Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη bakalo | 30 Δεκεμβρίου 2009, 23:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'bakalo' | 30 Δεκεμβρίου 2009, 23:44

    Είναι ειλικρινά άξιο κοινωνιολογικής έρευνας, η αρνητική στάση Έλληνων οι οποίοι, σημειωτέον, είμαστε ένας λαός που έχει τους περισσότερους εκτός, παρά εντός Πατρίδας. Είμαστε περήφανοι που έχουμε τον ξάδελφο ή τον ανηψιό στην Αμερική, στην Αυστραλία, στην Βρετανία, στη Σουηδία κτλ, που τα πάει μιά χαρά, που έχει την ξένη υποικοότητα και τα παιδιά του επίσης, που την πήραν και αμέσως, με την γέννησή τους. Είμαστε περήφανοι που γίνονται παρελάσεις στην Νέα Υόρκη, στο Σικάγο, στην Μελβούρνη κτλ την 25η Μαρτίου και πηγαίνει και ο Έλληνας Πρόεδρος της Βουλής. Αλήθεια, γιατί εμείς έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε παρελάσεις με σημαίες και φουστανέλλες, σε ξένες χώρες και να έχουμε Έλληνες Υπουργούς, Βουλευτές, Γερουσιαστές και λόμπυ, αλλά εδώ αυτό για τους ξένους είναι απαράδεκτο? Όλα αυτά, μας τα επιτρέψανε κοινωνίες ελεύθερες, Δημοκρατικές με πολίτες που δεν φοβούνται τους ξένους και δεν αρνούνται, εκ προοιμίου, τα δικαιώματα και την διαφορετικότητα του άλλου. Δεν λέω ότι χαρίστηκε το οτιδήποτε στους δικούς μας μετανάστες. Κέρδισαν με τον ιδρώτα τους ότι κέρδισαν αλλά κανείς δεν τους αρνήθηκε δικαιώματα, χαρτιά, παραμονή και ψήφο και μην νομίζουμε ότι όλοι οι δικοί μας ήταν νόμιμοι. Καλά βολεύτηκε η Έλλάδα επί δεκαετίες από το συνάλλαγμα και τα εμβάσματα των δικών μας μεταναστών, τώρα όμως συζητάμε για τα λεφτα που φεύγουν από την Ελλάδα. Τραγουδάγαμε για την ξενητιά και τους ξενητεμένους και πονάγαμε. Ποιός δεν θυμάται τον 'Σταθμό του Μονάχου'. Οι μισοί Έλληνες έχουν κάνει μετανάστες και οι άλλοι μισοί έχουν μετανάστες συγγενείς. Εμείς λοιπόν, που έχουμε εκατομμύρια ξενητεμένους, που έχουμε πονέσει από την ξενητιά και που έχουμε πηδήξει από το καράβι, λαθραίοι, στό Χιούστον και στο Ρίο, που έχουμε μπεί στη Γερμανία βράδυ, από το Βέλγιο ή την Ελβετία στο πόρτ-μπαγκάζ ενός ταξί, τώρα είμαστε αρνητικοί σε άλλους ανθρώπους που δεν κάνανε τίποτε περισσότερο από ότι κάναμε εμείς πρίν μερικές δεκαετίες. Αυτοί οι άνθρωποι, κατά την άποψη αρκετών από εμάς, κακώς είναι εδώ, μόνο που δεν φταίνε αυτοί που είναι εδώ, όπως δεν φταίγανε και οι δικοί μας που φεύγανε τότε αλλά φεύγουν και σήμερα. Ναί φεύγουν σήμερα. Είναι οι συνθήκες. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, πρέπει να δουλεύουν ανασφάλιστοι, με μισό μεροκάματο, να κάνουν όλες τις δουλειές που δεν κάνουν οι Έλληνες, να μας κτίζουν τα σπίτια, να μας τα καθαρίζουν, να μας σερβίρουν και ασφαλώς να μήν έχουν κάνενα δικαίωμα. Δουλοπάρικοι. Η καθαρότητα της φυλής, που έχει ειπωθεί και από ... άλλους σε άλλες εποχές(!) και τα ιδανικά μας, όπως αυτά έχουν εξελιχθεί, π.χ. τα 'καθαρά' χέρια, τα 'καθαρά' μυαλά, τα βρώμικα χρήματα, τα σκάνδαλα, τα λαδώματα, οι τυχαίες πυρκαιές λόγω της 'κονόμας, ο ωχαδελφισμός, ο εαυτούλης μας και οι αλήθειες της φυλής! Τα παιδιά αυτά, των μεταναστών, ξέρουν καλύτερα, από πολλά βολεμένα Ελληνόπουλα, γιατί πήγαν στην παρέλαση την 28η Οκτωβρίου και μιλάνε καλύτερα τα Ελληνικά. Αυτά τα παιδιά είναι τα αντίστοιχα αδέλφια, ανήψια και ξαδέλφια μας, του τότε, πρίν από 30, 40 χρόνια, στην Αμερική, στον Καναδά, στην Ν.Αφρική, στην Γερμανία, που προσπαθούσαν να ξεφύγουν και να ορθοποδήσουν σε ένα ξένο τόπο, που όμως τα δέχθηκε και έγινε η νέα τους και πρώτη στη σειρά, Πατρίδα. Είναι δυνατόν να ξεχνάμε τόσο εύκολα τις δικές μας, σαν Λαός, δυστυχίες και φτώχιες, τις καραβιές που έφευγαν με δικούς μας ανθρώπους και να φερόμαστε τόσο μικρόψυχα, τόσο μίζερα, τόσο κακά? Πώς καταντήσαμε έτσι? Ο Έλληνας ήταν ένας Κολοκοτρώνης, λεβέντης, περήφανος, με καθαρό κούτελο και βλέμμα, άφοβος, έξω καρδιά, κουβαρντάς, φιλόξενος, με τον λόγο του να είναι συμβόλαιο. Τώρα θέλουμε πέντε δικηγόρους και δύο συμβολαιογράφους. Ας καθήσουμε λοιπόν, όλοι οι Έλληνες αντάμα, σαν άλλοι Σκρούτζ, κλεισμένοι στήν αμφίβολη ασφάλεια του καβούκιου μας, να μετράμε τα όσα έχουμε, γκρινιάριδες και λίγοι, ομφαλοσκόποι, τσιγκούνηδες, μόνοι, παρέα με την υπερηφάνεια των προγόνων, ιδανικοί αυτόχειρες σε ένα Κόσμο που πάει μπροστά. Χαρτιά, λοιπόν και Ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα, μεγαλώνουν και σπουδάζουν στην Ελλάδα και αισθάνονται Έλληνες. Δικαίωμα ψήφου στους νόμιμους μετανάστες και συγκεκριμένες, ξεκάθαρες διαδικασίες για την απόκτηση υπηκοότητας. Σημείωση. Άκουσα και το εξής φοβερό, 'μά μαύρος Έλληνας'?. Ο Μαύρος, όμως, μπορεί να είναι λευκός μέσα του, ο λευκός που το λέει αυτό, έχει ψυχή μαύρη κατράμι.