Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Frank Plavic | 30 Δεκεμβρίου 2009, 12:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Frank Plavic' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 12:24

    Εξαιρώντας το γεγονός ότι το σχετικό νομοσχέδιο κατατίθεται λιγότερο από ένα χρόνο πριν από τις δημοτικές εκλογές και συνεπώς αποδεικνύει ότι γίνεται για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, όπως και οι περίεργες "Ελληνοποιήσεις" του 1999-2000, σε άτομα τα οποία ακόμη και τώρα αρνούνται να μιλήσουν ή να γράψουν ελληνικά κοροϊδεύοντας έτσι και το ίδιο το κράτος που τους ελληνοποίησε, θεωρώ ότι είναι μέγιστο σφάλμα από την κυβέρνηση να προωθεί εντελώς α-σόβαρα ένα νομοθέτημα το οποίο θα έδιδε δικαίωμα σε υπηκόους τρίτων χωρών, να αποκτούν δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι ακόμη και σε τοπικές εκλογές. Πρώτον διότι μιλάμε για κινούμενες μονάδες πληθυσμού, οι οποίες κατά ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό -και για λόγους ευκολίας δικιάς τους και όχι των δημόσιων υπηρεσιών- δηλώνουν ψευδείς διευθύνσεις διαμονής με απόκλιση αρκετών χιλιομέτρων από τις πραγματικές τους και ως εκ τούτου τίθεται ζήτημα αδυναμίας κατάρτισης εκλογικών καταλόγων με βάση τους τόπους διαμονής. Τούτο θα μπορούσε να αποφευχθεί με τον άμεσο έλεγχο, των στοιχείων διεύθυνσης διαμονής τα οποία καταθέτει ο κάθε αλλοδαπός με την κατάθεση αίτησης για άδεια παραμονής. Η διασταύρωση των στοιχείων θα μπορούσε να γίνει είτε με την συνδρομή της Αστυνομίας, είτε με νομοθετική διάταξη η οποία θα επέτρεπε τους υπαλλήλους των Γραφείων Αλλοδαπών ή των ΔΑΜ των Περιφερειών, να διεξάγουν έρευνες για το αληθές των στοιχείων διεύθυνσης διαμονής. Ναι μεν ο 3386/05 επιτρέπει στις ΔΑΜ να αναζητήσουν αυτεπαγγέλτως στοιχεία για το νόμιμο του αιτήματος έκαστου αλλοδαπού -είτε για χορήγηση βίζας εισόδου για τα μέλη οικογένειας τους είτε για τη χορήγηση άδειας διαμονής- παρολ'αυτά υπάρχει θεσμική αδυναμία ως προς την εξακρίβωση του αληθούς της διεύθυνσης κατοικίας του. Ως εκ τούτου, το βέλτιστο θα ήταν να γίνει γενική εκκαθάριση του μητρώου αλλοδαπών, μέσω διασταύρωσης των στοιχείων διεύθυνσης του και αμέσως μετά να γίνει η κατάρτιση εκλογικών καταλόγων. Μία τέτοια κίνηση, την οποία η παρούσα κυβέρνηση θα έπρεπε να λάβει υπ'οψιν της άμεσα, θα μπορούσε να πάρει περί τους οκτώ με δώδεκα μήνες χρησιμοποιώντας το μέγιστο των πόρων του τομέα ο οποίος ασχολείται με το μεταναστευτικό -και φυσικά όχι με τα ΜΜΕ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις να ακολουθούν κατά πόδας- καθώς θα πρέπει να εμπλακούν και υπάλληλοι των Γραφείων Αλλοδαπών των κατά τόπους Δήμων οι οποίοι κρατούν και τα περισσότερα στοιχεία για τον τόπο διαμονής κάθε αλλοδαπού. Η χρήση των πόρων αυτών, προϋποθέτει και την στελέχωση των υπηρεσιών με περισσότερο έμπειρο προσωπικό και όχι με ένα μόνιμο υπάλληλο και τρεις συμβασιούχους και στέιτζ ανά Γραφείο Αλλοδαπών. Ως εκ τούτου η σωστή επανακατάρτιση των εκλογικών καταλόγων με την προσθήκη και των αλλοδαπών που δικαιούνται το δικαίωμα του εκλέγειν, θα μπορούσε να αρχίσει λίγο πριν το τέλος του 2010, με πολύ γρήγορους υπολογισμούς