που προέκυψε από τις ευλογίες κάποιων συνταγματολόγων που έχουν το προνόμιο στο μονοπώλιο διατύπωσης απόψεων για το σύνταγμα. Βέβαια για κάθε έναν υπάρχουν άλλοι τόσοι που λένε τα αυτονόητα περί πλήρους αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου . Αυτό συνιστά ένα ακόμα σημείο για το πόσο απαραίτητη είναι η διαβούλευση και η συζήτηση για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ

    Ζήτημα 6ο : τι λέει το ίδιο το σύνταγμα
    Το σύνταγμα για να τελειώνει η συζήτηση δεν λέει ότι απαγορεύονται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Λέει ότι το δημόσιο παρέχει κατ αποκλειστικότητα την ανώτατη εκπαίδευση, οι καθηγητές σε αυτά δεν είναι υπάλληλοι αλλά δημόσιο λειτουργοί και ότι το πανεπιστήμιο είναι αυτοδιοίκητο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου,

    Ζήτημα 7ο : Τι λένε όσοι ασπάζονται την δημιουργική προσέγγιση του συντάγματος
    Για ιτην ερμηνεία του συντάγματος υπάρχουν και διεθνές συμφωνίες και ενωσιακές υποχρεώσεις που διαμορφώνουν έναν άλλο πλαίσιο. Όμως ότι και να συζητάνε ότι και να λένε όλες αυτές οι υποχρεώσεις και το διεθνές δίκαιο. δεν επιβάλλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν επιβάλλουν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αυτό που περιγράφουν είναι ο τρόπος που μπορεί να υπάρξουν και όχι η υποχρέωση να υπάρξουν γεγονός που συνιστά την πρώτη λαθροχειρία.
    Η δεύτερη αφορά φόρο το άρθρο 28 του συντάγματος λέει ότι οι διακρατικές συμφωνίες υπερισχύουν του κοινού νόμου όχι όμως του συντάγματος και άρα η επίκλησή τους για την ανάγκη ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ απλά δεν κατισχύει του συντάγματος.

    Η τρίτη λαθροχειρία που γίνετιαι αφορά την συμφωνία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την έγκριση από την μεριά της Ελλάδας της αρχής που προβλέπει την απελευθέρωση της παροχής υπηρεσιών μεταξύ μελών. Άρα αυτομάτως εμποδίζεται κάποιος τρίτος που θέλει να έρθει στην Ελλάδα να ανοίξει πανεπιστήμιο στην χώρα. Κανείς όμως δεν λέι ότι η Ελλάδα νυπέγραψε την συμφωνία με ρητή επιφύλαξη για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η Ελλάδα λοιπόν έχει δικαίωμα να μην εφαρμόσει το κομμάτι που αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
    Το τελευταίο και σημαντικότερο επιχείρημα της δημιουργικής συλλογιστικής απέναντι στο σύνταγμα είναι ότι η μη ίδρυση μας φέρνει σε σύγκρουση με τον θεμελιώδη χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο χάρτης λέει όμως στο προοίμιο του ότι τα δικαιώματα που προστατεύει δεν επιβάλλουν αλλαγές στις αρμοδιότητες και τη νομοθεσία των κρατών μελών. Και εδώ καταπίπτει το επιχείρημα της υποχρέωσης τήρησης ενωδιακών απιτήσεων. Απαιτήσεων που έχουν υλοποιηθεί στη χώρα από την εφαρμογή τη λειτουργία και την ίδρυση δεκάδων κολεγίων τα προηγούμενα χρόνια
    Όλα αυτά τα παραπάνω αποτελούν ένα πρόσχημα είναι το πρόσχημα να παρακαμφθεί το σύνταγμα και να υπάρξει μια νομική επίφαση νομιμότητας ώστε να εφαρμοστεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και τίποτα παραπάνω.
    Ζήτημα 8ο: Δεν υπάρχουν κρατικά πανεπιστήμια
    Δεν υπάρχουν κρατικά πανεπιστήμια, η διοίκησή τους δεν διορίζεται από την κυβέρνηση, είναι αυτοδιοίκητα, δεν είναι παραρτήματα υπουργείων ή περιφερειών. Το αντιφατικό – άλλο ένα – μάλιστα είναι ότι οι οπαδοί των μη κρατικών πανεπιστημίων κάνουν τη μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση βάζουν πανεπιστημιακή αστυνομία βγάζουν εγκυκλίους για τις εξετάσεις και πως αυτές πρέπει να γίνουν.

    Ζήτημα 8ο : η ταμπακιέρα
    Το βασικό πρόβλημα που υπάρχει και το οποίο προσπαθεί να χτυπήσει το νομοσχέδιο είναι ο δημόσιος χαρακτήρας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα αυτό είναι που πρέπει να σπάσει: το αποκλειστικό προνόμιο του δημοσίου στην παροχή πανεπιστημιακής εκπαίδευσης η οποία παρέχεται σε όλους δωρεάν. Το προνόμιο και υποχρέωση του δημοσίου να δίνει δωρεάν εκπαίδευση στα παιδιά είναι κατεξοχήν ταξικό ζήτημα. Τα παιδιά των φτωχών οικογενειών περνάνε όλο και λιγότερο στο πανεπιστήμιο η όλη διαδικασία φαντάζει σε έναν δρόμο που γεμίζει διόδια και συνεχώς μπαίνουν και άλλα. Έτσι στα τελευταία μέτρα λοιπόν λίγο πριν το πανεπιστήμιο θα μπει και άλλο που θα αφορά την κατάργηση του τελευταίου δωρεάν ονείρου που υπήρχε για ένα καλύτερο κόσμο διαμέσου της γνώσης.
    Ζήτημα 9ο: ο ανταγωνισμός θα βελτιώσει τα δημόσια πανεπιστήμια
    Πιο δημόσιο σχολείο αναβαθμίστηκε γιατί ιδρύθηκε κάποιο ιδιωτικό; Ποιο δημόσιο νοσοκομείο αναβαθμίστηκε γιατί αναπτύχθηκε η αντίστοιχο ιδιωτικό; Πόσο αναβαθμίστηκε η κοινωνική ασφάλιση όταν αναπτυχθηκε η ιδιωτική; Ποια δημόσια συγκοινωνία βελτιώθηκε γιατί αντίστοιχα αναπτύχθηκε η αντίστοιχη ιδιωτική; Που πήγαν οι δημόσιες τράπεζες από την ανάπτυξη των ιδιωτικών; Ποια δημόσια παραλία αναβαθμίστηκε από τις επί πληρωμη ξαπλώστρες στις παραλίες;

    Ζήτημα 10ο: τα παιδιά που σπουδάζουν στο εξωτερικό κάποιος πρέπει να τα σκεφτεί
    Αν η κυβέρνηση όντως τους σκεφτόταν θα βελτιωνε τα δημόσια ΑΕΙ ώστε αυτά τα παιδιά να μείνουν εδώ να γλιτώσουν και τα έξοδα και να μείνουν και τα χρήματα τους εδώ. Αντ αυτού βάζεις ΕΒΕ και υποχρηματοδοτεί την τριτοβάθμια εκπαίδευση

    Το συγκεκριμένο ερώτημα -κριτήριο, είναι ένα εμπορικό κριτήριο για ανθρώπους που θέλουν να κάνουν μπίζνες για τους ανθρώπους της αγοράς που θεωρούν ότι ήρθε η στιγμή αυτό να πρυτανεύσει στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστούμε το από δω και πέρα του ελληνικού πανεπιστημίου.
    Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει ένας στόχος ο περιορισμός της διαρροής φοιτητών στο εξωτερικό πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα γιατί να φτιαχτούν νέα πανεπιστήμια και δη ιδιωτικά και όχι να ενισχυθούν τα υφιστάμενα (το ίδιο ερώτημα δεύτερη φορα).
    Χαρακτηριστικό παράδειγμα παράδειγμα για αντιλήψεων σχετικά με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι η Κύπρος .Αυτοί που απορούν γιατί πάνε κα΄ποιοι να σπουδάσουν νομικά στην Κύπρο ας αναρωτηθούνγιατί δεν έγινε νομική της Πάτρας.
    Τελευταία έχουν κλείσει άλλα 20 τμήματα μήπως τελικά όλα αυτά κλείνουν για να υπάρξει ζήτηση έτσι ώστε να φτιαχτεί και η προσφορά για νέους πελάτες;

    Ζήτημα 11ο : ποιοι σπουδάζουν στο εξωτερικό
    Στο εξωτερικό βγαίνουν 2 κατηγορίες φοιτητών: η πρώτη αφορά αυτούς που έχουν τα χρήματα προερχόμενοι από εύπορες οικογένειες που θα πήγαιναν έτσι και αλλιώς, ψάχνοντας για ένα αναγνωρίσιμο πτυχίο, από ένα αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο στο οποίο η φοίτηση η δικτύωση και το status που θα εξασφαλίσουν θα τους διευκολύνει πάρα πολύ στην επαγγελματική τους αποκατάσταση και σταδιοδρομία

    Η δεύτερη κατηγορία αφορά τους μεταπτυχιακούς. Συνολικά έχουμε γύρω στους 40.000 φοιτητές που σπουδάζουν στο εξωτερικό. Οι 10.000 για μεταπτυχιακά και οι 30.000 για προπτυχιακές σπουδές.
    Θα μπορούσαμε να περιορίζαμε αυτούς τους 30.000; θα μπορούσαν να τους μειώναμε;
    Η απάντηση είναι όχι. Παραδείγματα αρκετά η Κύπρος υποδέχεται 11,5 χιλιάδες φοιτητές και στέλνει στο εξωτερικό 27.000. Με 6 ιδιωτικά ΑΕΙ με 6000 έχει εκροή 15.000 φοιτητών περίπου.
    Στην Ελλάδα ξένοι φοιτητές είναι 24.000 και 40.000 είναι στο έξωτερικό. Έχουμε τα ίδια νούμερα χωρίς ιδιωτικά και προφανώς όμως έχουμε πολύ μικρότερα ποσοστά. Φαίνεται λοιπόν ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Κύπρο δεν μείωσαν την εκροή των φοιτητών
    Να μην ξεχνάμε σε αυτό το βασικό: ότι ο κόσμος φεύγει έξω γιατί εδώ δεν υπάρχουν δουλειές υπάρχει μια κοινωνική ερημοποίηση και το κυριότερο δεν υπάρχουν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς ανθρώπινες σχέσεις στη δουλειά και δεν υπάρχει κανένα πλέγμα προστασίας στους εργαζομένους σήμερα. Θα αλλάξει αυτή η κατάσταση με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή θα γίνουν τα πράγματα χειρότερα; Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι εξελίξεις τέτοιου τύπου θα βελτιώσουν την εικόνα της παραγωγής και της εργασίας.
    Υπάρχουν χώρες που έχουν θετικό ισοζύγιο όσον αφορά την εισροή νεκρών φοιτητών Ναι όλες οι χώρες οι οποίες ήταν πρώην αυτοκρατορίες και η Ελλάδα δεν έχει αυτή την τύχη. Η πιο κοντινή στα μέτρα μας είναι η Πορτογαλία με 47.000 ξένους φοιτητές και 24.000 εκπατρισμένους 25.000 βέβαια είναι από τη Βραζιλία και την Αγκόλα και απλά αναδεικνύεται ότι το βασικό ζήτημα, η γλώσσα, πάντα αποτελεί καθοριστικό σημείο επιλογής σε τέτοιες ζητήματα που αφορούν τις σπουδές.
    Τελειώνοντας το άλλο επιχείρημα που υπάρχει είναι ότι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα αυξήσουν 1% του ΑΕΠ όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, δηλαδή να υποθέσουμε 2 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ.
    Με δίδακτρα 10.000€ δεν μπορούμε να σκεφτούμε πως θα βρεθούν 200.000 φοιτητές Το κοντινότερο μέγεθος είναι τα ιδιωτικά κολέγια.
    Ο τζίρος των κολεγίων αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι 100 εκατομμύρια ετησίως . Χρειαζόμαστε λοιπόν για να καλυφθούν τα όσα λένε οι κυβερνώντες να υπάρξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα τζιράρουν 20 φορές περισσότερο και θα χρειαστούν γύρω στις 200.000 φοιτητές. Η Γαλλία αυτή τη στιγμή έχει 300.000 φοιτητές από το εξωτερικό και η συντριπτική πλειοψηφία τους πηγαίνει σε δημόσια πανεπιστήμια. Πέραν από αυτό αυτοί φέρνουν 5 δις ευρώ συνάλλαγμα στη Γαλλία. Με 17.000€ ανά άτομο μέσο κόστος σπουδών η Γαλλία ξοδεύει 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ ανά έτος για να τους φιλοξενεί και να τους σπουδάζει. Το κέρδος της είναι 1,3 δις ευρώ ασήμαντο κλάσμα μπροστά στο ΑΕΠ της χώρας. Οι υπολογισμοί των κρατούντων και το θαύμα που περιγράφουν απλά δεν βγαίνει..

