Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Θεοδόσης | 30 Δεκεμβρίου 2009, 10:14
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι απαραίτητο να αποσαφηνιστεί η έννοια «μετανάστης» και να μη συγχωνευτούν στην έννοια αυτή κι όσοι πέρασαν με παράνομο τρόπο στην ελληνική επικράτεια. Οι παράνομοι είναι Π Α Ρ Α Ν Ο Μ Ο Ι παρά τις όποιες προσπάθειες όσων έχουν συμφέρον να ζουν στην Ελλάδα οι ξένοι για να τους εκμεταλλεύονται πολιτικά κι εργασιακά μιας και δεν τους επαρκεί η εγχώρια μαύρη εργασία! Θα μπορούσε πρώτα να χτυπηθεί παραδειγματικά η «μαύρη» κι ανασφάλιστη εργασία, να χτυπηθεί το ντόπιο και ξένο δουλεμπόριο κι ύστερα να ξεκαθαριστεί πως όποιος ζητά εργασία σ’ αυτή τη χώρα θα βρίσκει μονάχα με τις νόμιμες προϋποθέσεις και δε θα εργάζονται οι παράνομοι σε βάρος των νόμιμων εργατών. Κατ’ αυτό τον τρόπο κανείς δεν θα περνούσε τις τελευταίες δεκαετίες τα σύνορά μας για να γίνει θύμα εκμεταλλευτών όχι μόνο σε εργοστάσια και δημόσια έργα αλλά και σε επίπεδο οικιακής απασχόλησης. Το να επιχειρήσεις παράτυπα να νομιμοποιήσεις και κατ’ επέκταση να συγχωνεύσεις λαθρομετανάστες, χωρίς κανένα όρο, ποσόστωση και περιορισμό, αυτό δεν αποτελεί ανθρωπισμό αλλά ανοιχτή πρόκληση και πρόσκληση προς όσους δεν έχουν ακόμα σκεφτεί να παραβιάσουν τα σύνορα και να εισέλθουν ανεξέλεγκτα στην ενδοχώρα μας. Ένας από τους σπουδαιότερους λόγους για τον οποίο πρέπει να παρθούν υπεύθυνες αποφάσεις είναι οι συνθήκες που έχουν μεταβληθεί επικίνδυνα σχετικά με την εθνική πολιτισμική κληρονομιά που διακρίνει τους λαούς μεταξύ τους. Γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα μιας μαζικής πανσπερμίας που η ενίσχυσή της και η νομιμοποίησή της όχι μόνο την προσαρμογή της θα κατορθώσει αλλά και την αλλοίωση της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς μας, καταντώντας μας ένα ισοπεδωμένο λαϊκό συνονθύλευμα. Από την άλλη, τα ήθη και τα έθιμα των λαθρομεταναστών μέσα στο ξένο περιβάλλον είναι αδύνατο να διατηρηθούν και σιγά σιγά ατονούν και ισοπεδώνονται κάτω από τον θηριώδη τρόπο ζωής μιας πολυπολιτισμικής μεγαλούπολης. Τελικά η πολυεθνική κοινωνία θα μετατρέψει την κάθε ανθρώπινη μοναδικότητα σε άμορφη κι ακαθόριστη μάζα που τα μέλη της φέρουν τα εξωτερικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά αλλά που όμως στερούνται της ψυχικής και πνευματικής τους ιδιαιτερότητας. Για τους λόγους αυτούς ας τεθεί σε δημοψήφισμα το θέμα των λαθρομεταναστών για να αποτυπωθεί ξεκάθαρα η λαϊκή βούληση ως προς την παραμονή ή την απέλαση των λαθρομεταναστών από την χώρα. Για τους νόμιμους μετανάστες, εφόσον καθοριστεί με σαφήνεια η έννοια τότε να καθοριστεί κι ο αριθμός των μεταναστών που μπορούμε να δεχτούμε ως χώρα, σε ποιες περιοχές της χώρας χρειάζονται και ποιάς εθνικότητας μεταναστών (Αιγύπτιους, Ταϊλανδούς, κλπ). Για κάποιους από τους νόμιμους μετανάστες μπορεί να δοθεί υπηκοότητα, όπως μέχρι σήμερα, αλλά είναι αναγκαία η θέσπιση κι άλλων κριτηρίων πχ. πολιτισμικά, προσφοράς τους έναντι της ελληνικής κοινωνίας, αποδοχή και γνώσης της γλώσσας, της ιστορίας μας, των εθίμων μας κλπ που να προκύπτουν από την ζωή τους και τη δραστηριότητα του καθένα που περιστασιακά ζει στην πατρίδα μας. Όχι στην άκριτη και χωρίς όρους χορήγηση ελληνικής υπηκοότητας, για τη δε ιθαγένεια δεν μπορεί να γίνει λόγος χορήγησής της σε μη Έλληνες εφόσον πρέπει να τη δικαιούνται μόνο όσοι γεννιούνται στην Ελλάδα από Έλληνες γονείς.