Αρχική Συμπράξεις Παραγωγικών και Ερευνητικών Φορέων[Οδηγός Εφαρμογής] – Δικαιούχοι – Όροι Συμμετοχής – Ύψος Ενισχυσης

[Οδηγός Εφαρμογής] – Δικαιούχοι – Όροι Συμμετοχής – Ύψος Ενισχυσης

* Για τον σχολιασμό του παρόντος παρακαλούμε διαβάστε σε μορφή *.pdf τον Οδηγό Εφαρμογής

Σχόλια
  • 21 Μαρτίου 2011, 21:11 | Παναγιώτης Σαμπατάκος

    Στη σελίδα 14 του οδηγού εφαρμογής της δράσης απαιτείται ορισμός συντονιστικής ομάδας. Θα ήταν χρήσιμο να διευκρινίσετε αν απαιτείται ο ορισμός της ομάδας αυτής κατά την ηλεκτρονική υποβολή λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν αναφέρεται πουθενά στην ηλεκτρονική φόρμα.

  • 21 Μαρτίου 2011, 21:08 | Παναγιώτης Σαμπατάκος

    Στην «Ενότητα 5. Δικαιούχοι – Όροι συμμετοχής – Ύψος Ενίσχυσης» στη σελίδα 14 του οδηγού εφαρμογής της δράσης αναφέρεται «Σε περίπτωση που στην υποβληθείσα πρόταση συμμετέχουν μεγάλες επιχειρήσεις (όσες δεν εμπίπτουν στον ισχύοντα ορισμό των ΜμΕ) προκειμένου να δικαιούνται ενίσχυσης σύμφωνα με τον Γενικό Κανονισμό Απαλλαγής, θα πρέπει να έχουν αναλύσει, με εσωτερική μελέτη, τη βιωσιμότητα του ενισχυόμενου σχεδίου/ έργου ή δραστηριότητας τόσο με την υπόθεση χορήγησης της ενίσχυσης, όσο και χωρίς αυτήν. Στη μελέτη αυτή θα πρέπει να επιβεβαιώνεται μια ουσιώδης αύξηση του μεγέθους ή του πεδίου του σχεδίου, μια ουσιώδης αύξηση του συνολικού ποσού που κατέβαλε ο δικαιούχος για το επιδοτούμενο έργο ή τη δραστηριότητα ή μια ουσιώδης αύξηση στην ταχύτητα ολοκλήρωσης του υπόψη σχεδίου ή δραστηριότητας. Θα πρέπει να υποβληθεί σύνοψη αυτού του κειμένου μαζί με την προς χρηματοδότηση πρόταση, καθώς και να συμπληρωθεί ο σχετικός πίνακας στο αντίστοιχο Παράρτημα της πρότασης.»

    Στο παράρτημα της πρότασης, δεν υπάρχει κάποιος πίνακας στο «αντίστοιχο παράρτημα της πρότασης» όπου να εξειδικεύει το συγκεκριμένο σημέιο.

    Παράλληλα, στη φόρμα υποβολής υπάρχει σχετική υπεύθυνη (Ενότητα “STATEMENT FOR DOCUMENTATION” TAB) όπου μεταξύ άλλων ζητείται: «For Large Enterprises (LEs): Viability Study of the subsidized plan/project or activity with and without aid, as described in Annex 2»

    Παρακούμε να διευκρινιστεί σε ποιο σημείο υποβάλλεται η Ανάλυση Βιωσιμότητας – Viability Study.

  • 21 Μαρτίου 2011, 17:47 | Εθνική Τεχνολογική Πλατφόρμα «Food for Life»

    Να μην υπάρχει περιορισμός στο μέγιστο αριθμό συμμετεχόντων.

  • 21 Μαρτίου 2011, 17:14 | Νίκος Ιωαννίδης

    Α. “Προκειμένου για έργα εφαρμογής νέων τεχνολογιών στην πράσινη ανάπτυξη ο προϋπολογισμός μπορεί να ανέλθει στα 3.000.000 €.”

    Προς αποφυγή παρερμηνειών κατά τη φάση υποβολής αλλά και κατά την αξιολόγηση θα πρότεινα είτε να επισημανθούν με σαφήνεια στην ενότητα «Επιστημονικοί & Τεχνολογικοί Τομείς Προτεραιότητας» όσα αντικείμενα έρευνας, ανεξαρτήτως τομέα, δυνητικά εντάσσονται στην συγκεκριμένη κατηγορία, είτε να δημιουργηθεί ένας ειδικός τομέας (πχ «Πράσινη Ανάπτυξη») που να περιλαμβάνει όλα τα σχετικά αντικείμενα έρευνας.

    Επίσης, για λόγους πληρότητας, ίσως θα ήταν σκόπιμο να αναφερθεί ένα μικρό αιτιολογικό (rational) για την σκοπιμότητα της ειδικής αντιμετώπισης της συγκεκριμένης κατηγορίας.

    Β. «Δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό προτάσεων που θα συμμετέχει ο κάθε φορέας στην υποβολή των προτάσεων. Θα εξετάζεται ωστόσο στη φάση αξιολόγησης η δυνατότητά τους να υλοποιήσουν το έργο σε σχέση με την υποδομή και άλλες δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει.»

    «Σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατή η χρηματοδότηση περισσοτέρων των δύο προτάσεων ανά φορέα (είτε ως συντονιστής είτε ως συμπράττων φορέας). Σε περίπτωση έγκρισης περισσοτέρων των δύο (2) έργων με τον ίδιο φορέα, αυτός θα κληθεί να επιλέξει ποια έργα τελικά θα υλοποιηθούν.»

    Με την πρώτη πρόταση τίθεται θέμα ουσιαστικής διερεύνησης του ερευνητικού δυναμικού ενός φορέα ενώ με την δεύτερη τίθεται αυθαίρετα όριο συμμετοχής στα δύο έργα ανεξαρτήτως της ενδεχόμενης θετικής έκβασης του πρώτου.

