Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Φίλιππος | 31 Δεκεμβρίου 2009, 00:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φίλιππος' | 31 Δεκεμβρίου 2009, 00:12

    Θεωρώ πρόχειρο το νομοσχέδιο, ειδικά για το άρθρο αυτό. Δεν διαφωνώ, ότι κάποια στιγμή θα πρέπει τα τέκνα των οικονομικών μεταναστών να πάρουν την ελληνική υπηκοότητα, αλλά οι προϋποθέσεις, που μπαίνουν είναι μεν εξαιρετικά «προοδευτικές», αλλά ταυτόχρονα πολύ χαλαρές, που μελλοντικά θα δημιουργήσουν προβλήματα και θα καταφεύγουμε σε νέο νόμο προς αναίρεση τους. Έτσι π.χ. η απόδοση ιθαγένειας με την γέννηση του παιδιού είναι λάθος, όσα χρόνια και να είναι ο γονέας μόνιμα αλλά και νόμιμα στην Ελλάδα, γιατί η ενσωμάτωση του παιδιού στην ελληνική κοινωνία εξαρτάται εν πολλοίς και ειδικά τα πρώτα 14-15 έτη της ζωής του από την θέληση του γονέα. Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να υπάρξει παροχή ελληνικής παιδείας πρώτα στο παιδί (καθώς ο πατέρας του μπορεί να το στείλει σε αλλόφωνο σχολείο ή να το επηρεάζει αρνητικά, όσον αφορά τη νέα του πατρίδα) και μετά το τέλος των σπουδών του σε ελληνικό σχολείο και για διάστημα >10 έτη (δηλ. αποφοίτηση Α’ τάξης Λυκείου) να γίνεται Έλληνας πολίτης μετά από αίτηση του ίδιου του παιδιού από κοινού με τους γονείς του με την προσθήκη και κάποιας συνέντευξης (γραπτής και προφορικής), που να κρίνει τον βαθμό ενσωμάτωσης του παιδιού στην ελληνική κοινωνία. Εννοείται, ότι ο συνολικός χρόνος διαμονής των γονέων δεν μπορεί να είναι μόνο 5 έτη, αλλά τουλάχιστον 13 έτη με τα 10 απ’ αυτά με νόμιμη παραμονή. Οι 3 τάξεις υποχρεωτικής εκπαίδευσης του άρθρου 2 είναι ελάχιστες. Θα πρέπει το παιδί να φοιτήσει επί 10ετία τουλάχιστον, όπως και στο προηγούμενο άρθρο ή αν έρθει σε μεγαλύτερη ηλικία για φοίτηση (π.χ. 12 ετών) να έχει πάρει απολυτήριο γενικού ή επαγγελματικού Λυκείου, ώστε να ζητήσει ιθαγένεια με προσθήκη πάντα της συνέντευξης. Θα πρέπει να υπάρχει άρθρο αφαίρεσης της ιθαγένειας, αν το παιδί αλλοδαπών γονέων έχει διπλή υπηκοότητα, σε ιδιαίτερες περιπτώσεις καταδίκης του, που θα θεωρηθούν, ότι είναι σε βάρος της χώρας. Το νομοσχέδιο αυτό θα πρέπει να συζητηθεί και να συμφωνηθεί και με τα άλλα κόμματα, καθώς έχει εξαιρετικά κρίσιμες για την ίδια την υφή της χώρας διατάξεις. Η χαλαρότητα της απόδοσης ιθαγένειας θα αποφέρει σίγουρα τον πολλαπλασιασμό των παράνομων ελεύσεων, σε περίοδο, που η πολιτεία δείχνει ανίκανη να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, ενώ παράλληλα δεν γνωρίζει τι να κάνει με τους ήδη χιλιάδες παράνομους μετανάστες, που έχει εντοπίσει. Πρέπει ο υπουργός και η κυβέρνηση να καταλάβουν, ότι η εισβολή και τελικά η νομιμοποίηση των χιλιάδων εισρεόντων μεταναστών μπορεί σήμερα να αποκαλείται πρόοδος, σε 10 όμως έτη θα οδηγήσει στην μπαχαλοποίηση της χώρας και τότε θα είναι αργά. Ήδη οι κοινωνικές εκρήξεις με φυλετικό χαρακτήρα έχουν αρχίσει να παίρνουν σάρκα και οστά (Αγ. Παντελεήμων). Απαιτείται ευρύτερη συμφωνία με τα άλλα κόμματα (κύρια τα δύο μεγάλα). Αν δεν υπάρξει συμφωνία, είναι προτιμότερο να μην έλθει προς ψήφιση στην Βουλή, γιατί είναι λάθος να ψηφιστεί μόνο από την κυβέρνηση ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Τέλος διαφωνώ και εγώ στη λογική του δημοψηφίσματος, γιατί το ζητούμενο δεν είναι για μένα η ελληνοποίηση ή μη των μεταναστών, αλλά οι όροι ελληνοποίησης τους.