    Ζήτημα 12ο: ποιοι τελικά είναι ωφελούμενο από αυτή την ιστορία
    Σίγουρα μια δράκα σχολάρχες τόσο στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια αλλά κυρίως όσο αφορά και τα κολέγια που επιζητούν τα επαγγελματικά τους δικαιώματα αυτά που έχουν κερδίσει με πρόσφατο νόμο να γίνουν και ακαδημαϊκά
    Οι τράπεζες που θα αρχίσουν με μεγάλη όρεξη να χορηγούν φοιτητικά δάνεια καθώς πια το κόστος σπουδών θα είναι τέτοιο που θα υποχρεώνει στη δανειοδότηση αρκετών οικογενειών.
    Οι μάνατζερ διάφορων fund γιατί tα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα τέτοιου τύπου είναι ένας από τους καλύτερους υποδοχείς ξεπλύματος χρήματος
    Και τέλος οι οπαδοί της θρησκείας της αγοράς και αυτοί που δεν μπορούν να βλέπουνε τίποτα γύρω τους που να μην έχει μια τιμή και μια αξία
    Η χώρα όμως δεν το έχει ανάγκη.
    Καμία ισορροπία δεν θα υπάρξει μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού οι νόμοι της αγοράς και των χρηματοδοτήσεων θα αρχίσουν να δημιουργούν προβλήματα ανταγωνισμού και θα θεωρούν τη χρηματοδότηση των ιδιωτικών πρωθύστερη σημαντικότερη απόφαση της χρηματοδότησης των δημόσιων πανεπιστημίων γιατί δημιουργούν αθέμιτους ανταγωνισμούς. Αν όλα αυτά συνδυαστούν με το εθνικό απολυτήριο καταλαβαίνει κανείς ότι η εξέλιξη ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων θα δημιουργήσει μια ταξική ταφόπλακα στα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων η πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη έως αδύνατη η κοινωνική κινητικότητα που υπήρχε θα σταματήσει και ένα σύνολο πραγμάτων έτσι όπως τα γνωρίζαμε σε μια χώρα στην οποία η δυνατότητα να σπουδάσεις στον ένα ή στον άλλο βαθμό ήταν πάντα υπαρκτή θα αρχίσει να καταρρέει.
    Με αυτό τον τρόπο οι περισσότεροι γνωστοί μας γονείς φίλοι συγγενείς που έχουν σπουδάσει δεν θα είχαν σπουδάσει, το 90% των καθηγητών των πανεπιστημίων που διδάσκουν αυτή τη στιγμή δεν θα είχαν σπουδάσει και η χώρα που ζούμε δεν θα ήταν έτσι όπως την έχουμε δει.
    Το άρθρο 16 του συντάγματος έχει συντελέσει στο να υπάρχει δημοκρατία στη χώρα και έρχεται η στιγμή να το υπερασπιστούμε του όχι για αυτό καθεαυτό σαν ένα κείμενο αλλά γιατί είναι κάτι δικό μας που μας αφορά όλους, γιατί είμαστε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προστασίας των αδυνάτων, της ισότητας και της αλληλεγγύης.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:51 | Ελένη Αποστολίδου

    Στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του ΥΠΑΙΘΑ με τίτλο «Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου κλπ» αναφέρεται η Ίδρυση Σχολής Θετικών Επιστημών στο ΔΠΘ, ενώ δεν αναφέρεται οτιδήποτε σχετικό περί μεταβατικών διατάξεων για τις διαδικασίες συγκρότησης και ανάδειξης των οργάνων διοίκησης της Σχολής ή/και τον ορισμό «προσωρινής Κοσμητείας».

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:33 | Κωνσταντίνος Μπεκρής

    Αφήστε τα νομοσχέδια….Κοιτάξτε να περάσετε την τροπολογία για τις ελεύθερες μετεγγραφές των φοιτητων τριτεκνων και πολυτέκνων οικογενειών Τροπολογία υπογεγραμμένη από 17 βουλευτές της παράταξης σας κ.Υπουργε την οποία έχετε στο συρτάρι σας μήνες τώρα και την αγνοείτε!Μέτρο που θ ανακουφίσει πάρα πολλές οικογένειες και που δεν έχει δημοσιονομικο κόστος για το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης!Σημειωτεον πως εκφράστηκε θετικά γι αυτο και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στη συνάντησή του (8/6/23) με την ΑΣΠΕ!Δυστυχώς ακόμη περιμένουμε!!!

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:30 | Ν. Κοντουδάκης_ΔΕΠ (ΔΙΠΑΕ, Δράμα)

    Σύμφωνα με το προτεινόμενο άρθρο 3, το Τμήμα Αγροτικής Βιοτεχνολογίας και Οινολογίας μετονομάζεται σε Τμήμα Αμπελουργίας και Οινολογίας (ορθότερα θα έπρεπε να περιλαμβάνεις ο τίτλος και το τομέα των «Ποτών»), το δε Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος μετονομάζεται σε Τμήμα Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Ανθεκτικότητας. Σύμφωνα με το άρθρο 131 του Νόμου 5039/2023 και τα δυο Τμήματα διαθέτουν επαγγελματικά δικαιώματα, γεωπόνου και δασολόγου αντίστοιχα. Η μετονομασία και η απώλεια των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε συνδυασμό με την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων στα μεγάλα αστικά κέντρα θα οδηγήσει σε άμεση υποβάθμιση και των δυο Τμημάτων με σημαντικές επιπτώσεις στον αριθμό εισακτέων φοιτητών και στην συνέχιση λειτουργεία τους.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:25 | Καραγκιόζη Γεωργία

    Πιστεύω πως υπάρχουν πολύ πιο φλέγοντα ζητήματα που θα έπρεπε η κυβέρνηση να μας λύσει και όχι να συγχωνευτουν δύο τμήματα με μεγάλο παρελθόν και εξίσου μεγάλο μέλλον.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:13 | Frank

    Το Μέρος Α’ ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ πρέπει να αποσυρθεί λαμβάνοντας υπόψη ότι η μεταφορά των Τμημάτων του ΔΙΠΑΕ που εδρεύουν στην Ανατολική Μακεδονία δεν εξυπηρετεί καμία σκοπιμότητα όπως προκύπτει και από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο νόμου. Η γενικόλογη σκοπιμότητα της ενίσχυσης του ΔΠΘ σχετίζεται ισχυρά με την δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων και ελάχιστα με την μεταφορά των Τμημάτων του ΔΙΠΑΕ.
    Αντιθέτως η μεταφορά των Τμημάτων του ΔΙΠΑΕ που εδρεύουν στην Ανατολική Μακεδονία είναι ένα εγχείρημα με υψηλό οικονομικό κόστος στο οποίο ανακύπτουν δυσεπίλυτα νομικά ζητήματα και για την υλοποίησή του απαιτείται σημαντική επένδυση σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό χωρίς αυτό να προσδίδει ανάλογα οφέλη.
    Δημιουργεί σημαντικό πρόβλημα στην ομαλή λειτουργία των των Τμημάτων και τις σπουδές των φοιτητών. Ανακόπτει επίσης την αναπτυξιακή πορεία τους τόσο σε εκπαιδευτικό όσο και σε ερευνητικό επίπεδο.
    Ποιος είναι ο ρόλος της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης?
    Που είναι το αυτοδιοίκητο και η αυτοτέλεια του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου?
    Εάν θέλουμε στήριξη του ΔΠΘ θα πρέπει να γίνει σημαντική ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό και σε οικονομικούς πόρους θα επιτρέψει την εκπλήρωση των ακαδημαϊκών και εθνικών σκοπών του ΔΠΘ και θα αναβαθμίσει ποιοτικά την περιοχή. Είναι απαραίτητες και αναγκαίες οι γενναίες προσλήψεις διοικητικού προσωπικού, είναι απαραίτητες και αναγκαίες στα περισσότερα τμήματα του ΔΠΘ οι εκλογές πολλών νέων μελών του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού. Μόνο η ουσιαστική ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό και σε οικονομικούς πόρους θα επιτρέψει την εκπλήρωση των ακαδημαϊκών και εθνικών σκοπών του ΔΠΘ και θα αναβαθμίσει ποιοτικά την περιοχή. (Πηγή : http://www.paratiritis-news.gr [ https://www.paratiritis-news.gr/duth-corner/enischysi-tou-dimokriteiou-panepistimiou-kai-alla-paramythia/?fbclid=IwAR2K5pZnDGt4eUsZMORYrKIMe69u5Ui3gbSVh5D3VswJIz3QIu5lut_2rBc%5D )

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 17:05 | Μελίνα

    Για το Άρθρο 8
    Η Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης να παραμείνει ως είναι καθώς η προσθήκη της επιστήμης της εργοθεραπείας στο πρόγραμμα σπουδών θα οδηγήσει σε υποβάθμιση των σπουδών και της επαγγελματικής επάρκειας και των δύο κλάδων. Η εργοθεραπεία αποτελεί επιστήμη Υγείας και δεν αποτελεί συγγενή επιστημονικό κλάδο με την Φυσική αγωγή και τον Αθλητισμό .

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 16:48 | Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (ΠΑΣΕΔΙΠ)

    Εκφράζουμε ρητά την πλήρη αντίθεση μας επί όλου του νομοσχεδίου διότι έχει ως κύριο σκοπό της μετατροπή του Δημόσιου Πανεπιστημίου σε ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ πτυχίων παράλληλα με την ίδρυση ιδιωτικών κατ’ ευφημισμό «Πανεπιστημίων» με βάση τις προτεινόμενες διατάξεις του μέρους Δ’ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (άρθρα 127-155), διότι δεν είναι σύμφωνο με το σύνταγμα (άρθρο 16). Επίσης όποια εφαρμογή αυτών των διατάξεων δεν θα λειτουργήσει προς όφελος των Ελλήνων πολιτών και της νεολαίας μας. Αντίθετα:
    ● Για την πρόσβαση στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια θα απαιτείται κάθε οικογένεια φοιτητή να ξοδέψει αρκετές χιλιάδες ευρώ για δίδακτρα, ακόμη και μέσω δανεισμού, που θα υποθηκεύει το μέλλον τόσο αυτών όσο και τον οικογενειών τους! Στις Η.Π.Α. και τη Μ. Βρετανία αυτή η πολιτική οδήγησε σε υπερχρέωση με τραγικά αδιέξοδα.
    ● Οι φοιτητές/τριες για να σπουδάζουν θα πρέπει να ανταποκρίνονται στον κανόνα για υψηλά δίδακτρα, απαγορευτικά για τον μέσο εργαζόμενο που αγωνίζεται να ανταπεξέλθει στους χαμηλούς μισθούς, τα δάνεια και την ακρίβεια! Πρέπει η αναγνωρισμένη λαϊκή ανάγκη για δωρεάν σπουδές να αποτελέσει ύψιστη προτεραιότητα, ας μην λησμονούνται οι φόροι που ήδη εισπράττονται. Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα το σκοπό αυτό, αρκεί να στηριχθεί η φοιτητική μέριμνα και να μην θεσπίζονται δίδακτρα.
    ● Νομοθετεί την ελπίδα ότι “φημισμένα” διεθνή πανεπιστήμια δήθεν θα ιδρύσουν ποιοτικά παραρτήματα στην μικρή ελληνική αγορά και στο μέλλον όλοι θα μένουμε Αθήνα ή έστω Θεσσαλονίκη, αδιαφορώντας για την ελληνική περιφέρεια και απαξιώνοντας περισσότερο τα περιφερειακά πανεπιστήμια!
    ● «Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα αναβαθμίσουν τα υπάρχοντα δημόσια πανεπιστήμια», Άλλωστε κάτι τέτοιο δεν έγινε ούτε στην περίπτωση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αλλά ούτε και στην περίπτωση των ιδιωτικών νοσοκομείων.
    ● Ο αριθμός των νέων που φεύγουν εκτός Ελλάδας για σπουδές δεν θα μειωθεί, γιατί η πλειοψηφία των νέων φεύγει από τη χώρα μας κυρίως για μεταπτυχιακές σπουδές και με βασική αιτία την ελπίδα απασχόλησης στο εξωτερικό και τις καλύτερες αμοιβές!
    ● Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αν και λειτουργούν σε παγκόσμιο επίπεδο είναι μειοψηφία σε σχέση με τα κρατικά, ενώ ευρωπαϊκές χώρες πρότυπα όπως η Φινλανδία και το Λουξεμβούργο έχουν τα δημόσια πανεπιστήμια σαν βάση της δημοκρατίας τους, προσφέροντας σταθερά την τριτοβάθμια εκπαίδευση δωρεάν.
    ● Δεν θα προσφέρουν στην αύξηση του ΑΕΠ της χώρας, καθώς έχουμε παραδείγματα στην Ευρώπη σε χώρες παρόμοιων συνθηκών με τη δική μας. Η αποτυχία ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Πορτογαλία και το ασήμαντο κομμάτι του κλάδου που αντιπροσωπεύουν σε Γαλλία, Γερμανία, ακόμη και Μεγάλη Βρετανία!
    ● Δεν θα αυξήσουν τον ανταγωνισμό και δεν θα αναβαθμίσουν τα πτυχία, καθώς η εμπειρία δείχνει ότι προάγοντας το κέρδος η ποιότητα υποβαθμίζεται, καταλήγοντας τελικά σε αμφιβόλου ποιότητας πτυχία και αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα!
    Ως πανεπιστημιακοί λειτουργοί, ως ακαδημαϊκοί και προπαντός ως δάσκαλοι των φοιτητών μας έχουμε υποχρέωση να δίνουμε το παράδειγμα, να στηρίζουμε και να διεκδικούμε ένα σύστημα λειτουργίας με βάση τις Συνταγματικές επιταγές για δωρεάν και δημόσια εκπαίδευση. Τα ολοένα και λιγότερα υποστηρικτικά μέσα των Πανεπιστημίων, τόσο σε υλικοτεχνική υποδομή όσο και σε έμψυχο υλικό, καταρρακώνουν και υποβαθμίζουν την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία των ιδρυμάτων και συστηματικά στρώνουν το δρόμο για την εμπορευματοποίηση του αγαθού της εκπαίδευσης. Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο διαχρονικά μαστίζεται από ασφυκτική υποχρηματοδότηση και έντονη υποστελέχωση, που έχουν επιδεινωθεί σημαντικά την τελευταία δεκαπενταετία, όπως μαρτυρούν και τα επίσημα στοιχεία των πανεπιστημίων. Υποβαθμίζεται η αξία των πανεπιστημιακών πτυχίων και των εργασιακών δικαιωμάτων λόγω περίσσειας πτυχιούχων και κατακερματισμού πτυχίων, τη στιγμή που ήδη υπάρχει υψηλή ανεργία, ευρεία ετεροαπασχόληση και πολλές σχολές χωρίς αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα.
    Το νέο νομοσχέδιο που κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, έρχεται να θέσει «κανόνες παιχνιδιού» στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης οικονομίας με άνοιγμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ιδιωτικά συμφέροντα αλλά και περιέχοντας διατάξεις που μετά βεβαιότητας φέρνουν αλλαγές και στα δημόσια πανεπιστήμια προωθώντας την ιδιωτικοποίησή τους σε αντίθεση με το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το «Δικαίωμα εκπαίδευσης» (άρθρο 14, παράγραφος 3) προβλέπεται ρητά ότι «Η ελευθερία ίδρυσης εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με σεβασμό των δημοκρατικών αρχών και γίνονται σεβαστά σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες που διέπουν την άσκησή τους», δηλαδή, στην ελληνική περίπτωση, σύμφωνα με τις ειδικές ρυθμίσεις του Άρθρου 16 του Συντάγματος.
    Τέλος καταδικάζουμε το στενό χρονικό διάστημα της διαβούλευσης το οποίο δεν επιτρέπει τον ανοικτό και παραγωγικό διάλογο, όπως αυτός επιβάλλεται από τις καλές πρακτικές νομοθέτησης αλλά και τις Ακαδημαϊκές και επιστημονικές αξίες. Επιπλέον ο σύντομος χρόνος δεν είναι σύμφωνος με την κείμενη νομοθεσία περί διαβουλεύσεων (με το άρθρο 61 του ν. 4622/2019, ΦΕΚ Α΄ 133), αλλά και των καλών πρακτικών της ανοικτής διακυβέρνησης.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 16:07 | Ν.Κοντουδάκης_ΔΕΠ (ΔΙΠΑΕ, Δράμα)

