Υπουργείο Εσωτερικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Διονύσης' | 7 Ιανουαρίου 2010, 16:27

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τα παιδιά των νομίμων μεταναστών – πρέπει να νομιμοποιηθούν και να ενταχθούν πλήρως στην Ελληνική κοινωνία για ανθρωπιστικούς αν μη τι άλλο λόγους. Πέραν αυτού όμως διαφωνώ με το νομοσχέδιο για ένα απλό λόγο. Πριν αποφασίσουμε πως θα εντάξουμε τους μετανάστες θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να γίνουμε μία πολυφυλετική / πολυεθνική κοινωνία. Το παγκοσμιοποιημένο εθνικό μοντέλο που προσπαθούν να μας επιβάλλουν τα κόμματα διακυβέρνησης σε συνεργασία με μεγάλους ομίλους ΜΜΕ και διεθνής οργανισμούς είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και συμφωνώ απολύτως με τη διεξαγωγή σχετικού δημοψηφίσματος. Από τους οπαδούς της «παγκοσμιοποίησης» προβάλλονται κυρίως «ανθρωπιστικά» και οικονομικά επιχειρήματα υπέρ της μετανάστευσης. Προβάλλονται εικόνες αναξιοπαθούντων Αφρικανών και Ασιατών, εικόνες μικρών παιδιών, στατιστικά στοιχεία που υποστηρίζουν τη συνεισφορά των μεταναστών στην αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, απόψεις ότι η μετανάστευση θα «σώσει» τα ασφαλιστικά ταμεία, και λοιπά παραπλανητικά, μονομερή και σε πολλές περιπτώσεις αφελή επιχειρήματα. Ουσιαστικός διάλογος για τα υπέρ και τα κατά της μαζικής μετανάστευσης δεν έχει γίνει ακόμα στην Ελλάδα. Οι επιπτώσεις του φαινομένου στη χώρα μας είναι πολλές και σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι μόνο θετικές – είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο. Τις συνοψίζω: 1. Οικονομικές. Η αθρόα εισαγωγή ανθρώπων πληθωρίζει τις αγορές εργασίας, δημιουργεί συνθήκες υπερπροσφοράς και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τους μισθούς σε στασιμότητα ή πτώση. Απορώ μάλιστα πως ένα λεγόμενο «σοσιαλιστικό» κόμμα συμμαχεί τόσο απροκάλυπτα με την «εργοδοσία» εις βάρος τόσο της εργατικής όσο και της μεσαίας τάξης της χώρας. Αν η ανάπτυξη της οικονομίας δεν συμβαδίζει με την αύξηση της προσφοράς στην εργασία τότε ο ρυθμός πτώσης του εισοδήματος επιταχύνεται και αυξάνεται επίσης και η ανεργία. Σε χώρες δε με παραδοσιακά μεγάλες ροές μεταναστών έχει παγιωθεί μία τάξη μονίμως φτωχών ανθρώπων - τάξη που απαρτίζεται τόσο από μετανάστες όσο και από ντόπιους. 2. Κοινωνικές. Αποδομείται πλήρως η έννοια της εθνικής κοινωνίας η οποία με τον χρόνο θα χάσει την συνοχή και την ταυτότητά της. Ο αριθμός των μεταναστών είναι πολύ μεγάλος και προέρχονται πλέον από χώρες που δεν έχουν καμμία πολιτιστική συγγένεια με την Ελλάδα. Έρχονται δε στη χώρα σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα. Όλα αυτά συντελούν στο να γίνει η αφομείωσή τους αδύνατη. Όποιος έχει αμφιβολία δεν έχει παρά να κάνει ένα ταξίδι στο Λονδίνο στο Ρότερνταμ στα προάστια του Παρισιού κλπ για να διαπιστώσει από κοντά πόσο ενσωματώθηκαν οι μετανάστες. Απόψεις του είδους "εμείς θα τα κάνουμε καλύτερα" είναι αφελείς - καταντούν δε αστείες όταν ειπώνονται από πολιτικούς που δεν έχουν ακόμα καταφέρει να λύσουν το θέμα της χωματερής. 3. Περιβαλλοντικές. Η Αττική - περιοχή στην οποία συγκεντρώνονται τόσο η οικονομική δραστηριότητα της χώρας όσο και ο πληθυσμός, ημεδαπός και αλλοδαπός - έχει συγκεκριμένη έκταση. Η αστική πίεση είναι ήδη εμφανής στο περιβάλλον - πολύ απλά κτίζουμε τα πάντα. Με τον ρυθμό που αυξάνεται ο πληθυσμός σε μερικά χρόνια θα έχουμε κτίσει και τις βουνοκορφές. Αυτό θέλουμε? Σε αυτό το περιβάλλον θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας? Θέλουμε πραγματικά να θυσιάσουμε την όποια ποιότητα ζωής καταφέραμε να δημιουργήσουμε ώστε μερικά εκατομμύρια φτωχών ξένων να μοιραστούν μαζί μας τη μιζέρια που θα προκύψει? 4. Επιπτώσεις σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Δεδομένης της ιδιαιτερότητας της περιοχής μας και της ιστορίας που διέπει τις σχέσεις των χωρών και λαών υπάρχει μιά μεγάλη πιθανότητα οι εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες που δημιουργούνται να λειτουργήσουν εις βάρος της εθνικής μας ακεραιότητας. Θέλουμε να πάρουμε το ρίσκο? Πιστεύω ότι μιά υπεύθυνη κυβέρνηση οφείλει να ανοίξει πραγματικό διάλογο και να αναλύσει τα υπέρ και τα κατά του φαινομένου της μετανάστευσης. Ο πολίτης θα πρέπει να γνωρίζει τόσο το όφελος όσο και τους κινδύνους και να αποφασίσει. Η απόφαση δε αυτή θα πρέπει να αποκρυσταλλωθεί στην μεταναστευτική πολιτική της χώρας. Λαϊκιστικές προσεγγίσεις σαν αυτή που επιχειρείται με το νομοσχέδιο και αντιστοίχως λαϊκιστικές αντιδράσεις (και ρατσιστικές και ξενοφοβικές) το μόνο που κάνουν είναι να πολώνουν, να αποπροσανατολίζουν και να υποθηκεύουν το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας της.