    Επιπλέον, πέραν των διαχειριστικών προβλημάτων που επεσήμαναν και άλλοι συμμετέχοντες και αφορά την μετά την αξιολόγηση διαδικασία απόρριψης από ένα φορέα προτάσεων που δεν δύναται τυπικά να εκτελέσει, εισάγεται μία ισοπεδωτική αντιμετώπιση φορέων διαφορετικού ερευνητικού δυναμικού. Ουσιαστικά εξομοιώνονται ως προς αυτό φορείς των οποίων το ερευνητικό δυναμικό μπορεί να διαφέρει κατά μία δύο η και τρεις τάξεις μεγέθους, όπως αυτό αντικειμενικά θα προσδιορίζονταν από τα εγγραφόμενα στα αποτελέσματα τους «γενικά έξοδα έρευνας και ανάπτυξης» τον κύκλο εργασιών ή τον αριθμό εργαζομένων, ή όποιο άλλο ευρείας αποδοχής αντικειμενικό κριτήριο θα εισηγείτο κάποιος.

    Κατά την γνώμη μου πρέπει να παραμείνει μόνο η πρώτη πρόταση στην τελική έκδοση του οδηγού, ή εφόσον κριθεί σκόπιμο, με την προσθήκη κάποιου / κάποιων αντικειμενικών δεικτών που εμμέσως να προσδιορίζουν τον αριθμό των έργων που ένας φορέας μπορεί να εκτελέσει.

  • 21 Μαρτίου 2011, 17:01 | Χρυσάφης Κωνσταντίνος, αναπλ. καθηγητής ΑΠΘ

    Θα πρέπει να διευκρηνιστεί εάν ο μέγιστος αριθμός δύο προτάσεων που μπορεί να εγκριθούν ανα δικαιούχο αφορά την παρούσα προκήρυξη μόνον ή και την προηγούμενη του προγράμματος Συνεργασία ή όλων των προγραμμάτων αυτής της περιόδου

  • 21 Μαρτίου 2011, 13:22 | Ηλίας Παναγιωτόπουλος (ΙΝΤRΑCOM TELECOM)

    ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ»
    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
    INTRACOM TELECOM

    (ΜΑΡΤΙΟΣ 2011)

    Προτάσεις για τη βελτίωση των διαδικασιών υποβολής προτάσεων στο νέο πρόγραμμα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
    Με δεδομένη την εμπειρία της υποβολής προτάσεων στον πρώτο κύκλο του Προγράμματος ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, οι προτάσεις μας εστιάζονται στη μείωση των απαιτούμενων προς υποβολή στοιχείων και στον εναρμονισμό με αντίστοιχες πρακτικές που εφαρμόζονται από την ΕΕ στα ICT Framework Programs της.
    Πιο συγκεκριμένα, προτείνεται να εξεταστούν οι ακόλουθες προτάσεις:
    • Υποβολή προτάσεων σε δυο φάσεις. Στην πρώτη φάση να υποβάλλεται ολιγοσέλιδη σύνοψη με τη βασική ερευνητική ιδέα της πρότασης και τα απολύτως απαραίτητα οικονομοτεχνικά στοιχεία. Σε κάθε θεματική περιοχή να προκρίνονται για υποβολή στην επόμενη φάση οι πιο αξιόλογες προτάσεις. Έτσι, αποφεύγεται η σπατάλη πολύτιμου εργασιακού χρόνου για υποβολή ατελέσφορων ερευνητικών προτάσεων.
    • Το Consortium Agreement προτείνεται να συντάσσεται και να υπογράφεται μετά την επιτυχή αξιολόγηση της πρότασης, κατά τη φάση των διαπραγματεύσεων για την ανάληψη του έργου. Η επεξεργασία του και η αποδοχή του πριν την αξιολόγηση της πρότασης, προσθέτει επιπλέον φόρτο κατά την προετοιμασία της.
    • Η υποβολή των συμβάσεων με υπεργολάβους που εν δυνάμει θα απασχοληθούν στο έργο προτείνεται να ζητείται μετά την ανάληψη του έργου, καθώς σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι εφικτό να υπογραφεί σύμβαση υπό συνθήκη.
    • Σε ό,τι αφορά τα Οικονομικά Στοιχεία Πρότασης Έργου, προτείνεται η απλοποίηση του επιπέδου ανάλυσης των στοιχείων κατά τη φάση της υποβολής, κατά τα πρότυπα των πρακτικών που εφαρμόζονται από την ΕΕ στα ICT Framework Programs. Τα στοιχεία που ζητούνται είναι υπερβολικά πολλά και σε τέτοιο βαθμό ανάλυσης, που ο χρόνος που απαιτείται για τη δημιουργία και το ταίριασμα των στοιχείων αυτών σε πίνακες με συνδυασμούς όλων των παραμέτρων (κόστος ανά πακέτο εργασίας, ανά παραδοτέο, ανά δραστηριότητα, κλπ) του έργου, να είναι δυσανάλογα μεγάλος σε σχέση με το χρόνο που διατίθεται για την ανάπτυξη του τεχνικού μέρους της πρότασης. Μετατίθεται έτσι το βάρος από τη σύνταξη μιας άρτιας πρότασης ως προς το φυσικό αντικείμενο, στην υποβολή ενός προϋπολογισμού με βαθμό ανάλυσης επιπέδου απολογισμού έργου (και μάλιστα έργου που αναμενόμενα θα συναντήσει τροποποιήσεις στην πορεία εκτέλεσής του).
    • Προτείνεται η ακόλουθη κατηγοριοποίηση ερευνητικών δραστηριοτήτων:
    o RTD
    o Demonstration (όπως ED στη ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ)
    o Management (αν η ΓΓΕΤ επιθυμεί να ορίσει τέτοια κατηγορία) και
    o Other (που θα περιλαμβάνει οι κατηγορίες TFS, IPR και ενδεχομένως Training).
    • Προτείνεται ο καθορισμός όλων των μελών της ομάδας ανάπτυξης που προβλέπεται ότι θα απασχοληθούν στο έργο να αντικατασταθεί από τον καθορισμό μόνο των ατόμων που θα έχουν σημαίνοντα ρόλο στο έργο (key personnel). Πέραν της δυσκολίας καθορισμού εξ’ αρχής της πλήρους σύνθεσης της ομάδας, αυτή είναι πιθανό να μεταβληθεί ήδη κατά την έναρξη του έργου, λόγω μη διαθεσιμότητας μελών της.