    Σύμφωνα με το προτεινόμενο άρθρο 3, το Τμήμα Αγροτικής Βιοτεχνολογίας και Οινολογίας μετονομάζεται σε Τμήμα Αμπελουργίας και Οινολογίας (ορθότερα θα έπρεπε να περιλαμβάνεις ο τίτλος και το τομέα των «Ποτών»), το δε Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος μετονομάζεται σε Τμήμα Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Ανθεκτικότητας. Σύμφωνα με το άρθρο 131 του Νόμου 5039/2023 και τα δυο Τμήματα διαθέτουν επαγγελματικά δικαιώματα, γεωπόνου και δασολόγου αντίστοιχα. Η μετονομασία και η απώλεια των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε συνδυασμό με την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων στα μεγάλα αστικά κέντρα θα οδηγήσει σε άμεση υποβάθμιση και των δυο Τμημάτων με σημαντικές επιπτώσεις στον αριθμό εισακτέων φοιτητών και την συνέχιση λειτουργίας των Τμημάτων.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 14:50 | ΔΕΠ ΔΙΠΑΕ

    Η μόνιμη επωδός στην οικονομική ανάλυση ότι η σταθερότητα και δει η φορολογική, αποτελεί προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη και πρόοδο, παραβιάζεται ασύστολα από τον εκάστοτε Υπουργό Παιδείας που υλοποιεί και μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση πριν καν εφαρμοστούν και αξιολογηθούν τα αποτελέσματα της μεταρρύθμισης του προκατόχου του. Είναι επίσης πρωτοφανές στα ακαδημαϊκά χρονικά, ο κανιβαλισμός δομών ενός πανεπιστημίου (ΔΙ.ΠΑ.Ε.) από ένα άλλο πανεπιστήμιο (Δ.Π.Θ.) δίχως μάλιστα τη συναίνεση της ακαδημαϊκής κοινότητας (υπάρχουν αντίθετες αποφάσεις οργάνων). Δεν προσβάλλεται άραγε το αυτοδιοίκητο (άρθρο 16);
    Δυστυχώς είναι εμφανής και η προχειρότητα σύνταξης του νομοσχεδίου που αγνοεί βασικούς κανόνες λειτουργίας Τμημάτων, προγραμμάτων και έργων, γεγονός που θα δημιουργήσει πληθώρα νομικών, οικονομικών και διαχειριστικών ζητημάτων τα οποία είναι κοστοβόρα και χρονοβόρα χωρίς να είναι πρόδηλο το όποιο όφελος αναμένεται να προκύψει. Που είναι άραγε οι περίφημες μελέτες σκοπιμότητας που υποστηρίζουν την αναγκαιότητα μιας τέτοιας ρύθμισης και η τύχη των οποίων ακόμα αγνοείται;
    Στην αιτιολογική έκθεση επικαλούνται αόριστα εθνικοί λόγοι για τον ανωτέρω κανιβαλισμό αλλά μάλλον το ακριβώς αντίθετο επιτυγχάνεται. Ποιοι είναι αυτοί οι εθνικοί λόγοι που επιβάλλουν τη μείωση του αριθμού των πανεπιστημίων που δραστηριοποιούνται στην περιφέρεια Α.Μ.Θ. από δύο σε ένα, με τον εξοβελισμό του ΔΙ.ΠΑ.Ε; Και ποιοι είναι αντίστοιχα οι εθνικοί λόγοι που επιβάλλουν τη λειτουργία τριών πανεπιστημίων στην περιφέρεια Κρήτης; Αν κρίνουμε πάντως από το κατά κεφαλήν εισόδημα των δύο περιφερειών, το μοντέλο της Κρήτης πρέπει να θεωρηθεί επιτυχημένο και όχι αυτό το πείραμα που επιχειρείται στην Α.Μ.Θ..
    Αποτελεί τουλάχιστον ειρωνεία ότι η μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για το Δ.Π.Θ. και εν γένει για όλα τα περιφερειακά πανεπιστήμια, γεννάται με το ΜΕΡΟΣ Δ΄ του παρόντος νομοσχεδίου. Η ίδρυση ΝΠΠΕ στα μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε ακαδημαϊκό, οικονομικό και εν τέλει σε πληθυσμιακό μαρασμό της ΑΜΘ και της ελληνικής περιφέρειας. Επιπλέον, το ΜΕΡΟΣ Δ΄ αντιστρατεύεται τους εθνικούς λόγους που επικαλείται η αιτιολογική έκθεση καθώς ανοίγει διάπλατα τις πύλες για την ίδρυση του πρώτου Τουρκικού Πανεπιστημίου στη Θράκη το οποίο θα λειτουργήσει ως δούρειος ίππος για τον αφελληνισμό της περιοχής. Όσοι γνωρίζουν τη δράση του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής κατανοούν και τα συμφραζόμενα.
    Γι’ αυτούς τους λόγους τα ΜΕΡΗ Α΄ και Δ΄ πρέπει να αποσυρθούν.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 14:34 | Γεωργίου Κωνσταντίνος, Μέλος ΔΕΠ ΠΔΜ ΤΜΗΜΑ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

    Αγαπητοί και αγαπητές,

    Αναφορικά με την ακαδημαϊκή “ακροβασία” της ίδρυσης ενός ακόμα Πανεπιστημιακού Τμήματος Εργοθεραπείας υπό την ομπρέλα της σχολής επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού πέρα των όσων έχουν διατυπωθεί από τους υπόλοιπους συνομιλητές θα αναπτύξω τη συλλογιστική μου σε δύο επίπεδα.

    Α) Το πρώτο επίπεδο αφορά στη νέο-φιλευλευθεροποίηση της Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και της “αθρόας”-δίχως έρευνα προσφοράς πτυχίων. Θέτω λοιπόν το ερώτημα: εάν και κατά πόσο η ίδρυση ενός ακόμα τμήματος συμβάλει στην ουσιαστική βελτίωση και προαγωγή της ακαδημαϊκής και τελικά κλινικής ταυτότητας των μελλοντικών εργοθεραπευτών; Ουσιαστικά, ο μαζικός, ταυτόχρονος και πρόχειρος σχεδιασμός εκπαιδευτικών προγραμμάτων που δεν ενσωματώνουν τα επίκαιρα ζητήματα και την εμπειρική γνώση που έχει αποκτηθεί τα προηγούμενα χρόνια από τα δύο εν λειτουργία δημόσια τμήματα αφορά στην ανακύκλωση λανθασμένων επιλογών που δε συμβάλουν στην απόκτηση μιας σύγχρονης και ανταγωνιστικής επαγγελματικής ταυτότητας (για παράδειγμα πως μπορούμε να διασφαλίσουμε το ότι οι απόφοιτοι από το εν ιδρύσει τμήμα δε θα αποκλείονται από την πρόσβαση στην αγορά εργασίας αφού θα ορίζονται ως επαγγελματίες υγείας που θα έχουν λάβει πτυχίο από ένα τμήμα φυσικής αγωγής και τελικά πόσο ανταγωνιστικά θα είναι τα πτυχία αυτών, σε ένα εργασιακό περιβάλλον που έχει ήδη αρχίσει να παρουσιάζει στοιχεία κόπωσης;). Και εδώ έρχεται να προστεθεί μια ακόμα ουσιαστική αστοχία, που αφορά στην συγχώνευση των δύο διακριτών επιστημολογικών και οντολογικών πεδίων, αυτού της φυσικής αγωγής και ενός αμιγώς θεραπευτικού επαγγέλματος με βαθιά ιστορία στις πολιτικές της υγείας, την κοινωνική συμπερίληψη μέσα από τη συμμετοχή σε ‘Έργα” με νόημα.

    Β) Στο Δεύτερο επίπεδο πρέπει να υπογραμμιστούν τα σημαντικά ζητήματα που θα αντιμετωπισθούν στην λειτουργία του καινούριου τμήματος. Δύο είναι τα βασικά ερωτηματικά. 1) Με ποιον τρόπο θα διδαχθούν μαθήματα που αφορούν σε γνωστικά αντικείμενα αμιγώς εργοθεραπευτικού περιεχομένου (λόγω του ότι υπάρχουν ελάχιστα μέλη της Εργοθεραπευτικής κοινότητας που πληρούν τις προυποθέσεις ένταξής τους στο μόνιμο προσωπικό των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων);. 2) Με ποιον τρόπο θα λειτουργήσει η κλινική άσκηση των νέων φοιτητών σε μια γεωγραφική περιοχή η οποία βρίσκεται μακρυά από μεγάλα αστικά κέντρα και άρα μακρυά από φορείς εκπόνησης της εργοθεραπείας με δυνατότητα απορρόφησης φοιτητών για κλινική άσκηση (το γνωστικό αντικείμενο της κλινικής άσκησης διδάσκεται σε όλα τα έτη σπουδών); Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι η κλινική άσκηση αποτελεί σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Εργοθεραπευτών αλλά και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Εκπαίδευση στην Εργοθεραπεία το σημαντικότερο γνωστικό αντικείμενο των προπτυχιακών προγραμμάτων και στην ουσία αποτελεί την αιχμή του δόρατος για την επιστημονική κατάρτιση των μελλοντικών εργοθεραπευτών.

    Βρισκόμαστε λοιπόν, εμπρός σε μια απόφαση η οποία αγνοεί ουσιαστικά ζητήματα της σύγχρονης πραγματικότητας του Εργοθεραπευτικού Επαγγέλματος και των μελλοντικών προκλήσεων αυτού. Καλώ την ακαδημαϊκή και πολιτική κοινότητα να σκεφτεί σε βάθος την επιλογή της, με στόχο την προαγωγή της γνώσης και του επαγγελματικού μέλλοντος των αυριανών εργοθεραπευτών. Καλώ επίσης την ακαδημαϊκή κοινότητα να αναλογιστεί την ευθύνη που φέρει έναντι μιας πρόχειρης απόφασης η οποία σε βάθος χρόνου ενδέχεται να στρέψει τους αυριανούς μας φοιτητές στην ιδιωτική εκπαίδευση με εμφανείς προεκτάσεις για την κουλτούρα των αυριανών θεραπευτών. Στην παρούσα φάση θα πρέπει όλοι να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στο συμφέρον των φοιτητών και αυριανών εργοθεραπευτών/τριών εστιάζοντας λιγότερο στα “μικρό-κοινωνικά” μας αντανακλαστικά.

    Με εκτίμηση
    Γεωργίου Κωνσταντίνος, PhD
    Μέλος ΔΕΠ Τμήματος Εργοθεραπείας

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 14:10 | Ελενη

    Επέλεξα να φοιτήσω σε ΠΜΣ του Δι.Πα.Ε. ,με διδακτρα.Πλεον,έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές μου, και αναμένοντας την ορκωμοσία μου αναρωτιέμαι ποιο πανεπιστημιακό ίδρυμα θα μου δώσει τελικά το δίπλωμα. Αν ήθελα να σπουδάσω στο Δ.Π.Θ θα το επέλεγα εξαρχής.

    Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Δι.Πα.Ε.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 13:46 | Παντελής Προμπονάς

    Ψήφισμα αποφοίτων ΤΙΕ
    Οι υπογράφοντες και υπογράφουσες, απόφοιτοι και απόφοιτες του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του ΔΠΘ απευθύνουμε με αυτό το ψήφισμα έκκληση στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού να μην προχωρήσει στην υλοποίηση της απόφασης του για αναδιάρθρωση της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του ΔΠΘ που λειτουργεί στην Κομοτηνή.

    Στο προοίμιο του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου με τίτλο: Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων και συγκεκριμένα στο Μέρος Α’ Οργανωσιακές αλλαγές στη δομή του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης (Άρθρα 1-12) προβλέπεται στο άρθρο 9 η μετατροπή της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών σε Μονοτμηματική Σχολή με την ίδρυση του Τμήματος Ανθρωπιστικών Σπουδών που θα αποτελέσει προϊόν συγχώνευσης των υφιστάμενων Τμημάτων Ιστορίας & Εθνολογίας (ίδρ. 1990), Ελληνικής Φιλολογίας (ίδρ. 1993), Γλώσσας, Φιλολογίας & Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών (ίδρ. 2000).

    Το νέο Τμήμα προβλέπεται να χορηγεί δύο πτυχία το ένα υπό τον τίτλο: Φιλολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας και το δεύτερο υπό τον τίτλο: Ψηφιακών Εφαρμογών στις Τέχνες και στον Πολιτισμό. Τα λειτουργούντα Τμήματα, επιπλέον, θα πάψουν να δέχονται νέους φοιτητές τον Σεπτέμβριο του 2025.

    Πρόκειται για μία κίνηση απαξίωσης και συρρίκνωσης των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών σε ένα νομοσχέδιο που αφενός επιχειρεί να νομιμοποιήσει την αντισυνταγματική λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και αφετέρου, διά των συγχωνεύσεων με πρώην Τμήματα του Διεθνούς Πανεπιστημίου, μεγαλώνει και ιδρύει άλλες Σχολές στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο.

    Έχει προηγηθεί η συστηματική απαξίωση της Σχολής, όπως και άλλων όμορων Τμημάτων, με την επιβολή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) και την τεχνητή συρρίκνωση των εισακτέων, με την χωρίς σχέδιο ίδρυση όμορων Σχολών και Τμημάτων σε άλλα ΑΕΙ τα τελευταία χρόνια, την υποβάθμιση των επαγγελματικών προοπτικών των αποφοίτων προκειμένου να εμφανίζεται με τη λογική του «ώριμου φρούτου» ότι η κυβέρνηση δίνει λύση σε ένα πρόβλημα που εν πολλοίς αυτή και οι πολιτικές της δημιούργησαν.

