Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Βαρλάγκας | 4 Ιανουαρίου 2010, 02:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 4 Ιανουαρίου 2010, 02:00

    Κύριε Υπουργέ, Επειδή παρατηρώ να πραγματοποιείται μια «αφιονισμένη» επίθεση εναντίον της απονομής της ελληνικής ιθαγένειας σε τέκνα αλλοδαπών που α) γεννιούνται στο έδαφος της ελληνικής επικράτειας ΚΑΙ (επιπρόσθετη στο απλό ius soli προϋπόθεση) β) ένας τουλάχιστον των γονέων τους έχει 5ετή μόνιμη και ΝΟΜΙΜΗ διαμονή στην Ελλάδα, μια επίθεση που μεταξύ άλλων χρησιμοποιεί «επιχειρήματα» περί «αλλοίωση» του πληθυσμού, ελληνικής «φυλής» (το 2009, αν είναι δυνατόν!) θα ήθελα να παραθέσω το παρακάτω σχετικό απόσπασμα από το έργο «Ιδιωτικόν Διεθνές Δίκαιον» του Γεωργίου Μαριδάκη (1950). Ως γνωστόν το σύγγραμμα αυτό, προερχόμενο από έναν από τους 5 συντάκτες του Αστικού μας Κώδικα και εν προκειμένω εισηγητή του βιβλίου των Γενικών Αρχών γενικότερα και του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου ειδικότερα και φυσικά Τακτικού Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποτελεί ένα από τα κλασσικά βιβλία του ελληνικού Ιδιωτικού Διεθνές Δικαίου. Έγραφε λοιπόν ο Μαριδάκης τα εξής, ήδη το 1950 (Τόμος Πρώτος, σελ. 203-204): ------------------------------------ «Ό καθορισμὸς τῶν στοιχείων δυνάμει τῶν ὁποίων ἄνθρωπός τις εἶνε ίθαγενὴς Πολιτείας τινὸς βάσιν ἔχει ἤ τὴν ἀρχὴ τοῦ αἵματος (jus sanguinis) ἤ τὴν ἀρχὴ τοῦ ἐδάφους (jus soli). Κατὰ τὴν άρχὴν τοῦ αἵματος, ἡ ίθαγένεια τῶν γονέων καταλαμβάνει αύτοδικαίως τὸ τέκνον ἅμα τῇ γεννήσει του, ὁπουδήποτε καὶ ἄν γεννηθῇ. Τὸ λεγόμενον jus sanguinis οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μὲ τὴν θεωρίαν καθ’ ἥν οἱ πολῖται τῆς Πολιτείας πρέπει νὰ ἀνήκουν εἰς τὴν αύτὴν φυλὴν (Race). Ἡ λέξις «αἷμα» δὲν πρέπει νὰ παραπλανᾷ. Jus sanguinis σημαίνει ὅτι ὁ γεννώμενος ἐκ γονὲων ἐχόντων τὴν ἰθαγένειαν ὡρισμένης Πολιτείας ἅμα τῇ γεννήσει του ἀποκτᾷ αύτοδικαίως τὴν ἰθαγένειαν ἥν ἔχουν οἱ γονεῖς του. Ούδαμῶς σημαίνει ὅτι ἰθαγενεῖς τῆς Πολιτείας δύνανται να γείνουν μόνον οἱ άνήκοντες εἰς ὡρισμένην φυλήν. [...] Κατὰ τὴν άρχὴν τοῦ ἐδάφους ὁ γεννώμενος είς τὴν ἐδαφικὴν περιοχὴν τῆς Πολιτείας ἀποκτᾶ αὐτοδικαίως ἅμα τῇ γεννήσει του τὴν ίθαγένειαν τῆς Πολιτείας ταύτης , οἱασδήποτε ἑτέρας Πολιτείας τὴν ἰθαγένειαν καὶ ἄν ἔχουν οἱ γονεῖς του. Π.χ. British Nationality Act, 1948, ἄρθρ. 4: «... πᾶν πρόσωπον γεννώμενον είς τὸ Ἡνωμένον Βασίλειον καὶ τὰς Ἀποικίας μετὰ τὴν ἔναρξιν τῆς ἰσχύος τοῦ παρόντος νόμου εἶνε ἅμα τῇ γεννήσει πολίτης τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου καὶ τῶν Ἀποικιῶν» Το jus sanguinis ἀσπάζονται Πολιτεῖαι τῶν ὁποίων ὁ πληθυσμὸς ἐκρέει. Το jus soli ἀσπάζονται Πολιτεῖαι πρὸς τὰς ὁποίας συρρέει πληθυσμὸς».- ------------------------------------ Μέχρι και το 1980 περίπου από το Ελληνικό κράτος εξέρεε πληθυσμός με χαρακτηριστικότατες όλων τις περιόδους 1890-1910 και 1950-1970. Εξ ου και η υιοθέτηση εκ μέρους της Ελληνικής πολιτείας του ius sanguinis, του δικαίου του αίματος, για να διατηρήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια κ.λπ. των Ελλήνων μεταναστών στο εξωτερικό την ιθαγένεια και, μ' αυτήν, τους δεσμούς με τον Ελληνισμό και να διευκολύνεται η έλευση και εγκατάσταση στην Ελλάδα. Από το 1990 περίπου και για τα τελευταία 20 χρόνια έχουμε αντιθέτως εισροή μεταναστών στην Ελλάδα: συνεπώς, επιβάλλεται να ασπαστούμε το ius soli, έστω και «με νερό στο κρασί μας», δηλ. με την επιβολή και επιπρόσθετων προϋποθέσεων, όπως πράττουν ήδη Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Αυστρία κ.λπ.. Και με το παρόν νομοσχέδιο πραγματώνεται αυτό, ασχέτως αν μπορεί να υπάρχουν παρατήρησεις ή ενστάσεις για επιμέρους λεπτομέρειες – π.χ. αν τα 5 χρόνια μόνιμης ή νόμιμης διαμονής του γονέως που απαιτούνται επιπρόθεστα στη γέννηση του τέκνου στην Ελλάδα, μπορούν να συμπληρώνονται και μετά αυτήν ή πρέπει να είναι υποχρεωτικά πριν τη γέννηση, ή αν πρέπει αντί 5 να είναι π.χ. 3 ή 6 ή 8, ή αν θα έπρεπε ο γονέας να είναι ήδη πολιτογραφημένος ή (όπως στη Γαλλία) και αυτός γεννημένος εντός της επικράτειας κ.λπ.- αυτά μπορούν να εξεταστούν, και πρέπει να εξεταστούν από το Υπουργείο ούτως, ώστε να υπάρξει η κατά το δυνατόν βέλτιση ρύθμιση – πάντως σε κάθε περίπτωση δεν είναι ακραία η νέα ρύθμιση! – η Μεγάλη Βρεταννία, χώρα της ΕΕ, και δη μια εκ των 4 σημαντικότερων, απαιτεί *απλώς γέννηση*).