Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Φυλακισμένος | 3 Ιανουαρίου 2010, 14:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φυλακισμένος' | 3 Ιανουαρίου 2010, 14:53

    Η πρόταση επιβάλλεται να απορριφθεί καθ' ότι άλλο να φιλοξενείς κάποιον και άλλο να τον κάνεις και αυτόν Έλληνα!Θα φτάσουμε στο σημείο μετά απο μερικά χρόνια να μη γνωρίζουμε ποιοί είναι πραγματικά Έλληνες και ποιοί γιαλαντζί. Κατανοούμε τα προβλήματα που υπάρχουν σε κάποιες χώρες αλλά η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τα εκατομμύρια των πασχόντων μεταναστών όση καλή διάθεση και να υπάρχει. Εξάλλου, αυτή η χώρα δεν μπορεί λόγω των τεραστίων οικονομικών προβλημάτων που τη μαστίζουν να να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της απέναντι στους Έλληνες, όχι να περιθάλψει τον κάθε πονεμένο. Έχουμε φτάσει στο σημείο να δίνουμε προτεραιότητα στις ανάγκες των ΞΕΝΩΝ για να μη φανούμε αφιλόξενη ως χώρα και ότι καταστρατηγούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και μας αποδώσουν την ταμπέλα,εν γένει,του"ρατσιστή"με αποτέλεσμα να προασπιζόμαστε περισσότερο τα δικαιώματα των αλλοδαπών παρά των Ελλήνων. Ξαφνικά, όλοι έχουν δικαιώματα, πλην των "ρατσιστών Ελλήνων" Η ύπαρξη των αλλοδαπών είναι πλέον μία πραγματικότητα στην Ελλάδα, προϊόν΄μή ύπαρξης πολιτικής και εξυπηρέτησης των οικονομικών συμφερόντων. Οι άνθρωποι που υπερασπίζονται ένθερμα τη χορήγηση δικαιωμάτων αφειδώς στους μετανάστες, είναι οι άνθρωποι οι οποίοι ουδέποτε κοπίασαν για μεροκάματο.Είναι αυτοί που διαθέτουν άπλετο χρόνο για βαθυστόχαστες φιλοσοφικές αναζητήσεις (εκ του καναπέως) για το πώς θα προασπίσουμε τα δικαιώματα όλων των μεταναστών. Βέβαια, αυτοί οι άνθρωποι δε χρησιμοποιούν τα Μ.Μ.Μ.,δεν κυκλοφορούν ποτέ νύχτα στην Κυψέλη, τον Άγιο Παντελεήμονα, τον Κολωνό και τις υπόλοιπες περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Οι μοναδικές στιγμές που έρχονται σε επαφή με τους αλλοδαπούς είναι όταν ένας εξ αυτών τους καθαρίζει την πισίνα ή άλλα μέρη του σπιτιού ή περιποιείται το γκαζόν. Ακόμα και στην αρχαία Αθήνα τις εποχές που ήταν πρότυπο πόλης-κράτους (την οποία χρησιμοποιούμε συνεχώς ως παράδειγμα) υπήρξε σαφής διαχωρισμός μεταξύ των Αθηναίων πολιτών και αυτών που προέρχονταν απο άλλες πόλεις αλλά συγκεντρωνόντουσαν σε αυτή, προκειμένου απολαύσουν την αίγλη και την οικονομική ανάπτυξη. Οι μέτοικοι όπως τους αποκαλούσαν,δεν καταγόταν από αυτή, κατοικούσαν μέσα στα όρια μιας πόλης-κράτους αλλά είχαν συνήθως περιορισμένα ή καθόλου πολιτικά δικαιώματα. Πολιτικά δικαιώματα στην Αθήνα χορηγούνταν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις αλλά και σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούσαν να γίνουν ΙΣΟΤΕΛΕΙΣ, αλλά ΟΧΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Αυτή ήταν η προστασία του συστήματος, καθώς ο ξένος δεν μπορούσε να συμμετέχει στις αποφάσεις του Δήμου ή να διεκδικήσει κάποιο είδος πολιτικής εξουσίας. Όσον αφορά στην οικονομική βοήθεια της αθηναϊκής δημοκρατίας προς τους μη πολίτες ήταν μάλλον ανύπαρκτη, καθώς δε δικαιούνταν μισθού. Αντίθετα, υπήρξαν οικονομικές υποχρεώσεις των μετοίκων προς την πόλη, όπως το μετοίκιον, που συγκαταλεγόταν στα επίσημα έσοδα του κράτους ή τα θεωρικά ,για τους εύπορους μέτοικους.Όλα αυτά δε,γίνονταν σε Έλληνες άλλων πόλεων,οι άλλοι ήταν απλά..."βάρβαροι" Εν κατακλείδι, η σημερινή πραγματικότητα στο θέμα της μετανάστευσης είναι μη αναστρέψιμη. Το ζητούμενο είναι να περισυλλέξουμε ό,τι σώζεται. Συνυπάρχουμε με τους νόμιμους μετανάστες, αλλά διαχωρίζουμε τα δικαιώματά μας. Ευελπιστούμε,από τη στιγμή που εδόθη το δικαίωμα να εκφραστεί η γνώμη όλων μας,να ληφθεί υπ'όψιν η θέση και αυτών που διαφωνούν. Το ψηφισμα αυτού του νομοσχεδίου θα είναι η ταφόπλακα του Έθνους μας.