    Η συγχώνευση που επιχειρείται:
    Γίνεται σε αντιεπιστημονική βάση καθώς πουθενά στην Ελλάδα δεν υφίσταται συνύπαρξη στο ίδιο Τμήμα της Φιλολογικής Επιστήμης με την Ιστορία ή την Ανθρωπολογία. Προς τούτο μάλιστα υπάρχουν αρκετά ψηφίσματα διαμαρτυρίας από Τμήματα Φιλολογίας και επιστημονικούς φορείς Φιλολόγων.
    Καταργεί εντελώς τις Σπουδές Περιοχών (Regional Studies) και τη διδασκαλία σε Πανεπιστημιακό επίπεδο γλωσσών των Παρευξείνιων χωρών από το ΔΠΘ.
    Δημιουργεί ένα νέο Πρόγραμμα Σπουδών Ψηφιακών Εφαρμογών στις Τέχνες και στον Πολιτισμό το οποίο, εν πρώτοις, δεν αποτελεί αυτοτελή επιστήμη καθώς από τον τίτλο του δηλώνεται πως πρόκειται για διδασκαλία εφαρμογών. Επιπλέον, σήμερα δεν υπάρχουν το απαιτούμενο διδακτικό προσωπικό, οι εργαστηριακές υποδομές και εγκαταστάσεις, ούτε, μάλιστα, εντάσσεται στη στρατηγική του Πανεπιστημίου η δημιουργία ενός τέτοιου προγράμματος.
    Παρότι περιλαμβάνει μεταβατικές διατάξεις για άλλα τμήματα και σχολές που συνενώνονται με όμορες τους, για τα υπό συγχώνευση Τμήματα της Σχολής όλες οι προβλέψεις σχετικά με τον τρόπο διαμόρφωσης και οργάνωσης των προγραμμάτων, την κινητικότητα των διδασκόντων, τα επαγγελματικά δικαιώματα παραμένουν θολές και ασαφείς.
    Δεν λαμβάνει υπόψιν πως τα όμορα υφιστάμενα Τμήματα είναι Τμήματα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας) ή Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας (του Πανεπιστημίου Αιγαίου) ή Ιστορίας και Αρχαιολογίας με Τομέα Λαογραφίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας (του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων).
    Συρρικνώνει τη θεραπεία των αντικειμένων Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών στο ΔΠΘ ενώ ταυτόχρονα ιδρύει ή μαζικοποιεί άλλες υφιστάμενες σχολές. Σε μια περιοχή όπως η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στην οποία κατοικεί η μεγαλύτερη και αναγνωρισμένη μειονότητα της χώρας, στην οποία υπάρχουν σημαντικές αρχαιολογικές θέσεις, στην οποία έχουν εγκατασταθεί μεταναστευτικοί πληθυσμοί, στην οποία καταγράφονται στρατηγικές επιβίωσης εθνοτικών ομάδων, στην οποία υπάρχουν πόλεις με πλούσιο βιομηχανικό παρελθόν, στην οποία υπάρχουν μνημεία της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, στην οποία λειτουργεί ένα σοβαρό Εθνολογικό Μουσείο, το Υπουργείο Παιδείας κρίνει πως η έρευνα και η διδασκαλία για τα ως άνω ζητήματα περισσεύει.
    Υπό αυτό το πρίσμα θεωρούμε πως η συγχώνευση δεν αποτελεί λάθος μόνο διότι «κλείνει» ουσιαστικά το Τμήμα που εμείς σπουδάσαμε, αλλά και διότι υποβαθμίζει συνολικά την επιστημονική, την ερευνητική και την πολιτισμική συμβολή των σπουδών αυτών στην περιοχή και δείχνει πως οι ιθύνοντες δεν αντιλαμβάνεται τον ρόλο που μπορούν να παίξουν στη διαπολιτισμική κατανόηση, την συνύπαρξη και τον πλουραλισμό.

    Οι απόφοιτοι και οι απόφοιτες που υπογράφουμε το παρόν κείμενο ζητούμε:
    Να διασφαλιστεί η αυτοτελής και αυτοδύναμη λειτουργία των Τμημάτων Ιστορίας και Εθνολογίας, Γλώσσας Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών και Φιλολογίας στο ΔΠΘ.
    Εάν αποφασιστεί η μετονομασία της Κατεύθυνσης Εθνολογίας σε Ανθρωπολογία, όπως προτείνει το νομοσχέδιο, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο διεθνώς αναγνωρισμένος όρος Κοινωνική Ανθρωπολογία κατ’ αντιστοιχία των ελληνικών όμορων πανεπιστημιακών τμημάτων.
    Να γίνει σεβαστή η επιστημονική παράδοση της Ιστορίας, της Φιλολογίας, της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στην χώρα.
    Να γίνει σεβαστή από το Υπουργείο Παιδείας η υπόδειξη του αριθμού των εισακτέων από τις Γενικές Συνελεύσεις των Τμημάτων των Φιλοσοφικών και Ανθρωπιστικών Σχολών.
    Να καταργηθεί η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής ως μηχανισμός τεχνητής αποστέρησης εισακτέων από το Δημόσιο Πανεπιστήμιο.
    Καλούμε:
    Όλες τις επιστημονικές και επαγγελματικές ενώσεις Ιστορικών, Φιλολόγων, Κοινωνικών Ανθρωπολόγων και Λαογράφων να λάβουν θέση για το ως άνω ζήτημα.
    Τα όμορα Τμήματα των Ελληνικών Πανεπιστημίων να προασπιστούν την παρουσία των Κοινωνικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών στα δημόσια πανεπιστήμια.
    Τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές μας, απόφοιτους και απόφοιτες του Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας, να υπογράψουν το παρόν ψήφισμα το οποίο: θα αποσταλεί ηλεκτρονικά στο Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού και όλα τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, θα κατατεθεί ως σχόλιο στη διαβούλευση του νομοσχεδίου, και θα αποσταλεί σε όλες τις επιστημονικές και επαγγελματικές ενώσεις και όλα τα όμορα πανεπιστημιακά Τμήματα της χώρας.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 13:45 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ

    Στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του ΥΠΑΙΘΑ με τίτλο «Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου κλπ», στο μέρος Α’ «Οργανωσιακές αλλαγές στην δομή του ΔΠΘ» και συγκεκριμένα στο άρθρο 7 δεν περιλαμβάνεται καμία αιτιολόγηση ως προς τις καθοριζόμενες αλλαγές όπως και το ίδιο συμβαίνει στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το Σχέδιο Νόμου, όπου απουσιάζει η τεκμηρίωση των αλλαγών αυτών.
    Έτσι αποφασίζεται ουσιαστικά η μεταφορά της Νοσηλευτικής Διδυμοτείχου στην Αλεξ/πολη, αφού βέβαια το ΥΠΑΙΘΑ την ίδρυσε το 2007 και ενώ την αφήνει να ενηλικιωθεί, τώρα την μεταφέρει σε άλλη πόλη μέσα στον ίδιο Νομό, στην Αλεξ/πολη, με το πρόσχημα της λειτουργίας εκεί Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, όπως τεχνηέντως διακινούν, για την δικαιολόγησή τους στην κοινή γνώμη.
    Έτσι κατάντησε την Νοσηλευτική, υποχρεωτικά ως θνησιγενή, η προηγούμενη κυβέρνηση από τον Απρίλιο 2019, μετά την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ σε ΑΕΙ και την υπαγωγή της από το ΤΕΙ ΑΜΘ στο ΔΙΠΑΕ, δηλ. 430 χλμ. μακριά, όμως υποβαθμίζοντάς την ως Παράρτημα Τμήματος, κάτι που δεν υφίσταται ως ακαδημαϊκή μονάδα οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα.
    Όμως το ερώτημα που τίθεται είναι, γιατί στην Τρίπολη που στερείται Ιατρικής Σχολής και Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου λειτουργεί κανονικά η Νοσηλευτική του ΠΑΠΕΛ και δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα εκεί για την εκπαίδευση των φοιτητών, ενώ για την αντίστοιχη λειτουργία της στο Διδυμότειχο είναι απαγορευτική και αντίθετη με δήθεν «ακαδημαϊκά» κριτήρια.
    Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά κατά το δοκούν. Δεν μετράνε προφανώς ούτε εθνικοί λόγοι, ούτε άλλοι λόγοι μείζονος σημασίας που δεν είναι του παρόντος. Ας μάθουν ότι το Διδυμότειχο ακουμπάει στα σύνορα και πιο ακριτική πόλη δεν γίνεται. Από την μία πλευρά ακουμπάει η Τουρκία και από την άλλη η Βουλγαρία.
    Επειδή όμως όλα ως διαφαίνονται έχουν προαποφασισθεί για την μετακίνηση της Νοσηλευτικής την 1 Σεπ. 2025 στην Αλεξ/πολη, δηλαδή μετά από 18 συναπτά έτη λειτουργίας στο Διδυμότειχο, αυτή η άδικη και απαράδεκτη εξέλιξη οφείλεται να αναπληρωθεί εν μέρει από την Πολιτεία, τουλάχιστον με ελάχιστα αντισταθμιστικά οφέλη προς την Βυζαντινή Καστροπολιτεία του Διδυμοτείχου, όπως:
    α) Ίδρυση από τώρα, στο παρών Ν/Σ και λειτουργία από το ακαδημαϊκό έτος 2026-27, ενός ακόμη Τμήματος ΑΕΙ παρεμφερούς γνωστικού αντικειμένου με το Τμ. Ψυχολογίας, όπως Τμήμα Λογοθεραπείας, ώστε να είναι δυνατή με 2 Τμήματα ΑΕΙ σε λειτουργία στο Διδυμότειχο, η Ίδρυση μιας αυτοτελούς Σχολής, όπως Σχολή Επιστημών Αποκατάστασης Υγείας (Σ.Ε.ΑΠ.Υ.), προκειμένου να καταστεί πραγματικά δυνατή η ίδρυση της εν πολλοίς υποσχόμενης και διαφημιζόμενης 5ης έδρας του ΔΠΘ στο Διδυμότειχο.
    β) Ίδρυση από τώρα στο Βόρειο Έβρο και δη στο Διδυμότειχο, όπου δικαιωματικά ανήκει, Μουσικού Σχολείου και λειτουργία του από το σχολικό έτος 2026-27 ως αναγνώριση ελάχιστης οφειλής της Πολιτείας, προς τιμήν του εκ Καρωτής Διδυμοτείχου μεγάλου μουσικοερμηνευτή της Θρακιώτικης Παραδοσιακής Μουσικής Χρόνη Αϊδονίδη, φέροντας το εν λόγω Σχολείο επάξια το όνομά του, επονομαζόμενο ως Μουσικό Σχολείο Διδυμοτείχου «Χρόνης Αϊδονίδης».

    Ευχαριστώ πολύ.

    Με εκτίμηση
    Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης

    Υ.Γ.: Ορθή επανάληψη σχολίου προς αντικατάσταση του προγενέστερου που υπεβλήθη την 18-2-24 και ώρα 01:20.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 13:19 | Χριστίνα

    Σχετικά με το Άρθρο 8: Από τον Παγκόσμιο Σύλλογο Εργοθεραπείας, το επάγγελμα ΠΡΕΠΕΙ να αφορά σχολή επιστημών υγείας και όχι κάποιο άλλο!

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 13:07 | Μάρθα

    Σχετικά με το Άρθρο 8: Από τον Παγκόσμιο Σύλλογο Εργοθεραπείας το επάγγελμα ΠΡΕΠΕΙ να αφορά σχολή επιστημών υγείας και όχι κάποιο άλλο!

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 13:01 | Μάρθα Σμύρη

    Σχετικά με το Άρθρο 8: Από τον Παγκόσμιο Σύλλογο Εργοθεραπείας το επάγγελμα πρέπει να αφορά σχολή επιστημών υγείας και όχι κάποιο άλλο!

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 12:51 | ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

    ΑΠΟΦΑΣΗ Συγκλήτου Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, Συνεδρίαση 5/16-02-2024

    Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής στην σημερινή Συνεδρίαση της, συζήτησε διεξοδικά επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού με τίτλο : «Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου –Πλαίσιο Λειτουργίας Μη Κερδοσκοπικών Παραρτημάτων Ξένων Πανεπιστημίων» και αποφάσισε τα εξής:
    το Σχέδιο Νόμου, που έχει κατατεθεί για δημόσια διαβούλευση, ουσιαστικά, αποτελείται από τρεις ενότητες:
    Α. διατάξεις που αφορούν στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τα Α.Ε.Ι., στο οποίο περιλαμβάνονται και οι διατάξεις για το ΔΠΘ και το ΕΑΠ (Μέρη Α-Γ)
    Β. νέες διατάξεις που αφορούν στην εγκατάσταση και λειτουργία Νομικών
    Προσώπων Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΝΠΠΕ), δηλ. παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, υπό τη μορφή ΝΠΠΕ (Μέρος Δ).
    και
    Γ. λοιπές διατάξεις που αναφέρονται σε όλες τις βαθμίδες
    εκπαίδευσης, αλλά και διατάξεις Εξουσιοδοτικές και Μεταβατικές.

    Συγκεκριμένα :
    Μέρος Α΄ και Β΄
    Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής θεωρεί ότι :
    – η ενδυνάμωση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ) συνάδει με την αντίστοιχη περιφερειακή συγκρότηση, και στο πλαίσιο ενός συγκροτημένου αναπτυξιακού σχεδίου για την περιφερειακή ανάπτυξη και το ρόλο του κάθε ΑΕΙ, μπορεί να θεωρηθεί ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Συνάμα, θα πρέπει να διασφαλιστεί η προϋπόθεση της ταυτόχρονης ισχυροποίησης του ΔΙΠΑΕ.
    και
    – το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) έχει κατακτήσει σημαντικό ρόλο στο χάρτη της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι σημαντικό να συνεχίσει να προσφέρει το πολύ σημαντικό έργο του. Για το λόγο αυτό, οι συγκεκριμένες διατάξεις (πλήρης αυτοδιοίκηση του ΕΑΠ με εκλεγμένα όργανα διοίκησης, κλπ) είναι θετικές.

    Αναλυτικότερα :
    Στο άρθρο 8 :
    «Μετονομασία της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης σε Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής Αθλητισμού και Εργοθεραπείας – Ίδρυση Τμήματος Εργοθεραπείας στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού και Εργοθεραπείας».
    Η Σύγκλητος εκφράζει την αντίθεσή της στην ίδρυση, στο ΔΠΘ, Τμήματος Εργοθεραπείας, που θα ανήκει στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, δεδομένου ότι δε δύναται να ενταχθεί ένα επιστημονικό πεδίο που ανήκει στο χώρο των Επιστημών Υγείας, σε μια Σχολή με βασικό επιστημονικό πεδίο τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό.
    Άλλωστε, σύμφωνα και με την παρ. 2 του άρθρου 1, του ισχύοντος Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ), η Εργοθεραπεία ανήκει στις παροχές υγείας, ενώ σύμφωνα με την παρ. 9 του άρθρου 2 οι Εργοθεραπευτές ανήκουν στους παρόχους υγείας.
    Επιπλέον, η Εργοθεραπεία ούτε εκπαιδευτικά ούτε κλινικά-επαγγελματικά συνδέεται με την Επιστήμη της Φυσικής Αγωγής, με την οποία βέβαια δεν είναι δυνατόν να αποτελούν συναφείς εκπαιδευτικές οντότητες. Η Εργοθεραπεία βασίζεται σε γνωστικά αντικείμενα των πεδίων Υγείας και Αποκατάστασης και όχι Φυσικής Αγωγής και Άθλησης.