και εξαιρώντας το γεγονός ότι μέσα στο 2010 θα εκδοθεί και νόμος για την νομιμοποίηση αλλοδαπών και εξαιρώντας το γεγονός ότι οι μόνιμοι υπάλληλοι των Γραφείων Αλλοδαπών ασχολούνται με τη διαδικασία πολιτογράφησης ενώ οι υπάλληλοι των δημοτολογίων είναι επιφορτισμένοι και με την κατάρτιση του εθνικού δημοτολογίου. Δεύτερον, το δικαίωμα του εκλέγειν δεν θα πρέπει γίνει θέμα πολιτικής εκμετάλλευσης. Δηλώνω για ακόμη μία φορά το γεγονός ότι μία τέτοια κίνηση θα έθετε τους αλλοδαπούς σε υποχείρια των κομματικών μηχανισμών –ήδη για ομογενείς έχουνε δημιουργηθεί σύλλογοι οι οποίοι υποστηρίζονται από πολιτικά κόμματα με πιο τρανταχτό παράδειγμα δυο συλλόγους παλιννοστούντων Ποντίων σε δήμο της Θεσσαλονίκης οι οποίοι εκτός του ότι «ανήκουν» φανερά στα δύο μεγάλα κόμματα, βρίσκονται στον ίδιο δρόμο με απόσταση μιας πόρτας. Από ιδία εμπειρία κρίνω ότι η εμπλοκή ομογενών, παλιννοστούντων και αλλοδαπών στα πολιτικά πράγματα της χώρας έχει ήδη ξεκινήσει ενώ αρκετοί αλλοδαποί καταφεύγουν εδώ και χρόνια σε βουλευτικά και γραφεία πολιτικών γενικώς για την επίλυση των ζητημάτων που τους απασχολούν –κυρίως στην έκδοση άδειας διαμονής- ενώ άλλοι εκφράζονται ανοιχτά υπέρ της μίας ή της άλλης πολιτικής παράταξης, κυρίως με γνώμονα το ποια τους «βόλεψε» καλύτερα. Ως εκ τούτου δε τίθεται πλέον θέμα νομιμοποίησης του δικαιώματος παρέμβασης των υπηκόων τρίτων χωρών στη λήψη αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο καθώς αυτό συμβαίνει υποδόρια εδώ και χρόνια, αλλά τίθεται θέμα αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος μέσω της διευκόλυνσης που δίνεται με αυτό το νόμο για τη σύναψη περαιτέρω πελατειακών σχέσεων κράτους-αλλοδαπού σε τοπική και, μελλοντικά, πανελλαδική εμβέλεια. Τρίτον, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι δεν απορρέει από την ιδιότητα του αλλοδαπού ως άνθρωπος-ισότιμο μέλος της κοινωνίας, αλλά από την εσωτερική ανάγκη του να ασχοληθεί με τα κοινά. Το να δοθεί αυθαίρετα το δικαίωμα σε αλλοδαπούς να κατεβαίνουν σε τοπικές εκλογές αφαιρεί από την όλη διαδικασία τον χαρακτήρα της εκλογής προς όφελος της κοινωνίας και μετατρέπεται σε διαδικασία διαμαρτυρίας κατά του κράτους το οποίο νομιμοποίησε αυτή τη διαδικασία. Κυρίως σε Δήμους ή κοινότητες όπου τα ποσοστά αλλοδαπών και ομογενών αγγίζουν το 40 ή το 50 τοις εκατό του εγγεγραμμένου πληθυσμού, τότε αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος του προβλήματος που θα προκύψει στην περίπτωση που μετατραπεί η ψήφος εμπιστοσύνης σε ψήφος διαμαρτυρίας και αναρριχηθεί στα δημοτικά συμβούλια ένα μεγάλο ποσοστό αλλοδαπών οι οποίοι θα αποφασίζουν με γνώμονα τις προσωπικές-εθνοτικές τους καταβολές και όχι για το κοινό καλό. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι στην Ελλάδα διαμένουν και εθνικότητες οι οποίες έρχονται συχνά σε σύγκρουση μεταξύ τους και ως εκ τούτου η εκλογή εκπροσώπων μίας ή άλλης εθνικότητας σε Δημοτικά Συμβούλια θα μπορούσαν να φέρουν τριβές σε προσωπικό επίπεδο και να οδηγήσουν σε πλήρη αποτυχία το έργο που θα κληθεί να επιτελέσει η εκάστοτε τοπική αρχή. Συνεπώς πρέπει ή να αρθεί το συγκεκριμένο άρθρο, ή να αλλαχθεί ο εκλογικός νόμος, επιτρέποντας ναι