Αρχική Πρόγραμμα «Καλλικράτης»2. Η Επαναθεμελίωση των ΔήμωνΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Μ. | 13 Ιανουαρίου 2010, 09:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Μ.' | 13 Ιανουαρίου 2010, 09:39

    Πολλές φορές οι σχεδιασμοί επι χάρτου δεν λαμβάνουν υπόψη τους γνωρίσματα και γεγονότα του περιβάλλοντος που πραγματεύονται. Είναι βεβαίως επιτρέψτε μου να πω η χαρά κάθε επιστήμονα να στρέψει (επι χάρτου) το παραγόμενο αποτέλεσμα προς την πλευρά που εκείνος ήθελε αναδείξει. Ναι είναι μια καλή αρχή το κείμενο που θέσατε υπόψη μας. Παρακαλώ όμως να λάβετε υπόψη τα κάτωθι.: 1) Το εύρος των υπο συνένωση δήμων που προτάσετε ΔΕΝ θα αποβεί λειτουργικό στην πράξη .Προτείνω συνενώσεις τύπου 2 σε 1 και σε εξαιρετικές περιπτώσεις 3 σε 1.Το πληθυσμιακό κριτήριο δεν είναι ικανό κριτήριο . Απλό παράδειγμα :γνωρίζετε τον πληθυσμό μιας ταχεία αναπτυσσόμενης περιοχής σε 10 έτη από σήμερα; Η το αντίστροφο , τον πληθυσμό μιας περιοχής υπό διαδικασία υπανάπτυξης και εγκατάλειψης; Προτείνω η διοίκηση να εστιάσει στην γεωγραφική έκταση και τα ιδιαίτερα γνωρίσματα αυτής. Θα μετρήσουμε μεγάλες απώλειες ως έθνος αν έχουμε πολίτες και πολιτείες δεκάδες χιλιόμετρα από την έδρα του Δήμου . Και σίγουρα ένα ΑΤΜ δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αίσθηση της παρουσίας της πολιτείας , γιατί αυτό είναι οι Δήμοι , το κράτος δίπλα μας, το ανθρώπινο πρόσωπο του κράτους. 2) Αναβάθμιση του υφιστάμενου προσωπικού. Το δηλώσατε και εσείς καταμαρτυρώντας τις αδυναμίες της Τ.Α σήμερα .Ένας οικονομολόγος , ένας Μηχανικός κ.λ.π Αυτές οι δυο ειδικότητες πράγματι στηρίζουν καθεαυτή την λειτουργία των περισσότερων ΟΤΑ σήμερα. Ναι σε νέο επιστημονικό προσωπικό, Ναι σε αναβάθμιση του ρόλου τους με αρμοδιότητες και αποφασιστικές ή δυνατόν, Ναι όμως και σε κίνητρα για την αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα των ενεργειών τους. Ο επιστήμονας πρέπει να αμείβεται επιτέλους για την ευθύνη , τις αναρίθμητες ώρες που δαπανά και την ευστροφία του στην επίλυση των όποιων προβλημάτων. Ούτε θεμιτό είναι να βολιδοσκοπεί μια μετάταξη στο Υπουργείο Οικονομικών, ούτε να αντιλαμβάνεται αποκαρδιωμένος ότι αμείβεται όσο σχεδόν όλους τους υφιστάμενους του. 3) Απλοποίηση και εν τέλει αποποίηση της πολυνομίας. Γενικότερο το πρόβλημα ωστόσο αποτελεί για την Τ.Α σχεδόν εμπόδιο για την πραγμάτωση των σκοπών της. Η διασφάλιση της ακεραιότητας των ενεργειών δεν πρέπει να είναι ευθέως ανάλογη της πολυπλοκότητας της νομοθεσίας που την διέπει. 4) Πόροι .Δεν είναι σαφής η πρόταση της διοίκησης στον τομέα αυτόν .Σίγουρα ο στόχος θα είναι ανάλογος των πόρων που θα διατεθούν για την πραγμάτωση του. Περιμένουμε να ακούσουμε ακριβή ποσοστά και αποτελεσματικές μεθόδους είσπραξης στην περίπτωση που αναγγείλετε πολιτικές φορολογικής αποκέντρωσης. 5) Μέτρηση αποτελεσματικότητας και ποιότητας έργων –αγαθών -υπηρεσιών. Η υφιστάμενη νομοθεσία δεν είναι επαρκής. Ένα παράδειγμα :διαγωνισμός με κριτήριο την χαμηλότερη τιμή , δεν είναι και αυτοδίκαια ότι καλύτερο για τον αποδέκτη του προϊόντος. Το κριτήριο της ποιότητας οφείλει να αναθεωρηθεί και επαναξιολογηθεί σε κάθε έκφραση του . 6) Μέτρηση αποτελεσματικότητας και ποιότητας ανθρωπίνων πόρων – υπηρεσιών- διοίκηση στόχων. Όλα αυτά φαντάζουν πολύ μακριά από την δημόσια διοίκηση σήμερα. Ως αποτέλεσμα των πολιτικών απασχόλησης έτσι όπως ασκήθηκαν (και εν τέλει πλήγωσαν) επί δεκαετίες στην δημόσια διοίκηση αποτελεί η διαπίστωση της χαμηλής αποτελεσματικότητας μερίδας του υφιστάμενου προσωπικού .Άλλωστε τα ανωτέρω μνημονεύονται και στην σχετική μελέτη του Ι.Τ.Α . Ο πρόσφατος νόμος περί προσλήψεων είναι απόλυτα προς την σωστή κατεύθυνση .Το αποτέλεσμα βεβαίως θα αργήσει να ευοδώσει. Ως τότε όμως πρέπει να προβλεφθούν πολιτικές εκπαίδευσης ,εξειδίκευσης και εν τέλει αξιοποίησης του όποιου υφιστάμενου προσωπικού . Οι όποιες πολιτικές δεν πρέπει να έχουν δυνητικό αλλά υποχρεωτικό χαρακτήρα . Η αξιολόγηση των ανωτέρω πολιτικών θα πρέπει να επιβραβεύουν κάθε θετικό αποτέλεσμα και να περιέχουν αντικίνητρα για τυχόν αστοχίες. Διοίκηση στόχων. Είναι ο λόγος για τον οποίο σας ανέφερα ότι το επιστημονικό προσωπικό πρέπει να έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες. Πρέπει να ηγείται των εξελίξεων , να θέτει υψηλούς αλλά εφικτούς στόχους καθώς και να κατοχυρώσει ενα νομικό πλαίσιο ελευθεριών και δράσεων. Οι αλλαγές στην Τ.Α δεν πρέπει να εξαντλούνται στα όρια του υπο θεσμοθέτηση νόμου. Πρέπει να εμπεριέχονται εκείνα τα εργαλεία που θα επιτρέψουν στο επιστημονικό προσωπικό μαζί με την αιρετή διοίκηση να δύναται να ανατρέψει προς το βέλτιστο την καθημερινότητα των πολιτών. Με άλλα λόγια οι αλλαγές αφενός θεσμοθετούνται νομικά όταν κρίνονται από την κεντρική διοίκηση ως ώριμες αλλά πρέπει να υπάρχει ένα πλαίσιο στο οποίο θα μπορούν οι επιμέρους αυτοδιοικητικές μονάδες να προπορεύονται των εξελίξεων . Όραμα δεν μόνο η χριστή διαχείριση του σήμερα . Φιλικά Γ.Μ