    Μέρος Γ΄ και Δ΄ :
    Η Σύγκλητος, διατυπώνει ότι :
    – είναι προφανές ότι το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο έχει περαιτέρω ανάγκη της στήριξης της Πολιτείας, τόσο με σημαντική αύξηση της τακτικής επιχορήγησης, όσο και με θέσεις μόνιμου διδακτικού και διοικητικού προσωπικού, καθώς και με την ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας.
    – το σύνολο του ακαδημαϊκού προσωπικού των Πανεπιστημίων της Χώρας υπηρετεί το Δημόσιο Πανεπιστήμιο με τρόπο αδιαπραγμάτευτο, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια, μέσα σε δύσκολες πολλές φορές συνθήκες, να διατηρεί και συνεχώς να βελτιώνει το επίπεδο των σπουδών που παρέχει.
    – ο στόχος δε μπορεί παρά να είναι μια σύγχρονη και ποιοτική Δημόσια Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, με την απαραίτητη στελέχωση και αυξημένη χρηματοδότηση, που θα συμβάλλει στην παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της Χώρας.
    – χωρίς καμία αμφισβήτηση, το δημόσιο Πανεπιστήμιο αποτέλεσε το βασικό μοχλό κοινωνικής κινητικότητας στη μεταπολεμική Ελλάδα. Η επένδυση στη δημόσια εκπαίδευση όλων των βαθμίδων είναι αυτή που μακροπρόθεσμα έχει την πιο αποφασιστική επίδραση στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, όπου τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα προσεγγίζονται, για σημαντικές δράσεις – συνέργειες, τα Ελληνικά Πανεπιστήμια καλούνται να λειτουργήσουν και να προσφέρουν το καλύτερο δυνατό για την ανάπτυξη της Ελλάδας και της Ελληνικής Κοινωνίας.
    – εν τέλει, χρειαζόμαστε μια ανώτατη εκπαίδευση, η οποία στο σύγχρονο παγκόσμιο περιβάλλον, να εξασφαλίζει ισότιμη και ουσιαστική πρόσβαση όλων σε σύγχρονη γνώση και εξελίξεις. Ένα σύστημα που θα αλλάζει και θα προσαρμόζεται για να υπηρετεί τον πολίτη και την κοινωνία.

    Αναλυτικότερα :
    Η Σύγκλητος, λαμβάνοντας υπόψη και τα πορίσματα και τις σχετικές προτάσεις της πρόσφατης Συνόδου των Πρυτάνεων, πιστεύει ότι θα πρέπει :
    •Να απλουστευθούν σημαντικά οι γραφειοκρατικές διαδικασίες αξιολόγησης και πιστοποίησης, ιδίως των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, οι οποίες δυσχεραίνουν τη λειτουργία των πανεπιστημίων και τη διεθνή τους παρουσία.
    •Να ενισχυθεί η αυτονομία των Πανεπιστημίων. Η εποπτεία της πολιτείας θα πρέπει να παραμείνει μόνο σε βασικά επίπεδα Αρχών. Κρίσιμη συνθήκη για να μπορέσουν να διεκδικήσουν, επί ίσοις όροις, την περαιτέρω ανάπτυξή τους.
    •Οι ΕΛΚΕ των Πανεπιστημίων, παρόλες τις βελτιώσεις που προβλέπονται, να καταστούν πραγματικό εργαλείο υποβοήθησης του έργου των μελών ΔΕΠ και μοχλός αναπτυξιακής πολιτικής των Πανεπιστημίων.
    •Να υπάρξει περαιτέρω απλοποίηση ή/και κατάργηση των ασφυκτικών διατάξεων περί δημιουργίας και στελέχωσης πολλαπλών δομών και επιτροπών.

    Αναφορικά με το μέρος Γ :
    i. στο άρθρο 46
    σχετικά με την άρση του υπάρχοντος νομικού κενού, στην παρ. 1 του άρθρου 23 του Ν. 4957/2022 θα πρέπει να προβλεφθεί η περίπτωση Σχολής με δύο (2) μόνο Τμήματα όπου ένα ή κανένα εξ αυτών δεν έχει Τομείς, συνεπώς ούτε Διευθυντές Τομέων για να αποτελέσουν μέλη της Κοσμητείας. Θα πρέπει να προβλεφθεί αντίστοιχη με αυτήν του άρθρου 22 του Ν.4957/2022 «Αν δεν υπάρχουν Τομείς, ως μέλη της Κοσμητείας αναδεικνύονται από τη συνέλευση του οικείου Τμήματος τρία (3) μέλη Δ.Ε.Π.».
    ii. στο άρθρο 47
    «Αναπλήρωση του Κοσμήτορα – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 25 ν. 4957/2022»
    Προτείνεται :

    «Ως Αναπληρωτής Κοσμήτορας ορίζεται ο αρχαιότερος Πρόεδρος, δηλ. ο Πρόεδρος με το παλαιότερο ΦΕΚ διορισμού ως Προέδρου. Αν υπάρχουν περισσότεροι Πρόεδροι με ίδια ημερομηνία ΦΕΚ διορισμού στη θέση του Προέδρου, ως Αναπληρωτής Κοσμήτορας ορίζεται ο αρχαιότερος Καθηγητής».
    iii. στο άρθρο
    «Υποψηφιότητα μέλους Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού άλλου συναφούς Τμήματος στη διαδικασία εκλογής Προέδρου ή Αντιπροέδρου – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 32 ν. 4957/2022»
    Η Σύγκλητος δεν κατανοεί την αναγκαιότητα αυτής της διάταξης, δεδομένου ότι ήδη υπάρχει σχετική πρόβλεψη από το ισχύον νομικό πλαίσιο για τον ορισμό Προέδρου και Αντιπροέδρου σε μη αυτοδύναμα Τμήματα.
    Όσον αφορά στην αύξηση της θητείας του Προέδρου Τμήματος από διετή σε τριετή, θα πρέπει να προβλεφθεί μεταβατική διάταξη παράτασης για ένα (1) χρόνο της θητείας των εν ενεργεία Προέδρων που έχουν ήδη εκλεγεί με τον Ν. 4957/22 για διετή θητεία. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρξει σχετική πρόβλεψη αν ο Πρόεδρος ή ο Αντιπρόεδρος παραιτηθεί, αφυπηρετήσει ή εκλείψει για οποιονδήποτε λόγο κατά τη διάρκεια της θητείας.
    iv. στα άρθρα 90 και 91
    «Κατανομή της δημόσιας επιχορήγησης στα Α.Ε.Ι.»–
    Η αύξηση από 20% σε 30% του ετήσιου συνολικού προϋπολογισμού των επιχορηγήσεων στα ΑΕΙ που κατανέμεται με βάση τους δείκτες ποιότητας και επιτευγμάτων δεν κινείται στη σωστή κατεύθυνση και θα πρέπει το ισχύον καθεστώς να παραμείνει.
    v. στο άρθρο 97
    «Προγραμματισμός προσλήψεων μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού-Προσθήκη άρθρου 138Α στον ν. 4957/2022»
    Δεδομένου ότι, τα τελευταία έτη, δεν έχει τηρηθεί η ισχύουσα βάση αναπλήρωσης των αφυπηρετησάντων, προτείνεται η ισχύς της συγκεκριμένης διάταξης να έχει αναδρομική ισχύ από την ψήφιση του Ν. 4957/22 και έπειτα.

    Προτείνεται :
    η επέκταση της διάταξης για τις κατηγορίες ειδικού διδακτικού προσωπικού: Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.), Εργαστηριακού Διδακτικού Προσωπικού (Ε.ΔΙ.Π.) και Ειδικού Τεχνικού προσωπικού (Ε.Τ.Ε.Π.).
    vi. στο άρθρο 101
    «Μετακινήσεις – Τροποποίηση άρθρου 248 ν. 4957/2022»
    Προτείνεται :
    στις προβλέψεις αυτού του άρθρου (παράγραφος 5) να συμπεριληφθούν και τα μέλη ΕΤΕΠ των Πανεπιστημίων.
    vii. στο άρθρο 197
    «Τελικές – Μεταβατικές διατάξεις για τις λοιπές κατηγορίες διδακτικού προσωπικού των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 465 ν. 4957/2022»
    – Ο όρος «Πτυχίο Α.Ε.Ι.» στην παρ. 5 το άρθρου 164,
    να αντικατασταθεί από
    «πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» και
    – στην παράγραφο 2, στο σχετικό εδάφιο να υπάρξει η διατύπωση : «……..να υπηρετούν, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν τα ελάχιστα προσόντα της παρ. 5 το άρθρου 164 σε κενές ή συνιστώμενες με μετατροπή των θέσεων τους, οργανικές θέσεις της αντίστοιχης κατηγορίας. …..»

    Τέλος, σχετικά με την κατάρτιση των Μητρώων Γνωστικών Αντικειμένων και των Μητρώων Εσωτερικών Και Εξωτερικών Εκλεκτόρων, προτείνεται η παράταση των προθεσμιών του άρθρου 463 του Ν. 4957/2022, η οποία επήλθε με την Υπουργική Απόφαση Φ/149466/Ζ2/2023, να αποτελέσει διάταξη του παρόντος Νόμου.

    Μέρος Δ΄
    αναφορικά με τη συνταγματικότητα του εν λόγω Σχεδίου Νόμου, η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου :
    – δηλώνει ότι, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να πληρούνται τα απαιτούμενα από το Άρθρο 16 του Συντάγματος και
    – εκφράζει τον προβληματισμό της για τα ακόλουθα :
    •την έλευση των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων και, ιδιαίτερα, την εγκατάσταση αυτών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, εάν δεν ληφθούν κατάλληλα μέτρα, θα επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργία των περιφερειακών δημόσιων Πανεπιστημίων.
    •οι απαιτήσεις δεν μπορούν να περιοριστούν στις κτιριακές υποδομές και στην ύπαρξη επαρκούς αριθμού «διδασκόντων με διδακτορικό». Ένα Πανεπιστήμιο απαιτεί να έχει διδάσκοντες με διδακτορικό, αλλά και αποδεδειγμένο επιστημονικό έργο που να έχουν εκλεγεί μέσα από μια διαδικασία κρίσης, στη βάση ακριβώς του επιστημονικού και ερευνητικού τους έργου. Επιπλέον, οι διαδικασίες επιλογής και εξέλιξης του ακαδημαϊκού προσωπικού θα πρέπει να είναι ισότιμες με τις αντίστοιχες των δημόσιων Πανεπιστημίων, με την κατοχή διδακτορικού τίτλου να είναι απλά μία από τις προϋποθέσεις που θα πρέπει σωρευτικά να πληρούνται για την εκλογή ενός μέλους ΔΕΠ. Δεν είναι τυχαίο ότι στις περισσότερες χώρες που έχουν μη κρατικά – μη δημόσια Πανεπιστήμια υπάρχει ειδική πρόβλεψη ώστε αυτά να έχουν όργανα διοίκησης και ιεραρχία πανεπιστημιακών καθηγητών ανάλογη με αυτή των κρατικών – δημόσιων. Το πλήρες πλαίσιο αδειοδότησης, λειτουργίας και ελέγχου των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων πρέπει να είναι, επί της ουσίας, ισοβαρές με το αντίστοιχο των δημόσιων Πανεπιστημίων.
    •σε ό,τι αφορά στην ακαδημαϊκή οργάνωση της διδασκαλίας και έρευνας των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων, θα πρέπει όχι απλά να ελέγχονται οι όροι ίδρυσης και λειτουργίας της ακαδημαϊκής μονάδας, αλλά να απαιτούνται τόσο ιδρυματικές όσο και τμηματικές αξιολογήσεις, σύμφωνα με τα εθνικά αλλά και διεθνή ή ευρωπαϊκά πρότυπα. Και αυτό ανεξάρτητα από τις αξιολογήσεις που, ούτως ή άλλως, έχει κάνει ή κάνει, σε τακτά χρονικά διαστήματα, η ανεξάρτητη εθνική αρχή αξιολόγησης της χώρας προέλευσης. Οι ακαδημαϊκοί, όμως, όροι σύστασης και λειτουργίας του παραρτήματος, καθώς και η επάρκεια και ποιότητα των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών θα πρέπει να ελέγχονται από την ΕΘΑΑΕ, ο ρόλος της οποίας θα πρέπει να είναι αποφασιστικός και όχι απλά διεκπεραιωτικός. Η ΕΘΑΑΕ θα πρέπει να ασκεί πλήρη εποπτεία στην οργάνωση και στην ποιότητα της παρεχόμενης πανεπιστημιακής παιδείας και διενέργειας επιστημονικής έρευνας, καθώς και στην ποιότητα του διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού και στην επάρκεια των χώρων διδασκαλίας και έρευνας.
    •σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να πληρείται η συνταγματική επιταγή ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ανεξάρτητα αν είναι κρατικά- δημόσια ή μη τελούν υπό την εποπτεία του κράτους, υπό την αυτονόητη επιφύλαξη του πλήρους σεβασμού των ακαδημαϊκών ελευθεριών, της ελευθερίας της επιστήμης, της έρευνας ή της διδασκαλίας, καθώς και της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών.
    • η διάρκεια των προγραμμάτων σπουδών στα μη κρατικά – μη δημόσια Πανεπιστήμια θα πρέπει να είναι ίση με αυτή των αντίστοιχων προγραμμάτων σπουδών των δημόσιων Πανεπιστημίων, ειδάλλως θα δημιουργηθούν συνθήκες μη υγιούς ανταγωνισμού δεδομένου ότι τα πτυχία των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων θα έχουν ακαδημαϊκή και επαγγελματική ισοτιμία με αυτά των δημόσιων.
    •ένα σημαντικό ποσοστό (π.χ. έως 30%) των φοιτητών προγραμμάτων σπουδών πρώτου, δεύτερου και τρίτου κύκλου στα μη κρατικά – μη δημόσια, Πανεπιστήμια θα πρέπει να λαμβάνουν πλήρη υποτροφία βάσει εισοδηματικών ή κοινωνικών κριτηρίων, καθώς και αξιολογικών κριτηρίων εισαγωγής, κατ’ αναλογία του δικαιώματος δωρεάν φοίτησης που παρέχεται στα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών των δημόσιων Πανεπιστημίων με δίδακτρα.
    •εφόσον, στους αναφερόμενους στόχους συμπεριλαμβάνονται τόσο η προσέλκυση Ελλήνων επιστημόνων που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, όσο και η επαγγελματική αποκατάσταση νέων Ελλήνων επιστημόνων με υψηλά προσόντα, όσον αφορά στους διδάσκοντες των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων, θα πρέπει η στελέχωση στο μέγιστο δυνατό ποσοστό να ανταποκρίνεται στους ανωτέρω στόχους και μόνο ένα μικρό ποσοστό των διδασκόντων να δύναται να είναι συνταξιούχοι.
    •η παρουσία 30 καθηγητών δεν επαρκεί για την εύρυθμη λειτουργία τουλάχιστον 3 σχολών, οι οποίες δεν θα πρέπει να είναι μονοτμηματικές, ενώ θα πρέπει η αναλογία φοιτητών ανά καθηγητή να είναι κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, εφόσον στους αναφερόμενους στόχους συγκαταλέγονται η αναβάθμιση των παρεχόμενων σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα και η προσέλκυση αλλοδαπών φοιτητών.
    •οι πλήρεις φάκελοι των πιστοποιημένων προγραμμάτων σπουδών των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων θα πρέπει να είναι αναρτημένοι στον ιστοχώρο της ΕΘΑΕΕ και ελεύθερα προσβάσιμοι, όπως συμβαίνει και με τους αντίστοιχους των δημόσιων.
    •για την ίδρυση και λειτουργία των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων πρέπει να διασφαλίζεται η αυτοτελής οικονομική βιωσιμότητά τους χωρίς επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
    •η συμμετοχή αυτών των μη κρατικών – μη δημόσιων ιδρυμάτων σε χρηματοδοτούμενες ή συγχρηματοδοτούμενες από εθνικούς πόρους δράσεις έρευνας και ανάπτυξης υπό την ιδιότητα των εκπαιδευτικών/ερευνητικών οργανισμών, θα πρέπει να ακολουθεί τις ίδιες προϋποθέσεις λειτουργίας με τα δημόσια Πανεπιστήμια (βλ. θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας ΕΛΚΕ, κλπ).
    •στο δημόσιο Πανεπιστήμιο έχουν πρόσβαση οι υποψήφιοι που στις πανελλαδικές εξετάσεις συγκεντρώνουν τουλάχιστον τη βάση εισαγωγής στα Τμήματα της προτίμησής τους, ενώ οι υποψήφιοι με τις ίδιες προτιμήσεις θα μπορούν να φοιτήσουν στα αντίστοιχα Τμήματα των μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων έχοντας πιάσει την ελάχιστη βάση εισαγωγής του επιστημονικού πεδίου που επέλεξαν ή έχοντας αποκτήσει το international baccalaureate ή έχοντας πάρει μόνο το απολυτήριο από σχολείο της αλλοδαπής. Τα κριτήρια εγγραφής των φοιτητών στα μη κρατικά-μη δημόσια Πανεπιστήμια είναι ιδιαίτερα σημαντικά διότι αντανακλούν στο επίπεδο των παρεχόμενων σπουδών και αποδιδόμενων πτυχίων. Για να θεωρηθούν επαρκή τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να είναι ισοβαρή με αυτά που ισχύουν για την εισαγωγή σε τμήματα των ελληνικών δημόσιων Πανεπιστημίων.
    •το νομοσχέδιο προωθεί την ακαδημαϊκή εδραίωση μη κρατικών – μη δημόσιων Πανεπιστημίων και την επαγγελματική ένταξη των αποφοίτων τους, ενώ ταυτόχρονα Σχολές και Τμήματα Μηχανικών του Δημόσιου Πανεπιστημίου παραμένουν μετέωρες ακαδημαϊκά και επαγγελματικά τα πέντε (5) τελευταία έτη, με απόφοιτους αποκλεισμένους από οποιοδήποτε πλαίσιο άσκησης επαγγέλματος. Για χιλιάδες φοιτητές και απόφοιτους που εκπαιδεύθηκαν με δημόσιους πόρους, το τελικό παραγωγικό αποτέλεσμα των σπουδών τους είναι να τεθούν εκτός παραγωγικής διαδικασίας. Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για χιλιάδες αποφοίτους άλλων πανεπιστημιακών τμημάτων της χώρας.