    Ilias Panayiotopoulos
    Principal Engineer
    Wireless Technologies Dept.
    WIRELESS NETWORK SYSTEMS

    INTRACOM TELECOM
    19.7 km Markopoulou Ave.
    19 002 Peania, Athens, Greece
    F +30 210 667 1329
    http://www.intracom-telecom.com

  • 21 Μαρτίου 2011, 11:32 | Βασίλης Σπιταδάκης, Τμήμα Έρευνας & Ανάπτυξης Forthnet

    Στα πλαίσια της Διαβούλευσης παραθέτουμε τα ακόλουθα σχόλια:
    1)Στη σελ.14 του Οδηγού αναφέρεται ο περιορισμός στον αριθμό των εγκεκριμένων έργων που μπορεί να συμμετάσχει ένας φορέας. Συγκεκριμένα, επιτρέπεται να συμμετέχει κάποιος σε όσες προτάσεις θέλει κατά την υποβολή αλλά εφόσον εγκριθούν πρέπει να διαλέξει μέχρι το πολύ 2. Θεωρούμε ως προβληματικό τον ως άνω περιορισμό τεκμηριώνουμε την παραπάνω άποψη ως εξής:
    Όταν ένας φορέας συμμετέχει σε περισσότερες από δύο προτάσεις αλλά πρέπει να επιλέξει μέχρι 2 παρότι του έχουν εγκριθεί περισσότερες από 2, υπάρχει ο κίνδυνος να «απορρίψει» ένα έργο που έχει καλύτερη βαθμολογία από το έργο που προτιμάει να «κρατήσει», γεγονός που είναι εις βάρος της αξιοκρατικής αντιμετώπισης των προτάσεων αλλά και εις βάρος των άλλων εταίρων που δεν φταίνε σε κάτι. Στην πραγματικότητα του δίνεται η δυνατότητα να «πετάξει» εκτός ένα καλό έργο, επειδή έτυχε να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή και οικονομικό όφελος σε άλλο έργο, το οποίο όμως είναι σημαντικά υποδεέστερο !!! Πολλές εταιρείες στο παρελθόν έχουν χρησιμοποιήσει κακοπροαίρετα την διαδικασία αυτή, «οδηγώντας» άλλα έργα σε αποτυχία.
    Προτείνουμε να μην υπάρχει περιορισμός, κάτι που είναι υπέρ της διάκρισης των ΚΑΛΩΝ προτάσεων ανεξάρτητα από το ποιος συμμετέχει και τι εμπλοκή έχει σε άλλα έργα.
    Εναλλακτικά μπορεί να αυξηθεί το όριο των προτάσεων σε 3 ή 4.

    2)Για τις μεγάλες επιχειρήσεις ζητείται ΕΦΟΣΟΝ εγκριθεί η πρότασή τους, να υποβάλλουν περίληψη μελέτης βιωσιμότητας του έργου. Κατανοούμε την απαίτηση ύπαρξης μελέτης βιωσιμότητας, αλλά δεν κατανοούμε γιατί η μελέτη βιωσιμότητας είναι απαραίτητη ΜΟΝΟ από τις μεγάλες εταιρείες. ΚΑΘΕ έργο πρέπει να έχει προϋποθέσεις βιωσιμότητας που πρέπει να τεκμηριώνονται, ανεξάρτητα από το εάν προέρχεται από μεγάλη ή μικρομεσαία επιχείρηση. Ζητούμε να απαιτείται η περίληψη μελέτης βιωσιμότητας σε κάθε έργο που εγκρίνεται.

  • 19 Μαρτίου 2011, 11:53 | Φώτιος Κατσαρός

    1. Σχετικά με τους επιστημονικούς και τεχνολογικούς τομείς προτεραιότητας, θεωρώ ότι θα έπρεπε να προστεθεί σε αυτούς τους τομείς και η θεματική περιοχή: «Νέες εφαρμογές / προηγμένα προϊόντα κλωστοϋφαντουργικών βιοχηχανιών».
    Επίσης οι θεματικές περιοχές όπως αναφέρονται στον Οδηγό είναι εξειδικευμένες. Οι τομείς προτεραιότητας θα έπρεπε να είναι πιο γενικοί.

    2. Όσον αφορά τον όρο «δεν είναι δυνατή η χρηματοδότηση περισσοτέρων των δύο προτάσεων ανά φορέα», αυτό δημιουργεί πρόβλημα στα ΑΕΙ, ΤΕΙ και τα Ερευνητικά Κέντρα. Πιθανόν να ήταν καλύτερα, ειδικά για τους ερευνητικούς φορείς, να συμπεριληφθεί ο όρος ότι «ο Επιστημονικός Υπεύθυνος του Ερευνητικού Φορέα, δεν μπορεί να είναι συμμετέχει σε περισσότερες από 3 προτάσεις και να είναι συντονιστής σε περισσότερες από 2 προτάσεις.

