Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη ideas4u.net | 6 Ιανουαρίου 2010, 21:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'ideas4u.net' | 6 Ιανουαρίου 2010, 21:33

    Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται αν τελικά οι μετανάστες ωφελούν ή βλάπτουν μία χώρα… Η απάντηση είναι πως αν η χώρα ξέρει να τους υποδεχθεί, τότε θα έχει μόνο οφέλη από αυτούς! Δηλαδή, αν έρθει ένας μετανάστης και βρει σπίτι και εργασία, δεν έχει λόγο να κλέψει για να ζήσει. Αντίθετα αν είναι εξαθλιωμένος, πεινασμένος και βρεγμένος σε κάποιο παγκάκι, είναι λογικό ότι θα μπει μέσα στο σπίτι μας για να ζεσταθεί! Άρα η εγκληματικότητα των μεταναστών, εξαρτάται από την ετοιμότητα της χώρας να τους υποδεχθεί. Αν μπορεί να τους στηρίξει, τότε και περισσότερη εργασία θα υπάρχει σε αυτή τη χώρα και περισσότερη κατανάλωση προϊόντων και περισσότερες εισφορές θα μπουν στα ασφαλιστικά ταμεία. Αν η χώρα υποδοχής τους δώσει παιδεία και τους εντάξει στο κοινωνικό σύνολο, τότε δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από τη συμπεριφορά τους. Αν η παιδεία της χώρας καταφέρει να τους ενσωματώσει στο κοινωνικό σύνολο, τότε η κοινωνία θα λειτουργεί εύρυθμα. Εξάλλου οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι Έλληνας είναι αυτός που έχει την ελληνική παιδεία και προφανώς αυτός που αγαπά την Ελλάδα. Πουθενά δεν αναφέρουν ότι Έλληνας είναι αυτός που γεννήθηκε στην Ελλάδα. Εξάλλου έχω μια ερώτηση: σκεφτείτε έναν μετανάστη που ήρθε στην Ελλάδα, πήρε την ελληνική παιδεία και αγαπά την Ελλάδα και τη νιώθει πατρίδα του και προσφέρει στον τόπο αυτό. Σκεφτείτε τώρα έναν που γεννήθηκε στην Ελλάδα από Έλληνες γονείς, γίνεται δήμαρχος και κλέβει από τα χρήματα των πολιτών δέκα εκατομμύρια ευρώ! Και σας ρωτώ: ποιος είναι περισσότερο Έλληνας; Ποιος προσφέρει περισσότερο στην Ελλάδα; Η δική μου απάντηση είναι πως αυτή η χώρα έχει χορτάσει από εφιάλτες! Είναι καιρός να χαρακτηρίζουμε Έλληνα αυτόν που προσφέρει στη χώρα αυτή και όχι αυτόν που γεννήθηκε σε αυτή! Η ελληνικότητα του ατόμου να εξαρτάται μόνο από την προσφορά του στη χώρα και να μην είναι κληρονομικό δικαίωμα, όπως είναι οι τίτλοι των βασιλιάδων και των ευγενών που μείωσαν τη δημοκρατία. Επομένως ο κίνδυνος σε μια κοινωνία έρχεται από τις κοινωνικές ομάδες που είναι περιθωριοποιημένες. Αυτές οι ομάδες μπορεί να είναι οι τσιγγάνοι, μπορεί να είναι οι αλλόθρησκοι Έλληνες πολίτες. Από εκεί υπάρχει κίνδυνος και να εκδηλωθούν αποσχιστικές τάσεις αλλά και παραβατικές τάσεις. Δηλαδή αν συμπεριφερόμαστε ως κοινωνία άσχημα στους μουσουλμάνους υπηκόους και τους κρατάμε περιθωριοποιημένους, δίνουμε την ευκαιρία σε μία ξένη χώρα να τους προσεγγίσει, να τους κάνει να αισθανθούν ότι ανήκουν εκεί και έτσι να εκδηλώσουν αποσχιστικές τάσεις. Όσο πιο διαφορετικός είναι ένας πληθυσμός, τόσο πιο στενά πρέπει να τον αγκαλιάζει η κοινωνία!