    Προς επίρρωση των ανωτέρω η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής αναφέρει ότι :
    α. οι 5ετείς σπουδές Μηχανικών της οικείας Σχολής έχουν αξιολογηθεί και κριθεί με ομόφωνα θετική γνώμη της ΕΘΑΑΕ (2021), ως προγράμματα επιπέδου 7 (Integrated Master), όπως όλες οι άλλες 5ετείς Πολυτεχνικές Σπουδές της Χώρας.
    β. τα οκτώ (8) Τμήματα Μηχανικών του Πανεπιστημίου έχουν πιστοποιηθεί από την ΕΘΑΑΕ (2022, 2023) με εξαιρετική επιτυχία. Οι εξαιρετικές Πιστοποιήσεις έγιναν από 5μελείς Επιτροπές, στις οποίες συμμετείχαν Καθηγητές ξένων ΑΕΙ και εκπρόσωποι του ΤΕΕ με τη σύμφωνη γνώμη τους και
    γ. οι 5ετείς σπουδές Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, οι οποίες – ειδικά στην Ελλάδα – τίθενται εν αμφιβόλω σχετικά με την ακαδημαϊκή τους αντιστοίχιση, αντιστοιχίζονται και αναγνωρίζονται – ακαδημαϊκά και επαγγελματικά – σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Αντιστρόφως δε, σπουδές Μηχανικών από όλον τον υπόλοιπο κόσμο, για τις οποίες δεν υφίσταται διερεύνηση εάν και από ποιον έχουν πιστοποιηθεί, αντιστοιχίζονται και αναγνωρίζονται συλλήβδην (ακαδημαϊκά και επαγγελματικά), με τις συνοπτικές διαδικασίες του ΔΟΑΤΑΠ και τις εξετάσεις του ΤΕΕ. Παράλληλα, άλλες «μη κρατικές» νομικές οντότητες αναμένεται με το Ν/Σ να εγκαθιδρυθούν στην Ελλάδα, με πλεονεκτικές σε σχέση με τα Δημόσια Πανεπιστήμια επαγγελματικές προοπτικές των αποφοίτων τους.

    Εν κατακλείδι, στο πλαίσιο της δηλωμένης πρόθεσης της Πολιτείας για ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου, το ανωτέρω ζήτημα πρέπει να επιλυθεί με ρητή ρύθμιση στο παρόν νομοσχέδιο.

    Συμπερασματικά, με το παρόν νομικό πλαίσιο, το ενδεχόμενο της συνέχισης του επαγγελματικού αποκλεισμού των Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής παραμένει ανοικτό, ενώ η ανάγκη μιας δίκαιης ρύθμισης στο παρόν νομοσχέδιο, η οποία θα εξασφαλίζει τόσο την ακαδημαϊκή αντιστοίχιση όσο και την επαγγελματική κατοχύρωση των αποφοίτων των Τμημάτων της Σχολής Μηχανικών του Ιδρύματος σε ισότιμη βάση με άλλα Τμήματα Πολυτεχνικών Σχολών της ημεδαπής, είναι επιτακτική.

    Κρίνεται, αναγκαία η με ακαδημαϊκά κριτήρια αντιστοίχιση των πτυχίων των αποφοίτων των πρώην Α.Ε.Ι. Τεχνολογικού Τομέα (Τ.Τ.) (Τ.Ε.Ι.) με τα αντίστοιχα ή συναφή τμήματα των νέων ακαδημαϊκών δομών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (Π.Ε.), καθώς επίσης και η ολοκλήρωση απόδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τεχνολογικής εκπαίδευσης (Τ.Ε.) των πρώην ΤΕΙ, που εκκρεμούν επί δεκαετίες.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 12:50 | Μάνος Χ.

    Απαράδεκτη η συγχώνευση τμημάτων στην Κομοτηνή. Σε μία εποχή εξωτερικών απειλών και προκλήσεων, δεν θα έπρεπε να γίνει μονοτμηματική η Σχολή Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών και να καταργηθούν τμήματα, όπως εκείνο της Ελληνικής Φιλολογίας. Πέρα από το έργο που έχει προσφέρει το Τμήμα, θα πρέπει να υφίσταται και για λόγους εθνικούς σε μία περιοχή ευαίσθητη που απέχει λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα… Δεν ξέρω ποιος σκέφτηκε αυτήν την αλλαγή και με ποια κριτήρια. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχει αίσθηση της πραγματικότητας.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 12:44 | Παναγιώτης Κοκκάρης

    Άρθρο 8 . Αν το Υπουργείο Παιδείας έχει σαν στόχο την αναβάθμιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου και ειδικότερα του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης, ας προχωρήσει στη δημιουργία νέου Τμήματος Εργοθεραπείας στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Δημοκρίτειου και όχι στη Σχολή Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, δημιουργώντας έτσι καινοφανή «προηγούμενα» και «τετελεσμένα». Έπεται η εξασφάλιση κονδυλίων, εξειδικευμένου προσωπικού και κατάλληλων υποδομών για τους φοιτητές που θα θελήσουν να σπουδάσουν Εργοθεραπεία μία ανθρωποκεντρική Επιστήμη και Επάγγελμα Υγείας (WFOT, 2024, WHO, 2019).

    Φυσικοθεραπευτής, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 12:18 | Βαγγελιώ

    Σχετικά με το Άρθρο 9: Αναδιάρθρωση και μετονομασία της Σχολής Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης – Συγχώνευση Τμημάτων

    Σύμφωνα με την ισχύουσα (εξαιρετικά πρόσφατη) νομοθεσία όποια πρόταση αναδιάρθρωσης / ίδρυσης ακ. μονάδων υπαγορεύεται από ανάγκες εξυπηρέτησης συγκεκριμένων αναγκών για την ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης σύμφωνα με την Εθνική Στρατηγική στην Ανώτατη Εκπαίδευση και συνοδεύεται πέρα από τη γνώμη της Συγκλήτου του οικείου Ιδρύματος και από γνωμοδότηση της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘ.Α.Α.Ε.), σύμφωνα με την οποία η σκοπιμότητα ίδρυσης νέων Τμημάτων πρέπει να αιτιολογείται με βάση τον υφιστάμενο ακαδημαϊκό χάρτη. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να εξηγείται σε τί διαφοροποιείται το προτεινόμενο από τα υφιστάμενα Τμήματα και πώς επηρεάζεται από τη σημερινή κατάσταση του ακαδημαϊκού χάρτη στο εν λόγω επιστημονικό πεδίο.

    Γιατί δεν έχει ακολουθηθεί η παραπάνω διαδικασία; Έχει ζητηθεί γνωμοδότηση της ΕΘΑΑΕ και ποια είναι αυτή; Ποια η σύνδεση με την Εθνική Στρατηγική στην Ανώτατη Εκπαίδευση;

    Γενικότερα, όσον αφορά στο ΜΕΡΟΣ Α: το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση εστιάζει αποσπασματικά σε ένα μεμονωμένο Ίδρυμα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τη συνολική εικόνα. Εφόσον κρίνεται αναγκαία η τόνωση της Ελληνικής περιφέρειας τότε είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε τις διάφορες ανάγκες και προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όλα τα περιφερειακά Ιδρύματα Ανώτατης Εκπαίδευσης και να εξετάσουμε το νομοσχέδιο με αυτήν την προοπτική. Μόνο έτσι μπορεί να διασφαλιστεί μια ολοκληρωμένη και δίκαιη προσέγγιση προς την ανώτατη εκπαίδευση.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 12:00 | Χρυσάνθη Τσίτσιου

    Η συγχώνευση του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του ΔΠΘ με δύο άλλα Τμήματα της Σχολής Κλασσικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών, σε ένα Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών, σύμφωνα με το άρθρο 9 του νομοσχεδίου, αποτελεί κατά τη γνώμη μου στάση που δεν αντιστοιχεί σε καμία περίπτωση στο επίπεδο σπουδών που παρέχει το Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, στο οποίο είχα την τιμή να υπηρετήσω και να διδάξω για έξι χρόνια, και βεβαίως ούτε στο εξαιρετικά υψηλό επίπεδο όλων των συναδέλφων που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο συγκεκριμένο Τμήμα. Αποτελεί επίσης σαφέστατη αμφισβήτηση και υπονόμευση του κύρους και της σημασίας των Κλασικών Σπουδών στην Ελλάδα, στάση που έρχεται σε κατάφωρη αντίφαση με το προεκλογικό πρόγραμμα της κυβερνώσης πλειοψηφίας. Αν αυτή η πολιτική ακολουθηθεί, θα πρόκειται για ένα εξαιρετικά δυσάρεστο σήμα για το τι μέλλει γενέσθαι και με άλλα Τμήματα Φιλολογίας ή/και Τομείς Κλασικών Σπουδών στη χώρα μας.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 11:38 | Αικατερίνη Κατσιάνα

    Άρθρο 8
    Μέλος ΔΕΠ, Τμήματος Εργοθεραπείας

    Η εργοθεραπεία σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργοθεραπείας ορίζεται ως ένα ανθρωποκεντρικό επάγγελμα ΥΓΕΙΑΣ που ασχολείται με την προαγωγή της ΥΓΕΙΑΣ και της ευημερίας μέσω του έργου (και/ή δραστηριότητας) με πρωταρχικό στόχο να ενισχύσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να συμμετέχουν στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Οι εργοθεραπευτές/τριες επιτυγχάνουν αυτό το αποτέλεσμα δουλεύοντας με τους ανθρώπους και τις κοινότητες για να ενισχύσουν την ικανότητά τους να ασχολούνται με τα έργα που θέλουν, χρειάζονται ή αναμένεται να κάνουν, ή τροποποιώντας το έργο ή το περιβάλλον ώστε να υποστηρίζουν καλύτερα την εμπλοκή σε έργα (WFOT, 2024).