    Με εκτίμηση,

    Δρ. Φώτιος Κατσαρός
    Ερευνητής
    Ινστιτούτο Φυσικοχημείας
    ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος

  • 18 Μαρτίου 2011, 14:46 | Ανδρέας Καλαντζής

    Στο πλαίσιο της Δημόσιας Διαβούλευσης για τη Δράση «ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 2010», παραθέτουμε τα ακόλουθα σχόλια:

    1. Γλώσσα υποβολής των προτάσεων

    Το γεγονός ότι ο Οδηγός Εφαρμογής της Δράσης έχει συνταχθεί στην ελληνική ενώ οι προτάσεις θα υποβληθούν στην αγγλική γλώσσα δημιουργεί το εύλογο ερώτημα για το ποιά είναι η επίσημη γλώσσα της Δράσης και των Έργων που θα εγκριθούν στο πλαίσιο αυτής (π.χ. σε ποια γλώσσα θα συντάσσονται οι εκθέσεις προόδου και τα παραδοτέα;). Εικάζουμε πως ο λόγος για τον οποίο επελέγη η αγγλική ως γλώσσα υποβολής των προτάσεων είναι προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα αξιολόγησής τους και από ξένους αξιολογητές. Σε αυτήν την περίπτωση και με δεδομένο ότι αφ’ ενός η αξιολόγηση γίνεται με βάση την προκήρυξη και τον Οδηγό Εφαρμογής, ο οποίος είναι στην ελληνική, αφ’ ετέρου τα Παραδοτέα υποβάλλονται και αυτά στην ελληνική γλώσσα, θα πρέπει να δηλωθεί ότι η επίσημη γλώσσα του Προγράμματος είναι η ελληνική, με πρόβλεψη για μετάφραση ορισμένων σημείων της πρότασης η οποία θα υποβληθεί και στα αγγλικά.
    Σε κάθε περίπτωση ο ΟΔΗΓΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ, οι ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ που θα υποβληθούν, τα ΠΑΡΑΔΟΤΕΑ των Έργων που θα εγκριθούν καθώς και οι εκθέσεις ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ των παραδοτέων, θα πρέπει να είναι στην ίδια γλώσσα, ελληνική ή αγγλική.
    Κατά την άποψή μας όσο σημαντική είναι η αξιολόγηση των προτάσεων που θα υποβληθούν προς έγκριση για χρηματοδότηση, το ίδιο σημαντική είναι και η αξιολόγηση των παραδοτέων και των αποτελεσμάτων των έργων.

    2. Αριθμός προτάσεων στις οποίες δικαιούται να συμμετέχει κάθε φορέας

    Όπως αναφέρεται στη σελ. 14 του Οδηγού Εφαρμογής «Δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των προτάσεων που θα συμμετέχει ο κάθε φορέας στην υποβολή των προτάσεων…. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατή η χρηματοδότηση περισσότερων των δύο προτάσεων ανά φορέα (είτε ως συντονιστής είτε ως συμπράττων φορέας). Σε περίπτωση έγκρισης περισσότερων των δύο (2) έργων με τον ίδιο φορέα, αυτός θα κληθεί να επιλέξει ποια έργα τελικά θα υλοποιηθούν». Ο όρος αυτός είναι βέβαιο πως θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα τόσο κατά τη φάση διαμόρφωσης των συμπράξεων και των προτάσεων, όσο και κατά τη φάση έκδοσης των αποφάσεων χρηματοδότησης. Αφενός είναι άδικο οι προσπάθειες που καταβάλλει μία σύμπραξη π.χ. 4 ή και 8 φορέων να κρίνονται τελικά όχι από το επίπεδο της πρότασης που διαμόρφωσαν και την αξία των αποτελεσμάτων του Έργου, αλλά από την απόφαση ενός μόνον φορέα για το ποια πρόταση θα επιλέξει να υλοποιηθεί. Αυτή η απόφαση του ενός μόνον φορέα είναι αυτονόητο ότι θα βασίζεται στα στενά συμφέροντα του φορέα αυτού και δεν θα λαμβάνει υπόψιν ούτε καν το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον, το οποίο θα πρέπει με κάποιο τρόπο να διασφαλίζεται σε όλα τα στάδια μέχρι και την έκδοση των αποφάσεων χρηματοδότησης. Επιπλέον τίθενται ζητήματα που αφορούν στη δημοσιοποίηση της καινοτόμου ιδέας και της τεχνογνωσίας των συμμετεχόντων φορέων κατά τη διαμόρφωση προτάσεων οι οποίες ενδέχεται να απορριφθούν παρότι πληρούν όλα τα κριτήρια έγκρισης. Τέλος, ο συγκεκριμένος όρος δεν προάγει την αξιοκρατία. Θεωρούμε άδικο ένας φορέας που διαθέτει επαρκή τεχνογνωσία ώστε να συμμετέχει στη διαμόρφωση περισσότερων των δύο «καλών» προτάσεων να μην έχει τη δυνατότητα να την αξιοποιήσει και να την επεκτείνει προχωρώντας στην υλοποίηση των αντίστοιχων έργων. Σε κάθε περίπτωση και εφόσον πρέπει να ισχύσει κάποιος περιορισμός στον αριθμό των έργων στα οποία μπορεί να συμμετέχει ένας φορέας, προτείνουμε αυτός να αφορά στον αριθμό των προτάσεων που θα υποβάλλει. Ένας τέτοιος περιορισμός θα μπορούσε να είναι π.χ. συμμετοχή το πολύ σε δύο προτάσεις ως συντονιστής και σε τρεις συνολικά (ως συντονιστής ή συμπράττων φορέας).

