Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Victor | 2 Ιανουαρίου 2010, 14:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'Victor' | 2 Ιανουαρίου 2010, 14:33

    Χωρίς να έχω διαβάσει ο ίδιος όλα τα ισχύοντα άρθρα, τα οποία αφορούν τους μετανάστες στην Ελλάδα, θαρρώ πως είναι επιτέλους καιρός για αρκετές αλλαγές. Αλλαγές που πρώτα απ' όλα θα ευνοήσουν τους ανθρώπους αυτούς και το επίπεδο ζωής τους. Αλλαγές οι οποίες, όμως, θα ωφελήσουν και τα συμφέροντα της Ελλάδας -κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά-, σε αντίθεση με όσα διαλαλούν και (δυστυχώς) πιστεύουν κάποιοι εθνικά ΥΠΕΡήφανοι, των οποίων μόνο η περηφάνια το πολύ πολύ να πληγεί. Το πώς θα έρθουν, όμως, οι αλλαγές αυτές είναι που θέλει αρκετή προσοχή και καλό σχεδιασμό. Αυτό δε μπορώ να το κρίνω απλά διαβάζοντας μια-δυο φορές τα νέα άρθρα και μέσα σε μία ώρα ή μία μέρα. Ούτε εγώ, ούτε και οι περισσότεροι. Εδώ πρέπει να αναλάβουν οι πιο "ειδικοί". Ευτυχώς, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είναι αρκετά μπροστά σε αυτόν τον τομέα, οπότε μπορούμε να "κλέψουμε" μερικές ιδέες (παρόλο που θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο, η Ελλάδα δηλαδή να δίνει το παράδειγμα με το μεταναστευτικό της πρόγραμμα). Αλλά και πάλι η περίπτωση της Ελλάδας είναι διαφορετική από κάθε άλλη, όπως και κάθε χώρα είναι ξεχωριστή περίπτωση. Συνεπώς, χρειάζεται πολλή μελέτη. Γιατί τα γράφω αυτά τόση ώρα? Για να δώσω μια ιδέα για το γιατί ένα δημοψήφισμα ίσως να μην ήταν και η καλύτερη λύση. Και αυτό το γράφει κάποιος που μέχρι τώρα ήταν αρκετά ένθερμος υποστηρικτής των δημοψηφισμάτων. Όμως, μετά από συζητήσεις με ανθρώπους που γνωρίζουν, πιστεύω, κάποια πράγματα παραπάνω (επίλεκτοι καθηγητές της ΑΣΟΕΕ, ευχαριστώ!) μπορώ να δω λίγο διαφορετικά το θέμα δημοψήφισμα. Σε καμία περίπτωση φυσικά κατάργησή τους. Όμως, η μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος δε σημαίνει πάντοτε και προφύλαξη των πολιτικών αποφάσεων και συμφερόντων. Εκτός από την έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης και γνώσεων που μπορεί να υπάρχει σε πολλά θέματα (βασικό επιχείρημα, για παράδειγμα, που χρησιμοποιούν πολλές κυβερνήσεις για λήψη αποφάσεων χωρίς δημοψήφισμα σε θέματα ΕΕ). Τώρα θα μου πείτε, είναι θέματα που αφορούν εμάς, είναι δυνατό να αποφασίζουν άλλοι για εμάς, χωρίς τη γνώμη μας? Μάλλον ναι. Περίπου δηλαδή. Στη μορφή που έχει σήμερα η κοινωνία μας, έτσι έχουμε συμφωνήσει να γίνεται. Τη γνώμη μας και την έγκρισή μας την έχουμε δώσει νωρίτερα, τοποθετώντας τους ανθρώπους αυτούς στις θέσεις που είναι (εκλογές και όχι μόνο). Και τώρα πρέπει να τους "εμπιστευτούμε" γιατί "ξέρουν" τι κάνουν και υπερασπίζονται το "δικό μας" συμφέρον. Το ότι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό δεν ισχύει είναι ένα άλλο θέμα... Όταν είστε άρρωστοι δεν εμπιστεύεστε (θεωρητικά τουλάχιστον) το γιατρό σας για την κατάλληλη θεραπεία? Για ποιο λόγο? Διότι (θεωρητικά πάντα!) ο γιατρός ξέρει κάτι παραπάνω, φροντίζει μόνο για το δικό σας συμφέρον και εσείς οι ίδιοι τον έχετε εξουσιοδοτήσει (με το σύστημα παιδείας και τις εξετάσεις που έδωσε). Όμως, υπάρχει και ένας σημαντικότερος, ίσως, λόγος που μπορεί να δικαιολογήσει τη μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Και αυτός είναι η προστασία των μειονοτήτων! Ειδικά σε ένα θέμα το οποίο αφορά άμεσα τις μειονότητες. Ένα δημοψήφισμα υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να στραφεί εναντίον τους. Τώρα, το κατά πόσο είναι ο καθένας σύμφωνος με αυτό, το πόσο "δίκαιο" ή όχι είναι κάτι τέτοιο, το αν είναι σωστό... Είναι μία τεράστια συζήτηση, με μόνο σίγουρο το ότι δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια και σωστή απάντηση. Έχει να κάνει καθαρά με τον τρόπο τον οποίο σκέφτεται ο καθένας, τις θέσεις του, το συμφέρον του, την οπτική του γωνία και πολλά άλλα. Απόλυτες αλήθειες δεν υπάρχουν ούτε στις θετικές επιστήμες, πόσο μάλλον στις κοινωνικές. Γι' αυτό και οι κοινωνιολόγοι, οι οικονομολόγοι κλπ, παρουσιάζουν τόσο διαφορετικές απόψεις και μεθοδολογίες...