Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης | 3 Ιανουαρίου 2010, 22:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης' | 3 Ιανουαρίου 2010, 22:37

    Φυσικά και αυτό το σχόλιο μου θα έχει την κατάληξη των τεσσάρων προηγουμένων μου, θα διαγραφεί. Ερώτηση: Υπάρχει αρχείο των διεγραμμένων σχολίων ή πηγαίνουν απευθείας στον αγύριστο; Μια φορά με πρόχειρους υπολογισμούς βάση του ID των σχολείων, που όποιος γνωρίζει τα στοιχειώδη από πληροφορική είναι ο μοναδικός αύξων αριθμός κλειδί καταχώρησης ενός δεδομένου (σχολίου) στη βάση δεδομένων, συμπεραίνεται ότι τα σχόλια που έχουν κοπεί από τον διαδικτυακό τόπο της "ανοιχτής" διαβούλευσης αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων. Πως βλέπουμε τον αριθμό ID ενός σχολίου; Κάνοντας κλικ στο σύνδεσμο "σταθερός σύνδεσμος σχολίου" βλέπουμε τον μοναδικό αυτό αριθμό στην γραμμή διευθύνσεων του φυλλομετρητή μας. Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευθεί 170 περίπου σελίδες σχολίων με μέσο πλήθος σχολίων ανά σελίδα 8, το γινόμενο που προκύπτει είναι 1360 σχόλια. παρατηρώντας όμως τα ID του πρώτου δημοσιευμένου σχολίου και του τελευταίου βλέπουμε ότι τα σχόλια είναι πολύ περισσότερα. Άρα, κάπου χάνονται. Ας έρθουμε όμως στο θέμα μας. Κάποιοι με περισσή ευκολία συγκρίνουν την μετανάστευση των Ελλήνων σε ξένες χώρες (Γερμανία, Αμερική, Αυστραλία) αγνοώντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγιναν οι συγκεκριμένες μεταναστεύσεις. Και επειδή οι γενικεύσεις είναι επικίνδυνες (τόσο στα επιχειρήματα όσο και στη νομοθεσία, όπως γίνεται και με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο) ας εξετάσουμε τις διάφορες υποπεριπτώσεις ξεχωριστά. Η.Π.Α.: Οι Η.Π.Α. είναι εξ' ορισμού μια χώρα μεταναστών. Οι γηγενείς της (Ινδιάνοι) έχουν εξοντωθεί. Η ανάπτυξη των Η.Π.Α. βασίστηκε στα διάφορα μεταναστευτικά ρεύματα από τη γηραιά κυρίως ήπειρο προκειμένου αφενός να χτιστούν οι υποδομές της αφετέρου να εκμεταλλευτεί την δυναμική και τον τυχόντα τυχοδιωκτισμό αρχικά των αποίκων και στη συνέχεια των μεταναστών. Όταν επομένως μιλάμε για τις Η.Π.Α. μιλάμε για μετανάστευση, χωρίς αυτήν δεν υπάρχουν Η.Π.Α. Παρόλα αυτά, από τις αρχές ακόμη του 20ου αιώνα, για να μεταναστεύσει κάποιος στις Η.Π.Α. έπρεπε να χαίρει άκρας υγείας, να έχει πρότερο έντιμο βίο και από την έναρξη του ψυχρού πολέμου και μετά έπρεπε να μην έχει αντίθετα πολιτικά φρονήματα. Σήμερα για να νομιμοποιηθεί ένας μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να είναι κάτοχος της πράσινης κάρτας, κάτι τόσο δύσκολο που για να καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι η Αμερικανική κυβέρνηση κληρώνει κάθε χρόνο 50,000 πράσινες κάρτες. Μηδαμινές πιθανότητες δηλαδή για κάποιον να κληρωθεί. Μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο με κλειδί: "USA green card" θα σας πείσει. Γερμανία: Το κυρίως μεταναστευτικό ρεύμα προς την Δυτική Γερμανία έλαβε χώρα μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και έγινε για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν για να ωφεληθεί η Γερμανία που χρειαζόταν επειγόντως εργατικό δυναμικό προκειμένου να ανοικοδομηθεί μετά την ισοπέδωση του πολέμου. Ο δεύτερος ήταν η δέσμευση που είχε η Γερμανία να βοηθήσει τους πληγέντες λαούς του 2ου π.π ως υπαίτια χώρα για τις μεγάλες καταστροφές που υπέστησαν αυτοί οι λαοί. Η αποδοχή δηλαδή μεταναστών στην Γερμανία ήταν επιβεβλημένη. Πως έγινε αυτή η μετανάστευση; Ο υποψήφιος μετανάστης έκανε αίτηση μετανάστευσης στην χώρα καταγωγής του, προωθούνταν το αίτημα στην Γερμανική κυβέρνηση και αν γινόταν αυτό δεκτό τότε η δεύτερη με επιστολή της στον υποψήφιο του γνωστοποιούσε την αποδοχή μετανάστευσης, τον ενημέρωνε για τον τόπο προορισμού, τον τόπο εργασία και κατοικίας ενώ κατά την άφιξη του μετανάστη στην Γερμανία λάμβανε χώρα εξονυχιστικός ιατρικός έλεγχος. Ακριβώς δηλαδή ότι ΔΕΝ έγινε στην Ελλάδα. Η μετανάστευση στην Αυστραλία είναι παρόμοια με αυτή των Η.