Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Κουμπάκης Βασίλης | 4 Ιανουαρίου 2010, 11:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κουμπάκης Βασίλης' | 4 Ιανουαρίου 2010, 11:56

    Κύριε Πρωθυπουργέ Εγώ γεννήθηκα σε γειτονική μας χώρα από Έλληνες γονείς πολιτικοί πρόσφυγες, μεγάλωσα και σπούδασα εκεί στο εξωτερικό. Σύμφωνα με την νομοθεσία της χώρας από τη γέννηση μου έπαιρνα την ιθαγένεια της χώρας. Ακόμα και το όνομα μου που είναι Βασίλης το γράφανε στα επίσημα έγραφα όπως προφέρουνε αυτοί το όνομα αυτό ‘’Βασίλ’’. Όλοι οι συμμαθητές και φίλοι μου, με θεωρούσανε Βούλγαρο διότι όπως λέγανε ‘’Στη Βουλγαρία γεννήθηκες, στο βουλγάρικο σχολείο πηγαίνεις άρα είσαι Βούλγαρος’’. Όταν ενηλικιώθηκα και έπρεπε να βγάλω ταυτότητα έκανα δικαστήριο για την αλλαγή του ονόματος μου από το ‘’Βασίλ’’ που γράφανε τα έγγραφα μου στο Βασίλης, προσθέτοντας μόνο την ελληνική κατάληξη ης, για να φαίνεται στα έγραφα μου ότι δεν είμαι Βούλγαρος αλλά Έλληνας έστω και αν είμαι κάτοχος της βουλγάρικης ιθαγένειας σύμφωνα με τα έγραφα τους. Άλλοι φίλοι μου επίσης παιδιά πολιτικών προσφύγων έπρεπε και υπηρέτησαν στον στρατό της Βουλγαρίας. Όταν οι πολιτικές συνθήκες μου επιτρέψανε να έρθω στην Ελλάδα έκανα αίτηση στο ανώτατο δικαστήριο της Βουλγαρίας για την απαλλαγή από τη βουλγάρικη ιθαγένεια και ήρθα στην Ελλάδα χωρίς ιθαγένεια, διεκδικώντας την Ελληνική ιθαγένεια την οποία πείρα με την αίτηση μου και όλες τις νόμιμες διαδικασίες που όριζε η πατρίδα μου. Έφυγα από τη γενέτειρα μου και ήρθα στην πατρίδα μου όπως θεωρώ τις δύο χώρες. Σήμερα βλέπω τη νομοθεσία που εισηγείστε και θυμάμαι τα δικά μου, βάζοντας όμως και τις σχετικές προεκτάσεις. Βέβαια θα πρέπει οι αλλοδαποί που μένουν στην Ελλάδα να αποκτήσουν τα νόμιμα έγραφα και τα δικαιώματα του πολίτη αυτής της χώρας. Είναι δίκαιο και επαινώ αυτή σας την τόλμη να καταπιαστείτε να λύσετε ένα πρόβλημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Άλλο όμως είναι η επίλυση προβλήματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλο η απονομή της ιθαγένειας. Οι αλλοδαποί δεν θα γίνουν ιθαγενείς διότι δεν είναι από το ίδιο γένος τον Ελλήνων. Μπορεί όμως να γίνουν Έλληνες υπήκοοι, να υπακούν στους νόμους αυτής της χώρας και να έχουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Ελλήνων πολιτών. Είναι όμως διαφορετικό να τους δίνουμε την ιθαγένεια άρα να τους υποχρεώνουμε να ονομάζεται Έλληνας την στιγμή που μπορεί αυτός να μη θέλει να ξεχάσει από πού προέρχεται. Μπορεί ο αλλοδαπός να θέλει να είναι υπερήφανος για την καταγωγή του όποια και εάν είναι αυτή, όπως και εγώ ήμουν υπερήφανος για το ότι είμαι Έλληνας. Ζούμε στην ίδια χώρα την Ελλάδα εμείς οι Έλληνες και οι αλλοδαποί. Θα πρέπει να τηρούμε όλοι τους ίδιους νόμους, αυτούς του Ελληνικού κράτους, να έχουμε και τα ίδια δικαιώματα, όμως δεν είμαστε το ίδιο. Δεν σημαίνει ότι όσοι ζούμε στην Ελλάδα είμαστε Έλληνες στο γένος, ούτε ότι μόνο στην Ελλάδα ζούνε Έλληνες στο γένος. Η διαφορά μας δεν σημαίνει ανωτερότητα και κατωτερότητα, δηλώνει μια διαφορετικότητα. Ακόμα και την περίπτωση να πάνε να υπηρετήσουνε στον Ελληνικό στρατό δεν την είναι αρνητική διότι με κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να επιλυθούν τα όποια προβλήματα ενδέχεται να προκύψουν. Όταν σεβαστούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως και τη διαφορετικότητα των αλλοδαπών, αυτοί θα συνεχίσουν να μας σέβονται ακόμα και όταν θελήσουν και πάνε να ζήσουν στην πατρίδα τους. Αυτό πιστεύω ότι είναι η διαφορά που μπορεί να προσφέρει ο ελληνικός πολιτισμός . Κουμπάκης Βασίλης Μηχανολόγος Μηχανικός - Καθηγητής