• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Ζαπώνης' | 1 Ιανουαρίου 2010, 13:04

    Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να προσθέσει κανείς κάποιο πρωτότυπο σχόλιο για ένα ζήτημα που έχει προκαλέσει ήδη τεράστιο ενδιαφέρον και σκληρές ιδεολογικές και πολιτικές συγκρούσεις. Αυτό που κατ' αρχήν θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι πρόκειται για ζήτημα έντονα φορτισμένο ιδεολογικά έτσι που a priori η άκρα Δεξιά είναι αναφανδόν και ασυζητητί αντίθετη στο σύνολο του νομοσχεδίου, η Δεξιά διατηρεί σοβαρές επιφυλάξεις και η Αριστερά, στον αντίποδα της άκρας Δεξιάς, είναι ανεπιφύλακτα υπέρ του νομοσχεδίου και μάλιστα πλειοδοτεί ζητώντας να μειωθούν οι προϋποθέσεις που θέτει το νομοσχέδιο. Όπως συμβαίνει πάντα, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και επειδή μιλάμε για πολιτική αλήθεια, αυτή είναι πολύ σχετική και ανάλογη, εκτός των άλλων, και με τους στόχους που θέλει κάποιος να ικανοποιήσει. Στην προκειμένη περίπτωση δεν θα πρέπει να δείξουμε παρορμητισμό και συναισθηματισμό, αλλά να λάβουμε υπόψη μας όλες τις παραμέτρους, σημερινές και μελλοντικές. Απευθυνόμενος στον ίδιο τον πρωθυπουργό, άνθρωπο συμπαθή, ευγενή και συναισθηματικό, θα ήθελα νε του επισημάνω ότι η δική του προσωπική οικογενειακή εμπειρία δεν θα πρέπει να τον παρασύρει. Είναι άνθρωπος κοσμοπολίτης, με γιαγιά, Πολωνέζα και μητέρα Αμερικανίδα και είναι (ή τουλάχιστον υπήρξε) και αμερικανός υπήκοος, όπως και ο πατέρας του και επόμενο είναι να έχει κοσμοπολιτικές, διεθνιστικές ιδέες. Όμως η Ελλάδα δεν είναι Αμερική. Δεν έχει τις ίδιες ιστορικές καταβολές, ούτε τις ίδιες αφομοιωτικές ικανότητες. Η πατρίδα μας χρειάστηκε περίπου διακόσια πενήντα χρόνια ιδεολογικών συγκρούσεων (ακόμη και αιματηρών) μέχρι να ολοκληρώσει τον εθνικό ενοποιητικό της μύθο και να διαμορφώσει μια ιστορική συνέχεια τριών χιλιάδων ετών, ενσωματώνοντας αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο και σύγχρονη Ελλάδα. Θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μην προκαλέσουμε ξανά νέες συγκρούσεις. Υπάρχουν πάρα πολλά που θα μπορούσε να πει κανείς αντικρούοντας τα υπέρ και κατά του νομοσχεδίου επιχειρήματα, επειδή όμως δεν γράφουμε διατριβή να υπογραμμίσω μόνον ότι 1. Θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη την εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Βρετανία και η Γαλλία, που δεν κατάφεραν να αφομοιώσουν τους ισλαμικούς πληθυσμούς. 2.Να υπολογίσουμε το πληθυσμιακό μέγεθος της χώρας μας και το γεγονός ότι έχουμε σοβαρή υπογεννητικότητα, ως Έλληνες. 3. Να μη ξεχνάμε ότι πολίτες γειτονικών χωρών, όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία και η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (όπως την αποκαλούν όλοι και παντού, πλην ημών των Λακεδαιμονίων), με αλυτρωτικές και επεκτατικές βλέψεις, στο παρελθόν αλλά και σήμερα, σε βάρος της χώρας μας θα μπορούν να πάρουν την υπηκοότητα και σύντομα να δημιουργήσουν συμπαγείς πληθυσμούς, οι οποίοι με την επίκληση του (αναγνωρισμένου από το Διεθνές Δίκαιο) δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού θα αυτοαποκαλούνται Τούρκοι, Αλβανοί, Μακεδόνες κλπ., απαιτώντας στη συνέχεια να αναγνωριστούν ως μειονότητες και όταν σύντομα θα αποκτήσουν συντριπτική πληθυσμιακή υπεροχή στην Τσαμουριά, τη Θράκη και αλλού, θα κινδυνέψουμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα της Μελούνας. 4. Το "Έλληνες είναι οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες", είναι ευχάριστο να το ακούει κανείς, αλλά ταίριαζε στην εποχή του Ελληνιστικού κόσμου. 5. Να θυμόμαστε από την άλλη πλευρά, ότι τα περί φυλετικής καθαρότητας είναι παραμύθια της Χαλιμάς και όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι προϊόντα επιμιξίας, εκτός από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ και τον κ. Ροντούλη ιδιαίτερα, που είναι κατ' ευθείαν απόγονοι του Περικλέους και του Μ. Αλεξάνδρου, όπως δείχνει και η αρχαιοελληνική κατατομή του προσώπου τους. 6. Να αντιληφθούμε ότι οι κοινωνίες αλλάζουν και η δική μας επίσης και να είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε και να αποδεχτούμε το καινούριο. 7. Να πειστούμε ότι καλύτερα να νομιμοποιήσεις και να προσπαθήσεις να ενσωματώσεις, παρά να προσπαθείς να δημιουργείς γκέτο και στρατόπεδα συγκέντρωσης. 8. Τέλος, είναι γνωστό ότι το μίσος φέρνει μίσος. Συμπερασματικά, θα πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει με πολύ προσεκτικά βήματα, λαμβάνοντας υπόψη της και την αντίθετη άποψη και προσπαθώντας να εξουδετερώσει τις παρενέργειες ενός σωστού κατ' αρχήν νομοθετήματος, το οποίο θα πρέπει να θέτει αυστηρές προϋποθέσεις για όλους όσους ζητούν την ελληνική ιθαγένεια, έτσι ώστε να την παίρνουν όσοι θέλουν πραγματικά να είναι Έλληνες και όχι όσοι απλά θέλουν να βολευτούν και να πάψουν να είναι παράνομοι ή απάτριδες ή ανιθαγενείς.