Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 2Σχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΣ | 4 Ιανουαρίου 2010, 09:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΣ' | 4 Ιανουαρίου 2010, 09:15

    Η ελληνική ιθαγένεια τελεί σε άμεση συνάρηση με την συνείδηση του Έλληνα , με την ελληνική ταυτότητα η οποία πηγάζει από τα κοινά βιώματα (σήμερα), την κοινή ιστορία (παρελθόν)και από τις κοινές επιδιώξεις. Η απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από αλλοδαπούς που διαμένουν μόλις 5 έστω συνεχή έτη , είναι δυνατόν να καθιστά έναν Αλλοδαπό ως Έλληνα, ο οποίος με τις πολτικές του επιλογές θα καθορίζει ισάξια το μέλλον των Ελλήνων. Και τι γίνεται στην περίπτωση που διαμένει 5 ή 6 έτη, λαμβάνει την ελληνική ιθαγένεια, καθορίζει δια των πολιτικών αποφάσεών του το μέλλον της Χώρας και στην συνέχεια φεύγει από την Χώρα μας. Πρέπει επίσης να αναρωτηθούμε εάν υπάρχει περίπτωση κάποιες ομάδες αλλοδαπών να ελέγχονται από ξένα πολιτικά κέντρα τα οποία λειτουργούν ανταγωνιστικά προς τα εθνικά μας συμφέροντα και να επηρεάζουν το πολιτικό γίγνεσθαι. Ένα από τα ιστορικά πλεονεκτήματα του νεολληνικού κράτους είναι η ομοιογενειά του σε αντίθεση με άλλα πολυφυλετικά κράτης της Ευρώπης και όχι μόνο. Η αφομοίωση των αλλοδαπών στην ελληνική πραγματικότητα πρέπει να περάσει απο μεγαλύτερη δοκιμασία και σίγουρα χρειάζονται περισσότερα από 5 έτη. Η αφομοίωση και η πολιτογράφηση των αλλοδαπών είναι απαραίτητη, εφόσον ζουν, εργάζονται,εκπαιδεύονται, αποκτούν περιουσία, συμμετέχουν στα κοινά, επιθυμούν να έχουν την ελληνική ιθαγένεια. Πότε αυτό μπορεί να ωριμάσει είναι ναι μεν θέμα υποκειμενικό αλλά είναι κοινωνικό ζήτημα σοβαρό για το οποίο πρέπει να υπάρξει καταρχήν επιστημονική προσέγγιση. Δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε κρίση η οποία που σχετίζεται κυρίωςμε ζητήματα αξιών και αξιοκρατίας, με το δημογραφικό ζήτημα, με την κακή οικονομική διαχείριση και την απαξιωση του ντόπιου παραγωγικού τομέα, με την έλλειψη εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Η διαφυγή από τα μείζονα προβλήματα, προυποθέτει την ενεργό συμμετοχή της κοινωνίας , προυποθέτει την διεπιστημονική προσέγγιση του προβλήματος και την συνακόλουθη λήψη πολιτικών μέτρων σε κεντρικό επίπεδο. Στην εποχή μας είναι αναγκαία περισσότερο από ποτέ η ύπαρξη μιας ικανής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης ή τουλάχιστον κάποιου φωτισμένου ηγέτη. Η σωστή και έγκραιρη διαχείριση της κρίσης θα σηματοδοτήσει και το μέλλον του ελληνικού κράτους. Σε αυτό οι αλλοδαποί παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά η αφομοίωσή τους (αναγκαία μεν) , αποτελεί βαθύτερο ζήτημα και πρέπει να προέρχεται από κοινωνικές και εσωτερικές διεργασίες και όχι να χαράσεται εκ των άνω.