    3. Διάκριση ποσοστού χρηματοδότησης μεταξύ νέου και ήδη απασχολούμενου προσωπικού

    Όπως αναφέρεται στη σελ. 20 του Οδηγού Εφαρμογής σχετικά με την ενίσχυση των δαπανών προσωπικού «Για αμοιβές νέου προσωπικού που θα προσληφθεί από τον φορέα αποκλειστικά για τις ανάγκες του Έργου με σύμβαση εργασίας το ποσοστό της ενίσχυσης ανέρχεται μέχρι το 70 % της σχετικής δαπάνης ενώ για αμοιβές ήδη απασχολούμενου προσωπικού, το ποσοστό της ενίσχυσης μπορεί να φθάσει έως το 30 % της σχετικής δαπάνης». Ο όρος αυτός με δεδομένες τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στην αγορά είναι βέβαιο πως θα αποτρέψει τη συμμετοχή πολλών επιχειρήσεων στη Δράση. Σήμερα που η ανεργία καλπάζει και η διατήρηση των θέσεων εργασίας ανάγεται σε ύψιστο στόχο και άθλο όχι μόνον για τον ιδιωτικό αλλά και για τον δημόσιο τομέα, η διάκριση του ποσοστού χρηματοδότησης μεταξύ νέου και ήδη απασχολούμενου προσωπικού είναι κατά την άποψή μας εκτός τόπου και χρόνου. Προτείνουμε να διατηρηθεί το καθεστώς χρηματοδότησης το οποίο ίσχυσε κατά την πρώτη προκήρυξη της Δράσης «ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ», η οποία θα πρέπει να σημειωθεί ότι έγινε στην προ μνημονίου εποχή.

    4. Επιλογή αξιολογητών

    Στη σελ. 16 του εντύπου υποβολής στο πεδίο «Reviewers Tab» αναφέρεται πως οι φορείς της σύμπραξης κατά την υποβολή της πρότασης θα υποδείξουν τα ονόματα των αξιολογητών που θα βαθμολογήσουν την πρότασή τους (…the applicants provide the names of up to six reviewers that can evaluate their proposals…). Αυτή η αναφορά εκπλήσσει και μπορεί να κατανοηθεί ως «εκ παραδρομής». Εάν τελικά υιοθετηθεί θα αποτελέσει παγκόσμια πρωτοτυπία στην κατάργηση κάθε έννοιας αντικειμενικότητας. Το συγκεκριμένο πεδίο θα πρέπει να παραληφθεί, καθώς η δίκαιη αξιολόγηση των προτάσεων προϋποθέτει την τυχαία επιλογή των αξιολογητών, βεβαίως μέσα από βάση (λίστα) η οποία έχει δημιουργηθεί μετά από αξιολόγησή τους και επιλογή των αρίστων. Οι αξιολογητές όχι μόνον δεν θα πρέπει να επιλέγονται από τη σύμπραξη αλλά να εξασφαλίζεται ότι δεν έχουν και σχέση κοινών συμφερόντων με κάποιον από τους συμπράττοντες φορείς. Προτείνουμε απλώς να παραληφθεί.

    Ανδρέας Καλαντζής
    Χημικός Μηχανικός, MBA
    Γενικός Διευθυντής

    Εταιρεία Τεχνολογικής Ανάπτυξης Κλωστοϋφαντουργίας Ένδυσης και Ινών ΑΕ (ΕΤΑΚΕΙ)
    Ελ. Βενιζέλου 4, 17676 Καλλιθέα, Αθήνα
    τηλ 210 92 34 932, φαξ 210 92 35 603, email: gmanager@etakei.gr
    http://www.etakei.gr

  • 18 Μαρτίου 2011, 14:13 | Νίκος Ζαχαρής

    Θα ήθελα να φέρω στην προσοχή σας το θέμα της συμμετοχής και ενίσχυσης μιας Αστικής μη-κερδοσκοπικής Εταιρείας ως «Ερευνητικού Φορέα» στο Πρόγραμμα.
    Πιο συγκεκριμένα, στην Ενότητα 5 του Οδηγού αναφέρεται ρητά ότι «ως ερευνητικός φορέας νοείται ένας φορέας, όπως Πανεπιστήμιο ή ερευνητικό ινστιτούτο, ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς του (δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου) ή τον τρόπο χρηματοδότησής του, πρωταρχικός σκοπός του οποίου είναι η διεξαγωγή βασικής έρευνας […]. Δηλαδή, ο Οδηγός αποκλείει ρητά το νομικό καθεστώς ενός φορέα ως κριτήριο για τον χαρακτηρισμό του ως «Ερευνητικό» ή μη, και ορίζει το κριτήριο της δραστηριότητας (ερευνητική ή μη) για την επιλεξιμότητά του ως «Ερευνητικού».
    Όμως, η Ενότητα 6.1.3 του Οδηγού η οποία καθορίζει την ενίσχυση των φορέων, βρίσκεται σε ανακολουθία με την παραπάνω Ενότητα (5) διαχωρίζοντας τις έννοιες του «Ερευνητικού Φορέα» και της «Επιχείρησης» βάσει του νομικού χαρακτήρα (καθεστώτος) του φορέα και όχι βάσει της δραστηριότητάς του. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «Οι τεχνολογικοί φορείς θα χρηματοδοτούνται ανάλογα με το καθεστώς τους, δηλαδή, αν είναι επιχειρήσεις σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ενότητα 6.1.1, ενώ αν είναι ερευνητικοί φορείς, με βάση όσα αναφέρονται στην ενότητα 6.1.2». Συνεχίζει παρακάτω λέγοντας: «Επισημαίνεται ότι η συμμετοχή των λοιπών φορέων [συμπεριλαμβανομένων των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών] δεν πρέπει να ξεπερνά το 3% του συνολικού προϋπολογισμού του έργου.» Δηλαδή, σύμφωνα με την Ενότητα 6.1.3 οι αστικές μη-κερδοσκοπικές εταιρείες εμπίπτουν στους «λοιπούς», ακυρώνοντας στην πράξη τον παραπάνω ορισμό (Ενότητα 5 του Οδηγού), εφόσον δεν αφήνει το περιθώριο ένας φορέας να έχει ερευνητική (μη οικονομική) δραστηριότητα και ταυτόχρονα να έχει νομικό καθεστώς μη-κερδοσκοπικής εταιρείας και να επιλεχθεί ως «Ερευνητικός Φορέας».
    Κάτι τέτοιο όμως αντιβαίνει στο σχετικό νομικό δίκαιο (Ανακοίνωση της Επιτροπής 2006/C 323/01) καθώς και στην αντίστοιχη γνωμοδότηση της ΜοΚΕ που έγινε μετά από ερώτημα της ΓΓΕΤ (Α.Π. ΜοΚΕ 525/5-3-2009) όπως αναφέρονται στον Οδηγό.
    Συνεπώς, τα ερωτήματα που τίθενται με βάση την παραπάνω ανακολουθία είναι:
    1. Μπορεί μια αστική μη-κερδοσκοπική εταιρεία πρωταρχικός σκοπός της οποίας είναι η διεξαγωγή βασικής έρευνας να λάβει μέρος στο Πρόγραμμα ως «Ερευνητικός Φορέας»;
    2. Ισχύει ο περιορισμός της ενίσχυσης (έως 3% του προϋπολογισμού) για μια αστική μη-κερδοσκοπική εταιρεία πρωταρχικός σκοπός της οποίας είναι η διεξαγωγή βασικής έρευνας;

