Αρχική Πρόγραμμα «Καλλικράτης»3. Αρμοδιότητες: οι Περιφέρειες Θεμέλιο της Πράσινης ΑνάπτυξηςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Μπαλής | 16 Ιανουαρίου 2010, 11:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Μπαλής' | 16 Ιανουαρίου 2010, 11:01

    Η ομάδα, η κοινότητα, ο κοινοτικός οργανισμός, γενικά οι μορφές ένταξης του ατόμου σε μικρά σύνολα, έχουν σαν σκοπό την κινητοποίηση της παραγωγικής – δημιουργικής πρωτοβουλίας των ανθρώπων στη βάση προς όφελος τους, με προσήλωση στις ανάγκες του παρόντος και με προτεραιότητα στην αξιοποίηση των γεωγραφικών και περιβαλλοντικών δεδομένων. Μέσα στο πνεύμα αυτό ο άνθρωπος έχει αξία όχι σαν αφηρημένη έννοια του Γαλλικού διαφωτισμού, αλλά σαν ιστορικό-κοινωνικά καθορισμένο στοιχείο ενός οργανικού συνόλου. Η ελευθερία του ανθρώπου δεν ορίζεται αφηρημένα αλλά μόνο με τη συμβολή του στην προαγωγή των λειτουργιών του οργανικού συνόλου. Ο σύνθετος χαρακτήρας της ελληνικής κοινωνίας φαίνεται από το ότι η οικονομία μας εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να παραμένει κερματισμένη σε ποιοτικές ποικιλίες και δεν ολοκληρώνεται σε μεγάλα ποσοτικά μεγέθη. Μια σειρά από γεωγραφικούς και ιστορικούς παράγοντες προσδιόρισαν αυτή τη φυσιογνωμία των μεσογειακών οικονομιών. Ο καπιταλισμός στη Ελλάδα εμφανίζεται σαν εμπορικό κυρίως φαινόμενο που προκύπτει από τις συνθήκες της αγοράς, ενώ οι παραγωγικές δομές είναι καθηλωμένες μέσα σε μεσοαστικά και μικροαστικά σχήματα. Σκόπος είναι η ενοποίηση των οικονομικών διαδικασιών (παραγωγής και αγοράς) πάνω στις βιολογικές βάσεις των μικρών ομάδων των αμέσων εργαζομένων και την πλήρη ένταξη τους σε μια ενιαία βιολογική διαδικασία. Ο κοινοτισμός είναι το πλαίσιο για την αυτονομία των μικρών ομάδων. Η κοινότητα δεν είναι μόνο ένα απλό δικονομικό όργανο αλλά επεκτείνεται και συμπεριλαμβάνει το σύνολο των ζωικών λειτουργιών των μελών της. Η κοινότητα είναι βίωμα και όρος ύπαρξης των ίδιων των παραγωγικά εργαζόμενων για αυτό και διαμορφώνεται και επιβάλλεται μόνο από τα κάτω, από την ίδια δηλαδή τη ζωή. Η κοινοτική αυτονομία είναι η μήτρα της έμπρακτης βιωματικής ελευθερίας. Ο υπαρκτός παραγωγικός άνθρωπος ενδιαφέρεται πρωτίστως για την συγκρότηση της παραγωγικής αλληλεγγύης με του πλησίον του. Η κοινοτική αναστήλωση του εθνικού μας βίου χρειάζεται τη στροφή της παραγωγής προς ένα υψηλότερο βαθμό αυτεπάρκειας, δηλαδή προς ένα υψηλότερο βαθμό άμεσης εξυπηρέτησης των αναγκών του κοινοτικού πληθυσμού με συνέπεια τη μείωση της εμπορευματοποιημένης μερίδας. Όμως η οικονομία θα διατηρήσει έτσι τον προσωπικό της χαρακτήρα, κάτι που αποτελεί τη βάση για την αυτόνομη ομαδική δράση. ΄΄Η κυριώτερη πρώτη ύλη της παραγωγής στην Ελλάδα είναι το έμψυχο ανθρώπινο δυναμικό της. Και η κοινότητα, ως κύριο πεδίο και όργανο της ατομικής , οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής αγωγής μας , είναι και το κύριο δυναμικό μας κύτταρο. Η ελευθερία μας, θα είναι η επάνοδος στις πειθαρχίες των περιφρονημένων γηγενών και παμπάλαιων μορφών του οικονομικού και κοινωνικού πολιτισμού της Ελλάδας.΄΄