    Το έργο αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της ΥΓΕΙΑΣ, της ευημερίας και της ποιότητας ζωής και η πρόσβαση σε έργα με νόημα αποτελεί σημαντικό δικαίωμα (human rights) για κάθε άνθρωπο και κοινότητα! …

    Η ανθρωποκεντρική προσέγγιση προϋποθέτει τη συνηγορία υπέρ των ανθρώπων για την εξασφάλιση της εμπλοκής τους σε έργα με νόημα που βελτιώνουν την ΥΓΕΙΑ και την ευημερία τους…

    Η εργοθεραπεία αποτελεί ένα κατεξοχήν εργοκεντρικό επάγγελμα ΥΓΕΙΑΣ το οποίο μέσου του έργου και της δικαιοσύνης του έργου (Occupational justice) στοχεύει στην εξασφάλιση του δικαιώματος συμμετοχής όλων των ανθρώπων και της ευρύτερης κοινότητας στα σημαντικά έργα της ζωής τους, προάγοντας την ανθρώπινη ποικιλομορφία, με μέριμνα σε πτυχές αδικίας συμμετοχής σε έργα (Occupational injustice) που παρεμποδίζουν, αποκλείουν περιθωριοποιούν ή αποξενώνουν τα άτομα, με σοβαρό αντίκτυπο στην συνολική τους ΥΓΕΙΑ!

    Η εργοθεραπεία αναφέρεται στις επιστήμες ΥΓΕΙΑΣ και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) και συμπεριλαμβάνεται στα επαγγέλματα ΥΓΕΙΑΣ, στις επίσημες λίστες του, μαζί με τις υπόλοιπες επιστήμες υγείας (π.χ. Φυσικοθεραπεία, Λογοθεραπεία, Νοσηλευτική κ.λπ.) (WHO,2019).

    Επομένως, σύμφωνα με τα παραπάνω που αναφέρονται διεθνώς από τους σημαντικότερους οργανισμούς που αφορούν την επιστήμη της εργοθεραπείας, ένα Τμήμα Εργοθεραπείας ως επιστήμη ΥΓΕΙΑΣ, θα πρέπει να ενταχθεί σε σχολή ΥΓΕΙΑΣ όπου ανήκει, μαζί με τις άλλες επιστήμες υγείας και όχι σε Σχολή Επιστημών Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού!!! Ας δημιουργηθεί το νέο Τμήμα στην Κομοτηνή αλλά ας ενταχθεί στην Σχολή Υγείας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 11:08 | Βαγγέλης Ζωγράφος

    Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου καίτοι συντρέχουν όμοιοι λόγοι δεν ενισχύεται.
    Υπενθυμίζεται ότι κατά συνταγματική επιταγή (άρθρο 101 παρ. 4 του Συντάγματος) «Ο κοινός νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους».
    Διαπιστώνεται έλλειψη βούλησης ενίσχυσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και απουσία ειδικής αναφοράς στην αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων του Σχεδίου Νόμου στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου παρά την ανωτέρω σχετική Συνταγματική πρόβλεψη.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 10:41 | Δρ Ελίντα Καλπογιάννη

    Άρθρο 8. Η εργοθεραπεία αποτελεί μία αυτόνομη επιστήμη που εντάσσεται στα επαγγέλματα υγείας. Δε σχετίζεται με το επάγγελμα της Φυσικής Αγωγής, ούτε είναι κάποια εξειδίκευση των γυμναστών ή κάποιου άλλου κλάδου. Εργοθεραπευτές/τριες παγκοσμίως καλούνται να εργαστούν σε δομές Υγείας, όπου στο πλαίσιο διεπιστημονικών ομάδων πρέπει να συμπράξουν με άλλους επαγγελματίες Υγείας και να πάρουν αποφάσεις βασισμένες σε ένα κοινό υπόβαθρο στον τομέα της Υγείας.
    Η σύμπραξη που προτείνεται στο Άρθρο 8 ακυρώνει αυτή τη βασική υπόσταση της εργοθεραπείας ως επάγγελμα υγείας, είναι αντιεπιστημονική και υποβαθμίζει την εκπαίδευση των εργοθεραπευτών/τριών, θέτοντας σε κίνδυνο και τους μελλοντικούς ωφελούμενους των υπηρεσιών τους.
    Εφόσον το Υπουργείο επιζητά την αναβάθμιση των σπουδών στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης με την ένταξη της εργοθεραπείας, ας δημιουργήσει νέο Τμήμα Εργοθεραπείας στη Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας του Πανεπιστημίου Θράκης. Αυτό πάντως που σε δυο προτάσεις, ελαφρά τη καρδία και χωρίς επιστημονικό σκεπτικό, περιγράφεται στο Άρθρο 8 όχι απλώς δεν αποτελεί αναβάθμιση αλλά ξεκάθαρη υποβάθμιση.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 09:44 | Θεοχάρης Καλυβας

    https://wfot.org/programmes/education/wfot-approved-education-programmes

    Στο παραπάνω link μπορείτε να δείτε τις προϋποθέσεις για να είναι μια σχολή Εργοθεραπείας, ισάξια των απαιτήσεων που πιστοποιεί η Παγκόσμια ομοσπονδία Εργοθεραπευτων. Ξεκάθαρα την κατατάσσει σε επαγγελμα υγείας. Παρόμοιες ξεκάθαρες προϋποθέσεις ώστε να λάβουν τις απαραίτητες άδειες λειτουργίας των Πανεπιστημίων στο Ηνωμένο Βασίλειο θέτει το Royal college of Occupational Therapist.

    https://www.rcot.co.uk/practice-resources/rcot-practice-guidelines

    Σε όποια χώρα του εξωτερικού και αν ψάξετε η Σχολή Εργοθεραπείας ανήκει στα επαγγέλματα υγείας.
    Αν θέλετε κύριοι αρμόδιοι να πρωτοτυπήσετε ας το κάνετε γνωρίζοντας όμως πως αυτό το τμήμα που θα φτιάξετε δεν θα πάρει καμία διεθνή πιστοποίηση. Να γνωρίζεται επίσης πως κανείς απόφοιτος δεν θα μπορεί να εργαστεί στο εξωτερικό σαν Εργοθεραπευτής αλλά ούτε και να κάνει μεταπτυχιακές
    σπουδές στην Εργοθεραπεια.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 09:37 | Μαριαννα

    Σχετικά με το Άρθρο 8: Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Εργοθεραπείας (World Federation of Occupational Therapy, WFOT), η ειδικότητα της εργοθεραπείας ασχολείται και δουλεύει με άτομα κάθε ηλικίας και με κάθε είδους διαταραχή (νοητική, κινητική, συναισθηματική) η οποία παρεμποδίζει την εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων που τα άτομα έχουν ανάγκη, επιθυμούν ή απαιτούνται να κάνουν στη ζωή τους.

    Ως εκ τούτου, η βασική εκπαίδευση των εργοθεραπευτών περιλαμβάνει ποικιλία μαθημάτων που άπτονται των θεμάτων υγείας (παθολογία, νευρολογία, ανατομία, παιδοψυχιατρική, πρώτες βοήθειες, ψυχολογία, κοινωνιολογία) του ρόλου της εργοθεραπείας σε αυτά (πχ. εργοθεραπεία σε παιδιά και εφήβους με αναπτυξιακές διαταραχές, εργοθεραπεία σε άτομα με νευρολογικές διαταραχές, ψυχοκοινωνική εργοθεραπεία) αλλά και του τρόπου που η εργοθεραπεία παρεμβαίνει (π.χ.η αξιολόγηση στην εργοθεραπεία, ειδικές θεραπευτικές τεχνικές στην εργοθεραπεία, η κλινική συλλογιστική στην εργοθεραπεία).

    Από την ίδρυση του επαγγέλματος της εργοθεραπείας, η επιστημονική αυτή ειδικότητα αποτελεί υγειονομική υπηρεσία, και η βασική της εκπαίδευση πραγματοποιείται σε σχολές επαγγελμάτων υγείας και πρόνοιας. Κατά συνέπεια το πεδίο και οι τομείς πρακτικής της εργοθεραπείας ουδεμία σχέση έχουν με
    το πεδίο και τους τομείς πρακτικής της φυσικής αγωγής και αθλητισμού. Ως εκ τούτου η βασική εκπαίδευση της επιστήμης της εργοθεραπείας δεν έχει ουδεμία θέση μέσα σε σχολή Φυσικής Αγωγή και Αθλητισμού.

    Μαριάννα Μοροζίνη
    Λέκτορας Εφαρμογών
    Τμήμα Εργοθεραπείας
    Πα.Δ.Α.

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 09:20 | ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

    Το επάγγελμα του εργοθεραπευτή είναι Νομοθετικώς Ρυθμιζόμενο Επάγγελμα Υγείας
    Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργοθεραπευτών ΠΣΕ-ΝΠΔΔ συστήθηκε από το υπουργείο Υγείας, δυνάμει των διατάξεων του Νόμου 4461/2017 και έκτοτε λειτουργεί ως επαγγελματικός σύλλογος – ΝΠΔΔ σωματειακής φύσης – όλων των εργοθεραπευτών της χώρας, προβλεπομένης της υποχρεωτικής εγγραφής τους στα μητρώα του.
    Σύμφωνα με τα επαγγελματικά δικαιώματα των εργοθεραπευτών (ΠΔ 83/1983 (ΦΕΚ Α 37/07-02-1989) η Εργοθεραπεία είναι ένα από τα επαγγέλματα υγείας που βασίζεται στη γνώση ότι το σκόπιμο έργο μπορεί να προωθήσει την υγεία και την ευεξία του ατόμου σε όλους τους τομείς της καθημερινής του ζωής. Στόχος της παρέμβασης είναι να ενδυναμώσει, να αναπτύξει, να αποκαταστήσει και να διατηρήσει δεξιότητες απαραίτητες για τη συμμετοχή του ατόμου στην καθημερινότητα και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του (World Federation of Occupational Therapists, 2009).
    H επιστήμη της Εργοθεραπείας, ιστορικά, εκπαιδευτικά και ερευνητικά από τις απαρχές του επαγγέλματος έχει αποτελέσει ένα ισχυρό πεδίο των υπηρεσιών υγείας και αποκατάστασης, σε όλα τα επίπεδα περίθαλψης (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια) σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η Εργοθεραπεία ως επάγγελμα Υγείας υπάγεται στο Υπουργείο Υγείας σε όλες τις χώρες παγκοσμίως, όπως ενδεικτικά: στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Αυστραλία και στην Ελλάδα.
    Αντιθέτως όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του τμήματος της Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού σκοπός του τμήματος είναι η ανάπτυξη, προώθηση, διάδοση και εφαρμογή γνώσεων σχετικών με την άθληση, τον αγωνιστικό αθλητισμό, τη φυσική δραστηριότητα και την υγεία. Στο εκπαιδευτικό περιβάλλον του Τμήματος ευδοκιμούν αλληλεπιδράσεις μεταξύ της μαθησιακής διαδικασίας, της έρευνας, και της παροχής ερεθισμάτων και προκλήσεων, όπου οι φοιτητές έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν δεξιότητες ηγετικής δράσης, επικοινωνίας και ομαδικότητας. Μέσα από το πρόγραμμα σπουδών επίσης το Τμήμα στοχεύει στη δημιουργία αποφοίτων ικανών να ανταποκριθούν με επαγγελματική ωριμότητα στις ανάγκες της αγοράς εργασίας όπως αυτή διαμορφώνεται στον Ελλαδικό χώρο.
    Επιμέρους σκοπό αποτελεί η προώθηση ενός δραστήριου τρόπου ζωής όπου υιοθετούνται συνθήκες και συνήθειες υγιούς διαβίωσης καθώς ο φοιτητής έχει την ευκαιρία να αναπτύξει τις δικές του φυσικές ικανότητες και αθλητικές δεξιότητες.
    Η διδασκαλία της Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, στα αθλητικά σωματεία και στους χώρους δουλειάς και κοινωνικής δραστηριότητας.
    Η διδασκαλία μαθημάτων συναφών με την Επιστήμη Φυσικής Αγωγής.
    Η εφαρμογή της άσκησης με στόχο την προαγωγή της φυσικής κατάστασης και της υγείας σε όλες τις ηλικίες και όλο το φάσμα του πληθυσμού, σε υγιή άτομα αλλά και με ειδικές ικανότητες, καρδιαγγειακά νοσήματα και χρόνιες παθήσεις.
    Με το προτεινόμενο σχέδιο Νόμου επιχειρείται, πολύ κακώς, η σύνδεση ενός τμήματος που παρέχει προπτυχιακά πορογράμματα σε μελλοντικούς επαγγελματίες υγείας, με το τμήμα σχολής επιστημών φυσικής αγωγής και αθλητισμού.
    Ο πανελλήνιος σύλλογος εργοθεραπευτών -ΝΠΔΔ ο οποίος είναι ο αρμόδιος εκπρόσωπος του επαγγέλματος και της επιστήμης στη χώρα, έχει εκφράσει τις ισχυρές του αντιδράσεις για το προτεινόμενο σχέδιο.
    Θεωρούμε ότι η χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής, ειδικά στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δεν μπορεί να γίνεται παρεμπιπτόντως, εξυπηρετώντας ίσως και κάποιες κρυφές επιδιώξεις.
    Προτείνεται η ένταξη του τμήματος εργοθεραπείας που θα εδρεύει στην Κομοτηνή, στη σχολή επιστημών υγείας.

