Αρχική Πρόγραμμα «Καλλικράτης»1. Αξιολόγηση υπάρχουσας κατάστασηςΣχόλιο του χρήστη Ραλλού Κράλλη - Κωνσταντέλλη | 21 Ιανουαρίου 2010, 13:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ραλλού Κράλλη - Κωνσταντέλλη' | 21 Ιανουαρίου 2010, 13:18

    Θα ήθελα κατ’ αρχήν να εκφράσω την χαρά και την ικανοποίησή μου για τον «Καλλικράτη». Ασχολούμαι χρόνια με την Τοπική αυτοδιοίκηση από τη θέση του ειδικού συνεργάτη αλλά και μέσα από εθελοντικές δραστηριότητες. Επί της ουσίας του νομοσχεδίου δεν έχω να κάνω ιδιαίτερες παρατηρήσεις. Εάν ο σχεδιασμός, που το ελπίζω, εφαρμοστεί και λειτουργήσει, πιστεύω βαθιά, ότι θα αλλάξει η μορφή της Ελλάδας. Εξ άλλου, αυτή η αλλαγή, αποτελούσε επί χρόνια ελπίδα ανθρώπων που είχαν, εδώ και δεκαετίες, οραματιστεί αυτή την αειφόρο ανάπτυξη των τόπων τους και μέχρι πρόσφατα αντιμετωπίζονταν από τους «μικροεργολάβους» της περιφερειακής πολιτικής σκηνής, λίγο ως πολύ, ως ψώνια. Στα χρόνια που ασχολούμαι με την αυτοδιοίκηση, έχω διαπιστώσει και το πιστεύω βαθιά ότι τα πάντα κρίνονται, και θα κριθούν, στο επίπεδο του ανθρώπινου δυναμικού που θα κληθεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα. Τα πάντα κρίνονται στο επίπεδο των προσώπων. Όση επάρκεια και να διαθέτει το νομοθετικό πλαίσιο όσοι πόροι και να διατεθούν εάν τα πρόσωπα που θα κληθούν να υπηρετήσουν τον νέο αναπτυξιακό σχεδιασμό δεν τον πιστεύουν, δεν τον έχουν οραματιστεί και δεν είναι ικανά, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. Στην περίπτωση, μάλιστα, που στα χέρια ανίκανων προσώπων θα υπάρξουν οικονομικοί πόροι το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό. Μέχρι τώρα τα πρόσωπα που επιλέγονταν, προωθούνταν και φυσικά εκλέγονταν στους Δήμους, προπάντων στους μικρούς περιφερειακούς δήμους, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, με δύο προσόντα: • Την στοίχιση στην αυλή κάποιου πολιτικού παράγοντα, συνήθως τοπικού βουλευτή, τον οποίο πρωτίστως ενδιέφερε η πολιτική του επιβίωση • Την χωρίς όρια λαϊκιστική ρουσφετολογική προσέγγιση του Δημότη ψηφοφόρου, που εθίστηκε να νομίζει ότι η διαχείριση των δημοτικών πραγμάτων δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα άθροισμα μικροϊδιοτέλειας. Η παιδευτική ανεπάρκειά τους, η φοβική σχέση τους με οτιδήποτε εκσυγχρονιστικό, η συντηρητική αντιμετώπιση οποιασδήποτε καινοτομίας, η υιοθέτηση του παρωχημένου αναπτυξιακού μοντέλου (τσιμέντο, άσφαλτος, οικοδομή, ηλεκτροφωτισμός των πάντων), η συμπλεγματική στάση τους απέναντι στην ανθρώπινη ποιότητα, η αισθητική βαρβαρότητα, η ληστρική διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος, οδήγησε πολλές φορές σε ανεπίστρεπτες καταστροφές τόσο του φυσικού όσο και δομημένου περιβάλλοντος των περιοχών τους (πολλές φορές με την επίνευση των πολεοδομικών υπηρεσιών) και σε μεγάλες απώλειες των πολιτισμικών πόρων των δήμων τους. Η περίφημη όσο και «βάρβαρη» στην ουσία της «Αξιοποίηση» αποτέλεσε την νεκροφόρα με την οποία ενταφιάστηκαν, ακόμα και σε προστατευόμενες και διατηρητέες περιοχές και οικισμούς της Χώρας μας, πλήθος προτάσεις και δυνατότητες που κοίταζαν στο μέλλον. Προπάντων σε τουριστικούς νησιωτικούς δήμους. Τα πρόσωπα λοιπόν. Αυτά που θα ηγηθούν αλλά και το προσωπικό. Πρέπει να υπάρξει τρόπος αξιολόγησης των προσώπων, που θα μπορεί να παρακάμπτει τους τοπικούς παράγοντες στην τελική επιλογή. Βιογραφικό αλλά και κάποιου είδους συνέντευξη. Δεν αρκούν τα πτυχία ενός «σπασίκλα». Για να γίνει πράξη αυτό που δηλώνετε στο άρθρο 14 του νομοσχεδίου πως «Η Νέα Αρχιτεκτονική αποτελεί ταυτόχρονα επιταγή και ώριμη επιλογή στην οποία μας οδηγεί η ανάγκη της χώρας να λειτουργήσει ανταγωνιστικά σε ένα μεταβαλλόμενο και απαιτητικό διεθνές περιβάλλον με αιχμή του δόρατος την εξοικονόμηση πόρων, την πράσινη ανάπτυξη και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού», χρειάζεται ανθρώπους με όραμα, γνώση, παρουσία στην τοπική κοινωνία, δημοκρατική αγωγή στο διάλογο και αποδεδειγμένη πίστη στην αειφόρο ανάπτυξη και την αποκεντρωμένη αυτοδιοίκηση.