Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Βαρλάγκας | 30 Δεκεμβρίου 2009, 18:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 18:55

    Έγιναν οι παρακάτω ερωτήσεις/παρατηρήσεις επί των διατάξεων του άρθρου, από τον χρήστη "Δημήτρη": ----------------- «4. Την Ελληνική Ιθαγένεια αποκτά από τη γέννησή του, χωρίς να απαιτείται δήλωση και αίτηση των γονέων ή του ιδίου, όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον: γ. ένας από τους γονείς του έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα στη χώρα από τη γέννησή του.» Να υποθέσω ότι το νομοσχέδιο αναφέρεται μόνο στους βιολογικούς γονείς και όχι σε έλληνες θετούς γονείς γιατί αλλιώς οδεύουμε στη δημιουργία μιας βιομηχανίας ελληνοποιήσεων. Επίσης το «όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος» τι νόημα έχει? ----------------- Όσον αφορά το πρώτο - αν δηλ. εννοούνται οι βιολογικοί ή θετοί γονείς, η απάντηση είναι: εννοούνται, όποιοι θεωρούνται γονείς κατά το οικογενειακό μας δίκαιο (Αστικός Κώδικας κ.λπ.) ασχέτως εάν είναι βιολογικοί, θετοί, ο σύζυγος της μητέρας, κ.λπ. Δεν εμφιλοχωρεί μεγαλύτερος κίνδυνος βιομηχανίας υιοθεσιών, απ’ ότι τώρα, εξ αντιθέτου δε ο κίνδυνος αυτός περιορίζεται. Ιδού το γιατί: Παράδειγμα: Ο Σ, γιος Ουκρανών παράνομων μεταναστών, γεννήθηκε το 1995 στην Αθήνα, και εξακολουθεί να διαβιοί εκεί παράνομα, χωρίς άδεια διαμονής. Το 2015 ο Σ, ο οποίος από το 1995 μέχρι το 2015 κατοικεί μόνιμα, αλλά παράνομα στην Αθήνα, αποκτά με την επίσης Ουκρανή Μ το τέκνο Τ. Με το παλαιό δίκαιο, το Τ *δεν* θα αποκτούσε την ελληνική ιθαγένεια από τη γέννησή του, λόγω του ούτε Έλληνες γονείς έχει, ούτε ανιθαγενές είναι (έχει τη Ουκρανική ιθαγένεια). Με το νέο δίκαιο, το Τ αποκτά από τη γέννησή του την Ελληνική ιθαγένεια, καθώς ο ένας του γονέας (ο Σ) α) έχει γεννηθεί και αυτός στην Ελλάδα και β) κατοικεί μόνιμα εδώ, έστω και παράνομα. Η ελληνική ιθαγένεια του τέκνου ελαττώνει, παρά ενισχύει την ανάγκη των Σ και Μ να δώσουν το τέκνο προς υιοθεσία, καθώς αυτό έχοντας την ελληνική ιθαγένεια έχει και τα πλεονεκτήματα που αυτή φέρει, όπως - πιθανόν - τη δυνατότητά τους να ζητήσουν και να λάβουν νόμιμη άδεια διαμονής ως γονείς Έλληνος υπηκόου. Το το «όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος» έχει το νόημα ότι το αυτό ΔΕΝ ισχύει για παιδιά που γεννιούνται στο εξωτερικό. Π.χ αν ο Σ από φευγαλέα σχέση με την Ο αποκτήσει τέκνο το οποίο όμως γεννηθεί στην Ουκρανία όπου η Ο έφυγε 2 μήνες αφού είχε τη σαρκική επαφή με τον Σ, τότε το τέκνο αυτό δεν αποκτά την ελληνική ιθαγένεια. Ελλείπει η *εδαφική* σχέση με τη χώρα τη στιγμή της γέννησης.