μεν την εκλογή αλλοδαπών/ομογενών, αλλά με πλαφόν ένα πλαφόν της τάξεως 1-10% ανάλογα με το μέγεθος του Δημοτικού Συμβουλίου και αυτό λαμβάνοντας υπ’όψιν το γεγονός ότι σε μεγάλους δήμους της χώρας ένα μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στα δημοτικά συμβούλια από αντιμαχόμενες εθνοτικές ομάδες, θα μπορούσε να καταστήσει τις παρατάξεις έρμαιο της βούλησης των εκλεγμένων αλλοδαπών/ομογενών με αποτέλεσμα οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται συχνά να αντιβαίνουν την κοινή πολιτική γραμμή που θα προσπαθούσε να χαράξει η εκάστη παράταξη στο Δημοτικό Συμβούλιο. Τέλος, σχετικώς ως προς τις διατάξεις του νόμου πέρι κτήσης ιθαγένειας, κρίνεται σκόπιμο να λεχθεί ότι η ιθαγένεια δεν είναι ένα κουστούμι που χωράει σε όλους και το οποίο δεν πρέπει να δίνεται αυθωρί και παρά χρήματι. Ήδη παρατηρείται αύξηση γάμων –εικονικών κατά βάση- αλλοδαπών κατόχων ροζ κάρτας ασύλου, με Έλληνες πολίτες οι οποίοι στη συνέχεια καταθέτουν αίτηση για χορήγηση άδειας διαμονής ως Σύζυγοι Ελλήνων, ακυρώνουν τη διαδικασία ασύλου, λαμβάνουν τις άδειες διαμονής τους, οι οποίες είναι πενταετούς διάρκειας και τους δίνουν δικαίωμα να ανοίξουν δικές τους επιχειρήσεις ενώ μετά την παρέλευση πενταετίας και με την ανανέωση τους, μπορούν να λάβουν δελτίο μόνιμης (δεκαετούς) διαμονής και να κινήσουν διαδικασία πολιτογράφησης χωρίς το παράβολο των €1500. Έτσι, λαθρομετανάστης, ο οποίος έκανε, δικαίως ή αδίκως, αίτηση για άσυλο, γίνεται εν ριπή οφθαλμού Έλληνας πολίτης –καίτοι Ευρωπαίος πολίτης- μέσω ενός παραθύρου της Ελληνικής νομοθεσίας όντας σε αρκετές περιπτώσεις θύτης ή και θύμα των κυκλωμάτων –νομικών, ομοφύλων κλπ.- που λυμαίνονται τους χώρους νομιμοποίησης αλλοδαπών και αποκομίζουν χιλιάδες ευρώ από αυτή τη διαδικασία. Συνεπώς, η κυβέρνηση πρέπει πρώτα να κλείσει όλα τα παραθυράκια που επιτρέπει την «ελληνοποίηση» λαθρομεταναστών με συνοπτικές διαδικασίες και εν συνεχεία να ασχοληθεί με την πραγματική ελληνοποίηση αλλοδαπών οι οποίοι αξίζουν πραγματικά την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας. Εκτός των άλλων χρήζει επαναπροσέγγισης και ο ρόλος που θα παίξουν τα γραφεία αλλοδαπών των δήμων της χώρας, καθώς οι χιλιάδες αλλοδαπών οι οποίοι θα κληθούν να καταθέσουν τα δικαιολογητικά για πολιτογράφηση άμα τη ψήφιση του νομοσχεδίου, θα κάνουν τις ουρές που εμφανίζονται στις εφορίες αυτές τις ημέρες να μοιάζουν σαν βόλτα στο πάρκο. Ουρές οι οποίες θα αυξηθούν με γεωμετρική πρόοδο, αιτήσεις οι οποίες θα πρέπει να καταγραφούν και πρωτοκολληθούν χειρόγραφα και όχι ηλεκτρονικά από μόνιμο υπάλληλο του Δήμου, μια διαδικασία η οποία παίρνει κοντά μίση ώρα με σαράντα λεπτά και αυτό όταν όλα τα δικαιολογητικά που έχουν προσκομισθεί είναι εντάξει και με τις σωστές σφραγίδες. Είναι πολύ εύκολο για την κυβέρνηση να μιλάει για την απόδοση δικαιοσύνης στους αλλοδαπούς μετανάστες, αλλά εάν δεν σκεφτεί πρώτα να εφοδιάσει τους Δήμους και τις κοινότητες με ικανά στελέχη για την εξυπηρέτηση των αλλοδαπών, τότε το πλάνο της θα αποτύχει παταγωδώς. Και κρίνοντας από το γεγονός ότι δεν κάνει ούτε μια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση, τότε έχει ήδη αποτύχει.