    Με εκτίμηση
    Νίκος Ζαχαρής
    Διευθυντής Κέντρου Ερευνών Νοτιοανατολικής Ευρώπης

  • 18 Μαρτίου 2011, 13:15 | ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

    Θα σας παρακαλούσαμε να επανεξετάσετε τον όρο ότι «… δεν είναι δυνατή η χρηματοδότηση περισσοτέρων των δύο προτάσεων ανά φορέα (είτε ως συντονιστής είτε ως συμπράττων φορέας». Σε περίπτωση έγκρισης περισσοτέρων των δύο (2) έργων με τον ίδιο φορέα, αυτός θα κληθεί να επιλέξει ποια έργα τελικά θα υλοποιηθούν», διότι δεν προάγει την ανάπτυξη της ερευνητικής δραστηριότητας των μελών ΔΕΠ των Πανεπιστημίων
    Στον προηγούμενο Οδηγό Εφαρμογής Δράσης Εθνικής Εμβέλειας «Συνεργασία» δεν υπήρχε ο περιορισμός αυτός και αντ’αυτού προβλεπόταν ότι θα εξεταζόταν στη φάση αξιολόγησης η δυνατότητα των φορέων να υλοποιήσουν το έργο σε σχέση με την υποδομή και άλλες δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει.

    Γραμματεία Επιτροπής Ερευνών του ΕΚΠΑ

  • 18 Μαρτίου 2011, 10:24 | Μιχάλης Σιαμίδης

    Από την σκοπιά των επιχειρήσεων, οφείλουμε να επισημάνουμε τους δυσμενείς όρους χρηματοδότησης, ιδιαιτέρως σε ότι αφορά στις δαπάνες προσωπικού.

    Με δεδομένες τις συνθήκες στην ελληνική οικονομία σήμερα, υπό τις οποίες η λειτουργία των επιχειρήσεων πιέζεται ασφυκτικά, θεωρούμε απαράδεκτη τη διάκριση του ποσοστού χρηματοδότησης του υφιστάμενου σε σχέση με το νέο προσωπικό. Το γεγονός ότι το ποσοστό ενίσχυσης για αμοιβές ήδη απασχολούμενου προσωπικού μπορεί να φθάσει μόλις το 30 % (!) της σχετικής δαπάνης είναι βέβαιο πως θα λειτουργήσει αποτρεπτικά και θα περιορίσει τη συμμετοχή πάρα πολλών επιχειρήσεων στη Δράση.

    Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι – κυρίως στην περίπτωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων – η εξαίρεση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και των Διευθυνόντων Συμβούλων από το δικαίωμα αμοιβής (ένας όρος που δεν υπήρχε στον προηγούμενο Οδηγό Εφαρμογής της Δράσης ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ) θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα. Σε πολλές περιπτώσεις, οι Διευθύνοντες Σύμβουλοι συμμετέχουν ουσιαστικά στην παρακολούθηση και την υλοποίηση των Έργων.

    Πιστεύουμε και ελπίζουμε στην αναδιαμόρφωση του Οδηγού Εφαρμογής σε σχέση με τα συγκεκριμένα ζητήματα. Προτείνουμε λοιπόν στα δύο αυτά σημεία να τροποποιηθεί ο Οδηγός Εφαρμογής ο οποίος ευρίσκεται σήμερα υπό διαβούλευση και να ισχύσει αυτό το οποίο ίσχυε και στην πρώτη προκήρυξη της Δράσης «ΣΥΝΕΡΓΑΣΙA».

    ευχαριστώ

    Μιχάλης Σιαμίδης
    Χημικός, MSc
    Διευθύνων Συμβουλος της εταιρείας Κωστας Σιαμίδης ΑΕ
    Μέλος Δ.Σ. και Αναπληρωτής Πρόεδρος Βιομηχανικού Τμήματος ΕΒΕΑ

  • 18 Μαρτίου 2011, 10:17 | Αθανάσιος Ιωάννου

    Το ερευνητικό Πρόγραμμα ‘ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ’ αφορά την συνεργασία επιχειρήσεων, ΑΕΙ και ερευνητικών ιδρυμάτων προκειμένου να υλοποοιηθούν ερευνητικά έργα στους αναφερόμενους στην πρόσκληση τομείς.
    Πρέπει να δοθεί έμφαση στο κατά πόσον η εταιρεία, που θα συμμετέχει στην πρόταση, έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία και εμπειρία και να μην υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με τον αριθμό των συμμετεχόντων επιχειρήσεων.
    Μία επιχείρηση με έμπειρο και επιστημονικά καταρτισμένο δυναμικό μπορεί να συμμετέχει επιτυχώς σε ένα σχήμα της πρότασης. Επιπλέον στην δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας δεν πρέπει να βάζουμε περιορισμούς του τύπου : αριθμός συμμετεχόντων επιχειρήσεων, αλλά πρέπει να μας ενδιαφέρει η ποιότητα και η γνώση. Έτσι θα υπάρχει ανάπτυξη και ανάκαμψη στην χώρα μας.

