Αρχική Πρόγραμμα «Καλλικράτης»Νησιωτικότητα – ΟρεινότηταΣχόλιο του χρήστη Δρ. Γ. Β. Παπαμώκος | 14 Ιανουαρίου 2010, 17:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δρ. Γ. Β. Παπαμώκος' | 14 Ιανουαρίου 2010, 17:24

    Στα πλαίσια του νέου προγράμματος "Καλλικράτης" θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ορεινότητα δεν έχει να κάνει με ρουσφέτια της κυβέρνησης προς κάποιους ορεινούς ψηφοφόρους. Η ζωή στα ορεινά σημεία της Ελλάδας του 2010 παραμένει δύσκολη για πολλούς λόγους. Να ένας από αυτούς: Αν και πολλά κεντρικά οδικά δίκτυα έχουν κατασκευαστεί, εν τούτοις η πρόσβαση παραμένει πολύ δύσκολη. Μόνο στην Ήπειρο ο αριθμός των κατολισθήσεων φέτος έχει διακόψει την πρόσβαση σε πολλά ορεινά χωριά. Και αυτό είναι μόνο ένα από τα προβλήματα που έχουν οι κάτοικοι των ορεινών περιοχών που φθίνουν μέρα με τη μέρα αφού, σε σχέση με τα νησιά, δεν υπάρχει και το στοιχείο του τουρισμού. Νομίζω ότι τώρα είναι η ώρα να δοθεί μια οριστική λύση σε επιλεγμένες ορεινές κοινότητες με κοινά χαρακτηριστικά (υψόμετρο, πρόσβαση, αριθμός κατοίκων, γεωργοκτηνοτροφική δραστηριότητα, οικονομικώς νοικοκυρεμένες). Θα πρότεινα, στα πλαίσια της πράσινης ανάπτυξης - που δεν είναι μόνο η παραγωγή ενέργειας - αλλά και στα πλαίσια της ανάγκης διατήρησης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, κάποιες κοινότητες με χαρακτηριστικά που θα ορίσει η κυβέρνηση και οι κοινοτάρχες αλλά και η δημόσια διαβούλευση εδώ, να διατηρηθούν όπως σήμερα υφίστανται. ΝΑ διατηρήσουμε τη διοικητική μονάδα του παλιού παραδοσιακού και γιατί όχι ιστορικού χωριού εκσυγχρονίζοντας τις δομές της. Να σχεδιαστεί μια πολιτική γι' αυτές τις κοινότητες και να δοθούν οι ανάλογοι πόροι: Στρατηγικοί στόχοι θα είναι: 1. Ο αγροτουρισμός. 2. Η διατήρηση αυστηρά μη βιομηχανοποιημένων τρόπων παραγωγής αγαθών σε μεγάλη κλίμακα χωρίς αυτό να σημαίνει τη μή χρήση νέων τεχνολογιών. Καλό θα είναι μια ποσότητα αγαθών να παράγεται με τον παραδοσιακό τρόπο (τσίπουρο, τυρί, κρέας από σφάγια ελευθέρας βοσκής, κ.α.). Τυχόν μονάδες βιομηχανικής παραγωγής θα πρέπει να είναι μικρής κλίμακας και με αυστηρές προδιαγραφές προστασίας του περιβάλλοντος (προστασία πηγών, εδαφών, χλωρίδας και πανίδας) 3. Η διατήρηση της αρχιτεκτονικής τους. 4. Η απαγόρευση άναρχης και μεγάλου όγκου δόμησης. 5. Η προστασία, ανάδειξη και διατήρηση των ιδιαίτερων ιστορικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών. Προσθέστε εσείς τις ιδέες σας. Προβλέπω ότι η ενοποίηση των δήμων (της οποίας είμαι φανατικός υποστηρικτής) μακροπρόθεσμα θα αστικοποιήσει κάποιες περιοχές. Καλό θα είναι ως χώρα να διατηρήσουμε αυτά τα οποία αγαπάμε και σεβόμαστε. Και οι ορεινές κοινότητες, πολλές από τις οποίες είναι και ακριτικές με ότι αυτό συνεπάγεται θα πρέπει να διατηρηθούν ζωντανές. Είμαι δημότης του Δ. Ανατολής Ν. Ιωαννίνων (που μάλλον θα πάει στο Δήμο Ιωαννίνων) Κατάγομαι και από τον Ν. Θεσπρωτίας. Προτείνω μερικές κοινότητες που επισκέφτηκα πρόσφατα ως περιηγητής και πρέπει να διατηρηθούν: Κ. Σουλίου (πληρεί τις παραπάνω προϋποθέσεις και είναι μνημείο θσίας και περηφάνιας της Ελλάδας) Κ. Συρράκου (πληρεί τις παραπάνω προϋποθέσεις) Προσθέστε εσείς τις ιδέες σας. Πως σας φαίνεται η ιδέα της διατήρησης του παλιού παραδοσικαού χωριού; Όχι βέβαια του δικού μας. Στα πλαίσια του Καλλικράτη θα πρέπει να σκεφτούμε πιο ανοιχτόμυαλα. (Για αποφυγή καχυποψιών, γνωστοποιώ ότι το δικό μου χωριό είναι η Σέλλιανη Παραμυθιάς).