Π.Α. Η Αυστραλία δεν υφίσταται χωρίς μετανάστες. Δεν είναι τόπος με ιστορία (αν εξαιρέσουμε τους εξοντωμένους γηγενείς) και επομένως δεν τίθεται σύγκριση με την πατρίδα μας που έχει την μεγαλύτερη ιστορία του δυτικού τουλάχιστο κόσμου. Σύγκριση μπορεί να γίνει μόνο αν παραλληλιστούν οι Έλληνες με του γηγενείς κατοίκους της Ωκεανίας και της Αμερικής, αν δηλαδή δεχτούμε την μελλοντική εξόντωση των Ελλήνων. Φυσικά, αν και εφόσον δημοσιευθεί το σχόλιο μου, δεν είναι δυνατόν να πείσω τους πάντες. Είναι δεκτό και θεμιτό να υπάρχουν αντίθετες απόψεις. Δεν χαρακτηρίζω ακροαριστερούς τους διαφωνούντες αλλά θλίβομαι βαθύτατα όταν εκείνοι χαρακτηρίζουν ως ακροδεξιούς τους προς αυτούς διαφωνούντες, χαρακτηρισμοί που αποδεικνύουν περίτρανα το ποιος χαρακτηρίζεται από φασιστικές αντιλήψεις περί ελευθερίας απόψεων. Στη δημοκρατία είναι χρήσιμο να υπάρχουν αντίθετες απόψεις, η καταμέτρηση όμως των οποίων γίνεται δια της ψήφου. Μόνο με δημοψήφισμα μπορεί να αποδειχθεί ποιών οι απόψεις είναι επικρατέστερες και αντανακλούν σε μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος. Επομένως η δημοκρατία, το χωρίς αδιέξοδα πολίτευμα, δίνει δια του δημοψηφίσματος λύση για λήψη τόσο σοβαρών αποφάσεων. Εξετάζοντας το νομοσχέδιο από μια πιο ανθρωπιστική ματιά θα δούμε ότι πέρα από ανθελληνικό είναι ρατσιστικό και απάνθρωπο. Επιβάλει σε ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων την Ελληνική ιθαγένεια χωρίς αυτοί να την αιτηθούν. Ορίζει δηλαδή ποια είναι η ανώτερη ιθαγένεια, θεωρεί κατώτερους τους μη κατόχους αυτής και τους δωρίζει την ανώτερη αυτή τιμή για να μην νοιώθουν μειονεκτικά. Ο ορισμός δηλαδή του ρατσισμού. Το νομοσχέδιο δεν επιθυμεί την διαφορετικότητα των μεταναστών, την καθιστά παράνομη και ΕΠΙΒΑΛΕΙ την Ελληνοποίηση των. Επομένως η πρόταση νόμου είναι ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ. Το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι παγκόσμιο και η λύση του στη χώρα μας δεν είναι απλά ένα ακόμη πεδίο κομματικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Κάποτε πρέπει να μάθουμε να μιλάμε με ειλικρίνεια και με λογικά επιχειρήματα χωρίς κραυγές υπαρξιακής ανυπαρξίας. Αν θέλουμε να οραματιζόμαστε μια Ελλάδα πολιτισμένη, μοντέρνα και σύγχρονη δεν θα ξεκινήσουμε από το επιθυμητό για κάποιους μεταμοντέρνους αποτέλεσμα αλλά από τις υποδομές ανάπτυξης και προόδου της χώρας. Αν κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες έγιναν πολυπολιτισμικές αυτό έγινε γιατί δημιούργησαν πολιτισμό και ανάπτυξη και σαν επακόλουθο έγιναν ελκυστικές προς τα μεταναστευτικά ρεύματα και όχι το αντίστροφο. Η χώρα μας δεν αποτελεί μεταναστευτικό στόχο αλλά μεταναστευτική γέφυρα προς τη δύση. Αυτό βέβαια πολύ εξυπηρετεί τους υπερατλαντικούς μας συμμάχους που έχουν κορεστεί από μετανάστες και ψάχνουν διέξοδο δημιουργώντας άλλους στόχους μεταναστών. Η μεταναστευτική στοχοποίηση της Ελλάδας επομένως, είναι εντός των σχεδιασμών των Η.Π.Α αγαπητοί μου αριστεροί (που θέλετε να λέτε ότι είστε αντιαμερικανοί) για να εκτονωθεί το εξ ανατολών μεταναστευτικό κύμα προς την Ευρώπη δια της Ελλάδας. Αποδεχόμενοι την κατάσταση αποδέχεστε και τα σχέδια του Αμερικάνικου επεκτατισμού και επομένως είστε ιδεολογικά ασυνεπείς. Περισσότερο με Αμερικανικοί δάκτυλοι φαντάζετε παρά αριστεροί, αποδείξτε ότι δεν είστε, υποστηρίξτε το δημοψήφισμα. Αυτά τα λίγα, καλή χρονιά σε όλους και ας σταματήσουμε το ιδεολογικό μίσος, η Ελλάδα μας χρειάζεται όλους με καθαρό μυαλό και χωρίς αγκυλώσεις. Εξάλλου ένας δικός σας είχε κάποτε πει ότι : "Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ" και τον θεοποιήσατε. Ας τιμήσουμε την ρήση του.