  • 17 Μαρτίου 2011, 17:15 | Σπύρος Σπύρου

    Ο περιορισμός της χρηματοδότησης μέχρι 2 προτάσεις ανά φορέα υπήρχε και στην διαβούλευση της πρώτης δράσης «Συνεργασία» (το 2009), αλλά όχι και στην προκήρυξη. Μήπως προβληματιζόμαστε ξανά για κάτι που έχει ήδη επιλυθεί;
    Σε περίπτωση που ο περιορισμός διατηρηθεί, είτε τυπικά στην προκήρυξη είτε ουσιαστικά στην αξιολόγηση, θα πρέπει να υπάρξει κλιμάκωση του ορίου σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά των φορέων. Πιθανά κριτήρια θα ήταν ο κύκλος εργασιών, ο αριθμός των εργαζομένων και το ύψος των εξόδων για έρευνα και ανάπτυξη.

  • 17 Μαρτίου 2011, 11:41 | ΑΓΑ

    Σχετικά με το περιεχόμενο του Πίνακα 2 και πιο συγκεκριμένα με τον ελάχιστο αριθμό επιχειρήσεων ανά Ε&Τ Έργο στη μεταποίηση:
    ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΟΡΕΩΝ: 4-8 φορείς
    Min. 2 επιχειρήσεις στους 4-5 φορείς
    Min. 3 επιχειρήσεις στους 6-7 φορείς
    Min. 4 επιχειρήσεις στους 8 φορείς
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΡΓΩΝ: 24-36 μήνες
    ΟΡΙΑ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ: 400.000 € – 2.000.000€

    Ο ελάχιστος αριθμός (π.χ. 2 επιχειρήσεις στην περίπτωση των 4 φορεών) θεωρείται υπερβολικός, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψιν του την έντάση ενίσχυσης για δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης προς τις μικρές/μεσαίες/μεγάλες επιχηρείσεις, ειδικά για την πειραματική ανάπτυξη (έως 45%, 35% και 25%, αντίστοιχα). Είναι σχεδόν αδύνατον να πείσει κάποιος ερευνητικός φορέας δύο επιχειρήσεις να συμμετέχουν σε ένα έργο πειραματικής ανάπτυξης με ένταση ενίσχυσης την προαναφερθεία και συνολικό προϋπολογισμό π.χ. 1.000.000€.
    Θα πρότεινα ο αριθμός των φορεών να γίνει: 3-7 φορείς και
    Min. 1 επιχείρηση στους 3-4 φορείς
    Min. 2 επιχειρήσεις στους 5-6 φορείς
    Min. 3 επιχειρήσεις στους 7 φορείς

  • 17 Μαρτίου 2011, 10:48 | Ηλίας Λαμπρινος

    Ο όρος:
    «Σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατή η χρηματοδότηση περισσοτέρων των δύο προτάσεων ανά φορέα (είτε ως συντονιστής είτε ως συμπράττων φορέας). Σε περίπτωση έγκρισης περισσοτέρων των δύο (2) έργων με τον ίδιο φορέα, αυτός θα κληθεί να επιλέξει ποια έργα τελικά θα υλοποιηθούν»
    ο οποίος δεν υπήρχε στην τελική προκήρυξη του πρώτης δράσης Συνεργασία, είναι προβληματικός, επειδή:
    1. Αναιρεί μέρος της ουσίας της αμέσως προηγούμενης στον προτεινόμενο Οδηγό πρότασης: «Θα εξετάζεται ωστόσο στη φάση αξιολόγησης η δυνατότητά τους να υλοποιήσουν το έργο σε σχέση με την υποδομή και άλλες δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει». Αν ο έλεγχος αυτός αποβαίνει θετικός, και με την προϋπόθεση της ύπαρξης περισσότερων των 2 καινοτόμων προτάσεων, προς τι το πλαφόν?
    2. Περιπλέκει τον τρόπο με τον οποίο προκύπτει η τελική λίστα των προς υλοποίηση έργων, με πιθανές αρνητικές συνέπειες ακόμα για για τους εταίρους οι οποίοι έχουν λιγότερες των 2 εγκεκριμένες προτάσεις
    3. Δημιουργεί, στην προσπάθεια αποφυγής του (2) περιοριστικές συνθήκες στη φάση της σύνθεσης των συνεργατικών σχηματισμών κατά την προετοιμασία των προτάσεων
    4. Δε λαμβάνει υπόψη ότι Μεγάλες Επιχειρήσεις έχουν δραστηριότητες σε περισσότερα Ε&Α πεδία και ουσιαστικά εξισώνει το ερευνητικό τους δυναμικό με αυτό Μικρομεσαίων και Start Ups, τη στιγμή μάλιστα που η δράση Συνεργασία δεν είναι μια εξειδικευμένη δράση για τέτοιους φορείς, αλλά πολύ ευρύτερη.
    5. Δημιουργεί την αίσθηση ότι η δράση Συνεργασία δεν είναι προσανατολισμένη στην ενίσχυση της επιστημονικής και τεχνολογικής αριστείας και συνεπαγόμενης ανάπτυξης, αλλά στην κατανομή της δημόσιας δαπάνης σε όσο το δυνατόν περισσότερους φορείς, στο όνομα μιας ισοπεδωτικής ως προς την αριστεία λογικής, στενά συνδεδεμένης με τη λογική της «επιδότησης». Αν είναι όντως τέτοια, ας αναφερθεί ρητά ήδη από τη σελίδα 1 του Οδηγού, όπου απαριθμούνται οι στόχοι της δράσης, αλλιώς ας απαλοιφθεί κάθε όρος που λειτουργεί εμέσως προς αυτή την κατεύθυνση. Και επιπλέον, ας μη λειτουργήσει ούτε ως κριτήριο στην επιλογή των προς ενίσχυση έργων.

