Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Φαν.Παπ. | 4 Ιανουαρίου 2010, 18:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φαν.Παπ.' | 4 Ιανουαρίου 2010, 18:53

    Όση καλή πρόθεση κι’ αν επιστρατεύσει κανείς, είναι αδύνατο να αποδεχθεί τα επιχειρήματα των υποστηρικτών του νομοσχεδίου. Επικαλούνται με έμφαση την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών ή λαθρομεταναστών, και γι’ αυτό υποστηρίζουν ότι πρέπει να τους αποδοθεί η ιθαγένεια με συνοπτικές διαδικασίες και με ελάχιστες προϋποθέσεις. Σίγουρα μερικοί από τους υποστηρικτές κινούνται από ένα αίσθημα αλτρουισμού, άλλοι όμως από ένα παρεξηγημένο διεθνισμό και μια έντονη αποστροφή προς την έννοια του έθνους και της πατρίδας. Μήπως όμως παρεξηγούν τα πράγματα; Ασφαλώς τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστά, κι’ έχω τη γνώμη ότι παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς ορισμένων που αδικούν την αλήθεια, ο λαός μας, επηρεασμένος από το χριστιανικό πνεύμα, σε πάμπολλες περιπτώσεις έχει αποδείξει την σταθερή προσήλωσή του σ’ αυτά (βλέπε κρίση Γιουγκοσλαβίας, συμπαράσταση σε λαούς που αδικούνται, περίθαλψη λαθρομεταναστών από φτωχούς νησιώτες, κλπ, κλπ). Αν υπάρχουν κάποια δυσάρεστα και κατακριτέα αντίθετα περιστατικά, αυτά αποτελούν εξαιρέσεις έξω από το γενικό κλίμα, τις οποίες όμως πολλοί από τους θιασώτες του νομοσχεδίου εξογκώνουν τα μέγιστα με σκοπό να υποστηρίξουν τις θέσεις τους. ΑΛΛΟ ΟΜΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΚΡΙΤΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ, ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ, ΑΘΡΟΑ ΑΠΟΝΟΜΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ. Η χριστιανική και εθνική παράδοσή μας δεν μάς υπαγορεύει μόνο να είμαστε φιλάνθρωποι αλλά και σώφρονες, και να εξετάζουμε τις συνέπειες των επιλογών μας σε βάθος χρόνου. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει ορατός ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ Η ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΟΝΟΜΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ, ΣΕ ΟΧΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΕΙΝΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ. Τούτο γιατί αναπόφευκτα θα υποβαθμισθεί σημαντικά η ομοιογένεια του πληθυσμού της χώρας, λόγω του χωρισμού του σε ομάδες με σημαντικά διαφορετική ψυχοσύνθεση και νοοτροπία. Μήπως, τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά λαθρομεταναστών από την Ασία, που σε δέκα, είκοσι χρόνια θα ενηλικιωθούν και τόσο αβασάνιστα θα αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, είναι απίθανο να σχηματίσουν μουσουλμανικό ή κρυπτο-μουσουλμανικό κόμμα, που ολοένα θα αυξάνεται και το οποίο θα έχει στενότερους πνευματικούς δεσμούς με την ομόθρησκη Τουρκία παρά με τη χριστιανική Ελλάδα, με όσα αυτό συνεπάγεται; Όλοι ξέρουμε πόσο καθοριστικό ρόλο παίζει η μουσουλμανική θρησκεία στη ζωή και τις επιλογές των οπαδών της. Επίσης η περίπτωση του Κοσόβου, όπου η εκεί μικρή αλβανική μειονότητα έγινε σε λίγες δεκαετίες συντριπτική πλειοψηφία με τα γνωστά καταστροφικά για τους Σέρβους αποτελέσματα, θα πρέπει να μας κάνουν πολύ επιφυλακτικούς σε τέτοια παράτολμα ανοίγματα. Αυτοί και πολλοί άλλοι λόγοι καθιστούν το προτεινόμενο από το νομοσχέδιο πείραμα της μαζικής ελληνοποίησης πάρα πολύ επικίνδυνο, ώστε να είναι παράλογο να το διακινδυνεύσει η χώρα. Το νομοσχέδιο δυστυχώς δεν επιδέχεται καμιά βελτίωση με όσα ψιμύθια κι’ αν στολιστεί. Πάσχει στη φιλοσοφία του. Όχι άδικα χαρακτηρίστηκε ΕΘΝΟΚΤΟΝΟ νομοσχέδιο. Είναι τόσο κρίσιμο, τόσο μεγάλο αυτό που διακυβεύεται, και τόσο επαναστατική η προτεινόμενη αλλαγή, ώστε απαιτείται πολύμηνη ψύχραιμη μελέτη όλων των παραμέτρων από όλους τους φορείς της πολιτείας, κατάθεση προτάσεων, διεξοδική ενημέρωση του λαού, και φυσικά να πάρει την τελική απόφαση ο κυρίαρχος λαός, με τη διεξαγωγή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ. Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι η σωστή και φρόνιμη λύση.