Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Γεώργιος Λιγνός | 7 Ιανουαρίου 2010, 12:48
Υπουργείο Εσωτερικών Σταδίου 27, Αθήνα 10183 Τηλ.:2131364000, Email: info@ypes.gr email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@ypes.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αγαπητοί συμπατριώτες, Ο φόβος είναι δικαιολογημένος. Ομως ο κίνδυνος να ανοιξει η όρεξη σε περισσότερους μετανάστες είναι μηδαμινός δεδομένου ότι μιλάμε για ανθρώπους που έχουν περάσει απο χιλιάδες δοκιμασίες, έχουν δουλέψει, έχουν φορολογηθεί και πάνω απ΄ολα θέλουν μια καινουργια ταυτότητα. Δεν μιλάμε για τον λαθρομετανάστη που μόλις πέρασε το Αιγαίο. Το πρόβλημα του πώς περνάει το Αιγαιο και πώς φτάνει στη Δυτική Αττική υπάρχει έτσι και αλλιώς. Δεν θα το επιτείνει το νομοσχέδιο. Αντίθετα ο Ελληνοποιημένος μετανάστης θα έχει κάθε λόγο να υπερασπιστεί την νέα του ταυτότητα παυοντας πλέον να λειτουργεί σαν ενιαία ομάδα με τους άλλους ομοεθνείς του. Οταν έχεις αναγνωρισμένη υπόσταση με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις λειτουργείς περισσότερο ατομικά. Το ζήτημα βέβαια συναρτάται και με την διευκολυνση της θρησκευτικής ζωής. Στα υπογεια κρυφά τεμένη των μουσουλμάνων κάθε εθνικότητας καλλιεργείται πολύ πιο επικίνδυνο κλίμα. Εμείς όμως κοιμόμαστε ήσυχοι. Επειδή έχω την εμπειρία του να ζείς και να δουλέυεις σε ξένη χώρα (Αγγλία) οφείλω να πώ ότι όταν κληρώθηκε συγγενής μου (κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου) ως ένορκος σε δίκη αισθάνθηκα ότι δεν ήμουνα πλέον ο "έγχρωμος" που συχαινόντουσαν να μου δώσουν τα λεφτά στο χέρι. Το ίδιο και όταν μπόρεσα να πάω στο τοπικό συμβούλιο να πώ αν συμφωνώ να φωτιστεί το διπλανό δημοτικό γήπεδο τέννις. Αισθάνθηκα ότι απο τη στιγμή που είχα πραγματικά καθημερινά δικαιώματα εκείνη τη χώρα άξιζε να τη σέβομαι όπως με σεβότανε. Τέλος μια παράκληση και συμβουλή προς την πολιτική ηγεσία. Μην ιδεολογικοποιήσετε το ζήτημα. Τα φοβικά ανακλαστικά δεν φευγουν απο τη μια στιγμή στην άλλη. Αλλά όμως μην φοβηθείτε και το κόστος. Καλή επιτυχία!