Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Δ.Κ. | 6 Ιανουαρίου 2010, 11:21
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δυστυχώς θα αρχίσω κι εγώ με συναισθηματισμό. Είναι λυπητερό να διαβάζει κάποιος πολλά από αυτά που γράφονται εδώ μέσα. Σίγουρα πολλά σχόλια γράφονται από ανθρώπους που ούτε καν διάβασαν το Σχέδιο Νόμου και απλά παπαγαλίζουν τσιτάτα που τους έχουν δοθεί ως ‘γραμμή’ εναντίον του νόμου αυτού από κομματικούς ή και όχι παράγοντες που τρέφονται καλλιεργώντας και εκμεταλλεύοντας το Φόβο. Οι μετανάστες πλέον έχουν γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για όλα τα δεινά που περνάει ο ελληνικός λαός. Και ναι, υπάρχουν πολλά δεινά, αλλά η δημαγωγική εκμετάλλευση αυτών στις πλάτες των μεταναστών που νομίμως διαμένουν στην Ελλάδα εδώ και χρόνια και εργάζονται και πληρώνουν αλλά τα παιδιά τους όταν είναι δεκαοχτώ και μία μέρα είναι εν δυνάμει απελάσιμα σε χώρες που δεν έχουν δει ποτέ, είναι πλέον παραπάνω από ανήθικη. Τι είναι αυτά; Διαβάζοντας το Σχέδιο Νόμου, ούτε «μαζικές ελληνοποιήσεις» είδα πουθενά, ούτε «νομιμοποιήσεις λαθρομεταναστών», ούτε «πολιτογραφήσεις εχθρών που την επομένη θα μας πάρουν τα εδάφη μας». Εγώ βλέπω μια άκρως απαραίτητη και αργοπορημένη κίνηση της πολιτείας, την μόνη εδώ και χρόνια που πραγματικά θα καλυτερεύσει τις ζωές συνανθρώπων μας και άρα όλων μας. Η δυνατότητα πολιτογράφηση ανθρώπων (μιλάμε για δυνατότητα πολιτογράφησης μέσω διαδικασίας εξέτασης με συνέντευξη κτλ και όχι αυτόματη κτήση της ελληνικής ιθαγένειας) που είναι επί μακρόν διαμένοντες σε μία χώρα δεν είναι παρά το πρώτο βήμα για την ομαλή τους ένταξη. Και ναι συμφωνώ, δεν είναι συνταγή που από μόνη της, ως δια μαγείας, έχει ως αποτέλεσμα την αρμονική κοινωνική συμβίωση. Πρέπει να ακολουθήσει μία σειρά από προγράμματα και ρυθμίσεις που να αποσκοπούν στην ουσιαστική ένταξη μέσω της εκπαίδευσης και της εργασίας. Στη συζήτηση αυτή, προσπαθώντας να αποδείξουμε τα αυτονόητα, (ότι δεν είμαστε ελέφαντες κι ότι μιλάμε για ρυθμίσεις που ισχύουν στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη), δεν πρέπει να ξεχνάμε τις παραλείψεις και περιορισμούς του συγκεκριμένου Σχεδίου Νόμου, όπως το πολύ υψηλό παράβολο των 1000 ευρώ από το οποίο τουλάχιστον κάποιες κατηγορίες, όπως οι πολιτικοί πρόσφυγες θα πρέπει να εξαιρεθούν.