Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης Τζαμουράνης | 4 Ιανουαρίου 2010, 18:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Τζαμουράνης' | 4 Ιανουαρίου 2010, 18:11

    Δεν έχουμε, ενώ θα έπρεπε και στην Ελλάδα, παιδεία που να καλλιεργεί το σεβασμό στη διαφορετικότητα. Σε πολλά θέματα. Η χορήγηση δικαιώματος ψήφου θα γίνει καθ' όσον έχω καταλάβει, σε άτομα που έχουν γεννηθεί εδώ από νόμιμους μετανάστες, δηλαδή με αρκετούς περιορισμούς. Είναι το μίνιμουμ της υποχρέωσης απέναντι σε ανθρώπους που μόνο την Ελλάδα γνωρίζουν ως πατρίδα και όχι την πατρίδα των γονιών τους, μιλούν άπταιστα τα Ελληνικά, δουλεύουν, σπουδάζουν, ζουν μέσα στα καθημερινά προβλήματα της Ελλάδας. Αυτοί θα είναι οι άνθρωποι χωρίς νομική υπόσταση, χωρίς υπηκοότητα, με ένα πιστοποιητικό γέννησης μόνο; Όλοι γνωρίζουμε ότι ζευγάρι Ελλήνων που έτυχε να γεννήσει η γυναίκα ενώ βρίσκονταν πχ στην Αγγλία, το παιδί μπορούσε να πάρει Αγγλκή υπηκοότητα. Δίκαιο του Εδάφους λέγεται αυτό και όχι Δίκαιο του Αίματος, το οποία είναι de facto λανθασμένο και έχει εγκαταλειφθεί στις περισσότερες χώρες. Η εθνική συνείδηση είναι φαινόμενο πολιτισμικό. Η Ελλάδα πρέπει επειγόντως να κινηθεί προς την κατεύθυνση του Ευρωπαϊκού κράτους Δικαίου. Σε πολλούς τομείς. Να μην αφήσουμε να κατρακυλήσει στην κατάσταση της Μπερλουσκονικής Ιταλίας. Δέστε και αυτήν την ενδιαφέρουσα άποψη http://shareholder-cs.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=21752&blid=14 γιά την οικονομική σημασία του μέτρου. Θεωρώ πολύ λανθασμένη τη γκετοποίηση των μεταναστών. Να αυτοχρηματοδοτούν τις Εκκλησίες τους, που ασφαλώς πρέπει να γίνουν, αλλά ούτε να χρηματοδοτούνται από άλλα Κράτη, ίσως βέβαια κάποιες δωρεές να μπορούν να γίνονται, όπως κι εμείς κάνουμε, αλλά κυρίως να μην αποστέλλονται ιεροκύρηκες από άλλα, φανατικά κράτη και να απαγορεύεται το κύρηγμα μίσους και η υπόθαλψη βίαιων ενεργειών. Τα νέα παιδιά των μεταναστών πρέπει να διαπαιδαγωγούνται στις αξίες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, στην ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη, παρά τις διαφωνίες μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Να μην αισθάνονται ότι απειλούνται γιά παράδειγμα όταν μιά κοπέλα δεν επιθυμεί να ακολουθήσει το μουσουλμανικό τρόπο ζωής και θέλει να έχει προγαμιαίες σχέσεις, κλπ. Τότε τι θα κάνουμε; Θα δικαιολογήσουμε τα εγκλήματα μίσους; ΠΟΤΕ! Το λεγόμενο "έγκλημα τιμής" είναι έγκλημα μίσους, ουσιαστικά. Ο γονιός θα πρέπει να καταπιεί ακόμα και τις επιλογές της ελευθεριάζουσας κόρης ή του ομοφυλόφιλου γιού! Θα μάθει να σέβεται και το γείτονά του, παρόλο που εκείνος τρώει χοιρινό, ή είναι μουσουλμάνος gay! Μπορεί μόνο να μην τον συναναστρέφεται, αν δεν εγκρίνει τον τρόπο ζωής του και τίποτα περισσότερο. Να πάμε όλοι μαζί ένα βήμα μπροστά και όχι πίσω. Όλες οι παραδόσεις, δικές μας και ξένες, έχουν στοιχεία που χρήζουν αναθεωρήσεως ή και καταργήσεως. Ποιός δε συμφωνεί γιά παράδειγμα να εγκαταλειφθεί η βεντέτα; Έτσι, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να γίνονται κλειτοριδεκτομές σε κορίτσια επιδή λχ αυτό προβλέπουν κάποιες παραδόσεις. Έφερα τα παραπάνω παραδείγματα "δύσπεπτης" συμπεριφοράς γιά κάποιον που προέρχεται από μιά πολύ συντηρητική κουλτούρα, ως μέτρο της δικής του αποδοχής γιά τις αξίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όχι να τις ζητούμε όταν τις χρειαζόμαστε και να τις ξεχνούμε όταν αφορούν τον "ανεπιθύμητο". Οι παραδόσεις πρέπει να χωνευτούν μέσα στις Δυτικές αξίες, να μεταβολιστούν σε ένα απλό: εσύ τρως χοιρινό, ενώ εγώ δεν τρώω".