Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ | 5 Ιανουαρίου 2010, 21:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ' | 5 Ιανουαρίου 2010, 21:41

    1ον. Εννοιολογική αποσαφήνισις. (α')ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ=ΙθΥΣ(δηλαδή ΑΛΗΘΗΣ) + ΓΕΝΟΣ. ΙΘΑΓΕΝΗΣ λοιπόν αυτός ο οποίος ζει όντως στον τόπο των προγόνων του. Η ιθαγένεια ΔΕΝ είναι προϊόν νομοθετικών ρυθμίσεων ούτε χρονικών διαστημάτων των 5,10,20 ή 50 ετών. Με την αντίθετη λογική το παιδί ενός Έλληνα γεννημένο στην Στοκχόλμη θα γινόταν Σκανδιναβός, στο Πεκίνο Κινέζος, στην Ιερουσαλήμ Εβραίος, στο Ριάντ Άραβας και στον Βόρειο Πόλο Εσκιμώος!!! ΑΤΟΠΟΝ!!! (β΄)ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ εκ του ΥΠΗΚΟΟΣ = ΥΠΟ + ΑΚΟΥΩ δηλαδή αυτός ο οποίος υπακούει,υποτάσσεται (αλλά και κατοχυρώνει ορισμένα δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν του την υπακοή) σε μία μορφή κρατικής οντότητος. Απέχει πολύ από την πραγματική έννοια του ΠΟΛΙΤΗ, αλλά ακόμη κι έτσι η υπηκοότητα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΠΟΝΙ που διανέμεται δωρεάν. ΕΙΔΙΚΩΣ το δικαίωμα του ΕΚΛΕΓΕΙΝ και ΕΚΛΕΓΕΣΘΑΙ απαιτεί κριτήρια πολύ πιο αυστηρά από μία τριετή θητεία σε ένα... δημοτικό σχολείο. Προς κατανόησιν του επικινδύνου της ΑΦΡΟΝΟΥ ΔΙΑΝΟΜΗΣ της υπηκοότητος, υποθέστε ένα πιθανότατο σενάριο: Σχέδιο νόμο που να προβλέπει την υποχρεωτική ενδυμασία της ισλαμικής μπούργκας και αυτό να τεθεί σε μια μελλοντική ψηφοφορία όπου η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος θα είναι φανατικοί ισλαμιστές!!! ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΝ!!! Με άτοπα και δυσάρεστα ΔΕΝ πάμε μπροστά. 2ον Προτεινόμενη λύσις. Οι Έλληνες ανέκαθεν ήταν και είναι, φιλικοί, φιλότιμοι και φιλόξενοι. Αυτό όμως κάποιοι το συγχέουν με την υποχωρητικότητα και την ανεκτικότητα. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος μπορεί να νομοθετήσει αλλά και να εφαρμόσει την ισότιμη μεταχείριση των αλλοδαπών οι οποίοι διακατέχονται από ανάλογα αισθήματα (αποκλείοντας δια παντός εγκληματίες και λοιπούς παρανόμους) μόνον ως προς τα εργασιακά, ασφαλιστικά (περίθαλψη κλπ)και κοινωνικά ζητήματα. Ταυτοχρόνως σε διεθνές επίπεδο να προσπαθήσει πιέζοντας για την διακοπή των εχθροπραξιών που αναγκάζουν τους ανθρώπους να ξεριζώνονται από τον τόπο τους. Ο καθένας μπορεί να γίνει πολύ πιο ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ στον τόπο του ανάμεσα σε δικούς του ανθρώπους...