Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Φίλιππος | 2 Ιανουαρίου 2010, 21:23
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φίλιππος' | 2 Ιανουαρίου 2010, 21:23

    (Παρακαλώ, όπως το παρόν να MHN δημοσιευτεί) Είχα γράψει και 2 ημέρες πιο πριν κάποιες σκέψεις και προτάσεις για προϋποθέσεις ελληνοποίησης των αλλοδαπών, που σαφώς και μπορεί να είναι ελέγξιμες, ειδικά από ειδικούς σε θέματα μεταναστατευτικής πολιτικής. Η ουσία των προτάσεων μου είχε να κάνει με την γενικότερη άποψη μου, ότι ο προς ελληνοποίηση μετανάστης θα πρέπει να ενσωματωθεί πρώτα στην ελληνική κοινωνία και με τους όρους και την κουλτούρα του κυρίαρχου ελληνικού έθνους και μετά να αποφασιστεί η ελληνοποίηση του. Το να επιτευχθεί αυτό είναι δύσκολο, αλλά θα πρέπει να είναι απαιτούμενο, για να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία. Γι’ αυτό και, πέραν της ισότιμης αντιμετώπισης στα εργασιακά για τους γονείς του ή τον ίδιο όταν μεγαλώσει, θα πρέπει να έχει φοιτήσει σε ελληνικό σχολείο και να ομιλεί τα ελληνικά ως μητρική γλώσσα. Είναι δύσκολη η απορρόφηση ξένης κουλτούρας, ειδικά για λαούς της Ασίας και της Αφρικής, που, αν παραμείνει, μάλλον γκετοποίηση θα δημιουργήσει παρά αρμονική συνύπαρξη. Το φαινόμενο της γκετοποίησης παρατηρείται σ’ όλη την Ευρώπη, μη εξαιρουμένης της Μ. Βρετανίας, επειδή τα ευρωπαϊκά έθνη έχουν μακραίωνη ιστορία και οι πολίτες τους έχουν ισχυρούς συνεκτικούς δεσμούς και ομοιογενή συμπεριφορά. Είναι δε ο εθνικισμός τόσο βαθιά ριζωμένος, που υπάρχουν και τάσεις διάσπασης (Φλάνδρα, Καταλωνία κλπ). Έτσι ο στόχος της ελληνικής πολιτείας δεν θα πρέπει να είναι η δημιουργία πολυπολιτισμικής κοινωνίας, δηλ. η δημιουργία κοιτίδων αιθιοπικού, ρώσικου, αφγανικού, αραβικού ή άλλων πολιτισμών (δηλ. η δημιουργία γκέτο), αλλά η ενσωμάτωση των αλλοδαπών στην κυρίαρχη ελληνική κουλτούρα και παράδοση. Επομένως οι όροι ελληνοποίησης του νομοθετήματος θα πρέπει να κινούνται στην κατεύθυνση αυτή. Ίσως μάλιστα θα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός ιθαγένειας και υπηκοότητας, αν το Σύνταγμα το επιτρέπει, όπου η ιθαγένεια να παραχωρείται σε μελλοντικές γενιές μεταναστών, μετά από αίτηση πάντα των ιδίων. Αυτό θα δείχνει κιόλας τον βαθμό ενσωμάτωσης τους, γιατί δύσκολα κάποιος θα ζητά την ελληνική ιθαγένεια, αν δεν αισθάνεται ο ίδιος Έλληνας. Θα ήθελα όμως να επισημάνω και τα κατωτέρω, που πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν: Διαβάζοντας την πλειάδα των σχολίων, παρατηρώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αντιτίθεται στο νομοθέτημα. Περίπου 70-80% ίσως και παραπάνω το θεωρεί λανθασμένο ή εκ του προχείρου και σίγουρα οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι όλοι οπαδοί του Καρατζαφέρη. Οι υποστηρικτές του νομοθετήματος είναι λίγοι, εκφράζονται πολλές φορές με υποτιμητικά σχόλια για τους υπόλοιπους, ενώ αρκετοί απ΄ αυτούς έχουν γράψει περισσότερες από μία φορές. Συμπέρασμα, η ελληνική κοινωνία δεν αποδέχεται το νομοθέτημα, ως έχει. Και, αν έχεις την κοινωνία απέναντι, οι νόμοι είναι αδύνατον να εφαρμοστούν λόγω αντιδράσεων. Όπως σωστά ζητά ο πρωθυπουργός την κοινωνική συναίνεση για τα δύσκολα οικονομικά μέτρα, που πρέπει να ληφθούν, και που θα την έχει, εφ΄ όσον είναι δίκαια, έτσι πρέπει να αναζητηθεί η συναίνεση και στο θέμα των μεταναστών, για να αποφευχθούν κοινωνικο-φυλετικές εκρήξεις. Και στο θέμα αυτό η πολιτεία έχει ευθύνες. Όταν εξακολουθούν να εισέρχονται παράνομοι μετανάστες, να μην έχουν υλοποιηθεί πρακτικές επαναπροώθησης τους, να κυκλοφορούν σε γειτονιές ρακένδυτοι και επικίνδυνοι λόγω ασιτίας μετανάστες, να έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα σε σημείο να φοβάσαι να κυκλοφορείς και γενικά, όταν ο πολίτης αντιλαμβάνεται χειροτέρευση της καθημερινότητας του λόγω των μεταναστών, η κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει την κοινωνική συναίνεση σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο, που οι ίδιοι οι πολίτες θεωρούν, ότι όχι μόνο θα λύσει τα προβλήματα, αλλά θα τα εντείνει κιόλας. Γι’ αυτό και, όπως είχα γράψει σε προηγούμενο σχόλιο, είμαι κατά του δημοψηφίσματος, αλλά είναι απαραίτητη σ΄ αυτό και μόνο από τα νομοσχέδια, που έχουν μέχρις τώρα κατατεθεί, η συναίνεση με τα άλλα κόμματα, κύρια με τη Ν.Δ. και όχι η προώθηση και ψήφιση του μόνο από το ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα της Αριστεράς. Καταλήγοντας, ίσως να πρέπει να αποσυρθεί για ένα διάστημα το νομοσχέδιο, όπου θα τεθούν βάσεις από την πολιτεία, που να δείξουν στους πολίτες, ότι η χώρα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, για να υπάρχει ευρεία συναίνεση, και παράλληλα να υπάρξει συμφωνία με την ΝΔ και τα άλλα κόμματα, για την κατάθεση κοινού νομοσχεδίου. Προσοχή, λοιπόν, γιατί αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να σπείρετε ανέμους και να θερίσετε θύελλες. Ευχαριστώ για την προσοχή σας και συγνώμη για την μακρόσυρτη επιστολή, λόγω της κρισιμότητας του νομοσχεδίου. Δεν πρόκειται να επανέλθω. (Σημ.: Για να μην παρεξηγηθώ, είμαι ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ για >20 έτη)