    Άρθρο 8
    Ίδρυση Τμήματος Εργοθεραπείας στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
    Ιδρύεται τμήμα Εργοθεραπείας με έδρα την Κομοτηνή και εντάσσεται στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Δ.Π.Θ,
    ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 09:17 | ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ

    Το επάγγελμα του εργοθεραπευτή είναι Νομοθετικώς Ρυθμιζόμενο Επάγγελμα Υγείας
    Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργοθεραπευτών ΠΣΕ-ΝΠΔΔ συστήθηκε από το υπουργείο Υγείας, δυνάμει των διατάξεων του Νόμου 4461/2017 και έκτοτε λειτουργεί ως επαγγελματικός σύλλογος – ΝΠΔΔ σωματειακής φύσης – όλων των εργοθεραπευτών της χώρας, προβλεπομένης της υποχρεωτικής εγγραφής τους στα μητρώα του.
    Σύμφωνα με τα επαγγελματικά δικαιώματα των εργοθεραπευτών (ΠΔ 83/1983 (ΦΕΚ Α 37/07-02-1989) η Εργοθεραπεία είναι ένα από τα επαγγέλματα υγείας που βασίζεται στη γνώση ότι το σκόπιμο έργο μπορεί να προωθήσει την υγεία και την ευεξία του ατόμου σε όλους τους τομείς της καθημερινής του ζωής. Στόχος της παρέμβασης είναι να ενδυναμώσει, να αναπτύξει, να αποκαταστήσει και να διατηρήσει δεξιότητες απαραίτητες για τη συμμετοχή του ατόμου στην καθημερινότητα και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του (World Federation of Occupational Therapists, 2009).
    H επιστήμη της Εργοθεραπείας, ιστορικά, εκπαιδευτικά και ερευνητικά από τις απαρχές του επαγγέλματος έχει αποτελέσει ένα ισχυρό πεδίο των υπηρεσιών υγείας και αποκατάστασης, σε όλα τα επίπεδα περίθαλψης (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια) σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η Εργοθεραπεία ως επάγγελμα Υγείας υπάγεται στο Υπουργείο Υγείας σε όλες τις χώρες παγκοσμίως, όπως ενδεικτικά: στις Ηνωμένες Πολιτείες, στον Καναδά, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Αυστραλία και στην Ελλάδα.
    Αντιθέτως όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του τμήματος της Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού σκοπός του τμήματος είναι η ανάπτυξη, προώθηση, διάδοση και εφαρμογή γνώσεων σχετικών με την άθληση, τον αγωνιστικό αθλητισμό, τη φυσική δραστηριότητα και την υγεία. Στο εκπαιδευτικό περιβάλλον του Τμήματος ευδοκιμούν αλληλεπιδράσεις μεταξύ της μαθησιακής διαδικασίας, της έρευνας, και της παροχής ερεθισμάτων και προκλήσεων, όπου οι φοιτητές έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν δεξιότητες ηγετικής δράσης, επικοινωνίας και ομαδικότητας. Μέσα από το πρόγραμμα σπουδών επίσης το Τμήμα στοχεύει στη δημιουργία αποφοίτων ικανών να ανταποκριθούν με επαγγελματική ωριμότητα στις ανάγκες της αγοράς εργασίας όπως αυτή διαμορφώνεται στον Ελλαδικό χώρο.
    Επιμέρους σκοπό αποτελεί η προώθηση ενός δραστήριου τρόπου ζωής όπου υιοθετούνται συνθήκες και συνήθειες υγιούς διαβίωσης καθώς ο φοιτητής έχει την ευκαιρία να αναπτύξει τις δικές του φυσικές ικανότητες και αθλητικές δεξιότητες.
    Η διδασκαλία της Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, στα αθλητικά σωματεία και στους χώρους δουλειάς και κοινωνικής δραστηριότητας.
    Η διδασκαλία μαθημάτων συναφών με την Επιστήμη Φυσικής Αγωγής.
    Η εφαρμογή της άσκησης με στόχο την προαγωγή της φυσικής κατάστασης και της υγείας σε όλες τις ηλικίες και όλο το φάσμα του πληθυσμού, σε υγιή άτομα αλλά και με ειδικές ικανότητες, καρδιαγγειακά νοσήματα και χρόνιες παθήσεις.
    Με το προτεινόμενο σχέδιο Νόμου επιχειρείται, πολύ κακώς, η σύνδεση ενός τμήματος που παρέχει προπτυχιακά πορογράμματα σε μελλοντικούς επαγγελματίες υγείας, με το τμήμα σχολής επιστημών φυσικής αγωγής και αθλητισμού.
    Ο πανελλήνιος σύλλογος εργοθεραπευτών -ΝΠΔΔ ο οποίος είναι ο αρμόδιος εκπρόσωπος του επαγγέλματος και της επιστήμης στη χώρα, έχει εκφράσει τις ισχυρές του αντιδράσεις για το προτεινόμενο σχέδιο.
    Θεωρούμε ότι η χάραξη της εκπαιδευτικής πολιτικής, ειδικά στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δεν μπορεί να γίνεται παρεμπιπτόντως, εξυπηρετώντας ίσως και κάποιες κρυφές επιδιώξεις.
    Προτείνεται η ένταξη του τμήματος εργοθεραπείας που θα εδρεύει στην Κομοτηνή, στη σχολή επιστημών υγείας.

    Άρθρο 8
    Ίδρυση Τμήματος Εργοθεραπείας στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
    Ιδρύεται τμήμα Εργοθεραπείας με έδρα την Κομοτηνή και εντάσσεται στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Δ.Π.Θ,

    ΛΥΜΠΕΡΙΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 02:47 | Γιώργος

    Άμεση απόσυρση του Άρθρου 8 και ένταξη του Τμήματος Εργοθεραπείας στη σχολή επιστημών υγείας.

    παρ. 2 του άρθρου 1, του ισχύοντος Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ), ο κλάδος της Εργοθεραπείας ανήκει στις παροχές υγείας.

    παρ. 9 του άρθρου 2 οι Εργοθεραπευτές/τριες ανήκουν στους παρόχους υγείας.

    Ορισμός Παγκόσμιου Συλλόγου Εργοθεραπείας:

    Occupational therapy is a client-centred health profession concerned with promoting health and wellbeing through occupation. The primary goal of occupational therapy is to enable people to participate in the activities of everyday life. Occupational therapists achieve this outcome by working with people and communities to enhance their ability to engage in the occupations they want to, need to, or are expected to do, or by modifying the occupation or the environment to better support their occupational engagement (WFOT, 2012).

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 01:34 | ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ

    Άρθρο 8.
    Ίδρυση Τμήματος Εργοθεραπείας στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής, Αθλητισμού και Εργοθεραπείας????

    Ποιο είναι το σκεπτικό μιας τέτοιας πρότασης; Πού βρίσκεται η ιστορική συνέχεια, η μελέτη σκοπιμότητας και η επιστημονική βάση μιας τέτοιας ιδέας; Γνωρίζουν οι αρμόδιοι για τη φύση της επιστήμης και το περιεχόμενο του επαγγέλματος; Επικοινώνησε ο νομοθέτης με τις αντίστοιχες Σχολές και Τμήματα και με το Πανελλήνιο Σύλλογο Εργοθεραπευτών για να αντιληφθεί την αστοχία ενός τέτοιου εγχειρήματος;

    H επιστήμη της Εργοθεραπείας, ιστορικά, εκπαιδευτικά και ερευνητικά από την αρχή της δημιουργίας του επαγγέλματος αποτελεί μια ειδικότητα μέσα στις υπηρεσίες υγείας και αποκατάστασης σε όλες τις χώρες του κόσμου που αναπτύχθηκε. Η Επιστήμη της Εργοθεραπείας μέσα από το κλινικό της έργο, την τεκμηριωμένη πρακτική και την έρευνα, επιχείρησε τη μελέτη του ανθρώπινου έργου και τη σύνδεσή του με την υγεία, την ευημερία, την ποιότητα ζωής και την ανάπτυξη του ανθρώπου.

    Στο πλαίσιο της εφαρμογής της Εργοθεραπείας, οι εργοθεραπευτές μελετούν τον τρόπο που καταστάσεις υγείας, διάγνωσης και αναπηρίας επιδρούν στο επίπεδο του ατόμου, της ομάδας (π.χ. οικογένεια) και πληθυσμών (π.χ. ηλικιωμένοι με άνοια) στη συμμετοχή τους στην καθημερινή ζωή και στις δραστηριότητες που επιθυμούν, αναμένεται ή χρειάζεται να κάνουν για να έχουν μια ζωή με ποιότητα και νόημα και να πραγματώνουν τους καθημερινούς τους ρόλους.

    Για να μπορέσει ο επαγγελματίας να κάνει τα παραπάνω θα πρέπει να έχει γνώσεις από το πεδίο των βιολογικών και ιατρικών επιστημών έτσι ώστε να αναπτύξει τον κλινικό του συλλογισμό γύρω από την επίδραση μιας αναπηρικής κατάστασης στην κατάσταση υγείας και ευεξίας του ατόμου, μέσα στο συγκεκριμένο περιβάλλον που ζει και αναπτύσσεται. Ως εκ τούτου, το πρόγραμμα σπουδών ενός Τμήματος Εργοθεραπείας θα πρέπει με σαφήνεια να περιέχει γνωστικά αντικείμενα που να κάνουν τη σύνδεση μεταξύ ανθρώπινης εμπειρίας, υγείας και ευημερίας, καθώς και των στρατηγικών εκείνων που μεθοδεύουν την ανθρώπινη αλλαγή και αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις στο επίπεδο υγείας μέσα από τη συμμετοχή σε έργα και δραστηριότητες σχετικές με την καθημερινότητα. Γνώσεις ανατομίας, α΄ βοηθειών, παθολογίας, νευρολογίας, νευροψυχολογίας, αναπτυξιολογίας, αποκατάστασης, εφαρμοσμένων θεραπευτικών παρεμβάσεων, πολιτισμικών θεωρήσεων της υγείας συνιστούν βασικά απαιτούμενα γνωστικά αντικείμενα. Κλινική άσκηση σε νοσοκομεία, φορείς φροντίδας υγείας και αποκατάστασης, υπηρεσίες πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας περίθαλψης πλαισιώνουν το πρόγραμμα σπουδών, έτσι ώστε ο απόφοιτος του Τμήματος να αποκτήσει εφόδια για την παροχή ολοκληρωμένων προγραμμάτων στο χώρο της υγείας και την αποκατάστασης.

    Σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Εργοθεραπευτών, η εκπαίδευση των φοιτητών Εργοθεραπείας θα πρέπει να ενσωματώνει γνώσεις, δεξιότητες και στάσεις για την ανάπτυξη ποιοτικής πρακτικής σε ένα εύρος υπηρεσιών, με πληθυσμούς που έχουν διαφορετικές ανάγκες όπως προκύπτουν από διαφορετικές διαγνώσεις, καταστάσεις υγείας, είτε χρόνιες, είτε πρόσφατα αποκτηθέντες. Οι θεωρίες και τα μοντέλα της ειδικότητας εμπνέονται και βασίζονται στις αρχές και θεωρήσεις της Διεθνούς Ταξινόμησης της Λειτουργικότητας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), ενώ η αδειοδότηση των εργοθεραπευτών γίνεται από υγειονομικές υπηρεσίες της περιφέρειας και ο έλεγχος του επαγγέλματος από το Υπουργείο Υγείας.

    ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να ανοίξει και άλλο Τμήμα Εργοθεραπείας (που αυτό αποτελεί αντικείμενο περαιτέρω προβληματισμού και ελέγχου βιωσιμότητας) ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΟΛΗ ΥΓΕΙΑΣ. Οτιδήποτε άλλο είναι άστοχο και επικίνδυνο!

    Με εκτίμηση
    Μαρία Κουλουμπή, Λέκτορας Εφαρμογών Τμήματος Εργοθεραπείας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

  • 18 Φεβρουαρίου 2024, 01:20 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ

    Στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του ΥΠΑΙΘΑ με τίτλο «Ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου κλπ» και συγκεκριμένα στο μέρος Α’ «Οργανωσιακές αλλαγές στην δομή του ΔΠΘ» και συγκεκριμένα στο άρθρο 7 δεν περιλαμβάνεται καμία αιτιολόγηση ως προς τις καθοριζόμενες αλλαγές όπως και το ίδιο συμβαίνει στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το Σχέδιο Νόμου, όπου απουσιάζει η τεκμηρίωση των αλλαγών αυτών.
    Έτσι αποφασίζεται ουσιαστικά η μεταφορά της Νοσηλευτικής Διδυμοτείχου στην Αλεξπολη, αφού βέβαια το ΥΠΑΙΘΑ την ίδρυσε το 2007 και ενώ την αφήνει να ενηλικιωθεί, τώρα την μεταφέρει για άλλο τόπο μέσα στον ίδιο Νομό, στην Αλεξπολη, με το πρόσχημα της λειτουργίας εκεί Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, όπως φημολογείται.
    Έτσι κατάντησε την Νοσηλευτική, υποχρεωτικά ως θνησιγενή, η προηγούμενη κυβέρνηση, μετά την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ σε ΑΕΙ και την υπαγωγή της από το ΤΕΙ ΑΜΘ στο ΔΙΠΑΕ, δηλ 430 χλμ. μακριά, ως Παράρτημα Τμήματος, κάτι που δεν υφίσταται ως ακαδημαϊκή μονάδα σε όλη την Ελλάδα.
    Όμως το ερώτημα που τίθεται είναι, γιατί στην Τρίπολη που στερείται Ιατρικής Σχολής και Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου λειτουργεί κανονικά η Νοσηλευτική του ΠΑΠΕΛ και δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα εκεί για την εκπαίδευση των φοιτητών, ενώ αντίστοιχη λειτουργία για το Διδυμότειχο είναι απαγορευτική και αντίθετη με δήθεν «ακαδημαϊκά» κριτήρια. Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά κατά το δοκούν. Δεν μετράνε βέβαια ούτε εθνικοί λόγοι, ούτε άλλοι λόγοι μείζονος σημασίας. Το Διδυμότειχο ακουμπάει στα σύνορα και πιο ακριτική πόλη δεν γίνεται. Από την μία πλευρά ακουμπάει η Τουρκία και από την άλλη η Βουλγαρία.
    Επειδή όμως όλα ως διαφαίνονται έχουν προαποφασισθεί για την μετακίνηση της Νοσηλευτικής το 2025 στην Αλεξπολη, δηλαδή μετά από 18 συναπτά έτη λειτουργίας στο Διδυμότειχο, αυτή η άδικη και απαράδεκτη εξέλιξη οφείλεται να αναπληρωθεί εν μέρει από την Πολιτεία τουλάχιστον με ελάχιστα αντισταθμιστικά οφέλη για την Βυζαντινή Καστροπολιτεία του Διδυμοτείχου, όπως:
    α) Ίδρυση από τώρα και λειτουργία από το 2026-27, ενός ακόμη Τμήματος ΑΕΙ παρεμφερούς γνωστικού αντικειμένου με το Τμ. Ψυχολογίας, πχ Τμήμα Λογοθεραπείας, ώστε να είναι δυνατή με 2 Τμήματα ΑΕΙ σε λειτουργία στο Διδυμότειχο, η Ίδρυση μιας αυτοτελούς Σχολής, όπως Σχολή Επιστημών Αποκατάστασης Υγείας (Σ.Ε.ΑΠ.Υ.), προκειμένου να καταστεί πραγματικά δυνατή η ίδρυση της πολλά υποσχόμενης και διαφημιζόμενης 5ης έδρας του ΔΠΘ στο Διδυμότειχο.
    β) Ίδρυση από τώρα στο Βόρειο Έβρο και δη στο Διδυμότειχο, όπου δικαιωματικά ανήκει, Μουσικού Σχολείου και λειτουργία του από το 2026-27 ως αναγνώριση ελάχιστης οφειλής της Πολιτείας, προς τιμήν του εκ Καρωτής Διδυμοτείχου μεγάλου μουσικοερμηνευτή της Θρακιώτικης Παραδοσιακής Μουσικής Χρόνη Αϊδονίδη, φέροντας το εν λόγω Σχολείο επάξια το όνομά του, όπως Μουσικό Σχολείο Διδυμοτείχου «Χρόνης Αϊδονίδης».

    Ευχαριστώ.

Σχόλια 1 … 3 4 5