Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Βαρλάγκας | 2 Ιανουαρίου 2010, 19:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 2 Ιανουαρίου 2010, 19:55

    Επειδή πολλά εγράφησαν στην παρούσα διαβούλευση *κατά* της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας βάσει του δικαίου του εδάφους (ius soli) εάν συρρέουν και άλλες προϋποθέσεις, αξίζει πιστεύω να παρατεθούν ορισμένα αποσπάσματα από το Σχέδιο Συντάγματος *του Ρήγα* (αυτού του μεγάλου Έλληνα, ο οποίος έδωσε τη ζωή του για την πατρίδα, και τον οποίον για να τον τιμήσουμε, τον εικονίζουμε στα 10 λεπτά του Ευρώ, αλλά και παλαιότερα στο χαρτονόμισμα των 200 δραχμών, έχουμε δε και ανδριάντα του στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών), για να καταδείξουν το *φιλελευθερώτατο* της Ελληνικής ψυχής που δεν συνάδει ούτε με ξενοφοβία, ούτε με διακρίσεις λόγω «φυλής», χρώματος, θρησκείας ή γλώσσας: ---------------------------------------- “ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ, ΤΗΣ Μ. ΑΣΙΑΣ, ΤΩΝ ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΛΑΧΟΜΠΟΓΔΑΝΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΙΣΟΤΗΣ, ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ Ό λαός ἀπόγονος τῶν Ἑλλήνων, ὁποῦ κατοικεῖ τὴν Ῥούμελην, τὴν μικρὰν Ἀσίαν, τὰς Μεσογείους νήσους, τὴν Βλαχομπογδανίαν, καὶ ὅλοι ὅσοι στενάζουν ὑπὸ τὴν δυσφωροτάτην τυραννίαν τοῦ Ὀθωμανικοῦ βδελυρωτάτου δεσποτισμοῦ, ἤ εξεβιάσθησαν να φύγουν εἰς ξένα βασίλεια διὰ νὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὸν δυσβάσχακτον καὶ βαρὺν αὐτοῦ ζυγόν, ὅλοι λέγω χριστιανοί και Τοῦρκοι, χωρὶς κανέναν ξεχωρισμόν θρησκείας, (ἐπειδὴ ὅλοι πλάσματα Θεοῦ εἶναι, καὶ τέκνα τοῦ πρωτοπλάστου), [...] […] ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ, ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ ΤΑΞΙΣ, ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ Περὶ τῆς δημοκρατίας Ἄρθρ. 1. – Ἡ Ελληνικὴ δημοκρατία εἶναι μία, μὲ ὅλον ὁποῦ συμπεριλαμβάνει είς τὸν κόλπον της διάφορα γένη και θρησκείας• δὲν θεωρεῖ τὰς διαφορὰς τῶν λατρειῶν μὲ έχθρικὸν μάτι• εἶναι αδιαίρετος μ’ ὅλον ὁποῦ ποταμοὶ καὶ πελάγη διαχωρίζουν ταῖς έπαρχίας της, αἱ ὁποῖαι ὅλαι εἶναι ἕνα συνεσφιγμένον ἀδιάλυτον σῶμα. [...] Περὶ τῆς τάξεως τῶν πολιτῶν Ἄρθρ. 4. – Κάθε ἄνθρωπος γεννημένος, καὶ κατοικῶν εἰς τὸ αὐτὸ τὸ βασίλειον εἰκοσιενὸς χρόνου ἡλικίας, εἶναι πολίτης. Κάθε ξένος εἰκοσιενὸς σωστοῦ χρόνου, ὅστις κατοικῶντας εἰς αὐτὸ τὸ βασίλειον πρὸ ἑνὸς χρόνου ζῇ μὲ τὸ ἐργόχειρὸν του, εἶναι πολίτης. Ἐκεῖνος ὁποῦ ἀγοράζει ἕνα ὑποστατικὸν εἶναι πολίτης. Ἐκεῖνος ὁποῦ νυμφεύεται μίαν Ἑλληνίδα εἶναι πολίτης. Ἐκεῖνος ὁποῦ παίρνει ἕνα ψυχοπαίδι εἶναι πολίτης. Ἐκεῖνος ὁποῦ ὁμιλεῖ τὴν ἁπλῆν ἤ τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν καὶ βοηθεῖ τὴν Ἑλλάδα, ἄς διατρίβῃ καὶ εἰς τοὺς ἀντίποδας (ἐπειδὴ τὸ ἑλληνικὸν προζύμι ἐξαπλώθη καὶ εἰς τὰ δύο ἡμισφαίρια εἶναι ἕλλην και πολίτης. Καὶ τέλος πάντων κάθε ξένος, τὸν ὁποῖον η διοίκησις στοχάζεται πῶς εἶναι ἄξιος κάτοικος τῆς πατρίδος, ἤγουν καθὼς ἔνας καλὸς τεχνίτης, ἕνας προκομμένος διδάσκαλος, ἕνας ἄξιος πατριώτης, εἷναι δεκτός εἰς τὴν πατρίδα καὶ ἠμπορεῖ νὰ μετέρχεται ἰσοτίμως τὰ δίκαια ὁποῦ καὶ ὅλοι οἱ συμπολῖται. Ἕνας ξένος φιλόσοφος ἤ τεχνίτης Εὐρωπαῖος, ὁποῦ ἀφήσῃ τὴν πατρίδα του καὶ ἔλθη να κατοικήσῃ εἰς τὴν Ἑλλάδα μὲ σκοπόν νὰ μεταδώση τὴν σοφίαν ἤ τὴν τέχνην του ὄχι μόνον θεωρεῖται ὡς καθ’ αὐτὸ πολίτης, ἀλλὰ μὲ δημόσια ἔξοδα νὰ τῷ έγείρεται ἕνας ανδριὰς μαρμαρένιος μὲ τὰ παράσημα τῆς διδασκαλίας ἤ τέχνης του, καὶ ὁ πλέον σοφός ἑλληνικὸς κάλαμος νὰ γράφῃ τὴν ἱστορίαν τῆς ζωῆς του.» ----------------------------------------