Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Ηλίας | 2 Ιανουαρίου 2010, 12:51
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επιτέλους, κε Πρωθυπουργέ, ας ανοιχτεί και ένα λεξικό για να καταλάβουν όλοι τις διαφορές των εννοιών: ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ - ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ.Το παρακάτω κείμενο ως paste από την λιγότερο αμφισβητίσιμη υπηρεσία της πατρίδας μου. http://www.dpa.gr/Documents/Gre/Apofaseis/510_17_150500.doc '.. ιθαγένεια είναι μια νομική κατασκευή που συστήνει μια σχέση μεταξύ ενός ανθρώπου και ενός κράτους. Στην Ελλάδα, οι όροι «ιθαγένεια», «υπηκοότητα» και «ιδιότητα του πολίτη» έχουν ακριβώς την ίδια σημασία. Αποδίδουν το περιεχόμενο που η ιδιότητα του πολίτη αντανακλά με τον πλέον σύγχρονο τρόπο. Ωστόσο, η χρήση του όρου «ιθαγένεια» είναι βαθιά χαραγμένη στην ελληνική πολιτική ιστορία, διότι παραπέμπει στον πολυσήμαντο χαρακτήρα του «ορθόδοξου γένους», της θρησκευτικής κοινότητας των επαναστατημένων ορθόδοξων που σταδιακά εθνικοποιείται. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο πως ακόμα και σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να λάβει κανείς την ιδιότητα του έλληνα πολίτη εάν προηγουμένως δεν αποδείξει ότι ανήκει σε αυτό «το γένος». Το ελληνικό δίκαιο της ιθαγένειας είναι δίκαιο του αίματος και εκφράζεται με την αυτοδίκαιη απόκτηση της ιθαγένειας των γονέων (μόνο του πατέρα ώς το 1984) από το παιδί, ανεξάρτητα από τον τόπο όπου αυτό γεννήθηκε. Ο κανόνας λοιπόν είναι πως «Ελληνας γεννιέσαι». Το λεγόμενο δίκαιο του εδάφους χρησιμοποιείται ελάχιστα. Με απλά λόγια, η γέννηση ενός ανθρώπου στην Ελλάδα δεν οδηγεί στην κτήση της ιδιότητας του έλληνα πολίτη.' Όσον δε αφορά το θέμα περί δημοψηφίσματος ή όχι - η ρήση του Κου Σημίτη είναι γνωστή ( μη ρωτάμε τον λαό γιατί μπορεί να πεί και ΟΧΙ ) - δεν έχετε πείσει καθόλου, αξιότιμε Κε Πρωθυπουργέ, τα δύο κόμματα που εναλλάσονται την εξουσία, ότι τηρείται τις προεκλογικές σας εξαγγελίες. Μάλλον το αντίθετο. Συνεπώς η προσφυγή στον λαό για θέμα που άπτεται των εθνικών ζητημάτων, δεν θα βλάψει κανένα. Τολμήστε το. Γιατί σας ψήφισα για να μας κυβερνήσετε επειδή διαφωνούσα με την λογική της Ν.Δ. και για το θέμα των δημοψηφισμάτων μεταξύ των άλλων, στο οποίο συμφωνούσατε ΤΟΤΕ και για άλλα θέματα ελάσσονος σημασίας με το υπό συζήτηση. ΘΥΜΑΣΤΕ!!!.Εσείς ζητούσατε προσωπικά δημοψηφίσματα και μεις σας ακολουθούσαμε πιστά. Δεν αλλάζουμε εμείς θέση τώρα Κε Παπανδρέου. Μη μας οδηγήσετε να αλλάξουμε και κομματική θέση. Ο ΛΑΟΣ ΕΔΕΙΞΕ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ. Η διαφορά του 10% δεν είναι καθόλου δεδομένη για οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Και για να μην παρεξηγηθώ. Το πρώτο μου βράχνιασμα ήταν το 1981 οταν υποδεχτήκαμε τον πατέρα σας στην προεκλογική του ομιλία στην Θεσσαλονίκη.Ο νοών νοείτω. Εμείς φέραμε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, εμείς το διώξαμε, το ξαναφέραμε,το ξαναδιώξαμε και είδαμε την προκοπή και τώρα πάλι φέραμε εσάς στην διακυβέρνηση ως νέα πρόσωπα για αλλαγή πολιτικής. Ετσι και αλλοιώς ξέρουμε ότι ψηφίζουμε διαχειριστές της εξουσίας και ότι η πολιτική εν γένει καθορίζεται από άλλους..!! Αλλά σε επίπεδο εθνικών θεμάτων; ΚΑΝΤΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.