  • 16 Μαρτίου 2011, 10:22 | Ποσταντσίδης Θεόδωρος

    Θέλω να θέσω εν τάχυ έναν ευρύτερο προβληματισμό.
    Πως θα εντάξετε σε μία τέτοια μορφή έναν εφευρέτη που όμως είναι έξω από τις τυπικές αυτές διακρίσεις;
    Μήπως, λέω μήπως, παράλληλα με αυτό θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας φορέας ή μέσω του ΟΒΙ που μετά από ακρόαση να αξιολογεί και να συμπεριλαμβάνει, τελικά, σε χρηματοδοτικά σχέδια και όλους αυτούς;
    Διότι αν εγώ αυτήν την στιγμή πετάω για παράδειγμα χάρι στην πρωτότυπη πτητική μου μηχανή δεν θα μπορέσω ποτέ να ενταχθώ σε κανένα σχέδιο μια και δεν διαθέτω τα τυπικά προσόντα αλλά έχω τα ουσιαστικά και κανείς ποτέ δεν θα το μάθει μια και δεν θα βρω τις κατάλληλες διεξόδους.
    Επαναλαμβάνω ότι όλα τα παραπάνω είναι παράδειγμα και μόνο, λίγο ακραίο αλλά παράδειγμα. Το πιο ακραίο όμως είναι ότι αν μια τέτοια κατάσταση υπάρξει το μέλλον της είναι …το χρονοντούλαπο της ιστορίας που λέγαμε κάποτε.

  • 15 Μαρτίου 2011, 21:48 | Αδριανός

    Στο κεφάλαιο 5 αναφέρεται το εξής: «Τονίζεται ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να έχουν κλείσει μία τουλάχιστον ετήσια οικονομική χρήση και να έχουν δημοσιεύσει τον σχετικό ισολογισμό (ή ισοδύναμα οικονομικά στοιχεία).»

    Αν καταλαβαίνω καλά μια εταιρεία που συστήθηκε το έτος 2011 δεν μπορεί να λάβει μέρος. Νομίζω οτι αυτό είναι πολύ δεσμευτικό και συντηρητικό. Σκοπός είναι να δημιουργηθεί έδαφος για καινοτομία και όχι μονάχα να διατηρηθούν οι υπάρχουσες εταιρείες.

    Είμαστε μια ομάδα νέων software engineers που έχουμε ξεκινήσει να σχεδιάζουμε μια ιδέα που δεν υπάρχει καν στην αγορά, για παράδειγμα κάποια από τα βασικά specifications/standards της ιδέας είναι ακόμα υπο έγκριση, και χρειάζεται έρευνα και πολύ προσπάθεια για να υλοποιηθεί.

    Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα να συμμετέχουμε σε μια τέτοια πρόταση;;;
    Γιατί πρέπει να θάψουμε και αυτή την ιδέα, όπως πολλοί άλλοι νέοι;;;
    Γιατί μας οδηγείται σε συνεργασίες κάτω από το τραπέζι με υπάρχουσες εταιρείες;;;

    Με εκτίμηση,
    Αδριανός

  • 15 Μαρτίου 2011, 21:03 | Αδριανός

    Μπράβο Χαράλαμπε,

    μου φαίνεται και εμένα «τρομερή» ιδέα αυτός ο όρος, αλλά ας αλλάξει καλύτερα γιατί μάλλον δεν είμαστε ισάξιοι του….

    Αδριανός.

  • 11 Μαρτίου 2011, 10:09 | Χαράλαμπος Φείδας

    Σε σχέση με τον παρακάτω περιορισμό που αναφέρεται στη χρηματοδότηση μέχρι 2 προτάσεων ανά φορέα:
    «Σε κάθε περίπτωση δεν είναι δυνατή η χρηματοδότηση περισσοτέρων των δύο προτάσεων ανά φορέα (είτε ως συντονιστής είτε ως συμπράττων φορέας). Σε περίπτωση έγκρισης περισσοτέρων των δύο (2) έργων με τον ίδιο φορέα, αυτός θα κληθεί να επιλέξει ποια έργα τελικά θα υλοποιηθούν.»

    Η εφαρμογή αυτού του περιορισμού αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία καθώς, τουλάχιστον σε επίπεδο συμπράτοντα φορέα, θα δημιουργήσει σοβαρά διαδικαστικά αλλά και ουσιαστικά προβλήματα. Πως είναι δυνατόν ένας συμπράτων φορέας από τους 5 ή και παραπάνω φορείς, να καθορίζει ερήμην των υπολοίπων ποια πρόταση θα υλοποιηθεί; Δηλ. αν ο φορέας αυτός συμμετέχει σε δυο ή και παραπάνω προτάσεις που εγκρίθηκαν (η συμμετοχή του οποίου καλλιστα μπορεί να είναι και πολύ μικρή), αυτός θα κληθεί να αποφασίσει ποια πρόταση θα υλοποιηθεί; !!!!!!! Με τον τρόπο αυτό ένας φορέας από τους πολλούς καθίσταται ο απόλυτος κριτής για την υλοποίηση μιας πρότασης παραχωρόντας του μια εξουσία που δεν του αναλογεί. Ο περιορισμός αυτός θα μπορούσε υπό προυποθέσεις να εφαρμοστεί μόνο για τον συντονίζοντα φορέα.

Σχόλια